LIKE
Galit na galit na nagpumiglas si Alexa, humihiyaw siya sa galit. Hindi niya matanggap na ginawa ito ni Nissa sa kanila. “Don’t touch me with your filthy hands!” Singhal niya sa may hawak sa kanya. “Saan kami dadalhin ng asawa ko? Magkano ang binayad sa inyo ng babaeng ‘yon? Sabihin niyo lang at handa akong doblehin pakawalan niyo lang kami!” Imbes sumagot ay tinawanan lang sila ng mga ito. “Pasensya na, ma’am. Pero hindi nabibili ang katapatan… hindi kami katulad niyo,” Namula sa galit si Alexa. Nanginginig ang kalamnan na dinuraan niya sa mukha ang nagsabi nito sa kanya, na agad niyang pinagsisihan, dahil bilang ganti ay malakas nitong sinikmuraan ang asawa niyang si Cesar. “T-tama na! Tigilan niyo ang asawa ko!” Pakiusap niya ng simulan itong pagtulungan ng mga lalaki. Wala siyang nagawa kundi panoorin na bugbugin ito. ‘Walanghiya ka, Nissa! Pagbabayaran mo ang ginawa mong ito sa amin!’ Ngitngit na sumpa niya sa galit. Hindi niya akalain na sa isang iglap lang ay mawawala
Alam ng asawa ni Nissa na anumang oras ay maaari siyang mamatay. Para ma-protektahan ang kanilang yaman at hindi makuha ng gahaman nitong kapatid na si Alexa ang lahat, kinausap nito ang matalik na kaibigan, ang ama ni Laxus na itago ang 70% ng yaman na pinamana ng ama nito. At kondisyon para makuha ito ay kailangan magpakasal ng isa sa kanyang anak sa anak nitong si Laxus Kung. Walang alam si Alexa sa iniwang kasunduan ng dalawang magkaibigan, kaya hindi na pinagtangkaan ng dalawa ang buhay ng kanyang anak. Pero ng malaman ni Alexa na magpapakasal ang anak niya kay Laxus ay nabahala ito at pinapatay ang anak niya. Wala man konkretong ebidensya, alam ni Nissa na si Alexa ang nagpapatay sa kanyang anak. Kung nagpakasal lang sana ng mas maaga anak niya kay Laxus, hindi sana ito nawala. Kung hindi nalaman ng binata na hindi nito makukuha ang posisyon bilang Mafia boss ay hindi nito papakasalan ang anak niya. Kung pumayag lang sana si Laxus no’ng una na pakasalan ang anak niya ay hi
(Kiray pov) Hindi ako nakagalaw ng bigla akong yakapin ni Laxus. Gusto kong kumawala sa yakap nito pero masyadong malakas ang braso nitong nakayakap sa bewang ko. “Manang Diday, tulungan niyo po ako na iakyat si Laxus sa kwarto—“ Gusto ko sanang magpatulong dito na i-akyat sa taas si Laxus pero paglingon ko ay wala na ito. Pati ang mga bodyguards ko at ng asawa ko ay biglang nawala na parang mga bula. Iniwan nila akong mag-isa kasama si Laxus. “My Queen, Rayana… please stay…” Sumubsob ang mukha nito sa leeg ko kaya napasinghap ako. Naku naman. Hindi pa naman ako marunong mag-alaga ng lasing. Hindi ko nakitang nag-inom ang lola ko. Kapag nalalasing naman sila nanay at tatay ay si lola ang nag-aalaga sa mga ito. Nakadama ako ng awa ng marinig ko ang paulit-ulit na pagtawag ni Laxus sa pangalan ni Rayana. Sabi nila kapag lasing ang tao ay nasasabi nito ang tunay na nilalaman ng kalooban nito. Sa nakikita ko ngayon ay talagang mahal ni Laxus ang kaibigan ko. “Don’t leave, Ray
(Kiray pov) Isa ito sa pantasya ko no’ng panget pa ako—ang makahawak at makahimas ng tunay na katawan ng lalaki. Kaya nga napakarami kong collection ng mens magazine. Nang mahubad ko ang pang-itaas ni Laxus ay napalunok ako. Mas maganda at kaakit-akit pala ang katawan nito sa malapitan. Walang sinabi ang mga lalaki sa mens magazine sa katawan ng asawa ko. Paano pa kaya kapag ang pang-ibaba na ang nahubad ko? Bumaba ang mata ko sa pagitan ng hita nito. “Ohlala…” Hindi pa galit pero malaki na. Mukhang dambuhala ang alaga nito. Binuksan ko ang shower at para hindi halata na tsina-tsansingan ko siya. Kunwari ay nagbubunganga ako at labag sa loob ko na alagaan siya. Nang mahubad ko ang slack nito ay tumingala ako sa kanya. “Pasensya ka na, Laxus. Pero sisilip lang naman ako… saka mag-asawa naman tayo kaya hindi masama ang gagawin ko.” Kausap ko na parang naririnig ako nito. Hindi na ako nag-aksaya ng oras, hinubad ko ang huling saplot na tumatakip sa pagitan ng hita nito. “A-a
(Laxus King pov) Damn it. Kanina pa hindi maalis ang tingin ko sa asawa ko na ngayon ay nakayukong kumakain. Hindi ko na rin mabilang kung ilang beses akong napamura sa isip ko habang mataman na nakatingin dito. Wala akong natandaan sa nangyari kagabi, but base on her reaction, parang guilty ito. Hindi ito makatingin ng diretso sa mga mata ko. Lalong pinagtibay niyon ang hinala ko na may ginawa itong hindi maganda sa akin. Napapitlag ito sa gulat ng malakas kong ipukpok ang kamao ko sa mesa. “Look at me, woman. Ano ang ginawa mo sa kwarto ko kagabi?” Malaki ang kasalanan sa akin ng babaeng ito at alam ko ang kaya nitong gawin. Kung pagdudahan ko man ito, kasalanan ito ng babaeng ito. This bitch knows how to play games well. Mukha itong inosente pero mapagpanggap ito. Umigting ang panga ko sa galit ng hindi ito nag-angat ng tingin, nagpanggap ito na hindi ako narinig. Tsk. Alam talaga ng babaeng ito kung paano pakukuluin ang dugo ko. “I’m asking you, woman… what did you do?!”
(Kiray pov)Humahagulhol na lumabas ako ng silid ni Laxus, takot na takot ako habang umiiyak na lumuluha kipkip ang kumot upang takpan ang aking kahubaran. Madam, ano ang nangyari sa’yo—diyos ko na mahabagin!” Agad akong inalalayan ni manang ng makita ako, bumalatay ang labis na pag-aalala sa mukha nito ng makita ang kalagayan ko. Halatang gulat na gulat ito at hindi makapaniwala, agad nitong nahulaan ang ginawa sa akin ng asawa ko. “M-manang Diday, huhuhu… si Laxus po… si Laxus po…” Sumisigok na iyak ko habang takot na takot akong nakakapit sa damit nito. Awang-awa na binalot nito ng maayo ang kumot sa aking katawan. Dahil sa pagod at sakit ng aking katawan ay hindi ko na magawang ihakbang ang mga binti ko, ang nag-aalala na boses nito ang huli kong narinig bago ako nawalan ng malay at bumagsak sa sahig. ****** (Laxus King pov)Tumingin ako sa dugong nasa ibabaw ng kama. Kanina pa nakaalis ang asawa ko pero hindi ko magawa na ipag-utos na linisin ito. Hanggang ngayon ay hindi
(Laxus King pov) Kumunot ang noo ko ng makita si manang Diday na mag-isang dumating, oras ng dinner pero hindi nito kasamang dumating ang asawa ko. Bago pa makapagtanong ay nagsalita na ito, “Hindi makakasabay sa gabihan si Madam dahil masama pa rin ang pakiramdam niya, Mr. King. Pero wag kayong mag-alala dahil nagpahanda na ako ng pagkain na dadalhin sa kwarto niya.” Ani nito bago nagtungo sa kusina, halata na hindi maganda ang mood nito. Naging ganito na si manang Diday tatlong araw na ang nakakaraan, simula ng lumabas ng silid ko ang asawa ko. Mukhang sumama ang loob nito sa ginawa ko. Hindi lang ito, maging si Jigs ay naging malamig ang pakikitungo sa akin nitong nakaraang araw. Damn. Ano ang pinakain ng babaeng iyon sa mga tauhan ko para maging ganito sila sa akin? Amo na nila ako bago pa ito dumating dito, I ruled this house, I ruled them before my wife does. Tumingin ako sa mga pagkaing nasa harapan ko. It’s been three days simula ng nakakain ako ng maayos, kaya dapat
(Laxus King pov)Hinding-hindi ko makakalimutan ang araw na sumapit ang ika-labinwalong kaarawan nito, ang araw na makasiguro ako na hindi ito si Rayana, ang araw na natakot ito sa banta ko kaya tinatasan ako nito, ang dahilan kaya napagtibay ang hinala ko. Ang malaking pilat nito sa ulo. Noong iligtas ako ni Rayana ay nagkaro’n ito ng malaking pilat sa ulo. Nang debut nito ay tiningnan ko ang ulo nito. Nang wala akong nakitang pilat dito ay galit na galit ako. Pinagbantaan ko ito na papatayin ko kapag napatunayan kong tama ako na isa itong huwad. Ito ang dahilan kaya paulit-ulit na tinakasan ako nito. Kung hindi dahil sa last will testament ng aking ama ay hindi ko ito hahanapin at papakasalan, dahil hindi naman ito ang gusto kong makasama, kundi ang tunay at nag iisang si Rayana. Kung ito si Rayana, makikita ko ang pilat nito sa ulo, ipagamot man ito sa doktor para mawala ang pilat nito, makakapa ko parin sa bungo nito ang pinsala na natamo nito noon. Nagtamo noon si Raya
(Saddie pov) Nangalumbaba na pinanood ko si Morgan habang naglalaro ng golf kasama si daddy Laxus at Kirk. Imbes na sa paglalaro nila matuon ang atensyon ko, hindi ko maalis ang mata ko sa gwapong mukha nito. Parang artista ito sa sobrang gwapo. Bagay na bagay ang suot nitong white polo at white trouser. Napakalinis tingnan at nakakahalina ang napakalakas nitong awra. Kaya nga hindi nakakapagtaka na nakuha nito ang atensyon ng lahat ng mga kababaihan rito sa buong field. Kahit sila daddy Laxus at Kirk ay hindi nagpapahuli sa angking kakisigan. Kaya mapamatanda at kalalakihan ay napapatingin sa gawi ng mga ito. Ibang klase talaga ang mga King. Walang itulak-kabigin sa mga ito! “Saddie, mag juice ka muna.” Alok sa akin ni mommy Kiray sa isang baso ng pineapple juice. “Thank you po, mommy!” Nandito kasi kami ngayon sa golf field na pag aari ng pamilya ng mga ito. Ayoko sanang sumama dahil inaantok ako. Parang ang bigat palagi ng katawan ko. Pero pinilit ako ni Morgan at mom
Napahinto kami sa tawanan ng may kasambahay na dumating. “Sir, ma’am, may bisitang naghahanap sa inyo sa labas.” Bisita? Kumunot ang noo ni Morgan. “Magulang daw ho ni ma’am.” Nagkatinginan kami ni Morgan. Magulang? Eh nandito si mama kanina pa. Ibig bang sabihin ay si papa ito? Pinigilan ako ni Morgan ng susunod sana ako dito. “Stay here, my love. Ako na ang lalabas.” “Pero…” “Please.” Hinimas nito ang tiyan ko. “Ayokong duguin ka na naman dahil sa stress. Stay here or go our room, babalik din ako agad.” Pangako nito. Nagpakawala ako ng buntonghininga. Alam ko naman na nag aalala lang ito sa amin ng anak ko kaya tumango at sumunod nalang ako. Ewan ko ba. Siguro dahil sa mga ginawa sa akin ni papa ay nadala na ako at ayaw ng makita ito. Sobra kasi akong nasaktan sa ginawa nito. Habang naglalakad pabalik sa kwarto namin ay hindi ako mapakali. Sana ay hindi na manggulo si papa sa akin, sa amin. Masaya na ako at magkakaanak na kami ni Morgan. Kung may natitira pa ito
(Saddie pov) “Balae, humihingi ako ng pasensya sa mga masamang balita na narinig mo tungkol sa amin ng anak ko.“ Napahinto ako sa pagpunta sa sala dala ang meryenda ng marinig ang paghingi ni mama ng pasensya kay mommy Kiray. Nandito kasi sila mama ngayon kasama si tito para bisitahin ako at ang pagbubuntis ko. “Wala ‘yon, balae. Ang totoo niyan ay wala akong pinaniwalaan sa mga ‘yon. Alam ko na mabuting bata at dalaga si Saddie. Ni minsan ay hindi ko siya pinag isipan ng masama. Wag mo ng isipin ang mga bagay na ‘yon, balae. Ang kalusugan mo nalang ang alalahanin mo, hindi ka dapat nagpapadala sa mga ganyang balita.” “Salamat, balae. Napaka swerte ng anak ko dahil nagkaroon siya ng biyenan na katulad mo.” Sabi ni mama habang hawak sa kamay ang ina ni Morgan. Nag init ang sulok ng mata ko. Hindi ko namalayan na naluluha na pala ako. Hindi lang ako swerte sa lalaking minahal, napaka swerte ko din sa magiging biyenan ko. Simula ng tumira ako dito ay hindi ko naramdaman na hind
(Saddie pov) Sa mansion na kami tumuloy pagkagaling namin sa hospital. Mas maaalagaan daw kasi ako ni Tita Kiray kapag nasa mansion ako, lalo na kapag nasa trabaho si Morgan. Nahihiya ako dahil hindi pa naman kami pormal na mag asawa ni Morgan pero hindi pumayag ang mga ito na tumanggi ako. Para daw sa kanila ay pamilya na nila ako kaya hindi na ako iba sa kanila. Manghang-mangha ako ng makapasok sa kwarto na pinagdalhan sa akin ni Morgan. Mas malaki ito sa kwarto ni Morgan, kumpleto sa kagamitan at malawak pa. “Ito na ang magiging kwarto ko?” Hindi makapaniwalang tanong ko. Akala ko kasi ay sa iisang kwarto lang kami ni Morgan matutulog. Doon kasi ako natulog noon kaya inisip ko na walang kaso na ‘yon kina Tita. Pero dinala ako dito sa pinakadulong kwarto dito sa ground floor. Ito daw ang pinalamalaking kwarto dito sa bahay. Parang hindi nga ito guestroom kung titingnan dahil sobrang laki talaga. Yumakap si Morgan mula sa aking likuran. Napahagikhik ako ng halikan ako nito sa
(Saddie pov) Nagulat ako sa alok ni Morgan. “M-masyado naman yatang biglaan… makakapaghintay naman ako.” hindi naman sa ayaw ko pero ayoko ko siyang madaliin dahil lang buntis ako. Pero naputol ako sa oag iisip ng ganapin niya ang kamay ko. “Wag mong isipin na minamadali kita dahil sa bata, Saddie. Minamadali kita kasi mahal kita at ayoko ko ng pakawalan ka.” Ani nito na parang nababasa ang nasa isip ko. Nakangusong tumango ako at kapagkuway napangiti sa saya. Sino ba ako para tanggihan ang alok ni Morgan. Nakakadala rin kasi ang nangyari sa amin. Baka mamaya ay makawala pa ito sa amin ng anak namin. Mukhang pareho kami ng iniisip. Nakahinga ng maluwag sila mama at tita Kiray ng makitang nagkasundo na kami. Humawak ako sa tiyan ko. ‘Sorry, anak. Naging pabaya si mama. Muntik ka tuloy mawala sa amin ng daddy mo.’ Kausap ko rito. Mabuti nalang nagmana ang anak namin sa akin na matatag. Kung hindi ay baka wala na ito sa patong-patong na stress na pinagdaanan ko nitong nakaraan. “
“My love, i’m sorry… i-i’m really sorry.” Gusto ko maging matatag dahil bukod sa akin ay mayro’ng ibang tao na naroon pero hindi ko napigilan at tuluyan ng nabasag ang tinig ko. Ang dami kong gustong sabihin pero tila nagbara ang lalamunan ko bigla. Gustong bumuhos ng emosyon ko bigla. Ang liit lang ng naging problema naming dalawa pero muntik na kaming nasira—at dahil iyon sa akin. Hindi ako naging matatag kagaya nito na siyang pinangako sa kanya na gagawin ko. “Ipinapangako ko sayo na babawi ako, Saddie. Babawi ako sa inyo ng anak natin. H-hindi na ako magiging mababaw at unang bibitaw…” makikinig na ako sa lahat ng sasabihin nito. Hindi na ako magpapadala sa galit ko para hindi ko na masaktan ito. Para akong bata na yumakap sa bewang nito. Naririnig ko si mommy na sumisinghot at ang mama ni Saddie sa tabi. Pareho na namang umiiyak ang dalawang matanda habang pinapanood ako. Samantalang si Kirk ay nakaalalay kay mommy. Madalas kasi na mawalan ng malay si mommy kapag naaalala si
(Morgan pov) Walang malay na binuhat ko si Saddie papasok ng sasakyan. Nagtangkang sumunod ang ama nito ngunit sumenyas ako kay Kirk na huwag itong hayaan na makalapit sa amin. I heard everything—batid ko na ngayon na nagsasabi ng totoo si Saddie. Damm! Ang tanga ko dahil nagpadala ako sa galit ko. Hindi ko man lang ito pinakinggan at hinayaan na lamunin ako ng galit ko. “Sa malapit na hospital tayo, Kirk!” “Alright!” Agad nitong pinaandar ang sasakyan. Habang nasa biyahe kami ay hinaplos ko ang maputlang mukha ni Saddie pagkatapos kong balutin ng leather jacket kong suot ang bewang pababa sa hita nito. Napasabunot ako sa buhok ko. Sobra ang kaba ko dahil hindi ko alam kung bakit dinudugo si Saddie. Clueless ako kung ano ba ang kondisyon nito dahil wala naman akong nalaman sa hospital na pinanggalingan namin. Nagpaimbestiga ako kay Kirk noong pumutok ang balita at nalaman ko na sa stepmother pala ni Saddie galing ang balita tungkol rito. Sinabi ito ni Kirk sa akin kanina ng
(Saddie pov) Walang patid sa pagtulo ang luha ko habang lulan ng taxi papunta kina papa. Ang sama ng loob ko kay Morgan. Hindi man lang ako nito hinintay na magpaliwanag at sapilitan ako na ginamit kahit na may sakit ako. Humawak ako sa tiyan ko. Ang sabi ng doktor ay buntis ako. Kailangan ko daw magpahinga dahil mahina ang kapit ng baby namin ni Morgan. Kaya ng malaman ko iyon ay umalis ako ng hospital para protektahan ang pinagbubuntis ko. Natatakot kasi ako sa pwedeng gawin sa akin ni Morgan. Paano kung maglasing ulit ito at galawin ulit ako ng walang ingat. Paano na kami ng baby ko? “S-sorry, baby ha… hindi naman masama ang daddy mo. Nasaktan kasi siya ni mommy kaya siya gano’n.” Kasalanan ko naman talaga ‘yon. Pero sa ngayon ay iisipin ko muna ang anak namin. Ayoko kasi na mawala ito dahil sa magulo naming relasyon. Kaya nagsinungaling din ako sa doktor dahil ayokong sabihin nito kay Morgan ang kalagayan ko. Ayokong malaman nito na buntis ako. Saka na kapag nagkaayos na kaming
(Morgan pov) “Damn” hindi mabilang kung ilang beses akong napamura ng umalis si Saddie. Hindi ako nakatiis at hinabol ito pero nakasakay na ito ng taxi. Naglaro sa isip ko ang litrato nilang dalawa ni Navy ng magkasama. Muli na namang nabuhay ang panibugho at galit ko. “Sigurado ka ba na hindi ka aalis ngayon, Morgan?” Tanong ni mommy ng makita ako nito sa studyroom. “Yes.” Maikli kong tugon. “Mumu, hindi sagot ang pagmumukmok. Kung gusto mong ayusin ang relasyon niyo ni Saddie ay pag usapan niyo ito. Sige lalabas na ako, iiwan ko nalang ang meryenda mo dito.” nilapag nito ang tray na dala sa glass table bago lumabas. Kinuha ko ang cellphone konat tinawagan si Jerome. “Turn down that site about Saddie asap! Idemanda mo rin ang mga nagkalat ng maling balita tungkol sa kanya!” “Yes, Sir!” Galit ako sa nakita at paglilihim nito pero hindi ko maiwasan na mag alala para dito. Tangna. Masyado ko itong mahal para hayaan na pagpiyestahan online. “Sir, nasa loob si ma’am Flory naghih