NOTE: THIS CHAPTER CONTAINS EROTIC SCENE THAT IS NOT RECOMMENDED TO YOUNG AND SENSITIVE READERS! "Stop!" Zander said in between our kisses. He suddenly pushed me pero hindi gaanong malakas kaya hindi pa rin ako tumigil. Something inside me felt that he likes it. It's just his pride kaya nagpipigil siyang wag magpatukso."No!"I strongly responded and I suddenly bit his lower lip dahilan para marahan niyang ibuka ang kanyang bibig kaya nakakuha ako ng pagkakataon para s******n ang dila niya na puno ng pagkauhaw.Kahit basa ay nilukob ng matinding init ang hubad kong katawan. I am craving for this for a long time. I want to pleasure him. Matapos nang may mangyari sa amin after our wedding ay di na ulit nasundan kaya matagal kong hinintay ang pagkakataong ito.Pinasok ko ang isang kamay sa loob ng suot niyang pantalon kaya marahan siyang napasinghap sa ginawa ko.Bumaba ang halik ko patungo sa kanyang leeg habang ang isang kamay ay abala sa paghaplos sa malaking umbok ng kanyang pagkalal
Agad niya akong pinatalikod at pinaluhod. Napaigking pa ako nang paluin niya ang puwit ko ng paulit-ulit."Ouch Zander!" Di mapigilang tili ko nang hindi pa rin siya tumitigil."Nagsisisi ka na ba na hinamon mo ako? Damn bitch! I told you not to. Ikaw ang nagpumilit dahil desperada ka kaya magtiis ka!" Gigil na sabi niya at walang pasintabing ipinasok ang kanyang alaga sa akin.Napaawang ako sa pagkagulat. Imbes na sarap ay tila sakit pa ang nararamdaman ko dahil pwersahan niya itong ginawa. He didn't even kiss me o romansahin man lang ang aking katawan. "Ahhhh! Shit!" Hiyaw niya nang walang tigil sa pag-ulos. Naglaglagan ang mga butil sa aking mata na agad ko ring pinunasan. Kung magpoprotesta ako ay para na rin akong tanga dahil ako naman ang nanghamon sa kanya.He pulled my hair habang wala siyang tigil sa pagkadyot sa akin patalikod. "This is all you want huh! Ahhh shit! feel me inside you bitch!""Zandeeer ahhhhh!" Pinipilit kong mapaungol kahit nasasaktan na ako. I want to show
( Zander's POV )"Señorito nagawa niyo po yun? Baka po mapano si Amari." Nag-aalalang tugon ni Manang Celia nang ikwento ko sa kanya ang nangyari, except the sexual thing na alam kong gustong gusto naman ng babaeng yun. But as for me, it's all nothing. Kasalanan niya dahil hinamon niya ang pagkalalaki ko.Yeah, I left that bitch on that inn. Matapos akong puntahan ng tauhan ko at mapaayos ang sasakyan ay dumiritso na akong bumiyahe pauwi dito sa Bulacan."Malaki na siya Manang. She knows what to do!" Sagot ko habang hawak ang tasa ng kape at nakaupo sa may bench ng balcony. Napakamot na lamang sa ulo si Manang Celia habang pinagpatuloy ang pagwawalis.Hindi ko na nga siya nagawang dalhin sa Baguio at doon iwan dahil nabanggit ko na sa kanya ang lugar at alam kong useless lang din dahil makakabalik pa rin yun dito. Parang may sa pusa ang babaeng yun dahil kahit saan na ata dalhin at iligaw alam na alam pa rin kung paano umuwi at saan ako pupuntahan. She knew all my place. Masyadong ma
( Amari's POV)Naiwanan akong napatigagal. Napaawang ako at di manlang makagalaw habang nasa harapan pa rin ng nakasaradong pintuan ni Zander.Seriously? Annulment? Mahigit isang buwan pa nga lang magmula nang maikasal kami annulmet na agad-agad?Gumuhit ang mapait na ngiti sa aking labi. Lintik na 'to, ito pa pala ang napala ko sa pagising ng maaga para mamalengke at makapagluto sa kagustuhang madalhan siya ng pagkain. Pero wala man lang itong halaga sa kanya.Paulit-ulit akong kumukurap habang pinipigilan ang pagpatak ng mga luha."Miss, are you okay? I mean Mrs. pala."Tanong ng isang boses kaya nabaling ang atensyon ko sa lalaking nagsasalita. Medyo malayo siya kaya for sure hindi niya narinig ang huling sinabi ni Zander, na siyang ipinagpapasalamat ko. Sino ba namang tao ang gugustuhin na may makasaksi sa pananakit ng damdamin ng mismong asawa mo pa!I stare at him coldly bago naglakad at kinuha sa kamay niya ang paper bag na nilagyan ng mga natapong pagkain.Hindi ako nagsasalit
Isang linggo. Isang linggo akong nagmukmok sa aparment ni Lory matapos ang pagtatagpo naming iyon ni Zander.I miss him so bad pero natatakot ako na baka sa muling pagtatagpo namin ay ilahad niya na sa akin ang annulment paper. This is the very first time na naduwag ako ng ganito. Ibang kaba ang hatid ng kaisipang makikipaghiwalay na nga siya ng tuluyan. Shit! Baka di ko kayanin. I'm so stress sa mga nakalipas na araw. Hirap ako sa pagtulog maging sa pagkain. Ramdam ko na rin ang katamlayan ng katawan ko. Wala akong gana sa lahat."Bff, kumain na tayo ng breakfast. Naman eh! Ako ang nag-aalala sa kalagayan mong yan." Concern na pagmamaktol ni Lory nang hindi pa rin ako bumabangon sa hinihigaan ko. Matamlay ko lang siyang binalingan. "Mauna ka na. Susunod ako mamaya-maya." Ani ko. I am really not feeling well. Mabigat ang ulo at pakiramdam ko."Noong mga nakaraang araw ay naiintindihan pa kita. Pero ngayon, hindi na pwede yan. Nasaan na ba yung Amari na kilala kong palaban. Come on b
Upang mas makasiguro pa ay sinamahan ako ni Lory sa isang pinakamalapit na Ob-Gyn Clinic. Nagsagawa pa ng transvaginal ultrasound kaya kitang- kita sa resulta na may maliit na buhay na nga na nabuo sa aking sinapupunan. Niresetahan na rin ako ng doktora ng Vitamins at pinayuhan ng mga kailangang gawin at dapat kainin para healthy ang aking pagbubuntis.Nang matapos ay agaran na rin kaming umuwi sa apartment ni Lory. I was teary while holding the result. Sobrang saya ko lang na di ko maipaliwanag.This is all for real. At kung sakali mang hindi maniwala sa akin si Zander ay may pruweba akong maipapakita sa kanya.Kaya naman nang dumating ang dapit hapon ay wala na akong sinayang pa na oras. Agad ko ring binalak na magtungo sa condo ni Zander sa kagustuhang masabi na sa kanya ito. I am really hoping na baka pag nalaman niyang ipinagbubuntis ko ang anak niya ay magbago ang pakikutungo niya sa 'kin. Baka sakaling bumait siya kagaya noong una kaming nagkakilala."Magpahinga ka kaya muna b
Hinang-hina ako ng magising. Marahan akong nagmulat ng mga mata. Unang bumungad sa akin ang aparatu na nakakabit sa aking kamay kaya alam ko na agad na nasa ospital ako."Sino naman kayang nagdala sa akin dito?" Takang tanong ko sa sarili nang makitang wala akong ibang kasama rito sa loob.Ngunit agad ding nasagot ang katanungan ko nang pumasok si Lory na may kasamang doktor. Mukha silang matamlay pero pinanatili ang kasiglahan habang nasa harapan ko."Mabuti't gising ka na bff. Labis ang pag-aalala ko sayo noong may tumawag sa akin." Bungad niya kaya di na ako nagtaka dahil numero lang niya ang kauna-unahang makikita sa contacts ko."Isang waiter daw ng bar ang nagdala sayo rito dahil nakita kang nawalan ng malay sa tabi ng kalsada kalapit ng isang bar. Anong nangyari? Dapat talaga sinamahan na kita." Malungkot at may pait sa tono ng pananalita niya.At nang parang kidlat na pumasok sa isipan ko ang nangyari bago ako nawalan ng malay ay mabilis akong napaawang at napahagulhol ng iyak.
( Zander's POV)"Just give me three months. And I will give you what you wanted for a long time. Tatlong buwan lang Zander. At mangangako akong ibibigay ang kalayaan na gusto mo at di na kita muling guguluhin pa."That's her exact message from my email weeks ago. Sarkastiko akong napailing habang muling binabasa ang mensahe niyang ito. Nagbukas kasi ako ng email from an investor and suddenly, di sinasadyang dumako ang mga mata ko sa mensaheng pinadala niya.Seriously, three months is quite long. Pero kung di naman niya ako guguluhin ay sige, pagbibigyan ko nalang ang kaartehan ng babaeng yun.It's good that I haven't seen her for weeks. Natauhan na siguro sa palaging pagtataboy ko. Good for her! Well, it's good for the both of us actually. I found her so annoying and toxic. And I am hoping na sana ituloy niya na ang di pagpapakita hanggang sa matapos ang tatlong buwan at tuluyan na akong maging malaya.Gusto ko talagang umiwas sa kanya hindi lang dahil galit ako sa kanya kundi dahil