Novels by Sisa Pasicolan

"Rhy, where's your freaking father?""Mommy, bumalik ka na sa opisina. Maiiinitan ka lang dito!""Tawagin mo ang bwisit mong ama!" nakapamaywang na ako sa harap nito. Habang ang anak ko nama'y namumula dahil sa pinaghalong inis at sa init ng araw."Bakit ako hinahanap ng asawa ko? Na-miss mo naman ako kaagad. Pa-kiss nga!""Lumayo ka nga! Ang baho mo, amoy araw ka!""Itong asawa ko talaga oh! Nasa bukid tayo, tirik na tirik ang araw. Magtaka ka kung amoy ulan ako.""Anong amoy ulan ang pinagsasabi mo riyan!" parang tanga talaga itong gagong 'to!"Hay! Humihina na ang kokote ng asawa ko.""Aba't! Walang hiya ka talaga!" hahampasin ko na sana siya ngunit may maliit na kamay na humawak sa aking paa."M-mommy! Momm-y!""Zenia! Ilang beses kong sinabi sa'yong huwag kang gumapang-gapang dito?" inis ko siyang binuhat at pinagpagan ang damit nito."Hmp!" pag-iinarte niya sabay irap sa akin."Nagtataray ang p

It's been three days when my friends return to their own places. Kami na lang ulit ni Rhy ang narito sa apartment.Kung noong nakaraan ay sobrang weird ng pakiramdam ko, ngayon naman ay mukhang si Rhy ang may kakaiba sa kaniya. Palagi siyang nagkukulong sa kuwarto at minsan ay nadadatnan kong may kausap.Hindi ko naman maintindihan ang sinasabi dahil sobrang hina ng boses nito. Minsan naiisip kong baka may kalaro siyang multo rito. Tsk!That's why, I decided to go home already. Uuwi na kami sa bahay nina Mommy. Tutal mukhang wala namang paki-alam si Harley sa amin. Kahit minsan ay hindi man lang siya nagtangkang kausapin ako. Gabi-gabi akong umiiyak, I feel so worthless.Ngunit kung iisipin, baka nga mas lalo niyang ginusto ang desisyon ko dahil mahal na rin niya 'yong babaeng 'yon.I will just focus on my business from now on. I don't want him to enter my life again. I gave him a chance but he ruined it again. Wala talaga siyang kayang gawin kun'd

"Where's Mommy?" takhang tanong ko sa robot na nasa harapan ko ngayon.Inilapag niya ang bag na hawak, mukhang mga damit ni Rhy ang laman, at iniabot naman sa akin ang dalawang plastic na may lamang mga pagkain."Hindi ako pwedeng magsalita. Pasensya na po," sagot niya at mabilis na umalis sa harap ko. May pinindot siya sa kaniyang dibdib at bigla na lamang itong lumipad.Really, anong meron sa pamilya ko ngayon? They are so weird! Hindi ba dapat ay nag-aalala sila ngayon? Bakit parang wala lang sa kanila itong nangyayari?Padabog kong isinara ang pintuan sa sobrang inis na nararamdaman. Ngunit muling binuksan ang pintuan dahil nakalimutan kong kunin ang bag na puno ng damit ni Rhy."Mommy, lumabas po kayo? Sana ginising mo na lang po ako para may kasama ka?" Pupungas-pungas na tanong ni Rhy habang pababa ng hagdan."No, anak. Nagpautos lang ako kay Lola mo ng pagkain natin, at mga damit mo. Do you want to change your clothes?" tanong ko sa

"Mommy, what are you doing?" gulat na tanong ni Rhy habang nakakapit ng mahigpit sa kaniyang upuan.Mabilis ko kasing iniliko ang sasakyan pabalik sa Tuguegarao. I changed my mind."We are not going to Tita Dan and Tita Natasha's house anymore. Let's just stay in our apartment for a while," sagot ko, abala pa rin sa pagmamaniobra ng sasakyan."Hmmm? Okay," nagtatakang saad nito ngunit hindi naman na niya pinahaba pa ang usapan.Nang maayos na ang takbo ng sasakyan ay kinuha ko ang aking cellphone at muling tinawagan ang aking pinsan."Hello? Where are you na?" bungad ni Natasha sa kabilang linya."Hindi na pala kami tutuloy riyan. We're not going to Manila anymore. Doon na lang muna kami sa apartment tutuloy pansamantala." Narinig ko ang boses ni Dan sa background, mukhang maraming tanong kay Natasha."Ha? Why are going to stay in our apartment? I thought, magbabakasyon lang kayo ni Rhy here. But... did Harley pinalayas you!? Did you

"Ano na naman ba ang nangyari?" naguguluhang tanong sa akin ni Mommy."Anong pinagsasabi mong hindi na matutuloy ang kasal? Hoy, Zimry! Nagpagawa na ako ng damit ko!" singit naman ni Tita Hera, nagdadabog pa ito habang inaayos ang mga dalang pagkain."Nag-away ba kayo?" muling tanong ni Mommy. Tita Hera gave her a sarcastic smile."Malamang, bakit makikipaghiwalay kung hindi naman pala nag-away? Ano, tinopak lang 'yang anak mo?""Tumahimik ka, Hera. Baka naman nagloko na naman 'yang anak mo, ha? Ako na talaga ang makakalaban niyan," pagbabanta ni Mommy, naka-pamaywang pa ito at masamang tinitigan si Mommy.Dito ako dumeretso kanina dahil dito iniiwan ni Harley si Rhy tuwing nasa bukid ito. Sakto namang bumisita si Tita Hera at nadatnan akong aligaga habang pinipilit si Rhy na sumama sa akin.I had no choice but to tell them the truth. Maging sina Daddy at Tito ay natulala sa sinabi ko. Kinuha ko ang oportunidad na 'yon para umalis kasama ni

Isang linggo na ang nakalipas simula noong pagdating ko rito sa Manila. Harley and I are doing good now.Mukhang nakatulong ang unang away naming dalawa bilang nasa long distance relationship para maging mas mapagkumbaba at matatag.Hindi rin naman niya ako natiis noon at agad na tumawag pagkauwi niya. Nag-sorry siya dahil naging mapilit daw ito, humingi rin naman ako ng tawad dahil naging matigas din ako sa kaniya at hindi man lang siya mapagbigyan sa simpleng hiling. Pareho kaming may mali, at pareho namang nagpakumbaba kaya naging maayos mulikaming dalawa.As much as he wants to go here, hindi naman siya pinapayagan ng kaniyang bukid. Kailangang-kailangan siya roon ngayon dahil anihan at bentahan na ng ani.Gusto ko rin naman sanang umuwi kahit minsan lang ngunit mas dumoble pa ang oras na kailangan kong gugulin ngayon dahil ako lang ang mag-isang nagta-trabaho ng lahat. Mabuti na lang ay nagboluntaryo sina Charlie na sila na ang bahala sa pagha-hire n