"Oy!"
Bungad ni Sam after I answered the call."Problema mo?"
I asked in confusion. Ang himala naman kasing tatawag 'to kung mangagamusta lang. We don't usually hang out like what her other friends does.May kanya-kanyang grupo sa classroom namin, so does Sam. Kahit gano'n naman she never forgets to have time with me. She's the only girl best friend I had, si Grey lang kasi ang naging kaibigan ko mula pa pagkabata.
Hindi naman ako mahiyaing tao, I just don't want to do the first move when making a conversation lang talaga.
"Ba't ka tumaawaagg? Alam mo namang busy akong tao eh."
Pagmamaktol niya pa."Hoy babae! Ikaw ang tumawag sa'kin ah?"
Napa 'tsk' nalang ako. At nahiya pa ako sa word niyang 'busy siya' ba.Sa aming tatlo ni Grey at Sam, lagi ko talagang pina pamukha sa dalawang 'yon na huwag akong pag tripan at ang dami-dami kong ginagawa sa buhay.Pero syempre kapag si Grey.. Ibang usapan na 'yon hihi. Gusto pa nga hahaha.
"If I know, nag pa-prank ka na naman ano?"
Ukoy ko sa pag vlo-vlog niya. Masasabi ko talagang naging isang sikat din siya sa youtube channel nito. Minsan ay sinasali pa ako sa video kahit ayaw ko ng gano'n.Sam is sweet and a loving friend, kaya 'di ko natitiis pag nagtatampo ito. She really knows kung paano ako pa lambutin ng todo. Alam na ngang marupok ako sa lahat.
"Ay ang epal! Ang pangit mo ka bonding Mira!"
Agad naman niyang sigaw."Ibababa ko na ah? Naglilinis pa ako."
Napa linga ako sa loob ng bahay at ang dami ko pa talagang lilinisin.Nang maka uwi ako kagabi ay ang dumi na naman. Dito daw ginanap ang celebration party sa pagka tanggap ng designs sa team nila ate.
She graduated architecture. That is actually my dream course in college, but unfortunately I didn't pass the entrance exam. My father suggested to take psychology and I did what he says. 'Di naman ako nahirapan humanap ng university and take the entrance exam once again.
My family thinks that I'm no fit in any field, I'm underestimated by them. Hindi din naman kasi talaga ako lumaki sa pudir nila so I understand what my family's hatred are leading to.
I sighed.
I miss my lola who took cares of me. Ako ang bunso sa magkakapatid, kaya no'ng ipinanganak ako wala halos time sina mama't papa sa'kin kaya they asked my lola to take me muna in their province sa Surigao.That was on my last grade in highschool when my lola died so I had to go back sa pudir ng mga magulang ko.
"Wait wait! Before you leave, punta ako diyan mamaya sa inyo ah? Weekend naman ngayon eh."
Nagulat ako sa sinabi niya.'Di naman kasi siya basta-basta pumupunta sa bahay namin. I get it naman na her parents never liked me.Naalala ko noong birthday niya last year, I feel like being out of place. Marangya ang buhay na nakasanayan ni Sam kaya ayaw ng magulang niyang makipag kaibigan ang anak sa hindi ka lebel sa status ng buhay.
Mabuti nalang at mabait ang mga kapatid ni Sam sa akin at 'di ako hinayaang mag isa lang. Si Grey naman that time hindi naka punta dahil kasama ang magulang sa family dinner.
Before I could even respond the sudden call, she ended it. Hindi man lang ako hinayaang magsalita.
Weird.
Naligo ako matapos maglinis at magluto. I heard my phone rang and picked it up.
"Labas ka."
Sabi niya sa kabilang linya."Huh?"
I asked in confusion as I heard him chuckled."Basta."
The call ended at nagsimula na rin akong lumakad palabas."Sam?"
Nang mahagilap ko siya. She smiled widely at dali-daling umakap sa'kin while whispering.."Sinama ko si Grey, alam ko miss mo eh. Talandi ka."
And she chuckled.Lumingon ako kay Grey na naka sandal pa sa kotse niya.
His hair is a way of mess as if he's just woke up. Ang hot niya tingnan sa suot niya today. Well, palagi naman siyang attractive sa paningin ko hihi."Anong ginagawa niyo rito dalawa?"
I asked in cunfusion."Ipapa alam ka sana namin, roadtrip naman tayo. Finals na next week at wala ako pagka tapos ng school fest hihi."
Pa cute pa ni Sam."Sa'n punta mo niyan after?"
Summer break na din kasi after ng school fest."Hongkong."
Tumango nalang ako at pinandilatan ng mata si Grey ng makita kong naka tingin ito sa'kin."Alam kong maganda ako Grey."
I flipped my hair and Sam just chuckled.Tumawa nalang ako ng tumikhim siya.After I prepared myself ay pinuntahan namin si mama at papa. My mother is the kapitana sa baranggay. While my father is a governor. Si kuya naman presidenti sa SK at tatakbo bilang senador ngayong taon.
Sa 'di kalayuan ay nakita ko si mama na tumutulong sa batang tumatawid sa daan.
Sadness began to fill my soul. I sarcastically smiled.
I envy those kids. Hindi ko man lang naranasan ang ganyan dahil ang lola ang naging kasama ko sa lahat-lahat. Minsanan nga lang sila bumisita sa'kin when I'm on my 6th year sa elementary. No'ng nag high school ako hindi na nila ako dinalaw pa.Kung hindi namatay si lola aakalain ko talagang wala na akong pamilya.
"Good morning po tita."Agad na nag mano ang dalawa at nagsimulang mangumusta.I'm still thankful dahil naging kababata ko si Grey, sa Surigao kami nagkakilala dahil taga doon din naman ang lolo niya. From that day, hindi na kami nagka hiwalay pa. Nang malamang dito ako sa Cebu dadalhin ng magulang ay sinabi niya sa mama niyang gusto niyang mag Cebu at doon mag aral.In my college life naman I met Samantha who's opposite sa halos lahat ng bagay tungkol sa'kin.
From here, I saw my mother smiled and chuckles as if she's enjoying the conversation with them.Her smiles were genuine kapag ibang tao ang kaharap. I envy Grey and Sam, kasi ganyan maki tungo si mama sa kanila.
Nakita ko kung paano umirap sa'kin si mama ng sabihin ni Grey that they asked me to go for a 'gala'. Alam kong iba na naman ang bungad sa'kin niyan mamaya sa bahay.
"Take care of my daughter Grey, Ikaw lang ang pinag kakatiwalaan ko niyan."
Ang lakas talaga ni Grey sa pamilya ko. Pwede ko na'tong asawahin ba hihi.'Di na kami pumunta pa kay papa at dumiretso na sa pupuntahan. Ang sabi naman ni mama ay siya na ang magsasabi. Mas strikta si mama more than kay papa kaya natatakot talaga akong magpaalam pagdating kay mama.
"Wala kayo madaming readings ngayon?"
I asked Grey as I let him open the can of juice for me. Napasandal ako sa upuan ng van nila Sam. Iba talaga pag mayaman noh may sariling driver.Nakita ko si Sam na may ka video call na Afam sa omegle. Nang hi-hit na naman 'to ng jowa ba.
Pagkatapos ay naisipan nitong mag vlog at magandang content daw 'yon.
"We have, but I want to spend this day with you."
Napa igtad ako sa sinabi niya. Did he just say that he wants me this day?No! I mean, he wants to spend a day with me. Napa iling nalang ako sa sarili kong iniisip."Are you that tired? You can just sleep if you want."
Aniya and I just shake my head. Pinagpag niya ang balikat and I just watched him do that thing. Pa ulit-ulit niya 'yong ginawa at nang ilang sandali ang makalipas, he grasp out of nowhere.My mouth parted when he touched my head and put it on his shoulder.
"There. Sleep now Mira."
He said in his sweet voice.I heaved a breath, stunned of what he did. My heart started to tremble and he really knows how to make my heart beats so fast!
This scene give me chills that I couldn't help to. Pinigilan ko ang sarili na hindi mangiti sa nararamdaman.
This guy..
He just made my day special. Without thinking of other people, he's the only one I've got in my mind.
"Need ko lang mag Cr guys." Saad ni Sam at pinandilatan kami ng mata ng makita ang naging posisyon namin.
Grey didn't move as do I, embracing this moment makes my heart flattered, with no other options to think of, only him.
Only Grey on my side.
I started to close my eyes as I heard the chorus of the song plays at the convenience store nearby.
The song started to play lovingly..
I hate it when I am in love.
But when it comes to him, I melt.He would always makes me feel like I am worthy to be loved. That if it's him, I am willing to put a risk if it means loving him is my only happiness.
I'm not yet ready to enter into a relationship.
But if it's him..I would go willingly wait for him to love me back.
To see me back, not just a friend who always be there but as a lover who always dance with his angels and demons.Because he's my only exception.
Right at that moment, while embracing the scene of a loving sky..
Grey became my comfort..
___
Naalimpungatan ako sa pag uyog ng sasakyan."Sarap ng tulog mo, naglalaway ka pa nga, look at my shirt oh may laway!"
Bungad ni Grey nang mapansing gising na ako. Dahil sa sinabi ay pinagliitan ko siya ng mata nang malamang wala namang laway sa damit niya!Tinawanan niya lang ako."Nasaan na tayo?" tanong ko nang mapansing ibang daanan ang tinatahakan namin.
"Nasa Alegria na tayo." Napa kunot ang noo ko sa narinig.
"Akala ko roadtrip?" Tanong ko sa dalawa.
"Nah, natutulog ka eh. Naisipan namin maligo nalang tayo sa waterfalls dito sa Alegria." Si Sam.
Napa tango nalang ako.Nagpa linga-linga ako sa paligid, ngayon ko pa narating ang Alegria, mula kasi no'ng kinuha ako nina mama hindi na nila akong pinapayagan na mag gagala kasama si Grey.
"Dito nalang natin ihinto ang sasakyan ma'am. Masikip na po ang daanan papunta sa Alegria falls." Saad ni Mang Kiko, personal driver ni Sam. Tumango naman si Sam at nagsimula kaming maglakad habang si Mang kiko at at Grey ay may kinuha pa sa likod ng sasakyan.
May dinaraanan kaming mga lubak-lubak na kalsada bago namin narating ang sinasabing the living falls of Alegria.
"Woahhh!" I exclaimed in amusement.
Ngayon pa lang ay namangha na ako sa kagandahan ng bungad ng falls sa amin. I closed my eyes as I heard the crested waves swallowing my soul and puts my burdens away. This just too good to be true! Parang tinatangay ang kaluluwa ko papalipad sa kagagandahan ng falls na ito."Ligo na tayooo! Wooohh!" Si Sam.
I looked at her widely smiling, nawala din agad nang may naalala."Hala wala pala akong pamalit Sam."
Saad ko."Parang 'di mo ako kilala! Marami akong extrang bikinis diyan, tiyaka same lang tayo ng size. Lika na bihis tayo."
I saw how her eyes being excited too. Sino ba namang hindi ma e-excite at ma-aamuse sa ganda ng lugar. Nakakawala ng pagod.I looked at Grey, nakapikit ang dalawang mata at ang isang kamay ay nasa bulsa. Naka ngisi ko siyang pinanood at sinimulang humakbang papalapit sa kanya.
"Magbibihis na kami, ikaw maliligo ka ba?" Habang pinagmamasdan ko siyang dahan-dahang iminulat ang mga mata at lumingon sa'kin ay napawi ang ngiti ko.
His eyes were sad, he looked at me intently as if I were a gem-preciously standing. He's hard to read, his mind and his heart, but his eyes were just to honest to tell me how he felt.
"Susunod ako." He smiled and looked away. I nod and tapped his shoulders. Maybe he just needs time as I remembered his grandfather's death, in a river. Naalala ko no'ng time na hinatid ako ng pamilya ko sa lola ko sa Surigao, that's the time his grandfather died. Nakita ko siya kung paano umiyak no'n at ayaw makipag usap sa ibang tao.
He really loves his lolo, as how I treasured my lola. Kaya no'ng si lola ang namatay, naiintindihan ko na kung bakit ayaw makipag usap ni Grey sa iba.
Dahil sobrang sakit.
After changing our clothes ay dali-dali kaming tumakbo ni Sam upang makaligo na.
I felt my senses gone for awhile and felt nothing nang lumubog ako sa ilalim. Lumangoy ako ng lumangoy hanggang naisipan kong umahon para maka langhap ng hangin but I literary can't move my feet and can't swim upwards. That's when I realized nasagi ang binti ko sa isang bato, I tried to push it away but it just cause me pain and groaned. I tried moving it away again as I'm running out of breath.
Maluha-luha akong nanghihina, I didn't expect this is how I'm gonna die.
I closed my eyes of finality that this gonna end my life.Before I could even run out of time to breath..
Grey came to me.
For the second time, Grey saved me.
Like how he saved me from death before.
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ng may naramdamang may humahaplos sa buhok ko. Puting kisame ang bumungad sa'kin at iginiya ang mga mata sa paligid."Finally nagising ka na Mira!" Rinig kong sigaw ni Sam nang makitang bumangon ako ng kaunti sa kamang hinihigaan at bahagyang tumagilid upang mayakap ako. Siya pala ang humahaplos sa buhok ko, I sighed in disbelief for being thinking of someone else.I looked at every corner of the room, searching for someone that I owe the most."Andito ako." His baritone voice filled the whole room and I slowly looked at his side, intently looking each other like we're the only person here. I watched him as he made a face worriedly."You're still clumsy, hindi ka nag iingat. How are you?"I ghost a smile at the side of my lips. He sounded like he really is my boyfriend. Minsan akala ko talagang may feelings 'to sa'kin, kung 'di ko lang talaga kilala ang lalaki ay baka iisipin ko na talagang may something s
Hapon na ng maka uwi kami pabalik at dumiretso na rin sa kanya-kanyang bahay. Magkasabay lang umuwi sina Sam at Grey dahil iisa lang naman ang village na tinitirhan ng dalawa, while ang bahay namin mula sa kanila ay kalahating oras din ang layo pag byinahe. Nagtaka ako dahil ang daming sasakyan ang nakaparada sa tapat ng bahay namin kaya hindi nalang ako kumatok at dire-diretsong pumanhik sa loob. Pagka bukas ko ng pinto ay bumungad sa'kin ang nagtatawanang mga taong kabilang sa polita galing pa sa ibang lungsod at mga kasama ni papa sa trabaho. Maging ang kasama ni ate sa team nila ay nandito rin. Hindi ko alam kung ano na naman ang okasyon na ipinag diriwang nila.Natanaw ko sa dining area si mama na busy sa paghahanda ng mga pagkain, si kuya at papa naman ay nakikitawa sa grupo ng mga lalaki, namumukhaan ko ang mga hitsura nila dahil minsan na din naman silang pumarito pag may okasyon. Inilibot ko ang paningin at
"The deadline of your thesis will be next month, after sem break. Will that be enough?" Ani ni sir that made the whole class complain. "Sir naman! Finals na this week eh and may school fest pa. 1 month is not enough pa din po." Angal ni Sam na katabi ko lang. Nagsi tanguan naman ang mga kaklase ko bilang pag sang ayon at rinig pa din ang iba't ibang komento galing sa kanila. "Okay guys stop! Stop!" He shouted kaya nanahimik ang lahat. "This week is your finals okay, pero you are all aware that you don't have to take the exam on this subject, thanks to Ms. Sarmento." Dugtong niya pa na tumingin sa gawi ko bago magsalita uli. "We made it clear na exempted kayong lahat it's because Ms. Sarmento won the competitio
"Sa wakas!" Rinig ko pang sigaw ni Sam nang maka labas na ng room at nginitian ko lang din ito. Kakatapos lang din kasi ng finals namin ngayong umaga."Tara mag tea. My treat!" Excited pa nitong saad."Woah, akala ko ay kukulitin mo na naman ako na ililibre kita and we both know I hate tea." Tawa ko pang tugon and she just chuckle."Not now, since kakatapos lang natin sa finals at may isang tao dito na nag-iipon ngayong taon. Tiyaka masarap ang tea. " I watched her smiling as she waves her hand sa mga taong nakaka salamuha papuntang gate."Yea."maikli kong reply nang tatawid na kami sa kabilang kalsada. Nang makatawid ay tiyaka ko lang napansin na nag ri-ring ang dala-dala kong cellphone sa kamay at agad ko naman itong sinagot nang malaman kung sino ang tumatawag."Hello?"bumungad kaagad sa akin ang baritono niyang boses at napangiti ako doon.
"Mabuti at bumaba ka na. Let's eat there."Bungad sa'kin ni papa as I step down the stairs from my room. Sabay kaming pumunta ni papa sa dining area. Naka ligo na rin naman na ako at naka bihis.Nagulat ako ng makarating sa hapag dahil biglang tumayo si mama, ate at kuya sa kinauupuan nila at yumakap sa'kin, greeting me for the good morning.Napangiti ako ng biglaan dahil sa ipinakita nilang kilos.This is so sudden that I want to freeze the time for a moment. Embracing the sudden hug made me feel that I am loved for a moment.This is so good to be true.. If only they had it intentionally.Pero alam kong hindi. Alam kong ganito sila dahil may ibang tao sa bahay. But it somehow flatters my heart na kahit peke lamang ang pagyakap na bungad nila sa akin, kahit sandali man lang ay naramdaman ko ang pagmamahal na lagi kong hinahanap sa kanila. And it's sad to know that I can't feel them. I know I shouldn't feel this way dahil pamilya ko
Pinahid ko ang luha at pinakalma ang sarili. Nang kumalma naman ay nagpasya na rin akong umalis sa lugar at naglakad-lakad nalang, nagbabakasakaling may malapit na convenience store.Sa halos sampung minuto kong paglalakad ay may nakita na din ako. Pumasok at bumili ng pweding maiinom. Hindi rin nagtagal ay nagbayad na ako saka umalis at nag para ng tricycle papuntang university. Doon nalang ako magbibihis at mubuti nalang naisipan kong magdala ng extra pang damit at mga kakailanganin ko sa school.Hindi rin naman nagtagal ay nasa tapat na ako ng university at bumungad sa'kin ang malaki nitong pulang gate."Good morning Mira!"Masiglang bungad sa akin ni Kuya Levi. Guard dito sa university."Good morning din po kuya."Masigla ko ring sagot sa kanya at hindi naman nawala ang ngiti nito nang mabalingan ko siya ng tingin.Pinagmasdan ko siya kung paano ngumiti at nang dahil do'n ay lumitaw ang kanyang nag iisang dimple sa pinsgi
"Owemjiiii!!"Sigaw pa ni Raf nang makita ang lalaking kadarating lang, nilingunan naman ito ni Amy at Leo."And why are you here Nathan?"Tanong pa ni Leo na parang nagtatanong lang sa isang kapatid dahil sa tono ng boses nito."Hindi mo naman sinabing darating dito ang kapatid mo Leo, edi sana naka pag prepare man lang ako sa suot ko."Bulong pa ni Raf.So kapatid nga ni Leo 'tong lalaki na'to? Ba't 'di ko alam?Ay bakit ko naman dapat malaman? Psh."Gaga ka! Ang landi mo talaga kahit kailan noh. Eh kahit nga ako hindi alam na darating 'yan ngayon. Osya! Bakit ka nga nandito?"Taas noo pang sabi ni Leo."Visiting our mom? Dumaan ako kanina sa office but she's not there yet. But it's okay, may magandang babae naman akong nakita."He smirked and slightly gazing at my direction.Aba ha! This jerk! maganda ako oo alam ko 'yan pero kapag siya ang nagsabi ang manyak pakinggan!
We managed to finish the whole booth at ilang minuto na lang din ang hinhintay namin to finally start the event.“Amy and I. We’re very good friends.”Agad na sambit ni Grey nang maka lapit sa akin at taka ko naman siyang sinundan ng tingin.“I just feel like explaining that to you.”Dugtong niya pa sabay tingin ng diretso sa aking mga mata.“No need na iyan. Tsaka bakit naman?”I chuckled sabay inom uli sa binuksan niyang juice para sa akin. Hindi siya kumibo at ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon.Why are things so hard para sa aming dalawa? Hindi ba pu-puwedeng magmahalan na lang kami ng walang ibang taong na nai-involved? But I guess that’s not the case at all.Nang tinawag naman ako ni Raf ay tumayo na agad ako ngunit nabigla ako nang bigla akong hilahin ni Grey sa kina-tatayuan ko papunta sa kina-uupuan niya at agad akong yinakap. Gulat din akong napa yakap sa kaniya pabalik.And now wala akong pakialam kung may nakakakita man sa amin because all I feel right now is the rush
We managed to finish the whole booth at ilang minuto na lang din ang hinhintay namin to finally start the event.“Amy and I. We’re very good friends.”Agad na sambit ni Grey nang maka lapit sa akin at taka ko naman siyang sinundan ng tingin.“I just feel like explaining that to you.”Dugtong niya pa sabay tingin ng diretso sa aking mga mata.“No need na iyan. Tsaka bakit naman?”I chuckled sabay inom uli sa binuksan niyang juice para sa akin. Hindi siya kumibo at ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon.Why are things so hard para sa aming dalawa? Hindi ba pu-puwedeng magmahalan na lang kami ng walang ibang taong na nai-involved? But I guess that’s not the case at all.Nang tinawag naman ako ni Raf ay tumayo na agad ako ngunit nabigla ako nang bigla akong hilahin ni Grey sa kina-tatayuan ko papunta sa kina-uupuan niya at agad akong yinakap. Gulat din akong napa yakap sa kaniya pabalik.And now wala akong pakialam kung may nakakakita man sa amin because all I feel right now is the rush
"Owemjiiii!!"Sigaw pa ni Raf nang makita ang lalaking kadarating lang, nilingunan naman ito ni Amy at Leo."And why are you here Nathan?"Tanong pa ni Leo na parang nagtatanong lang sa isang kapatid dahil sa tono ng boses nito."Hindi mo naman sinabing darating dito ang kapatid mo Leo, edi sana naka pag prepare man lang ako sa suot ko."Bulong pa ni Raf.So kapatid nga ni Leo 'tong lalaki na'to? Ba't 'di ko alam?Ay bakit ko naman dapat malaman? Psh."Gaga ka! Ang landi mo talaga kahit kailan noh. Eh kahit nga ako hindi alam na darating 'yan ngayon. Osya! Bakit ka nga nandito?"Taas noo pang sabi ni Leo."Visiting our mom? Dumaan ako kanina sa office but she's not there yet. But it's okay, may magandang babae naman akong nakita."He smirked and slightly gazing at my direction.Aba ha! This jerk! maganda ako oo alam ko 'yan pero kapag siya ang nagsabi ang manyak pakinggan!
Pinahid ko ang luha at pinakalma ang sarili. Nang kumalma naman ay nagpasya na rin akong umalis sa lugar at naglakad-lakad nalang, nagbabakasakaling may malapit na convenience store.Sa halos sampung minuto kong paglalakad ay may nakita na din ako. Pumasok at bumili ng pweding maiinom. Hindi rin nagtagal ay nagbayad na ako saka umalis at nag para ng tricycle papuntang university. Doon nalang ako magbibihis at mubuti nalang naisipan kong magdala ng extra pang damit at mga kakailanganin ko sa school.Hindi rin naman nagtagal ay nasa tapat na ako ng university at bumungad sa'kin ang malaki nitong pulang gate."Good morning Mira!"Masiglang bungad sa akin ni Kuya Levi. Guard dito sa university."Good morning din po kuya."Masigla ko ring sagot sa kanya at hindi naman nawala ang ngiti nito nang mabalingan ko siya ng tingin.Pinagmasdan ko siya kung paano ngumiti at nang dahil do'n ay lumitaw ang kanyang nag iisang dimple sa pinsgi
"Mabuti at bumaba ka na. Let's eat there."Bungad sa'kin ni papa as I step down the stairs from my room. Sabay kaming pumunta ni papa sa dining area. Naka ligo na rin naman na ako at naka bihis.Nagulat ako ng makarating sa hapag dahil biglang tumayo si mama, ate at kuya sa kinauupuan nila at yumakap sa'kin, greeting me for the good morning.Napangiti ako ng biglaan dahil sa ipinakita nilang kilos.This is so sudden that I want to freeze the time for a moment. Embracing the sudden hug made me feel that I am loved for a moment.This is so good to be true.. If only they had it intentionally.Pero alam kong hindi. Alam kong ganito sila dahil may ibang tao sa bahay. But it somehow flatters my heart na kahit peke lamang ang pagyakap na bungad nila sa akin, kahit sandali man lang ay naramdaman ko ang pagmamahal na lagi kong hinahanap sa kanila. And it's sad to know that I can't feel them. I know I shouldn't feel this way dahil pamilya ko
"Sa wakas!" Rinig ko pang sigaw ni Sam nang maka labas na ng room at nginitian ko lang din ito. Kakatapos lang din kasi ng finals namin ngayong umaga."Tara mag tea. My treat!" Excited pa nitong saad."Woah, akala ko ay kukulitin mo na naman ako na ililibre kita and we both know I hate tea." Tawa ko pang tugon and she just chuckle."Not now, since kakatapos lang natin sa finals at may isang tao dito na nag-iipon ngayong taon. Tiyaka masarap ang tea. " I watched her smiling as she waves her hand sa mga taong nakaka salamuha papuntang gate."Yea."maikli kong reply nang tatawid na kami sa kabilang kalsada. Nang makatawid ay tiyaka ko lang napansin na nag ri-ring ang dala-dala kong cellphone sa kamay at agad ko naman itong sinagot nang malaman kung sino ang tumatawag."Hello?"bumungad kaagad sa akin ang baritono niyang boses at napangiti ako doon.
"The deadline of your thesis will be next month, after sem break. Will that be enough?" Ani ni sir that made the whole class complain. "Sir naman! Finals na this week eh and may school fest pa. 1 month is not enough pa din po." Angal ni Sam na katabi ko lang. Nagsi tanguan naman ang mga kaklase ko bilang pag sang ayon at rinig pa din ang iba't ibang komento galing sa kanila. "Okay guys stop! Stop!" He shouted kaya nanahimik ang lahat. "This week is your finals okay, pero you are all aware that you don't have to take the exam on this subject, thanks to Ms. Sarmento." Dugtong niya pa na tumingin sa gawi ko bago magsalita uli. "We made it clear na exempted kayong lahat it's because Ms. Sarmento won the competitio
Hapon na ng maka uwi kami pabalik at dumiretso na rin sa kanya-kanyang bahay. Magkasabay lang umuwi sina Sam at Grey dahil iisa lang naman ang village na tinitirhan ng dalawa, while ang bahay namin mula sa kanila ay kalahating oras din ang layo pag byinahe. Nagtaka ako dahil ang daming sasakyan ang nakaparada sa tapat ng bahay namin kaya hindi nalang ako kumatok at dire-diretsong pumanhik sa loob. Pagka bukas ko ng pinto ay bumungad sa'kin ang nagtatawanang mga taong kabilang sa polita galing pa sa ibang lungsod at mga kasama ni papa sa trabaho. Maging ang kasama ni ate sa team nila ay nandito rin. Hindi ko alam kung ano na naman ang okasyon na ipinag diriwang nila.Natanaw ko sa dining area si mama na busy sa paghahanda ng mga pagkain, si kuya at papa naman ay nakikitawa sa grupo ng mga lalaki, namumukhaan ko ang mga hitsura nila dahil minsan na din naman silang pumarito pag may okasyon. Inilibot ko ang paningin at
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ng may naramdamang may humahaplos sa buhok ko. Puting kisame ang bumungad sa'kin at iginiya ang mga mata sa paligid."Finally nagising ka na Mira!" Rinig kong sigaw ni Sam nang makitang bumangon ako ng kaunti sa kamang hinihigaan at bahagyang tumagilid upang mayakap ako. Siya pala ang humahaplos sa buhok ko, I sighed in disbelief for being thinking of someone else.I looked at every corner of the room, searching for someone that I owe the most."Andito ako." His baritone voice filled the whole room and I slowly looked at his side, intently looking each other like we're the only person here. I watched him as he made a face worriedly."You're still clumsy, hindi ka nag iingat. How are you?"I ghost a smile at the side of my lips. He sounded like he really is my boyfriend. Minsan akala ko talagang may feelings 'to sa'kin, kung 'di ko lang talaga kilala ang lalaki ay baka iisipin ko na talagang may something s
"Oy!"Bungad ni Sam after I answered the call. "Problema mo?"I asked in confusion. Ang himala naman kasing tatawag 'to kung mangagamusta lang. We don't usually hang out like what her other friends does. May kanya-kanyang grupo sa classroom namin, so does Sam. Kahit gano'n naman she never forgets to have time with me. She's the only girl best friend I had, si Grey lang kasi ang naging kaibigan ko mula pa pagkabata. Hindi naman ako mahiyaing tao, I just don't want to do the first move when making a conversation lang talaga. "Ba't ka tumaawaagg? Alam mo namang busy akong tao eh."Pagmamaktol niya pa. "Hoy babae! Ikaw ang tumawag sa'kin ah?"Napa 'tsk' nalang ako. At nahiya pa ako sa word niyang 'busy siya' ba.Sa aming tatlo ni Grey at Sam, lagi ko talagang pina pamukha sa dalawang 'yon na huwag akong pag tripan at ang dami-dami kong ginagawa sa buhay. Pero syempre kapag s