I don't know when I started noticing him.
I watched him as he bites his lips while he started carrying our foods. That simple act revealed his small and deep dimples that made my mood even lighter, he's really a vibe changer.
Beads of sweats began to form on his forehead, right at that moment I envy them as they had to cling by his hands.
"Ang pangit naman ng tinitingnan mo Mira!" Napa ayos ako ng upo at tumikhim ng parating s'ya sa kinaroroonan ko.
"Yuck!"
Tatawa-tawa niyang saad as he acted the way he pukes. 'Di niya man lang alam na siya ang tinitingnan ko, is he doesn't know that I liked him or he's just pretending not to know?I sighed.
His soft hair followed his swift move as he sat beside me.
"By the way, punta ka mamaya sa bahay ah?" Aniya pagkatapos ilapag ang pagkaing in-order. Iba talaga pag rich kid!
"Ano meron?" 'Di pa man ako tapos sa pamamangha sa binili ng lalaki ay ngumiti ito.
"Study. Finals is coming."Aniya.
Nang mapansing hindi ako kumibo, he pinched my cheeks while staring deeply in my eyes.
His familiar scent shared mine as he leaned closer. Even his baritone voice made me feel the butterflies inside.
"Don't worry, mom's not there. Next week pa ang uwi no'n. Ipapa-alam na din kita nina tito't tita. At huwag ka na din muna pumasok mamaya ah? Sagot ko na suweldo mo sa oras na 'yon hmm?"
That pounded my heart. That's so kind of him that I thought of something deeper with our friendship. He always makes a way for me and knows how to comfort me with his simple ways.
"Eat now Mira, tumataba ka na naman ah?" Pabiro ko s'yang inirapan at hinampas. We both laughed and started to eat.
He really knows how to make me feel special everyday."Nga pala, galing mo kanina sa recit niyo ah? Napa daan ako sa department niyo eh."
Biglang tanong ko at ngumiti."Ako pa ba?"
She smiled while gesturing swag pose. Trip yarn? Haha."Nangangatog na siguro ang binti ko kung ako 'yon. Aba mabuti na lang talaga at hindi ako sumunod sa'yo sa law, mapanis lang ako ba hahaha."
I can't imagine myself studying law kasi, except sa napaka daming readings no'n, kulang lang din ang pera ko para sa tuition every sem.
Mas mataas ang bayad pag law student ka talaga kaya aasahan ding matatalino ang student.
"You're doing great din kaya, lagi kang nakaka sagot pag natatawag ka."
I laughed at his words."Palaging nakaka sagot ng 'I don't know the answer po' kako."
Tawa ko pa."Tumigil ka muna kasi sa work mo, give time to yourself and for your study din. Dream mong maka tapos diba? You should think that beforehand."
Aniya. He excused himself after getting a phone call.I sighed.
Grey's right. I should think about this for my future. Kahit hindi man ito ang pangarap na kurso, I promised I will be able to survive college and start to reach my goal.. Kahit para sa sarili ko man lang..
---
"Andito na po ako!"
I shouted right infront of our house.Hindi na ako nagulat sa dumi ng bahay pagkapasok ko.
I sighed, iniwan na naman nila mama ang bahay ng naka on ang tv. Pinatay ko muna ito bago pumunta sa kwarto upang mag bihis.
I started cleaning the sala at sumunod naman sa kusina.
Magluluto pa pala ako kaya hinanda ko na ang dapat na lulutuin. Pagka bukas ko sa ref ay nagulat ako.B-bakit wala ng laman 'to? Kaka grocery ko lang kahapon ah?And I realized kung ano ang mga iniligpit ko kanina. Inubos na naman nila lahat ng pagkain.
Nagbihis ako uli at pumuntang grocery. This is my last money I had for this month, may saving ako pero ayokong pati 'yon mailabas ko.
Hindi nalang muna ako bibili ng kakailanganin sa school."Oh Mira, mamamalengke ka uli? 'Diba namalengke kana kahapon? Ang alam ko kasi every week ka bumibili dito eh."
Bungad sa'kin ni Aling Yela, kapit bahay namin."Opo."
I just smiled at namili nalang ng lulutuin.After ko makauwi at nagluto. I noticed the time. May trabaho pa pala ako, late na akooo. Kaya 'di na ako kumain at nagbihis nalang papunta do'n.
Before I could start my work as a call center agent, kinuha ko ang phone ko at chinat si Grey.
"Sa susunod nalang ako pupunta diyan. Sa bahay nalang ako mag re-review mamaya. Pahingi ulam bukas ah? Hihihi masarap 'yong binili mo kanina. Beke nemenn. Thanks!"
Pwede ring 'yong manlilibre ang akin.
Pagkatapos ay in-off ko ang cell phone at ibinulsa.
10:pm na ng maka uwi ako. Nagtataka ako sa dami ng tao sa kapit-bahay. Hindi ko nalang pinansin dahil sa pagod at dumiretso nalang ng kwarto, pagkatapos mag review ay naka tulog din naman agad ako.
--
I woke up with a smile on my face, a new smile for a new day!Nag unat ako ng sarili at inayos ang kamang hinigaan. Grey's face flashed on my mind. Remembering his face made my smile even wider.Heh! Nababaliw naba ako? Pigilan mo ang sarili Mira! Nako nahuhulog ako sa sariling patibong ng sabihin ko noon na never akong magkaka gusto sa bestfriend ko!
Uminom muna ako ng tubig at naligo. Pagkababa ko, ando'n na sila lahat sa hapag. Si mama, papa, at ang dalawa kong nakakatandang kapatid.
"Kumain ka na dito."
Walang ganang saad ni papa.I nod in return."Kumusta ang pag-aaral mo?"
Si ate."Okay lang te."
"Siguraduhin mo lang Mira ah? Sayang ang pagpapa-aral namin sa'yo."
Dugtong niya pa.I sarcastically smiled at hinigpitan ang hawak na kutsara't tinidor.
Tumikhim si papa, his sign to shut my sister's mouth. Mabuti pa nga, ayaw ko nang maka rinig pa ng kung ano galing sa kanila.
"Ano bang nangyari sa anak ni Yella at nagtangka itong bawiin ang buhay kagabi?"
Panimulang tanong ni papa.I stunned as I heard it. Kahapon lang ay nakita ko ang anak ni aling Yella sa palengke. Kaya pala siguro ang daming tao sa bahay nila pagka uwi kagabi.
We really can't read other's emotion. May iba alam lang kapag masayahing tao ka, you didn't have the right to be sad dahil para sa kanila ka dramahan.
"Sus! If I know, she's just seeking everyone's attention. Nag dra-drama lang iyon!"
Maarteng usal ni Ate.Padabog kong inilagay ang kutsara sa plato pero 'di ko nalang ipinahalata. Lalaki lang 'to.
"She's suicidal ate, paniguradong may dinadalang problema iyong tao."
Mahinahon kong saad. Kailangan kong pigilan ang sarili ko."Sus may depression-depression pang nalalaman! Aminin niya nalang that she's being dramatic to gain fame. Para kaawaan siya ng marami."
Irap pa niya.I sighed. 'Di nalang ako nagsalita.
Kahit ano namang sabihin ko they can't understand other people's pain. They can't understand that depression must be treated.And everyone is vulnerable to have such, no one is excepted."Kung sa bagay, you're a psychology student. Hindi ko maiimagine in the future that you'll be treating crazy people. Baka kung ano pa bang sakit sa utak ang makuha ko kapag ako nasa posisyon mo."
Padabog akong tumayo at walang pasabing lumabas.Kahit ano pang sabihin ko sa pamilya ko, sila pa din talaga ang tama at sa paningin nila palagi akong mali.
That's how they defined a person, by just seeing kung ano ang nakikita nila sa'yo sa labas iyon na 'yon. Without knowing your pain, they acted like they know everything about you.
Ang hirap maki sabay sa mga taong hindi pareho ng paniniwala sa buhay.Kahit nakakapagod silang intindihin wala akong magawa kundi gawin ang pag intindi na never nilang pinaranas sa buong buhay ko.
Pumara ako ng jeep at sumakay.
I sighed. Ang ganda-ganda ng gising ko eh! Nakaka pangit talaga ang bungad sa'king ng pamilya ko."Oh sino pang hindi nag babayad diyan, mag bayad na kayo!"
Sigaw ng driver.Kinapa ko ng kinapa ang wallet ko sa bulsa ng mapansing naiwan ko nga pala sa kwarto ko 'yon.
Pa'no ako nito makaka bayad?
Hinalungkat ko pa bag ko, nagbabaka- sakaling may tig pi-piso akong naitira pero wala.
"Nahihiya talaga ako sa mga makakapal ang mukhang hindi pa nagbabayad diyan."
Sarkastikong usal pa niya.Gusto kong isigaw sa harap kay manong driver na magbabayad naman ako kung hindi ko lang naiwan ang wallet ko sa bahay. Kainis!
Maluha luha akong tumingin sa driver at ang nakaka hiya pa ay pinag titinginan ako ng mga tao! This is so unsettling!
Gusto ko nalang magpa lamon sa lupa ngayonnn huhu.
"Bayad po manong para sa kanya."
Sa saya ko at may tumulong din sa'kin ay sinundan ko ang pinang galingan ng boses. Iniligtas niya ako sa kahihiyan hihi.My mouth parted in shock after noticing that it was Grey. He smile wildly as if matagal akong hindi nakita.
I shyly smiled after gaining my sense."Nakakatampo ka naman, ngayon mo lang ako pinansin."
He even pouted! Even how I find him cute, I remained silent at inilagay sa likod ng tenga ko ang buhok kong nalilipad ng hangin."Thanks, naiwan wallet ko noh, makaka bayad naman ako."
Bulong ko sa kanya."I know."
He laughed.Kahit anong inis ko kanina, nawala dahil lang sa pagtawa niya. Ganito na ba ako karupok para mahulog lalo sa kanya?
"Nasaan nga pala kotse mo? Bakit ka nag jeep?"
Tikhim ko ng mapansing pinag titinginan na kami ng mga tao, lalo na sa mga babaeng katapat ko lang. From here kitang-kita ko kung paano sila kiligin.
Sana isipin nila na mag jowa kami noh para 'di na sila nakiki tingin sa kung ano ang akin.
Heh! Kadidir talaga ang sarili ko pag dating sa lalaking 'to. Kung ano-ano nalang ba naiisip.
But he's the only man that makes me feel this way."Nasiraan ako."
Tugon niya.Napangiti ako ng may nabubuo na namang kababalaghan sa isip ko. Sana sinabi niya nalang na nasiraan siya, sa akin..
"Sabay ulit tayo mag lunch mamaya, susunduin nalang kita sa room niyo after class."
Aniya pagka pasok namin ng gate."My treat, you liked the food I bought yesterday?"
I nodded. He pats my head before we seperated ways. Nasa 3rd floor pa ang department nila at kami ay nasa 1st."PDA masyado kayo Mira!"
Sam shouted as I entered the room. She's the only girl friend I had here since my college started. Kakilala ko lang 'yong mga classmates ko pero hindi super close like gano'n sa'min ni Sam."Walang PDA do'n Sam tigilan mo ako."
I ghost a smile. Alam kong lahat ng nakakakita sa amin ang iniisip ay kami But we both knew the answers.Minsan naririnig kong tinatanong ng mga ka batch mates ko ang lalaki if we are officially dating, tinatawanan niya lang.
Umaasa ako na sana, na sana one day he would ask me to go on a date. Kaso parang bato lang talaga ang presensya ko sa kaniya.
"Sus! Gusto mo naman! I know, kaya lagi ko kayo shini-ship dalawa eh." At nag finger heart pa talaga siya.
Nagsi upuan ang lahat ng dumating ang teacher namin sa first subject. After exchanging good morning's, natahimik na ang lahat ng magsimulang magsalita ang guro.
"Ah by the way, who's the president here?"
She asked and I raised my left hand."Presidents of every department is asked to have a meeting. Sorry for informing you late. You can go now."
Saad niya pa.Matapos mag paalam sa guro ay dumiretso na'ko sa door 5, room for meetings na para sa students lang talaga. Sa door 6 naman ang sa mga teachers.
'Di ko talaga maiwasang mamangha nang maglakad ako sa hallway.
Kahit I'm on my 3rd year na, feels like freshmen pa rin ako. Sa laki ng university na pinapasukan ko dito sa Cebu, nalibot ko 'to lahat as I am one of the SA here or Student's Assistant.
As I entered the place, dali-dali akong umupo dahil ako na lang daw ang kulang.
"We knew that finals and school fest are coming. So we need to plan this beforehand."
Panimulang saad ni Miko. He's from the department of Engineering.Nag take note nalang ako sa mga planong nai su-suggest at need pa itong ipasa sa school head for approval. It took us two hours for suggestions, organizing and finalizing the ideas, dinismiss na din naman kami after.
"Oh tapos na kayo?"
Bungad ni Sam pagka upo ko and I nodded."Sayang wala ka kanina, hinahanap ka ng paborito mong teacher."
Sabay tawa niya."Baka ako kako ang paborito niya."
We both laughed at tumahimik din ng dumating ang sumunod na professor."Oy!"Bungad ni Sam after I answered the call. "Problema mo?"I asked in confusion. Ang himala naman kasing tatawag 'to kung mangagamusta lang. We don't usually hang out like what her other friends does. May kanya-kanyang grupo sa classroom namin, so does Sam. Kahit gano'n naman she never forgets to have time with me. She's the only girl best friend I had, si Grey lang kasi ang naging kaibigan ko mula pa pagkabata. Hindi naman ako mahiyaing tao, I just don't want to do the first move when making a conversation lang talaga. "Ba't ka tumaawaagg? Alam mo namang busy akong tao eh."Pagmamaktol niya pa. "Hoy babae! Ikaw ang tumawag sa'kin ah?"Napa 'tsk' nalang ako. At nahiya pa ako sa word niyang 'busy siya' ba.Sa aming tatlo ni Grey at Sam, lagi ko talagang pina pamukha sa dalawang 'yon na huwag akong pag tripan at ang dami-dami kong ginagawa sa buhay. Pero syempre kapag s
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ng may naramdamang may humahaplos sa buhok ko. Puting kisame ang bumungad sa'kin at iginiya ang mga mata sa paligid."Finally nagising ka na Mira!" Rinig kong sigaw ni Sam nang makitang bumangon ako ng kaunti sa kamang hinihigaan at bahagyang tumagilid upang mayakap ako. Siya pala ang humahaplos sa buhok ko, I sighed in disbelief for being thinking of someone else.I looked at every corner of the room, searching for someone that I owe the most."Andito ako." His baritone voice filled the whole room and I slowly looked at his side, intently looking each other like we're the only person here. I watched him as he made a face worriedly."You're still clumsy, hindi ka nag iingat. How are you?"I ghost a smile at the side of my lips. He sounded like he really is my boyfriend. Minsan akala ko talagang may feelings 'to sa'kin, kung 'di ko lang talaga kilala ang lalaki ay baka iisipin ko na talagang may something s
Hapon na ng maka uwi kami pabalik at dumiretso na rin sa kanya-kanyang bahay. Magkasabay lang umuwi sina Sam at Grey dahil iisa lang naman ang village na tinitirhan ng dalawa, while ang bahay namin mula sa kanila ay kalahating oras din ang layo pag byinahe. Nagtaka ako dahil ang daming sasakyan ang nakaparada sa tapat ng bahay namin kaya hindi nalang ako kumatok at dire-diretsong pumanhik sa loob. Pagka bukas ko ng pinto ay bumungad sa'kin ang nagtatawanang mga taong kabilang sa polita galing pa sa ibang lungsod at mga kasama ni papa sa trabaho. Maging ang kasama ni ate sa team nila ay nandito rin. Hindi ko alam kung ano na naman ang okasyon na ipinag diriwang nila.Natanaw ko sa dining area si mama na busy sa paghahanda ng mga pagkain, si kuya at papa naman ay nakikitawa sa grupo ng mga lalaki, namumukhaan ko ang mga hitsura nila dahil minsan na din naman silang pumarito pag may okasyon. Inilibot ko ang paningin at
"The deadline of your thesis will be next month, after sem break. Will that be enough?" Ani ni sir that made the whole class complain. "Sir naman! Finals na this week eh and may school fest pa. 1 month is not enough pa din po." Angal ni Sam na katabi ko lang. Nagsi tanguan naman ang mga kaklase ko bilang pag sang ayon at rinig pa din ang iba't ibang komento galing sa kanila. "Okay guys stop! Stop!" He shouted kaya nanahimik ang lahat. "This week is your finals okay, pero you are all aware that you don't have to take the exam on this subject, thanks to Ms. Sarmento." Dugtong niya pa na tumingin sa gawi ko bago magsalita uli. "We made it clear na exempted kayong lahat it's because Ms. Sarmento won the competitio
"Sa wakas!" Rinig ko pang sigaw ni Sam nang maka labas na ng room at nginitian ko lang din ito. Kakatapos lang din kasi ng finals namin ngayong umaga."Tara mag tea. My treat!" Excited pa nitong saad."Woah, akala ko ay kukulitin mo na naman ako na ililibre kita and we both know I hate tea." Tawa ko pang tugon and she just chuckle."Not now, since kakatapos lang natin sa finals at may isang tao dito na nag-iipon ngayong taon. Tiyaka masarap ang tea. " I watched her smiling as she waves her hand sa mga taong nakaka salamuha papuntang gate."Yea."maikli kong reply nang tatawid na kami sa kabilang kalsada. Nang makatawid ay tiyaka ko lang napansin na nag ri-ring ang dala-dala kong cellphone sa kamay at agad ko naman itong sinagot nang malaman kung sino ang tumatawag."Hello?"bumungad kaagad sa akin ang baritono niyang boses at napangiti ako doon.
"Mabuti at bumaba ka na. Let's eat there."Bungad sa'kin ni papa as I step down the stairs from my room. Sabay kaming pumunta ni papa sa dining area. Naka ligo na rin naman na ako at naka bihis.Nagulat ako ng makarating sa hapag dahil biglang tumayo si mama, ate at kuya sa kinauupuan nila at yumakap sa'kin, greeting me for the good morning.Napangiti ako ng biglaan dahil sa ipinakita nilang kilos.This is so sudden that I want to freeze the time for a moment. Embracing the sudden hug made me feel that I am loved for a moment.This is so good to be true.. If only they had it intentionally.Pero alam kong hindi. Alam kong ganito sila dahil may ibang tao sa bahay. But it somehow flatters my heart na kahit peke lamang ang pagyakap na bungad nila sa akin, kahit sandali man lang ay naramdaman ko ang pagmamahal na lagi kong hinahanap sa kanila. And it's sad to know that I can't feel them. I know I shouldn't feel this way dahil pamilya ko
Pinahid ko ang luha at pinakalma ang sarili. Nang kumalma naman ay nagpasya na rin akong umalis sa lugar at naglakad-lakad nalang, nagbabakasakaling may malapit na convenience store.Sa halos sampung minuto kong paglalakad ay may nakita na din ako. Pumasok at bumili ng pweding maiinom. Hindi rin nagtagal ay nagbayad na ako saka umalis at nag para ng tricycle papuntang university. Doon nalang ako magbibihis at mubuti nalang naisipan kong magdala ng extra pang damit at mga kakailanganin ko sa school.Hindi rin naman nagtagal ay nasa tapat na ako ng university at bumungad sa'kin ang malaki nitong pulang gate."Good morning Mira!"Masiglang bungad sa akin ni Kuya Levi. Guard dito sa university."Good morning din po kuya."Masigla ko ring sagot sa kanya at hindi naman nawala ang ngiti nito nang mabalingan ko siya ng tingin.Pinagmasdan ko siya kung paano ngumiti at nang dahil do'n ay lumitaw ang kanyang nag iisang dimple sa pinsgi
"Owemjiiii!!"Sigaw pa ni Raf nang makita ang lalaking kadarating lang, nilingunan naman ito ni Amy at Leo."And why are you here Nathan?"Tanong pa ni Leo na parang nagtatanong lang sa isang kapatid dahil sa tono ng boses nito."Hindi mo naman sinabing darating dito ang kapatid mo Leo, edi sana naka pag prepare man lang ako sa suot ko."Bulong pa ni Raf.So kapatid nga ni Leo 'tong lalaki na'to? Ba't 'di ko alam?Ay bakit ko naman dapat malaman? Psh."Gaga ka! Ang landi mo talaga kahit kailan noh. Eh kahit nga ako hindi alam na darating 'yan ngayon. Osya! Bakit ka nga nandito?"Taas noo pang sabi ni Leo."Visiting our mom? Dumaan ako kanina sa office but she's not there yet. But it's okay, may magandang babae naman akong nakita."He smirked and slightly gazing at my direction.Aba ha! This jerk! maganda ako oo alam ko 'yan pero kapag siya ang nagsabi ang manyak pakinggan!
We managed to finish the whole booth at ilang minuto na lang din ang hinhintay namin to finally start the event.“Amy and I. We’re very good friends.”Agad na sambit ni Grey nang maka lapit sa akin at taka ko naman siyang sinundan ng tingin.“I just feel like explaining that to you.”Dugtong niya pa sabay tingin ng diretso sa aking mga mata.“No need na iyan. Tsaka bakit naman?”I chuckled sabay inom uli sa binuksan niyang juice para sa akin. Hindi siya kumibo at ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon.Why are things so hard para sa aming dalawa? Hindi ba pu-puwedeng magmahalan na lang kami ng walang ibang taong na nai-involved? But I guess that’s not the case at all.Nang tinawag naman ako ni Raf ay tumayo na agad ako ngunit nabigla ako nang bigla akong hilahin ni Grey sa kina-tatayuan ko papunta sa kina-uupuan niya at agad akong yinakap. Gulat din akong napa yakap sa kaniya pabalik.And now wala akong pakialam kung may nakakakita man sa amin because all I feel right now is the rush
"Owemjiiii!!"Sigaw pa ni Raf nang makita ang lalaking kadarating lang, nilingunan naman ito ni Amy at Leo."And why are you here Nathan?"Tanong pa ni Leo na parang nagtatanong lang sa isang kapatid dahil sa tono ng boses nito."Hindi mo naman sinabing darating dito ang kapatid mo Leo, edi sana naka pag prepare man lang ako sa suot ko."Bulong pa ni Raf.So kapatid nga ni Leo 'tong lalaki na'to? Ba't 'di ko alam?Ay bakit ko naman dapat malaman? Psh."Gaga ka! Ang landi mo talaga kahit kailan noh. Eh kahit nga ako hindi alam na darating 'yan ngayon. Osya! Bakit ka nga nandito?"Taas noo pang sabi ni Leo."Visiting our mom? Dumaan ako kanina sa office but she's not there yet. But it's okay, may magandang babae naman akong nakita."He smirked and slightly gazing at my direction.Aba ha! This jerk! maganda ako oo alam ko 'yan pero kapag siya ang nagsabi ang manyak pakinggan!
Pinahid ko ang luha at pinakalma ang sarili. Nang kumalma naman ay nagpasya na rin akong umalis sa lugar at naglakad-lakad nalang, nagbabakasakaling may malapit na convenience store.Sa halos sampung minuto kong paglalakad ay may nakita na din ako. Pumasok at bumili ng pweding maiinom. Hindi rin nagtagal ay nagbayad na ako saka umalis at nag para ng tricycle papuntang university. Doon nalang ako magbibihis at mubuti nalang naisipan kong magdala ng extra pang damit at mga kakailanganin ko sa school.Hindi rin naman nagtagal ay nasa tapat na ako ng university at bumungad sa'kin ang malaki nitong pulang gate."Good morning Mira!"Masiglang bungad sa akin ni Kuya Levi. Guard dito sa university."Good morning din po kuya."Masigla ko ring sagot sa kanya at hindi naman nawala ang ngiti nito nang mabalingan ko siya ng tingin.Pinagmasdan ko siya kung paano ngumiti at nang dahil do'n ay lumitaw ang kanyang nag iisang dimple sa pinsgi
"Mabuti at bumaba ka na. Let's eat there."Bungad sa'kin ni papa as I step down the stairs from my room. Sabay kaming pumunta ni papa sa dining area. Naka ligo na rin naman na ako at naka bihis.Nagulat ako ng makarating sa hapag dahil biglang tumayo si mama, ate at kuya sa kinauupuan nila at yumakap sa'kin, greeting me for the good morning.Napangiti ako ng biglaan dahil sa ipinakita nilang kilos.This is so sudden that I want to freeze the time for a moment. Embracing the sudden hug made me feel that I am loved for a moment.This is so good to be true.. If only they had it intentionally.Pero alam kong hindi. Alam kong ganito sila dahil may ibang tao sa bahay. But it somehow flatters my heart na kahit peke lamang ang pagyakap na bungad nila sa akin, kahit sandali man lang ay naramdaman ko ang pagmamahal na lagi kong hinahanap sa kanila. And it's sad to know that I can't feel them. I know I shouldn't feel this way dahil pamilya ko
"Sa wakas!" Rinig ko pang sigaw ni Sam nang maka labas na ng room at nginitian ko lang din ito. Kakatapos lang din kasi ng finals namin ngayong umaga."Tara mag tea. My treat!" Excited pa nitong saad."Woah, akala ko ay kukulitin mo na naman ako na ililibre kita and we both know I hate tea." Tawa ko pang tugon and she just chuckle."Not now, since kakatapos lang natin sa finals at may isang tao dito na nag-iipon ngayong taon. Tiyaka masarap ang tea. " I watched her smiling as she waves her hand sa mga taong nakaka salamuha papuntang gate."Yea."maikli kong reply nang tatawid na kami sa kabilang kalsada. Nang makatawid ay tiyaka ko lang napansin na nag ri-ring ang dala-dala kong cellphone sa kamay at agad ko naman itong sinagot nang malaman kung sino ang tumatawag."Hello?"bumungad kaagad sa akin ang baritono niyang boses at napangiti ako doon.
"The deadline of your thesis will be next month, after sem break. Will that be enough?" Ani ni sir that made the whole class complain. "Sir naman! Finals na this week eh and may school fest pa. 1 month is not enough pa din po." Angal ni Sam na katabi ko lang. Nagsi tanguan naman ang mga kaklase ko bilang pag sang ayon at rinig pa din ang iba't ibang komento galing sa kanila. "Okay guys stop! Stop!" He shouted kaya nanahimik ang lahat. "This week is your finals okay, pero you are all aware that you don't have to take the exam on this subject, thanks to Ms. Sarmento." Dugtong niya pa na tumingin sa gawi ko bago magsalita uli. "We made it clear na exempted kayong lahat it's because Ms. Sarmento won the competitio
Hapon na ng maka uwi kami pabalik at dumiretso na rin sa kanya-kanyang bahay. Magkasabay lang umuwi sina Sam at Grey dahil iisa lang naman ang village na tinitirhan ng dalawa, while ang bahay namin mula sa kanila ay kalahating oras din ang layo pag byinahe. Nagtaka ako dahil ang daming sasakyan ang nakaparada sa tapat ng bahay namin kaya hindi nalang ako kumatok at dire-diretsong pumanhik sa loob. Pagka bukas ko ng pinto ay bumungad sa'kin ang nagtatawanang mga taong kabilang sa polita galing pa sa ibang lungsod at mga kasama ni papa sa trabaho. Maging ang kasama ni ate sa team nila ay nandito rin. Hindi ko alam kung ano na naman ang okasyon na ipinag diriwang nila.Natanaw ko sa dining area si mama na busy sa paghahanda ng mga pagkain, si kuya at papa naman ay nakikitawa sa grupo ng mga lalaki, namumukhaan ko ang mga hitsura nila dahil minsan na din naman silang pumarito pag may okasyon. Inilibot ko ang paningin at
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ng may naramdamang may humahaplos sa buhok ko. Puting kisame ang bumungad sa'kin at iginiya ang mga mata sa paligid."Finally nagising ka na Mira!" Rinig kong sigaw ni Sam nang makitang bumangon ako ng kaunti sa kamang hinihigaan at bahagyang tumagilid upang mayakap ako. Siya pala ang humahaplos sa buhok ko, I sighed in disbelief for being thinking of someone else.I looked at every corner of the room, searching for someone that I owe the most."Andito ako." His baritone voice filled the whole room and I slowly looked at his side, intently looking each other like we're the only person here. I watched him as he made a face worriedly."You're still clumsy, hindi ka nag iingat. How are you?"I ghost a smile at the side of my lips. He sounded like he really is my boyfriend. Minsan akala ko talagang may feelings 'to sa'kin, kung 'di ko lang talaga kilala ang lalaki ay baka iisipin ko na talagang may something s
"Oy!"Bungad ni Sam after I answered the call. "Problema mo?"I asked in confusion. Ang himala naman kasing tatawag 'to kung mangagamusta lang. We don't usually hang out like what her other friends does. May kanya-kanyang grupo sa classroom namin, so does Sam. Kahit gano'n naman she never forgets to have time with me. She's the only girl best friend I had, si Grey lang kasi ang naging kaibigan ko mula pa pagkabata. Hindi naman ako mahiyaing tao, I just don't want to do the first move when making a conversation lang talaga. "Ba't ka tumaawaagg? Alam mo namang busy akong tao eh."Pagmamaktol niya pa. "Hoy babae! Ikaw ang tumawag sa'kin ah?"Napa 'tsk' nalang ako. At nahiya pa ako sa word niyang 'busy siya' ba.Sa aming tatlo ni Grey at Sam, lagi ko talagang pina pamukha sa dalawang 'yon na huwag akong pag tripan at ang dami-dami kong ginagawa sa buhay. Pero syempre kapag s