Kabanata 32

Buong magdamag akong nanatili sa unit ni Cole. Kahit galit ako at nasasaktan ay umasa pa rin ako na baka uuwi siya o baka kunin niya man lang yung mga gamit niya na naiwan dito nang sa gayun ay makapag- usap kami at marinig ko man lang ang paliwanag niya. Ngunit nabigo lang ako, ni maski anino niya ay wala na atang balak na magpakita pa.

Kaya naman buong magdamag ko ring pinag isipan ang napakabigat na desisyon ko.

Magang maga na ang mga mata ko pero minu- minuto kong pinapangaralan ang sarili na ngayon lang dapat ito, bukas o sa mga susunod na araw ay wala na akong luhang sasayangin. Kailangan kong magpakatatag at magpatuloy sa buhay alang alang sa batang nasa sinapupunan ko.

"Ze nagdala ako ng pagkain, kumain ka na. Ang tamlay tamlay mo na. Nangangayayat ka pa." Nag- aalalang turan ni Mrs. Fuentes sabay lapag ng dala nitong pagkain sa mesa. Maaga itong nagtungo si unit ni Cole para kumustahin ang kalagayan ko dahil alam naman niyang dito ako natulog.

Nanghihinang tango lang ang nagin