"Fuck!"Tanging mura lang ang nasabi ni Zander sa loob ng ilang oras na biyahe namin. Para na akong mapapanisan ng laway. Ngunit dahil ramdam ko ang galit niya kaya nanatili na lamang akong tahimik kahit gustong gusto ko na ulit magsalita.Ayaw ko munang dagdagan ang init ng ulo niya dahil nasa biyahe kami. Nakagat ko na lamang ang ibabang labi habang nakatingin ang mga mata sa labas ng bintana.The road is not familiar. I have no idea kung nasaan na kami patungo but still I have my full trust in him. Hindi niya naman siguro ako ipapahamak di ba? I know he hates me so much pero di naman niya siguro ako gagawan ng masama.Kumakabog pa rin ang dibdib ko lalo na't napakabilis pa rin ng takbo niya na para bang sumasabak sa isang car racing.Kaya naman nang may asong tumawid sa kalsada ay nataranta siya at napakabilis ng prenong ginawa niya dahilan para muntikan kaming mabangga sa isang punong kahoy."Fuck! Fuck!" He cursed while punching the steering wheel.Napahawak ako sa dibdib ko dahi
Magkahalong emosyon ang nararamdaman ko habang naglalakad papasok sa nasabing inn. Nauna ako kay Zander dahil binigyan niya pa ang driver ng pamasahe.Binilisan ko ang kilos ko at agarang pumunta sa frontdesk."A luxury room for couple please." Wala ng bati-bati. Ani ko agad sa receptionist na may tinitipa sa computer na nasa harapan niya."Good evening ma'am. I'm sorry but we don't have a luxury room here ma'am. But I can give you the spacious and comfortable one." Nakangiti at magalang na paliwanag nito kaya tinanguan ko lang. Nakalimutan kong inn nga lang pala ito at hindi five star hotel.Bahagya pa akong sumilip sa labas at nagpapasalamat akong wala pa si Zander kaya kinausap ko na ang receptionist para sa aking plano."Okay, I'll get that. But Ms, kapag nagtanong ang asawa ko just tell him na wala ng ibang bakanteng room. May LQ lang kasi kami kaya baka kumuha siya ng ibang room. I want us to be okay tonight." Mabilisang bilin ko na ikinakunot ng noo niya na halatang nagtataka.
NOTE: THIS CHAPTER CONTAINS EROTIC SCENE THAT IS NOT RECOMMENDED TO YOUNG AND SENSITIVE READERS! "Stop!" Zander said in between our kisses. He suddenly pushed me pero hindi gaanong malakas kaya hindi pa rin ako tumigil. Something inside me felt that he likes it. It's just his pride kaya nagpipigil siyang wag magpatukso."No!"I strongly responded and I suddenly bit his lower lip dahilan para marahan niyang ibuka ang kanyang bibig kaya nakakuha ako ng pagkakataon para s******n ang dila niya na puno ng pagkauhaw.Kahit basa ay nilukob ng matinding init ang hubad kong katawan. I am craving for this for a long time. I want to pleasure him. Matapos nang may mangyari sa amin after our wedding ay di na ulit nasundan kaya matagal kong hinintay ang pagkakataong ito.Pinasok ko ang isang kamay sa loob ng suot niyang pantalon kaya marahan siyang napasinghap sa ginawa ko.Bumaba ang halik ko patungo sa kanyang leeg habang ang isang kamay ay abala sa paghaplos sa malaking umbok ng kanyang pagkalal
Agad niya akong pinatalikod at pinaluhod. Napaigking pa ako nang paluin niya ang puwit ko ng paulit-ulit."Ouch Zander!" Di mapigilang tili ko nang hindi pa rin siya tumitigil."Nagsisisi ka na ba na hinamon mo ako? Damn bitch! I told you not to. Ikaw ang nagpumilit dahil desperada ka kaya magtiis ka!" Gigil na sabi niya at walang pasintabing ipinasok ang kanyang alaga sa akin.Napaawang ako sa pagkagulat. Imbes na sarap ay tila sakit pa ang nararamdaman ko dahil pwersahan niya itong ginawa. He didn't even kiss me o romansahin man lang ang aking katawan. "Ahhhh! Shit!" Hiyaw niya nang walang tigil sa pag-ulos. Naglaglagan ang mga butil sa aking mata na agad ko ring pinunasan. Kung magpoprotesta ako ay para na rin akong tanga dahil ako naman ang nanghamon sa kanya.He pulled my hair habang wala siyang tigil sa pagkadyot sa akin patalikod. "This is all you want huh! Ahhh shit! feel me inside you bitch!""Zandeeer ahhhhh!" Pinipilit kong mapaungol kahit nasasaktan na ako. I want to show
( Zander's POV )"Señorito nagawa niyo po yun? Baka po mapano si Amari." Nag-aalalang tugon ni Manang Celia nang ikwento ko sa kanya ang nangyari, except the sexual thing na alam kong gustong gusto naman ng babaeng yun. But as for me, it's all nothing. Kasalanan niya dahil hinamon niya ang pagkalalaki ko.Yeah, I left that bitch on that inn. Matapos akong puntahan ng tauhan ko at mapaayos ang sasakyan ay dumiritso na akong bumiyahe pauwi dito sa Bulacan."Malaki na siya Manang. She knows what to do!" Sagot ko habang hawak ang tasa ng kape at nakaupo sa may bench ng balcony. Napakamot na lamang sa ulo si Manang Celia habang pinagpatuloy ang pagwawalis.Hindi ko na nga siya nagawang dalhin sa Baguio at doon iwan dahil nabanggit ko na sa kanya ang lugar at alam kong useless lang din dahil makakabalik pa rin yun dito. Parang may sa pusa ang babaeng yun dahil kahit saan na ata dalhin at iligaw alam na alam pa rin kung paano umuwi at saan ako pupuntahan. She knew all my place. Masyadong ma
( Amari's POV)Naiwanan akong napatigagal. Napaawang ako at di manlang makagalaw habang nasa harapan pa rin ng nakasaradong pintuan ni Zander.Seriously? Annulment? Mahigit isang buwan pa nga lang magmula nang maikasal kami annulmet na agad-agad?Gumuhit ang mapait na ngiti sa aking labi. Lintik na 'to, ito pa pala ang napala ko sa pagising ng maaga para mamalengke at makapagluto sa kagustuhang madalhan siya ng pagkain. Pero wala man lang itong halaga sa kanya.Paulit-ulit akong kumukurap habang pinipigilan ang pagpatak ng mga luha."Miss, are you okay? I mean Mrs. pala."Tanong ng isang boses kaya nabaling ang atensyon ko sa lalaking nagsasalita. Medyo malayo siya kaya for sure hindi niya narinig ang huling sinabi ni Zander, na siyang ipinagpapasalamat ko. Sino ba namang tao ang gugustuhin na may makasaksi sa pananakit ng damdamin ng mismong asawa mo pa!I stare at him coldly bago naglakad at kinuha sa kamay niya ang paper bag na nilagyan ng mga natapong pagkain.Hindi ako nagsasalit
Isang linggo. Isang linggo akong nagmukmok sa aparment ni Lory matapos ang pagtatagpo naming iyon ni Zander.I miss him so bad pero natatakot ako na baka sa muling pagtatagpo namin ay ilahad niya na sa akin ang annulment paper. This is the very first time na naduwag ako ng ganito. Ibang kaba ang hatid ng kaisipang makikipaghiwalay na nga siya ng tuluyan. Shit! Baka di ko kayanin. I'm so stress sa mga nakalipas na araw. Hirap ako sa pagtulog maging sa pagkain. Ramdam ko na rin ang katamlayan ng katawan ko. Wala akong gana sa lahat."Bff, kumain na tayo ng breakfast. Naman eh! Ako ang nag-aalala sa kalagayan mong yan." Concern na pagmamaktol ni Lory nang hindi pa rin ako bumabangon sa hinihigaan ko. Matamlay ko lang siyang binalingan. "Mauna ka na. Susunod ako mamaya-maya." Ani ko. I am really not feeling well. Mabigat ang ulo at pakiramdam ko."Noong mga nakaraang araw ay naiintindihan pa kita. Pero ngayon, hindi na pwede yan. Nasaan na ba yung Amari na kilala kong palaban. Come on b
Upang mas makasiguro pa ay sinamahan ako ni Lory sa isang pinakamalapit na Ob-Gyn Clinic. Nagsagawa pa ng transvaginal ultrasound kaya kitang- kita sa resulta na may maliit na buhay na nga na nabuo sa aking sinapupunan. Niresetahan na rin ako ng doktora ng Vitamins at pinayuhan ng mga kailangang gawin at dapat kainin para healthy ang aking pagbubuntis.Nang matapos ay agaran na rin kaming umuwi sa apartment ni Lory. I was teary while holding the result. Sobrang saya ko lang na di ko maipaliwanag.This is all for real. At kung sakali mang hindi maniwala sa akin si Zander ay may pruweba akong maipapakita sa kanya.Kaya naman nang dumating ang dapit hapon ay wala na akong sinayang pa na oras. Agad ko ring binalak na magtungo sa condo ni Zander sa kagustuhang masabi na sa kanya ito. I am really hoping na baka pag nalaman niyang ipinagbubuntis ko ang anak niya ay magbago ang pakikutungo niya sa 'kin. Baka sakaling bumait siya kagaya noong una kaming nagkakilala."Magpahinga ka kaya muna b
[ Excited akong nagmaneho patungong Quezon para sa gaganaping fashion show. Medyo may kabigatan ang dibdib ko dahil hindi ko makikita si Zander ng ilang araw. Gayunpaman, may sulat naman akong iniwan. Umaasa akong uuwi siya ng condo at mababasa niya iyon kahit alam ko namang imposible.Ngunit kung kailan malapit na akong makarating sa venue ay bigla na lamang nagloko ang sasakyan ko kaya napilitan ko itong ihinto sa gilid ng kalsada.I was about to ask for help nang may lumapit sa aking dalawang lalaki. Kinatok nito ang bintana ng sasakyan ko kaya binaba ko na."Miss, anong problema? Kailangan mo ba ng tulong?" Ani ng isang may mahabang bigote.I am not that judgmental pero nakakaramdam ako ng kakaiba presensiya sa dalawa. Para bang may gagawin ang mga ito na hindi kanais nais."No need. Tatawagan ko nalang yung mga kasamahan ko." Ani ko. Pilit nilalabanan ang nararamdamang takot lalo pa't hindi matao sa banda rito at may matarik pang bangin.Ngunit edi-dial ko pa nga lang ang numero n
"Goodmorning ma'am, ready na po ang breakfast niyo."Ang katok na ito ng staff ng resort kung saan ako naglalagi ang siyang gumising sa aking diwa. Nakangiti itong bumungad sa akin bitbit ang tray ng pagkain."Salamat." Sambit ko at tipid na napangiti. Nilakihan ko ang awang ng pintuan para makapasok ito.Matapos nitong mailapag ang bitbit na tray ay agad din itong nagpaalam. "Enjoy your breakfast po ma'am." Magiliw na sambit pa nito bago tuluyang naglakad paalis.Isinara ko ang pintuan at muling umupo sa kama. Magdadalawang linggo na magmula ng napadpad ako rito. Isang simpleng resort ito rito sa Zambales. Pero kahit simple ay maganda naman rito, maaliwalas at walang masyadong turista kaya dito ako tumagal. The place is so perfect for my broken heart.Magmula ng umalis ako nang gabing iyon ay nakailang lipat din ako ng lugar sa kagustuhan ng tahimik na buhay. At dito nga ako dinala ng aking mga paa, gawa na rin ng maiging pagsesearch online. Mabuti na lamang at dala dala ko sa wallet
"Ma'am saan po kayo pupunta ng ganitong oras?"Takang tanong ng isang tauhan ni Alexander. Lima silang nagwagwardiya rito sa resthouse niya, di pa kasama ang iilang nakabantay rin pero ito lang ang may lakas ng loob na lumapit sa 'kin para tanungin ako.Buong loob ko itong hinarap. "May mahalaga lang akong pupuntahan." Pagdadahilan ko ngunit mukhang hindi ito kumbinsido."Ma'am, nagpaalam ka na po ba kay boss? Para sana samahan ka ng ibang kasamahan namin para sa proteksyon niyo po." Pangungulit pa nito kaya napairap na ako. Nagsilapitan na rin ang iba pa kaya mas lalo akong nakaramdam ng inis."Hindi na kailangan. Tsaka bakit ba kayo nakikialam? Hindi ako ang amo ninyo rito. May karapatan akong umalis dahil hindi niyo na ako bihag." Singhal ko dahil sa pagkairita.Kita ko ang pagdaan ng gulat sa mga mata ng mga ito ngunit matigas pa ring naninindigan."Patawad po ma'am pero sinusunod lang namin ang utos ni boss lalo pa't malalim pa po ang gabi at delikado sa daan. Kung gusto niyo pong
( Madison/Amari's POV )"Ma'am! Nasa TV sina Señorito at ma'am Amanda!"Natatarantang tawag sa akin ng katulong. Kasalukuyan akong nasa kwarto ngayon. Nang umalis sina Alexander at mommy kanina ay minu-minuto akong taimtim na nanalangin para sa kanilang kaligtasan.Patakbo akong lumabas ng kwarto at dali- daling pumunta sa sala para mapanood ang sinabi ng katulong.Napakalakas ng kabog ng puso ko habang nakatutok ang mga mata sa balita. Nasa TV nga sina mommy at Alexander. Karga karga na nito si Austin kaya parang sasabog ang puso ko sa sobrang tuwa."Sumabog ang isang abandonadong pabrika na dating pagmamay- ari ng namayapang dr*g syndicate na si Mr. Luis Cruz. Ayon sa ulat ay ginawa raw itong hideout ng asawang si Elizabeth Cruz,"Hindi pa man tapos ang balita ay patakbo akong lumabas ng bahay."Ma'am saan po kayo pupunta!?" Takang tanong ng katulong habang nakasunod sa 'kin."Sa pabrikang tinutukoy ng balita. Pupuntahan ko ang mag- ama ko!" Mariing sagot ko kaya napakamot nalang ito
( Alexander's POV )"Can I go with you?" Pakiusap ni Madison or shall I say Amari. Ngayon na kasi ang araw ng paghaharap namin ni Elizabeth, ang araw na kahapon ko pa pinaghandaang mabuti.Marahan akong umiling bago ito niyakap."No baby. I'm sorry but you better stay here. Hindi ko hahayaang mapahamak ka ulit." Puno ng pagmamahal na turan ko bago ito hinagkan sa ulo.I can't dare to kiss her on her lips dahil pakiramdam ko nagkakasala ako dahil sa ibang mukha niya. But I'll also promise to myself na ibabalik ko ang dati niyang hitsura kapag maayos na ang lahat. Mas pipiliin ko pa rin ang kagandahan ng orihinal niyang mukha na higit kailanman ay hindi ko ipagpapalit ninuman.Matapos namin malaman ang resulta ng DNA test kagabi, pinangako ko na sa sarili ko na wala ng ibang taong mananakit sa babaeng mahal na mahal ko. Walang paglagyan sa tuwa ang puso ko dahil tama lahat ng kutob ko. Worth it lahat ng pagtitiis ko. Pero alam kong mas kompleto ang kasiyahang ito kapag nabawi na namin s
Kinabukasan nang magising ako ay nakaramdam agad ako ng kirot sa aking ulo. Marahil ay dahil sa ilang baso ng alak na nainom ko kagabi, halatang nanibago ang katawan ko.Pero di ko naman din pinagsisihan na uminom ako dahil madali akong nakatulog pagkatapos. Isa pa, marami rin kaming napagkwentuhan ni Alexander. At kahit sa isang gabing pag- uusap na iyon ay nakagaanan ko na siya ng loob.Bumalikwas na ako ng bangon at diritsong tinungo ang banyo para makaligo na. Pagkatapos ay dali dali rin akong nagbihis para lumabas ng kwarto. Maaga pa naman, nasa alas sais pa lang kaya gusto kong tumulong sa kusina.Tahimik pa sa sala kaya't tantiya ko'y tulog pa sina Alexander at ang ginang na si Amanda.Pagkarating ay ang katulong agad ang nabungaran ko. Ngayo'y may kasama ito na sa tingin ko'y chef dahil na rin sa suot nitong uniporme."Magandang umaga ma'am." Sabay na bati agad ng dalawa nang mapansin ako."Hello, goodmorning." Nakangiting bati ko naman."Gusto niyo na po bang kumain? Uminom ng
Matapos makipagkita kay Nick ay mas lalo akong nahirapan makatulog nang gumabi. Ngayong kumpirmado na na hindi nga ako si Madison ay mas dumoble ang takot at pag- aalala ko para kay Austin. Paano nalang kong saktan siya ni Elizabeth dahil hindi naman pala sila totoong magkadugo?Oo at Elizabeth na ang tawag ko sa kanya! Hindi na mommy. Sa ginawa niyang pagamit sa akin ay hindi siya nararapat na erespeto. Wala siyang konsensiya! Tunay ngang napakaitim ng budhi niya.Tiningnan ko ang oras at malalim na nga ang gabi pero heto ako't gising na gising pa ang buong diwa. Muli akong bumangon sa hinihigaang kama at nagpasyang lumabas ng kwarto para tumungo sa kusina at uminom ng tubig. Gusto kong pakalmahin ang di mapakaling isipan.At nang makadaan ako sa may sala ay napansin ko kaagad si Alexander at ang bote ng beer na nakalapag sa babasaging table.Napatikhim ako dahilan para maagaw ang atensyon niya."Hmmm hi! You're still awake?" Tanong agad nito na ikinatango ko ng marahan."I can't slee
"Then you better prepare. Aalis na tayo ng 1:00 PM. May kalayuan pa ang biyahe natin." Agad na tugon ni Alexander nang sabihin ko sa kanya ang tungkol sa pagtawag ni Nick."Sasama ka?" Kunot noong tanong ko."Ofcourse! Hindi ka pwedeng umalis na hindi ako kasama." Seryosong turan nito bago tuloy tuloy na naglakad paakyat, patungo sa kwarto niya."Sabi sayo ma'am eh, napakaconcern ni Señorito sayo."Bigla akong napapitlag nang may nagsalita sa bandang likuran ko kaya gulat akong napalingon. Kita ko ang abot taingang ngiti ng katulong. Nakapeace sign pa ito dahil sa naging reaksyon ko."Maglalaba na po muna ako ma'am." Nakangising paalam nito. Ngising halatang nanunudyo.Napahawak ako sa dibdib ko. Rinig at ramdam ko ang pagwawala ng aking puso.Goodness! Para iyon lang ay nag- ooverthink na agad ako. Alexander isn't concern. Kailangan niyang sumama dahil pandagdag ebidensiya ang magiging testamento ni Nick laban kay mommy Elizabeth. Iyon lang yun! Dapat hindi na ako nag-iisip ng iba pa
( Madison's POV )"Tatlong araw ang sinabi ni Elizabeth. Kailangan na nating makapagplano agad ngayon." Kita ko ang pagmamadali sa mukha ni Alexander . Nang makarating ito ay naikwento niya agad ang nangyari at tungkol sa pagtawag ni mommy. Bagay na ipinag- aalala ko ng lubos kaya di ko mapigilan ang sariling humagulhol."Kung ako lang ang kailangan niya ay hindi ako natatakot sa kanya. Papayag akong makaharap siya anumang oras, sisiguraduhin niya lang na ligtas ang bata at tutupad siya sa usapan." Lakas loob na sambit ng ginang na si Amanda ngunit mariing napailing si Alexander."Tuso at mapanlinlang si Elizabeth mom. Hindi tayo pwedeng maniwala sa sasabihin niya. Kailangang makagawa tayo ng magandang plano." He uttered kaya kapwa kami nag- isip ng malalim.I just can't believe it! Ginawang pa- in ng itinuring kong ina ang inosenteng anak ko na itinuring siyang abuela. At sa ginagawa niyang ito kay Austin ay parang pinapamukha niya na rin sa 'kin ang katotohanan kahit wala pa man an