"I'm so happy for you, Nowelle!" I hugged her tightly, at ngumiti kay Kiel na nasa likod niya.
"Don't you dare hurt her again!" saad ko kay Kiel nang bumitaw kami ni Nowelle sa yakap.
"I won't. I will never do that." Well, totoo naman. Masyado lang malawak ang imahinasyon ni Nowelle kaya siya nasasaktan. Tsk!
Communication is really the key for a good relationship. Ha! Coming from you, Zimry?
Nagproposed na si Zech kay Nowelle kanina. At kitang-kita sa kanilang dalawa ang labis na kasiyahan. Though, may kaunting kaguluhan kanina at muntik na namang nasiraan ng bait si Nowelle. Lol!
"Dapat maikasal na kayo sa lalong madaling panahon. Can't wait to have our first baby in the squad!" Nag-ngising aso ako kay Nowelle at kinindatan siya.
"Gago!" Binato niya ako ng tissue paper ngunit bigla naman itong naging butterfly nang nasa ere na.
Nagtawanan kaming dalawa habang gulong-gulo naman si Kiel sa amin. I'm giving Nowelle some hac
Mabilis kong hinawakan ang kaniyang braso nang bigla itong tumayo at akmang aalis. Napasulyap muli siya sa akin at mariing ipinikit ang mga mata."Nababaliw ka na talaga, Harley? Akala ko ba hinahanap mo ako?" His dark eyes pierced into mine. He licked his lower lip and looked away."I'm getting crazy! I need to find her right away." He was about to walk away again but he can't move because I gripped his arms.He sighed heavily. Dahan-dahan niyang hinawakan ang kamay kong nakahawak sa kaniya. His eyes widened and his lips parted. He looked bothered and shocked at the same time."Zimry? Ikaw ba talaga 'to?" bulong niya.Tinanggal ko ang pagkakahawak sa kaniya at umatras. Ngayon ko lang napansin na masyado na pala kaming malapit sa isa't-isa."Oo," I nodded and smiled apologetically. Ngayon ko lang napagtanto ang ginawa ko. I'm so immature, I should have asked him."You scared me. Napakadali lang talaga para sa'yo ang iwan ako." He shoo
"Are you sure about this, Zimry? There’s no turning back." Mommy said. She gave me a sharp look and then took a deep breath."What's with that reaction, Mom? Noong nakaraan, panay ang pilit niyo sa amin. Ngayon namang pumayag na nga kami, gan'yan ka. Ano ba talaga?" Natatawa kong saad sa kaniya ngunit inismiran niya lang ako. Seryoso itong tumingin kina Daddy at Harley na kasalukuyang umiinom ng alak."Hindi naman sa ayaw ko. Alam ko namang mabuting bata si Harley. Gusto ko lang na sigurado ka na sa desisyon mong 'yan. Baka nape-pressure ka lang? Ayaw kitang masaktan at magsisi lang sa huli." She looked at me and smiled a bit."Hindi puro saya ang pag-ibig, anak. Pero kung sakaling masaktan ka ng husto nang dahil sa pagmamahal na 'yan, sana huwag agad kayong sumuko. Lumaban muna kayo hanggang sa makakaya niyo." I nodded softly and hugged her tightly."Thank you, Mom. I love you so much,"
"Harley," mahinang bulong ko nang maramdaman din ang paghaplos ng kamay niya sa aking tiyan. Ang kaniyang labi ay nasa aking leeg pa rin.I took a deep breath and held his hand to stop him. I also moved my neck."Sorry," saad niya. Tumigil lang siya sa ginagawa ngunit ramdam ko pa rin siya sa aking likod.Dahan-dahan akong humarap sa kaniya. I thought he will distance his self but I was wrong. Ilang dangkal lang ang pagitan namin. Our eyes met immediately ngunit mabilis na bumaba ang kaniyang mga mata sa aking labi."You're so pretty. Kahit nakakatakot minsan 'yang mukha mo," he said. Mahina itong natawa sa sariling biro."Why? Mukha ba akong mangkukulam sa paningin mo?" I raised my eyebrow but he just shook his head, and with a ghost of smile on his lips."Hayy nako, Zimry! May sinabi ba akong mukha kang mangkukulam? Kung anu-anong tumatakbo sa utak mo,""Malamang, sinabi mong nakakatakot ang mukha ko!" I hissed."Oh, gan'yan!
Nawalan ng lakas ang aking tuhod at kusa itong bumagsak sa ibaba. Tumayo siya at nagkatitigan kaming dalawa. I looked into his deep brown eyes.“Gusto mo pa bang ituloy natin ‘to?” wika nito sa mababang boses.Is he crazy? Kailangan pa ba niyang itanong ‘yan? I'm already naked, at naumpisahan na namin, napatingin ako sa kaniyang alaga na halatang galit pa rin.Nang hindi ako sumagot ay dumukwang siya at mariin akong hinalikan sa labi. "Let's go to bed?" bulong niya sa aking tainga gamit ang nang-aakit na boses.Napalunok ako at hindi alam ang isasagot. Magpapakipot pa ba ako? Marahan na lang akong tumango sa kaniya. Hinalikan niya ako sa noo at ngumiti siya bago ako binuhat patungo sa kwarto niya.I felt a strange feeling when he laid me down to his bed. Nakaawang ang kaniyang bibig habang titig na titig sa aking hubad na katawan. Ilang beses itong lumunok bago tinanggal ang kaniyang boxer short.I bit my lower
"Hmmm…" naalimpungatan ako nang maramdamang may humahaplos sa aking pisngi. Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata at bumungad sa akin ang sobrang lapit na mukha ni Harley.He’s kissing every inch of my face. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata bago binuksang muli. At mas lalo lamang bumilis ang pagtibok ng aking puso nang mapansing nakapatong pala siya sa akin."Good Morning," his husky voice filled my ears. Ang aking panga naman ang pinupudpod niya ng halik ngayon."Are you okay now?" malambing niyang tanong bago ako hinalikan sa noo. Umawang ang aking labi nang maramdamang ikiniskis niya ang sarili sa akin. Tanging kumot lamang ang bumabalot sa aming katawan, at pareho kaming walang kahit na anong saplot.I remember last night, he wants to have another round but I declined. Pagod na pagod ako at sobrang sakit ng aking buong katawan. Hindi ko mabilang ku
"Oh! Mga apo, mabuti naman at nagkabati na kayong dalawa?" nakangiti kaming sinalubong ni Tatay Domi na kasalukuyang inaayos ang mga mais na ibinilad ng mga robot farmers."Hindi naman po kami nag-aaway noon, 'Tay, ah?" kunwaring tanong ko. Talagang pinapansin nila ang bawat galaw naming dalawa rito?"Oh, sige. Sabihin na nating hindi nga kayo nag-away, hindi rin naman kayo nag-iimikan. Lagi mo pa ngang dinededma itong si Harley kahit sobrang titig na ang ginagawa niya sa iyo." Umiling-iling ito habang nangingiting nakatingin kay Harley. Taas kilay kong binalingan si Harley na napakamot na lang ng ulo."Si Tatay Domi naman! Binubuking niyo naman ako. Akala ko secret lang natin 'yun?" natatawang saad nito."Secret ba? Hindi mo naman ako sinabihan. Pero totoo naman, hindi ba? Bakit ba kasi hindi mo pa siya ligawan? Halata namang gustung-gusto mo itong si Zimry? Aba'y kagandang bata nito, mamaya maunahan ka pa!""Kung gusto niya lang 'Tay, bakit hindi
t's been a week since we moved out. Hindi pa muling bumibisita sina Mommy sa bahay. Pero mas pabor pa nga sa akin iyon dahil baka masabunutan lang niya ako ng wala sa oras. Hindi kasi ako natutulog sa kwarto ko, it was Harley's suggestion tho. Kahit ang mga damit at gamit ko ay nakaayos na sa kwarto ni Harley. Kung iisipin kong mabuti, mukha kaming bagong kasal ni Harley. Nag-sink in na sa utak ko kung ano ang mga dapat kong gawin bilang babae rito sa bahay. I can't call myself as his wife or girlfriend, or even partner. Wala naman kasi kaming label. Pero nagagawa na namin lahat ng pwedeng gawin ng mag-asawa. Should I call myself, "his fuckbuddy" then? Lol! Hindi naman ganoon kabigat ang mga gawain dito sa bahay dahil may katulong naman akong mga robot. Noong nagdaang araw, alas otso kami gumagayak patungo sa bukid kaya maaga na akong gumigising para makapaghanda ng umagahan namin, at baon para sa tanghalian. Nag-presenta naman si Harley n
"Talaga? Naglaba ka?" Hindi makapaniwalang tanong ko."Oo nga. Isinabay ko ng maglaba habang nagluluto kanina. Sa sobrang sarap nga ng tulog mo, baka pwede ko pang labhan ang mga damit ng kapit bahay," pang-aasar niya."Sana ginising mo ako kaagad? Ang dami pa naman ng labahan natin." Nakapalumbaba ako sa harap niya. Hindi ko na tuloy magawang kumain ulit.Nakakaguilty naman. Dapat ako ang gumagawa no'n eh."Sus! It's fine. I love to serve you. Isa pa, ginamit ko naman 'yong pinabili ko kahapon na washing machine." Ngumisi ito ng malawak at ipinagpatuloy na ang pagkain.Napairap na lang tuloy ako sa kaniya kahit hindi siya nakatingin. Akala ko naman napagod siya ng husto dahil tradisyunal na paglalaba ang ginawa. Nakalimutan kong may binili pala itong machine nang nasabi ko sa kaniya noong isang araw na maglalaba ako ngayong Sabado.Ang washing machine na ito ay hindi katulad noong unang panahon. Ito kasi ay ilalagay mo lang ang mga damit sa
"Rhy, where's your freaking father?""Mommy, bumalik ka na sa opisina. Maiiinitan ka lang dito!""Tawagin mo ang bwisit mong ama!" nakapamaywang na ako sa harap nito. Habang ang anak ko nama'y namumula dahil sa pinaghalong inis at sa init ng araw."Bakit ako hinahanap ng asawa ko? Na-miss mo naman ako kaagad. Pa-kiss nga!""Lumayo ka nga! Ang baho mo, amoy araw ka!""Itong asawa ko talaga oh! Nasa bukid tayo, tirik na tirik ang araw. Magtaka ka kung amoy ulan ako.""Anong amoy ulan ang pinagsasabi mo riyan!" parang tanga talaga itong gagong 'to!"Hay! Humihina na ang kokote ng asawa ko.""Aba't! Walang hiya ka talaga!" hahampasin ko na sana siya ngunit may maliit na kamay na humawak sa aking paa."M-mommy! Momm-y!""Zenia! Ilang beses kong sinabi sa'yong huwag kang gumapang-gapang dito?" inis ko siyang binuhat at pinagpagan ang damit nito."Hmp!" pag-iinarte niya sabay irap sa akin."Nagtataray ang p
It's been three days when my friends return to their own places. Kami na lang ulit ni Rhy ang narito sa apartment.Kung noong nakaraan ay sobrang weird ng pakiramdam ko, ngayon naman ay mukhang si Rhy ang may kakaiba sa kaniya. Palagi siyang nagkukulong sa kuwarto at minsan ay nadadatnan kong may kausap.Hindi ko naman maintindihan ang sinasabi dahil sobrang hina ng boses nito. Minsan naiisip kong baka may kalaro siyang multo rito. Tsk!That's why, I decided to go home already. Uuwi na kami sa bahay nina Mommy. Tutal mukhang wala namang paki-alam si Harley sa amin. Kahit minsan ay hindi man lang siya nagtangkang kausapin ako. Gabi-gabi akong umiiyak, I feel so worthless.Ngunit kung iisipin, baka nga mas lalo niyang ginusto ang desisyon ko dahil mahal na rin niya 'yong babaeng 'yon.I will just focus on my business from now on. I don't want him to enter my life again. I gave him a chance but he ruined it again. Wala talaga siyang kayang gawin kun'd
"Where's Mommy?" takhang tanong ko sa robot na nasa harapan ko ngayon.Inilapag niya ang bag na hawak, mukhang mga damit ni Rhy ang laman, at iniabot naman sa akin ang dalawang plastic na may lamang mga pagkain."Hindi ako pwedeng magsalita. Pasensya na po," sagot niya at mabilis na umalis sa harap ko. May pinindot siya sa kaniyang dibdib at bigla na lamang itong lumipad.Really, anong meron sa pamilya ko ngayon? They are so weird! Hindi ba dapat ay nag-aalala sila ngayon? Bakit parang wala lang sa kanila itong nangyayari?Padabog kong isinara ang pintuan sa sobrang inis na nararamdaman. Ngunit muling binuksan ang pintuan dahil nakalimutan kong kunin ang bag na puno ng damit ni Rhy."Mommy, lumabas po kayo? Sana ginising mo na lang po ako para may kasama ka?" Pupungas-pungas na tanong ni Rhy habang pababa ng hagdan."No, anak. Nagpautos lang ako kay Lola mo ng pagkain natin, at mga damit mo. Do you want to change your clothes?" tanong ko sa
"Mommy, what are you doing?" gulat na tanong ni Rhy habang nakakapit ng mahigpit sa kaniyang upuan.Mabilis ko kasing iniliko ang sasakyan pabalik sa Tuguegarao. I changed my mind."We are not going to Tita Dan and Tita Natasha's house anymore. Let's just stay in our apartment for a while," sagot ko, abala pa rin sa pagmamaniobra ng sasakyan."Hmmm? Okay," nagtatakang saad nito ngunit hindi naman na niya pinahaba pa ang usapan.Nang maayos na ang takbo ng sasakyan ay kinuha ko ang aking cellphone at muling tinawagan ang aking pinsan."Hello? Where are you na?" bungad ni Natasha sa kabilang linya."Hindi na pala kami tutuloy riyan. We're not going to Manila anymore. Doon na lang muna kami sa apartment tutuloy pansamantala." Narinig ko ang boses ni Dan sa background, mukhang maraming tanong kay Natasha."Ha? Why are going to stay in our apartment? I thought, magbabakasyon lang kayo ni Rhy here. But... did Harley pinalayas you!? Did you
"Ano na naman ba ang nangyari?" naguguluhang tanong sa akin ni Mommy."Anong pinagsasabi mong hindi na matutuloy ang kasal? Hoy, Zimry! Nagpagawa na ako ng damit ko!" singit naman ni Tita Hera, nagdadabog pa ito habang inaayos ang mga dalang pagkain."Nag-away ba kayo?" muling tanong ni Mommy. Tita Hera gave her a sarcastic smile."Malamang, bakit makikipaghiwalay kung hindi naman pala nag-away? Ano, tinopak lang 'yang anak mo?""Tumahimik ka, Hera. Baka naman nagloko na naman 'yang anak mo, ha? Ako na talaga ang makakalaban niyan," pagbabanta ni Mommy, naka-pamaywang pa ito at masamang tinitigan si Mommy.Dito ako dumeretso kanina dahil dito iniiwan ni Harley si Rhy tuwing nasa bukid ito. Sakto namang bumisita si Tita Hera at nadatnan akong aligaga habang pinipilit si Rhy na sumama sa akin.I had no choice but to tell them the truth. Maging sina Daddy at Tito ay natulala sa sinabi ko. Kinuha ko ang oportunidad na 'yon para umalis kasama ni
Isang linggo na ang nakalipas simula noong pagdating ko rito sa Manila. Harley and I are doing good now.Mukhang nakatulong ang unang away naming dalawa bilang nasa long distance relationship para maging mas mapagkumbaba at matatag.Hindi rin naman niya ako natiis noon at agad na tumawag pagkauwi niya. Nag-sorry siya dahil naging mapilit daw ito, humingi rin naman ako ng tawad dahil naging matigas din ako sa kaniya at hindi man lang siya mapagbigyan sa simpleng hiling. Pareho kaming may mali, at pareho namang nagpakumbaba kaya naging maayos mulikaming dalawa.As much as he wants to go here, hindi naman siya pinapayagan ng kaniyang bukid. Kailangang-kailangan siya roon ngayon dahil anihan at bentahan na ng ani.Gusto ko rin naman sanang umuwi kahit minsan lang ngunit mas dumoble pa ang oras na kailangan kong gugulin ngayon dahil ako lang ang mag-isang nagta-trabaho ng lahat. Mabuti na lang ay nagboluntaryo sina Charlie na sila na ang bahala sa pagha-hire n
"Samahan na lang kaya kita rito, parang hindi ako mapakali kung mag-isa ka lang. Bakit ba kasi ayaw mo pang makituloy muna kina Dan? Mas ligtas ka roon," kanina pang pangungulit ni Harley sa akin.Narito na kami sa Manila at nakahanap na rin ng Hotel na matutuluyan pansamantala habang inaasikaso ko ang itatayong agency."Ilang beses ko ng sinagot ang tanong mong 'yan, Harley. Isa pa, mababatukan ka na talaga sa akin!" inis kong sagot sa kaniya habang inilalabas lahat ng aking damit para ilagay sa cabinet. Hindi naman kasi pwedeng manatili lang sa maleta ang gamit ko, puro halungkat lang ako kapag nagkataon."What if, dito na lang ako uuwi tuwing hapon?" suhestiyon niya at nahiga sa kama habang nakatingin lang sa akin na abala sa ginagawa, hindi man lamang naisip na tulungan ako. Tsk!"Wala ka bang balak na matulog ng matiwasay? Bi-byahe ka roon ng hapon, tapos madaling araw kailangan mo na namang bumiyahe para pumunta sa bukid. Nahihibang ka na ba? Ha, Ha
Genuine happiness and peace of mind is all I want. At sana ay makamit ko na ito. Kahit nakakulong na ang mga nanggugulo sa amin ay hindi pa rin mapanatag ang aking loob. But I need to trust the process.After we spent two days in Canada, we went home to the Philippines immediately. I felt drained and exhausted. Mabuti na lang at worth it naman ang lahat."Kamusta?" bungad na tanong ni Mommy sa akin pagkarating na pagkarating namin sa bahay nila para sunduin ang aming anak."Maayos naman po, Mommy. I just felt weird because that is my first meeting with Angel's parents tapos ganoon kaagad ang nangyari." Kibit balikat kong sagot. Nai-kuwento na namin sa kanila ang lahat ng nangyari bago pa man kami nakauwi.Maya't-maya kasi ang tawag nila sa amin noong papunta palang kami sa Canada para maki-chika. Mga chismosa. Lol!"Kung alam ko lang na mga baliw 'yang pamilyang 'yan, hindi ko na sila hinayaang lumapit kay Harley! Hmp!" taas kilay na saad ni Tita H
Nakatulugan na naming dalawa ni Harley ang pag-iisip. We stayed silent until I fell asleep. Naalimpungatan pa ako nang inayos nito ang aking pagkakahiga at kinumutan pa niya ako. I even felt his lips on my forehead and whispered something but I'm too sleepy to respond.It is already 5:00 in the morning when I heard Rhy and Harley's arguments. Mukhang nagtatanong ang aming anak kung bakit ako natulog dito, at kahit na anong paliwanag ni Harley sa kaniya ay hindi niya ito pinapakinggan. Nagbubulungan pa ang dalawa para siguro hindi ko sila marinig at hindi ako magising sa ingay nila.Bumangon ako at naupo muna sa kama para ikondisyon ang aking sarili. Kumikirot ang aking ulo dahil kulang sa tulog at ngayon ko lang din naramdaman ang sakit at pagod ng aking katawan. Hindi ko alam kung robot ba itong si Harley dahil parang wala naman siyang iniindang sakit.They both got silent, hindi ko sila makitang dalawa dahil natatakpan sila ng cabinet. Maya-maya ay sumilip si