Sandra's POVHINDI KO mahanap ang itutugon sa sinabi ni Lucas. Tila umurong ang aking dila dahil sa tanong niya na nais ko sanang sagutin.Maging si Gab ay natulala nang marinig ito. Mariin niyang kinuyom ang kanyang kamay at halatang nais na niyang manakit.Mabilis na lumakad si Trina sa aming kinaroroonan. Hinatak niya ang damit ni Lucas dahilan upang marahas itong mapatayo at tuluyan akong hindi nakatugon."What the hell are you doing?" galit na galit na wika ni Trina.Umikot ang mga mata ni Lucas at bumuntonghininga. Humarap siya kay Trina na may kalmadong hitsura."I'm doing what I know is right at sa pagkakataong ito, isa ka sa mga dapat kong itama," aniya.Bahagyang tinaas ni Lucas ang kamay niya sa ere, saka pinitik ang daliri. Matapos niyang gawin ang bagay na ito, tatlong pulis ang nagmamadaling pumasok sa loob ng venue.Tuluyang nasira ang magarbong party ni Mico dahil sa eksenang ginawa ni Lucas.Sa pagdating ng mga pulis, agad nilang hinawakan si Trina sa magkabila nitong
Sandra's POVSA PAGLALIM ng gabi, nanatili akong tahimik habang nakasakay sa kotse ni Lucas. Nagpresinta siyang ihatid ako sa bahay at pumayag naman ako roon. Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin sa aking puso ang sakit. Tila nawalan ako ng isang kaibigan, isang kaibigan na nakasama ko noon sa hirap at tinapon ko lang iyon nang gano'n-gano'n.Bakit nga ba napakahirap maging masaya? Bakit nga ba napakahirap ngumiti sa tuwing naaalala mong mayroon kang taong nasasaktan?"Sandy, time will heal all pain. Alam kong makakayanan ni Gab ang lahat ng ito."Naputol ang mga bagay na aking iniisip nang marinig ang tinig ni Lucas. Napatingin ako sa kanya at diretso lang siyang nakatingin sa kalsada habang seryosong nagmamaneho."Pero, Lucas. Alam ko kung gaano kasakit ang ginawa ko sa kanya. Isa pa, malaki ang utang na loob ko kay Gab at tinuring ko na rin siya na isa sa aking pamilya, kaya ganito na lang ang panghihinayang ko," sunod-sunod kong paliwanag kay Lucas.Napatingin ako sa aking kamay nang
Sandra's POVNATIGILAN ako at hindi makatugon nang marinig ang sinabing iyon ni Lucas."Seryoso ka ba sa sinabi mo, Sir. Lucas? Babalik kayo ni Sandy sa mansion?" tanong ni nanay na ngayon ay lumabas mula sa kusina habang hawak ang inumin at miryenda para kay Lucas."Tayo, tita. Hindi lang si Sandy ang babalik sa mansion. Maging kayo at ang inyong asawa ay inaanyayahan kong manirahan sa bahay ko," sunod-sunod niyang wika na nagpatibok nang mabilis sa aking puso.Sumilay ang matamis na ngiti sa aking labi. Nagulat naman sina nanay at tatay dahil sa kanilang narinig at hindi makapaniwala.Muling bumalik sa akin ang nakaraan. 'Yong panahon kung kailan sinabi kong nais kong isama ang aking mga magulang sa mansion at sinabihan ako ni Lucas na hindi charity ang kanyang bahay.Impit akong natawa at napansin ito ni Lucas, dahilan upang kumunot ang kanyang noo."May nakakatawa ba, Sandy?" aniya na animoy may pagtataka sa mukha."Wala naman. May naalala lang ako," saad ko saka muling natawa.Na
Sandra's POVPAKIRAMDAM ko ay nanibago ang aking katawan sa kinaroroonan ko. Ito pa rin naman ang silid kung saan ako dati natutulog sa mansion na ito, ngunit tila iba ang pakiramdam ko ngayon. Dahil siguro sa tagal na ng panahon na hindi ako napunta sa lugar na ito. Hindi rin biro ang anim na taon.Kahit ilang beses na akong umikot sa higaan, hindi ko pa rin makuha ang tulog na hinahanap ko. Dahil dito, marahan akong umupo at bumuntonghininga.Sinuot ko ang indoor slippers na nasa tabi ng aking kama saka tumayo. Lumakad ako patungo sa pinto at pinihit ang doorknob. Magpapahangin sana ako sa labas upang makatulog ngunit sa pagbukas ko ng pinto, kumunot ang aking noo nang makita ko si Lucas na nakatayo sa harap ng aking pintuan."L-Lucas, anong ginagawa mo rito? Bakit gising ka pa?" kunot-noo kong tanong sa kanya."I can't sleep. Until now, hindi pa rin ako makapaniwalang nandito na kayo sa bahay ko," malumanay niyang saad habang nakangiti ang mga labi. "Sandy, can I stay with you for a
Sandra's POVKUMUNOT ang aking noo nang matamaan ng sinag ng araw ang aking mga mata, dahilan upang magising ako.Marahan kong minulat ang talukap ng aking mga mata at nakita si Cathy na ngayon ay nag-aayos ng silid ko. Napangiti ako nang makita ang magandang sikat ng araw hanggang sa maya-maya lang, nanlaki ang aking mga mata nang maalala ang nangyari kagabi.'S-Si Lucas?'Agad akong napaupo at napalingon sa aking tabi. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang wala na si Lucas sa tabi ko. Mabuti na lang at maaga siyang umalis kung hindi makikita kami ni Cathy na magkasamang natulog."Ms. Sandy, sorry. Nagising ko po ba kayo?" tanong sa 'kin ni Cathy."Hindi naman, gising na rin ako, eh.""Mabuti naman po. Kaaalis lang din ni Sir Lucas kanina, Ms. Sandy. Ang sabi niya kasi ay huwag kitang gisingin kaya kinabahan ako nang makita kong gising ka na," aniya na may pag-aalinlangan sa mukha.Napangiwi ako nang malamang nakita pa rin pala niya kami ni Lucas."K-Kung ganoon, naabutan mo pa ri
Sandra's POVSA PAGTAKIP ng dilim nang gabing iyon, naisipan kong magtungo sa deck ng ship. Napadaan pa ako sa party hall ng barko at nakita kong nagkakasiyahan ang mga tauhan ni Lucas. Magandang oportunidad na rin para sa kanila ang araw na ito upang makapagpahinga at makapag-relax mula sa mabibigat na trabaho.Nang makarating ako sa deck, wala akong ibang nakita kung hindi ang liwanag na nagmumula sa cruise ship na sinasakyan namin. Kapag tumingin ako sa malayo at malawak na karagatan, wala akong nakikita kung hindi ang madilim na paligid. Kahit ganoon, naramdaman ko pa rin na unti-unting nare-relax ang aking katawan. Ang tumatamang hangin sa aking mukha ay napakalamig."Hindi ka ba makatulog?"Naputol ang mga bagay na iniisip ko nang marinig ko ang tinig ni Lucas mula sa likuran, dahilan upang mapatingin ako."Lucas?"Ngumiti lang siya sa akin at nagsimulang maglakad patungo sa kinaroroonan ko. Humawak siya nilapat niya ang kamay sa veranda ng cruise ship na aming kinaroroonan. Hum
Sandra's POVNANLAKI ang aking mga mata dahil sa halo-halong bagay na aking naiisip. Nagsimulang mabalot ng kaba ang aking puso dahil alam kong mas lalong mababalot ng galit si Trina ngayong hindi ako sumunod sa nais niya."Sandy, don't worry. Gagawin ko ang lahat para maprotektahan kayo ni Levi."Naramdaman ko ang kamay ni Lucas nang ihawak niya ito sa aking balikat. Kahit paano ay naibsan ang kaba sa aking puso. Tumango ako at pilit na ningiti ang aking labi.Muli siyang tumingin sa matandang lalaki na nakaupo sa kama. Nagsimulang maglakad si Lucas na lumuhod sa harapan ng kanyang ama na ngayon ay nakaupo sa tabi ng kama. Hinawakan ni Lucas ang kamay ng kanyang ama at diretsong tumingin sa mata nito."Dad, it's me. How are you?" tanong ni Lucas.Lumakad naman ako at sumunod sa kanya."Good day po," pagbati ko sa daddy niya."L-Lucas, my son?" wika ng kanyang ama habang kunot ang noo. Tila nagtataka ito at pilit na kinikilala si Lucas.Sa pagkakaalam ko, may dementia ang daddy ni Luc
Sandra's POVSUMILAY ang ngiti sa aking labi habang nakatingin ako sa mga empleyado na nasa aking harapan. Kasalukuyan akong nasa loob ng isang silid na magiging opisina ko rito sa loob ng kompanya ng mga Montenegro."Nice to meet you, everyone," wika ko sa mga ito."Welcome po sa kompanya, Ms. Sandy," pagbati naman ng mga ito sa 'kin."Kumusta? Everything's good?"Lahat kami ay napalingon sa pinto nang marinig namin ang tinig ni Lucas na ngayon ay kapapasok lang sa loob ng aking opisina."Yes, Lucas. Maayos naman ang lahat. Nagpapakilala lang ako sa magiging katrabaho ko," tugon ko.Nagpatuloy sa paglalakad si Lucas hanggang sa makarating siya sa aking kinaroroonan. Lumapit siya sa aking tabi at hinawakan ang aking baywang, saka ako hinapit palapit sa kanya."Be good to this woman. Tratuhin nyo siya tulad ng trato nyo sa 'kin," utos niya sa tatlong tao na nasa aming harapan."Yes, Sir Lucas," tugon naman ng mga ito."Let's have a dinner later?" saad ni Lucas nang muli siyang tumingin