Kinaumagahan ay papasok ako sa trabaho ngunit halos mahigit ko ang sariling hininga nang may humila sa kamay ko at pilit akong pasakayin sa sasakyan niya.“Z-Zai ano ba—”“Mag-uusap tayo,” mariing sabi niya at mabilis na umikot sa driver’s seat. Wala akong nagawa kundi magpatangay sa kanya.Sobrang tahimik naming dalawa hanggang sa dalhin niya ako sa hotel kung saan kami nag-stay after our one -night stand. I was nervous.I’m sure he found out.Pinaupo niya ako sa sofa at hinarap. “You’re pregnant?” panimula niya dahilan para masapo ko ang noo.“S-Sasagutin ko pa ba?” ngiwing sabi ko na ikinahinga niya ng malalim.“Damn,” hindi makapaniwalang usal niya dahilan para diretso ko siyang titigan.“Look–”“Fuck,” usal niya at nasapo ang mukha.“H-Hindi— huwag kang mag-alala okay? H-Hindi rin magtatagal ang bata na ‘to. I’m planning to get an abortion,” kinakabahang sabi ko at dahil doon ay tumalas ang tingin niya sa akin.“Abortion? What the fuck? I didn’t say that. Isa pa buhay ‘yan okay?
Makalipas ang tatlong araw ay natigilan ako nang puntahan ako muli ni Zai. Lumamlam ang mata niya at nakikiusap ito. Hindi ko siya pinapansin mula nang huli naming pag-uusap.Naawa ako kay Kent. Apektado siya at kasalanan ko ‘yon, kasalanan namin ni Zai.Halos hindi siya kumain at ayaw niya akong masulyapan man lang. Hanggang sa ma-receive ko ang text message ni Zai.From Zai:Meet me at the hotel. Let’s talk. Bumuntong hininga ako at sinulyapan siya. Tsaka ko inabot ang bag bago lumabas ng bahay. Napansin kong nauna siyang umalis upang maiwasan na mahuli kami kapag nagkataon.Zai’s Point Of View.Habang hinihintay si Lauren ay tahimik muna akong uminom hanggang sa dumating na siya ay sinulyapan ko lang siya mukhang katatapos niya lang umiyak nang umiyak."How will you deal with it?" I questioned.Naupo siya sa single sofa at aabutin na sana ang in can beer kaya lang sinalo ko kaagad ang pulsuhan niya. "What are you doing?" takang tanong ko."Iinom,” sagot niya kaya kinuha ko lahat
Zai’s Point Of View."I-I—""Follow me outside, Zai Garcial mariing sabi niya kaya naglapat ang labi ko at kinabahan, mabilis akong sumunod sa kaniya hanggang sa makarating sa parking lot ay napadaing ako ng hablutin niya ang kwelyuhan ko at idiin ako sa pinto ng sasakyan."Don't you have anything to confess?" Napabuntong hininga ako at yumuko."I fucked up," I started that made him let go of me and cursed hard."You really are Zai. You fucked up! How could you freaking do this to Kent huh?!" malakas na sigaw niya kaya nasapo ko ang mukha."I am so guilty right now Luke, I regretted it!" Nang tignan ko siya ay sasapakin niya na sana ako kaya ipinikit ko ang mata ngunit walang dumating."Tangina! Nag-iisip ka ba?!" Nagmulat ako at nakita kong pinigilan niya ang sarili."H-Hindi ko sinasady—""Stop explaining and hop in!" sigaw niya kaya mabilis akong sumunod sa kaniya.Ang kaba ko ay nasa lalamunan. I kept on trying to explain but he just yelled at me and told me not to explain anymore
I feel so bad, I felt like all of my omissions are slowly taking advantage of me. I can't do things like before, I drink but I don't get drunk and I hate it. Suddenly there's a knock from my door."Come in,” mahinahon kong sabi, ngunit si Luke ito."Kent Axel is not showing any responses, but I noticed that he's really affected. We don't know what to do anymore," ipinapaalam ni Luke, nasapo ko ang mukha sa sobrang konsensya."What did I do..""Let's not just blame ourselves, it happened and it was destined to happen." Umiling iling ako."If only I tried harder,” bulong ko."Tanga, you can't undo what you did. Just accept it and make a move for it,” inis niyang sermon kaya bumuntong hininga ako."He's killing himself from not eating, nor drinking. He looks dehydrated." Umiling ako sa narinig."Even Saji, galit sa'yo gago ka kasi,” dismayadong sabi ni Luke kaya ngumiwi ako at nahiga sa kama."I'll talk to her.""Asa ka tanga,” singhal ni Luke.Isang linggo ang lumipas na hindi ko kinaus
It took me three days to meet her again, It was on the bus stop. Isn't she using a car? She's not even using a cap it's already afternoon. Mahahamugan siya, napabuntong hininga ako at bumaba ng sasakyan tapos ay inalis ang suot kong cap.After that lumapit ako sa kaniya at hindi niya inaasahan ang presensya ko dahilan para masuot ko sa kaniya ang cap, her height is just 5'4 unlike Saji na 5'8 ang height kung kaya't hindi na kakailanganing yumuko,"W-Why are you here?" nagtatakang sabi niya kaya ngumiti ako."I saw you. Next time wear something to cover your head. Just text or call me if you need a ride, it's not safe for our baby you know." Lumunok siya at iniiwas ang tingin."Dad can't pick me up—""Does he know that you're pregnant?" Natigilan siya at umiling kaya naman hinawakan ko ang kamay niya at marahan siyang hinila papunta sa sasakyan ko."Let's talk,” mahinahon kong sabi at pinasakay na siya, punong puno siguro siya ng pagtataka pero dinala ko siya sa bahay nila at sakto ay
Zai’s Point Of View.She stayed where I stayed, I fixed and feed her healthy foods she needs. Minsan ay nakikita ko siyang nakatulala lang sa veranda knowing that she's really affected by this, and by Kent the one she really loves.Ngayon ay katatapos ko lang magluto ng simpleng dish, it was steak with asparagus. Huminga ako ng malalim bago siya lapitan. "You want to join me?" I started and put a smile on my lips, she glanced and take a look at the food."Is that tasty?" mahinahon niyang tanong kaya naupo ako sa harap niya at ibinaba ang tray sa center table at tsaka ko hinati ang steak at inihipan 'yon bago itapat sa bibig niya."Taste," wika ko. Tinanggap niya 'yon kaya naman ng mapatango tango siya ay napangiti ako."Let me have it," pinanood ko siyang kunin 'yon at ipatong sa throw pillow na nasa lap niya at kumain ng mag-isa.Medyo tumataba na siya at mabuti 'yon para sa kanila ng baby. "Masarap?""Hindi,” sagot niya habang punong puno ang bibig kaya natawa ako at napailing na la
Zai’s Point Of View.Nang makarating sa isang grocery store na ang laman ay mga meat, seafoods, vegetable ay tuwang tuwa siyang kumuha ng push cart kaya naman kinuha ko 'yon sa kaniya.She's being different, mood swings siguro, minsan seryoso, playful, bully pero minsan galit parati. "They're so expensive," bulong niya kaya naman tinitignan ko ang mga 'yon."Look Zai, ang mahal nila pero ang liliit nila." Nakangiti niyang sabi at tinuturo ang masa aquarium."Oh my goodness!" I hysterically glanced at her pero okay naman siya kaya mabilis akong lumapit."Why?""OMG Zai, aren't we too cruel? This baby is so cute!" Umawang ang labi ko ng makita long itinuturo niya ang sobrang liit na baby octopus yung hindi mo talaga mapapansin."And you are so unbelievable Lauren, you are the one who wanted to eat them." Hindi makapaniwalang sabi ko, ngumuso siya at kinuha na ang plastic na clear at may laman na tubig. Kinuha niya ang pang-kuha sa mga 'yon at yung malalaki na baby na ang kinuha niya.It
Lauren's Point of View.FEW YEARS LATER…Sinapo ko ang noo ng makita ko kung gaano kakalat ang bibig ng anak ko dahil sa chocolate ice cream na kinain niya, anim na taon na ang lumipas at mag-aanim na taon na rin si Sierah."Anak, ano ba naman—" inawat ko ang sarili at kumuha ng wipes sa bag ko na dala-dala, ngumiti siya ngunit napabuntong hininga ako dahil pati ang ngiti niya ay nakuha niya sa ama.Mahirap itago, kamukha ng ama eh.."Mommy you told me that we'll meet daddy, we already traveled far yet I didn't meet him,” nakangusong sabi ni Sierah kaya naman huminga ako ng malalim at inayos muli ang amos sa mukha niya."Dito na okay? Nasa hospital na tayo, pero lilinisin muna natin yung face mo,” mahinahon na sabi ko, excited siyang makilala ang daddy niya. It's our deal, nangako ako sa kaniya na before she gets six years old I'll make her meet his dad and It's Zai."He's a doctor mommy, he saves a lot of people everyday but why did we left him?" nakangusong tanong ng anak ko, yung m