Prologue

Nagmamadali akong maglakad dahil may mahalaga kaming pag-uusapan ng aking katagpo. Ilang metro ang aking tinakbo bago makarating sa kinaroroonan n'ya. 

May inasikaso pa akong trabaho kaya medyo nahuli ako nang dating. Lahat ng aking pagod ay napawi at napalitan ng ngiti nang makita s'yang nakatayo sa gilid ng puno habang masuyo na hinihintay ako. 

Naramdaman yata n'ya ang presensya ko `pagkat napalinga siya sa direksiyon ko. I smiled widely nang makita ang isang mala-anghel na nagpapatibok ng puso ko. 

`Di na akong nag-atubiling lapitan siya agad at salubungin nang yakap, ngunit aking ipinagtataka kung bakit hindi n'ya ako niyakap pabalik?

I felt a bit strange, and I thought, there's something wrong with her, so I asked her directly without any hesitations. 

“Baby—” hindi ko na natuloy ang aking sasabihin dahil pinutol niya na agad ito. 

“Maghiwalay na tayo. Pagod na ako sa relasyon natin,” diretsong pahayag niya. 

Tila tumigil ang pag-ikot ng aking mundo at halos hindi ma-iproseso ng utak ko ang nangyayari ngayon. Pakiramdam ko'y tumigil ang tibok ng aking puso dahil sa mga salitang binitiwan niya. 

I stared at her brown eyes, and all I could saw is coldness. She's very serious while looking at me. There's something wrong. She doesn't seem the girl I loved. Parang hindi siya `yong babaeng kaharap ko ngayon. I frozed for a while bago manumbalik sa isipan ko ang sinabi n'ya. 

She must be kidding, right? 

Is she tantalizing me? 

Parang tinusok ang puso ko ng sandamakmak na karayom. Pakiramdam ko'y sumabog ang puso ko. 

I hope that... this is all some part of a joke that she was playing dahil `di na ito nakakatuwa. 

“A... a-ano? Bakit?” 

Matinding pighati at kalungkutan ang aking nararamdaman. Tila nawasak ang puso ko. Sumikip ang dibdib ko at parang kinapos ako nang hininga. Patuloy pa ring kumikirot ang puso ko at hindi makapaniwala na makikipaghiwalay s'ya. 

How come na gagawin n'ya ito sa `kin? No. Hindi puwede. Marami ang tumatakbo sa isipan ko at tanging siya lang ang makasasagot sa aking mga katanungan. 

“Kasi hindi kita mahal. Bakit naman kita mamahalin? Pera lang `yong habol ko sa `yo kaya pumayag ako  na makipagrelasyon sa `yo. Ng dahil sa `yo, nakukuha ko lahat ng mga gusto ko.” 

Halos manigas ako sa kinatatayuan nang marinig ang sinabi niyang iyon. 

This isn't a dream, right? 

A dream that is unbearable to face... 

Pero kahit anong pilit ko ay hindi maiiwasan na realidad ito. We were just fine yesterday, pero ano'ng nangyari ngayon? Bakit nagbago ang ikot ng mundo? Bakit tila nagbago s'ya? 

Napatingala na lang ako sa langit at naglabas nang buntonghininga. Hindi ko na mapigilang kontrolin ang nararamdaman ko dahil may namumuong galit sa puso ko. 

Mahigpit ko s'yang hinawakan sa balikat at niyugyog. Wala akong pakialam kung nasasaktan s'ya. It doesn't matter if people are looking at us. 

“Tell me that you're just joking. This isn't funny anymore!” malakas na hiyaw ko sa kalagitnaan ng sakit. 

“Ginamit mo lang ako? All the things you've done for me were just a part of your lies?” I added. 

I couldn't believe that she did this to me. Halos manlambot ang aking mga tuhod and any moment ay parang bibigay ang puso ko. 

My heart is aching because I let her earned my trust and look what happened to me, she betrayed me. She was pretending all along. Pinaglaruan niya ang damdamin ko. All of this was part of her plan. 

“Oo! I get what I want kaya wala ka nang pakinabang sa akin, saka may bago na akong boyfriend na mas mayaman pa kaysa sa `yo. You're now useless to me. You're a futile as rag on the floor.” 

I closed my eyes at pinapakalma ang sarili ko. But no matter how hard I tried, I really couldn't control my emotions. 

Nanigas ako sa inis at naikuyom ko ang aking mga kamao. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon.

I looked at her once again in her eyes. Those eyes that are full of mendacity. 

“Mali pa lang minahal kita,” I said with a repugnance toned bago tumalikod at naglakad ng ilang hakbang papalayo sa kaniya. 

Nauna akong umalis dahil baka ano pa ang magawa ko sa kaniya. Sobrang sakit ang nararamdaman ko dahil pinagtaksilan ako ng isang babaeng minahal ko ng lubusan. 

She tore my heart apart. I thought she was happy with me. She's always smiling when we're together. I always do the things just to make her happy. I always treated her like a princess living in a palace. 

Pero lahat ng `yon ay pawang kasinungalingan lamang. I love her with all my heart, but she doesn't felt the same way. It hurts me like hell that she's pretending all along. It was wrong to love a girl like her. I slowly wiped my tears and decided to go home. 

From this day onward, I will forget you and all the memories we've shared together. I will bury them into the grave. 

Napailing ako habang pilit na inaalis sa isipan ang alaalang `yon. 

  

I will never forgive that naughty girl. 

I will never forgot the face of that treacherous and villain demoiselle who entered my life in this world. 

I may be forgot the memories we've shared, but the scars still remained. 

I'll make her suffer as hell until she realize the pain I've been through. 

I will pick revenge over love. 

Vengeance is the key. 

This game is just part of my revenge. Sisiguraduhin kong dudurugin ko ang puso n'ya kagaya nang ginawa n'ya sa `kin noon. 

I will surely win this revenge game.