Tulog si Selena ng madatnan ko siya sa loob ng Ward, wala ng Oxygen tank na nakakabet at tanging I.V na lang ang nasa kamay niya nakakabit.Nakatitig ako sa maganda niyang mukha, siguro nga iyon ang lamang niya sa akin para siyang babaing umiilaw sa paningin ko, naupo ako sa side ng hospital bed, nawala wala na rin ang mga pantal sa katawan niyang nakaexposed, hindi ko balak istorbohin siya at magising, pero kusang nagmulat ang mga mata niya, hanggang sa akin malipat ang tingin niya.“Sorry!” Yun agad ang una kong bulalas sa kanya, hindi ko ginusto ang nangyari, hindi ko akalain na may allergy siya. Inaasahan ko rin na magagalit siya at munurahin ako pero hindi iyon ang nakita kong sumilay sa mukha niya ,ngiti lang ang isinukli niya sa akin umayos rin siya ng upo niya kahit mabagal na galaw sumandal siya sa headboard at matamang pinagmasdan ako, iniisip ko para saan ang ngiti niya? Normal bang ngitian ang isang tao kung siya ang dahilan ng muntikan ng ikapahamak niya. Ngsimula siy
“Please let me be his wife for one last time!” Selena’s trying to pursuing her plan, ilan araw na niya akong kinukulit, maraming beses ko na siyang tinanggihan. I felt betrayed to my husband. Wala siyang kaalam-alam sa gustong mangyari ni Selena.Matagal kong pinag-isipan nakailang balik balik na ako sa kwarto, mamaya ang dating ni Earniel galing Europa, nanlalamig ako pati ang mga kamay ko, sinasabi ng puso ko hindi ko kayang mawala siya, pero nagbabanta rin si Selena na magpapakamatay siya kung hindi ko siya pagbibigyan, mahapdi na ang ulo ko sa kakaisip, naiipit ako sa sitwasyon.Bumaba ako at muling kinita si Selena sa garden area, nakaupo siya sa bench at umuiinom ng tsaa.“Napag-isipan mo na ba?” Malalaking buntong hininga ang pinakawalan ko, may oras pa naman ako mag-isip pero wala ng pasensya si Selena.“Sige, papayag ako, pero kung hindi umubra ang plano mo, huwag ka ng magpapakita kay Earniel!” She smiled, and she’s totally out of mind.Iniisip ko na umalis, pero saan naman
Nasa labas muli ako ng mansiyon umaasa na masulyapan ‘man lang siya, pero halos tatlong oras na akong naghihintay rito pero ni anino ni Earniel ay hindi ko pa nakikita, umaasa akong nasa opisina siya pero sa lawak nito ay imposible kaming magkita.Saan ko pa nga ba siya pwedeng mahanap?Ilang araw na akong pabalik balik, pero palaging ganito ang nangyayari, iniisip ko na sumuko at pabayaan na ang lahat! Pero sa t’wng maalala ko na mag-iisa si Earniel ay saka ako nabubuhayan ng pag-asa.Umaasa pa rin ako na magkakasama pa rin kami, at maayos ang lahat.Nasa labas na ako ng mansiyon ng mga Lao, alam kong naroon siya, natatanaw ko ang kotse niyang laging dala.“Sino po kayo?” Tanong ng lalaking dumungaw sa gate na medyo bata bata pa.“Nandyan ba si Mr. Lao?” Napansin kong kumunot ang noo niya, na parang may mali sa sinabi ko.— “I mean si Mr. Earniel Lao!” dugtong ko pa.“Nandito ho siya!” Pinapasok ako ng gwardiya wala ng masyadong tanong, hindi.ko sigurado kung welcome ba ako dito, pero
Nakahinga ako ng maluwag akala ko talaga ay may iba siyang gagawin over think lang pala ako, gusto lang pala niya na ako ay pigilan na lumabas at kumuha ng pagkain.Nagpresenta siya na lumabas, at hintayin ko na lamang ang pagbabalik niya rito.Nakaupo pa rin ako sa kama at hinihintay ang pagbalik ni Calvin, nag-iisip, ano na ba ang gagawin ko ngayon, kung talagang ayaw na ako makita ni Earniel ay babalik na ba ako ng San Agustin, doon ay mag-umpisa muli at unti-unting kalimutan siya?Nakapasok na si Calvin ng hindi ko napapansin malalim ang buntong hinga ko saka ko lang siya napansin na nakatitig. Nakatitig na naman siya na para akong tinutunaw. Bakit ba ganun siya tumingin sa akin?“Saluhan mo ako!” Aya ko sa kanya pero umiling lang siya.“Siya nga pala pwede mo ba akong samahan magligpit ng mga gamit bukas!”Tumango ako at pinagpatuloy ang pagkain hanggang sa maubos ko.Matapos kong kumain ay lumabas na rin siya.Pagkagising ko ng umaga ay inaya niya ako na magligpit na alala ko a
♡ KABANATA 1 ♡ I have to accept the truth, na isa lang akong pambayad utang sa isang CEO, diborsyado at nagmamay-ari ng isang malaking construction company! Sinasabi nila na siya ang billionaire son ng San Miguel, bukod sa mayaman ay kilala rin siya! Sa tabloid man o sa telebisyon. Hindi na ako nag-aksaya ng oras na makilala siya o makita! Wala rin naman sa akin kung makilala ko pa siya, dahil sinasabi ni Mamay at Papay na malaki ang agwat niya sa akin, at sigurado naman ako na hindi ko siya magugustuhan. Kapalit ng dalawang milyon ang kaligayahan ko para sa dalawang taong pagsasama kay Earniel Lao. Pagsasama na kailangan matapos upang mabayaran ang utang namin sa kanila. Walang ibang choice kundi kasal. I never met him in person, since the day na sabihin sa akin ni papay na kailangan kung pumunta ng San Miguel para makita at makilala ang mapapangasawa ko, ganun sila kabilis na pinaalis ako, walang pasabi, basta biglaan, nakabasta na agad ang mga gamit ko, hindi naman karamihan a
♡ KABANATA 2 ♡ ALA SAIS pa lang ng umaga ay ginising na ako ng mga katulong para mag-almusal, halos hindi ko pa nababawi ang pagod ko sa biyahe kahapon, kayang latang lata ako ng makarating sa hapagkainan! Sinandukan ako ng katulong sa pinggan kahit wala pa ako sa wisyo na kumain. Sanay naman ako gumising ng maaga pero sa pagkakataon na ito ay hinahanap ko ang mahabang tulog. - Nagpanggap ako na okay lang, lalo na at hiyang hiya ako sa itsura ko, pawang naka ayos na sila at nakabihis ng maganda samantalang ako ay nakapantulog pa na sinabayan ng magulo kong buhok na lagpas balikat at hindi pa nasuklayan. “Anak ito ang unang araw mo bilang sekretarya ni Earniel!” simulang sabi ni Don Enricko, nangunot at napamulat ng husto ang mata ko ng marinig na magtatrabaho ako kay Earniel bilang sekretarya niya na pinagtaka ko, dahil sa pagkakaalam ko ay kapag nagkita na kami ay ikakasal na kami dahil nakapirma na ako sa kontrata. “Magwowork po ako?” “Hindi naman literal na trabaho, sabih
♡ KABANATA 3 ♡ What’s wrong with him hindi ako makaalis sa bisig niya, maging sa labi niya. Sinasabi ng utak ko na tumigil na dahil malapit na ako madala, inaamin ko na he's a good kisser kahit pa siya lang ang lalaking umangkin ng labi ko. Binibilang ko ang segundong tinagal ng pagkaka-ayos namin! At patuloy pa rin ako sa pag-iisip kong hanggang saan kami dadalhin ng mapusok niyang halik. Kalaunan tumigil siya, sinubsob muli niya ako sa bisig niya. Bumubulong siya ng mahina sa tainga ko at ang tanging tumatak sa akin ay ang pangalan ng isang babae. Selena! “Se…lena, I mi..ss yo..u!” Pagkasabi niya noon ay bumitaw na siya sa akin at natulog! Halos tatlong taun na ang lumipas, magmula ng maghiwalay sila ni Selena! Sinasabi sa balita, Selena cheated on him, yung iba sinasabing talagang hindi nila minahal ang isa’t isa kaya naghiwalay na sila ng tuluyan at sinasabi rin sa balita na tumagal lang sila para makaahon ang pamilya nila Selena sa malaking pagkakautang
♡ KABANATA 4 ♡Hindi ako nahimatay sinadya ko lang na pumikit para ipagamot naman niya ako! Iniisip ko na baka maubusan ako ng dugo! Dahil noon sa aming baryo ng San Agustin ay may nasugatan sa amin noon dahil sa layo ng ospital siya ay naubusan ng dugo at namatay.Wala ako narinig na salita sa kanya pero nararamdaman ko ang mabilis na takbo ng sasakyan. Sa isang private hospital kami tumigil! Mga nurse ang umalalay sa akin at hindi siya. Private room ako dinala may IV (intravenous) pa. Pinagsisihan ko tuloy ang madala rito! Nakaupo siya sa upuang nasa sulok at nagbabasa ng dyaryo. Napatitig ako ng husto ng makita ko siya sa FrontPage. Bumaba ang dyaryo at siya na ang nakita ko, tumayo siya at lumapit.“Magpahinga ka mabuti, aalis na ako!” Malamig niyang sabi, pinagmasdan ko ang IV puno pa ito at ayoko mag-isa at mabored rito.“Samahan mo muna ako! Ayoko mag-isa!” Iniangat ko ang kamay ko para bahagyang hilahin ang suit niya.“Hindi pwede busy ako!” alis niya ng kamay ko sa suit niya