Share

28. Ex-Housemate

last update Terakhir Diperbarui: 2024-09-14 17:59:42

Wala ng salitaan, diretso agad pasok si Selena, habang si Earniel ay naging mailap ang mata sa akin, nauna na din siyang pumasok sa kwarto, hindi na nito nagawa pang kumain! sumunod ako sa kanya, hinanda ko na ang masusuot niyang pantulog, habang nasa banyo pa siya at nagbabanlaw.

Nilapitan ko kaagad siya pagkalabas niya ng banyo at tinuon ko na punasan ang basa niyang katawan na tapis lang ang suot.

“Kanina ka pa ba naroon?” Tanong niya habang binubutones ko ang pantulog niya.

“Hindi, kakarating ko lang, may nangyari ba?” Tingala ko sa kanya.

“Wala naman!” sabay naupo siya sa silya at binuksan ang laptop niya. Nasilip ko sa orasan na ala-una pa lang ng madaling araw, sinuot niya ang reading glass niya, ibig sabihin magtatagal siya at mamaya pa matutulog.

Habang abala siya sa pagkutingting ng laptop niya ay siya namang paglapit ko, pinulupot ko ang mga braso ko sa balikat niya, sa tainga niya ay humihip ako ng mahina sabay nilapat ko ang labi ko sa leeg niya at marahan na humalik. Na
Bab Terkunci
Lanjutkan Membaca di GoodNovel
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Cristy Acevedo
Gago itong Selena na ito alam naman ata nya na may allergic sya sa peanuts bakit sya komakain ng karekare sira olo din
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • Love start at Contract    29. She fallin love for him

    Tulog si Selena ng madatnan ko siya sa loob ng Ward, wala ng Oxygen tank na nakakabet at tanging I.V na lang ang nasa kamay niya nakakabit.Nakatitig ako sa maganda niyang mukha, siguro nga iyon ang lamang niya sa akin para siyang babaing umiilaw sa paningin ko, naupo ako sa side ng hospital bed, nawala wala na rin ang mga pantal sa katawan niyang nakaexposed, hindi ko balak istorbohin siya at magising, pero kusang nagmulat ang mga mata niya, hanggang sa akin malipat ang tingin niya.“Sorry!” Yun agad ang una kong bulalas sa kanya, hindi ko ginusto ang nangyari, hindi ko akalain na may allergy siya. Inaasahan ko rin na magagalit siya at munurahin ako pero hindi iyon ang nakita kong sumilay sa mukha niya ,ngiti lang ang isinukli niya sa akin umayos rin siya ng upo niya kahit mabagal na galaw sumandal siya sa headboard at matamang pinagmasdan ako, iniisip ko para saan ang ngiti niya? Normal bang ngitian ang isang tao kung siya ang dahilan ng muntikan ng ikapahamak niya. Ngsimula siy

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-14
  • Love start at Contract    30. Pain of Losing you

    “Please let me be his wife for one last time!” Selena’s trying to pursuing her plan, ilan araw na niya akong kinukulit, maraming beses ko na siyang tinanggihan. I felt betrayed to my husband. Wala siyang kaalam-alam sa gustong mangyari ni Selena.Matagal kong pinag-isipan nakailang balik balik na ako sa kwarto, mamaya ang dating ni Earniel galing Europa, nanlalamig ako pati ang mga kamay ko, sinasabi ng puso ko hindi ko kayang mawala siya, pero nagbabanta rin si Selena na magpapakamatay siya kung hindi ko siya pagbibigyan, mahapdi na ang ulo ko sa kakaisip, naiipit ako sa sitwasyon.Bumaba ako at muling kinita si Selena sa garden area, nakaupo siya sa bench at umuiinom ng tsaa.“Napag-isipan mo na ba?” Malalaking buntong hininga ang pinakawalan ko, may oras pa naman ako mag-isip pero wala ng pasensya si Selena.“Sige, papayag ako, pero kung hindi umubra ang plano mo, huwag ka ng magpapakita kay Earniel!” She smiled, and she’s totally out of mind.Iniisip ko na umalis, pero saan naman

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-17
  • Love start at Contract    31. Lonely hearts for a Lonely night

    Nasa labas muli ako ng mansiyon umaasa na masulyapan ‘man lang siya, pero halos tatlong oras na akong naghihintay rito pero ni anino ni Earniel ay hindi ko pa nakikita, umaasa akong nasa opisina siya pero sa lawak nito ay imposible kaming magkita.Saan ko pa nga ba siya pwedeng mahanap?Ilang araw na akong pabalik balik, pero palaging ganito ang nangyayari, iniisip ko na sumuko at pabayaan na ang lahat! Pero sa t’wng maalala ko na mag-iisa si Earniel ay saka ako nabubuhayan ng pag-asa.Umaasa pa rin ako na magkakasama pa rin kami, at maayos ang lahat.Nasa labas na ako ng mansiyon ng mga Lao, alam kong naroon siya, natatanaw ko ang kotse niyang laging dala.“Sino po kayo?” Tanong ng lalaking dumungaw sa gate na medyo bata bata pa.“Nandyan ba si Mr. Lao?” Napansin kong kumunot ang noo niya, na parang may mali sa sinabi ko.— “I mean si Mr. Earniel Lao!” dugtong ko pa.“Nandito ho siya!” Pinapasok ako ng gwardiya wala ng masyadong tanong, hindi.ko sigurado kung welcome ba ako dito, pero

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-18
  • Love start at Contract    32. Saying Goodbye

    Nakahinga ako ng maluwag akala ko talaga ay may iba siyang gagawin over think lang pala ako, gusto lang pala niya na ako ay pigilan na lumabas at kumuha ng pagkain.Nagpresenta siya na lumabas, at hintayin ko na lamang ang pagbabalik niya rito.Nakaupo pa rin ako sa kama at hinihintay ang pagbalik ni Calvin, nag-iisip, ano na ba ang gagawin ko ngayon, kung talagang ayaw na ako makita ni Earniel ay babalik na ba ako ng San Agustin, doon ay mag-umpisa muli at unti-unting kalimutan siya?Nakapasok na si Calvin ng hindi ko napapansin malalim ang buntong hinga ko saka ko lang siya napansin na nakatitig. Nakatitig na naman siya na para akong tinutunaw. Bakit ba ganun siya tumingin sa akin?“Saluhan mo ako!” Aya ko sa kanya pero umiling lang siya.“Siya nga pala pwede mo ba akong samahan magligpit ng mga gamit bukas!”Tumango ako at pinagpatuloy ang pagkain hanggang sa maubos ko.Matapos kong kumain ay lumabas na rin siya.Pagkagising ko ng umaga ay inaya niya ako na magligpit na alala ko a

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-18
  • Love start at Contract    33. Way Back Home

    Sa musika ng sasakyan niya ay binaling ko ang lahat ng alalahanin ko, huling araw ko na sa San Miguel, hindi ko na rin makikita si Earniel. Naglalakbay ang isip ko habang palayo ng palayo ang sasakyan, Matulin ang takbo ni Calvin tila may hinahabol rin siyang oras.Halos walong oras ang tatakbuhin ng kotse bago marating ang terminal ng San Agustin, kung saan ako unang umalis, at ngayon ay babalik. Nagstop over muna kami sa isang gasolinahan para magbanyo siya, sinamantala ko na din ang mamili ng pwedeng ipansalubong sa kanila, nanabik na rin ako makita sila. Ngunit ano nga ba ang idadahilan ko kung sakaling magtanong sila sa biglaan kong pagbabalik?Itinigil ko ang pag-iisip at naglibang ako sa pamimili, natanaw kong naghihintay na si Calvin sa labas kaya minadali ko ng pumila at magbayad.Lumapit ako sa kanya na nakasandal sa itim niyang sasakyan, hindi pa rin mawala sa isip ko ang ginawa niya, pero heto na ang huli naming pagkikita, kaya pinili ko maging casual sa kanya.Nang m

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-19
  • Love start at Contract    34. The Buyer

    Hindi pa namin natatapos ang usapan ay nakarinig na kami ng tunog ng Helicopter sa patag sa ibaba ng bundok, natanaw kaagad namin ang mga kababayan namin na nagkukumpulan at nakaabang sa pababa ng helicopter, lumapit kami kaagad at nakigulo. Sino nga ba sila? Mga lalaking naka barong na itim ang unang lumabas sa helicopter. “Naku ayan na yata ang bibili ng lupain natin!” Nag-aalalang boses ni Yohanna. “Oo nga mayaman daw iyan at kilalang tao!” si Cinderella na bakas sa mukha ang pag-aalala dahil halos lahat kami rito ay umaasa sa sakahan at paisdaan. “Sino kaya siya?” Habol pa ni Yohanna. Kahit ako ay napapaisip sino nga ba siya? Parang tumigil ang mundo ko ng makilala ang taong huling lumabas sa helicopter, kahit pa natatakpan pa ng mga itim na salamin ang kanyang mga mata ay hindi ko maitatanggi na siya pa rin ang lalaking labis kong minamahal. Tumayo siya sa gitna habang nakapalibot ang hindi baba sa waling gwardiya niya. What his business here? Totoo ‘bang bibilhin niya an

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-20
  • Love start at Contract    35. I Can't go back to Start

    Nagpaikot ikot na ako sa higaan ay hindi pa rin ako makatulog, kung bakit ba naman pinagsama kami ni Mamay sa kubo, bumangon ako pero wala siya, kanina lang ay narito siya at kasama ko, inunahan ko na nga siya humiga nagbabakasakali na tabihan niya, pero wala pa din, siguro nga ay hindi na ako ang kahinaan niya ngayon, nilinga at ginala ko ang mata ko, siguro ay doon siya matutulog sa chopper niya. Lumabas ako para gumamit ng banyo, inayos ko kaagad ang pinto ng pawid saka naupo. May napansin akong tao sa may labas kaya binilisan kong tumayo at iangat ang short ko. Bumukas ang pawid kahit pa hindi ko pa inaalis, nakilala ko ang tao na nasa labas. Si Jaime ang taong matagal ko ng manliligaw simula pa lang ng high school ako pero hindi ko siya magustuhan dahil sa ugali niyang mapagmataas at mayabang mahilig din siyang makipagbasag ulo. Kaya hindi boto si Mamay sa kanya. “Anong ginagawa mo rito?” sinubukan ko maging relaks pero ng sunggapan na niya ako at pilit pinapatahimik, na

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-23
  • Love start at Contract    36. Whose the choosen One

    “Hindi mo ba siya namimiss?” turan sakin ni Cinderella, mahigit tatlong buwan na rin magmula ng umalis siya rito, its my birthday today, I’m still looking forward na magkakasama na kami in my next birthday. But how?“Bili ka kaya ng phone para naman may balita ka sa kanya!” Suwestiyon naman ni Yohanna.“Paano wala naman signal rito!”Tumuro silang dalawa sa mga puno may mga tao at pawang nakataas ang mga kamay, mga taong gagawa ng paraan makausap lang ang minamahal nila.“See, walang alibi!”“Tara na!” Aya nila, at bumaba kami papuntang bayan, nag-ikot ikot kami para makahanap na rin ng bibilhin ng phone, sinulit na rin namin ang mabilis na internet sa bayan hanggang sa hindi ko inaasahan ang balita.“Bakit naghahanap na siya ng bagong asawa?”“Bakit pinalitan ka niya kaagad tatlong buwan pa lang naman ang lumilipas!” Kahit ako ang daming tanong na kung bakit?“Huwag ka ng magpatumpik tumpik pa, mag-apply ka!”Talaga bang dapat pa ba ako mag-apply samantalang may ilang buwan pa siya

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-23

Bab terbaru

  • Love start at Contract    94. Marriage Contract

    Gulat na gulat si Earniel habang nakatitig sa skin. Hindi yata niya inaasahan na naghihintay ako sa kanya, Tinanggal niya ang coat niya at isinabit sa gilid, sinunod niyang buksan ang polo niya at ilislis naman ang laylayan ng kanyang manggasNakamasid lang ako sa kanyang hanggang sa pansinin niya ako, ibinaba niya ang kanyang phone sa lamesang nasa gitna ng mga sofa at roon ay naupo siya.Lumapit ako at naupo rin sa tabi niya.“Okay ka lang ba?” Biglang tanong niya na dapat ay tanong ko. Iniisip ko tuloy hindi ba ako okay kaya ganun ang tanong niya sa akin.“Oo naman, nainip na nga ko rito sa kwarto!” “Aayain sana kita lumabas kaso kakalabas mo lang ng hospital.”“Tara!” aya ko sa kanya gusto ko rin siya makausap ng masinsinan at maliwanagan sa natuklasan ko kanina.“Tara?” Nagtatanong niyang sabi, sumang-ayon, ng sagayon ay kumilos siya, dinampot niya muli ang phone niya at susi, hindi na rin siya nagpalit ng damit, saka kami lumabas ng kwarto.Pawang tulog na ang lahat at kami na

  • Love start at Contract    93. The Real Wife

    Nagising ako na tila ba ang ingay ng sobrang lamig at ginawin ako. minulat ko ang paningin ko, maraming taong nakapaligid sa akin. Lahat sila ay nakatungo at nakatitig sa akin.Dagli akong bumangon, wala naman masakit sa akin, bukod lang sa hinihigop ako ng antok. Lumapit kaagad si Earniel alalay ang likod ko sa pagbangon.“Ano bang nangyari bakit ba tayo narito?” usisa ko ng mapansin na nasa ospital kami.“Nakita kitang nakahandusay, sobra akong nag-alala kaya dinala rito para makasigurado.” “Umuwi na tayo wala kapa pahinga!” Pilit kong alis sa kama. Nakakahiyang naabala ko pa ang oras na sana ay pahinga na niya, at bukas ay may trabaho pa siya.“Huwag mo ako intindihin! Sandali lang at aalamin ko ang sitwasyon mo!” tumayo siya at tinungo ang labas, umalis naman sila Mamay at Papay ng magising ako na sabi nila ay bibilhan ako ng makakain.Kaya naging tahimik ang kwarto mag-isa at nakahiga sa kama at nakatingin sa kisame, hindi ko mawari kung dapat na ba bumalik na ang alaala ko. Ma

  • Love start at Contract    92. The Beginning

    Matapos kong marinig sa Ina ni Earniel ng masasakit na salita, nagpasya muna ako maglakad lakad sa garden hanggang madaanan ko ang bar ni Earniel na malapit lang naman sa pool area.Bumukas ang pinto hudyat na hindi ito nilolock, kahit pa umaalis siya, hindi ko kilala ang alak pero namili pa rin ako kung ano ang pinakamatapang, okay lang kahit hindi na masarap.Kumuha ako nb chaser at nagsalin ng paunti unti. Nakita ko rin ang retro music player ni Earniel at nagpatugtog kung ano man ang naroon.Mag-isa ako at pinagmamasdan ang nangangalahati na rin na alak, hindi ko na alam kung anong oras na, at gaano na ako katagal umiinom rito.Narinig ko lang na bumukas ang pinto hindi ko na pinagtuunan ng pansin kung sino, dire- direstso lang ako sa paglagok.Umingit ang upuan, alam kong may tumabi at sabay kumuha rin siya ng chaser at nagsalin ng bahagya sa baso niya, saka lang ako tumingin ng lumagok na siya.Si Earniel na mukhang kararating lang galing trabaho, tumitig rin siya sa akin.“Bak

  • Love start at Contract    91. Jealousy and hatred

    “Ayaw mo na bang bumalik sa dati?” Unti-unti siyang lumapit at halos dumikit ang kanyang mukha sa akin, halos parang takuri ang pisngi ko sa init, hindi ko alam kung kikiligin ako o madidiri, hanggang hawakan niya ang mga kamay ko, at nilapit sa dibdib niya, at maramdaman ko ang tibok ng puso niya, na pabilis ng pabilis – “Doreena! Kasi kahit ayaw mo ipipilit ko pa rin!” nangungusap ang mga mata niyang singkit, tila kinukuha ang loob ko.Wala rin ako nagawa kundi ang matameme na lang, hanggang bumukas ang pinto ng opisina niya, pinapatawag na siya sa meeting niya, marahan niyang binitawan ang kamay ko saka niya tinungo ang pintuan, doon lang din ako nakahinga, na parang kanina ay pigil na pigil ko, hindi ko alam kung bakit sa kilig ba o sa inis.“Salamat at umalis na rin siya!” Bulong ko sa sarili at pabagsak ako na naupo sa sofa, ng muling bumukas at bumungad ang ulo niya.“Antayin mo ako, huwag kang aalis!” pagkatapos niyang sabihin iyon, ay isinarado na niya muli ang pinto, at maiw

  • Love start at Contract    90. Back to the First met

    Tumikhim siya bago siya kumuha ng damit sa tokador.“Ano ayos lang ba sa’yo? – Hhmm! Sa totoo lang ay hindi pa rin ako naniniwala na asawa kita!” Napansin ko ang pagtigil niya ng panandalian saka muling inayos ang tokador na nabuksan.“Ikaw ang bahala kung maniniwala ka o hindi!” sambit niya bago siya umalis sa harapan ko, pansin ko ang biglang pagbabago ng kanyang mukha na naging seryoso.Ngunit dapat nga ba ako na mangamba? O mag-alala ‘man lang? O ipagsasawalang kibo ko na lang. Pagkatapos niyang magshower ay dumaretso lang siya papuntang pinto, hindi ‘man lang pumihit ang kanyang ulo para tignan ako, nakaramdam ako ng kunsensiya marahil ay hindi ko iniisip ang mga sinabi ko, pero masisisi niya ba ako kung wala ako maalala.Naghintay akong bumalik siya ng kwarto sa tinutulugan namin kagabi, ngunit sa tinagal tagal at nilalim ng gabi ay wala pa rin siya, iniisip ko na baka sa iba na siya natulog o baka naman nagalit talaga siya sa akin, hindi ko naman talagang pinupunto na gusto ko

  • Love start at Contract    89. Magbabalik pa nga ba?

    89Nagising ako na nakabihis na si Earniel, kagaya ng una ko siyang nakita sa telebisyon, ang formal, halos ibang iba sa kahapon na kasama ko siya, sadyang kahanga hanga at kagalang galang.“Saan ka pupunta?” Habang nakatitig sa kanya na palakad lakad sa loob ng silid na iyon.“Sorry nagising kita!”“Hindi, talagang gising na ako kanina pa, pero ang suot mo hindi pangkaraniwan nakikita sa mga nakakasalamuha ko!” Turo ko pa sa suot niya.“Ito ba, karaniwan suot ko pag nasa trabaho, kapag hindi na ako busy ay isasama kita!”“T-talaga?” kahit wala naman ako ideya sa place niya ay nakaramdam ako ng galak. Hanggang sa lumabas na siya, nag-ayis na rin saka lumabas, sa bintana ko na lang siya natanaw na pasakay na ng magara niyang sasakyan.“Tara kain na Ma’am!” bungad sa akin ng may edad na babae.“Ma’am? Bakit mo ako tinatawag ng ganun?”“Ma’am ako si Servana, mayordona ni Mr. Lao!” Napatango na lang ako ng malaman ko ang katayuan niya, saka niya ako sinama sa hapag, pansin ko ang katahimi

  • Love start at Contract    88. Way back in your House

    88.“Aalagaan kita! Hanggang sa unti-unting bumalik ang alaala mo!” mga katagang naririnig ko habang nakapikit ako, kahit alam Kong hindi ko siya kilalang lubos.Panandalian akong mag-isa Ng umalis Siya, ang Sabi Niya ay may daraanan lang Siya at babalik muli Kasama Ng isang sopresa.Nanatili Lang ako sa pagkakahiga Hanggang sa bumukas ang pinto bumungad sa akin ang tatlong Bata, isang lalaki at babaing may edad at si Earniel na may kalong na paslit. Lahat sila ay namumula at namumugto ang mga matang nakatitig sakin.“Ate!” Takbo sa akin ng tatlong batang nagsisipag-iyakan na. Napaupo na Lang ako at iniisip kung sino ba sila? – “Ate! Mabuti at buhay ka, namiss ka namin!” dugtong na mga iyak Ng Bata sa akin.Gusto Kong ibuka ang bibig ko ngunit ano ba ang dapat Kong Sabihin sa kanila. Wala akong maalala, hindi ko alam kung sino ba sila at kung kaano ano rin, ang tanging nagawa ko lang ay yakapin rin sila pabalik kagaya ng pagyakap nila sa akin.“Mga Kapatid mo sila, si Elias, Paula at

  • Love start at Contract    87. Whose my True Husband

    Ginising agad ako ni Christian sa hindi malamang dahilan, pansin ko ang pagliligpit niya.“Aalis ba tayo” Usisa ko sa kanya.“Basta! Umayos kana!” irita niyang sagot. Sabay nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa, kahit hindi ko maintindihan ang nangyayari, ay sumunod na lang ako sa kanya. Wala naman akong aayusin kundi sarili ko lang naman. Wala Naman ako gamit gaano atang iba ay parang napaglumaan pa. – “May naghihintay sa atin na pick-up sa baba!” Dugtong pa niya.Lumabas na kami, at pinaikutan niya ng makapal na kadena ang yerong pinto, sabay nag-umpisa siyang maglakad, sumunod lang ako at tahimik na nakatanaw, naguguluhan sa biglaan naming paglisan sa lugar.Matapos ang mahigit dalawang oras na paglalakad ay narating namin ang bukana papuntang ibaba ng bundok, kahit hindi pa ganap na nakakarating roon ay natanaw ko na ang pick up na sinasabi niya, may mga taong naghihintay rin, at sumalubong samin.Bahagya silang sumulyap sa akin at bumalik muli ang paningin kay Christian,“Tara!” ay

  • Love start at Contract    86. A boy named Earniel Lao

    Hindi napakali ang mga paa ko ng makaalis si Carlo ng umagang iyon, hindi mapakali naparang gusto kong umalis na hindi ko maintindihan, ngunit natitiyak ko na magagalit si Carlo kapag nalaman niya ang balak ko at isa pa ay binalaan na rin niya ako na huwag ng baba ng bundok, ngunit hindi ko mapigil ang sarili na umalis at pumunta sa ibaba, gusto ko lang mapawi ang pagkabagot ko lalo pa at mag-isa ako.Hanggang mabuo ko ang desisyon ang magpunta at mamasyal sa ibaba ng bundok.Kahit malayo at nakakapagod at tiniis ko, kahit pa abutan ako ng mataas na sikat ng araw, at makaramdam na din ng gutom, lalo pa ng mapabaling baling ang tingin ko sa mga nakahilerang kainan, kinapa ko ang loob ng bulsa ng paldang suot ko ngunit iisang barya lang ang laman nito, na hindi makakapawi ng uhaw at gutom ko.Naupo ako sa gilid at pinagmasdan ang mga taong kumakain hanggang madako ang paningin ko sa televisiong nakabukas sa kainan.Bumaling ako at nilibang lang ang sarili upang mapawi ang nararamdaman

Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status