Chapter 3

"Go home early, Janniza Avril. No more hanging out with your friends ," bilin ni Mommy sa akin bago ako tuluyang makaalis ng bahay.

I was in the mood. Nilagay ko iyong payong ni Kuya Sean sa tote bag ko bago ako bumaba ng kotse. Marami na akong naabutang freshmen near the University entrance. They were gathered depends on the color of their shirts which define their chosen programs.

"Welcome, everyone, to our university! We're thrilled to have you here. Let's start off with a campus tour so you can familiarize yourselves with your new home," energetic na panimula ni Zayd habang nakatayo sa gitna.

The tour proceeds, with the students enthusiastically exploring the campus, asking questions, and absorbing information.

"Over here is the main academic building, where you'll have most of your classes. It's always bustling with activity and a great place to meet fellow students."

Sabay-sabay silang tumingin sa tinuro ni Zayd na kahit kami ay napantingin na rin. Nasa gilid lang kami ni Zayd habang inaalalayan siya dahil panigradong pagkatapos nito ay sunod-sunod na naman ang reklamo nito sa lalamunan niya.

"This is our extensive library— a treasure trove of knowledge. You'll be spending a lot of time here for research and studying."

Hinihingal at pawis na pawis na si Zayd kaya naman lumapit na ako sa kaniya para abutan siya ng tubig.

"Ako na muna," I told him before grabbing the mic. Hindi pa naman gano'n kainit kaya okay lang kung ako muna ang magtutuloy sa ginagawa niya.

"This is where you can unwind and have fun. There's a gaming room, a gym, and various clubs that meet here. It's the perfect place to balance your academic life with recreation," nakangiting sabi ko sa kanila.

"And here's one of my favorite spots on campus— a beautiful garden where you can relax, study, or simply take in the fresh air."

Sa kalagitnaan ng pagsasalita ko ay napatingin ako sa gilid at bahagyang nagulat nang makita ko si Kuya Sean doon habang naka-cross arms at nakasandal sa pader. He was just seriously looking at me.

"We hope you enjoyed the campus tour. Now, grab a bite, meet your fellow freshmen, and get ready for a fantastic week ahead."

The day one was super tiring lalo na at hindi namin ine-expect na sobrang daming new students ngayong school year. Hindi na rin naman nakakagulat dahil noong huling licensure examination ay nag-90% ang passing rate ng karamihan sa mga medical courses dito sa University.

Nasa may kiosk ako ngayon at nakaupo habang dino-double check iyong mga activities na gagawin namin mamayang hapon nang may umupo sa tabi ko.

"Hindi ka pa raw umiinom ng tubig sabi ni Brix," Kuya Sean told me before handing me a bottle of water. Binuksan niya na iyon bago ko pa man makuha.

"Thank you po," sabi ko sa kaniya pagkatapos kong uminom.

"You have my umbrella, right?" tanong niya sa akin.

Tumango naman ako at agad na kinuha iyon sa tote bag ko para ipakita sa kaniyang nasa akin nga iyon.

"Gamitin mo mamayang hapon. Baka mamula ka nanaman sa sobrang init," bilin niya sa akin.

Katulad ng bilin niya ay hindi ko nga binitiwan iyong payong niya. Sa tuwing lalabas ako at may pupuntahan ay ginagamit ko iyon.

"Makikipayong lang!" sigaw ni Lei sa akin nang sinubukan niyang kunin iyong payong.

"I will hold it nalang nga," nakangiting sabi ko.

Pinanliitan niya ako ng mga mata. "Kailan ka pa nagdamot sa payong?"

For day two, students are gathered in the auditorium for the orientation session and student organization showcase.

"Today, you'll learn about the diverse student organizations on campus. Get ready to discover exciting opportunities to get involved!" malakas na sabi ni Brix kaya naman naghiyawan ang mga freshmen.

Representatives from various clubs and organizations share their experiences and goals, sparking interest among the freshmen.

"Our Chess Club provides a space for strategy lovers to come together, learn, and challenge each other."

"Interested in sustainability and the environment? Join our club! We organize cleanups, tree plantations, and awareness campaigns."

"If you have a passion for acting, set design, or directing, the Drama Society is where you want to be. We stage incredible productions throughout the year."

The freshmen listen intently. May mga iilang nagtatanong at may mga iilan din naman akong nakikitang nagsusulat sa mga scratch papers nila.

"We host friendly chess tournaments every month. It's a great way to sharpen your mind and make new friends."

"Our club members also collaborate with local environmental organizations. It's a fantastic way to give back to the community."

"And auditions for our next play are next week. If you're interested, come showcase your talent!"

After the presentations, the freshmen mingle and explore the various booths set up by the organizations. Muling bumalik sa harapan si Brix at kinuha iyong mic para kunin ang atensyon ng mga freshmen.

"Take your time, explore, and don't be afraid to ask questions. These organizations are here to enrich your university experience."

Alas otso palang ng umaga ay tirik na tirik na ang araw kinabukasan kaya naman nagdadalawang-isip ako kung paano ako makikipag-participate without minding my skin turning red.

"Tumulong ka nalang sa pag-assist sa mga medic mamaya," baling ni Nova sa akin, mukhang nabasa niya ang iniisip ko.

Ngumuso ako at hindi na nakipagtalo pa dahil ayoko namang mapagalitan kay Mommy pagka-uwi ko. Inubos ko na lamang ang oras ko sa paglalaro sa cellphone habang naririnig ang malakas na hiyawan sa quadrangle.

"Do you want to watch?"

Napatingin ako sa harapan ko nang makita ko si Kuya Sean. Mukhang kakarating niya lang din dahil hindi ko naman siya nakita kanina o sadyang malaki lang talaga itong University.

"Nood tayo saglit. Give me the umbrella."

Tumango ako sa kaniya at sumunod. Pumwesto kami sa ilalim ng malaking puno kaya naman hindi kami naaarawan. bakit ba hindi ko naisip na dito pumwesto kanina?

They are already playing the human knot. Students stand in a circle, reach out and grab the hands of two different people across from them. Together, they must untangle themselves into a circle again, without releasing their hands.

"Come on, team! Kaya 'yan, guys! Communication is the key!" malakas na sabi ni Leizie sa mic kaya naman nagtawanan ang mga estudyante.

"What's the next game?" tanong sa akin ni Kuya Sean.

"Egg drop challenge po ata," hindi siguradong sagot ko.

"Paano 'yon?"

"Teams are given limited materials like straws, tape, and newspapers. Their task is to create a protective structure for a raw egg that will prevent it from breaking when dropped from a height," I explained.

Nalibang kaming manood ni Kuya Sean kaya naman hanggang maghapon at tuluyan nang bumaba ang araw ay nanatili kami sa pwesto namin.

"Ikaw ha, magkasama kayo ni Kuya Sean buong araw kahapon!" puna ni Leizie sa akin habang naglalakad kami papuntang auditorium. Ngayong araw kasi gaganapin iyong talent show.

"Nagseselos ka ba? Pwede naman kitang---"

"Shut up!" putol ni Leizie kay Brix. "Manahimik ka nga. Kahapon pa ako nabibwisit sa 'yo!" pagsusungit nito bago muling lumapit sa akin at hindi na pinansin ang lalaki.

Dahil nasa backstage kami at nag-aassist para sa next performer ay hindi namin mapanood ng mabuti iyong performances nila. Hindi na rin naman ako nagpumilit pang manood dahil mapapagod lang ako sa paglipat-lipat ng pwesto.

For the last day, hindi na namin kinailangang gumising ng maaga at pumasok sa University dahil mamayang 6 pm pa ang start ng themed party. I took that opportunity to prepare myself dahil kailangang present din kami mamaya.

"What time will the party end?" nakataas ang kilay na tanong sa akin ni Mommy.

"I'm not yet sure, Mom. We prepared a lot of activities po kasi," sagot ko.

"Be home before 9 pm."

"Po?" medyo gulat na taong ko. "Hindi po ba pwedeng mag-extend, Mommy? Kami po kasi ang in charge sa event na 'yon so I must stay until the party is over."

Mas lalo niya akong pinagtaasan ng kilay. "Leave that to your friends. I'm sure they won't mind. You already helped a lot for that event to become successful."

Napakagat ako sa ibabang labi ko. "Pare-pareho lang po kami ng pagod at effort na binigay, Mommy. Baka pwedeng before 11 pm po?" palugit ko pa sa kaniya.

"Janniza," inis na sambit niya. "If you can't compromise to be home before nine o'clock this evening then don't ever think of attending the party anymore. Go to your room."

"Mom..." mangiyak-ngiyak ng sabi ko. "I will po. I promise," wala nang choice na sabi ko.

Bumuntong-hininga siya bago mataman na tumingin sa akin. "If you exceed even for a minute, I will get all your cards and even your car key. Ayokong nakakarating sa ibang tao na dis oras na ng gabi pero nasa labas ka pa at nagpa-party."

Napapikit na lamang ako at hinintay na umalis siya sa harapan ko bago ako humugot ng malalim na hininga at dumeretso na sa kotse ko.

Sa kotse na ako nag-retouch dahil bahagyang nasira iyong make up ko kaya naman ilang beses ko pa munang sinigurong maayos at presentable na akong tingnan bago tuluyang pumasok sa auditorium.

"Ganda!" puna ni Leizie sa akin nang makalapit ako sa kanila.

"Late ka, ah? Muntik hindi payagan?" tanong sa akin ni Brix bago inayos ng bahagya iyong buhok ko.

"Nag-retouch pa kasi ako sa kotse," nakangiting sabi ko sa kaniya.

"Nandito sila Kuya Mikko!" tiling sabi ni Leizie sa akin bago sinabit ang kamay sa braso ko. "Tutugtog sila mamaya. For sure nandito rin si Kuya Sean!" kinikilig na sabi niya.

The party started after having a mini program. Nakaupo na kami ngayon at nakikinig sa mga pinapatugtog ng banda nila Kuya Mikko.

"Nandito raw si Kuya Sean, tutugtog din kaya siya?" rinig kong tanong ni Leizie kaya naman bahagya akong sumandal sa upuan ko para marinig ang pinag-uusapan nila.

"Kailan ba nila napapayag si Kuya Sean na tumugtog sa harap ng maraming tao?" rinig kong tanong ni Brix. "Tumutugtog lang 'yon kapag mga kaibigan at pinsan lang niya ang kasama niya."

"Kaya nga ako nagtatanong 'di ba?" iraitadong sabi ni Leizie bago tinulak ang mukha nito palayo sa kaniya.

"Kanina pa tumutunog 'yong cellphone mo," puna ni Nova sa akin kaya naman kinuha ko iyong cellphone ko at nakitang tumatawag si Daddy.

Napakagat ako sa ibabang labi ko bago nagpaalam sa kanilang sasagutin ko muna iyong tawag. Halos patakbo na akong naglakad palabas ng auditorium dahil paniguradong kung si Mommy ang tumatawag gamit ang number niya ay magagalit na ito sa akin.

"What took you so long so answer? Are you having fun?" boses ni Daddy ang narinig ko.

"Sorry po. The music inside was loud tapos lumabas po muna ako para po hindi maingay kapag sinagot ko 'yong tawag mo," paliwanag ko.

"You mom told me to remind you about the time," he told me.

"Dad, nasa school premises naman po kami at isa pa po, there is no alcohol involve. Foods, musics, games, and dance lang po ang meron---"

"It's fine. I'll extend your time for one hour more. Make sure to be home safe, is that clear?"

"T-thank you, Daddy..."

Napakagat ako sa ibabang labi ko bago umupo sa may hagdan. I looked at my watch and saw that it's almost 7 pm. May tatlong pa ako para mag-stay pero wala pa sa kalahati ang nagagawa namin sa event.

"You'll hurt your scalp." Agad akong napaayos ng upo nang marinig ko ang isang pamilyar na boses. "What are you doing here? Malamok dito," sabi niya sa akin bago bahagyang lumuhod sa harapan ko upang mag-lebel ang paningin namin.

"Tumawag po kasi si Daddy," tipid na sagot ko. "Ikaw po? What are you doing here?"

"Nakalimutan ko 'yong phone ko sa kotse, binalikan ko lang," sagot din niya. "You won't head back inside?"

"Mamaya po siguro," sabi ko.

Tumango siya sa akin. Akala ko aalis na siya pero nagulat ako nang umupo siya sa tabi ko kaya naman muli akong napatingin sa kaniya.

"Tutugtog ka po ba sa loob?" wala sa sariling tanong ko sa kaniya.

"Hindi."

"Ah," disappointed na sabi ko. Napaawang tuloy ang labi niya dahil sa naging reaksyon ko.

"Bakit? Sinabi ba ni Brix?"

"Hindi naman po," nag-iwas ako ng tingin. "Tinatanong lang po kasi nung kaibigan ko kanina."

"I don't like performing in front of the crowd," he suddenly told me. "I'll keep this talent of mine as a secret, I guess?"

Bahagya akong tumawa. "Hindi naman na po secret kasi alam na po ng mga kaibigan at mga pinsan mo."

"How did you know that?" he looks amused even more.

"Narinig ko lang po ulit kanina kay Brix," mabilis na sagot ko.

"I see." Tumatangong sabi niya. "How about you? What are your talents?"

Napaisip ako dahil sa tanong niya. "I can study well?" patanong na sagot ko.

Sumilay ang ngiti sa labi niya. "Well, that's a good talent."

Ngumuso ako nang marinig ang sinabi niya bago nag-iwas ng tingin. Wala na talaga akong ibang talent. I can only bake pero hindi naman gano'n kagaling.

"You don't sing? Dance? Play sports?"

"I don't have any talent when it comes to singing or dancing but I love listening to music," nakangiting sagot ko. "That's why I really envy people who know how to sing, how to dance, or how to play instruments."

"Who's your favorite singer?"

"Taylor Swift!" masiglang sagot ko. "As of the moment my favorite song of her was august," I even added kahit na hindi niya naman tinanong iyon.

"But I can see us lot in the memory, august slipped away into a moment in time," he hummed kaya naman napatingin ako sa kaniya.

"Wow. You really have a good voice po. Why hide it from the crowd?" nakangiting tanong ko sa kaniya.

"I just don't have confidence to do so." Nagbikit-balikat siya. "Give me another song," tanong niya sa akin.

"Love Story by Taylor Swift," I giggled.

"Such a loyal swiftie, huh?" natatawang sabi niya bago tumayo. "Let's go," he told me, offering his hand.

"Are you going to sing in front?" excited na tanong ko sa kaniya.

"You'll see."

Hinatid niya muna ako sa pwesto ng mga kaibigan ko at umalis din kaagad kaya naman hindi siya napansin nooong lima. Bumalik ako sa pwesto ko kanina at inabot iyong juice nang biglang maghiyawan ang iilang mga estudyante sa harapan habang nakatingin sa stage.

Mula sa pwesto ko ay sinundan ko ng tingin si Kuya Sean na kasalukuyang kinakausap si Kuya Mikko. Nakita ko kung paanong umawang ang labi nito bago malakas na hinampas sa braso si Kuya Sean. Maya-maya lang ay tumango ito bago inabot sa kaniya iyong gitara.

"Oh my God, am I hallucinating?! Tutugtog ba ang isang Sean Alexis Ryker tonight?!" malakas na ang boses na tanong ni Leizie habang nanlalaki ang mga matang nakantingin sa stage.

"Gago! Duda ako. Wala pang nakakapagpapayag sa kaniyang tumugtog---"

Naputol ang dapat na sasabihin niya nang mag-strum ng gitara si Kuya Sean at isang beses na tumikhim sa mic.

"Gago, tutugtog nga ata," mura ni Brix.

The students gathered and sat as they waited for him to perform. I saw how he tightened his grip on the guitar he was holding. Tutugtog ba talaga siya?

He began to strum his guitar. The melody of Love Story by Taylor Swift filled the air, and he started to sing the lyrics.

"We were both young when I first saw you

I close my eyes and the flashback starts

I'm standin' there

On a balcony in summer air

See the lights, see the party, the ball gowns

See you make your way through the crowd

And say, "Hello"

Little did I know"

The students began to sway and sing along, encouraging him with their cheers and applause. Kaya ba nagtanong siya sa akin ng kanta kanina dahil may balak talaga siyang tumugtog ngayong gabi?

"That you were Romeo, you were throwin' pebbles

And my daddy said, "Stay away from Juliet"

And I was cryin' on the staircase

Beggin' you, "Please don't go, " and I said."

"Romeo, take me somewhere we can be alone

I'll be waiting, all there's left to do is run

You'll be the prince and I'll be the princess

It's a love story, baby, just say, 'Yes'"

I closed my eyes and let the song wash over me like a soothing tide. Naramdaman kong umakbay sa akin sila Brix habang si Lei naman ay nilagay sa bewang ko ang kamay. We swayed in rhythm as we listen to the song.

"So I sneak out to the garden to see you

We keep quiet, 'cause we're dead if they knew

So close your eyes

Escape this town for a little while, oh oh

'Cause you were Romeo, I was a scarlet letter

And my daddy said, "Stay away from Juliet"

But you were everything to me

I was beggin' you, "Please don't go, " and I said"

As I opened my eyes, our gaze immediately met. I began to feel a fluttering sensation in my stomach. It was as if a butterfly had come to life within me, its wings gently brushing against my insides. It was a sensation I had never experienced before, a beautiful mixture of joy and excitement.