Kabanata 4

Kabanata 4

Invited

It was a week ago nang mangyari ang bagay na ‘yon sa Java Records at hanggang ngayon ay wala pa ring alam si Calix. Tanging si Lynne lang ang nakakaalam dahil siya lang naman ang walking diary ko mula noon hanggang ngayon. Since that day also, my paranoia just kept on haunting me kaya hangga’t maaari ay pagkagaling ko sa office ay diretso agad ang uwi ko kahit panay ang yaya sa’kin ni Calix kumain sa labas. Kahit sa trabaho ay hindi ako lumalabas ng building lalo na kapag hindi naman importante. It’s just a waste of time.

“You have a 3PM meeting with Mr. Lim, Miss Acel,” dinig kong sabi ng sekretarya ko nang tanungin ko siya kung anong huling schedule ko, kaya napatango na lamang ako.

Hinintay ko muna siyang lumabas bago bumaling kay Zick na kasalukuyang tahimik na nagsusulat sa harap ko.

He wanted to go with me nang magpaalam ako sa kanya kaninang umaga. When I asked him why, he just told me that he doesn’t want me to feel scared, na ipinagtataka ko hanggang ngayon. Wala namang masama kung isama ko siya rito. He’s a responsible kid. Lahat ng sinasabi ko ay pinakikinggan at sinusunod niya kaya alam kong hindi siya magiging pasaway rito. Besides, Eizickiel knows how to ask permission first before he did something.

Hindi na ako nagdalawang-isip na lapitan siya at umupo sa tabi niya. He stopped writing and gently look at me that made me smile.

“Did I interrupt you?” I asked him.

Mabilis ang naging iling niya at yumakap sa’kin saglit. “Thank you for taking me with you, mummy…” he told me at nagpatuloy na sa ginagawa niya.

Napangiti lang ako then I gave him a kiss on his head. Tiningnan ko ang ginagawa niya at napatango ako nang malamang isa iyon sa mga homework na ibinigay sa kanya ng homeschool teacher niya.

Mula nang matuto siyang magbasa at magsulat, mas pinili ko munang mag home school siya dahil mas mababantayan ko bawat galaw niya. I don’t want to take my eyes off him since I gave birth to him dahil pakiramdam ko ay mababaliw ako. I understand that he needs to socialize and have friends to enjoy his childhood pero saka na lang siguro pag handa na kami pareho.

Napakagat ako sa ibabang labi ko habang pinagmamasdan ang ginagawa niya. Kitang-kita ko kung gaano siya kagaling sa pagsasagot ng mga tanong dahil may maikling paliwanag pa iyon. He is a smart kid and I’m happy to witness every milestone of him.

“Anak…uh, sometimes before you sleep or when you have time to think, do you wish to see your…dad?” I finally asked him after a minute of hesitating.

I don’t know why I suddenly ask him that question. Lahat kasi ng mga sinabi ni Lynne noong nakaraang araw ay nakatatak pa rin sa isip ko at hindi ako pinapatulog nito. Kaya hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis ang inis ko sa kanya dahil sa mga sinabi niya.

Honestly, matagal ko na ring gustong itanong ito sa kanya simula nang magka-isip siya at marunong na siyang umintindi ng mga bagay-bagay. Hindi ko lang alam kung bakit ngayon ko naitanong, sa ganitong sitwasyon pa.

Zick didn’t bother to look at me for a minute. Akala ko ay hindi niya narinig ang tanong ko dahil medyo mahina ang boses ko, pero mali pala ako dahil nakita ko ang pagsara ng notebook niya at isa-isang inayos ang gamit niya, saka tumingin sa’kin.

I suddenly stop breathing when I saw his sad blue eyes. Yes, he also has a blue eyes same as his dad. Lahat-lahat ay nakuha niya sa lalaking iyon kaya sa isang tingin pa lang ay hindi na maipagkakailang mag-ama sila.

He suddenly smiled at me but a sad one. “I’m thinking of him so so many times…what he looks like, magkamukha po ba kami?” he paused and asked to me with his slang tagalog.

I bit my lower lip. “Magkamukhang-magkamukha kayo…” I almost whispered.

Kita ko ang saglit niyang pag ngiti saka tumango pa kaya napahigpit ang hawak ko sa kamay niya.

“I want to see him, mum. Where is he ba?” he added.

Napasinghap ako dahil sa pagpipigil ko ng mga luha ko sa pagtulo at pasimpleng lumayo sa kanya ng tingin. Saglit kong hinanap ang sagot sa tanong niya bago ako bumaling muli sa kanya.

“H-he’s uh…far from us, anak. I honestly don’t know…k-kung kalian ang dating niya kasi sobrang layo niya, e. M-mommy can’t reach him through his cellphone,” paliwanag ko sa kanya while holding my tears to fall down.

Kita ko ang pagkawala ng maliit na ngiti niyang ‘yon sa labi niya kaya mas lalong nadurog ang puso ko habang pinagmamasdan siya. Inalis niya ang hawak ko sa kamay niya at inilayo ang tingin sa’kin. Binuksan niyang muli ang notebook niyang ‘yon.

“Then I’ll wait for him, mummy until he comes back. He promised to come back to us, right?” dinig kong sinabi niya at pinagpatuloy ang pagsusulat.

Mabilis na pinalis ko ang mga luhang lumandas sa pisngi ko at pilit na ngumiti. Mariin ko siyang hinalikan sa ulo at niyakap.

“You can wait for him as long as you want, baby pero pag sinabi kong tama na, you’ll no longer have to wait for him, okay?”

“Uh-ha,” he answered while continuously nodding.

I’m so sorry, Zick. I’m sorry for not choosing a father that can be with you all the time.

-

Alexander sent us an invitation to his party as a celebration of his own law firm. Ayoko pa sanang pumunta dahil ayoko ngang lumabas nang lumabas pero naisip kong gabi naman gaganapin kaya hindi na ako umarte pa. Besides, hindi rin papayag si Calix na hindi ako kasama and Lex wants me to be there dahil matagal din kaming naging magkatrabaho.

The day before the event, bumisita sina Mom sa condo para kunin si Zick dahil alam nilang tutuloy kami sa party ni Lex. Zick was so happy to see his Lola dahil matagal niya itong hindi nakasama magmula nang umuwi kami rito. Nauna kasi kaming umuwi at sumunod na lamang sila dahil kailangan pang asikasuhin ni Kuya Roy ang leave niya. 

A week ago, we decided to use my old condo unit para doon na lang kami maglagi ni Zick while Calix is still visiting us at minsan ay doon na rin siya natutulog. Malaki naman ang condo na ‘yon. I used it when I was in high school dahil malapit ito sa pinapasukan ko. Bago kami lumipat ay pinaayos ko muna ang lahat ng interior design kay Lynne. Doon naman siya magaling.

I don’t want to stay in our house anymore dahil gabi-gabi akong nananaginip ng masama roon. Hindi na rin ako naging komportable lalo na’t madalas ay naroon ang lahat. I don’t like crowded places. Pag sa araw naman ay kinukuha nila mom si Zick dahil may pasok ako at sinusundo ko rin pagkauwi. Mabuti na ang gano’ng set-up, sa tingin ko.

"I will miss you, Mommy," Zick approached me habang inaayos ko ang mga damit at laruan niya. 

Naramdaman ko ang pagyakap niya sa kamay ko kaya binalingan ko agad siya. "One night lang naman iyon, baby. Susunduin ka agad ni Mommy. Ayaw mo ba kina Tita Jam?" tanong ko sa kaniya na ang tinutukoy ay si Ate Jamilah na asawa ni Kuya Roy. 

"It's not like that. I love Tita Jam. Uwi ka agad," halos pabulong na niyang sinabi sa 'kin kaya natawa ako. Unti-unti ay maganda nang pakinggan ang tagalog niya.

I hugged him tight at pinaulanan ko siya ng halik sa ulo at sa pisngi niya. "Behave, okay? I love you," I said to him saka hinatid na siya sa sasakyan. 

Nang makaalis sila ay siya namang pagdating ni Calix. May dala na naman siyang malaking box kaya tiningnan ko na agad siya nang masama nang makapasok pa lang siya. 

"Ano na naman 'yan? My god, Calix Laxamana!" na-i-stress na salubong ko sa kaniya habang yakap pa rin ang jacket ni Zick. 

"Relax. It's just a dress," natatawa niyang sinabi sa 'kin before he kissed my forehead. Ibinaba niya sa round table ang kahong iyon at siya na ang nagbukas. 

Tumambad sa 'kin ang isang black off-shoulder dress. Mahaba iyon, ngunit ang slit ay umaabot hanggang legs ng magsusuot. It was the same dress I saw noong unang nag-mall kami ni Lynne nang makauwi ako. Paano niya nalaman iyon? 

"How..." 

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil sa excitement kong makita ang dress na iyon. Kinuha ko agad iyon mula sa box at iniladlad iyon sa harapan ko. 

"I asked Lynne," simple niyang sagot sa 'kin kaya napatango na lang ako. 

Matapos kong pasadahan ng tingin ang dress na iyon ay yumakap kaagad ako sa kaniya to say thank you. Hindi ko na alam kung paano ko pa pasasalamatan ang lalaking ito dahil sa mga ginagawa niya para sa amin ni Zick. It's like we are his family now. 

"Thank you, but please, stop this," I whispered to him. 

"Fine. This will be the last," natatawa niya pa ring sinabi sa 'kin kaya napangiti na lang ako. 

Nagdesisyon akong dito na lang pagbihisin si Calix dahil masyado nang hassle kapag umuwi pa siya. Hindi naman na ako nagulat nang makita kong dala niya ang tux niya na kinuha niya mula sa sasakyan. Nang matapos kaming mag-ayos ay hinintay na lamang niya ako sa labas. 

Nang makalabas ako ay nadatnan ko siyang prenteng nakatayo sa gilid ng sasakyan niya. He immediately smiled when he saw me at mabilis na lumapit sa akin. 

Hindi siya nagsalita kaya nangunot ang noo ko. Tiningnan lang niya ako mula ulo hanggang paa saka iginiya na ako sa sasakyan kaya hinampas ko siya sa braso. 

"What? I want to know how I look," naaasar na sinabi ko sa kaniya. 

"Hop-in first," seryoso niyang sinabi sa 'kin. 

Saglit pa akong nagtaka bago pumasok sa loob ng sasakyan. Hinintay ko munang makaalis kami bago ako nagsalita ulit. 

"What's wrong? Pangit ba? Hindi ba bagay sa 'kin?" sunod-sunod na tanong ko sa kaniya. 

Nanatili siyang seryosong nag da-drive bago tumingin sa 'kin nang malagkit. Nakita ko pa ang saglit na pagtingin niya sa dibdib ko saka ngumisi.

“Why are you so damn sexy?”

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Mabilis kong sinapak ang braso niya kasabay ng paghalakhak niya.

"I want to get mad for buying you that revealing dress, but you’re just…can I take you somewhere after the party instead of taking you home? Damn it, Acel," dagdag pa niya at dinig ko ang sunod-sunod niyang pagmumura. 

Napailing na lang ako at tiningnan ang sarili ko. Medyo nakikita nga ang cleavage ko dahil sobrang fit na fit sa’kin ang dress na ito kaya naman talagang yumayakap ito sa katawan ko. Well, hindi ko masisisi ang isang ‘to.

“Just drive safely nang sa gano’n ay makapunta tayo sa kung saan man ‘yang sinasabi mo,” panunuya ko sa kanya kaya narinig ko na naman ang mga mura niyang ‘yon.

Mabilis niyang nilapag ang libre niyang kamay sa hita ko at dahan-dahang pinadausdos iyon nang pabalik-balik.

“Aw!” I hissed nang maramdaman ko ang pagpisil niya roon.

Dinig ko lang ang paghalakhak niya at mas binilisan pa ang pagmamaneho.

After an hour, we arrived at the venue safely kahit panay ang pangungulit ni Calix sa byahe naming kanina. Sinalubong agad kami ni Lex sa labas pa lang ng venue kasama ang isang babae. 

"Nice to see you again! You look really good, huh?" Lex said to me at agad akong niyakap. 

"Bolero ka pa rin," natatawa kong sinabi sa kaniya. 

"Kung nasaan talaga ang isang 'to ay nando'n ka," panunuya niya kay Calix nang bumaling siya sa katabi ko. 

"Shut up," Calix told him saka sila nag-fist bump. "Hindi na ako magtataka dahil mukha ka naman talagang aso," dagdag pa ni Lex kaya tuluyan na akong natawa pati na rin ang babae sa tabi niya. 

"Mukhang ikaw rin naman," ganti ni Calix saka tumingin sa babaeng katabi ni Lex. 

"Shut up. This is Anastacia, my girlfriend..." bumaling siya sa babae, "This is my friends here Acel and Calix," Lex told her. 

I was amazed when she smiled at us dahil napakaganda no'n. She's wearing a gray turtle-neck dress na sumasayad sa sahig ang haba.

"Nice to meet you," tipid niyan bati sa 'min, nahihiya. 

After we greet each other ay sabay-sabay na kaming pumasok sa venue. Tumambad kaagad sa 'kin ang dim lights at maraming tao. It was gray-black themed party. Everybody is already enjoying the party kaya ang hula ko ay kanina pa nag-start. Nahuli kami dahil sa kakulitan nitong kasama ko. 

Sa loob na namin nakita si Lynne kasama si Caleb kaya naasiwa kaagad ako. Lex invited them dahil naging kliyente na rin nito minsan si Lynne.

 Pakiramdam ko ay may hindi magandang mangyayari ngayong gabi. 

Calix is with Lex kasama ang iba pang mga kilalang lawyer kaya nilapitan ko agad sina Lynne nang nakaalis siya. 

"Is he here?" tanong ko agad kay Lynne nang makalapit ako sa kaniya. 

"Tangina, nag ka-anak ka lang, ang paranoid mo na. Wala!" 

"Caleb is here, there's a possibility that he's also here," naiirita kong sinabi sa kaniya. Bumaling si Caleb sa amin kaya panigurado akong narinig niya ang sinabi ko. 

"He's not here. Kasama niya sina Miko sa Java Records. Don't worry," simpleng sinabi ni Caleb sa 'kin kaya napatango na lang ako. 

Still, I'm not convinced. It's not convincing. I have a strange feeling. Tangina lang. 

It was already midnight at hindi pa rin tapos ang party. Katatapos lang mag-speech ni Lex at mukhang matagal pa bago matapos. Habang lumalalim ang gabi, lalo ring nagdi-dim ang lights sa buong paligid. People are getting wild maliban sa amin nina Lynne, Caleb at Calix. Lex is still talking to Calix with something kaya hindi ko magawang istorbohin ang dalawa kaya tumungo muna ako sa loob para kumuha pa ng wine. 

Nang makalabas ako mula sa loob ng hotel garden, naramdaman ko na parang may nakatitig sa bawat kilos ko kaya nagmadali akong bumalik sa table namin nina Lynne. 

"What's wrong with you?" bungad sa 'kin ni Lynne nang makaupo ako. 

Hindi ko siya pinansin. Inilibot kong muli ang paningin ko sa buong paligid and there, I saw a guy staring at me near the entrance. He's wearing a white polo na nakatupi hanggang siko niya. Messy hair and dark eyes. Hawak-hawak niya lamang ang coat niyang iyon.

"Fuck," I whispered nang makilala ko kung sino iyon. Pinagsisisihan ko nang nagsuot pa ako ng lenses para lang maging malinaw ang paningin ko nang hindi nagsusuot ng glasses. 

"Ano, Acel?" Lynne asked again kaya binaling ko agad ang tingin ko sa kaniya. "Have you seen Calix?" natataranta kong tanong sa kaniya. "I need to go home," dagdag ko pa. 

She raised her brow to me, "What? Why? Nagpaalam kanina si Calix nang pumasok ka sa loob na sasaglit lang sila ni Lex sa office to get something," Lynne said to me. 

Lalo akong napamura dahil sa narinig ko. Maging si Caleb ay nagtataka na rin sa ikinikilos ko kaya mabilis akong tumayo at nagpaalam sa kanila na magbabanyo muna ako. 

Mabilis ang lakad ko pabalik sa loob, papasok sa banyo. Nang nakapasok ako roon ay agad akong bumuga ng hangin dahil pakiramdam ko ay kanina ko pa pinipigilan ang hininga ko when I saw him. It was different than the first one dahil ako lang ang nakakita sa kaniya noon. This time, he saw me. He stares at me na parang pati kaloob-looban ko ay gusto niyang makita. 

What is he doing here?! 

Damn it! You need to calm down, Acel. Siya lang iyon! Bakit ba hanggang ngayon ay takot na takot ka pa rin sa kaniya? You don't have to! Calm the fuck down! 

Unti-unti kong kinalma ang sarili ko. Inayos ko ang sarili ko bago nagpasyang lumabas na para bumalik sa table namin. Nagtaka pa ako nang mapansin kong parang mas dumarami yata ang tao dahil nahirapan na akong makabalik sa table namin. 

"Aw!" Napangiwi ako nang maramdaman ko ang pagbaon sa paa ko ng heels ng babaeng nakasalubong ko. Muntik ko pa siyang mamura dahil hindi man lang siya humingi ng paumanhin, ngunit hindi ko na nagawa nang may biglang humatak sa 'kin. 

We stopped outside the venue. Sa parking. Nang bitiwan niya ako ay saka ko lamang nakita kung sino iyon. It's him. Muntik ko pa siyang hindi makilala dahil mahaba na ang buhok nito at iba na rin ang pananamit kumpara noong huli kaming magkita. All I can say is he has now a dark aura. A matured one. A strong one. A mysterious one.

"So, you 're really here. I thought I was just hallucinating that time, pero mukhang ikaw nga iyong nakita ko sa Java Records," nakangisi niyang sinabi sa 'kin kaya napamulagat ako. 

I can smell alcohol all over his body lalo na ang ibinubuga niyang hangin. I can totally say that he is drunk dahil na rin sa pananalita niya. 

"Nakalabas ka na."

Iyon lang ang lumabas mula sa bibig ko kaya iniwas ko agad ang tingin ko sa kaniya. 

Lalo kong naramdaman ang lamig habang magkaharap kaming dalawa. Nanunuot iyon sa kaibuturan ng pagkatao ko kaya hindi ko na napansing nakayakap na pala ako sa sarili ko.

"Why? Still don't want me to be free? I can imprison myself again, just tell me," he calmly said to me kaya mas lalong nanlamig ang kalamnan ko. 

Nanatiling nakatingin ako sa ibang direksyon habang nararamdaman ko ang paninitig niya sa 'kin. I shouldn’t be here. Dapat ay kanina pa ako pumasok.

"Bakit kasi nagsusuot ka ng ganiyan? As far as I remember, you don't usually wear clothes like that," panunuya niya sa 'kin kaya napaangat ang gilid ng labi ko. 

"It's the theme of the party. Bakit nangingialam ka?" 

"The theme is gray-black, not revealing clothes," dagdag pa niya.

Magsasalita pa sana ulit ako, ngunit natigil na ako nang naramdaman ko ang pagyakap sa 'kin ng coat niyang iyon na nakasampay sa balikat niya kanina lamang. 

"Don't you dare take that off," pagbabanta niya kaya nanahimik na ako. 

Napako ako sa kinatatayuan ko. Kasabay ng paglakas ng hangin ay ang pagtungo ng amoy niyang nanggagaling sa coat na iyon patungo sa ilong ko. It was the same smell from before. It was the same smell I love smelling from him. Iyon ang pabango niyang gustong-gusto ko. Hindi pa rin niya binabago. Wow. Bakit? 

"So, you didn't bring him with you?" 

Mabilis akong nabaling ng tingin sa kaniya when I heard that. Naawang ang bibig ko when I saw his bloodshot eyes. It was so dark. Hindi ko alam kung sino ang tinutukoy niyang 'him' kaya hindi ako sigurado sa isasagot ko. Sino ang tinutukoy niya? Was it his son Zick? Alam ba niya? Nalaman ba niya? 

Nagsimulang manginig ang mga kamay ko kaya lalo kong iniyakap ang coat niyang iyon sa 'kin. Tangina, alam na ba niya? Paano? What am I supposed to say? Ano...teka lang. 

"H-ha?" I paused and looked away from him.

"Who?" dagdag ko pa para makasigurado kung sino ang tinutukoy niya, pero maling sabihin ko yata iyon dahil baka lalo siyang maghinala.

It could be Calix, Acel! What a stupid! 

"Hihintayin mo pa bang sabihin ko kung sino? Isa lang naman ang tinutukoy ko," panunuya niya sa 'kin kaya mas lalong dumagundong ang dibdib ko. 

I think, I have to go. 

Mariin akong napakagat sa ibabang labi ko saka mabilis siyang tinalikuran. It's Zick. Alam niya. Hindi ako sigurado, pero iyon ang nararamdaman ko. Tangina. No, not Zick, please.

"I'm...sorry, I have to go," mabilis na paalam ko sa kaniya. 

I was about to take step inside nang magsalita muli siya dahilan para mas lalo akong kabahan. 

"I was just referring to Calix. May iba ka pa bang dapat isama rito?”

Natigilan ako sa paghakbang nang marinig koi yon. Marahas akong napabuntong-hininga dahil mali naman pala ang iniisip ko. Mabuti na lang dahil kung hindi ay hindi ko na alam ang gagawin ko.

I bit my lower lip. Mabilis akong humarap sa kanya. Hindi ko makita nang maayos ang itsura niya dahil nasa madilim na parte kami ng parking lot. That’s good, then because I don’t wanna see him.

Ramdam ko ang pag-usbong ng galit ko habang nakatitig ako sa kabuuan niya. Wala akong makita sa kanya dahil hindi ko na siya kayang tingnan sa paraang kaya ko.

“You shouldn’t be here. Dapat ay nasa kulungan ka pa, bakit nakalabas ka na? Freedom is not for you, De Ocampo. Mahiya ka naman,” mariin na sinabi ko sa kanya at iniwan na siya roon.

Mabilis ang lakad ko papasok sa venue para kunin ang gamit ko. Nagsabi lang ako kay Lynne na aalis na ako saka mabilis na umalis sa lugar na ‘yon.

Halos paliparin ko ang kotse ni Calix patungo sa building ng law firm ni Lex to see Calix, ngunit hindi ko na itinuloy nang makita kong akay-akay ni Calix si Eleanor palabas sa building.

Hindi ko na alam kung anong mararamdaman ko habang binabagtas ko ang daan pauwi. I wanted to be with my son Eizickiel dahil sa tingin ko ay siya na lang ang makakapagpakalma sa’kin pero hindi ko na ginawa dahil alam kong marami na akong nainom. Ni hindi ko maramdaman ang sarili ko. Pakiramdam ko ay namanhid ang buong katawan ko dahil sa kaba at galit. I can’t even think properly right now. Parang gusto kong ibangga na lang itong pesteng kotse na ‘to nang matapos na lahat!

Sa huli ay dumiretso ako sa condo at ininom na lamang ang natirang alak na nasa ref habang hinihintay si Calix. Patuloy rin sa pagtawag si Lynne kanina pa ngunit hindi ko na sinagot iyon dahil hindi na ako mapakalma ng isip ko.

Ang kapal ng mukha niyang sabihin sa’kin lahat ‘yon at umakto na parang walang nangyari. Limang taon lang ang lumipas! Bakit nakalabas na agad siya? Hindi pa iyon sapat na kaparusahan sa ginawa niya sa pamilya ko. Bakit hanggang ngayon ay parang ako na lang ang pinaparusahan dahil sa kagagawan nila?!

After an hour of drinking alone ay napagdesisyunan ko nang tumungo sa kwarto habang nasa katinuan pa ako. Saktong paghiga ko sa kama ay ang pagbukas ng pinto at iniluwa no’n si Calix. Ramdam ko ang mulimg pagkabuhay ng galit ko dahil sa mga nangyari kanina mula nang iwan niya ako roon.

“Hey, what happened? Are you alright?” marahan niyang tanong sa’kin at mabilis akong dinaluhan sa kama.

I sat on the bed at iniwas ko ang mukha ko sa kamay niya nang akmang hahawakan niya ako. Nakita ko ang gulat sa kanya.

“What’s wrong?” tanong niyang muli.

“Where the fuck have you been?” mariin kong tanong sa kanya habang pinipigilan ang mga luha ko, inaalala ang naabutan kong pangyayari sa kanila ni Eleanor. Close sila?

Hinanap niya ang kamay ko para hawakan ngunit hindi ko ‘yon pinahintulutan that made him cussed.

Marahas akong tumayo at lumabas ng kwarto.

“Talk to me, Acel please.”

“I am asking you a question, Calix! Iyon lang dapat ang sagutin mo,” I hissed then look at him.

Kita ko ang frustration sa mga mata niya kaya mas lalo ang nainis. “Dumaan ako sa law firm para sunduin ka and I saw you with Eleanor. What the fuck is happening here? Do you know what happened while you were gone?!” sigaw ko dahil pakiramdam ko ay hindi niya ako naririnig.

Pakiramdam ko ay may kung anong nakabara sa lalamunan ko dahil ang sakit sakit no’n. Hindi ko alam kung anong dahilan. Hindi ako sigurado kung siya ang dahilan.

“Stop shouting, please. Let’s talk…calmly,” marahan niyang sinabi sa’kin at akmang lalapitan na naman ako kaya umatras ako.

“How can I fucking calm down? Iniwan mo ‘ko roon and gave him a chance to see me! To talk to me! Na parang walang nangyari, na…n-na parang okay na ang lahat. B-bakit mo kasi ako iniwan?!” I frustrately shouted at him.

Ramdam ko ang panginginig ng buong katawan ko dahil sa sobrang galit. I can feel my heart beating faster and it’s burning. Hindi ko na napigilan ang sarili kong sumabog lalo na nang tuloy-tuloy na bumuhos ang mga luha ko.

“I – I was looking for you! I went to the law firm and saw you with Eleanor. I was looking for you because…b-because I want to calm down and all you do w-was…was flirting with some other bitch –”

“That’s not what you think it is. God, I’m sorry, I didn’t know. Please, calm down,” he interrupted me and immediately hug me.

Ramdam ko ang panghihina ng mga tuhod ko kaya tuluyan na akong napaupo. Mabuti na lang ay yakap-yakap niya ako kaya agad niya akong nasalo.

“I’m sorry…stop crying, you’re making me nervous, Acel. Come on, don’t do this. We can talk tomorrow, okay? Let’s just rest…come,” pag-aalo niya sa’kin.

Maya-maya pa ay naramdaman ko ang pagbuhat niya sa’kin into a bridal style kaya napasubsob na lamang ako sa dibdib niya habang malakas pa rin ang paghagulhol ko. Nang makarating kami sa kwarto ay dahan-dahan niya akong ibinaba sa kama kaya mabilis kong itinakip ang braso ko sa mukha ko nang mahiga ako roon. He also lies down beside me and pulled me around his arms.

“I’m sorry for leaving you earlier,” I heard him whispered at mariin akong hinalikan sa ulo.

I can feel his heart beat. It is beating faster just like how it beats always. His chest is coming up and down while whispering words I couldn’t even understand. Ramdam ko ang pagkalma ng kalooban ko ngunit nanatili pa rin ang galit na nararamdaman ko para sa hindi ko alam na dahilan. I can still feel how he was sorry for me lalo na nang yakapin niya ako nang mahigpit nang hindi ako sumagot sa sinabi niya.

I closed my eyes and let myself rest on his chest. I didn’t hug him back, instead I hug myself tight.

I know how unfair it is for him lalo na tuwing siya ang pinagbubuntungan ko ng lahat, but since day one that we migrated to States and he started to be my knight in shining armor, I don’t know who else I can be with that can make me safer than him. Kaya hindi ko matanggap nang iwan niya ako kanina because I just let my guard down. Hindi ako handa. Hindi ko alam kung kailan ako magiging handa. O kung magiging handa pa ba ako.