Hindi maiwasan ni Fern ang mapadaing, ramd ang kirot sa pagbaon ng bubug sa kaniyang palad ko habang mahigpit naman ang pagkakahawak ni Doss sa kamay niya. Hindi niya rin matanggal ang mga mata ko sa na pakatitigan ang mukha nito. Para bang na mamagnet siya na mapatirig rito, napansin naman ni Fern ang pamumula ng mukha nito at ang mga mata nito ay nag-aapoy habang natutok sa kan'ya."I said, just leave them there. Why aren't you listening again?! madiin na wika niya naman ni Doss. Napaawang naman ang labi ni Fern dahil sa hapdi, may pumatak na ngang dugo sa sahig.Kita niya pa na natigilan ito nang mapansin ‘yon pagkatapos ay kunot-noo pa itong nakatingin sa kamay niya kaya nagbaba na lamang siya ng tingin."I'm sorry. I made a mistake, please don't punish me,” mababang boses na sabi niya sabay bawi ng dudguang kamay niya, nahulog pa roon ang maliit na bubug at nag +unahan na nga ang mga luha niya sa pag patak dahil sa takot. "Get up there!” matigas na saad ni Doss sa kan'ya. Hind
Tanghali ng araw na 'yon ay nagsimula na ring magtrabaho si Fern, hindi naman siya nahirapan kahit med'yo masakit ang sugat niya sa kamay. Tinuro sa kan'ya ng pinakamatagal nang naninilbihan sa mansyon ang mga dapat at hindi niya dapat gawin.Marahan siyang nagpunas ng pawis sa noo gamit ang likuran ng palad niya, nakaramdaman siya ng pagod at saglit na naupo sa couch sa may sala. "HI!" wala pang ilang segundo siyang nakakaupo ay agad na siyang napapitlag nang may magsalita malapit sa kan'ya kung kaya't mabilis siyang tumayo nang makita ang isang matangkad at chinitong lalaki. Nakangiti ito sa kan'ya. "U-huh. Sino ka?" tanong niya sa lalaki. "I'm Franco. I'm here to see my cousin, Doss." Nakangiti pa rin ito habang nagsasalita sa kan'ya. Siya naman ay hindi sinasad'yang magtaka, hindi kaya ang tinutukoy ng lalaki ay si Mr. D?" sabi niya sa isip. "D-doss? S-siya ba si Mr. D? Pasensya na hindi ko kasi alam ang totoong pangalan niya," sabi niya dito. Nahiya naman siya bigla ng ma
"How dare you make me feel this way?! Mahigpit na hinawakan ni Doss sa magkabilang balikat ang umiiyak na si Fern."Anong bang ginawa ko? Maawa ka, 'wag mo 'kong sasaktan,," takot na takot ang boses nito Umangat ang tingin nito kay Doss. Kitang-kita niya ang kislap ng mga luha sa mapupungay na mata ng asawa."'Wag mo 'kong iyakan! Itigil mo iyang luha mo!" Sigaw niya sa mukha sa mukha ni Fern kung kaya't napapikit na naman ito sa takot. Nagsimula na naman itong manginig at maging ang hininga ay kinakapos na rin.Kahit anong pilit niyang wag umiiyak ay kusa namang tumutulo ang mga luha niya."Bakit mo ginagawa sa 'kin 'to?" wala sa sariling biglang saad ni Doss kay Fern na hindi naman niya hindi malaman lung ano ba ang sinasabi nito."W-wala akong ginagawa, ah–" hindi na naituloy pa ni Fern ang mga sa sabihin nang bigla siyang isandal ni Doss sa pader. Medyo malakas iyon dahilan para mapadaing siya, hindi pa nga siya nakakabawi ay hinawakan naman siya nito sa panga at mabilis siya nit
Nanghihinang tumayo si Fern at dahan-dahang humakbang, 'di niya alam kung saan ba siya lulugar. Napatulala na lamang siya habang nakatingin sa kama. Ayaw na niya muling mahiga roon lalo at nasa paligid lamang si Doss. Kasunod ay sa may pinto naman siya napatingin at napalunok siya nang ilang beses. Ito na sana ang pagkakataon niya para makatakas pero natatakot siya na baka hindi siya magtagumpay, isa pa, masyado nang gabi. Nakakatakot sa sobrang dilim ang buong paligid.Wala sa sarili siyang pumihit papuntang bintana. Doon ay sumilip siya, tingin niya ay bandang likuran iyon ng mansyon, kitang kita niya ang bilog na buwan na tatago sa ilalim ng maitim na ulap.Bigla niya tuloy naalala ang mommy niya. Lalo tuloy sumakit ang dibdib niya.Humugot siya ng malalim na hininga habang nakatunghay pa rin sa buwan. Nasa gano'n siyang puwesto nang marinig niya ang pagbukas ng pintuan sa banyo dahil sa gulat ay Alagad siyang napalingon sa ka lalabas lang na si Doss.Wala itong suot pang itaas
Malakas na kinalampag ni Doss ang pinto ng banyo dahil hindi iyon binubuksan ng asawa.."Open this godd*anm door, Fern!" sigaw niya habang pinipihit seradura at sabay na hinahampas ang pinto.Wala pa rin siyang nakuhang sagot sa loob. Idikit na nga niya ang tainga sa pinto, wala naman siyang narinig na paglagaslas ng tubig para masabing may naliligo sa shower room. Malapit na naman siyang maubusan ng pasensya."I said open this door. Woman!" sigaw niya. Nang wala pa rin ay mabilis siyang pumunta malapit sa drawer na lagayan niya ng duplicate keys at kinuha ang susi ng banyo. Nanggagalaiti niyang sinusian ang pinto, handa na siyang komprontahin si Fern nang bigla siyang matigilan. He was stunned for a moment seeing her wife curling covering her ears, her eyes are filled with tears.Tumingin si Fern kay Doss nang may pagmamakaawa ang mga mata. That moment, Doss saw himself in her. He just walked fast towards her and hugged he wife o tight."It's okay, It's okay. Calm down..." wala sa s
Pagkatapos kumain ay pinabalik na ni Doss si Fern sa silid nito. Agad naman na tumalima ang dalaga upang maiwasan ang masaktan o masigawan ng lalaki. Tahimik siyang humiga sa kama. Nais niya sanang sa couch na lamang matulog kaya nga lang, nang mapadako ang tingin niya sa lalaki ay nakita niyang nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa kan'yang ginagawa. Kukuha lang sana siya ng isang unan pero agad niya itong ibinalik dahil nga sa nakakatakot na tingin ng lalaki. "A-ah. Matutulog na ako," mahinang paalam niya rito, hindi ito kumibo, seryoso lamang itong nakatingin sa kan'ya pero 'di rin nagtagal ay lumapit ito at umakyat na rin sa kama na ikinagulat ni Fern."T-teka. Dito ka rin ba matutulog?" Akmang tatayo na ulit siya nang bigla pigilan siya ni Doss."Just stay still. Don't worry, wala akong balak galawin ka," pasupladong saad nito sabay higa sa tabi niya. Napahiga na ulit si Fern pero ang kabog ng dibdib niya dahil sa nerbyos ay hindi maikalma.Tumalikod na lamang si
Kasalukuyang nasa meeting si Doss, alas dos ng hapon naman busy siya sa pakikipag-usap sa mga Stock holders."Well, I'm excited to see how our new product will be blown soon. Allright, let's end this meeting right here," seryoso ang mukha na saad ni Doss. Isinara niya ang laptop sabay baling ng tingin sa mga hindi pa rin nagsisi kilos na board members."Makakaalis na kayo," muling sambit nito ay saka pa lamang nagkulasan sa upuan ang mga ito at halos mag-unaha na sa pinto palabas kahit wala naman siyang ginagawa. Iba kasi talaga ang dating kapag tumingin siya. He has those kinds of pairs of fierce eyes that can be tamed.Nang wala ng tao sa conference room ay napasandal si Doss sa kan'yang swevil chair. Niluwagan niya rin ang suot na neck tie. He feels so exhausted. Pakiramdam niya may isang tao siyang nais makita. Bigla namang sumulpot sa balintataw niya ang inosenteng mukha ni Fern, agad siyang napailing at napaayos ng upo.'Why am I even thinking about that woman?' tanong niya sa
Habang pinagmamasdan ni Fern ang kabuuan sa mahabang salamin ay napapitlag siya nang biglang magbukas ang pinto, napaharap siya agad nang makita sa repleksyon ang pagpasok ng nakakunot:noong si Doss. Napalunok siya ng sariling laway nang mag tama ang kanilang mga mata.Tumahip nang mabilis ang kan'yang dibdib nang humakbang palapit sa kanya ang lalaki na blanko ang ekspresyo. Siya naman ay parang na-tuod na ni hindi nga niya kayang kumilos dahil sa kaba."That suits you, just look at the mirror..." Hindi siya nakahulma nang hawakan siya nito sa magkabilang balikat at dahan-dahang pinihit paharap muli sa salamin.Hindi siya nagsalita, She feels his grip tight on her shoulder. Sa salamin ay hindi niya mai-fucos ang mga mata sa kaniyang sarili.Napako iyon kay Doss na siyang nakatingin lang din sa kaniya.'Kumalma ka Fern!' Pang-aalo ng kaniyang isip ukol sa puso niyang nagwawala, nais na yatang lumabas no'n sa kan'yang dibdib."You look so beautiful, my wife..." Nanayo pa nga ang mga ba
Nang makarating si Vina sa trabaho ay agad na sinalubong na siya ni Damon nang may matamis na ngiti. "Good morning, beautiful," bati nito sa kanya at h******n na siya sa noo. "Good morning, kanina ka pa?" Yumakap siya 't nakangiting bumati rin kay Damon. "Nope, karararing ko lang. Let's date later, hmmn?" "Huh? Eh, sabi mo ay ngayon ang dating ng pinsan mo na boss ko?" "Yup, that's why I'm free. Saan mo gustong pumunta?" Tinaasan niya agad ito ng kilay. Tila ba makalimot itong siya ang secretary ng pinsan niya kaya mahinang kinurot niya si Damon sa tagiliran. "Hoy! May trabaho ako kaya hindi puwede! Hindi porket fiance kita ay basta-basta ko na lang iiwan ang obligasyon ko rito? Nakakahiya sa boss ko, ngayon pa nga lang kami magkakakilala tas iiwan ko pa!" Agad naman na nagsalubong ang kilay ni Damon sa narinig. "Bakit ka naman atat na makita iyong pinsan kong iyon?! 'Di hamak na mas guwapo naman ako ro'n!" Kung kanina ay ang sweet nila, ngayon ay tila aso 't pusa naman n
"Damon, wait for me at the company. Papunta na 'ko ngayon diyan. Tapos na ang kaso, nanalo ako. Sa ngayon ay pagtutuonan ko muna ang kumpanya habang hinahanap diyan sa Tarlac ang asawa ako," ani nito habang kausap ang pinsan na si Damon sa cellphone. Naro'n pa rin kasi ito sa Tarlac na pansamantalang pumalit sa kanya. "That's good to hear, dude! Congratulations. I hope anytime soon ay mahanap mo naman na ang asawa mo,", tugon naman ni Damon. Masaya siya para sa pinsan at mas lalong pa dahil hindi na siya magiging busy, mas magkakaro'n na siya ng time para sa fiance niyang si Vina. Nalalapit na rin ang kanilang kasal at tila hindi na siya makapaghintay pa! Sabik na rin siyang magka-anak, sa totoo ay nai-inggit siya sa anak ni Fern na kambal, isip nga niya napaka-ganda ng lalaking nang iwan rito. Paano umano na atim na pabayaan ang mag-iina? Napaka-walang puso! Kaya madalas din siya do'n bumisita dahil sobrang gaan ng loob niya saga kambal. Kung papayagan nga lang umano siya ni Fern
"Haahhhh!" Napabalikwas ng gising si Fern sa kanyang naging panaginip. Kinapa ang kanyang dibdib dahil sa bilis ng tibok no'n. "Panaginip! Panaginip lang ang lahat!" Hinihingal na sambit niya pa. Sa sobrang daming nangyari sa panaginip niya iyon ay tila ba totoo Ang pangyayaring iyon. Biglang pumasok naman si Vina sa kuwarto niya upang silipin siya. "Oh, mabuti gising ka na. Kumusta na Ang pakiramdam mo?" "A-ayos lang ako, nasa'n ang kambal?" agad na hinanap niya ang mga anak. Gusto niya iyong makita at mayakap. "Naro'n kay Tita. Grabe, nabinat ka na! Sabi ko naman sa iyo ay 'wag ka Muna magpupuyat at gisingin mo lang ako kapag hindi mo na kaya. Ayan tuloy at bumigay na iyang katawan mo! Hindi mo kakayanin ang kambal mag-isa girl," paninermon pa ni Vina sa kanya. Dahil sa pagpupuyat nga sa dalawang kambal Ng ilang gabi dahil nilagnat ang mga ito dahil sa vaccination nila at iyak nang iyak dahil masakit siguro ang tinusukan ng karayum. Nahihiya naman siya na gisingin si Vi
"Uh? Ano to?" Nanigas si Fern sa kanyang kinanatayuan nang biglang suutan siya ng blindfold ni Manang Lucia pagkatapos niyang maisuot ang gown. "Hindi ko rin alam, hija, pinag-uutos lamang ni Mr. D ang lahat sa 'kin, napaka-romantic niya hindi ba?" Halata sa boses ni Manang Lucia ang excitement."Manang, baka naman ki-kidnapin n'yo ako ah!" Ayaw niya sanang kumilos pero marahan siyang hinawakan ng ginang sa magkabila niyang balikat at dahan-dahan siyang itinulak patungo kung saan sa takot na mapatapilok dahil nakasuot din siya ng 2 inch na high heels. Kasama iyon sa loob ng box, may mga accessories pa nga pero hindi naman niya kailangan iyon.Nadinig niya ang pagbukas ng pinto. Agad sumalubong sa kanya ang hangin batid niyang dinala siya sa labas ng ginang pero wala siyang naging imik. Sumunod na lamang siya dito. Nangangapa siya kaya naman hinawakan siya sa kamay ng matanda at iginaya kung saan, sobra ang kabog ng kanyang dibdib, di niya alam kung ano ba ang nangyayari."Manang, I'm
Alas otso ng nabi nang makabalik na sila sa mansyon. Hindi nila inaasahan ang madadatnan na panauhin doon. "Anong ginagawa mo dito?" madilim ang mukha na tanong ni Doss kay Julia. Nasa labas ito at nag-aabang sa pagdating nila dahil hindi ito pinahintulutan ng mga tauhan niya na makapasok. "Nasaan ang fiance ko? Pakiusap, ilabas mo na siya, Doss!" nanikluhod si Julia sa harap nilang mag-asawa. Napakapit naman si Fern sa braso ng asawa. "Wala akong alam sa mga sinasabi mo! Bakit sa akin mo hinahanap ang lalaki mo?! matalim na saad ni Doss sa babae."Babe," mahinang bulong ni Fern. Nilingon naman siya ng lalaki. "Wag kang maniwala sa kanya, wala akong kinalaman sa kanila," paliwanag nito."Sinungaling! Damon told me everything! Pinadukot mo siya at dinala sa basement!" sigaw ni Julia habang umiiyak at matalim ang tingin sa kanila. "Huh! 'Di nga ako nagkamali, nagsabwatan pa kayong dalawa para lang masira kaming mag-asawa at ngayon pinagbibintangan mo ako na kinuha ang fiance mo?
Ang nagdaang mga araw ay naging maayos naman sa kanilang mag-asawa, gumaling na ang mga sugat niya sa buong katawan. Inalagaan talaga siyang mabuti ni Doss. Hindi din ito umaalis ng bahay paghindi siya kasama.Tungkol naman kay Damon ay ilang buwan din itong nanatili sa ospital, napuruhan daw kasi ang mga ugat nito sa kamay. Sadly, he is not able to use his both hands forever. Wala naman daw matukoy na iba pang paraan ang mga doctor Walang pag-sa ika nga , kahit sinong doctor ang tumingin sa kanya dito sa pilipinas pero hindi sumuko ang mga magulang niya. Dinala siya sa ibang bansa at Ddoon magpapatuloy ng pagpapa-gamot.Sa totoo lang ay hindi pa sapat ang ginawa ni Doss upang pagbayarin ito, kulang na kulang pa.. Pero dahil sa pakiusap at pagiging mabuting tao ni Fern ay hinayaan na lamang niya ito, wala naman na itong gagawa pa. Sana nga hindi na bumalik at muling manggulo si Damon.About a month ago, pinagtapat ni Doss ang lihim sa asawa ukol sa tita at pinsan niya. Matagal na pal
"Why are you hesitating now? Come on! Just shoot me!" Pangdedemonyo pa ni Damon sa pinsan na nagbabaga ang tingin." I will.. But, not now. You need to pay more than to be killed. I will make sure na gugustuhin mo na lang mamatay kesa mabuhay sa gagawin ko sayo... " Kahit umaalon na ang dibdib ni Doss sa galit ukol sa pinsan ay pinanghawakan na lamang niya ang mga sinabi ni Fern.Oo, hindi siya masama! Kailangan na niyang talikuran ang lahat at harapin ang bukas ng payapa kasama ang asawa at magiging anak nila.Lumayo siya sa hindi makagalaw na si Damon. Napansin din nila na malapit nang mag-umaga dahil med'yo lumiliwanag na ang buong paligid.Samantala hindi na kinaya ni Fern ang sakit at pagod sa kanyang buong katawan kaya naman nawalan na siya ng malay tao. Mabuti na lamang at maagap siyang naalalayan ni Franco. Bumagsak siya sa mga bisig ng lalaki.Nakahinga naman ng maluwag si Franco nang lubayan na ni Doss si Damon. Mas nakita na niya ang lubhang pagkabahala ng pinsan ng makitan
Laka-takbo ang ginawa ni Doss. Pinakikiramdaman niya ang buong paligid. Ni hindi na niya alam kung saan na siya napadpad, nagbabaka-sakali na makasulobong at makita si Fern."Fern!" tawag niya nang malakas sa kabuuan ng gubat.Samantala napahinto naman si Damon sa paghila kay Fern nang marinig ang malakas na sigaw ni Doss."S*hit!" mura niya dahil alam niyang malapit na malapit lang ang pinsan, baka magkasalubong pa sila nito.DOSS! TULONG! NANDITO AKO!" malakas na sigaw ni Fern nang marinig niya rin ang sigaw ng asawa, nagkapag-asa siya dahil buong akala niya ay walang maghahanap at makakatulong. Kung gano'n, ito ala ang sumugod sa mansyon ni Damon, siya kaya ang nagpaputok ng baril kanina?"Tumahmik ka sabi eh!" gigil na tinapalan ni Damon ng kamay niya ang bibig ni Fern. Nagpumiglas siya hangga 't kaya niya lalo na at aLam niyang nasa paligid lamang si Doss, ililigtas siya nito.Kinagat niya ang kamay ni Damon, napabitiw ito sa kanya at napamura sa sakit. Agad na sana siyang tatakb
Pigil hininga si Fern habang bumaba. Kapit na kapit siya sa pinagdugtong-dugtong na kumot. Parang ang puso niya ay naunang mahuhulog dahil sa sobrang kaba. 'Breath in breath out Kaya mo 'yan Fern!' 'Wag kang bibitaw kung hindi siguradong bali-bali ang lahat ng buto mo sa katawan. Tanging piping dasal na lamang ang nagawa niya habang pa tuloy sa dahan-dahang pagbaba.Hanggang sa makarinig siya ng isang malakas na putok. Sobrang sakit sa tainga! Napasigaw at muntik na siyang mapabitaw sa tela dahil sa takot. It's familiar, it's a gun fire!! Lalo siyang kinabahan ng may makitang anino na papalapit at sisilip sa bintana nang mga oras na iyon ay hindi na niya alam ang gagawin. She look down to measure how high she will fall if she tries to let go of the blankets.Med'yo mataas pa ang puwesto niya.Nalula pa siya kaya agad din siyang nagbawi ng tingin mula sa baba. "Diyos ko, tulungan niyo po ako!" mahinang usal niya.. Napapitlag pa siya ng marinig ang sunod sunod pang putukan mula kung s