Novels by Niass

"Ngayon ko lang nalaman... na maganda ka pala.. kapag nakangiti.. Alecia.."Naipikit ko na lang ang mga mata ng mariin nang ume-cho muli sa aking teynga ang sinabi ni Lukas kanina lamang sa SaveMore. Parang nabingi ako ng sandaling sabihin niya iyon sa akin. May kung anong kiliti rin akong naramdaman ng hawiin niya ang maliit na hibla kong buhok na humarang sa aking pisngi no'n. Nagulat ako nang dumikit ang kamay niya sa mukha ko kaya't agad akong napalayo sa kanya, pero ang pinagtataka ko ay iyong tumawa siya na parang akala mo'y ako na ang pinaka katawa-tawa na babae na nakita niyang ganoon.Nagpakawala ako ng mabigat na buntong-hininga at mas lalong idinikit ang sarili sa bintana ng sasakyan ni Lukas. Medyo kumalma na ang puso ko. Hindi na ito mabilis di' gaya ng kanina.Ginala ko ang tingin sa mga bahay na nalalagpasan namin ni Lukas. Pasado alas-nuwebe ng gabi nang tignan ko sa time ng sasakyan niy

"Sinusubukan talaga ako ng babaeng ito!" Rinig kong bulong ni Beatrice sa tabi. Naikuyom na ang nakababa niyang kanan kamay sa inis. Sa itsura pa lang niya ay parang handa na akong sugurin at tanggalan ng buhok, kung wala lang talaga sa tabi ko si Lukas. Ang makalagot-hininga na tensyon sa aming apat ay nakakasal. Subukan ko man umalis mag-isa at hayaan kay Lukas ang dalawang babaeng ito ay paniguradong magkikita't magkikita pa rin ang mga landas namin. Hindi nila ako hahayaan hangga't hindi nila ako nasasaktan, iyon ang alam ko. Inikot ko ang tingin sa paligid at nakita ang iilan sa mga mamimili banda sa kinaroroonan namin ay nakatingin. Tila ginugulo sila ngayon ng kanilang mga isipan kung anong nangyayare sa aming pagitan ni Lukas at ang dalawang babaeng ito. Napapahiya na lang akong yumuko at umiwas ng tingin, at dahil sa aking ginawa ay hindi sinasadyang tumama ang mata ko sa isang lalaking nakatingin sa 'kin ng mariin. Ang mga mata niya'y

Marami pa akong pinamili gaya ng kamatis, sibuyas, pipino o kung ano-ano pa na kasangkapan sa pagkain at pagluluto. Nang matapos na lahat ay do'n ko na naisipan hanapin si Lukas para sabay na kami pumunta at pipila sa cashier. Kumunot ang noo ko at palipat-lipat ang paningin sa paligid nang hindi ko siya natanaw sa dulo. Nasaan siya? Kanina lang ay naroon siya ah? Lumakad ako papunta roon kung saan ko siya nakita. May mga tao na sa dinadaanan ko kaya medyo nahihirapan akong iangat ang tingin. Hindi ako masyado sanay sa presensya nila. Nasaan na ba kasi siya? Nandito lang siya kanina sa mga milks pero ngayon wala na! Iniwan ba niya ako? Nainip ba sa kahihintay sa 'kin? Naiinis akong napapikit. "L–Lukas," sigaw ko, dahilan iilan sa harapan ko'y napalingon sa aking gawi. Napatigil ako. Ang mga mata nila'y seryosong nakatingin

"Grabeh, May sasakyan ka pala?" Mangha na tanong ko, habang nakatingin sa kanyang sasakyan na maayos naka-parking sa gilid. Kulay black ang sasakyan niya, na para sa 'kin ay hindi pangit tingnan. Ang ganda-ganda! "Ano ba, Alecia" napalingon ako sa kanya nang marinig ko ang mahina niyang pagtawa, "tatayo na lang ba tayo dito?" kumunot ang noo ko. Umiling siya at lumapit sa 'kin. Nanlaki ang mga mata ko nang pumalibot ang kamay niya sa aking pulso. "Tara na," aniya. Hinila ako papunta sa kanyang sasakyan at may kung anong pinindot sa bagay na hawak niya bago ako pinagbuksan ng pintuan sa kanyang sasakyan. Oh, Gentle man? Napailing ako at pumasok na. Sa passenger seat ako naupo habang siya'y umikot pa para maupo sa front seat. "Bilis! Buhayin mo na ang sasakyan mo" wika ko, natutuwa. Bago lang sa 'kin ito. Ang makasakay sa sasakyan kasama siya ay bago! Kailan man ay hindi ko naramdaman ang ganitong saya. Hind

"What the hell, Lukas!" Lumayo ako sa kanya habang siya'y tumayo na sa pagkagulat. "Sira ka ba!" Medyo galit kong sigaw, hindi na masundan ang lakas ng tibok nang puso ko sa sobrang kaba na naramdaman kanina. Nakita ko ang pag-iling niya na parang saglit nawala sa kanyang diwa bago tinaas ang dalawang kamay. "T–Tinanong lang kita.. pero hindi ko sinasadya iyong maglapi–" Napapikit ako, "Tumigil ka na!" inis kong sabi at naupo na lang uli sa upuan ko. Humarap sa harap at hindi napansin na nasa amin ni Lukas ang atensyon ng mga kaklase namin. What? Malandi na naman ba ako? Napailing na lang ako at palihim napataray. Gusto ko tuloy isigaw sa pagmumukha nila na hindi ko gusto ang ginagawa ni Lukas. Napayuko na lang ako sa desk gamit ang dalawang kamay upang takpan ang mukha ko. Gusto ko na lang matapos ang oras na ito para makauwi na ako. "Alecia," tawag niya pero hindi ko 'to kinibo. Ramdam ko ang dahan-d

"I–I came here.." tumitig ako sa abo niyang mga mata, "to say s-sorry and t-thank you." Shit, I'm done! Mabilis akong tumayo nang masabi ko na iyon sa kanya. Huli na 'to. Ayoko na. Bago pa man ako makaalis sa kanyang harapan ay nahawakan na niya ang kanan pulso ko. "Stay here." Wika niya, sa mababang boses. Napasinghap ako at mabilis na dinaga ang puso. Mahina lang ang pagkasabi niya no'n sapat na upang ako lang ang makarinig. Anong ginagawa mo, Lukas? "Girl, Look!" Rinig kong wika ng babae medyo malayo sa 'kin. Tinuro niya kami ni Lukas dahilan napatingin rin ang kaibigan niyang babae. Masamang tingin ang pinukol nila sa akin at mas lalong sumama iyon nang bumagsak ang mga mata nila sa pulso ko, na hawak ngayon ni Lukas. "J–just don't look at them, Alecia." Pag-agaw ni