KABANATA 2

ANYA

I parked my car in front of a café, its been two days since pumunta ako dito pero hindi para magkape kung ‘di para magtrabaho.

“Bibili muna akong coffee para sa lahat, mauna ka na sa loob Anya.” Nilingon ko siya at tinanguan kaya nauna na siyang bumaba sa kotse. She is Sue Yana De Chavez my cousin and my best friend. Magkasama na kami bata pa lang, we are exposed and raised in the kind of world na masasabing iba kung para sa karaniwan. Since bata pa lang kami tinuruan na kami kung paano maging kriminal, to make it short pinalaki kami para maging ganito.

Sumunod na ako kay Sue sa loob, napansin kong maraming customers sa loob. Natural lang ‘yon dahil maaga pa naman.

“Good morning Ms. Anya welcome to Café de Casa!” the guard greeted me. He opened the door for me kaya namang nginitian ko ito at tinanguan. Dumeretso ako sa loob patungo sa isang pinto, may nakalagay pang “For Staff Only” dito. Hindi ko na hinintay si Sue dahil nasa counter pa siya, isang mini office ang bumungad sa akin pagpasok ko.

Nagtungo ako sa divider na nasa kaliwang bahagi ng opisina. Pinihit ko ang isang hugis babaeng trophy nang counterclockwise, pagkatapos ay umusod ang office table revealing a secret armored door. May lumabas sa gilid nito na mahabang metal na halos kapantay lang ng baywang ko at dito naka kabit ang finger print scanner.

Ipinatong ko rito ang kanang kamay ko at kusa na lang nagbukas ang armored door. I stepped down the stairs until I reached another door. Pumasok ako sa pinto at ang ilang agent ng NCC ang bumungad sa akin sa kanila-kanilang tables. Dumeretso ako sa office ng Task Force E111 at naabutan ko do’n sila agent Von.

The reason why we’re here is because of Chief Zam. Gusto n’ya kaming pumunta rito sa HQ nang maaga dahil ito ang first day namin sa trabaho.

Ito na ang pangatlong beses kong pumunta rito, first ay ‘yong kinidnap nila ako o kung kidnapping nga ba ang tawag doon. Pangalawa ay ‘yong dinala ko rito si Sue dahil sa kondisyon kong gawin din siyang agent. Pumayag naman si Sue dahil napag-isiapan na namin ang magagandang epekto ng trabaho na ‘to sa buhay namin.

Pinakilala na rin kami ni Chief sa Task Force E111 ang assigned team sa case ng Black University. Ang sabi n’ya pinili ng presidente ang bawat member nito including me. Kung paano ako napili? Hindi ko siya napilit na sabihin ang dahilan.

“Nandito na ako,” sabi ko nang pumasok ako sa pinto.

“Where’s Sue?” tanong ni Von. Kumuha ako nang swivel chair at umupo. “Bumibili ng kape,” maikling sagot ko.

“Aba’t ang galante naman ng batang ‘yon, sana gayahin mo siya minsan, biro lang,” nakatawang biro n’ya sa akin.

Siya si agent Vonnievir Agustus, ang isa sa mga pinakamagaling na agent ng NCC. Wala pa siyang asawa though nasa mid-40’s na siya, isa siyang ex Philippine army at siya ang magiging team captain namin.

“You don’t really need to laugh kapag si Von ang nag-joke, wala talaga siyang talent sa ganiyan. Masmagaling pa siyang bumaril kaysa magpatawa,” saad ni Keo. His eyes were on his laptop at busy sa pag-tatype.

Siya naman si Krisstoff Endrada Osmaña in short agent Keo. He’s the tech guy of the team at siya rin ang partner ni Von for so many years. He’s in his mid-40’s like Von pero ang difference lang ay may asawa na si Keo.

“At nagsalita ang maraming talent,” nakangiwing buwelta ni Von. Bakit ba lagi nilang kinokontra ang isa’t isa, pambihira. Hindi na lang ako nag-comment dahil baka mabara ko pa silang pareho.

Ilang minuto pa ang lumipas.

“What’s up guys.” bati ni Sue matapos niyang pumasok sa office dala-dala ang mga kapeng binili n’ya.

“Tamang-tama dahil hindi pa ako nag-uumagahan.” sambit ni Von. Kinuha n’ya ang inaabot na kape sa kaniya ni Sue. Binigyan din n’ya kami at inilapag n’ya sa lamesa ang iba dahil wala pa sila Chief.

“May first mission na ba kami kaya kami nandito? Exciting!” she asked.

“Nope wala pa tayo d’yan dahil a week ago lang binigay ng presidente ang kaso na ‘to. We’re here dahil may meeting tayo,” sagot ni Keo.

Tumango lang kaming dalawa sa kaniya.

Nagbukas ulit ang pinto at pumasok si Krixx.

“Hello my beautiful Anya!” I sighed ng marinig ko ang boses n’ya. Kasama ba ang mga intern sa meeting? Bad trip naman.

“Nandito na naman ‘yang na love at first sight sa’yo,” bulong ni Sue sa akin.

“Tumigil ka nga, hindi ka nakatatawa,” inis na bulong ko sa kaniya. Bumusagot lang s’ya bilang tugon.

Psh.

“I brought you a cup of coffee my beautiful Anya.” Ngiting-ngiti s’ya habang nilalapag sa harap ko ang dala n’yang kape.

“Ehem, can’t you see? May coffee na ang pinsan ko.” Tinuro-turo pa ni Sue ang kapeng binili n’ya na nasa harap ko.

Hays here we go again.

“Ehem you too, hindi ikaw ang kausap ko,” buwelta naman ni Krixx.

“Tse.” Inis na nag-cross arms si Sue bago inirapan si Krixx.

“Hoy Krixx, ang aga-aga mo namang manligaw lagot ka kay Aji kapag nakita ka no’n,” komentaryo ni Von. Sino namang nagsabing nililigawan ako nito? E noong nakaraan lang kami nagkakilala n’yan.

“Ninong sabihin mo na lang kung naiinggit ka, hahanapan kita ng girlfriend sabihin mo lang.” Binato s’ya ni Von ng paper cup dahil sa inis pero binato rin ni Keo si Von nito pabalik.

“Anak ko ‘yan h’wag kang magkakamali,” pagbabanta ni Keo sa partner n’ya.

That’s right, siya si Krixxenn Osmaña ang nag-iisang anak ni Keo. Isa siyang intern agent sa NCC, ang sabi nila ay playboy daw si Krixxenn kaya ganito na lang siya ka sweet sa ibang babae. Normal lang daw ang ganitong treatment n’ya sa akin lalo na kapag type ka n’ya.

“Ang mabuti pa ikaw na lang ang uminom n’yan, hindi ka kasi binili ni Sue ng kape.” Inabot ko sa kaniya pabalik ang kapeng binigay niya sa akin. Nakasimangot naman n’ya itong kinuha.

“Bakit naman hindi mo ako binili ng kape? Tapos sila binili mo, you’re unfair,” he uttered.

“Whatever, hindi ko na problema kung isang kape lang ang binili mo, at saka malay ko bang kasama ka pala sa meeting,” mataray na sagot ni Sue. Noong una silang magkita ganiyan na sila, puro word war. Hindi ko alam kung paano sila nag-away, basta bigla na lang silang nagsigawan sa tabi ko.

“At bakit naman ako hindi kasama sa meeting? Tsk, palibhasa salingket-ket ka lang,” he argued.

“Aba’t! Gusto mo bang masaktan?” Tumayo si Sue habang nakapamewang.

“That’s enough, h’wag mo ng inisin si Sue Krixxenn para kang bata. Umayos na kayo, we will start the meeting,” sambit ni Aji. Pumasok s’ya kasunod si Chief.

Sumunod naman ang dalawa sa kan’ya pero bago sila maghiwalay pareho silang nagsamaan ng tingin sa isa’t isa. Parang mga bata lang, tinuon ko na lang ang atensyon ko kay Aji.

Siya naman si agent Arjinne Osmaña, agent Keo’s wife at ang mommy ni Krixx. Ang buong pamilya nila ay naglilingkod sa NCC, isa siya sa mga pinakamagaling na agent katulad ni Von.

“Good morning, since complete na ang members ng Task Force E111 we will now proceed sa unang phase ng ating mission,” panimula ni Chief Zam na nakatayo sa harap ng long table habang si Aji ay nasa likod n’ya.

Siya si Chief Zames Alejandrino ang commander in chief ng NCC. That’s what I only know about him no more no less.

“Ano naman ‘yong phase 1 ng mission natin Chief?” tanong ni Von.

Lahat kami ay tahimik na nakatingin kay Chief at hinihintay ang sagot n’ya.

“Ang phase 1 ay ang kilalanin kung sino ang target ng mission na ‘to. Nakakuha na kami ng information mula sa ilang reliable intel tungkol sa Black University, kay George Montefalco at sa kaniyang mga allies na maaari nating magamit sa pagtugis sa kanila,” sagot ni Chief.

I’m sure si George ang main target ng mission dahil siya ang nagtayo ng ilegal na institution na ‘yon for his business purposes. Napaisip din ako na hindi kaya ito na ‘yong binigay sa aking way, to put him behind the bars para pagbayarin siya dahil sa ginawa n’ya sa mga magulang ko. Iyon naman talaga ang tamang gawin kaysa sa patayin ko siya, siguradong sa impiyerno lang siya mapupunta.

“Agent Aji will explain the rest to us since siya ang trumabaho para makuha ang mga information na ‘to,” saad ni Chief. Nagpunta s’ya sa kabilang dulo ng lamesa at doon umupo.

Habang nakatayo sa harapan si Aji nag-flash sa whiteboard ang satellite images ng Black University. All eyes were looking to the photos, kunot noo nila itong tinitigan. Kung titingnan ang mga pictures, makikita mong nasa gitna ng gubat ang university at malapit na sa paanan ng isang bundok. Madalas kong marinig ang tungkol sa BU pero hindi pa ako nakarating sa university na ‘yon. I never tried na mag-aral do’n kahit pa for criminal students ito.

Isa pa kapag may kinalaman si George? Siguradong hindi dapat pagkatiwalaan, I’m sure his doing something illegal sa university. Illegalities over illegalities.

“Our first target is the Black University ang mga students at professors dito ay parehas na mga kriminal. Based to my intel ang mga professors ay dumadaan sa screening at matinding background check, once na may proof na isa ka ngang kriminal they will automatically hire you to the job, same to students,” panimula ni Aji. Nagtungo siya sa whiteboard, she point her forefinger sa isang litrato at inikot ang daliri rito.

“As you can see ito ang Black University the well known first criminal school sa buong bansa. Nasa gitna ito ng gubat ng Tarnate, Cavite at 350,000 square meter ang lawak nito. Mayroon itong 10 school buildings at mahigpit ang security system nila, lahat ng sulok sa university ay sinasabing may mga cctv at guards na armado ng matataas na kalibre ng baril,” pagpapatuloy ni Aji.

“Kung nagtataka kayo kung paano nakapapasok ang mga students sa university simple lang ‘yan dahil may kalsada sa gubat patungong university, hindi mo nga lang ito basta makikita,” sambit n’ya.

“Wala na bang ibang pictures or videos para makita natin ng malapitan ang university? Medyo malabo at malayo kasi ang binigay mong pictures mula sa university Aji,” komentaryo ni Von.

I agree, halos puro roof top at dahon ng puno lang ang nakikita ko sa pictures. Halatang galing sa taas ang kuha nito.

“I’m sorry pero ito lang ang maibibigay kong pictures ng BU sa inyo. Why? Kasi nahirapan akong kumuha ng impormasyon about sa university. I tried to visit the school but it’s surrounded of guards at armado silang lahat, mula sa bungad pa lang ng gubat hanggang sa mismong university,” tugon nito.

Ganoon n’ya talaga protektahan ang mga assets n’ya. Mautak na tao si George, magaling siyang magtago ng mga illegal business n’ya pati na ang sarili n’yang sikreto.

“Meron ka bang taong kilala na maraming alam tungkol sa BU na pwede nating makausap?” panibagong tanong mula kay Von.

Tahimik pa rin kaming lahat na nakikinig sa kanila.

“Actually meron, may nahanap akong tao na may alam sa BU at dati raw itong janitor sa university. Pero kahit ilang beses ko siyang bisitahin sa bahay n’ya hindi siya lumalabas, hindi n’ya raw ako kauusapin kung tungkol sa BU ang pag-uusapan namin,” sagot muli ni Aji.

He might be threatened by someone para hindi magsalita.

“Papupuntahan ko ang sinasabi mong tao Aji, for now let’s continue,” sambit ni Chief.

Tinanguan lang siya ni Aji bago nagsalita ulit. Ang kaninang litrato ng BU sa whiteboard ay napalitan ng mga stolen shots ni George Montefalco. The person who wished my death and my favorite enemy.

Deep inside I smiled.

Kahit kasi pinigilan ako ng parents ko na maghiganti sa kaniya ako pa rin pala ang magiging dahilan ng pagbagsak n’ya.