[ Brandon's POV ]
Nasa terrace ako ngayon habang hawak2x ang baso ng vodka. Honestly, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Para akong sasabog at alam kong may kinalaman ang nangyari sa amin ni babae kanina. Sobrang dismayado ako, akala ko kaya niya ng iwan ang lintik na trabaho sa bar ngunit sadyang nasa dugo niya na ata ang ganoong gawain.
"That woman pisses me this much!" Tiim-bagang na tugon ko habang iniinom ang vodkang hawak ko. Nakatingin lang ako sa liwanag ng buwan habang dinaramdam ang pag-aalab ng galit sa aking puso.
Nasa ganitong sitwasyon ako ng biglang nagsalita si mommy.
"So kumusta ang emergecy mo kanina? Wanted to tell something? The way you stare at the moon outside mukhang malalim ang iniisip mo." Naputol ang pagmumuni-muni ko ng marinig ang seryosong boses ni mommy.
"Mom, ikaw pala. Do you want to drink? May wine ako sa fridge I can get that for you." Aya ko sa kanya but she nodded.
"No s
Ilang gabi na ring umuuwi si Brandon na laging nakainom. Ang masaklap pa kadalasan may kasama itong magaganda at seksing babae. Sobrang manhid na ata ng puso ko at di ko alam kung paano ko kinakaya. Ang mahirap wala akong karapatan mangialam. Mukhang hindi ko pa talaga lubos na kilala si Brandon dahil ngayon lang lumabas ang tunay na kulay nito, ang pagiging womanizer. Never ko inakala na mangyayari ito. Ni hindi ko hinanda ang sarili ko sa ganitong sitwasyon. Humuhugot nalang ako ng lakas ng loob sa baby ko. Dahil siya nalang ang kaisa-isang dahilan kung bakit nakikipaglaban ako sa hamon ng buhay.Sobrang laki ng ipinagbago ng lahat. Hindi na rin kami nag-uusap. Pinagluluto ko siya ngunit hindi kami sabay kung kumain gaya ng dati. Yung katulong na hihintayin muna matapos kumain ang amo bago kumain, ganoon ang set-up namin ngayon.Wala na atang mas sasakit pa sa pambabalewala niya sa akin pero may malaking parte sa puso ko ang nais lumaban at ipagpa
[ Meghan's POV ]Maaga akong nagpaalam kay Ate Luz. 4:00AM palang ay bumiyahe na ako pauwi sa bahay ni Brandon. Kahit sobrang bigat pa ng dibdib ko ay kinailangan ko pa ring tumupad sa kasunduan namin. Actually, never naman nawala yung sakit pero kinailangan ko pa ring magpatuloy dahil kung susukuan ko siya dahil lang sa mga babae niya ay parang napakababaw na dahilan iyon kompara sa dahilan na kailangan kong patunayan ang sarili ko sa kanya para itama lahat ng mga panghuhusga niya alang-alang na rin sa pagtanggap niya ng buo sa magiging anak namin."Hinahanap niya kaya ako? Mukhang wala naman atang pakialam yun sa akin." Malalim ang naging buntong-hininga ko sa kaisipang ito. Ni hindi nga ako nakakatulog ng maayos gabi-gabi kakaisip kong ano ang pwede kong gawin para mapalapit ulit sa kanya. Hanggang sa biyahe ay lutang pa rin ang utak ko.Sakto namang hindi pa traffic sa daan kaya't mabilis akong nakarating. Nilakad ko pa ang babaan ng jeep papas
[Meghan's POV] Pilit kong inabala ang sarili sa paglilinis ng buong bahay ni Brandon para lang makalimutan kahit papaano ang ginawa niya sa akin kaninang umaga. Hindi ko na alam kung saan ko ilulugar ang sarili para lang pakitaan niya ng maganda kagaya dati. "Matigas din kasi ulo mo Meghan! Sinabihan kana niya diba na kailangan alam niya lahat ng lakad mo pero nagpadala ka sa bugso ng damdamin kaya sinusuway mo ang kagustuhan niya." Napailing akong kinakausap ang sarili dahil narealize kong may mali din ako. Nung chineck ko kasi ang aking cellphone ay may missed calls ito galing kay Brandon. Sa pagmamadali ko kahapon ay di ko namalayang naiwan ko pala ito. "Tinawagan niya ako? So ibig sabihin may paki siya sa akin?" Sigaw naman ng kabilang parte ng utak ko. Gusto kong kiligin sa kaisipang ito ngunit kinakalaban naman ito ng puso ko dahil sa masakit na nangyari kanina. "Pero hindi pa rin dahilan yun para babuyin ka niya ng ganon-ganon la
"Kuya, pwede niyo po ba akong mahintay? Kukunin ko lang po yung mga gamit ko." Pakiusap ko sa driver ng taxi para hindi na ako hahagilap ng masasakyan paalis. Pansin siguro nito ang pag- iyak ko kaya napatitig pa ito sa namamaga kong mata bago sumagot. "Wala pong problema ma'am." Aniya kaya't mabilis akong bumaba para kunin ang mga gamit ko. Nang makapasok sa loob ay muli na naman akong napahikbi. Di ko mapigilan maging emosyonal habang nilalagay sa bag ang mga gamit ko. I'm going to miss him! Sobra! Feeling ko'y mahihirapan akong hindi na siya makita araw-araw. Sobrang sakit lang kasi na kahit hindi naman ganoon kasaya ang pagtira ko dito, memorable pa rin lahat dahil kasama ko siya. Nasanay na ako na kahit dinedeadma niya lang ako ay masaya na akong mapagsi
[ Meghan's POV ]"Mag-iingat ka doon Meghan! Alagaan mong mabuti yang baby mo. Tsaka lagi mo akong tawagan ha. Mamimiss kita. Wag kang mag- alala at ako na ang bahala sa bahay niyo ng nanay mo. Wag mo akong kakalimutan." Maluha-luhang tugon ni Ate Luz habang nakayakap sa akin ng mahigpit."Syempre naman po ate. Paano ko naman makakalimutan ang kaisa-isang taong naging karamay ko sa lahat. Maraming salamat po, napakalaki ng utang na loob ko sayo ate. Kayo na po muna ang bahala dito. Tsaka lage din po kayong mag-iingat. Babalitaan ko po kayo." Sagot ko habang abala sa pagpunas ng namumuong luha sa aking mga mata."Luz, I appreaciate all the good things you've done to my daughter. Don't worry I will keep in touch with you." Saad ni Daddy Benedict sabay yakap kay Ate Luz. May iniabot pa itong sobre kay Ate Luz na naglalaman ng pera. Ayaw sanang tanggapin ni ate ngunit pinilit namin ni daddy. Para na rin makap
[ Brandon's POV ]My life without her is totally different now. I'm started to miss everything about her. Yung simpleng goodmorning niya while inaalok akong kumain ng breakfast. Yung masarap niyang luto. Yung pagiging boba niya at ignorante sa mga bagay. Ang kakulitan niya. Her beautiful face. Ang mapupula at maiinit niyang labi.Fuck!Bakit ngayon ko lang narealize lahat ng ito! Bakit ngayon pa na wala na si babae sa buhay ko.Ngayon nga lang ba? Marahil ay matagal na kaso di ko lang matanggap sa sarili ko noon dahil masyado kong pinapahalagahan ang pangalan ko kesa sa nararamdaman ko.It's been 5 years long since umalis si babae sa buhay ko. 5 years of longingness. 5 years of grief and sadness. I don't even know paano ko nasurvive lahat gayung halos araw-araw akong kinakain ng konsensiya ko.I've been looking for her kahit napakaimpossibleng mahanap ko siya. Nagbakasyon ako sa parents ko sa States ng ilang buwan just to find ma
[Meghan's POV]"Welcome to Cebu, Philippines Ms. Meghan Walton"Nahagip ng aking paningin ang isang banner. Hawak ito ng isang may edad na babae at dalagitang tantiya ko'y nasa 20's pa lamang. Walton na kasi ang gamit kong apelyido ngayon. Matagal na itong pinabago ni Daddy Ben.Nakangiti akong naglakad patungo sa direksiyon ng dalawang babae. Nang makalapit ako sa dalawa ay kita ko ang pagkamangha sa kanilang mga mata."Wow! Ms. Walton? Aba'y pagkagandang babae. Mukhang taga hollywood." Di magkaundagagang sambit ng dalagita. Mukhang napakalakas ng energy niya lalo na't titig na titig ito sa aking kabuuan. Bigla ko tuloy naalala si Gail sa kanya."Oo nga ano. Aba'y napakamestisa at napakaamo ng mukha." Turan naman ng kasama nitong may edad na babae. Dinig na dinig ko ang paghanga ng dalawa kaya't natutuwa ko silang binati."Magandang araw po sa inyo. Maraming salamat po sa compliment." Medyo nahihiyang saad ko pa. Nagkatinginan ang dalawa at
[Meghan's POV] Mabilis namang kinuha ni Annie ang kanyang cellphone sabay click ng camera kasama ang lalaki kahit na marami itong bitbit na pinamalengke namin. Kilig na kilig pa si Annie na parang nakalimutang may kasama. Pagkatapos ay muling bumaling sa akin ang lalaki. "I'm sorry again. My name is Calex and you?" Sincere na sambit nito sabay lahad ng kanyang kamay. "It's okay. Hindi mo naman sinasadya. Meghan Walton." Sabay abot naman ng kamay niya at nagshakehands kami. Pulang-pula naman si Annie habang nakatingin sa amin. Kilig na kilig ang bruha. May kinuha si Calex sa wallet niya." By the way Meghan, here take it." Aniya sabay abot na dalawang ticket. Nagtataka ko naman iyong tiningnan. "VIP tickets for motocross racing?" Nakataas ang kilay na tanong ko sa kanya. "Yeah, I'm a motocross racer. Sa Sunday na yan. I hope makapunta ka. Pambawi ko man lang sayo." Aniya na napakamot pa sa batok na pa
Makalipas ang isang buwan.Humahagulhol na nakaharap si Krissy sa isang lapida. Alam niyang huli na para magpatawad ngunit alang alang sa ikapapanatag ng loob niya ay ibibigay niya ito sa babaeng nagdulot ng labis na hinanakit sa kanya."Kung naririnig mo ako ngayon mom. Pinapatawad ko na po kayo. Sana mapatawad niyo rin po ako." Madamdaming usal ni Krissy. Sa loob ng mahabang panahon ay ngayon lamang niya nabisita ang puntod ng kanyang mommy.Lumapit sa kanya si Calex at buong puso siyang niyakap. Tahimik lang ang lalaki bilang respeto sa nagdadalamhating puso ng asawa.At nang matapos si Krissy ay niyakag na rin niya ang babae pauwi."Tara na love, baby CK is waiting for us." Malambing na turan ni Calex."Pwede bang samahan mo ako bukas para dalawin sa kulungan ang kapatid ko love?" Pakiusap ni Krissy sa asawa. Mailap pa si Eliz sa kanya kaya niya sinasanay ang babae sa lagi niyang pagdalaw. Nagbabakasakaling balang araw ay magkaroon din sila ng pagkakaunawaan despite sa mga nangyar
"Sino ka ba at anong naging kasalan ko sayo para gawin mo ang kahayupang ito!?" Sigaw ni Krissy sa nakahalukipkip na babae sa kanyang harapan. Maganda ito at may balingkinitang katawan. She looks harmless ngunit nakatago pala ang sungay nito.Hindi paman nito sinasabi ang pangalan ay malakas ang kutob niyang ito ang babaeng tinutukoy ni Philip na si Eliz.Nang mahuli siya ng babae kanina ay agad siyang dinala sa isang tagong kwarto. Ginapos ang kanyang buong katawan habang nakaupo siya sa isang upuan."Well, hindi mo talaga ako makikilala dahil never mo namang naisipan na kilalanin ako! Ni minsan hindi mo naisip na nag-eexist ang isang tulad ko Krissy Parker!" Bulyaw ng babae. Puno ng hinanakit ang bawat katagang binitawan nito.Talagang kahit anong isipin ni Krissy ay hindi niya maalala na nagkrus ang landas nila ng babae."Oh shit! I don't even know you at wala akong maalala na nasaktan kita. For goddamn sake ngayon pa lamang tayo nagkita kaya hindi ko alam kung anong pinaghuhugutan
Mabilis na naasikaso ni Calex ang lahat kaya't agad rin silang nakalipad pauwi ng Pilipinas.Si Brenda na ang dumiritso sa mansyon para dalhin ang kanilang mga gamit dahil agad na nakipagkita sina Calex at Krissy kay Philip sa isang exclusive restaurant. Kaligtasan ng kanilang anak ang nakasalalay rito kaya bawat segundo ay mahalaga.Sakto namang pagdating nila ay naghihintay na si Philip sa table number na binanggit nito.Agad na umorder si Krissy ng pagkain para sa kanilang tatlo."Philip, gusto kong malaman kung bakit malakas ang hinala mong si Ms. Eliz Teng ang nagpakidnap sa anak namin." Bukas ni Calex sa paksa.Si Krissy naman ay tahimik lang na nakikinig sa dalawang lalaki."Gusto kong sabihin sa inyo lahat ng nalalaman ko. Sabihin nalang natin na gusto kong bumawi sa kasalanan ko kay Brenda. I love her so much kaya mahalaga na rin sa akin ang mga taong mahalaga sa buhay niya." Salaysay ni Philip."What do you mean?" Naguguluhang tanong ni Krissy."Isa ako sa binayaran ni Eliz
Nagbubunyi ngayon si Eliz habang karga karga ang sanggol ng isa sa kanyang mga katulong."Kuwawang bata, nadamay pa sa kawalangyaan ng mommy niya. Kung sana kinilala ako ng mommy mo, hindi ako maghihiganti ng ganito." Usal ng babae habang nakatitig sa napakagwapong sanggol na mahimbing na natutulog.Sa wakas ay napagtagumpayan din ni Wesley ang kanilang plano.Lumapit si Wesley at niyakap nito si Eliz sa beywang sabay halik sa leeg ng babae."Are you happy now my baby?" Masayang usal ni Wesley. Matupad lang niya ang kagustuhan ng babaeng minamahal ay sobra na siyang kontento.Humarap si Eliz sa lalaki at sinagot ito ng isang mapusok na halik sa mga labi. "Sobra mo akong pinasaya babe! Kaya ngayon may premyo ka sa'kin." Bulalas ng babae matapos maghiwalay ang kanilang mga labi.Inakay niya si Wesley patungo sa kwarto at doon isinagawa niya ang premyong ibinigay para sa lalaki. At yun ay ang muling ipaubaya ang sarili sa lalaki."Sayong- sayo ako ngayon babe!" Mapanuksong usal ni Eliz
Nagdaan ang mga araw na puro saya na lamang ang nararamdam nina Krissy at Calex sa kanilang mga puso. Ang kulang nalang talaga ay si baby CK. At araw nalang din ang kanilang bibilangin para tuluyan nila itong makasama at magiging buo na rin sila.Samantala, sa kabilang dako naman ay abalang abala si Wesley sa kilos na gagawin ng mga utusan niya. Ngayong araw nakatakda nilang gawin ang nakasaad na plano ni Eliz.Nakakabit ang malilit na hearing aid sa kani-kanilang tainga para sa maayos na komunikasyon at monitoring sa kilos ng bawat isa.Kasalukuyang nasa tinutuluyang apartment si Wesley dahil dito nila plinano ang mga hakbang na gagawin nila.At nang matapos ang kanilang pagpupulong ay pinaalis na rin ni Wesley ang kanyang mga utusan. Kailangang makapwesto na ang mga ito para hindi pumapalpak pagdating ng oras.Nakahanda na rin ang private airplane na gagamitin niya sa pagtakas dala ang sanggol.Yun talaga ang pinakaplano ni Eliz, kunin ang anak ni Krissy at ilayo ito! Alam ni Eliz
Nagkakatuwaan sa pag-uusap sina Calex, Krissy at Brenda nang maabutan nina Jaxon at Aries sa loob."Wow ang saya ah! May party ba?" Bungad ni Jaxon habang nakahawak sa braso ni Aries.Nagagalak na binati ang dalawa nina Krissy at Calex. Samantalang si Brenda ay hindi maialis ang mga mata nito sa nakapulot na kamay ni Jaxon.Bakas ang gulat sa echuserang tingin nito. Wala naman kasing itong alam tungkol sa tunay na pagkatao ni Jaxon."Ui teka Jaxon, ano yan?" Di mapigilang puna ni Brenda sabay turo nito sa kamay ni Jaxon na nakapulupot sa braso ni Aries.Napahalakhak naman si Jaxon. Ramdam niya kasing hindi makapaniwala si Brenda sa nakikita nito."Bakit bawal bang maglambing sa BOYFRIEND ko?" Confident na sagot ni Jaxon na talagang diniinan pa ang salitang boyfriend. Ngayong nagkaaminan na sila ni Aries ay wala ng makakapigil pa sa pagmamahalan nila. Malaya na nilang ipangalandakan sa ibang tao at sa buong mundo kung ano talaga sila at never nilang ikakahiya ito."What!?? Boyfriend!?
"Kristela mahal na mahal kita, sana naman wag ka ng gumawa ng dahilan para ipagtabuyan pa ako sa buhay mo." Nagsusumamong pakiusap ni Calex."Sa tingin mo ba ganoon lang kadaling hayaan kang makabalik sa buhay ko? Sa buhay namin ng anak ko? Sobra mo akong sinaktan Calex! At hindi ko alam kung kaya pa kitang pagkatiwalaan ulit." Nasasaktang tugon ni Krissy."Kulang pa ba itong ginagawa ko para mapatawad mo ako? Dahil kung oo, hindi ako magsasawang suyuin ka oras-oras hanggang sa bigyan mo ulit ako ng chance." Emosyonal at buong pusong salaysay ni Calex. Kulang nalang umiyak ang lalaki sa harapan niya.Umiling si Krissy, senyales na labis pang naguguluhan ang kanyang isip."Hindi ko pa alam Calex. Bigyan mo muna ako ng panahong makapag-isip ng maayos. Just leave!" Ma-autoridad na tugon ni Krissy sabay hawak sa sumasakit niyang sintido. Nagtatalo kasi ang isip at puso niya"Aalis ako ngayon at bibigyan kita ng panahong makapag-isip ng maayos. Pero bago ko gagawin yun, gusto ko munang mal
"So what do you want to eat for dinner girls? Sagot ko na. Celebration man lang natin dahil malapit ng makalabas si baby sa NICU." Masayang turan ni Wesley. Abot tainga naman ang ngiti ni Krissy nang kumpirmahin ito ng doktor kanina. Isang linggo nalang ang hihintayin niya at sa wakas ay makakalabas na ng NICU ang kanyang anak. At kapag nangyari yun, makakauwi na rin sila ng Pilipinas matapos ang mahigit dalawang buwan na pamamalagi nila rito."Anything you want. Kayo na ni Brenda ang bahala." Tugon ni Krissy."Naku! Kung wala lang tayo sa ospital hindi lang pagkain ang oorderin ko eh. Tiyak pati inuman din. Magwawalwal ako kasi finally, makakasama ko na rin ang baby Philip ko. Miss na miss ko na kasi talaga siya." Ani Brenda na hindi napigilan ang kilig na nararamdaman, na kinurap-kurap pa nito ang mga mata na parang nagday-dreaming.Napailing na lamang si Krissy. Iba talaga ang tama ng babae sa nobyo nito."Drama mo Bren ha!" Nakangising turan ni Wesley."Bakit? Hindi mo ba narana
"Well, seems like mukhang malabo na magkaayos ang dalawa babe." Balita ng nobyo ni Eliz sa kabilang linya. Na walang ibang tinutukoy kundi ang mag-asawang Calex at Krissy."Magandang balita yan babe. Sana tuluyan ng magkahiwalay ang dalawang iyan." Natutuwang usal ni Eliz. Ikakatuwa niya kasi talagang makita na nahihirapan at nasasaktan si Krissy."Hayaan mo babe, susulsulan ko pa si Krissy para mas lamunin ng galit." Nakabungisngis na pahayag ng lalaki. Mabuti na lang at kasundong kasundo ni Eliz ang kanyang kasintahan, na nasasakyan nito lahat ng masamang plano niya. Actually, nahawa na ang lalaki sa budhing meron siya. Dahil sa nakwento niyang hirap na kanyang pinagdaanan magmula paslit pa lamang siya ay wala na ring ibang hangad ang lalaki kundi ang samahan siyang makamit ang paghihiganting nais ng kanyang puso."Go on babe, that's right! Ikaw nalang talaga ang maasahan ko diyan. Anyway, sa bata anong balita?" Segundang tanong ni Eliz. Hindi na siya makapaghintay, pati araw ay bi