I smiled as I noticed how good the weather today, a fresh air for a new start of my life.
"Nakakainis naman 'yong bagong Doctor dito Doc!"
Simulang pag ra-rant ni Angel ng makarating sa park na kinaroronan ko. She's a friend and a nurse sa firm na pinapasukan ko dito sa Laguna.She used to be my Schoolmate when we were in college.
"Oh bakit? Parang lahat naman ng bagong Doctor dito may nasasabi ka." pabiro kong saad.
"Doc naman eh! Hindi naman sa gano'n! Oh bakit sa'yo wala naman akong sinabi ah?"
Defensive masyado niyang tugon."Aba 'di ko knows Angel." We both laughed.
I really love the weather today, parang ang sarap mag roadtrip papuntang tagaytay. Mag se-set nga ako ng time para d'yan. Lagi kasing busy at hindi na ako nakakapag laan ng oras para sa sarili.
"Kasi naman ang manyak Doc! Pansin ko din naman kasi kapag lumalapit siya sa'kin ang lagkit maka tingin! Pero in fairness ang pogi niya ah? Pero ekis pa din ang manyak sa list ko ng jojowain noh!"
Aniya."Baka ikaw kako ang lagkit maka tingin Angel, nako huwag ako ha? Nakita ko kayo kanina, talandi ka talaga."
umismid s'ya habang ako ay tumatawa. Nag papabebe pa talaga ang gaga."By the way Doc, Club tayo mamaya ah?"
Pag aaya pa niya. Her soft hair followed her swift move as she gave me a cup of tea.I inhaled and smiled as I saw other patients walking here to sooth a fresh air. I even saw my clients passing. I smiled back as they recognized me.
"May charts pa akong ire-review. Kayo nalang muna."
Tugon ko"Doc ang KJ naman! Sige naaa! Ang tagal na no'ng huli mong clubbing. Ando'n 'yong mga bagong Doctors sa kabilang ward, baka chance mo na ngayong year magka jowa."
She winked while crossing her arms."If I know, pag fi-flirt ang punta mo do'n, ayoko nang maghatid sa'yo ng lasing, may work pa bukas."
She laughs once I said na maglalasing siya. The last time we go clubbing kasi, she's so drained and wasted as hell. Ayoko nalang talaga alalahanin no'ng time na 'yon. Pa'no ba kasi sumuka siya sa kotse ko. Kakabili ko lang eh. Ang mahal kaya no'n! Psh.
"Hindi ako maglalasing. Tawagan kita mamaya ah? Sige naaa may ipapakilala ako sa'yo. Single 'yon tiyaka Lawyer pa. 'Diba gusto mo ng Lawyer? Ex mo nga lawyer eh."
She smirk after noticing that it caught me off guard."Wala akong naging ex Angel."
Walang ganang sabi ko."Ay ang ampalaya lang? Kung ako ex mo masasaktan ako kasi dineny mo na ako ngayon."
Sabay hawak niya pa sa dibdib, akala mo naman may dibdib ba."Well thanks hindi ikaw ang ex ko."
While sipping of my cup of tea, nakita ko kung paano mag tulakan ang mga lalaking intern sa direksyon namin ni Angel."Ayooonn umamin din. Huli doc pero 'di kulong hahaha."
Panunukso niya pa."Sige nga kung naka move on ka na, pumunta ka mamaya ah?"
Nagpa challenge pa talagang dugtong niya."Girl, that's childish." Irap ko.
"Sus! Bitter ka lang eh. Sige na! Gusto ko na nga magka jowa ka ulit."
Pa cute pa niya na parang isa siyang tuta na akala mo talagang ang cute niya sa ginagawa."Okay."
I said out of nowhere when my phone rang. It was Nurse Even."Doc, kailangan ka po rito."
Pag pa-panick niyang bungad."What happened?"
I sipped the last drop of my tea."Hinahanap ka po ni Mr. Dela Cruz. He said he really needs you now."
Tukoy niya sa pasyente ko."Okay, I'll be there in any minute now."
Binaba ko ang tawag at nagsimulang maglakad.Dahil hindi naman masyadong kalayuan ang mini park sa ward na kinaroroonan ni Mr. Dela Cruz ay naka rating agad ako.
"Doc!"
Sigaw ng pasyente ko."Yes Mr. Dela Cruz, what happened?" malumanay at mahinahon kong saad to make him feel that he could trust me.
"Ang lungkot-lungkot ko po Doc. Bumabalik na naman. Ayoko na po nito!"
Mr. Dela Cruz at his young age suffered depression. Ang sabi niya ay naagapan na ito noon but now that he's a grown up man. Bumabalik daw ang sakit at lungkot niya of how he experienced from his past. He needs to take mental and physical treatment so his doctor suggest to see a psychiatrist.
He really suffered a lot.
"Ginawa mo ba ang mga sinabi ko sa'yo?"
Mahinahon kong tanong and he shake his head for me to know that he didn't.After giving him the counsel and treatment. Lumabas ako ng ward at nag unat ng sarili.
It's really a long day for me.
Mr. Dela Cruz's case were like mine before. Well, I also suffered a lot. A lot.I sighed. I didn't thought that I would be able to stand up and start this new life again. Malayo sa kung saan ako nanggaling.
I thought this job is not for me as how this different my dream job is. Who would be thought that I would love to be here, to be a Psychiatrist.
"Ang lalim ng iniisip natin Doc ah?" pagka lingon ko si Doc. Martinez pala. One of the friends.
I smiled."Kailan ka pa naka uwi?"
Ilang buwan ko ding hindi siya nakita."Yesterday. Babalik na din akong Spain next week. Doon na ako for life."
He smiled. I noticed how his looks changed."For good?" I asked.
"Somehow."
We both chuckled.After chit-chatting we both separated ways. Dumiretso na rin ako sa condo. Mamaya pa naman 7:00 pm ang napag usapan naming time ni Angel kaya may time pa akong ireview ang mga charts ko.
After preparing myself. Nag drive na rin ako patungong club.
I thought maaga pa but when I entered the place, people were already wild as hell. Some were already tipsy and some were already dancing, swaying their hips with the hype beat.
"Doc dito!" I saw Angel already drinking.
Napa linga ako sa paligid. Ang iba ay kakilala ko lang pala.
"Huwag kang masyadong maglasing ah? Babantayan kita."
Sabi ko agad nang makarating sa kanya."Woah! I'm a grown up lady now Doc! Don't be like my mom for tonight! Oki? Let's just enjoy this night!"
Kahit ang lakas-lakas ng boses niya ay natatabunan ito sa lakas ng tugtog.Nakaka bingi."Doc, si Att. Darwin pala! Att. Si Doc Sarmento! Single 'yan."
She winked as she introduce me to that attorney. She then leave us alone sa iisang bench after Att. Darwin asked for my name."It's nice seeing you here Doc." Aniya.
"Same."
I smiled. Mukhang mabait naman siya at about work lang ang tinatanong sa'kin."Ah, let me excuse myself for a while, I need to find my friend."
'Di ko na siya hinintay pang sumagot at nagtungo agad sa dance floor para hanapin si Angel.Palakas ng palakas ang tugtog sa bawat hakbang ginagawa ko. Nasaan na ba kasi ang babaeng 'yon?
People were so wild as they dance on the dance floor. Nang 'di ko mahanap ay napag desisyonang babalik nalang sa paghahanap at pumunta munang restroom.
"Ah, excuse me, where's the restroom here?"
I asked a waiter nang hindi mahagilap kung nasaan ba ito."Thank you."
Saad ko pagkatapos niyang itinuro.May naka sabay akong mga babae and feels like may natitipuhan ang mga ito dahil kinikilig pa nga.
"Oh my gosh! Ang guwapooo!"
Tili pa ng isa."Yea, but I don't think he's single. She's with a girl."
Suhetsiyon naman ng isa."Ay sayang! Ang pogi pa naman." Natawa ako sa narinig, mabuti nga't inirerespeto nila ang relasyon ng lalaking pinag-uusapan.
Ang dami nating nakaka salamuhang inaakala nating maaasahan but they would actually betray us in the end.
Pagkatapos mag retouch, lumabas na din ako at nagsimulang hanapin ulit si Angel.
"Doc! Are you enjoying?"
I jumped in surprise when Angel came."Angel! Where have you been? Kanina pa kaya kita hinahanap. Umuwi na tayo! Baka malasing ka pa."
Saad ko."Doc ang KJ naman! Uminom ka din kaya? Hindi nga ako maglalasing." Inabutan niya ako ng vodka.
"Sige na Doc kahit isang glass lang oh!"
Excited niyang tugon.Kinuha ko ang vodka at dahan-dahang nilagok.
Napangiwi ako. Well, Ilang buwan na din akong hindi nakaka inom ng gan'to.Aakayin ko na sana si Angel pauwi ng mawala na naman ito sa paningin ko. Hays. Napapagod ako sa kakahanap sa kaniya. Babalik nalang ako sa inuupuan ko kanina at doon na muna magpahinga saglit.
I stunned as I recognized the man sitting beside Att. Darwin.
It was him..
The man I loved for years.
I don't know if it was because the alcohol or I just really saw him?
Right infront of me.I startled when our eyes met and my body froze for a while. I almost cursed when the song plays solemnly.
When our eyes met once again, my heart pounded and my body trembles.
Ilang taon na ba ang nagdaan? Yet I know that my feelings were still the same.
Grey..
If we can have the chance, can we let the love begin between us once again? Can we let the love embrace our flaws once again?
Ang dami kong tanong na hindi ko pa nahahanapan ng sagot dahil sa ilang taon ako nangulila sa kanya. Even his love broke my heart before, I even got mad at him.
I know..I still love him.
I hissed when I can't breath, suffocated by his presence.
I stunned again when he kissed the woman who I hated the most. Amy.. My cousin. My cousin is back.Tears began to formed on my eyes.
He looked like he doesn't know me back then. Like he didn't hurt me.Grey..
My Grey is back.I saw how his eyes landed on me, angrily. Like he didn't want to see me now. That he loathed me forever.
Like he doesn't loved me before..
I don't know when I started noticing him. I watched him as he bites his lips while he started carrying our foods. That simple act revealed his small and deep dimples that made my mood even lighter, he's really a vibe changer. Beads of sweats began to form on his forehead, right at that moment I envy them as they had to cling by his hands. "Ang pangit naman ng tinitingnan mo Mira!" Napa ayos ako ng upo at tumikhim ng parating s'ya sa kinaroroonan ko. "Yuck!" Tatawa-tawa niyang saad as he acted the way he pukes. 'Di niya man lang alam na siya ang tinitingnan ko, is he doesn't know that I liked him or he's just pretending not to know? I sighed. His soft hair followed his swift move as he sat beside me. "By the way, punta ka mamaya sa bahay ah?" Aniya pagkatapos ilapag ang pagkaing in-order. Iba talaga pag rich kid!
"Oy!"Bungad ni Sam after I answered the call. "Problema mo?"I asked in confusion. Ang himala naman kasing tatawag 'to kung mangagamusta lang. We don't usually hang out like what her other friends does. May kanya-kanyang grupo sa classroom namin, so does Sam. Kahit gano'n naman she never forgets to have time with me. She's the only girl best friend I had, si Grey lang kasi ang naging kaibigan ko mula pa pagkabata. Hindi naman ako mahiyaing tao, I just don't want to do the first move when making a conversation lang talaga. "Ba't ka tumaawaagg? Alam mo namang busy akong tao eh."Pagmamaktol niya pa. "Hoy babae! Ikaw ang tumawag sa'kin ah?"Napa 'tsk' nalang ako. At nahiya pa ako sa word niyang 'busy siya' ba.Sa aming tatlo ni Grey at Sam, lagi ko talagang pina pamukha sa dalawang 'yon na huwag akong pag tripan at ang dami-dami kong ginagawa sa buhay. Pero syempre kapag s
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ng may naramdamang may humahaplos sa buhok ko. Puting kisame ang bumungad sa'kin at iginiya ang mga mata sa paligid."Finally nagising ka na Mira!" Rinig kong sigaw ni Sam nang makitang bumangon ako ng kaunti sa kamang hinihigaan at bahagyang tumagilid upang mayakap ako. Siya pala ang humahaplos sa buhok ko, I sighed in disbelief for being thinking of someone else.I looked at every corner of the room, searching for someone that I owe the most."Andito ako." His baritone voice filled the whole room and I slowly looked at his side, intently looking each other like we're the only person here. I watched him as he made a face worriedly."You're still clumsy, hindi ka nag iingat. How are you?"I ghost a smile at the side of my lips. He sounded like he really is my boyfriend. Minsan akala ko talagang may feelings 'to sa'kin, kung 'di ko lang talaga kilala ang lalaki ay baka iisipin ko na talagang may something s
Hapon na ng maka uwi kami pabalik at dumiretso na rin sa kanya-kanyang bahay. Magkasabay lang umuwi sina Sam at Grey dahil iisa lang naman ang village na tinitirhan ng dalawa, while ang bahay namin mula sa kanila ay kalahating oras din ang layo pag byinahe. Nagtaka ako dahil ang daming sasakyan ang nakaparada sa tapat ng bahay namin kaya hindi nalang ako kumatok at dire-diretsong pumanhik sa loob. Pagka bukas ko ng pinto ay bumungad sa'kin ang nagtatawanang mga taong kabilang sa polita galing pa sa ibang lungsod at mga kasama ni papa sa trabaho. Maging ang kasama ni ate sa team nila ay nandito rin. Hindi ko alam kung ano na naman ang okasyon na ipinag diriwang nila.Natanaw ko sa dining area si mama na busy sa paghahanda ng mga pagkain, si kuya at papa naman ay nakikitawa sa grupo ng mga lalaki, namumukhaan ko ang mga hitsura nila dahil minsan na din naman silang pumarito pag may okasyon. Inilibot ko ang paningin at
"The deadline of your thesis will be next month, after sem break. Will that be enough?" Ani ni sir that made the whole class complain. "Sir naman! Finals na this week eh and may school fest pa. 1 month is not enough pa din po." Angal ni Sam na katabi ko lang. Nagsi tanguan naman ang mga kaklase ko bilang pag sang ayon at rinig pa din ang iba't ibang komento galing sa kanila. "Okay guys stop! Stop!" He shouted kaya nanahimik ang lahat. "This week is your finals okay, pero you are all aware that you don't have to take the exam on this subject, thanks to Ms. Sarmento." Dugtong niya pa na tumingin sa gawi ko bago magsalita uli. "We made it clear na exempted kayong lahat it's because Ms. Sarmento won the competitio
"Sa wakas!" Rinig ko pang sigaw ni Sam nang maka labas na ng room at nginitian ko lang din ito. Kakatapos lang din kasi ng finals namin ngayong umaga."Tara mag tea. My treat!" Excited pa nitong saad."Woah, akala ko ay kukulitin mo na naman ako na ililibre kita and we both know I hate tea." Tawa ko pang tugon and she just chuckle."Not now, since kakatapos lang natin sa finals at may isang tao dito na nag-iipon ngayong taon. Tiyaka masarap ang tea. " I watched her smiling as she waves her hand sa mga taong nakaka salamuha papuntang gate."Yea."maikli kong reply nang tatawid na kami sa kabilang kalsada. Nang makatawid ay tiyaka ko lang napansin na nag ri-ring ang dala-dala kong cellphone sa kamay at agad ko naman itong sinagot nang malaman kung sino ang tumatawag."Hello?"bumungad kaagad sa akin ang baritono niyang boses at napangiti ako doon.
"Mabuti at bumaba ka na. Let's eat there."Bungad sa'kin ni papa as I step down the stairs from my room. Sabay kaming pumunta ni papa sa dining area. Naka ligo na rin naman na ako at naka bihis.Nagulat ako ng makarating sa hapag dahil biglang tumayo si mama, ate at kuya sa kinauupuan nila at yumakap sa'kin, greeting me for the good morning.Napangiti ako ng biglaan dahil sa ipinakita nilang kilos.This is so sudden that I want to freeze the time for a moment. Embracing the sudden hug made me feel that I am loved for a moment.This is so good to be true.. If only they had it intentionally.Pero alam kong hindi. Alam kong ganito sila dahil may ibang tao sa bahay. But it somehow flatters my heart na kahit peke lamang ang pagyakap na bungad nila sa akin, kahit sandali man lang ay naramdaman ko ang pagmamahal na lagi kong hinahanap sa kanila. And it's sad to know that I can't feel them. I know I shouldn't feel this way dahil pamilya ko
Pinahid ko ang luha at pinakalma ang sarili. Nang kumalma naman ay nagpasya na rin akong umalis sa lugar at naglakad-lakad nalang, nagbabakasakaling may malapit na convenience store.Sa halos sampung minuto kong paglalakad ay may nakita na din ako. Pumasok at bumili ng pweding maiinom. Hindi rin nagtagal ay nagbayad na ako saka umalis at nag para ng tricycle papuntang university. Doon nalang ako magbibihis at mubuti nalang naisipan kong magdala ng extra pang damit at mga kakailanganin ko sa school.Hindi rin naman nagtagal ay nasa tapat na ako ng university at bumungad sa'kin ang malaki nitong pulang gate."Good morning Mira!"Masiglang bungad sa akin ni Kuya Levi. Guard dito sa university."Good morning din po kuya."Masigla ko ring sagot sa kanya at hindi naman nawala ang ngiti nito nang mabalingan ko siya ng tingin.Pinagmasdan ko siya kung paano ngumiti at nang dahil do'n ay lumitaw ang kanyang nag iisang dimple sa pinsgi
We managed to finish the whole booth at ilang minuto na lang din ang hinhintay namin to finally start the event.“Amy and I. We’re very good friends.”Agad na sambit ni Grey nang maka lapit sa akin at taka ko naman siyang sinundan ng tingin.“I just feel like explaining that to you.”Dugtong niya pa sabay tingin ng diretso sa aking mga mata.“No need na iyan. Tsaka bakit naman?”I chuckled sabay inom uli sa binuksan niyang juice para sa akin. Hindi siya kumibo at ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon.Why are things so hard para sa aming dalawa? Hindi ba pu-puwedeng magmahalan na lang kami ng walang ibang taong na nai-involved? But I guess that’s not the case at all.Nang tinawag naman ako ni Raf ay tumayo na agad ako ngunit nabigla ako nang bigla akong hilahin ni Grey sa kina-tatayuan ko papunta sa kina-uupuan niya at agad akong yinakap. Gulat din akong napa yakap sa kaniya pabalik.And now wala akong pakialam kung may nakakakita man sa amin because all I feel right now is the rush
"Owemjiiii!!"Sigaw pa ni Raf nang makita ang lalaking kadarating lang, nilingunan naman ito ni Amy at Leo."And why are you here Nathan?"Tanong pa ni Leo na parang nagtatanong lang sa isang kapatid dahil sa tono ng boses nito."Hindi mo naman sinabing darating dito ang kapatid mo Leo, edi sana naka pag prepare man lang ako sa suot ko."Bulong pa ni Raf.So kapatid nga ni Leo 'tong lalaki na'to? Ba't 'di ko alam?Ay bakit ko naman dapat malaman? Psh."Gaga ka! Ang landi mo talaga kahit kailan noh. Eh kahit nga ako hindi alam na darating 'yan ngayon. Osya! Bakit ka nga nandito?"Taas noo pang sabi ni Leo."Visiting our mom? Dumaan ako kanina sa office but she's not there yet. But it's okay, may magandang babae naman akong nakita."He smirked and slightly gazing at my direction.Aba ha! This jerk! maganda ako oo alam ko 'yan pero kapag siya ang nagsabi ang manyak pakinggan!
Pinahid ko ang luha at pinakalma ang sarili. Nang kumalma naman ay nagpasya na rin akong umalis sa lugar at naglakad-lakad nalang, nagbabakasakaling may malapit na convenience store.Sa halos sampung minuto kong paglalakad ay may nakita na din ako. Pumasok at bumili ng pweding maiinom. Hindi rin nagtagal ay nagbayad na ako saka umalis at nag para ng tricycle papuntang university. Doon nalang ako magbibihis at mubuti nalang naisipan kong magdala ng extra pang damit at mga kakailanganin ko sa school.Hindi rin naman nagtagal ay nasa tapat na ako ng university at bumungad sa'kin ang malaki nitong pulang gate."Good morning Mira!"Masiglang bungad sa akin ni Kuya Levi. Guard dito sa university."Good morning din po kuya."Masigla ko ring sagot sa kanya at hindi naman nawala ang ngiti nito nang mabalingan ko siya ng tingin.Pinagmasdan ko siya kung paano ngumiti at nang dahil do'n ay lumitaw ang kanyang nag iisang dimple sa pinsgi
"Mabuti at bumaba ka na. Let's eat there."Bungad sa'kin ni papa as I step down the stairs from my room. Sabay kaming pumunta ni papa sa dining area. Naka ligo na rin naman na ako at naka bihis.Nagulat ako ng makarating sa hapag dahil biglang tumayo si mama, ate at kuya sa kinauupuan nila at yumakap sa'kin, greeting me for the good morning.Napangiti ako ng biglaan dahil sa ipinakita nilang kilos.This is so sudden that I want to freeze the time for a moment. Embracing the sudden hug made me feel that I am loved for a moment.This is so good to be true.. If only they had it intentionally.Pero alam kong hindi. Alam kong ganito sila dahil may ibang tao sa bahay. But it somehow flatters my heart na kahit peke lamang ang pagyakap na bungad nila sa akin, kahit sandali man lang ay naramdaman ko ang pagmamahal na lagi kong hinahanap sa kanila. And it's sad to know that I can't feel them. I know I shouldn't feel this way dahil pamilya ko
"Sa wakas!" Rinig ko pang sigaw ni Sam nang maka labas na ng room at nginitian ko lang din ito. Kakatapos lang din kasi ng finals namin ngayong umaga."Tara mag tea. My treat!" Excited pa nitong saad."Woah, akala ko ay kukulitin mo na naman ako na ililibre kita and we both know I hate tea." Tawa ko pang tugon and she just chuckle."Not now, since kakatapos lang natin sa finals at may isang tao dito na nag-iipon ngayong taon. Tiyaka masarap ang tea. " I watched her smiling as she waves her hand sa mga taong nakaka salamuha papuntang gate."Yea."maikli kong reply nang tatawid na kami sa kabilang kalsada. Nang makatawid ay tiyaka ko lang napansin na nag ri-ring ang dala-dala kong cellphone sa kamay at agad ko naman itong sinagot nang malaman kung sino ang tumatawag."Hello?"bumungad kaagad sa akin ang baritono niyang boses at napangiti ako doon.
"The deadline of your thesis will be next month, after sem break. Will that be enough?" Ani ni sir that made the whole class complain. "Sir naman! Finals na this week eh and may school fest pa. 1 month is not enough pa din po." Angal ni Sam na katabi ko lang. Nagsi tanguan naman ang mga kaklase ko bilang pag sang ayon at rinig pa din ang iba't ibang komento galing sa kanila. "Okay guys stop! Stop!" He shouted kaya nanahimik ang lahat. "This week is your finals okay, pero you are all aware that you don't have to take the exam on this subject, thanks to Ms. Sarmento." Dugtong niya pa na tumingin sa gawi ko bago magsalita uli. "We made it clear na exempted kayong lahat it's because Ms. Sarmento won the competitio
Hapon na ng maka uwi kami pabalik at dumiretso na rin sa kanya-kanyang bahay. Magkasabay lang umuwi sina Sam at Grey dahil iisa lang naman ang village na tinitirhan ng dalawa, while ang bahay namin mula sa kanila ay kalahating oras din ang layo pag byinahe. Nagtaka ako dahil ang daming sasakyan ang nakaparada sa tapat ng bahay namin kaya hindi nalang ako kumatok at dire-diretsong pumanhik sa loob. Pagka bukas ko ng pinto ay bumungad sa'kin ang nagtatawanang mga taong kabilang sa polita galing pa sa ibang lungsod at mga kasama ni papa sa trabaho. Maging ang kasama ni ate sa team nila ay nandito rin. Hindi ko alam kung ano na naman ang okasyon na ipinag diriwang nila.Natanaw ko sa dining area si mama na busy sa paghahanda ng mga pagkain, si kuya at papa naman ay nakikitawa sa grupo ng mga lalaki, namumukhaan ko ang mga hitsura nila dahil minsan na din naman silang pumarito pag may okasyon. Inilibot ko ang paningin at
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ng may naramdamang may humahaplos sa buhok ko. Puting kisame ang bumungad sa'kin at iginiya ang mga mata sa paligid."Finally nagising ka na Mira!" Rinig kong sigaw ni Sam nang makitang bumangon ako ng kaunti sa kamang hinihigaan at bahagyang tumagilid upang mayakap ako. Siya pala ang humahaplos sa buhok ko, I sighed in disbelief for being thinking of someone else.I looked at every corner of the room, searching for someone that I owe the most."Andito ako." His baritone voice filled the whole room and I slowly looked at his side, intently looking each other like we're the only person here. I watched him as he made a face worriedly."You're still clumsy, hindi ka nag iingat. How are you?"I ghost a smile at the side of my lips. He sounded like he really is my boyfriend. Minsan akala ko talagang may feelings 'to sa'kin, kung 'di ko lang talaga kilala ang lalaki ay baka iisipin ko na talagang may something s
"Oy!"Bungad ni Sam after I answered the call. "Problema mo?"I asked in confusion. Ang himala naman kasing tatawag 'to kung mangagamusta lang. We don't usually hang out like what her other friends does. May kanya-kanyang grupo sa classroom namin, so does Sam. Kahit gano'n naman she never forgets to have time with me. She's the only girl best friend I had, si Grey lang kasi ang naging kaibigan ko mula pa pagkabata. Hindi naman ako mahiyaing tao, I just don't want to do the first move when making a conversation lang talaga. "Ba't ka tumaawaagg? Alam mo namang busy akong tao eh."Pagmamaktol niya pa. "Hoy babae! Ikaw ang tumawag sa'kin ah?"Napa 'tsk' nalang ako. At nahiya pa ako sa word niyang 'busy siya' ba.Sa aming tatlo ni Grey at Sam, lagi ko talagang pina pamukha sa dalawang 'yon na huwag akong pag tripan at ang dami-dami kong ginagawa sa buhay. Pero syempre kapag s