Nagising si Fern na med'yo mabigat ang kaniyang pakiramdam. Masakit ang kaniyang mga mata kaya naman dahan-dahan siyang nagmulat at agad na bumangon, muli ay na ramdaman niya ang takot at kilabot nang igala niya ang kaniyang paningin sa silid na kinalalagyan ngayon. Nanginig ang Kaniyang mga kamay kahit na pilit na pinapakalma ang sarili. Wala siyang nakita na ibang tao at ayaw niya na rin talagang makita pa ang d*monyong lalaki na ang tanging gustong gawin sa kan'ya ay saktan siya ng pikal at emosyonal. Pinilit na lamang niyang magpakatatag, pinigil ang muling pag-iyak dahil sa kaniyang sinapit.Bumangon siya at umalis sa kama upang makahanap ng daan para makatakas sa impyernong lugar na ito. Medyo madilim ang buong paligid, tanging ang lampshade lamang ang nagbibigay liwang sa buong silid.Kahit nanlalambot ang kan'yang mga tuhod at walang sapin sa paa ay nakapaglakad siya patungong pintuan ngunit nadismaya lamang siya dahil naka-lock iyon. Hindi siya nawalan nang pag-asa kaya nama
"At ano ba ang inaasahan mo sa isang kagaya ko? Tama k, isa akong demonyo at araw-araw ipaparanas ko sa 'yo ang buhay sa impyerno!" may panggigil na saad nito malapit sa mukha ko. "Ahhh! Nasasaktan na 'ko!" hiyaw kong muli dahil sa sakit na dulot ng pagpisil nito sa pisngi ko. Hindi pa siya nakuntento, hinawakan niya pa ako sa braso kay pilit naman iyong tinatanggal. "H-halimaw ka! Patayin mo na ang ako! Ayaw ko sa 'yo! Ayaw ko rito!" patuloy na pagsigaw ko pa habang humahagulhol sa pag-iyak. Walang puso ang lalaking ito! "You want me to kill you? ? So sad but it's too early, honey! I'm not done yet, gusto ko pang makipaglaro sa iyo. Asawa na kita at Wala ka nang magagawa! Gagawin mo kung ano ang gusto ko! Baka nakakalimutan mong akin ka na! Pagmamayari na kita! Tandaan mo yan babae!" galit na galit na naman ito sa akin. Muli na naman niya akong kinaladkad sa kung saan niya na naman ako dadalhin. Sobrang sakit na naman ng braso kong hawak niyang muli. "Parang awa niyo na, tulu
~Doss~Huminto ako sa pag hampas sa kan'ya at tinitigan ang namumula na niyang balat.. Hindi ko na rin siya naririnig na dumadaing sa sakit kaya naman inihagis ko sa sahig ang hawak kong sinturon."You gotta be kidding me!" mahinang sambit ko at inikot ko siya para lang malaman na nawalan na naman siya ng malay tao. Napalunok ako habang nakatingin sa basa niyang mukha dahil sa pag-iyak. Halata ang hirap na pinagdaanan ng babae. Napailing-iling ako dahil sa may kung ano akong nararamdaman ang puso nang makita ang ka lagayan nito. 'No! She deserves it! Kung hindi naman siya pumayag na pumalit sa pinsan niya ay hindi niya sasapitin ito sa mga kamay ko!' sabi ng kaniyang isipan ngunit ang mga mata niya ay hindi maitatago ang sobrang paghanga habang pinapasadahan ang buong hubad na katawan ng walang malay na si Fern. Makailang beses nanaman siyang napaluno, nag-iinit ang kan'yang pakiramdam at hindi maitatanging naapektuhan ang pagkalalaki niya.Napabuga siya ng hangin sabay layo nang
Pagkatapos torture-in ni Doss ang lalaki ay tinggal na rin niya ang suot na gloves na nanggigitata na sa sariwang dugo. "Call the lawyer and make sure that his family will receive all of his assets and don't forget to send his dead body in front of his mistress house," utos niya na parang wala lang sa kan'yang tauhan."Masusunod boss," sagot naman ng tauhan niya bago ito yumukod bilang paggalang. Agad na siyang lumabas ng silid na iyon, pagkatapos ay sa katabing silid naman siya pumasok at Ddoon ay mero'n ding nakataling babae. Si hDulce na halos mag-wala nang makita siyang pumasok."Parang wwa mo na! Pakawalan mo na ako Mr. D. Hindi ko talaga alam kung saan nagtatago ang anak ko!" hagulhol ng ginang habang walang tigil sa pagwawala habang nakatali sa upuan. Blanko lamang niya itong tinitigan bago umupo sa nakahandang upuan sa harap nito."Hindi ka na rito para sabihin kung saan nagtatago ang anak mo dahil kahit naman saan siya pumunta, eh, mahahanap ko siya..." panimulang saad niy
Kinabukasan, nang nagising si Fern ay agad niyang naramdaman ang sakit sa may parting pang upo niya. Hindi ito nakakilos sa pagkaka higa, basta kusa na lamang tumulo ang mga luha niya nang maalala ang kalupitang natamo kagabi sa kamay ni Doss.Iniisip ko rin nito kung paano ba nagagawa ito sa kan'ya? Bakit siya ang ipinalit para maging bride ng walang pusong lalaki? Kahit gustong-gusto niya namang magwala at sumigaw ay hindi niya rin magagawa dahil sa takot na baka masaktan na naman siya muli kapag ginawa niya 'yon kaya tinakpan niya na lamang ang bibig ng kaniyang dalwang kamay habang nakatulala siya sa kisame na patuloy lamang sa pagluha.Mayamaya lamang ay narinig niya ang pagbukas ng pinto, dalidali niyang pinunasan ang mga luha at pumikit muli. Grabe ang kabog sa kaniyang dibdib habang naririnig ang bawat yabag ng kung sinong papalapit sa kaniya, pinagpapawisan siyang ng malamig dahil sa sobrang takot."Are you still sleeping?" mababa ang tinig ng lalaki. Hindi siya gumalaw at na
"Kapag may kailangan ka, you can ring that bell. Manang Zonia will give whatever you need, just remember, Wife. Don't try to run away again, or else– You won't see your lola again!" may pagbabantang sabi ni Doss kay Fern na agad nagpalingon sa kan'ya."A-anong g-gunawa mo sa Lola ko?" sa wakas ay nakuha na rin Doss ang atensyon ng tulalang asawa, isang ngisi ang bumakas sa mga labi ng lalaki, 'yon lang pala ang paraan para tumingin ito sa kan'ya kaya naman pinatigas niya ang anyo habang nakatayo 'di kalayuan sa puwesto ng kama kung saan nakasiksik si Fern."Wala pa. Nakadepende sa pakikitungo mo sa akin kung anong mangyayari sa kan'ya kaya kung ako sa 'yo, tigilan mo na ang pag-iyak dahil hindi ka naman maililigtas ng mga luha mo mula sa akin!" may himig ng pagyayabang ang boses nito. Natikom na lamang ni Fern ng kan'yang bibig.Umaalon ang kan'yang dibdib dahil sa halo-halong nararamdaman. Sinubukan niyang tumayo at pagsasampalin ang lalaki, ngumit hanggang sa isip na lamang niya
'Dam! Bakit ba hindi ko mapigilang ang sarili ko kapag magkadikit kami?' Paglabas ng kuwarto ni Doss ay agad itong nagtungo sa guest room. Doon na lamang siya maliligo para malamigan ang nag-iinit niyang katawan. Napapikit ito habang malakas na bumabagsak sa ulo at buong katawan niya ang tubig mula sa shower. Hindi kasi maalis sa isipan niya ang maladyosang mukha ni Fern. Bumalik din sa isip niya habang binibihisan ang babae kagabi, ang makinis at maputi nitong balat, ang makurbang at maliit nitong baiwang.'Oh f*ck!' npamura sa isip si Doss at umiling upang alisin ang makamundong pumapasok sa kan'yang isipan at nagpatuloy na lamang siya sa pagligo.Paglabas naman niya ng guest room ay hindi niya inaasahan ang bisita na madadatnan leaving room."There you are Mr. D." Nakangiting tumayo mula sa pagkakaupo ang pinsan niyang si Damon. Lumapit ito sa kan'ya habang siya ay blanko lamang ang tingin ipinukol dito."What brought you here?" tanong niya."Wala naman, may nasagap lang ako, ka
Hindi maiwasan ni Fern ang mapadaing, ramd ang kirot sa pagbaon ng bubug sa kaniyang palad ko habang mahigpit naman ang pagkakahawak ni Doss sa kamay niya. Hindi niya rin matanggal ang mga mata ko sa na pakatitigan ang mukha nito. Para bang na mamagnet siya na mapatirig rito, napansin naman ni Fern ang pamumula ng mukha nito at ang mga mata nito ay nag-aapoy habang natutok sa kan'ya."I said, just leave them there. Why aren't you listening again?! madiin na wika niya naman ni Doss. Napaawang naman ang labi ni Fern dahil sa hapdi, may pumatak na ngang dugo sa sahig.Kita niya pa na natigilan ito nang mapansin ‘yon pagkatapos ay kunot-noo pa itong nakatingin sa kamay niya kaya nagbaba na lamang siya ng tingin."I'm sorry. I made a mistake, please don't punish me,” mababang boses na sabi niya sabay bawi ng dudguang kamay niya, nahulog pa roon ang maliit na bubug at nag +unahan na nga ang mga luha niya sa pag patak dahil sa takot. "Get up there!” matigas na saad ni Doss sa kan'ya. Hind
Nang makarating si Vina sa trabaho ay agad na sinalubong na siya ni Damon nang may matamis na ngiti. "Good morning, beautiful," bati nito sa kanya at h******n na siya sa noo. "Good morning, kanina ka pa?" Yumakap siya 't nakangiting bumati rin kay Damon. "Nope, karararing ko lang. Let's date later, hmmn?" "Huh? Eh, sabi mo ay ngayon ang dating ng pinsan mo na boss ko?" "Yup, that's why I'm free. Saan mo gustong pumunta?" Tinaasan niya agad ito ng kilay. Tila ba makalimot itong siya ang secretary ng pinsan niya kaya mahinang kinurot niya si Damon sa tagiliran. "Hoy! May trabaho ako kaya hindi puwede! Hindi porket fiance kita ay basta-basta ko na lang iiwan ang obligasyon ko rito? Nakakahiya sa boss ko, ngayon pa nga lang kami magkakakilala tas iiwan ko pa!" Agad naman na nagsalubong ang kilay ni Damon sa narinig. "Bakit ka naman atat na makita iyong pinsan kong iyon?! 'Di hamak na mas guwapo naman ako ro'n!" Kung kanina ay ang sweet nila, ngayon ay tila aso 't pusa naman n
"Damon, wait for me at the company. Papunta na 'ko ngayon diyan. Tapos na ang kaso, nanalo ako. Sa ngayon ay pagtutuonan ko muna ang kumpanya habang hinahanap diyan sa Tarlac ang asawa ako," ani nito habang kausap ang pinsan na si Damon sa cellphone. Naro'n pa rin kasi ito sa Tarlac na pansamantalang pumalit sa kanya. "That's good to hear, dude! Congratulations. I hope anytime soon ay mahanap mo naman na ang asawa mo,", tugon naman ni Damon. Masaya siya para sa pinsan at mas lalong pa dahil hindi na siya magiging busy, mas magkakaro'n na siya ng time para sa fiance niyang si Vina. Nalalapit na rin ang kanilang kasal at tila hindi na siya makapaghintay pa! Sabik na rin siyang magka-anak, sa totoo ay nai-inggit siya sa anak ni Fern na kambal, isip nga niya napaka-ganda ng lalaking nang iwan rito. Paano umano na atim na pabayaan ang mag-iina? Napaka-walang puso! Kaya madalas din siya do'n bumisita dahil sobrang gaan ng loob niya saga kambal. Kung papayagan nga lang umano siya ni Fern
"Haahhhh!" Napabalikwas ng gising si Fern sa kanyang naging panaginip. Kinapa ang kanyang dibdib dahil sa bilis ng tibok no'n. "Panaginip! Panaginip lang ang lahat!" Hinihingal na sambit niya pa. Sa sobrang daming nangyari sa panaginip niya iyon ay tila ba totoo Ang pangyayaring iyon. Biglang pumasok naman si Vina sa kuwarto niya upang silipin siya. "Oh, mabuti gising ka na. Kumusta na Ang pakiramdam mo?" "A-ayos lang ako, nasa'n ang kambal?" agad na hinanap niya ang mga anak. Gusto niya iyong makita at mayakap. "Naro'n kay Tita. Grabe, nabinat ka na! Sabi ko naman sa iyo ay 'wag ka Muna magpupuyat at gisingin mo lang ako kapag hindi mo na kaya. Ayan tuloy at bumigay na iyang katawan mo! Hindi mo kakayanin ang kambal mag-isa girl," paninermon pa ni Vina sa kanya. Dahil sa pagpupuyat nga sa dalawang kambal Ng ilang gabi dahil nilagnat ang mga ito dahil sa vaccination nila at iyak nang iyak dahil masakit siguro ang tinusukan ng karayum. Nahihiya naman siya na gisingin si Vi
"Uh? Ano to?" Nanigas si Fern sa kanyang kinanatayuan nang biglang suutan siya ng blindfold ni Manang Lucia pagkatapos niyang maisuot ang gown. "Hindi ko rin alam, hija, pinag-uutos lamang ni Mr. D ang lahat sa 'kin, napaka-romantic niya hindi ba?" Halata sa boses ni Manang Lucia ang excitement."Manang, baka naman ki-kidnapin n'yo ako ah!" Ayaw niya sanang kumilos pero marahan siyang hinawakan ng ginang sa magkabila niyang balikat at dahan-dahan siyang itinulak patungo kung saan sa takot na mapatapilok dahil nakasuot din siya ng 2 inch na high heels. Kasama iyon sa loob ng box, may mga accessories pa nga pero hindi naman niya kailangan iyon.Nadinig niya ang pagbukas ng pinto. Agad sumalubong sa kanya ang hangin batid niyang dinala siya sa labas ng ginang pero wala siyang naging imik. Sumunod na lamang siya dito. Nangangapa siya kaya naman hinawakan siya sa kamay ng matanda at iginaya kung saan, sobra ang kabog ng kanyang dibdib, di niya alam kung ano ba ang nangyayari."Manang, I'm
Alas otso ng nabi nang makabalik na sila sa mansyon. Hindi nila inaasahan ang madadatnan na panauhin doon. "Anong ginagawa mo dito?" madilim ang mukha na tanong ni Doss kay Julia. Nasa labas ito at nag-aabang sa pagdating nila dahil hindi ito pinahintulutan ng mga tauhan niya na makapasok. "Nasaan ang fiance ko? Pakiusap, ilabas mo na siya, Doss!" nanikluhod si Julia sa harap nilang mag-asawa. Napakapit naman si Fern sa braso ng asawa. "Wala akong alam sa mga sinasabi mo! Bakit sa akin mo hinahanap ang lalaki mo?! matalim na saad ni Doss sa babae."Babe," mahinang bulong ni Fern. Nilingon naman siya ng lalaki. "Wag kang maniwala sa kanya, wala akong kinalaman sa kanila," paliwanag nito."Sinungaling! Damon told me everything! Pinadukot mo siya at dinala sa basement!" sigaw ni Julia habang umiiyak at matalim ang tingin sa kanila. "Huh! 'Di nga ako nagkamali, nagsabwatan pa kayong dalawa para lang masira kaming mag-asawa at ngayon pinagbibintangan mo ako na kinuha ang fiance mo?
Ang nagdaang mga araw ay naging maayos naman sa kanilang mag-asawa, gumaling na ang mga sugat niya sa buong katawan. Inalagaan talaga siyang mabuti ni Doss. Hindi din ito umaalis ng bahay paghindi siya kasama.Tungkol naman kay Damon ay ilang buwan din itong nanatili sa ospital, napuruhan daw kasi ang mga ugat nito sa kamay. Sadly, he is not able to use his both hands forever. Wala naman daw matukoy na iba pang paraan ang mga doctor Walang pag-sa ika nga , kahit sinong doctor ang tumingin sa kanya dito sa pilipinas pero hindi sumuko ang mga magulang niya. Dinala siya sa ibang bansa at Ddoon magpapatuloy ng pagpapa-gamot.Sa totoo lang ay hindi pa sapat ang ginawa ni Doss upang pagbayarin ito, kulang na kulang pa.. Pero dahil sa pakiusap at pagiging mabuting tao ni Fern ay hinayaan na lamang niya ito, wala naman na itong gagawa pa. Sana nga hindi na bumalik at muling manggulo si Damon.About a month ago, pinagtapat ni Doss ang lihim sa asawa ukol sa tita at pinsan niya. Matagal na pal
"Why are you hesitating now? Come on! Just shoot me!" Pangdedemonyo pa ni Damon sa pinsan na nagbabaga ang tingin." I will.. But, not now. You need to pay more than to be killed. I will make sure na gugustuhin mo na lang mamatay kesa mabuhay sa gagawin ko sayo... " Kahit umaalon na ang dibdib ni Doss sa galit ukol sa pinsan ay pinanghawakan na lamang niya ang mga sinabi ni Fern.Oo, hindi siya masama! Kailangan na niyang talikuran ang lahat at harapin ang bukas ng payapa kasama ang asawa at magiging anak nila.Lumayo siya sa hindi makagalaw na si Damon. Napansin din nila na malapit nang mag-umaga dahil med'yo lumiliwanag na ang buong paligid.Samantala hindi na kinaya ni Fern ang sakit at pagod sa kanyang buong katawan kaya naman nawalan na siya ng malay tao. Mabuti na lamang at maagap siyang naalalayan ni Franco. Bumagsak siya sa mga bisig ng lalaki.Nakahinga naman ng maluwag si Franco nang lubayan na ni Doss si Damon. Mas nakita na niya ang lubhang pagkabahala ng pinsan ng makitan
Laka-takbo ang ginawa ni Doss. Pinakikiramdaman niya ang buong paligid. Ni hindi na niya alam kung saan na siya napadpad, nagbabaka-sakali na makasulobong at makita si Fern."Fern!" tawag niya nang malakas sa kabuuan ng gubat.Samantala napahinto naman si Damon sa paghila kay Fern nang marinig ang malakas na sigaw ni Doss."S*hit!" mura niya dahil alam niyang malapit na malapit lang ang pinsan, baka magkasalubong pa sila nito.DOSS! TULONG! NANDITO AKO!" malakas na sigaw ni Fern nang marinig niya rin ang sigaw ng asawa, nagkapag-asa siya dahil buong akala niya ay walang maghahanap at makakatulong. Kung gano'n, ito ala ang sumugod sa mansyon ni Damon, siya kaya ang nagpaputok ng baril kanina?"Tumahmik ka sabi eh!" gigil na tinapalan ni Damon ng kamay niya ang bibig ni Fern. Nagpumiglas siya hangga 't kaya niya lalo na at aLam niyang nasa paligid lamang si Doss, ililigtas siya nito.Kinagat niya ang kamay ni Damon, napabitiw ito sa kanya at napamura sa sakit. Agad na sana siyang tatakb
Pigil hininga si Fern habang bumaba. Kapit na kapit siya sa pinagdugtong-dugtong na kumot. Parang ang puso niya ay naunang mahuhulog dahil sa sobrang kaba. 'Breath in breath out Kaya mo 'yan Fern!' 'Wag kang bibitaw kung hindi siguradong bali-bali ang lahat ng buto mo sa katawan. Tanging piping dasal na lamang ang nagawa niya habang pa tuloy sa dahan-dahang pagbaba.Hanggang sa makarinig siya ng isang malakas na putok. Sobrang sakit sa tainga! Napasigaw at muntik na siyang mapabitaw sa tela dahil sa takot. It's familiar, it's a gun fire!! Lalo siyang kinabahan ng may makitang anino na papalapit at sisilip sa bintana nang mga oras na iyon ay hindi na niya alam ang gagawin. She look down to measure how high she will fall if she tries to let go of the blankets.Med'yo mataas pa ang puwesto niya.Nalula pa siya kaya agad din siyang nagbawi ng tingin mula sa baba. "Diyos ko, tulungan niyo po ako!" mahinang usal niya.. Napapitlag pa siya ng marinig ang sunod sunod pang putukan mula kung s