Chapter 2 - Sandoval and Sandryes

--

Nakatulala ako sa itaas ng kisame habang nakahiga sa aking kama at pinoproseso ang lahat ng sinabi ni Lukas. 

Ako at siya ay magka-partner? 

Pumikit ako ng mariin at nilagay ang kanang kamay sa aking mga mata, tila ang bigat ng nararamdaman ko ngayon. Parang gusto ko na lang magpahinga ng matagal. 

"Sandoval at Sandryes. Tayo ang mag ka-partner" napailing ako ng maalala ang huling sinabi ni Lukas kanina bago namatay ang dulo ng linya.

Bakit siya? Bakit kaming dalawa pa? Ano'ng pakulo na naman ba ng guro na 'yon! May pa activity at partners pang nalalaman!

"Argsh!" Hindi pwede ito. Kailangan ay may gawin ako. Kaya lang may magagawa pa ba ako? 

Nasabunot ko na lang ang buhok sa inis na naramdaman. Pero anong gagawin ko? Iwas ako sa mga tao lalo na sa mga kaklase ko. Nasanay akong mamuhay mag-isa at hindi kinakailangan ng tulong o atensyon ng iba, pero bakit ganito? Nilalapit ako ng tadhana sa taong ito? 

Napabuntong hininga ako at dumapa sa kama nang makaramdaman ako ng antok. Siguro'y kailangan ko talagang tanggapin na kahit kailan hindi ako magbibigyan ng pag-asa na maging masaya. 

Lukas POV. 

Friday

￣￣￣

"Rodriguez at Rosalinda" tawag ni Ma'am. Napatingin ako sa pangalawang row ng tinaas ni kid ang kaliwa niyang kamay pati na rin ang katabi ko. Sa tingin ko ay siya 'yong 'Rosalinda' dahil nahuli siyang tumaas ng kamay. 

Si Ma'am Carol ay guro namin sa P.E. Siya ang gurong hindi mo nanaising magalit dahil ito'y namamahiya, nguni't nagiging mabait lang ito sa mga estudyanteng matatalino.

"Santos at Saavedra" tawag niya kila Rozen at Chelsie or Cheska? Whatever. 

Napahikab ako habang nakatingin lang sa gurong walang katapusan kung mag tawag ng apelyido. 

Seriously? Hanggang oras niya balak pahabain ito? 

Napailing ako at nilipat na lang ang tingin sa labas ng room na 'to. Nababagot na ako. 

"Sandoval at Sandryes" agad akong napalingon sa guro ng tawagin niya ang apelyido ko. 

hays,

"Sandoval?" Umangat ang gilid ng labi ko nang makita ang pagsulyap ng guro sa gawi ko. 

Kumunot-noo ako. Nakatingin sa 'kin ang iilang babaeng malapit sa kinaroroonan ko. 

What? 

"Okay, P–Present si Sandoval" rinig kong wika ni Ma'am Carol dahilan napailing ako at hindi ito pinansin dahil humarap na ako sa dalaga nang magsalita ito. 

"Ma'am, B–Bakit po pala si Sandryes ang pinartner niyo sa kanya?" Tanong ng babaeng maganda na nasa pangalawang row. Yung natawag ata kanina. 

I think, I know her.

Siya yung babaeng maganda na pinagkasundo sa akin ng Papa ko at ang pamilya niya, pero umayaw ako. 

Now, I remember her name. She's Cheska. Nag-iisang anak nila Tita Yeoli at Tito Zone. Mayaman ang pamilyang Saavedra ngunit hindi nila ito pinapaalam sa maraming tao except na lamang sa ibang malalapit sa kanilang pamilya ang nakakaalam nito. 

Tita at Tito ang tawag ko sa magulang ni Cheska dahil minsan ko na rin sila nakasama sa tuwing nagkakaroon ng celebrate sa amin o di' kaya sa kanilang bahay. 

Malapit ang Saavedra Family sa Sandoval dahil iisa lang ang kompanyang minamanage ng pamilya namin.

"Bakit hindi sa kanya?" Balik na tanong ni Ma'am Carol. Napangisi ako. 

Teacher versus Student? 

"A–Aah, Ma'am kasi po.. wala si Sandryes, di' ba? Kaya hindi ba dapat po ay ipartner siya kay Tadeo?" Tila hindi nag-iisip niyang tugon, "saka tutal po ay pareho silang wala dito. Am I right?" Natahimik siya para bang nakuha niya ang ibigsabihin ni Cheska. 

Narinig ko ang bulungan sa paligid at nangunguna doon ang dalawang kaibigan ni Cheska. Sumisigaw sila ng 'Goo, girl! Kaya mo 'yan!' at sabay bungisngis.

Napailing ako at pekeng umubo para maagaw ang atensyon ng lahat. Lumipat ang paningin ni Cheska mula sa kinaroroonan ko. Mahina akong natawa na nasaksihan niya. "Bakit hindi siya?" marahan kong tanong habang hawak ang pang-ibabang labi.

Nakagat niya ang sariling labi at sinubukang ibuka ito para magsalita pero hindi niya nagawa. 

Natawa muli ako. "Ahh, Kasi gusto mo.. ikaw?" mapanuya kong tanong dahilan natahimik siya. 

Napailing ako. How I hate stupid.

Humarap na ako sa harapan kung saan nakatayo si Ma'am Carol. "Ipa-partner lang ba kaming lahat?" Walang gana kong tanong na tila napansin niya kaya agad itong natauhan.

Nagtuloy-tuloy lang ang klase at pagtawag ng guro sa bawat apelyido ng kaklase ko. Hanggang sa diniskas niya na rin ang gagawin namin kung bakit by partner.

Hindi na ako nakinig pa at yumuko na lang sa desks ko. Pakiramdam ko habang tumatagal ay lalo akong naboboring sa sinasabi ng gurong ito. 

"Sigurado ka ba d'yan, pre?" Napalingon ako ng may kumalabit sa kanan braso ko.

Napakunot noo ako, "Ang alin?" Tanong ko kay Cris na nasa dulo ng pangalawang row, na siyang kumalabit rin sa akin. 

Tumawa muna siya bago ako sinagot. "Jeez, ka partner mo si Sandryes, dude!" Tumaas ang kilay ko. Big deal ba talaga sa kanila ang pagiging partner ko kay Alecia?

Kasi kung oo p'wes sa akin ay hindi. Kabaligtaran ko ang ayaw nila. Gusto ko si Alecia hindi para maging kasintahan kundi isang kaibigan? Hindi ko alam pero parang may kakaiba sa kanya na bumuhay sa aking katinuan. At hindi ako makapaghintay na malaman kung ano ang bagay na 'yon. 

Interesting, right?

"Then?" Bagot kong tanong. Tumawa siya. 

"Anong then? Payag ka do'n? Hindi naman iyon maganda eh" Nanlalaki niyang matang sinabi. Naikuyom ko na lang ang kamay sa hindi malaman na dahilan. 

Napabuntong ako ng hininga kay Cris. "Sinabi ko bang maganda siya?" Mahinahon kong tanong, pinipigilan ang sariling patulan siya. 

Hindi siya sumagot kaya't kumalma ako.

"Hindi pa ako bulag, Cris. Pumayag lang ako para sa lintek na activity na 'to!" Matigas kong wika, diniinan pa ang bawat salita para maintindihan niya.  

"O–Oh, Chill. C–Chill lang, dude! Akala ko lang naman iyon.. Masyado kang seryoso" ani Cris.  

Naiinis akong napailing sa kanya. "Kung gano'n, ang panget ng akala mo!" Kumibit balikat lang ito at natatawang umayos ng upo. 

"Okay, Class dismiss." Pag kasabi pa lang niyon ng guro ay agad nang nagsi-alis ang mga kaklase ko sa kanilang mga upuan. Hindi muna ako tumayo dahil hinihintay kong kami ang matira ng guro. 

"Good luck, Lukas." Tumatawang bati ni Cris sa 'kin ng tapikin niya ang balikat ko bago lumabas ng room na 'to. 

Tumayo na rin ako nang makitang ako na lang at si Ma'am Carol ang natira sa loob ng room na 'to. Kinuha ko ang maliit kong bag na nasa gilid ng aking upuan at humarap na sa gawi ni Ma'am Carol na nanatili nakatayo sa pintuang nakasara habang malapad na nakangiti sa 'kin. 

Napailing ako at mahinang tumawa. "Payakap nga sa baby ko" mahinahon kong wika sa kanya na agad naman niyang sinunod. Lumapit siya sa akin at mabilis na pinalupot ang payat niyang braso sa aking katawan.

"Magkasama lang tayo sa iisang room pero pakiramdam ko ang layo mo" bulong niya at mas lalo pang hinigpitan ang yakap sa 'kin, "natakot ako. Pakiramdam ko hindi na kita kayang abutin at mahawakan pa muli.." may bahid na lungkot sa boses niya ng sabihin niya 'yon.

Napapikit na lang ako ng mariin ng maramdaman ko ang malambot niyang dibdib sa aking katawan. "I want you now, Lukas." Napasinghap ako ng marinig iyon sa kanya.

"Lukas.." inangat niya ang ulo at tumitig sa aking mga mata, "narinig mo ba ako? Sabi ko gusto kita makasama.." 

Napa-atras ako. "W–Wait, Carol. Ano'ng sina-" naputol ang gusto kong sabihin nang humarap na ito sa akin at mabilis akong hinalikan.

Natigilan ako. Nakapikit ang mga mata niya habang gumagalaw ang labi niya sa labi ko.

"Lukas please.. kiss me b–" hindi ko na siya pinatapos pa sa pagsasalita dahil mabilis kong tinugon ang halik niya. Malalim ang paghalik niya sa akin tila ayaw magpatalo sa isang bagay. 

"Hmm...Lukas.. ohh.." nilalim ko pa ang halik mula sa kanya. Bumaba ang halik ko sa kanyang leeg pababa sa kanyang collarbone na hindi masyado malalim pagkatapos ay binalik rin sa kanyang labi.

"O–Oh.. more.. m–more, Lukas!" Tila nawalan na sa katinuan niyang ungol. Napangisi na lang ako sa gitna ng halikan naming dalawa.

"L–Lukas, please.." hindi na maguhit ang kanyang mukha. Nakapikit ang mga mata niya habang kagat ang sariling labi dahil sa tuwang kanyang naramdaman nang saglit akong humiwalay sa kanya.

Hinila niya muli ang leeg ko upang mapalapit ang labi namin sa isa't-isa. Ramdam ko ang init sa pagitan naming dalawa at kung hindi kami hihinto ngayon ay baka sa iba na ito mapunta.

"I–I want you now, Luka–" mabilis akong napahiwalay sa kanya nang maramdaman ko ang kamay niyang dahan-dahan lumakbay sa aking t'yan pababa sa belt ng aking pants.

"Bakit?" Tanong niya na parang naging bulong na lang sa akin dahil sa  mga mata niyang namumungay pa rin.

Umiling ako, "Wala. Uuwi na ako. Gusto ko na umuwi. Umuwi ka na rin." Sagot ko, at tatalikod na sana nang bigla niyang hawakan ang kaliwang braso ko. 

"Uuwi ka na? Bakit ang bilis? Hindi mo ako namiss?" Sunod-sunod niyang tanong pero ni isa do'n ay hindi ko na bigyan ng pansin pa, dahil ang mga mata ko'y nasa mga kamay niyang patuloy na humahaplos sa aking braso. 

"Last na nakasama kita ay iyung Sabado.  May problema ka pa no'ng araw na 'yon kaya't nanatili ako sa tabi mo buong gabi.." nakangusong kwento niya.

"M–May nangyare pa nga sa ating dalawa pero mukhang nakalimutan mo na agad." dagdag niya. Nakasulat na sa kanyang mukha ang pagtatampo. 

"Gusto kita makasama, Lukas. Gusto kitang makasama ngay–" hinawakan ko ang mukha niya gamit ang dalawa kong palad. 

"May next-next day pa naman para makasama ako, Carol, di' ba?" Marahan kong tanong. Hindi siya sumagot.

"Saka may activity kang ibinigay sa 'kin, remember?" Nakangiting dagdag ko. Napairap na lang siya at bumuntong ng hininga  bago bumitaw sa pagkakahawak niya sa braso ko. 

Napailing ako ay mahinang natawa. "Baby," malambing na tawag ko. Hinabol ko ang mata niyang pilit niyang iniiwas sa akin, "Caroline, baby..please.." marahas siyang suminghap bago tumitig sa aking mga mata. Napangiti ako. 

"Alam mo ba na ang kulay-kape mong mga mata ang unang bumihag sa puso ko? Alam mo ba iyon, Caroline, hmm?" Malambing kong sinabi dahilan sinuntok niya ang aking dibdib, sa pabirong paraan bago umiling.

"Nakakainis ka talaga, Lukas!" ani Carol. Nakangiti na sa aking harapan. Lumapit ako sa kanya at mabilis na pinatakan ng halik ang kanyang labi. Ganito siya. Sa oras na ngumiti o tumawa siya ay ibigsabihin lang no'n okay na siya.

Lumayo na ako agad sa kanya nang tumango ito sa akin. At handa na sana umalis ng maalala ang dahilan kung bakit nagpahuli ako kanina. 

"Ahh, Iyung si Sandryes pala–"

"Bakit? Anong meron sa kanya?" Biglang sagot niya sa akin, hindi man lang pinatapos ang aking sa sabihin. 

Lihim na lang akong natawa. "Na sa iyo ba ang number niya?" Tanong ko na kinatango niya agad. 

"Oo, Bakit?" Tanong niya. Nag-uusisa na. Napahikab na lang ako. Sa tagal ng panahon na lumipas ay kahit kailan walang namuong relasyon sa aming pagitan. May nangyayari pero parang wala lang sa kanya o sa akin. Nag-umpisa ang lahat ng ito nang mawala ang taong mahalaga sa buhay ko.

Nakilala ko si Carol sa isang tagong club kung saan nandoon ang mga kababaihan na bayaran. Si Caroline ang nagpapatakbo ng pinagbabawal na club. No'ng araw na nakilala ko siya, siya ang naging sextoy ko. Binigay niya lahat ang pangangailangan ko bilang isang lalaki. Sinabi niyang  ibibigay niya lahat ang gusto ko basta siya lang ang babae ko at wala ng iba pa. Natawa na lang ako no'n at sumang-ayon sa kagustuhan niya dahil hindi na mahalaga sa 'kin 'yon. 

"Kunin ko sana para ipaalam sa kanya ang activity na gagawin namin." Wika ko. 

"Activity lang?" Paninigurado niya. Hindi ako sumagot.

Muli siyang bumuntong hininga at ilang segundo lang ay nilabas niya ang kanyang cellphone at inabot sa akin. Tinanggap ko iyon at agad kinopya ang numero ni Alecia upang ilagay sa aking contacts.

"Salamat, Carol. Aalis na ako." pagpapaalam ko at iniwan na siya roon.

--

HABANG naglalakad ay napapa-isip ako kung paano ko sa sabihin kay Alecia ang tungkol sa PARTNER. Makipag kita ba ako o tawagan ko na lang? 

"Ano kaya kung tawagan ko na lang mamaya para bigyan siya ng impormasyon?" Tutal ay sa Lunes ang umpisa ng activity namin upang sa ganoo'y handa siya. 

Tama. Mabuti na rin iyong maaga upang mahaba-haba ang pag-iisip namin ng activity na gagawin. Tama ako. Ganoon nga.

Napapikit ako ng mariin at padabog na sinipa ang gulong ng sasakyan ko nang marating ko ang parking lot.

Argh! Masyado pa-importante! 

Pumasok na ako sa loob nito at saka inumpisahang paandarin ito pauwi sa aking Condo. 

'Yeah, you heard it. Condo ko.' 

Nang tumuntong ako sa edad na 21 ay ito ang regalong ibinigay sa 'kin ni Dad. 'Well it's not really a big deal to me' dahil inaasahan ko na ito.

Pagkarating ko pa lang sa condo ay binaba ko na agad ang bag ko sa desks bago pabagsak humiga sa aking kama. Pinikit ko ang mga mata at ilang segundo lang nagpahinga bago ko naisipan na tumayo para tanggalin ang sapatos ko at ilagay ito sa gilid, sa tabi ng iba ko pang mga sapatos. Dumiretso pa ako sa walkin' closet ko para maglapit ng damit pagkatapos ay bumalik na agad  sa kama at nahiga ulit para matulog.

"Kanina pa tayo paikot-ikot, Dre, Saan ba tayo pupunta?" May himig na inis sa boses na tanong ni Tadeo. Ang pinsan ko. 

Nilingon ko ito. "Malalaman mo rin, okay? Kalma ka." Sabi ko at humarap na uli sa kalsada habang nagmamaneho. Narinig kong napabuntong hininga ang pinsan ko, tila sumuko na sa aking katigasan. 

Umiling ako at sa hindi sinasadya ay napatingin ako sa gilid ng kalsada na madadaanan namin. Ang daming tao. Para bang nagkakagulo sila. 

May banggaan bang nangyare? 

Hininto ko ang sasakyan at mabilis na tinanggal ang seatbelt ko. "Oh, bakit ka baba?" Tanong niya nguni't hindi ko ito pinansin. Tuluyan na akong lumabas sa sasakyan at gano'n rin si Tadeo na mukhang hindi na sa 'kin ang atensyon niya kundi nasa harapan na.

"Anong nangyayare dito?" Tanong ko sa babaeng nakasalubong ko. "May nabangga ba?" Dagdag kong tanong. 

Umiling ito na parang natatakot. "M-may babae.. puno ng saksak at wala ng b-buha-" hindi ko na pinatapos ang babae sa pagsasalita dahil bigla ko itong iniwan at tumakbo papunta roon sa harap.

Bakit gano'n? Pakiramdam ko'y may mawawala sa 'kin ngayong araw na 'to? 

Kinabahan ako at mas lalong binilisan ang takbo makapunta lang doon.

"N-no, baby, gumising ka! H-hindi pwede ito" hindi ko alam pero napatigil ako. Bakit parang pamilyar sa 'kin ang boses na 'yon? 

"Lukas," nagulat ako nang hawakan ni Tadeo ang balikat ko. Nakasunod pala siya. 

"Lukas, umuwi-" naputol ang sasabihin ni Tadeo at tila nagulat ang kanyang mga mata habang nakatingin sa harap. 

"T-tumawag kayo ng 911, please! Tulungan niyo ang asawa ko" humarap ako sa tinitignan ni Tadeo at doon ay tuluyan ng kumawala ang mga luha ko.

"D-dad?" mahinang tawag ko sa lalaking nakayuko habang buhat ang isang babaeng puno nang dugo ang kanyang mukha kaya hindi ko ito makilala.

Pakiramdam ko'y unti-unti akong nauubusan ng hininga habang dahan-dahan lumalapit sa kanila. 

"Dad," ulit kong tawag, nagba-baka sakali na hindi ako nito lingonin at mali ang iniisip ko. Nguni't lahat ng 'yon ay nabura sa isang iglap nang humarap sa 'kin ang lalaki.

"S-son?" Gulat nguni't puno ng lungkot na tawag sa 'kin ni dad. 

Tila may sumabog sa puso ko at napatigil ng bumaba ang tingin ko sa bisig ni dad. Umiling ako at sunod sunod bumagsak ang mga luha ko. 

No, this can't be. 

"H-hindi ito totoo" gumagaralgal kong sabi. Rinig kong umiiyak sa tabi ko si Tadeo, para bang sinasabi nito na totoo ang aking nakikita. 

"Sorry, S-son. I-im sorry." Malakas na hagulhol ni Dad. Napaluhod ako bigla sa lupa wari'y nanghihina sa aking nakita.

AGAD akong napabangon sa kama at hinabol ang aking hininga. Panaginip na naman. 

Matagal na nakalipas ang insidenteng iyon pero hindi ko pa rin makuha ang katarungan na gusto ko. 

Tumulo ang mga luha ko. "M-ma, im sorry.." bulong ko sa kawalan. "Sorry, Ma. Nahuli ako.. hindi ko natupad ang pangako kong poprotektahan kita." Paos na sabi ko. 

Buhay ang kinuha, buhay rin ang kapalit. 

Nakuyom ko ang aking kamao.

"Hindi ako titigil. Hahanapin ko ang pumatay sayo, At sisiguradohin kong magbabayad siya." 

Pilit kong kinalma ang sarili at malalim na bumuntong hininga bago inalis ang basa sa aking pisngi. Tumingin ako sa desks at doon ay nakalapag ang orasan ko. 

Three Thirty ng mag-uumaga. 

Handa na sana ako humiga nguni't biglang sumagi sa isipan ko si alecia. 

"Fck! I forgot" kinuha ko ang maliit kong bag na nakalapag sa desks at nilabas roon ang cellphone ko. Binuksan ko yun at hinanap sa contact ang pangalan niya. Agad kong pinindot ang call ng mahanap ko ang pangalan niya. 

Nakatapat ang cellphone ko sa tainga habang hinihintay na masagot ito nguni't nakailan oras na ay hindi ito nasagot. Napabuntong hininga ako at sinubukan ulit na tawagan siya.

Tulog pa kaya iyon? 

Ibababa ko na sana ang tawag nang bigla niya itong sagotin. Pakiram ko'y naubusan ako ng hininga ng marinig kong nagsalita siya. 

"Hello?" Pag-uumpisa niya. Hindi ako sumagot. "Sino po sila?" Tanong niya muli. 

Ano kausapin ko ba o hindi na?

"Kilala po ba kita? Anong kailangan mo?" fck, I can't think! Bakit ba umurong bigla ang dila ko? 

"Okay, im gonna en-" bago pa niya ibaba ang tawag ay nagsalita na ako. 

"Ako si Lukas. M-malapit lang ang condo ko say-" naputol ang sinasabi ko ng magsalita siya. 

"Lukas?" Ulit niya sa pangalan ko. 

"Oo, Lukas. Bingi lang?" Natahimik siya. Siguro'y nasaktan sa sinabi ko? Napailing ako at balak na sanang bawiin ang sinabi ko nang bigla siyang sumigaw dahilan na ilayo ko ang cellphone sa tainga. 

"Ahh, ikaw yung nasa row 3, right?" Tanong niya, tila natutuwa. 

"Oo, ako nga, wag kang sumigaw!" Asik ko. Bwisit! 

Rinig kong nag 'tsk' siya, "So, ano kailangan mo? Bakit pala na sayo ang numero ko?" Sunod sunod niyang tanong nguni't isa doon ay wala akong sinagot. 

"No'ng biyernes ay wala ka." pag-uumpisa ko.

Rinig kong napabuntong hininga siya. "Oh, tapos?" Tanong niya. 

"May ipinagawa si Ma'am Carol na activity satin lahat, At s-sabi ay partner. By surname ang ginawa ni ma'am" tugon ko at napahikab. 

"Then? Anong nangyare?"

"Ibabagsak ba daw ako sa sub niya?" Dugtong niyang tanong. Pagkakaalam ko'y tahimik ito sa room at hindi palasalita. Nakapagtataka at mukhang hindi naman siya gano'n ngayon. 

"Sandoval at Sandryes." Wika ko, tila nawawalan na ng gana, "Tayo ang mag partner." pagtatapos ko bago ko binaba ang tawag. 

Napabuntong hininga ako bago nagpasiyang matulog muli.

-- 

#LHV #LovingHisVengeance