Erika's PovKahit na hindi pa masyadong mabuti ang pakiramdam ko ay nakiusap ako sa doktor na payagan akong ma-discharge sa hospital. Hinayaan nga ako ng doktor na lumabas ng hospital ngunit pinapirma naman ako ng waiver. Para sakaling may masamang mangyari sa akin sa labas ng hospital ay hindi na nila ako pananagutan.Balak ko sanang magtungo sa bahay ni Charles pagkalabas ko ng hospital ngunit hindi natuloy dahil bigla akong nakaramdam ng pagkahilo. Kaya sa halip na sa bahay ni Charles ako magtungo ay dumiretso na lang ako sa bahay ko.Pagdating ko kahapon sa bahay ko ay agad akong nahiga at natulog. Umaga na nang magising ako at mas maayos na ang pakiramdam ko. Nag-half bath lamang ako dahil sabi ng doktor bawal pa akong maligo dahil mababasa ang sugat ko sa ulo. Kaya nag-half bath na lang ako para naman hindi ako amoy mabaho pag humarap ako kay Charles mamaya. Hindi na ako makapaghintay na sabihin kay Charles ang buong katotohanan at pati na rin ang ginawang pagkidnap sa akin ni
Erika's Pov Nag-unahan sa pagpatak ang aking mga luha sa aking mga mata. Ipinangako ko na hindi na ako muling iiyak dahil kay Charles. Ngunit ngayon ay hindi ko mapigilan ang mapahagulgol matapos kong malaman ang buong katotohanan. Wala akong kaalam-alam na ang lalaking minamahal ko ang siyang dahilan kung bakit ako maagang naulilala sa mga magulang. At nakakagalit ang dahilan kung bakit nagawang patayin ni Charles ang mga magulang ko. Dahil sa shares nila sa kompanya nito. Nais makuha ni Charles ang shares ng mga magulang ko dahil ang shares nila ang makakapag-secure sa pagiging CEO nito sa kompanya. Ngunit bakit kailangan pa nitong patayin ang mga magulang ko para lamang makuha ang shares nila gayong kaya naman nitong makuha iyon sa pamamagitan ko? Hindi nga ba't nasa kanya na ang shares dahil inilipat ko na ito sa pangalan niya noong inaakala kong malapit na kaming magpakasal? Halos isang oras akong umiyak at hindi matanggap ang katotohanang natuklasan ko bago nagawang pahupa
Charles' PovDahil iniisip ni Erika na pinatay ko ang mga magulang niya sa pamamagitan ng hit and run ay nag-imbestiga ako. Base sa mga larawan at detalye na nakita at nabasa ko sa folder ay nangyari ang pagpatay sa mga magulang nito sa petsa matapos ang pakikipag-usap ko sa kanilang dalawa. Ngunit ang natatandaan ko nang gabing iyon ay ligtas naman silang nakaalis sa restaurant kung saan kami nagkita. Nakatingin ako sa mga magulang ni Erika nang sumakay sila sa kotse nila dahil magkatabing nakapark ang mga kotse namin. Sa impormasyong ito ay agad na malalaman na fabricated ang mga impormasyon na nasa loob ng folder na iniwan ni Erika sa bahay ko.Hindi ko alam kung ano ang purpose ng taong nagbigay kay Erika ng mga maling impormasyon ngunit hindi ko siya hahayaan na magtagumpay sa anumang binabalak niyang mangyari lalo na kung may kinalaman ito sa kanya."Are you sure na dito ang bahay ng lalaking nakakita noong gabing may nasagasaan kang dalawang aso?" tanong ni Tony na siyang pumu
Charles' PovSabay kaming napakunot ng noo ni Tony nang makita namin ang reaksiyon ni Dindo nang makita niya ako. Bigla itong namutla na para bang nakakita ng multo. "Magandang gabi, Dindo," bati ko sa dati kong employee. "S-Sir C-Charles. Ano po ang ginagawa niyo rito sa bahay ko? May kailangan po ba kayo sa akin?" nauutal na tanong nito sa akin. Nagkatinginan kami ni Tony dahil sa kakaibang ikinikilos ni Dindo ngunit nagkunwari kaming hindi napansin ang pagkataranta nito."May kailangan ako sa'yo kaya kita pinuntahan. May mga itatanong ako sa'yo na ilang bagay at sana ay masagot mo ako. Malaking tulong sa akin kung magsasabi ka ng totoo," prangkang wika ko kay Dindo. Lumunok ito ng ilang beses at iniiwas sa akin ang kanyang mga mata na para bang makikita ko sa mga mata niya ang katotohanan."A-Ano ang gusto mong malaman, Sir Charles?" nauutal pa rin na tanong niya sa akin. Halatadong may takot itong nararamdaman. "Bago kita tanungin ay hindi mo ba kami papapasukin sa loob ng baha
Charles' Pov"Ano na ang balak mong gawin ngayon, Charles?" tanong sa akin ni Tony habang nagda-drive siya ng kotse ko. Magulo ang isip ko ngayon. Hindi ako makakapag-concentrate sa pagmamaneho kaya nag-offer si Tony na siya na lamang magda-drive ng kotse ko. "Hindi ko alam, Tony. Until now, hindi ko pa rin matanggap na ako ang dahilan kung bakit namatay ang mga magulang ni Erika," sagot ko sa kamya matapos kong humugot ng marahas na hininga. Mula kanina ay hindi na nawala ang mahigpit na pagkakakuyom ng aking mga kamao. "Mukhang wala na talagang pag-asa pa na maayos ang relasyon namin ni Erika. Wala na akong mukha na maihaharap pa sa kanya."Marahang tinapik ni Tony ang isa kong balikat. "Huwag kang panghinaan ng loob, Charles. Huwag kang mawalan ng pag-asa. Narinig mo naman ang sinabi ni Dindo, right? Malapit ng mamatay ang mga magulang ni Erika nang mabundol sila ng kotse mo. At may nagtulak sa kanila para mahagip sila ng kotse mo. That person wanted to frame you. Ang tanong, baki
Erika's PovNakaharap ako sa laptop ko at abala sa pagtatrabaho nang pumasok sa aking silid ang secretary ni David. Napatayo ako sa kinauupuan ko nang makita ko siya."Pumasok na ba si David?" excited na tanong ko sa sekretarya. Napansin ko na tila alanganin itong magsalita. "Bakit? Wala pa ba si David?" Biglang naglaho ang sayang nararamdaman ko. Hanggang kailan ba magtatago ang lalaking iyon? Hanggang kailan ba niya titikisin ang kompanya niya?"Nagbalik na po si Sir David, Ma'am Erika. But he's not alone. At kaya ako narito dahil nagpapatawag ng emergency meeting si Sir," sagot ng sekretary. Muli akong nakaramdam ng tuwa dahil nagbalik na si David ngunit hindi ko maintindihan kung bakit ako biglang nakaramdam ng kaba nang sinabi nitong hindi nag-iisa ang boss namin."Sino ang kasama niya? At bakit siya nagpatawag ng biglaang meeting?" nakakunot ang noo na tanong ko. Malapit ng matapos ang office hours kaya bakit ngayon siya nagpatawag ng meeting? Mukhang may dalang hindi magandang
ErikaPagpasok ko sa opisina ay hindi nagtagal pumasok din si David. Sinundan niya ako para siguro magpaliwanag kung bakit si May na ang CEO ng kompanya nito."I'm sorry, Erika. I'm sorry because—""Hindi ang sorry mo ang nais kong marinig kundi ang paliwanag mo, David! Mahigit two weeks kang hindi nagpakita sa kompanya mo tapos ngayon ay babalik ka rito para lamang sabihin na ibang tao na ang CEO ng kompanya na parehong pinahirapan nating mapalago? Ano ba ang nangyari sa'yo, David? Hindi ka naman dating ganyan!" Hindi ko napigilan ang pag-alpas ng galit sa aking dibdib kaya biglang tumaas ang aking boses.Umupo si David sa couch at problemadong inihilamos ang mga palad sa mukha. Laglag ang mga balikat nito na para bang may mabigat itong pasan sa mga balikat."It's all my fault, Erika. I was so hurt dahil hindi mo ako mahal at hindi mo ako kayang mahalin. Hindi ako pumasok sa office dahil ayokong magtagpo ang mga landas natin. Hindi kita kayang harapin dahil nasasaktan lamang ako kapa
Charles PovBiglang nanlaki ang ulo ko nang makita kong tila sinadyang ibinangga ni Erika ang kotse nito sa likuran ng nakaparadang truck. Mula nang umalis ang kotse nito sa harapan ng kompanya ni David ay sinusundan na namin siya kaya alam namin na may ibang tao sa loob. Malayo ang distansiya ng kotse ko sa kotse niya kaya nang nilapitan siya ng isnag lalaki at pilit na pinapasok sa loob ng kotse nito ay hindi namin siya nagawang tulungan. Nagsisi tuloy ako kung bakit ako nagpark sa malayo. Nag-aalala kasi ako na baka mapansin ni Erika ang kotse ko at bigla na naman siyang umiwas kaya mas pinili kong mag-park sa malayo na sana ay hindi ko pala ginawa. Wala akong nagawa kundi ang sundan na lamang ang kotse niya at tingnan kung paano niya ibinangga ang kanyang kotse sa likuran ng truck para lamang hindi siya madala ng taong kumidnap sa kanya."Erika!!!' malakas kong sigaw. Nakita ko ang isang lalaking lumabas mula sa loob ng kotse ni Erika. Halatadong nagtamo rin ito ng masakit sa kat
Erika Pov "Hindi ba sinabi ko sa'yo na hindi ka puwedeng lumabas ng bahay hangga't hindi ako ang kasama mo? Bakit hindi mo sinunod ang sinabi ko sa'yo?" galit na sita ni Jake sa akin pagkapasok namin sa bahay. "At hindi ba kabilin-bilinan ko naman sa'yo na huwag mong hayaang lumaba sng bahay si Erin, Daina? Pero ano ang ginawa mo? Hindi mo lang siya hinayaan kundi sinamahan mo pa siya!" galit na baling naman nito sa pamangkin nito. "I'm sorry, Tito Jake. Hindi na mauulit ang nangyaring ito," umiiyak na paumanhin ni Daina sa tiyuhin. Halatadong takot ito sa kanyang tito kapag nagagalit ang lalaki. Sa isang buwan kong pananatili rito at pakikisama kay Jake bilang asawa niya ay ngayon ko lang siya nakitang nagalit ng ganito katindi. At iisa lang ang aking na-realized ngayon. Hindi ko nga siya kilala. Wala akong familiarity na nararamdaman sa kanya kapag nagagalit siya, nagtatampo o naglalambing."Gusto mo akong nakakulong lamang sa loob ng bahay mo, Jake? Bakit? Dahil nag-aalala ka n
Erika Pov Habang nakatitig ako sa ama ng bata ay biglang kumislot ang aking puso at pagkatapos ay bumilis na ang pagtibok niyon. Mayamaya ay napahawak ako sa aking ulo dahil bigla itong sumakit. Para bang may mga alaala na nais lumabas sa aking isip ngunit hindi makalabas. "Let's go, Ate Erin. Sumasakit lamang ang ulo mo dahil sa kanila kaya umalis na tayo!" Hinawakan ulit ni Daina ang isa kong braso at hinila paalis. "Bakit gusto mong ilayo na kaagad si Erika, Miss? Dahil natatakot ka na bigla niyang maalala na anak at asawa niya ang mga taong nasa harapan niya?" Biglang kinausap ng lalaki si Daina kaya napahinto kami sa paglalakad. "Hindi ko alam ang pinagsasasabi mo, Mister. Ngunit natitiyak ko na hindi mo asawa si Ate Erin dahil unang-una ay hindi Erika ang pangalan niya kundi Erin at pangalawa ay asawa siya ng Tito ko. Kaya kung naghahanap kayo ng nawawalang asawa mo ay sa police station kayo magpunta," mataray na sagot ni Daina sa lalaki. "Really? Kung totoo ang sinas
Erika/Erin Pov Wala sa bahay si Jake dahil pumasok ito sa trabaho kaya mas lalo akong na-bored sa loob ng bahay. Gusto kong mamasyal sa labas ngunit mahigpit na ipinagbilin ni Jake na huwag na huwag akong lalabas ng bahay lalo na kung hindi ko siya kasama. Magmula nang lumabas ako sa hospital ay hindi pa ako nakakalabas ng bahay para mamasyal man lang. Para may kinakatakutan siya o di kaya iniiwasan kung kaya't ayaw niya akong payagan na lumabas ng bahay. Hindi na ako nakatiis sa sobrang pagka-bored kaya pinuntahan ko sa silid nito si Daina, ang teenager na pamangkin ni Jake at kasama naming nakatira sa bahay. Niyaya ko siyang mamasyal kami sa mall dahil bored na bored na talaga ako rito sa bahay ngunit tumanggi siya. Mahigpit daw kasing ipinagbilin sa kanya ng Tito Jake niya na huwag akong hayaang lumabas ng bahay. Para naman ito sa kaligtasan ko kung kaya't ayaw niya akong payagang gumala. Baka raw kasi bigla akong maaksidente ulit. "Sige na, Daina. Mamayang hapon pa naman uuw
Erika Pov Nanginginig ang buo kong katawan at parang hindi ko magawang igalaw ang aking mga kamay. Nasa harapan na ako ng manibela ngunit hindi ko pa magawang hawakan ito at paandarin palayo sa lugar na ito. "Mommy! Let's go!" Malakas na boses ni Rise ang tila nakapagpagising sa aking diwa. Para akong nagkaroon ulit ng lakas dahil sa takot na boses na iyon ng anak ko. Hindi ko na isinuot ang seatbelt sa baywang ko at inapakan ko na lamang ang pedal para tumakbo ang kotse. "Are we safe now, Mom?" "I-I think so," nanginginig ang boses na sagot ko sa kanya. Akala ko ay nakatakas na nga kami mula kay Edgar ngunit hindi pa pala. Dahil bigla na lang may sasakyan ang malakas na bumalya sa likuran ng minamaneho kong kotse. Sabay kaming napasigaw ni Rose ng malakas. "Mommy! I'm scared!" umiiyak na wika ng anak ko. "Don't worry, baby. Mommy is here. Hindi kita pababayaan. Mommy will protect you, okay?" pagbibigay-assurance ko sa anak ko para mabawasan ang takot na nararamdaman niya. T
Erika Pov Nanginginig ang mga kamay ko habang binubuksan ko ang pintuan ng storage room. Mabuti na lang nilagyan nila ng ilaw ang silid at hindi katulad sa ginawa nila sa akin noon na hinayaan nila akong mangapa sa dilim. Nang mabuksan ko ang pintuan ay tumambad sa aking mga mata ang nakakaawang hitsura ng anak ko na halos magpadurog sa aking puso. Nakahiga sa malamig na sahig si Rose habang nanginginig sa lamig at nakapamaluktot. Nakapikit ng mariin ang mga mata nito at bakas sa mukha ang matinding takot. "R-Rose. A-Anak ko." Hindi ko napigilan ang pagpiyok ng boses ko dahil sa matinding awa sa kanya. Agad namang nagmulat ng mga mata ang anak ko at bumakas ang kasiyahan sa mukha nang makita ako. "Mom—" "Sshh. Huwag kang maingay." Agad ko siyang sinaway na huwag lakasan ang kanyang boses dahil baka may makarinig aa amin at mabuko pa nila na nandito ako. Agad namang nakaintindi ang anak ko. Tahimik itong tumayo at tumakbo palapit sa akin.Mahigpit na niyakap ko ang anak ko habang
Erika Pov Nang masiguro naming ligtas na si Dario ay umalis din kami sa hospital. Nagpaiwan sina Bruce at Raven para siyang magbantay at mag-asikaso sa mga pangangailangan ni Dario samantalang isinama ko pauwi sa bahay si Adelina para makapagpahinga. Alam kong hanggang ngayon ay shock pa rin ito sa nangyari kaya kailangan nitong makapagpahinga. "Manatili ka na lamang dito sa bahay, Erika. Kami na lamang ni Tony ang maghahanap sa anak natin," sabi ni Charles nang makarating kami sa tapat ng bahay namin. Nakababa na si Adelina at tanging ako na lamang ang at Tony maliban kay Charles ang nasa kotse. Sasama kasi ako sa paghahanap ni Charles sa anak namin. Hindi ako mapapakali kung nasa bahay lamang ako at naghihintay ng balita kung nahanap na ba ang anak ko o hindi pa. "No, Charles. Sasama ako sa inyo. Ayokong maiwan sa bahay habang kayo ay naghahanap sa anak natin," mariing tanggi ko sa kanya. "Please, Erika. Mas mapapanatag ang loob ko kung mananatili ka lamang dito sa bahay. Do
Erika Pov "Anong sinabi mo? Ulitin mo nga ang sinabi mo, Adelina," utos ko sa yaya ng anak ko. Natutulog kasi ako nang makatanggap ako ng tawag mula kay Adelina. Umiiyak ito habang nagsasalita at humihingi ng sorry sa akin. "Nakidnap si Rose, Ma'am Erika!" sigaw ni Adelina mula sa kabilang linya. Actually, narinig ko ang sinabi niya kanina ngunit baka nagkamali lamang ako ng dinig kaya ipinaulit ko sa kanya. Ngunit hindi pala ako nagkamali ng dinig dahil totoo pala ang narinig ko. Sa pinaghalo-halong takot, pagkabigla, at pag-aalala ay nabitawan ko ang cellphone ko. Kahit nagsasalita pa si Adelina ay wala na akong maintindihan sa kanyang mga sinasabi. Pakiramdam ko ay bigla akong nabingi at lumaki ang ulo ko kasabay ng pangangapal ng pakiramdam ko bago nagdilim ang paningin ko at nawalan ng malay. Nang magising ako ay maayos na akong nakahiga sa kama habang nakahawak naman sa isa kong kamay si Charles at bahagyang hinahalik-halikan ang likuran ng palad ko. Nasa loob din ng akin
Erika PovNang pagbalikan ako ng malay ay nasa loob na ako ng silid namin at nakahiga sa kama. Naalala ko ang aking nakita kaya muli akong napasigaw ng malakas. Dahil naman sa sigaw ko ay biglang pumasok si Charles na dumating na pala. Agad niya akong niyakap ng mahigpit para maalis ang takot na nararamdaman ko."Nakita ko ang laman ng regalo, Charles! Hindi porn videos kagaya ng sinabi mo sa akin! Maliit na kabaong na puno ng daga at may laman na patay na puno rin ng dugo! May tao ba na gusto ulit akong patayin? Bakit ako pinadalhan ng ganoong klaseng regalo? Si Uncle Edgar ba ulit ang nananakot sa akin?" nagpapanic na tanong ko kay Charles ng sunod-sunod. "Bakit ka nagsinungaling sa akin? Bakit hindi mo sinabi sa akin ang totoo?""Calm down, Erika. Ito ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sa'yo ang totoo. Kung bakit mahigpit kong pinigilan sina Dario at Merlyn na sabihin sa'yo ang kanilang nakita. Dahil ayokong magpanic ka kapag nalaman mo ang totoo. Ayokong matakot ka kagaya ngay
Charles' PovGusto ko nang magmura ng malakas habang yakap ko si Erika. Mabuti na lamang at hindi ako nahuli ng dating. Hindi pa nakikita ng asawa ko kung ano ang laman ng regalong natanggap nito. Hindi nito nakita ang isang maliit na kabaong na maraming dugo at sa loob ay may patay na daga na nakahiga. Tiyak na mula sa patay na daga ang dugong nakakalat sa kabaong.Kasalukuyan akong nasa meeting room kanina at ka-meeting ang isang kliyente nang makatanggap ako ng tawag mula sa numerong hindi nakarehistro sa cellphone ko. Sinabi sa akin ng taong tumawag na boses ng lalaki na may regalo raw na matatanggap ngayon ang si Erika. Tiyak na magugulat daw ang asawa ko kapag nakita nito ang laman ng regalo. Agad akong kinutuban at nagkaroon ng masamang hinala nang marinig ko ang malakas na halakhak ng lalaking nasa kabilang linya. Ngunit bago ko pa man siya matanong kung sino siya at ano ang kailangan niya ay agad na nitong pinatay ang cellphone nito. Wala akong inaksayang oras. Mabilis akon