47 - Forgive

"Oh ghad!" bulalas ko nang makita ko si Damon na duguan ang kamay. Nagkalat rin ang mga bubog sa lapag at kung ano-ano pang naro'n.

"Damon... Are you okay?" nagmadali akong lapitan siya, wala na akong pakialam sa ayos ko at agad na kinuha ang kamay niyang may sugar.

"A-anong bang ginawa mo? Bakit nagkaganito?" nanginginig at kinakabahan kong tanong sa kan'ya. Ang daming dugo sa pader at nagtalsikan sa kung saan.

"I'm sorry, I am really sorry, baby," paulit-ulit niyang sambit kahihingi ng tawad sa akin. "Hindi ko sinasad'ya, I was blind with my anger. Please, forgive me..."

Kitang-kita ko ang takot ngayon sa mga mata niya. Maging siya ay nagulat sa sarili niya nang matauhan.

Kasalanan ko.

"Shhh... It's okay, hindi ako galit. I'm sorry rin." Kinabig ko na siya upang yakapin. Nanginginig siya kaya ginagawa kong lahat para pakalmahin siya. Hinayaan ko lang na nasa gano'ng puwesto lang kami hanggang sa maging mahinahon na siya. Nakatitig lang ako sa kamay niya dahil mag