Kabanata 37

[ Meghan's POV ]

Maaga akong nagpaalam kay Ate Luz. 4:00AM palang ay bumiyahe na ako pauwi sa bahay ni Brandon. Kahit sobrang bigat pa ng dibdib ko ay kinailangan ko pa ring tumupad sa kasunduan namin. Actually, never naman nawala yung sakit pero kinailangan ko pa ring magpatuloy dahil kung susukuan ko siya dahil lang sa mga babae niya ay parang napakababaw na dahilan iyon kompara sa dahilan na kailangan kong patunayan ang sarili ko sa kanya para itama lahat ng mga panghuhusga niya alang-alang na rin sa pagtanggap niya ng buo sa magiging anak namin.

"Hinahanap niya kaya ako? Mukhang wala naman atang pakialam yun sa akin." Malalim ang naging buntong-hininga ko sa kaisipang ito. Ni hindi nga ako nakakatulog ng maayos gabi-gabi kakaisip kong ano ang pwede kong gawin para mapalapit ulit sa kanya. Hanggang sa biyahe ay lutang pa rin ang utak ko.

Sakto namang hindi pa traffic sa daan kaya't mabilis akong nakarating. Nilakad ko pa ang babaan ng jeep papas