Nagugustuham niyo ba ang friendship ni Roxanne at Grace? Comment down ur thoughts! 🫶
Mga kalahating-oras na nag-shopping si Roxanne at Grace at marami-rami silang nabili at wala lang kay Grace na magbayad ng higit sa sampung libo sa counter. Habang nasa counter sila, nagitla naman si Roxanne na makita sa kabilang counter si Madame Julie at kasama nito si Savannah. Nakita niya ang mga ipinamili nitong gamit na para sa baby na dinadala ni Savannah. Hindi alam ni Roxanne kung anong mararamdaman, kita niya sa mukha ni Madame Julie na nasasabik itong magka-apo. Dati pa nilang pinag-uusapan noon na magkaroon siya ng anak kay Jameson, natutuwa si Roxanne sa ideya na iyon kaso, nagbago ang lahat sa isang iglap. Namataan din ni Madame Julie si Roxanne at pati siya ay medyo nailang dahil alam niyang masasaktan ito na makita siyang sumasama sa kabit ng anak. Iiwas sana si Roxanne pero nilapitan siya ni Madame Julie matapos nilang makabayad sa counter. "Roxanne, nandito ka pala." Pilit na ngumiti si Roxanne at bumati rin sa kanya pero hindi maipinta ang mukha ni Gra
Nang makapasok si Devon sa kanyang opisina, nakita niya si Secretary Kenneth na kanina pa naghihintay sa kanya. "Boss, malapit na ang birthday ni Roxanne, wala ba kayong balak na surpresahin siya?" "Alam ko." Tugon ni Devon at naupo sa kanyang swivel chair. "Pero ano namang pakialam ko sa birthday niya?" Gustong matawa ni Kenneth dahil nagpapanggap ito na parang hindi interesado. "Boss, naman. Malamang, sister-in-law mo siya kaya paniguradong susurpresahan mo." Napabuntong-hininga si Devon na nag-iisip pa kung anong gagawin sa darating na kaarawan ni Roxanne. *** Nakauwi naman si Naomi sa kanilang mansyon at napagalitan siya ng ama dahil hindi nga ito nagtagumpay na humingi ng tawad kay Roxanne. Nakatanggap din siya bigla ng tawag mula kay Irene kaya sinagot niya ito. Ipinaalam niya rin sa kaibigan ang nangyari kaninang umaga. "Tss. That girl is a pain in the ass! Don't worry, Naomi. Pagsisihan niya itong ginawa niya sa'yo." Inis na sabi ni Irene. "Gosh, Irene! I shoul
Sa kabila ng mabigat na nararamdaman ni Roxanne, nakaramdam siya ng tuwa dahil sa kabutihang ipinakita ni Devon at ipinaramdam din nito sa kanya na espesyal ang kanyang kaarawan. "S-salamat, Devon." Ngumiti siya ng mapait at pinunasan ang kanyang luha. "Walang anuman. At ito ang regalo ko sa'yo." Kinuha ni Devon ang kwintas para isinuot ito sa kanyang leeg. Kumalabog ang puso ni Roxanne na maramdaman ang mga daliri nitong dumikit sa kanyang leeg. "Ayan, bagay na bagay sayo." Nagustuhan naman ni Roxanne ang ibinigay nito na regalo, "Saan mo ba ito nabili at magkano?" Tanong niya. Pansin niya kasing mamahalin ito at kumikinang pa. "Ninakaw ko." Pagbibiro ni Devon at natawa ng mahina si Roxanne. "Loko ka, umayos ka nga. Saan mo ba ito binili tsaka bakit ba hugis puso??" Siniko niya ang katabi. "Hulaan mo nalang kaya." Paghahamon ni Devon. Tumaas ang kilay ni Roxanne dahil sa kapilyuhan ni Devon. "Gulong gulo na nga isipan ko, papahulain mo pa ako. Timang ka!" Ngumiti
Tumigil rin sa paghakbang si Devon at nilingon siya. "Hindi ako sigurado pero iyon lang ang anggulo na nakikita ko. May taong gustong pumatay sa kaibigan mo dahil wala itong pag-aalinlangan na barilin siya." Sumakit bigla ang ulo ni Roxanne na maisip kung anong nasa likod ng pamamaril, parang gusto niyang agad agad na mag-imbestiga bukas. "Roxanne, hayaan mo muna ang mga bagay na ito sa kamay ng mga investigator. Gusto kong magpahinga ka at bukas, pag-uusapam ulit natin ang bagay na ito sa susunod." Tumango si Roxanne, "Salamat, Devon. Sana nga ay kaagad na ma-resolba ito at sana magising na si Grace." Nginitian siya ni Devon na napatingin sa suot niyang kwintas. "Magtiwala ka lang, maaayos din ang lahat. Tsaka huwag mo ring kalimutan na kaarawan mo ngayon, deserve mong batiin ang sarili mo na kahit anong mangyari, nananatili kang matibay at lumalaban sa buhay." Agad na namula ang mga pisnge ni Roxanne at ayan na naman ang puso niyang parang nagwawala. "T-thank you ulit." ***Na
Kaagad namang nalaman ni Savannah ang balita mula kay Secretary Brian na ipinabigay na ni Jameson ang kidney at lung transplant sa ama niya kaya sobra siyang natuwa sa biglaang desisyon nito. Hawak niya naman ang kanyang tiyan at hindi siya makapaghintay na lumabas ang bata sa kanyang sinapupunan. Dahil ito ang magiging alas niya para maisakatuparan ang kanyang mga plano. Habang sinusubukan ngayon ni Roxanne na kausapin si Jameson pero hindi niya ito mahanap. Tinawagan niya rin ito ng ilang beses pero hindi siya sinasagot. *** Sa loob ng opisina ni Devon, mayroong mga ipinadalang mahahalagang dokumento si Secretary Kenneth na naglalaman ng detalye sa nangyaring pagbaril kay Grace Gonzales. "Namataan sa isang footage ang isang itim na sasakyan na pumarada sa kanto, malapit sa building kung saan nila i-cecelebrate ang birthday ni Roxanne. At sa oras na lumabas si Grace sa building mga 7pm, binaril siya ng isang armado na nakapuwesto sa kabilang building, sa rooftop mismo. Sinubu
Bigla namang ipinutok ni Roxanne ang baril pero nakaturo ito sa langit. "Ano? Nakakatakot ba, Naomi?!" Parang nag-ibang anyo si Roxanne ngayong gabi, nagpakita ang kanyang pagka-demonyita. Gusto niyang ipaghiganti ang kaibigan kaya ipaparanas niya kay Naomi ang ginawa niya rito. "Roxanne! You're crazy! Stop this, please!" Namamaos na sigaw ni Naomi. "Hindi pa nagsisimula ang laro, Naomi. Sobrang atat mo naman." Napailing si Naomi na gusto nalang maglahong parang bula. "Okay! I'm sorry! Inaamin kong may kasalanan ako pero wala kang karapatan na gawin ito sa'kin." Pakiusap niya. "Pero ikaw may karapatan kang manakit ng ibang tao? Ang kapal ng mukha mo!" Sa inis niya ipinutok niya ulit ang baril kaya nagitla si Naomi. "Alam mo bang nakaratay ang kaibigan ko sa hospital?! At posibleng hindi na magising?! Iyon ang gusto mong marinig, hindi ba? Pero hindi ka makakatakas sa akin." Isinantabi ni Roxanne ang baril at kumuha ng kutsilyo sa mesa. "Huwag kang mag-alala, Naomi. Makakal
Mabilis na lumapit si Liam sa gawi nila ni Roxanne at nagulat siya na makita ang ginagawa nito kay Naomi. "Oh? Nandito ka ba para iligtas 'tong sweetheart mong bruha??" Tanong ni Roxanne. "Let her go, Roxanne." Utos ni Liam. Umiling si Roxanne bilang pagtanggi. "No way! Kailangan niyang magdusa dahil sa ginawa niya kay Grace!" "Roxanne, I understand na nag-aalala ka lang sa kaibigan mo pero hindi mo na ito dapat gawin. Hayaan mo siyang pagdusahan ang kasalanan niya sa tamang paraan, doon sa kulungan." Sinubukan ni Liam na pakalmahin ito pero kita niya nga sa mga mata nito ang galit. "Tamang paraan?? Paraan na magaan at hindi niya matitikman ang pagdurusa? Liam, balak niyang patayin ang kaibigan ko! Naiintindihan mo ba 'yun?!" Dikta ni Roxanne, nagagalit din siya kay Liam na minsan ng naging kasintahan ni Grace pero tingin niya nga ay wala itong pakialam. "Alam ko, pero hindi ito ang nararapat mong gawin. Pinapalaki mo lang ang gulo. Mabuti pang bitawan mo na siya! Kung hind
Sa lakas ni Jameson, hind siya magawang itulak ni Roxanne kaya nabitiwan nalang nito ang hawak na bakal. "Ayaw kong makulong dito!" Sigaw ni Roxanne. Hindi siya pinakinggan ni Jameson na tumalikod at agad na isinara ang pintuan habang naiwan sa loob si Roxanne na sinusubukang buksan ang pinto. "Buksan mo 'to!" Nagsusumigaw siya pero tumigil din siya dahil alam niyang hindi ito makikinig. Inilabas niya nalang ang kanyang phone sa bulsa para humingi ng tulong pero napailing siya nang makita na wala na naman itong baterya. Gusto niya itong ihampas pero ibinalik niya nalang ito sa loob ng bulsa. Wala siyang nagawa kung hindi maupo nalang sa gilid. Napatingin din siya sa paligid at nakitang puro mga lumang kagamitan ang nakatambak, habang namamatay-matay naman ang ilaw sa kisame. Napasandal siya sa pader habang sinusubukan na maka-idlip dahil inaantok siya. Napagod siya sa kaka-tortore kay Naomi kanina at hindi niya maiwasan na nakaramdam ng pagkadismaya sa sarili dahil nagawa n
Bago pa mawala sa katinuan si Roxanne, agad niyang sinampal ang sarili. Inisip niya na baka ang kasama lang ni Devon na babae ay isang kliyente pero hindi pa rin niya maiwasang mag-isip ng ganoon lalo na't makikita niya sa larawan kung gaano sila kalapit dalawa. Pinatay niya ngayon ang phone at pilit na huminga. Nagtatangka din siya na tawagan agad si Devon pero pinigilan niya ang sarili dahil baka ano pa ang kanyang masabi. Ginagamit lang naman niya si Devon. Kahit pa magkaroon ito ng relasyon sa ibang babae, ano bang karapatan niyang magalit? Muling nag-ring ang phone niya at nagpa dala si Grace ng ilang mensahe. [Nalaman ko na ang babaeng iyon ay si Daphne Bermudez. Siya ang first love ni Devon, pero hindi pa ako sure. Basta ang nasagap ko, classmates sila sa college at noong nakatanggap ng full scholarship ang babae, nagpunta siya sa states, at mukhang nauudlot ang pag-iibigan nila.] [And' yun nga parang best friends lang din sila. Basta parang nalimutan na rin nila ang is
Hinaplos ni Devon ang ulo ni Roxanne para pakalmahin siya, "Honey, alam kong nahihirapan kang magtiwala sa akin kaya nais kong patunayan ang sarili ko sayo." Lumingon at tumingala si Roxanne sa kanya at akmang magsasalita nang biglang tumunog ang cellphone ni Devon sa bulsa. "Nagpalit ka ba ng ringtone?" Narinig na dati ni Roxanne ang ringtone nito, at pansin niyang nagbago ito. Hindi sumagot si Devon na agad kinuha ang cellphone, at lumayo upang sagutin ang tawag. Sa hindi maipaliwanag na dahilan, nakaramdam si Roxanne ng pagkabahala, at hindi niya maiwasan mapaisip. Maya-maya, ibinaba na ni Devon ang tawag at bumaling sa kanya. "May kailangan akong asikasuhin sa labas. Mauna ka ng matulog." Tumalikod siya at naglakad papalayo, ngunit bigla siyang hinawakan ni Roxanne sa kamay nang hindi niya namamalayan. "Importante ba ang pupuntahan mo? Puwede bang manatili ka muna..." Hindi alam ni Roxanne kung anong dahilan ang sasabihin niya para pigilan ito. Masama talaga ang paki
Medyo natatawa si Roxanne na tingnan si Madame Julie na halatang naiinis sa kanyang reaksyon. "Madame Julie, noong sinasabi mo sa lahat na minaltrato kita, hindi mo siguro naisip na aabot sa puntong hihingi ka sa akin ng pabor para lang iurong ang demanda, tama ba?" Namutla ang mukha ni Madame Julie. Kumuyom ang mga kamao niya at namulat na ang kanyang palad dahil sa pagbaon ng kanyang mga kuko. "Roxanne, inaamin kong nagkamali ako sayo kaya humihingi ako ng tawad. Huwag mo na sana akong pahirapan, okay?" "Okay," tumango si Roxanne. "Maglabas ka ng pahayag na nilinaw mong hindi kita sinaktan. Ikaw ang nagpakalat ng maling balita para sirain ang pangalan ko. If you can do that then ipapaurong ko ang demanda." Hindi makapaniwala si Madame Julie. Kung maglalabas siya ng pahayag ngayon, malalaman ng lahat na pagdadrama niya lang lahat at isa siyang sinungaling. "Roxanne, baka naman may iba tayong pwedeng pag-usapan. Maaari nating idaan ito sa usapan." "Oh? Akala ko ba gusto mon
Paglabas ni Roxanne, pinigilan niya ang tiyahin na pumasok at sinabihan na magkausap ang ama at kasintahan sa loob kaya naupo muna sila sa upuan sa labas. Pagkalipas ng ilang minutong katahimikan, biglang nagsalita si Tita Martha, "Roxanne, sa totoo lang, walang masama kung manatili kami sa Germany—" Hindi pa tapos magsalita si Martha nang putulin siya ni Roxanne na may malamig na ekspresyon, "Tita, bigla nalang kayong hindi pumayag na pumunta sa abroad. Dahil ba babalik na dito si Kuya Miles para magtrabaho?" Napatigil si Martha, "Papaano mo nalaman ito?" "Tinawagan niya ako kahapon at sinabi niya sa akin ang tungkol sa pagbabalik niya sa bansa." "Hay naku, dahil alam mo na, sasabihin ko na ang totoo. Totoo, ayaw ko nang umalis sa bansa dahil babalik na siya." "Mas magiging ligtas kayo kung dadalhin mo si Papa sa abroad." "Alam ko iyon, pero babalik ang anak ko, at ayokong maapektuhan siya ng mga problema mo sa pamilya Delgado. Kung mananatili kami, magkakaroon ka ng dah
Napatingin si Madame Julie kay Jameson na tila hindi makapaniwala, nanginginig ang buong katawan, "Sinasabi mo bang nakakahiya ako?" "Hindi ba? Tingnan mo ang lahat ng ginawa mo kamakailan? Kung wala kang kakayahan, huwag ka nang gumawa ng gulo!" Punong-puno ng galit ang mukha ni Jameson, at hindi na siya nagpaawat sa kanyang mga salita. Patuloy na tumulo ang luha ni Madame Julie dahil sa sinabi nito, "Kung hindi walang kwenta ang ama at anak ko, kakailanganin ko bang gawin ang mga ito? Ngayon sinasabi mong nagdadala ako ng gulo? Bakit hindi mo magawang ilabas ang Lolo mo mula sa presinto? Jameson, gumawa ka naman ng paraan!!" Pagkasabi nito, binuksan niya ang pinto ng kotse at umalis. Hindi na siya hinabol ni Jameson. Nanatili siyang nakaupo sa kotse at napahampas siya sa hawak na ma nobela. Bakit hindi maintindihan ng ina ang sitwasyon? Sa kasalukuyang estado niya, wala siyang kakayahang iligtas si Lolo Gerald. At totoo naman ang mga paratang laban sa kanyang lolo. Ang da
Si Miles na nasa kabilang linya ay biglang natigilan sa kanyang narinig, "May kasama ka ba di yan?" Tanong niya. "Oo." Sagot ni Roxanne. "Aww, sige. Gotta go." Pagka putol ng, napatingin si Roxanne kay Devon, "Bakit ka biglang sumabat habang kausap ako sa phone?" Kalmado naman ang mukha ni Devon. "Nagtanong lang ako kasi maghahapunan tayo ngayon. Bakit? Nakaabala ba ako habang kausap mo siya?" "Hindi naman." Pakiramdam ni Roxanne na parang sinadya ito ng lalaki kanina. "At sino ba 'yung tumawag sa'yo?" Dagdag pa ni Devon. "Ampon ng Tita Martha na nasa abroad. At bihira ko lang siyang makausap kaya hindi ko na nabanggit sa'yo." Bahagyang naningkit ang mga mata ni Devon ngunit hindi na nagtanong pa. Pumunta silang dalawa sa isang western restaurant para maghapunan. Nang makarating sila doon, agad silang nakita ni Jameson na nandoon din na nakikipag-usap sa kanyang kliyente. Lumamig ang kanyang tingin, at matapos umalis ang kliyente niya, diretso siyang lumapit sa dalawa
Kinabukasan ng tanghali, dumating si Roxanne sa restaurant kung saan naghihintay ang lawyer niya. Mabilis siyang lumapit at naupo sa tapat nito. "Pasensya na po, naantala ako sandali sa laboratoryo." "Walang problema, Miss Guevarra. Tingnan mo muna ang dokumentong ito." Kinuha ni Roxanne ang dokumento at binuklat ito. Habang binabasa, hindi niya maiwasang malito. Simula nang magloko si Jameson, sinimulan nitong ilipat ang kanyang mga ari-arian. Karamihan sa mga ito ay ngayon nakapangalan na kay Savannah Gomez, ang kabit nito. "Miss Guevarra, ang pangunahing problema ay kasal na ngayon sina Jameson at Savannah. Malinaw na kumonsulta siya sa abogado bago niya ilipat ang mga ari-arian. Maayos ang pagkakagawa nito, kaya mahirap nang bawiin ang mga ito." "Magkano na lang ang maaari kong makuha?" "Limang milyon." Hindi na nagulat si Roxanne sa halagang iyon. Naisip na niya ito habang binabasa ang dokumento kanina. "Sige, naiintindihan ko. Pakiusap, kausapin mo ang abogado
Sa kabila ng lahat, hindi ganoon kalaki ang pagkagusto ni Roxanne kay Devon. Iniintindi niya pa ang tinitibok ng puso pero hindi niya hahayaang kontrolin siya nito, mas ginagamit niya pa rin ang utak. At nanatili siya sa tabi ni Devon upang magkaroon ng proteksyon mula sa mga kalaban. "Pero sa susunod na may manggulo sayo, huwag kang magdalawang isip na lapitan ako para humingi ng tulong, ayaw kong harapin mo ng mag-isa ang lahat ng problema." Ang seryosong ekspresyon ni Devon ay nagpalambot sa puso ni Roxanne. . "Okay, gagawin ko." Nakangiting tugon ni Roxanne. Pagbalik sa kwarto, balak ni Roxanne na tanggalin ang kanyang make-up nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Nakita niyang tumatawag si Grace. "Roxanne, pinapakalat pala ng dati mong biyenan ang balitang sinaktan mo raw siya. Kalat na kalat na ito sa buong bayan." Ibinaba ni Roxanne ang kanyang tingin, "Huwag kang mag-alala, malapit na rin siyang makarma." "GRR! Hindi mo alam kung gaano kasama ang sinabi niya t
Malawak ang ngiti ni Irene at maririnig ang tunog ng kanyang takong na papasok sa loob ng opisina. Habang si Devon ay abala sa pag-aayos ng mga dokumento sa mesa. Ang sinag ng araw na tumatama sa kanya mula sa bintana ay nagbigay ng parang liwanag sa kanyang paligid, na lalong nagpalutang sa kanyang kagwapuhan. “Mr. Devon Delgado, handa na ang kontrata. Sa tingin niyo ba ay tamang oras na para pirmahan natin ito?” tanong ni Irene. Ibinaba ni Devon ang mga hawak niyang dokumento at tumingin kay Irene na malamig ang ekspresyon. “Ms. Irene Warner, there's some misunderstanding. Nakipagkita ako sa iyo ngayon para ipaalam na mayroon nang ibang potensyal na kasosyo ang PharmaNova sa ibang kompanya so you don't have to go here anymore." Nanatili ang ngiti ni Irene sa kanyang mukha ngunit halatang nanigas ito. “What??” gulat na tanong niya. Maraming beses na silang nag-usap at halos pipirmahan na ang kontrata, pero bigla na lang siyang aatras sa usapan. Kahit galit, pinilit pa rin n