My life went on normally. Wala namang nagbago bukod sa palaging nakadikit sa akin si Sean. Sa tuwing wala akong flight ay gumagawa talaga siya ng paraan so he can stick beside me. Hindi ko alam pero napansin kong habang tumatagal ay mas nagiging clingy siya lalo sa akin and I'm not complaining."Hug?" tanong sa akin ni Sean, pumipikit-pikit pa ang mga mata niya dahil kakagising niya lang din. Nakatulog kasi siya kagabi habang nanonood kami ng movie kaya hindi ko na lang din siya ginising pa.I extended my arms on him to give him a hug. Mabilis naman siyang lumapit sa akin at sa sobrang aggressive ng pagkakayakap niya sa akin ay napasandal ang likod ko sa backrest ng sofa."Clingy mo, ah?" natatawang tanong ko sa kaniya habang bahagyang sinusuklyan ang buhok niya gamit ang daliri ko."Love..." he called me, his eyes still closed. "Can I ask you a question?"Bahagya akong tumawa. "You're already asking me na," I said.Nagmulat siya ng mga mata bago maingat na inabot ang kamay ko. Maraha
"I'm doing fine," I told her a few minutes after being silent. "Sean is always taking care of me.""I'm really glad to hear that," tumatangong sabi niya. "To be honest, I--- I really have something to tell you.""What is it?" tanong ko kaagad."I'm opening a small restaurant tomorrow. I know this is too much to ask but I still wanted to invite you for the mini opening."I bit the inside of my cheeks when I heard. She's opening a restaurant? Bata palang ako alam kong magaling talaga si Mommy when it comes to business and knowing the family she came, alam kong hindi naman siya mahihirapang magsimula ulit."May I know the other details?" I asked her, remaining a poker face."Eight in the morning," she said. "Don't worry. My family isn't coming. I only invited you and some of the staff and people I know personally.""Titingnan ko po," tipid na sagot ko kahit na alam ko sa sarili kong pupunta ako. Of course, I would still love to come. I wanted to show her support."You can invite Sean if
"Nasaan ka na? Napakatagal naman nito. Galing ka bang ibang bansa? Mag-iisang oras na 'yang on the way mo!" sunod-sunod na talak ni Mikko pagkatapos kong sagutin ang tawag niya."Traffic nga. Anong gusto mo, lumipad ako?" tanong ko sa kaniya habang nasa daan pa rin ang tingin.He asked me to come to their house to help him in practicing new songs. Wala naman akong ginagawa kaya pumayag na lang din ako."Tawagan mo ako kapag malapit ka na."Pinatay na niya ang tawag kaya muling tumahimik sa kotse ko. When I arrived at their house, mabilis kong kinuha ang cellphone ko para tawagan siya. I can just enter their house but when I went to the front door, wala sa sarili akong napasilip sa glass window nila at nakitang nandoon si Brix kasama ang mga kaibigan niya.I stopped dialing Mikko's number and unconsciously looked at the girl with the blue hair clip. She was busy telling something while her friends were in full ears. I can't help but to smile while looking at her. She really looks hands
"Are you really sure about this?" Tyler asked me.Malakas akong bumuntong-hininga bago marahang pumikit bago tuluyang humarap sa kaniya. Ilang beses na niyang tinanong iyan sa akin simula nang makarating siya rito. "Will you just please shut your mouth and let me pack my things peacefully?""Woah, chill," natatawa na sabi niya agad habang tinataas ang dalawang kamay. "I just wanted to know if you really wanted to go home or if you're just acting impulsively again.""I am not. Okay na?" nauubusan na ang pasensya na sagot ko sa kaniya. "Last year ko pa talaga balak umuwi, you know that.""I know but can't you just leave after my birthday?""I already booked my ticket.""You're really rude!" he sulked.He sat down on the sofa and kept on making noises. He also kept on murmuring some words which I totally ignored because that's how he is. Mas mahirap siyang patahimikin."Why are you going home again?" tanong niya nang mapagod siyang kausapin ang sarili. Kung tutuusin, para talaga siyang
"Magtititigan na lang ba tayo?" nakataas ang kilay na tanong ni Nova sa aming apat. Muli kaming natinginan bago sabay-sabay na tumikhim."Let's start discussing where we should hold our group activity meeting. Any suggestions?" tanong ko sa kanila."Pwede namang inside the school nalang," Lei suggested."Nope," Nova disagreed immediately. "Mas nakakapag-focus tayo kapag may certain place na tayo lang ang nandoon," she explained. "Kaninong bahay ang available?"Mahina akong binunggo ni Zayd sa balikat. "Ekis na kaagad kila Avril. Baka nandoon ang parents. Huwag na lang, oy!" sabi nito na parang umakto pang kinikilabutan.Agad ko siyang tiningnan nang masama. "That's rude."Humalakhak si Brix. "Gago ka talaga. Kaya ayaw sa atin ni Tita kasi nararamdaman niyang ayaw din natin sa kaniya, eh.""Focus, please," pagkuha ni Nova sa atensyon namin habang masama na ang tingin sa dalawang lalaking kaibigan. "Kaninong bahay nga? Wala tayong matatapos kung puro ganito tayo ngayon.""I can't sugges
"I'm going, Mom," paalam ko sa kanila habang kumakain sila ng almusal."Where are you going? It's Saturday.""May meeting po kami for the upcoming freshmen week. Uuwi rin po ako kaagad pagkatapos," sagot ko.Inaantok akong nagmaneho patungo sa bahay nila Brix. Halos sabay kaming dumating ni Zayd kaya naman siya kaagad ang nakapansin sa itsura ko."Halatang puyat, ah. Late natapos 'yong party? Dapat nagsabi ka para binago nalang 'yong call time," sabi niya sa akin habang naglalakad kami papasok."Okay lang," tipid na sagot ko.Pagkarating namin sa living room ay nilabas ko na kaagad iyong laptop ko para makapagsimula na kami sa meeting."How was the party last night?" they asked me habang hinahanda ko ang laptop.I sighed. "As usual... maintaining the illusion of the perfect family throughout the party," tamad na sagot ko."Huy, grabe ka! Natututo ka na talaga sa aking huwag lagyan ng filter ang bibig," tuwang-tuwang sabi ni Leizie dahilan kung bakit siya kaagad ginawaran ng masamang t
"Go home early, Janniza Avril. No more hanging out with your friends ," bilin ni Mommy sa akin bago ako tuluyang makaalis ng bahay.I was in the mood. Nilagay ko iyong payong ni Kuya Sean sa tote bag ko bago ako bumaba ng kotse. Marami na akong naabutang freshmen near the University entrance. They were gathered depends on the color of their shirts which define their chosen programs."Welcome, everyone, to our university! We're thrilled to have you here. Let's start off with a campus tour so you can familiarize yourselves with your new home," energetic na panimula ni Zayd habang nakatayo sa gitna.The tour proceeds, with the students enthusiastically exploring the campus, asking questions, and absorbing information."Over here is the main academic building, where you'll have most of your classes. It's always bustling with activity and a great place to meet fellow students."Sabay-sabay silang tumingin sa tinuro ni Zayd na kahit kami ay napantingin na rin. Nasa gilid lang kami ni Zayd h
"Have you seen that? He was looking at me!" kinikilig na sabi ni Leizie habang hindi pa rin maka-move on sa performance ni Kuya Sean."I don't think so," Zayd disagreed. "Sa pwesto ata siya ni Avril nakatingin, eh?" hindi pa siguradong dagdag niya.Tumikhim ako sa sinabi niya at hinayaan na lamang silang magsagutan ni Leizie tungkol doon. Natigil lamang iyon nang dumating sila Kuya Mikko at Kuya Sean sa table namin."Hi, Kuya Mikko!" mabilis na bati ni Leizie bago lumapit sa akin para sikuhin ako. "Ang galing mo raw mag-perform kanina sabi ni Avril!" nagtaas-baba ang kilay niya sa akin."Thank you," Kuya Mikko chuckled."Kuya Sean!" pagkuha ni Brix sa atensyon nito. "Sinong pumilit sa 'yong tumugtog? Ang kung sinumang nakapagpapayag sa 'yong kumanta ngayong gabi ay deserve ng isang malaking reward!" he shouted."I just felt like performing tonight," nakangiting sagot ni Kuya Sean. Mula kay Brix ay nilipat niya ang paningin sa akin. Mabilis niya akong ginawaran ng ngiti kaya naman gano
"Nasaan ka na? Napakatagal naman nito. Galing ka bang ibang bansa? Mag-iisang oras na 'yang on the way mo!" sunod-sunod na talak ni Mikko pagkatapos kong sagutin ang tawag niya."Traffic nga. Anong gusto mo, lumipad ako?" tanong ko sa kaniya habang nasa daan pa rin ang tingin.He asked me to come to their house to help him in practicing new songs. Wala naman akong ginagawa kaya pumayag na lang din ako."Tawagan mo ako kapag malapit ka na."Pinatay na niya ang tawag kaya muling tumahimik sa kotse ko. When I arrived at their house, mabilis kong kinuha ang cellphone ko para tawagan siya. I can just enter their house but when I went to the front door, wala sa sarili akong napasilip sa glass window nila at nakitang nandoon si Brix kasama ang mga kaibigan niya.I stopped dialing Mikko's number and unconsciously looked at the girl with the blue hair clip. She was busy telling something while her friends were in full ears. I can't help but to smile while looking at her. She really looks hands
"I'm doing fine," I told her a few minutes after being silent. "Sean is always taking care of me.""I'm really glad to hear that," tumatangong sabi niya. "To be honest, I--- I really have something to tell you.""What is it?" tanong ko kaagad."I'm opening a small restaurant tomorrow. I know this is too much to ask but I still wanted to invite you for the mini opening."I bit the inside of my cheeks when I heard. She's opening a restaurant? Bata palang ako alam kong magaling talaga si Mommy when it comes to business and knowing the family she came, alam kong hindi naman siya mahihirapang magsimula ulit."May I know the other details?" I asked her, remaining a poker face."Eight in the morning," she said. "Don't worry. My family isn't coming. I only invited you and some of the staff and people I know personally.""Titingnan ko po," tipid na sagot ko kahit na alam ko sa sarili kong pupunta ako. Of course, I would still love to come. I wanted to show her support."You can invite Sean if
My life went on normally. Wala namang nagbago bukod sa palaging nakadikit sa akin si Sean. Sa tuwing wala akong flight ay gumagawa talaga siya ng paraan so he can stick beside me. Hindi ko alam pero napansin kong habang tumatagal ay mas nagiging clingy siya lalo sa akin and I'm not complaining."Hug?" tanong sa akin ni Sean, pumipikit-pikit pa ang mga mata niya dahil kakagising niya lang din. Nakatulog kasi siya kagabi habang nanonood kami ng movie kaya hindi ko na lang din siya ginising pa.I extended my arms on him to give him a hug. Mabilis naman siyang lumapit sa akin at sa sobrang aggressive ng pagkakayakap niya sa akin ay napasandal ang likod ko sa backrest ng sofa."Clingy mo, ah?" natatawang tanong ko sa kaniya habang bahagyang sinusuklyan ang buhok niya gamit ang daliri ko."Love..." he called me, his eyes still closed. "Can I ask you a question?"Bahagya akong tumawa. "You're already asking me na," I said.Nagmulat siya ng mga mata bago maingat na inabot ang kamay ko. Maraha
"Nagkabalikan na nga kayo?"Napapikit ako nang muling itanong ni Lei sa akin iyon. Alas sais palang ng umaga nang dumating siya dito at hanggang ngayon ay tinatanong niya pa rin iyon kahit na ilang beses ko na rin siyang sinagot."Balak mo bang itanong sa akin 'yan hanggang matapos ang araw na 'to?" nauubusan na ng pasensya na tanong ko sa kaniya."Hindi naman." Umiling siya. "Wala. Hindi na kita magagawang maid of honor niyan kasi kailangan partner kayo ni Kuya Sean," she pouted."Pwede mo pa rin naman akong gawing maid of honor. Ano naman kung hindi kami partner?" tanong ko."Mas maganda kung partner kayo!" she suddenly shouted kaya naman bahagya akong nagulat. Tumayo siya para lumapit at umupo sa harapan ko. Tahimik niyang inabot ang dalawang kamay ko bago hinawakan iyon."Are you happy?" seryosong tanong bigla sa akin.Matagal ko siyang tinitigan sa mukha bago unti-unting tumango bilang sagot. "Of course, Lei. I am beyond happy.""Is this really what you want? Are you sure you can
"What the hell was that?! Why did he kiss you on your forehead?!"As soon as Sean left, Lei immediately dragged me inside the house. Nanlalaki ang mga mata niya na parang naguguluhan sa nasaksihan kanina."Oh my God! Nagkabalikan na ba kayo?! Ano? Kayo na ulit?! Kailan pa? Bakit hindi mo sinabi sa akin?! I should be the first one to know!"Napasapo ako sa noo ko. This is the reason why I prefer to tell them in a nice way. Kung biglaan kasi, talagang ganito rin ang magiging reaksyon ni Lei."Kanina lang, okay? Nag-usap kami kanina," sagot ko."Kanina?! During our engagement party?! So, naging tulay pa pala itong party namin sa inyo?"Nagkibit-balikat ako. "Siguro. Parang ganun na nga.""Bruha ka!"Kung hindi lang siguro pagod at nakainom si Lei ay talagang aabot kami ng umaga para makwento ko sa kaniya ang lahat ng nangyari simula noong alumni party.The next day, tinanghali na ako ng gising. Sobrang sakit ng ulo ko dahil sa hang over kaya naman naligo na ako bago tuluyang bumaba para
"Where are you confused, Ril? For what specific reason are you confused?"Napayuko ako at marahang minasahe ang sintido ko. Masakit na ang ulo ko kakaisip sa mga kung anumang pwedeng mangyari."I don't know," tanging nasabi ko na lamang."Is it about your ex?"Unti-unting akong nag-angat ng tingin sa kaniya. Kahit kailan ay hindi niya sinubukang magtanong tungkol sa ex ko o tungkol kay Mommy dahil alam niyang sensitive ang topic na iyon sa akin.He licked his lower lip when he saw my reaction. "Does he... hurt you? Does he make you cry? What did he do to you?"'Mabilis akong umiling sa kaniya bilang sagot. "We just talked. I gave him the closure that he had been wanting. Sinabi ko na sa kaniya lahat...""Does he... want to reconcile?""Hindi ko alam," mahinang sagot ko. "I've been wanting to contact him. Pero hindi ko magawa... hindi ko kaya.""Do you..." Napakagat siya sa ibabang labi niya bago pinasadahan ng mga daliri ang kaniyang buhok. "... still love him?"Nakita ko kung paano s
"Water party?" tanong kaagad ni Tyler. Madaling araw na kaya naman nagulat ako nang makitang nandito pa siya sa living room at gising pa. "I told you to call me so I can pick you up. What happened to you?" takang tanong niya bago kumuha ng towel para ipatong sa akin."Ty..." tawag ko sa kaniya. He immediately opened his arms for me, signalling me for a hug. Mabilis akong lumapit sa kaniya para yumakap. "I'm tired," bulong ko bago hinayaan ang sariling umiyak sa kaniya."What happened?" Mas lalong nagpakita ang pag-aalala sa mukha niya. "Who made you cry? Did something happened during the party?" seryosong tanong niya. "Tell me, Ril. Who made you cry? Who hurt you?""No one," umiiling na sagot ko sa kaniya. "I'm sorry.""What are you sorry for?" mahinang tanong niya. He held my face and wiped my tears away using his thumb. "Hmmm?"Hindi ko magawang ikwento sa kaniya ang nangyari bagkus ay umiyak lamang ako ng umiyak sa kaniya. Nakatulog ako habang nakayakap sa kaniya. Paggising ko, nas
Naghiyawan ang mga tao, nangunguna si Lei. Pakiramdam ko ay namumula na ang mukha ko dahil sa tanong. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. He's talking about me and Sean, right? Wala naman akong ibang naging boyfriend bukod sa kaniya."Not anymore," mahinang sagot ko.Disappointment flashed on their faces after I answered. May mga nagbulungan at nagtanong kung bakit, kung kailan, at kung paano."Kalma!" tumawa si Chris, iyong host namin ngayong gabi. "Ito na lang ang tanong. Are you single, taken, engaged, or married?""Uh," awkward akong tumawa. "I'm single.""May pag-asa pa! Uso comeback!" malakas na sigaw ng isang lalaking hindi ko kilala. Umani iyon ng malakas na tawanan."Sorry kay Sean pero huwag na! Give chance to others!""Gago!" Malakas na sigaw ni Kuya Kai mula sa gilid ng stage."Hoy, tangina mo, Arturo! Swerte mo wala si Sean dito!" tumatawa ring sigaw ni Kuya Axel."Gago, nasa likod si Kuya Sean!"Sabay-sabay kaming napatingin sa likuran. Nakapamulsang naglalakad si Se
"Talk?" tanong ko. "Ano namang... pag-uusapan natin?""It's been four months since you came back yet we still haven't talk about what happened three years---""That was three years ago already, Sean. Do we really have to talk about it?" putol ko sa kaniya."Of course," he whispered, mukhang hindi niya inaasahan na itatanong ko iyon sa kaniya. "Don't you want to talk about it?""Hindi naman sa ayaw." Umiling ako. "Nakainom ka kasi. Let's just talk when you're---""Sober?" mabilis na putol niya sa akin. "That's what you told me the last time I tried to talk to you..."I looked away, feeling guilty. I know he deserves to know everything for him to start moving forward. But why does it feels illegal to me na ibigay sa kaniya ang closure na gusto niya dahil ayoko siyang umabante? I want to be stuck in our past relationship with him. Gusto ko... pareho kaming hindi makausad."Ano pa bang gusto mong malaman?""About what exactly happened.""Hanggang ngayon nakakulong ka pa rin sa nangyari?"