Pumasok kami sa loob ng bookstore at nagulat ako nang agad niya akong hinila sa nga art materials. Hindi ko pa naman sinasabi o pinapakita sa kanya ang pinamili ko. “Seriously, can you read minds? O baka naman pinapasundan mo ako?” tanong ko.Napatingin siya sa akin at kumunot ang noo niya. “What do you mean?”“Kakabili ko lang ng art materials kanina.”Sumulyap siya sa dala kong paper bag at napangisi. Lumapit siya sa akin kaya napatingala ako sa tangkad niya. Isinikop niya sa tainga ko ang takas kong buhok.“I’m not a mind-reader. I just know what you want,” he said. “Galing ka na pala dito kanina, bakit hindi mo pa dinamihan ang binili mong materials? You love arts, right?”Napanguso ako. “E kasi ginamit ko na kaninang lunch ‘yung card mo kaya kaonti lang ang ginastos ko ngayon.”“Hmm? Speaking of lunch, sinong kasama mo kumain? You paid for a meal for two. May new friend ka na ba sa campus?”Hindi ako kaagad nakasagot. Baka kasi kung anong isipin niya kapag sinabi kong si Josh an
“Markus!”Mabilis pa sa alas-kwatro akong tumayo mula sa pagkakapatong kay Markus. Mabuti na lang ay binitawan niya ako kaagad saka siya tumayo. Nilingon ko kaagad si lola na kakaakyat lang sa hagdan. Pakiramdam ko tumaas bigla ang blood pressure ko sa sobrang kaba. Ang akala ko ay mahuhuli na niya kami. Parang gusto kong mahimatay ngayon.“Ma, bakit po?” tanong ni Markus habang sinasalubong si lola.Huminga muna ako nang malalim bago lumapit din sa kanila. Magtataka si lola kapag hindi ako lumapit at tumulala lang ako doon sa gitna.“Handa na ang dinner. Bumaba na kayong dalawa. Masamang pinaghihintay ang pagkain,” sabi ni lola.Agad akong tumango at nauna pa akong bumaba kaysa sa kanila. Dumiretso kaagad ako sa dining area at kaagad na uminom ng tubig. Medyo nanginginig pa ang kamay ko sa kaba. Pero nang makaupo na ako ay unti-unti rin akong kumalma.Magkatabi kami ni lola sa kabilang side habang si Markus naman ay nasa kabila. Kaonting pagkain lang ang sinandok ko at nagsimula na
Kukuha sana ako ng upuan para maupo sa tabi niya pero hinawakan niya ang palapulsuhan ko. Kunot-noo ko siyang nilingon at marahan niya akong hinila paupo sa kandungan niya. Nang makaupo na ako ay agad niyang ipinulupot sa beywang ko ang braso niya.“How’s your day?” he asked.I scoffed. “Kanina pa tayo magkasama pero ngayon mo lang naitanong.”Ngumisi siya. “May iba kasi tayong pinag-uusapan kanina. I’m sorry.”“Just kidding,” I said while laughing. “Maayos naman ang araw ko. I will be the representative of our team on foundation day.”Kumunot ang noo niya. Inayos niya ang buhok ko na bahagyang tumatakip sa mukha ko kaya napangiti ako.“Representative? Ano’ng gagawin mo do'n?” tanong niya.“Modeling! Rarampa ako sa stage then may question and answer portion din daw. Hindi ko pa alam iyong ibang gagawin pero next week na ang rehearsal namin.”“What are you going to wear?” he asked again.Napaisip naman ako sa tanong niya. Inabot ko muna ang papel na ibinigay sa akin kanina. ‘Tsaka ko l
WARNING: R18+Tinanggal ni Markus ang box na nakapatong sa hita ko habang hinahalikan pa rin ako nang mariin. Ginagantihan ko naman siya ng halik na kasingpusok ng ibinibigay niya. Kumapit ako sa kanyang batok habang nakahawak siya sa beywang ko. Mukhang hindi yata siya nakontento sa pwesto namin dahil hinila niya ako at pinaupo sa kandungan niya. I was straddling on him and I could feel his hardened member on my core. His gripped on my waist tightened while kissing me harder. Damn! I feel so aroused right now. My hips moved to feel him more and he groaned. Napangisi ako at inulit ang ginawa ko. Bumaba ang halik niya sa leeg ko at pinanggigilan ito. Ang mga kamay niya ay hinawakan ang laylayan ng croptop ko at sa isang iglap ay nahubad niya agad ito sa akin. Mabilis niyang ibinaba ang suot kong tube bago hinimas ang dibdib ko. Napaawang ang labi ko sa ginawa niya.He massaged my peaks for a while before putting my nipple in his mouth. I closed my eyes and bit my lips. Fuck! His
“Number 16, maglalakad ka papuntang kanan habang papunta naman sa kaliwa si Number 17. And you, number 18, habang nasa gilid silang dalawa, saka ka papasok at maglalakad papunta sa harap. Got it?”We all nodded to the stage director in front of us. Today is our second day of rehearsal for the event. Kahapon ay maaga kaming pumasok para dito at ngayon naman ay hapon nagsimula ang rehearsal.At dahil iba-iba ang schedule namin ng pasok, ang mga subject na matatamaan ng rehearsal ay magbibigay na lang ng handouts para makahabol kami. Mabuti na lang ay dalawang subject lang naman ang klase ko ngayong hapon kaya hindi mahirap habulin.Nakakapagod ang rehearsal lalo na kapag lahat kami ay nasa stage na at may mga nagkakamali. Idagdag pa na suot na namin ang nagtataasan naming nga heels. I’m used to wearing heels but my feet was surrendering with the pain. Kahapon nga pag-uwi ko ay may paltos na ako kaagad. “Okay, that's all for today. Good job, girls!”Nakahinga ako nang maluwag pagkatapo
Two words. He only said two words! Madalas naman may iba pa siyang sinasabi bukod sa sagutin ang tanong ko. Pero ngayon parang napilitan pa siya na kausapin ako. Samantalang kanina habang kausap niya si Gretta, ngumingiti pa siya at todo tanong pa!“Do we have a problem?” I asked him.This time, he glanced at me for a second before he looked back to the road. Medyo umandar na ang mga sasakyan kaya hindi pa siya nagsalita ulit.“Markus, ayaw mo ba ‘kong kausap?” tanong ko ulit.Bumuntonghininga siya. “I just don't feel well. And I'm also pissed with what you did.”Kumunot naman ang noo ko. “Ano na naman ba’ng ginawa ko?”“Seriously? You don't know? Hindi ka nagpasundo sa driver at sumama ka pa sa bahay ng kaibigan mo nang hindi ko alam. Bakit ba ang dali mong magtiwala sa iba?” tanong niya.“She’s my friend and I trust her—”“I know but you should also think of your safety. Tapos hindi pa kita ma-contact kaya mas lalo akong nag-alala.”I gulped. “Na-lowbat ang phone ko at naiwan ko s
Kinabukasan ay nagising ako na magkayakap na kami ni Markus sa kama. Nakahiga na ako nang maayos habang nakayakap sa kanya. Dahandahan akong gumalaw para kapain ang leeg ni Markus at napangiti dahil bumaba na ang lagnat niya.Gumalaw din siya kaya nagawa kong lumayo nang kaonti at tingnan ang mukha niya. Saktong kakadilat lang ng mata niya pero halatang inaantok pa siya.“Good morning,” I greeted him. “Good morning,” he said before kissing my forehead.Ngumiti ako. “Maaga ang rehearsal ko ngayon dahil bukas na ang event. Huwag mo na ‘kong ihatid at huwag ka na din munang pumasok sa work. Stay here and rest.”“I can’t. I have meetings today then I need to check the plantation—”“May mga employee ka naman, ‘di ba? Sila na munang bahala do’n.”He sighed before he sat up. Umupo rin ako para magka-level pa rin ang mga mata namin. “Magaling na ‘ko. I’ll cook breakfast for us and I’ll drive you to your school before I go to the plantation. Papayag lang ako na manatili dito sa bahay kung hi
“I’m looking forward to have you as my model,” Uno said before he reached for my hand and kissed it.My lips parted and I awkwardly pulled back my hand. Pansin ko ang paglingon sa amin ng ibang candidates na tapos na ring magpalit. Hindi na ako nakapagsalita pa at umalis na rin naman kaagad si Sir Uno.He’s handsome and charming but he looked like someone that will definitely do everything because he's powerful. If I will compare him to Markus, I think he has softer features than Markus. Pero sa aura ay mas nakakaramdam ako ng panganib kay Uno.Pagkatapos ng sampung minuto ay pinabalik na kami sa backstage para pumila. Ramdam ko ang pagsulyap sa akin ng ibang mga candidates pero hindi ko na lang sila pinansin. Katulad kanina ay sunod-sunod kaming rumampa sa stage bago kami pumwesto sa likuran. Nakapila kami at sunod-sunod kaming tatawagin according sa aming number.Bawat candidate ay bubunot sa bowl kung nasaan ang mga names ng judges at sila ang magtatanong sa amin. “Candidate numbe
She is really different from the girls I had before. Siya pa ang may lakas ng loob na sabihing for experience niya lang ako. Hindi niya alam ang sinasabi niya.That one night experience, turned into something more. She is the risk that I’m willing to take always. As days passed by, I've learned so many things about her. She's that kind of girl who always shows her strong personality to everyone. Even though deep inside, she has a fragile heart. Nagpapanggap lang siyang malakas, pero ang totoo, kailangan niya lang din ng masasandalan.“I know that I’ve said some mean words to you before and I want to apologize properly for that. And I also want you to know that, you don't have to act strong in front of everyone, especially to me,” I told her and I meant it She sighed. “But I'm really strong.”I nodded. “Yes, I know. But you also need to be protected. Minsan kapag pinipilit mong maging malakas, nagiging manhid na ang puso.”“But I don't want to be weak. Masasaktan ako kapag naging mah
Hi, readers! After 5months, I finally have the time the post the POV chapter of Markus. Sana ay basahin nyo pa rin ito at suportahan hanggang sa matapos. Maraming salamat sa nagbasa, nagbabasa, at magbabasa pa lang po ng novel na ito. Hanggang sa susunod na libro.“Markus Axel Dela Vega, class valedictorian.”The sound of applauses echoed to the whole stadium as I made my way on the stage. My mother beside couldn't hold back her tears while receiving the medals for me. Nang makuha niya ang mga medals ko ay nagtungo kami sa gitna para isuot niya sa akin ang mga iyon. She looked so proud and happy. We turned to face the photographer and we both smiled. Pagkababa ng stage ay sinalubong kami ni papa. Tinapik niya ang balikat ko bago ako niyakap. “Congratulations, Markus. Manang-mana ka talaga sa ‘kin,” sabi ni papa.“Anong sa ‘yo? Sa akin siya nagmana,” sambit naman ni mama.Ever since I was a kid, it was such a relief to see them proud of me. I was always doing my best to succeed in m
THIS IS THE LAST CHAPTER OF MARKUS AND SAVRINNA’S STORY. THANK YOU FOR STAYING WITH ME THROUGHOUT THEIR JOURNEY. THE NEXT CHAPTER WILL BE MARCUS'S POV. Years ago, I wouldn't have imagined that this was how everything would be. Hindi ko maisip na magpapakasal ako kay Markus dahil hindi maganda ang simula ng relasyon namin. Sinong mag-aakala na sa dami ng pagsubok na hinarap namin ni Markus ay aabot pala kami sa kasalan? Napapaisip tuloy ako, paano kung pinili kong iwasan siya noon dahil uncle ko siya?Paano kung pinili ko talagang sundin ang parents ko? Mangyayari ba ang lahat ng ito? Ikakasal pa rin ba kami sa huli?Totoo ngang mapagbiro ang tadhana. Na kahit anong pilit nating iwasan ang nakatakda sa atin, magkakaroon pa rin ng paraan para mangyari iyon.“Let’s stop crying. Ayaw kong mamaga ang mata ko dahil hindi pa nagsisimula ang kasal,” biro ko.Tinulungan ako ni mommy na punasan ang luha ko. Pagkatapos ay hinalikan nila ni dad ang aking noo.“We love you, Savrinna,” dad said
WARNING: R18+“Is the bathroom soundproof enough for you?” he teased.Inirapan ko siya. “Ewan ko sa ‘yo,” sambit ko.Balak ko na sanang tumayo dahil nagbago na ang isip ko pero muling pumulupot sa beywang ko ang isang braso niya bago umilalim sa hita ko ang isa niyang braso. Agad niya akong binuhat at naglakad siya patungo sa banyo. Pinaupo niya ako sa gilid ng lababo bago ako sinunggaban ng halik. Ang mga kamay ko ay agad na kumapit sa kanyang buhok. We kissed each other passionately. Full of love and full of hungriness. His hands started caressing my arm and my breasts. I moaned immediately.Wala pang ilang segundo ay naibaba niya na ang strap ng dress ko. Sunod niyang tinanggal ang lock ng bra ko bago bumaba sa aking leeg ang labi niya.My lips parted and I could feel myself getting wet. He was just kissing my neck for goodness sake! Ganito na ba ako kasabik sa kanya?Mas lalong bumaba ang labi niya hanggang sa aking dibdib. Napaliyad ako nang maramdaman ang bibig niya sa aking d
Nang kumalma kami pareho ay saka kami bumaba. Nasa sala na si mommy at daddy. Hindi sila nag-uusap pero nang makita kami ay napansin kong napabuntonghininga si mommy.“Umupo kayong dalawa,” sabi ni dad.Naupo kami ni Markus sa kabilang side. Magkatabi kami sa isang sofa habang si dad ay nasa single sofa. Si mom naman ay nakaupo sa katapat naming sofa.Magkahawak kami ng kamay ni Markus kaya kumakalma ako lalo.“Before we talk about your relationship. Gusto kong makasigurado na hindi na ulit mapapahamak si Savrinna. Anong nangyari sa dumukot kay Savrinna?” tanong ni dad.Tumingin ako kay Markus na diretso lang ang tingin kay dad. “My cousin is in jail already. While Uno...is dead.”Napasinghap ako sa nalaman. Hindi ko alam na patay na pala si Uno. Ibig sabihin, wala nang manggugulo sa amin. “What about your dad’s siblings? Sila ang nagkakainteres sa yaman mo, hindi ba?” tanong ulit ni dad.“I gave them a fair share of my grandfather's wealth. Madali lang makakuha ng gano’ng yaman per
Siguro iyon nga ang tamang gawin. Kailangan na naming harapin ang parents ko. Ito ang bagay na nabigo kaming gawin noong una kaming nagkaroon ng relasyon. At hindi ulit namin nagawa noong nagkabalikan kami pagkagaling ko sa states. Kaya ngayon dapat ay harapin namin sila nang magkasama. Kailangan na naming itama ang lahat. Nanatili pa kami sa bayan hanggang sa tuluyang lumubog ang araw. Lumalamig na ang paligid kaya kailangan ko nang umuwi para hindi ako mahamugan.“Anong sasakyan natin pauwi?” tanong ko.Naglalakad kami patungo sa bungad na kalsada dahil hindi naman kasya dito sa kinaroroonan namin ang mga sasakyan. Magkahawak kamay kaming dalawa, bagay na na-miss kong gawin.“Wala akong dalang sasakyan dito kaya hihiramin ko na lang ang motor ng kaibigan ko,” sabi niya.Tumango ako. “Ayos lang sa ‘kin.”Nagtungo kami sa kabilang kalsada kung saan nakaparada ang motor na sinasabi niya. Kahit hindi ako gaanong pamilyar sa mga motor, alam kong mamahalin ito. May nakatatak pang Ducati
Nang magising ako ay bumungad sa akin ang puting kisame. Dahandahan akong tumingin sa gilid para alamin kung nasaan ako. Ang unang taong nakita ko ay si mommy. Agad niya akong napansin kaya napatayo siya. “Sav? Thanks God gising ka na,” sambit ni mommy pagkalapit niya sa akin. “Peter, gising na ang anak natin.”Sunod akong tumingin sa kabilang gilid ko. Doon ay nakita ko naman si dad na nakatayo. Hindi siya lumapit sa akin pero nakita ko ang pagluha ng mata niya.“Kamusta ang pakiramdam mo? May masakit ba? Peter, tawagin mo muna si doc,” sabi ni mommy.Nasa hospital ako. Ang huli kong naaalala ay nasa bangka kami ni Uno bago ako nahulog sa dagat at nawalan ng malay. “M-Mommy...” sambit ko.“Yes, sweetheart?” she asked softly.“Si Markus po? Gusto ko po siyang makita,” sabi ko.Nakita kong natigilan si mommy sa sinabi ko. Hindi niya ako nasagot hanggang sa makabalik na si dad kasama si doc.“Dad, nasa’n si Markus? Pinaalis n’yo po ba siya?” tanong ko naman kay daddy.Nagkatinginan s
Hindi ko alam kung paano ako napunta sa ganitong sitwasyon. Payapa naman itong mga nakalipas na mga araw namin sa resort. Pero sa hindi inaasahang pangyayari, nandito ako, nasa panganib sa kamay ng mga kaaway ni Markus.Dinala nila ako sa isang kwarto. Maayos ang itsura nito tulad ng isang guest room sa resort. Kung nandito ako sa ibang pagkakataon, baka nagawa ko pang mamangha. Pero wala akong ibang maisip ngayon kundi ang kung paano ako makakatakas dito.Lumapit ako sa may bintana para tingnan kung may matatakasan ba ako pero bukod sa mataas iyon ay nakakadena rin ang bintana.Bumuntunghininga ako bago naupo sa kama. Hinaplos ko ang tiyan ko.Hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag may nangyaring masama sa ipinagbubuntis ko. Muling bumukas ang pinto ng kwarto at pumasok doon si Uno. May dala siyang tray na may pagkain. Lumapit siya at padabog na inilapag ang tray sa may mesa. Napaigtad pa ako sa gulat at takot.“Kumain ka.”Tiningnan ko iyon at nakitang isang pirasong pritong man
Mahigit limang taon na ang nakalipas mula nang huli ko siyang makita. Pagkatapos akong iligtas ni Markus nang araw na ‘yon mula sa taong ‘to, wala na akong narinig na balita mula sa kanya.Ni hindi na rin siya nabanggit ni Markus hanggang sa makaalis ako papuntang America. Kaya ngayong nandito siya ulit sa harap ko, natatakot ako nang sobra. Buti sana kung ako lang ang mapapahamak pero hindi. May buhay na sa loob ng sinapupunan ko na dapat kong protektahan.“Ano ba talagang kailangan mo? At sino ang boss mo? Pakawalan mo na ako!” sigaw ko.Natawa siya. “Wala naman akong kailangan sa ‘yo pero kay Markus, meron! Gusto ko siyang gantihan sa pagsira niya sa negosyo ko at sa buhay ko! At ikaw! Ikaw ang gagamitin ko para gantihan siya!”“Nababaliw ka na, Uno. Kung ano man ang nangyari sa ‘yo, deserve mo ‘yon dahil masama kang tao!” pagsigaw ko ulit.Mabilis siyang lumapit sa akin at sinakal ko. Napasandal ako sa pader habang pilit na tinatanggal ang kamay niya sa leeg ko. Kitang-kita ang ga