Chapter 28

Sandra's POV

RAMDAM ko ang malambot na kama na aking hinihigaan. Unti-unti nang nagising ang aking diwa nang maamoy ko ang paligid at amoy ospital ito. Dahan-dahan kong minulat ang talukap ng aking mga mata at hindi nga ako nagkakamali, nasa loob nga ako ng ospital.

"Buti naman at gising ka na," rinig kong saad ng isang lalaki na nasa aking tabi.

Sa paglingon ko ng ulo, nakita ko ang nag-aalalang mukha ni Gab na ngayon ay nakatingin sa akin.

Marahan kong ginalaw ang aking katawan at dahan-dahang umupo. Inalalayan naman ako ni Gab at inayos ang pagkakasandal ng likod sa headboard ng kama.

"Gab, anong–"

"Are you crazy? Bakit mo ginawa 'yon? Alam mong allergy ka sa peanut pero kumain ka pa rin? Mabuti na lang talaga at nagawan pa ng paraan ng doktor," sunod-sunod niyang bulyaw sa 'kin na siyang pumutol sa aking sasabihin.

Noon lang bumalik sa aking isip ang kanyang sinabi. Oo nga pala, baka nahimatay ako dahil sa kinain kong mani. Akala ko kasi ay hindi na ako allergy roon ngunit nagkama