LOGINShare
Chapter Twenty-four
Last Updated:
2024-11-06 00:14:23Related chapters
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-Five
"Oh, hey Kaiser," sabi ko. "Si Mark, classmate ko at pinag uusapan namin ang thesis namin." He didn't respond. Nakatingin lang siya sa akin at kay Mark, ang tingin niya ay parang tumutusok. Parang nabibigla ako. Hindi siya nagsalita, pero ang katahimikan ay nagsasalita ng malakas. Ang tingin niya ay puno ng pagdududa, parang inaakusahan na niya ako ng isang bagay. "Bakit ka nakikipag-usap sa kanya? Dapat kasama mo ako," sabi niya, malamig at matalim ang boses "Kaiser, ano ka ba! Nagtatrabaho lang kami sa thesis," I said, feeling a wave of frustration. Umismid s'ya. "Yeah, right. And I'm sure that's all it is." Tumingin siya kay Mark, nakakunot ang noo niya. "Don't think I haven't noticed the way you look at her." Mark looked confused. "Ano ba'ng pinagsasabi mo? I'm just being friendly," he said, his voice calm. "You're just trying to make her fall for you. Just like all the other guys who try to get close to her," Kaiser said, his voice getting louder. "I know your type."
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-Six
Kakatapos ko lang ipasa ang mga kailangan ko sa school papers. Hindi ko nakita si Kaiser kanina at sinusubukan ko siyang tawagan pero hindi niya ako sinasagot. Parang bumibigat ang pakiramdam ko. Baka galit pa rin siya sa akin.Habang naglalakad palabas ng campus ay biglang tumunog ang phone ko.“Hello, Uncle, pauwi na ako,” sabi ko.“S-Serenity, si Ate, ang Mommy mo nasa ospital sya ngayon. Nabangga ng truck ang sasakyan nya kaya kritikal ang kondisyon nya ngayon.” Para akong nabingi ng marinig kong sinabi iyon ni Uncle.“Manong, dumiretso po tayo sa ospital,” natataranta kong pakiusap kay Manong.Nang makarating na ako sa ospital, naabutan kong nasa waiting area si Uncle. Dali-dali akong tumakbo sa kanya at sinalubong naman nya ako ng yakap.Tinext ko si Kaiser at sinabi ko ang nangyari kay Mommy, pero di niya ako sinasagot. Inisip ko nalang na baka may ginagawa siya. Nagfocus na muna ako sa kalagayan ni Mommy.Naghintay din kami ng ilang oras para sa operasyon. Nang makalabas na ang
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-seven
Nasa waiting area ako, nakaupo sa malamig na upuan. Ang amoy ng sampaguita at kanela ay nakakasulasok. Parang hindi ko napapansin ang mga tao sa paligid. Nakatitig lang ako sa kabaong sa harapan ko.Hindi si Mommy 'yan. Hindi siya ang nasa loob ng kabaong na 'yan. Ang Mommy ko, nasa ospital, nagpapagaling.Ang mga tao ay nagkukuwentuhan, nagdadalamhati, nagkukuwentuhan tungkol sa pagkamatay ni Mommy. Pero parang hindi ko sila naririnig. Parang nasa ibang mundo ako, sa isang lugar na hindi ko maintindihan.Nakita ko ang pag-iyak ni Uncle Azriel. Ang mga luha niya ay tumutulo sa kanyang pisngi, na parang nagpapatunay sa katotohanan na hindi na babalik si Mommy. Pero hindi ako naniniwala. Hindi ko kayang paniwalaan.Tumingin ako sa phone ko para ibaling sa iba ang atensyon ko. Wala pa rin. Walang tawag. Walang text. Isang linggo na ang nakalipas, at wala pa rin akong balita kay Kaiser. Ang bawat minutong lumilipas ay parang isang malaking kirot sa aking puso."Kumain ka muna, kagabi ka p
MAKE YOU MINE Chapter Twenty-eight
Hindi ko alam kung gaano katagal akong nakaupo roon, nakatitig sa telepono, nag-iisip ng mga salitang sinabi niya.Parang paulit-ulit na tumutugtog sa aking isipan ang boses niya, ang kanyang mga salita."You're too needy, too dependent. You're holding me back. You're draining me. You're starting to make me look bad."Parang isang matalim na kutsilyo na tumutusok sa aking puso ang bawat salita niya.Ang aking mundo ay nagiba. Hindi ko alam kung sino ako, kung ano ang gagawin ko.Biglang naramdaman ko ang isang pares ng kamay sa aking balikat.Tumingin ako, at nakita ko si Uncle Azriel, ang aking tiyuhin.Ang mukha niya ay puno ng pag-aalala."Serenity," sabi niya. "Ano bang nangyari?""Uncle, please," ang boses ko ay nanginginig, halos hindi marinig.Nakaluhod ako sa harap ni Uncle Azriel, ang mga mata ko ay puno ng luha at pagmamakaawa."Ibook mo ako ng flight papuntang England. Please, Uncle. Kailangan kong makita si Kaiser. Kailangan kong makausap siya.""Serenity! Tama na!" Sigaw
MAKE YOU MINE Chapter Twenty nine
“Andito na tayo,” sabi ni Uncle, habang minamaniobra niya ang sasakyan sa harap ng school ko.“Salamat, Uncle. Ihahatid mo na lang ba ‘yang mga maleta ko sa lilipatan kong condo?” tanong ko. Ngayon kasi ang lipat ko sa condo na titirhan ko. We decided kasi na mag-rent ako ng condo na mas malapit sa school at sa business area, lalo na’t graduating na ako ng college. Isa pa, mas nadedepress ako sa bahay kapag naalala ko ang pagkamatay ni Mommy. It’s been six months na rin mula noong mawala si Mommy, and until now, nasasaktan pa rin ako kapag namimiss ko siya. Hindi rin kasi biro ang naransan ko dahil iniwan rin ako ng long-term boyfriend ko, and until now, wala rin akong balita sa kaniya.Habang nagmomove-on ako sa kaniya, narealized ko kung gaano kalaki ang epekto ng relasyon namin ni Kaiser sa akin. Nawalan ako ng confidence, at bumama ang tingin ko sa sarili ko. Actually, my uncle is insisting me na mag undergo ng therapy kasi iba raw yung trauma ko sa pagkawala ni Mommy, and at the
MAKE YOU MINE Chapter Thirty
Nang makapasok na ako sa campus, narealize ko na ilang buwan na lang pala at makaka-graduate na ako. Ang mga pasilyo, ang mga classroom, ang mga puno sa quadrangle, ang mga mukha ng mga kaklase ko, ang mga tunog ng tawanan at usapan—parang lahat ay unti-unting naglalaho, parang panaginip na unti-unting nawawala.Maya-maya ay nakarating na ako sa room namin at dumiretso na agad akong naupo sa pwesto ko sa may gilid ng bintana. Pinagmasdan ko lang ang mga kaklase ko, ang mga mukha nila ay parang mga larawan ng kabataan, ng pag-asa, ng mga pangarap. Mula noong nag-break kami ni Kaizer, doon ko lang narealize na masyado niya pala akong kinulong sa mundo niya, halos wala pala akong naging kaibigan noong college days. Masyado akong naging umaasa sa kanya, parang nakakapit lang ako sa isang piraso ng kahoy sa gitna ng dagat.Napahinto naman ako sa pag-iisip ng may tumawag sa akin.“Serenity! Namissed kita!” Bigla akong niyakap ni Lea. Isa siya sa mga kaklase kong lagi kong kasama.“Lea, nami
MAKE YOU MINE Chapter Thirty one
Nagsimula na siyang magturo. Lahat kami nakatingin sa kanya habang nagsasalita siya, pero parang blangko ang utak ko. Ang dibdib ko nag-uumapaw sa halo-halong emosyon: gulat, kaba, at isang kakaibang pagnanasa na hindi ko maipaliwanag. Pero sa ilalim ng lahat ng iyon, nararamdaman ko pa rin ang galit—ang galit sa taong nagdurog ng puso ko anim na taon na ang nakakaraan.Hindi ko maiwasan na mapatitig sa kanya habang nagle-lecture siya. Ang laki na ng pinagbago niya. Mas lalo siyang gumwapo, mas naging matipuno din ang pangangatawan niya. Siguro nag-gym siya. Parang hindi ko na siya nakikilala, pero ang bawat kilos niya parang isang pamilyar na musika na tumutugtog sa puso ko—isang musika ng sakit, ng pagkakanulo.“Ms. Dela Vega,” biglang naputol ang pag-iisip ko ng marinig kong tinawag niya ako.“Yes, sir!” Sagot ko sabay tayo.“Kanina pa kita tinatawag pero parang tulala ka,” sabi niya, nakakunot ang noo, halatang naiinis.“Sorry po,” napayuko ako dahil nahihiya ako. Pero sa loob-loo
MAKE YOU MINE Chapter Thirty-two
“Hay naku ..Kung alam mo lang,” napailing nalang ako dahil kung alam lang niya ang pagnanais ko na maiwasan si sir Miguel. After class, nagtungo na agad ako sa office ni Kuya Miguel dito sa school. May sarili siyang office dito sa university namin dahil big sponsor nga daw siya ng school namin. I had to brace myself for the internship. I walked down the hallway, past the brightly colored student posters and bulletin boards, to the far end of the building. It felt like a million miles away from the classroom. Kinakabahan ako pero naglakas loob nalang akong kumatok sa pinto ng opisina niya at dahan dahang binuksan ito. Sumilip muna ako at nakita ko namang nakaupo si Kuya Miguel habang tutok na tutok sa laptop niya, halatang busing busy siya. The office was sleek and modern, unlike the other faculty offices, with a large, polished desk and walls lined with expensive-looking artwork. May sofa set na nakalocate sa center at nasa dulo ang lamesa nya. I felt a wave of anxiety wash over me
Latest chapter
MAKE YOU MINE Chapter seventy eight
Chapter 78/69Nauna akong maglakad at sinabayan nya lang ako , hindi ko maiwasang mag-isip. Parang ang awkward ng atmosphere. Parang ang tahimik. Nagtungo kami agad sa sasakyan nya ."Okay ka lang ba, Serenity?" tanong ni Miguel."Oo naman," sagot ko. "Bakit?""Parang ang tahimik mo," sabi niya. Sabay tingin sa mga mata ko at ngiti."Ah, wala naman," sagot ko. "Naisip ko lang, baka masyadong clingy ako sa'yo." baka may makapansin atska baka masakal kita masyado. "Hindi naman," sabi niya, then bumulong siya bigla "Masaya nga ako na ganun ka. Ibig sabihin, mahal mo ako." Napangiti ako. "Oo naman, mahal kita, Miguel. Pero natatakot lang ako na baka... baka maging possessive ako sayo baka magsawa ka at iwan mo rin ako.” sabi ko. "Kahit ipagdamot mo pa ako sa iba okay lang sa akin. Sabihin mo lang na wag akong makipag usap sa ibang babae gagawin ko, wala na akong pakialam sa ibang babae, ikaw lang sapat na Serenity," sabi niya. "Magtiwala ka lang sa akin. Mahal
MAKE YOU MINE Chapter seventy seven
Namula ako, napangiti. Si Celine naman, nakatingin sa amin, tumawa."Ang swerte mo naman Serenity," sabi niya. "Good luck." Nagulat rin si Aaron, pero tumawa rin.“So magiging kapartner kita? “ sabi ni Aaron kay Celine kaya napairap lang si Celine pero no choice siya kundi lumapit kay Aaron at humawak sa likod nito.Nagpatuloy ang laro, si Miguel na ang bagong partner ko. Mas intense ang laro, natawa tuloy ako kasi ang galing pala maglaro ni Miguel. Pero kinakabahan pa rin ako na baka mapahamak kami.Natapos na ang laro, namumula ang pisngi ko sa sobrang saya. Tumingin ako kay Miguel, nakita ko na nagulat ang lahat dahil naglaro siya! Sana hindi ito magtatapos nang masama dahil sa sikreto namin. Buti na lang at wala namang nakapansin.Miguel’s PovNapabuntong-hininga ako habang naglalakad papunta sa shower room. Ang init ng araw, ang init ng ulo ko dahil sa nakita ko kanina sa gym. Hindi ko maitatanggi, nagseselos ako. Si Aaron, ang lahat ng atensyon niya kay Serenity. Hin
MAKE YOU MINE Chapter seventy six
Maaga akong pumasok sa klase dahil may presentation kami ngayon sa English. Nakita ko si Celine na nakaupo sa usual spot niya sa likod, katabi si Aaron. Nakangiti siya habang nagkukuwentuhan sila."Hi Celine! Hi Aaron!" bati ko sa kanila."Uy, Serenity! Ang aga mo pala?" sabi ni Celine."Oo, e. Excited na ako sa presentation natin," sagot ko."Excited na rin ako, pero kinakabahan pa rin ako," sabi naman ni Aaron.Tumawa ako, "Nako, Aaron, relax ka lang. Kaya mo yan. Magaling ka naman mag-present."Nasa kalagitnaan kami ng pag-uusap nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Miguel. Nakangiti siya habang naglalakad papunta sa kanyang mesa sa harapan."Good morning class!" bati niya."Good morning, Sir!" sagot ng buong klase.Nakatitig siya sa amin, at parang naiinis siya nang makita kaming magkakasama."Oh, Sir, bakit ang aga niyo po?" tanong ni Celine sa kanya."Ah, e, may kailangan akong i-check," sagot niya, pero halata sa tono ng boses niya na hindi siya komportable.Nags
MAKE YOU MINE Chapter Seventy five
Bigla siyang tumawa, “Ang kulit mo talaga, Serenity. Para kang bata.”Nahihiya akong ngumiti, "Gusto lang naman kitang purihin, bhabe. Pero seryoso, ang bango talaga."“Salamat, baby. Pasensya na kung ang tagal ko, nag-enjoy kasi ako sa pagluluto, lalo na't para sa’yo.”Tumayo siya at naglakad papunta sa kusina. “Sige, magbibihis lang ako, tapos kain na tayo,” aniya.Natapos na din kaming kumain at naisipan naming magpahinga muna sa sofa. Nakaupo siya habang ako naman ay nagbabasa ng libro at nakahiga at ginagawang unan ang lap niya. Hinahaplos naman niya ang makinis kong mukha.“ Baby” tawag niya.“Yes bhabe?” tugon ko.“ You’re so beautiful.. I’m so lucky kasi ako yung minahal mo’ saad niya. Bigla ko namang itinakip ang librong hawak ko sa mukha ko kasi pakiramdam ko nag init ang mukha ko sa hiya.“Alam na alam mo talaga kung paano ako pakiligin,” sabi ko. Itinabi ko naman ang hawak kong libro.“Baby, do you want to know how did I fall in love with you?” tanong niya kaya napabangon
MAKE YOU MINE Chapter seventy four
Maya maya ay bumalik na siya na dala ang binili niyang pagkain. Nagulat naman ako ng inabot niya ang mineral water na binuksan niya. Napansin niya palang wala akong tubig. Natouch naman ako sa act of service niya, pero nabother ako bigla sa iisipin nila Aaron at Celine kaya nag-chat ako sa kaniya. To bhabe:Wag ka ngang pahalata bhabe!!!!Bigla namang nagring ang phone niya kaya kinuha niya at nagsimula siyang magreply. Maya maya ay nag ring ang phone ko kaya kinuha ko at chineck. From Bhabe:“Baby, sorry, I’ll try to be more discreet next time. I love you babyNapangiti naman ako sa chat niya kaya nag-reply ako. To Bhabe:“I love you too bhabe, kain ka na pakabusog ka” Then bigla uli tumunog ang phone niya pero this time di na niya tinignan kaya naisip ko tuloy baka naman iniisip niya na ang OA ko. Kaya nalungkot ako ng bahagya. Nagpatuloy kami sa pagkain habang nagkukwento naman si Celine ng mga kung ano-ano. Nang magsimula ng mag-uwian, nagmamadali akong naglakad sa hallway.
MAKE YOU MINE Chapter seven three
Nakauwi na kami sa condo namin. Inihatid niya na ako sa may pintuan ng condo ko. Magkahawak pa din kami ng kamay na para bang ayaw na naming magbitiw sa isat isa.“Magpahinga ka na baby,” anas niya habang nakahawak pa din sa mga kamay ko.“Baby? So baby talaga ang tawagan natin?” usisa ko. Natawa ako ng bahagya sa narinig.“Yeah, ayaw mo ba?” anas niya habang titig na titig pa din sa mga mata ko, na parang inaasahan ang sagot ko.“Gusto, medyo naninibago lang ako atsaka hindi pa ako sanay,” anas ko, napakagat tuloy ako ng labi ko.“Don’t bite you lip baby, natetempt lang akong halikan yan,” anas niya kaya agad kong hininto ang ginagawa ko, parang nahihiya ako.“By the way, I have a favor,” anas ko habang nakasandal sa pinto ng unit ko habang siya naman ay nakaharap sa akin at sobrang lapit niya kaya pakiramdam ko sinakop na talaga niya ang personal space ko.“Anything for you baby,” anas niya, na parang nag-aalangan.“Can we keep it a secret?” saad ko.“About what?” pagtataka niya, na
MAKE YOU MINE Chapter seven two
Pababa na sana ako ng narinig kong dalawang boses na pamilyar na ang uusap. Parang may mali.“Tell me Ava, what did you say to Serenity? Bakit nya ako iniiwasan?” Bulyaw ni Miguel, na halatang galit na galit.“I just told her the consequence kung magiging malapit kayo. Na possible na ma issue ka with her and machisms,” paliwanag niya, na parang nagtatanggol sa ginawa.“I don’t care if ma issue man ako sa kaniya, alam mo ba sa ginagawa mo pinapahirapan mo ako! You know how important Serenity to me,” singhal niya, na parang desperado na.“Paano naman ako! I love you, bakit ba hindi mo ako magawang mahalin?” Saad ni Ava. Bigla naman silang natigilan ng biglang tumunog ang cellphone ko at napatingin sila sa gawi ko kaya dahil sa taranta ay napatakbo ako pero naramdaman kong hinabol ako ni Miguel.“Serenity, wait!”“Serenity! Let’s talk,” tawag niya pero dirediretso pa din ang takbo ko hanggang makarating ako sa may hallway. Wala ng mga estudyante dahil nagsiuwian na sila. Sinubukan kong bi
MAKE YOU MINE Chapter seventy one
“Pero pakiramdam ko, parang iniiwasan niya ako,” sabi ko naman, na parang nanghihina.“Akala ko ba okay na kayo? Akala ko ba super close na kayo?” Pagtataka ni Nagi habang inaabot ang mga pulutan sa lamesa.“Akala ko nga din eh, pero biglang nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Tapos lately kasama niya na lagi yung Aaron,” naiinis kong sabi.“Bro, baka maunahan ka na naman ah, ewan ko nalang talaga sayo,” pang-aasar ni Nagi.“Siraulo ka ba, kaya nga ginagawa ko ang lahat para maging close kami at iparamdam yung feelings ko sa kaniya,” sabi ko naman.“Kelan ba nagbago yung treatment niya sayo?” usisa naman ni Dylan.“Siguro nung dumating si Ava, mula nun nagbago na ang pakikitungo niya sa akin,” saad ko, na parang nalulungkot sa naisip.“Paano mo ba pakitunguhan si Ava sa harap niya?” usisa ni Nagi, na parang interesado sa kwento.“Alam nyo namang magkababata kami ni Ava diba? Pero kahit ganoon naglagay ako ng boundary between us dahil ayokong mag isip ng kung ano ano si Serenity. Ine
MAKE YOU MINE Chapter Seventy
“May tinatapos lang kami sa thesis namin,” pagdadahilan ko, at nag-iwas ng tingin kay Miguel dahil sa hindi ko maipaliwanag na kaba.“Hayaan mo na sila Miguel, baka naman mailang silang gumawa ng dapat nilang gawin pag andun ang teacher nila,” kontra naman ni Ms. Ava na halatang nakikisawsaw sa usapan.“Oo nga po sir, okay lang ihahatid din naman ako ni Aaron,” saad ko.“Hi sir Miguel, hi maam Ava,” bati ni Aaron ng makababa na siya ng sasakyan.“Wow Aaron, ikaw ba yan? Grabeng glow up ha,” puri ni Ms. Ava kay Aaron, at halatang interesado sa amin.“Naku, di naman po. Thanks to Serenity siya ang dahilan,” paliwanag naman ni Aaron habang nakangiting nakatinginn sa akin.“Naku ha, I feel something. Bagay kayo ni Serenity,” kantyaw naman ni maam. Parang mas lalo lang tumaas ang kilay ni Miguel sa narinig.“Ava, stop it,” sabay kaming napatingin sa reaksyon ni Miguel. Mukhang naiinis siya sa sinabi ni Ava.“Okay, sige ingat na kayo ha,” ani Ms. Ava, na halatang nag-eenjoy sa pagti-tease s
