"Hello, lo?" "Anya, kanina pa kita hinihintay sa office ko." "May problema po kasi, ayaw akong papasukin ng mga guard." "What?" kahit hindi ko nakikita ang pagmumukha ni lolo ay na iimagine ko ang pagkunot ng noo nya. "Papuntahin ko ang secretary ko dyan." Pinatay na ni lolo ang tawag at sinamaan ko naman ng tingin ang dalawang guard. "Umalis ka na lang po, hindi ka pa mapapagod kaka hintay." Ang kapal talaga ng mga guard na 'to. Sabagay hindi ko naman sila masisisi nag-iingat lang naman sila. Plus sinulsulan pa ni Natasha ang dalawang guard na to. Hindi ko na sila inabala pa at umupo na lang sa isang tabi. Pababa na rin naman daw ang secretary ni lolo hintayin ko na lang siya dito. "Ma'am Anya." nakangiti sa akin ang secretary ni lolo. Habang ang dalawang guard naman ay gulat ang naging reaksyon. "Kayong dalawa tandaan nyo tong mukhang 'to? Apo siya ng may-ari nitong buong building tapos ayaw nyong papasukin!" halos malaglag ang panga ng dalawang guard. "Pa-paseny
Pagkarating ko sa Estrella Village ay napaka putik ng daan. Wala rin kasing tigil ang ulan habang nasa byahe kami kanina ni Tonyo. Pero okay lang naman kasi ang lamig ng buong paligid. Ang sarap tuloy mag kape habang pinagmamasdan ko ang buong paligid. Naglakad na kami ni Tonyo papunta sa bahay ni lolo Ronaldo. Bago pa man ako makarating sa bahay ay puno na agad ng dumi ang suot ko at ang binti ko dahil sa maputik na daan. Nangunot ang noo ko ng makita kong may babaeng lumabas mula sa bahay ni lolo. Mukhang siya na yong babae na nakaraan na naabutan ko na pumasok. Agad akong nag madali para masalubong ko siya. "Tigil!" sigaw ko. Kahit si Tonyo ay nagulat sa biglaang pag sigaw ko. Agad akong lumapit sa babae kahit muntik na akong madulas para lang mahila ko siya. "Sino ka? Anong ginagawa mo rito sa bahay ng lolo ko?" gulat ang naging reaction nya sa naging tanong ko. "Po? Wala po akong ginagawang masama. Naglilinis lang po ako sa loob." lumuwag naman ang pagkakahawak
Napakurap kurap pa ako habang nakatingin sa kanya. Nang bigla na lamang siyang malaglag sa kinahihigaan nya. "Okay ka lang?" natatarantang tanong ko. Kaso lang ay hindi man lang ito nagsasalita. "Patay na ba siya?" Ang oa ko naman sa part na patay na siya! Sarap sampalin ng sarili ko. Tinulungan ko siya bumangon kaya lang ay ang bigat nya dahil siguro sa kalasingan nya. Ang dumi na rin ng damit nya. Napag pasyahan kong iuwi na lang siya sa bahay ni lolo kaysa mag-isa siya dito. Tsaka hindi naman talaga ako papayag na maiwan siyang ganito ang kalagayan. Kahit na hirap na hirap na akong alalayan siya sa paglalakad. Halos ka ilang beses din kaming muntik na matumba dahil sa madulas at ang bigat nya pa. Pa giwang giwang din kasi ang paglakad nya. Kapag di ko siya inaalalayan ay talagang tutumba siya. Nang malapit na kami sa bahay ay inihiga ko lamang siya sa kawayan na upuan. Ang hirap naman kasi nyang iakyat sa taas. Umakyat ako sa taas para tignan kong gising na si T
Nagising si Oliver na masakit ang ulo. Agad nyang kinapa ang lamesa na nasa gilid upang kapain ang kanyang cellphone. Nangunot ang noo nya ng mapansin nyang may kakaiba. Iminulat nya ang mata at don nya na pag tanto na hindi siya sa bahay nila. Huling natatandaan nya ay nag-inom siya at hindi nya natatandaan kong paano siya na punta rito. Pamilya ang lugar, marahang tumayo si Oliver at sumilip sa bintana. Sa loob ng bakuran ay nakita nya si Anya na may hawak na cellphone na halatang may tinatawagan. Babalik na sana sa pagkakahiga si Oliver ng marinig nito ang bati ni Anya sa kausap. "Good morning, kamusta ang tulog?" malawak ang ngiti ng dalaga na halatang tuwang-tuwa sa kausap. Hindi naman maiwasan ni Oliver na mainis. "Tsk!" "Mis mo na ba ako? Hwag kang mag-alala uuwi na ako mamaya." mas lalong nawalan ng sa mood si Oliver sa mga narinig. Hindi nya na pinakinggan pa ang pag-uusap ni Anya at Marco at lumabas na ito. Gulat naman ang naging reaction ni Tonyo sa bigl
ANYA POINT OF VIEW Matapos namin kumain ni Tonyo ay balak kong mauna na siya umuwi. Baka kasi hinahanap na rin siya sa trabaho nya nakakaabala pa ako. "Sure ka ba? Baka mahirapan ka mag hanap ng sasakyan. Tawagan mo na lang ako kapag magpapasundo ka." "Ayos lang, tsaka mamaya na ako uuwi. Magdidilig pa kasi ako ng mga halaman na nandito." Hindi naman din nag insist pa si Tonyo na mag tagal. Balak ko kasing hintayin talaga na matuyo ang damit na ni labhan ko para maibalik ko kay Oliver. Sana lang ay nandyan pa rin siya sa bahay nila kasi kong hindi ay mapipilitan akong sa condo nya mismo ibalik. Ilang oras lang matutuyo na to kasi mainit talaga ngayon. Kaya ang ginawa ko ay inalis ko na lang ang malapit ng mabulok na mga dahon sa mga halaman na nandito. Nilinasan ko rin ang mga ginamit namin ni Tonyo sa pagluluto kanina. Binalik ko rin kong saan ito nakalagay dapat. Pagkatapos ko sa baba ay umakyat na ako ulit sa taas para ayusin naman ang higaan. Parang kanina lang ay
Hinayaan ko na lamang siyang yakapin ako. Napapangiti pa ako kasi habang yakap nya ako ay naririnig ko ang pag humming nya ng sound. "Anong kanta yan?" tanong ko sa kanya. "huh?" "Sige kunwari hindi ko na lang narinig." Napansin ko na basa na pala ang kaliwang braso nya. Yun kasi ang sumasalo sa mga maliliit na talsik ng ulan dahil sa pag yakap nya sa akin. "Hindi ka ba nilalamig? Ayos ka lang ba?" "Ayos lang. Hindi naman ako magkakasakit." Napairap na lang ako sa naging sagot nya. Ilang minuto pa kaming nanataling ganon lang ang position. Halos marinig ko na nga ang pag hinga nya kahit na ang lakas naman ang ulan. "About the song? It's one of my favorite songs." "Talaga? Kahit ngayon ko lang narinig ay ang ganda." Naramdaman ko ang pag kilos ng mukha nya na sa tingin ko ay ngumiti ito. "Ikaw may gusto kang kanta?" tanong nya sa akin. Pumihit ako ng pwesto, this time hindi na siya naka yakap sa akin at hindi na ako naka talikod sa kanya. Sa harap nya na ako
Halos hindi mawala ang ngiti sa mukha ni Anya habang naglalakad ito papasok sa loob ng kanilang bahay. Tumunog ang phone nya na agad nya namang tinignan. Message ito mula kay Oliver. "Mis na kita agad." Para tuloy siyang tanga na ngumingiti habang binabasa ang text nito. "Ano ba yan mag kasama lang kaya tayo kanina. Patay na patay ka talaga sa akin." pabirong reply ni Anya. Halos hindi pa nga umaabot ng limang minuto na hindi sila mag kasama ay ganon na agad ang text nito. "Maybe, pero three years kang nawala kaya mis na kita agad." Mag t-type na sana si Anya ng reply nya nang pansin naman siya ni Irene. "Nandito ka na pala Anya, mis na mis ka na ni Marco. Akala nya iniwan mo na siya." Hindi na nito na ituloy ang pag reply dahil agad na pinuntahan ni Anya si Marco. "Mmy, where have you been?" kumakain ito ng maabutan nya. "May inasikaso lang si mommy anak. Namis kita baby, hindi ka ba nagpatigas ng ulo? Baka naman inaway mo na naman si kuya Tonyo mo." Palagi ny
ANYA POINT OF VIEW Hinatid kami ni Tonyo papunta sa venue ng party. Ang mismong hotel ang venue, syempre yon nga yong mismong party eh dahil sa opening. Kasama ko rin si Irene at Marco. Hindi na sumama pa si Tonyo sa amin, ayaw nya daw kahit anong pilit ko. Pang mayamang party daw kasi ito at baka mag mukha daw siyang magnanakaw. Pumasok na kami sa loob at ipinakita na lang ang invitation card na binigay ni lolo sa amin. Sinalubong kami ni ng isa sa mga staff may mga media din na nandito. "Miss Anya, don pa tayo." itinuro nya sa akin kong saan dapat kami. Nagtaka pa ako dahil iba ang pinuntahan namin hindi kong saan ang mga guest. "Sabi po ng lolo nyo ay antayin nyo na lang po siya dito. Kapag tinawag po kayo mula sa labas ay dito po ang daanan." Itinuro nya ang gawi kong saan parang papasok ito mismo sa isang stage. Yon ata ang mismong harap kong saan nagsasalita ang host. "Mukhang ipapakilala ka na ng lolo mo Anya. I'm so excited." Kong excited si Irene ay ako nam
******** ANYA POINT OF VIEW Mahigit dalawang linggo na ang nakakalipas pero mabigat pa rin ang dibdib ko. Gusto kong mag kaayos na kami ni Oliver pero hindi ko magawa. Lalo na ay nagkaka problema ang company ni lolo. Gusto ko sana siyang puntahan kong na saan siya ngayon pero baka makagulo lang ako. Hindi ko rin alam kong paano ko sisimulang ayusin ang papalabog na company namin. Marami nang mga investor na nag back-out dahil sa nangyare kay lolo at bumaba din ang rating ng hotel dahil sa pagiging attitude ni tita Rhea. Plus na ang shares ni Raven at ni Tita Rhea ay na punta na sa iba. Ganun nya na lang binalewala ang pinaghirapan lahat ng papa nya. Kinompronta ko na siya kong bakit nya yon ginawa. Ang tanging sinagot nya lang sa akin ay mas mabuti na daw na mapunta sa iba ang company kaysa sa akin. Ganon ka taas ang pride nya pag dating sa akin. Sa ngayon ay ibang tao na ang magiging CEO ng company. Pero hinding-hindi ako papayag na mapunta sa iba ang company nila lo
****** Walang hupa ang pag-iyak ni Anya hindi nya na nga alintana ang mga dumadaan na sasakyan. Hindi nya na rin maaninag gaano ang paligid dahil sa luha nyang hindi tumitigil. Nasilaw si Anya sa sasakyan na paparating na para bang sasagasaan siya nito. Bago pa man siya tuluyang mabangga nito ay huminto ang sasakyan. Bumaba ang babaeng sakay nito. "Ano papasagasa ka na lang talaga dyan? Hindi ka man lang lumayo!" halata ang inis sa boses nito. Pero agad din nawala ang inis sa mukha nito ng makita nya si Anya na umiiyak. Tumayo si Anya para harapin ang babae. "S-sorry a-aalis na —" natigil sa pagsasalita si Anya ng maaninag nya ang mukha nito. "Sab?" "Bakit ka ba umiiyak? Ang daming pwedeng iyakan na lugar gusto mo pa talaga dito sa kalsada? Gusto mo na bang mamatay? Akala ko ba gusto mo pang maranasan mamuhay sa tahimik na lugar?" Pinunasan ni Anya ang mga luha nya. "Ikaw ba talaga yan? Baka hindi ka totoo?" umirap naman sa kanya si Sabrina. "Syempre ako to, mi
****** Nagtataka si Anya habang nagliligpit sila ng gamit ay tahimik pa rin talaga si Marco. "Nagtatampo ka ba kay mommy?" tanong ni Anya sa anak. Agad naman itong umiling. "Kong hindi bakit ang tahimik mo? Magsabi ka sa akin ng totoo baka naman may nanakit sayo?" "Wala po mmy! Nalulungkot lang ako kasi aalis na tayo rito. Tsaka saan po ba tayo pupunta?" "Kila Adrian muna tayo, okay? Siya lang kasi ang pwede nating lapitan sa ngayon." agad naman nag bago ang mukha ni Marco. "Bakit siya? I don't want mommy!" Nagulat pa si Anya sa biglaang pag tantrums ng anak nya. "Marco! Stop it! Wala tayong choice okay?" "Hmp!" hindi na siya pinansin pa ni Marco. Hindi na rin nag abalang aluin ni Anya si Marco. Lalo na't busy siya sa pag ligpit ng gamit nila. Nasa mansion kasi sila ngayon ng mga De Luca at nagliligpit. Susunduin lang sila ni Tonyo para maka punta sa mismong sinabi na address ni Adrian na tutuluyan nila. Matapos niyang maka pag ligpit ay nag pasya siyang ma
Bago natulog si Anya ay nakatanggap siya mula kay Oliver ng message. Mapa ito at pangalan ng lugar, ang tanging sinabi lang nito sa kanya ay magkita sila doon bukas. Kaya naman kinabukasan ay maaga siyang nagising. Gusto nyang makabawi kasi dito. Sinundan nya lang ang mapa na binigay nito, hindi siya pamilyar sa lugar na binigay nito. Hindi kasi siya nagagawi dito. Nang makarating siya sa lugar ay hindi naman ganun ka crowded ang lugar. Naglakad na lamang siya dahil sa makipot na ang lugar sa mismong naka pin sa mapa. Isang Flower Garden and shop ang hinintuan nya. May Entrance ito kaya naman nag bayad pa siya papasok dito. Nagpalinga linga rin siya sa paligid pero hindi nya makita si Oliver. Hindi nya rin na pansin ang kotse nito na naka park kong saan siya nag park. 'Wala pa ba siya dito? Masyado ba akong maaga?' tanong ni Anya. Nag tingin tingin na lang siya ng mga tanim na bulaklak. Ibat-ibang uri ng bulaklak ang nakatanim dito, pwede ka rin bumili ng flower sa mismo
------ Napuno ng kaba ang dibdib ni Anya ng makita ang kanyang anak na karga ni Knoxx. Hindi nya alam kong anong sasabihin nya dito, paano kong alam na ni Oliver ang lahat? "Mmy!" sigaw ni Marco kay Anya, ibinaba naman ni Knoxx si Marco para makalapit ito sa ina. "Akala ko kong ano na ang nangyare sayo!" naiiyak na wika ni Anya habang yakap ang anak. "Ayos lang po ako, mmy." masiglang sagot sa kanya ni Marco. "Wala bang masakit sayo? Hindi ka ba nasaktan?" agad naman umiling si Marco. Hinarap naman ni Anya si Knoxx. "Thank you." "No problem." "Paano mo nga pala—?" naputol ang tanong ni Anya ng dumating ang doctor ng kanyang lolo. "Nagising na po ang pasyente." Nawala na sa isipan ni Anya ang itatanong kay Knoxx at agad silang nagmadali na pumasok sa loob. Pag pasok nila sa loob ay nandon ang dalawang apo ni Mr. De Luca na si Raven and Rizza kaya naman ay nag pigil si Anya. Alam nyang mas may karapatan ang dalawang pinsan nya sa lolo nila. "Anya." ngumiti
Nagising si Marco na may halong takot pero agad itong nawala ng makita nya si Oliver na nasa tabing upuan na natutulog. May sumilid na ngiti sa gilid ng labi ng batang si Marco. Pinagmasdan nya ito at hindi siya nagkakamali na ito ang kanyang ama. Nawala ang takot sa kanya ng makilala nya kong sino ito. Napa isip naman si Marco dahil sa sinabi sa kanya ng ina na hindi siya kilala nito. Gusto nya ng gisingin ito at yakapin ng mahigpit pero nag pigil siya sa kanyang sarili at baka ay ito magalit. Agad siyang bumalik pagkakahiga ng mapansin nyang gumalaw na ito at mukhang nagising na. Hindi siya nag panggap na tulog para ma pansin siya nito at makausap siya ng kanyang ama. Agad na napansin ni Oliver na gising na si Marco kaya naman umupo siya sa gilid ng kama nito. Tumingin sa kanya si Marco at agad nyang na pansin ang kulay ng mga mata nito. Hindi lang nga ito ganon ka tingkad kagaya ng sa kanya. "Na saan ako?" tanong ng batang si Marco. "Home." sagot sa kanya ni Olive
Nawalan ng malay ang batang si Marco dahil sa pagod. Agad na ipinasok ni Oliver si Marco sa loob ng sasakyan. Hindi na rin nag abala pang habulin ito ng tatlong inutusan ni Natasha. May dumating na rin kasing isang sasakyan at lulan nito si Knoxx. Alam kasi nilang mahihirapan sila kunin ang bata dito kahit na sabihin pa nilang kamag-anak nila ito. Sa itsura pa lang nila ay halata na silang may hindi gagawing mabuti. Isa pa ay hindi naman kilala ng mga ito si Marco at kong sakaling mag sumbong man ang bata ay for sure ay hindi rin ito maiintindihan ng mga ito. Gagawan na lang nila ng paraan na makuha ulit ang bata. Yun nga lang ay hindi nila alam kong paano sasabihin kay Natasha ang kapalpakan nila. "Ayos na ba ang kotse mo?" sumilip si Knoxx sa bukas na bintana. "I don't know, bigla lang kasing hindi umandar." Napansin naman ni Knoxx ang batang katabi lang ni Oliver na walang malay. Tumaas lang ang kilay nito at nagpigil na ngumiti. Hindi na siya nag tanong pa kong paan
Hindi na mapakali pa si Oliver dahil kahit isang message ay walang sagot si Anya. "Mukhang nag tampo na sayo si Anya." nang-aasar pa si Bryce nyan. "Ikaw na lang muna ang maiwan dito. Iba ang kutob ko kinakabahan ako." Hindi rin kasi sumasagot si Anya sa mga tawag nya laging naka off ang phone nito. Hirap kasi siyang maka pag internet kaya hindi nya nakikita ang news. "Babalik na lang ako ulit mamaya o bukas. Ako na lang ang mag wi-withdraw ng pera sa atm. Wala na rin kasi tayong budget dito." "Sige bro, halata naman kasing nag o-overthink kana." pang-aasar na naman sa kanya ng kaibigan nyang si Bryce. "Pa-party ako kapag nangyare sayo to!" inis na sagot sa kanya ni Oliver na tinawanan lang naman ni Bryce. Ilang saglit pa ay nag byahe na si Oliver pauwi. Halos six hours ang byahe bago makarating mismo sa syudad kong saan sila nakatira. Makailang ulit na rin nagtitingin ng phone nya si Oliver pero wala talagang text or tawag ito. Sakto ng makalabas siya sa Barangay ko
Sa lagay ng itsura ni Anya kong kanina ay napaka ganda nito ngayon naman ay magulo na ang itsura nito. "Mmy, magiging okay ba si lolo?" Nakagat ni Anya ang ibabang labi. Kahit kasi siya ay hindi nya alam kong magiging maayos ba ang lolo nya. 'Bakit kailangan na lang laging may masamang mangyare sa mga taong malapit sa kanya?' Alam nyang darating talaga ang panahon na mawawala ang lolo nya katulad ng lolo Ronaldo nya. Pero sana hindi pa ngayon yon, kunting oras pa lang ang mga pinagsamahan nila. Ayaw nya ng may mawala sa kanya ulit. "I hope so baby." Nasa waiting area sila at hinihintay ang results sa lolo nya. Katabi nya lang din si Irene at Adrian. "What are you doing here? Ang kapal naman ng mukha mo na magpakita pa dito. It's all your fault?!" sigaw sa kanya ng tita Rhea nang makita siya nito. "Sabihin nyo na po ang gusto nyong sabihin pero hindi ako aalis. Pamilya ko rin si lolo kaya wala kayong karapatan na paalisin ako." Umismid ito kay Anya at tinaasan ito n