LOGINShare
Chapter 5- Embarrassing
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56C5- embarrassing
Reina PoV
"Here" binigay nya sakin ang hiningi kong pizza.. "I want Hawaiian pizza" I nonchalantly said.
Ginulo nito ang buhok at naiiritang tumingin sakin. "Really?! Rea-"
"I already has two... two instrument. A bomb and a scissor. What do you like me to drop first?" Ngumiti pa ko sa kanya
"Bomb that will surely ruin your image and scissor to cut your ties-"
"F! Okay!" Nilagay nya ang kamay nya sakanyang bulsa.. para syang may kinukuha. Cellphone nya.
"Takenote! I hate the shipping fee.. wag ipadeliver! Sayang sa pera!" Marahas itong tumingin nang sinabi ko yun kaya ngumiti lang ako at tinaas ang aking noo
Naiirita syang lumabas sa sarili nyang opisina kaya ako ang pumalit sa paborito nyang pwesto. Ang swivel chair na iniingat ingatan nya
Tinaas ko ang aking mga paa at pinatong ito sa lamesa... who's the boss?. Yeah! It's me! Natatawa na lang ako, I used to be afraid of him. By the way, why did I, Reinalyn Naquil, afraid of him?
Bigla akong napatayo ng maayos, fck I forgot about the bodyguard. I bring back the memories where I last feel its presence. Night’s home! Did night leave his bodyguard at home? Why? As if that house’s surveillance isn’t enough. Maybe… that man is here? I observe my surrounding, this office
Sobrang lawak ng opisina nya. At ang ganda. Andaming mga eme eme bureche sa paligid. Pero ang pinaka gusto ko ay ang mga halaman. Mamaya na problemahin ang bodyguard na yun
Kinuha ko ang mga gusto ko at pinandesign iyon sa sarili kong office. I satisfyingly smiled. What a great art work
Narinig ko ang pagbukas ng pinto at nakita ko ang boss kong nagngingitngit sa galit... ahhh what a good sight "what have you done?!"
Natawa ako sa itsura nya. Para syang natatae kaso pinipigilan nya lang
Pulang pula na ang kanyang mukha. Pinipigilanang galit na gustong lumabas sakanya.
Sige lang... ilabas mo lang
Kanina pa sya pabalik balik dito. Nabaliktad ang sitwasyon, ako na ang boss at sya ang alila kong walang sweldo.
--------------------------------------------------------
"Mama! Naglaro kami ni norl sa labas" ngumisisakin ang batang si Reight. Nakuuu ang kyut talaga nyaDi ko na pinansin ang tinawag nya sakin, good mood ako. Walang makakapigil sakin.
Binuhat ko sya at nilambing "who's norl?" Tanong ko dito at siniksik ang aking ilong sa kanyang leeg. Hmmm.. asimmm
Hahahah "my new friend!" Tuwang tuwa nyang sabi.
Binaba ko si Reight at humalukikip sa tapat mismo ng kwarto ni Night. Pagkalipas ng ilang sandali ay bumukasang pinto at natanaw namin ang nakabusangot na mukha ni Night
What a nice bungad! Lumapit ako sakanya at kumapit sa isang braso nya. Napansin kong ganon din ang ginawa ni Reight sa kabila
"Gusto kong gumala" ngumuso ako at nagpaawa. "I want to go in perya!" Nagtatalon pa ko sa paligid nya. At si Reight, bilang apprentice at kakampi ko ay ganon din ang ginawa at parehas naming chinant ang lugar na starcity
Walang wala ang si Night saming dalawa ni Reight. In the end, kami ang nasunod
Kung san san na kami naglilibot ni Reight. Tapos sya, nakatunganga lang. Andami na naming rides na nasakyan tapos sya... nakatayo lang
Ang saya nya kasama. Nakakaiyak grabe! Lumapit ako sakanya at ngumiwi "your so so so so so KJ!" Umirap pa ko. Pinandilatan ko sya ng mata. Alam kong masisindak sya at pag masindak sya, sasamahan na nya kaming magsaya ni Reight
"What's wrong with your eyes?" Hindi sya natitinag sa pandidilat ng mata kaya pinasingkit ko ito. Lahhh... baka wala na akong mata. My precious and singkit eyes
Nagpakawala ito ng hangin "one last ride. Let's go home" natigilan ako sa sinabi nya at napatingin kay Reight. Tumingin din ito sakin.
We exchange looks, how funny. Tinginan lang namin naiintindihan na ang isat isa
Sabay kaming tumingin kay night. And we gave him our best puppy look. We made our eyes shine. Kung ano mang pinagsasabi ko, sana ganon talaga ang kalalabasan
At mukhang umepekto naman. Nakaranas kami ng iba pang rides
At ang huli? Hunted house. Dali dali kaming dalawa ni Reight na pumunta don. Nag unahan pa kami.
Nagulat ako nang may humigit sa kamay ko "we're going" sabi nito at tumalikod na.
Ako naman ang humigit sa braso nya, gantihan lang to. "Yeaahh... we're going to that.hunted.house" diniinan ko ang hunted house para matakot sya
Napaikot lamang ang kanyang mga mata "I don't like those things. Inuuto lang kayo nyan" nababagot nyang sabi
Ngumisi ako at humalukipkip "sabihin mo, takot ka lang" pang hahamon ko dito. Nababasa ko kasi ito sa mga libro. Yung gantong senaryo. Tapos hahamunin nung girl si boy and si boy papatunayan sarili nya kaya masusunod ang gusto ni girl
Nagtakbuhan kami ni Reight sa loob ng hunted house. Naghahabulan kami. Hahah
"You suppose to be scared and- what are you doing?" Di namin pinansin si night at pinagpatuloy ang paghaharutan namin ni Reight
Nagulat nalang kami nang may lumapit samin at pina alis na kami. Masyado na daw kami nakaka istorbo sa ibang costumer. Dapat daw kasi, pag nalibot na ang buong house ay aalis na. Pero kasi kami ay naglaro tsaka naghabulan.
Lukot na lukot ang mukha ni Night habang nakatingin saming dalawa. "Agh! So embarrassing! I don't want to go out with you two again"
and he left us.
Yes! That’s what I want to see. I don’t know but when I saw his angry and pikon face, my day is already complete.
“ate ilang taonnn na si baby?” may lumapit saking mga dalaga naka tingin sila kay Reight, maybe thinking that He’s cute because of the hairband. I looked at reight and ask “how old are you daw?” and he cheerfully lifts his three fingers the audience awed.
“ang gwapo gwapo moooo! Katulad lang ng papa! Hahhaha” they giggled and Reight looked at me with questioning eyes “papa?”
“huh? Ah! That man? No, hindi sya ang tatay” they are shock at what I just said “oh! Sorry! Magkamukha kasi sila, napagkamalan tuloy” she apologetically said, I just waved my hands saying its nothing.
Nagulat ako pagtalikod ko saktong nasa harap ko si Night. Ugh, so close. I push him, pashnea napakalaki ng katawan palamunin naman. I just realized that he is staring too much at Reight, who is eating cotton candy.
“what's your problem?” I asked and he just shrugged.
Related chapters
Leaving Home Chapter 10- Paint
Reina PoVNatawa lamang ako sa sinabi ni Night. Sobrang seryoso sya at di na nya binitawan ang mga kamay namin ni Reight. Kinakaladkad nya kami papunta sa kotse nyaNang makapasok kami ay tahimik kaming nagtitinginan ni Reight. Palihim kaming humahagikhik kasi nakikita nanaman naming badtrip si night"Mama you should paint your lips red. Kasi sobrang putla nyo po." Natigilan ako sa sinabi ni Reight. May nilabas sya sa bag ko... nail polish!"Come here, lalagyan po kita" napangiwi ako nang lumapit ito sakin. Binuksan nya ito at tinapat yung brush sakinDi ko alam kung pano sya papatigilin nang biglang huminto ang kotse at lumabas ang boss ko ng walang paalamNapatingin ako kay Reight kasi nakasubsob na sya sa sahig. Yan kasi eh… Ang kulitInalalayan ko syang umupo. Hindi ko pa nakikita ay natatawa na ako"Oh! An-- anong ginagawa mo dyan?" Tumingin sakin ang bata at ngumuso. Pinagpagan nya ang kanyang shorts pero nagulat s
Leaving Home Chapter 11 - Gun
Chapter 11 Rei's POV Tahimik akong nasa hapag. Pasulyap sulyap sa harap kong si night. I examine him, but nothing Siguro maliit lang na bagay yun para sakanya no? Wala lang naman ata yon. I exhaled and continue eating but I paused when the crease on his forehead formed. What? Did he realize? "Can you stop staring? It's irritating" he said. At agad naman akong napa iwas na tingin. Masyado kasing pahalata eh Binigay ko muna si reight sa kapit bahay naming si ate inday bago kami pumunta sa trabaho "Hooiii baka naman gusto mo akong isabay" I said. Inirapan nya lang ako at binuksan na ang driver seat Agad akong pumasok dito at umurong sa passenger seat. Napakadamot kasi ni gabi, parehas lang naman kami ng bababaan! Tinignan nya ko ng masama at umikot para pumunta sa pinto ng passenger seat, binuksan nya ang pinto at hinila hila ako " This car is too precious to have a passenger like you" agad na pumutok ang l
Leaving Home Chapter 12 - Paper Walks
Chapter 12Nandito ako ngayon sa airport. Hinihintay ang VVIP na sinasabi ni bossOo, walang world war 3 na magganap. Kabobohan lang yun ni gabi. May Nag email kasi sakin nung nakaraan pa. Ang sabi daw ay mapapabagal ang pagdating ng VVIP. And I send ‘K’Di ko alam ang pinagsasasabi ni gabi na may ginawa akong kabalbalan para masabotahe ang pag dating ng ambassador na itoDinamay pa ang world war. Ok lang, nakashopping naman ako eh.Basta kung sino ang nag send ng fake news nayun sakanya ay magpapasalamat ako“excuse me. Are you, reina—”Nang makita ko kung sino ang nagsalita ay agad nagliwanag ang mundo ko. Gwapings!Hinawakan ko ang kamay nya at shinake shake ito “yes, I'm reina. Reina ng buhay mo -just call me Reina Ko” I said still shaking his handTumango tango naman sya “well then Ms. Reina Ko. I'm alheire, one of sir Albert's guard. And my sire is already l
Leaving Home Prologue
I stare at her while she’s inhaling her last wind. They dragged me here, saying just in case of emergency. But, what kind of emergency are they referring to? This woman is already breathing her last breath, it is a miracle that she's able to deliver a child in her situation.I feel uncomfortable when she looks at me, with her tired eyes, I want to avoid her gaze. This woman only asks for favors and spit command like a boss, I don’t hate her…. It's just, she’s annoying. Shes the type of girl na hindi mabubuhay pag walang utusan, Nakakabobo sya sa totoo lang.She smiled at me weakly at mas lalo akong nairita “please guide my kid” ngumiti ako ng sarkastiko sa sinabi nya. The nerve.Someone dragged me to a room. Judging by the wallpaper and furniture, it’s the kids’ room. Dali dali nilang binigay ang mga damit nitong nasa bag, feeding bottle, powdered milk, pacifier and pampers. When I saw the pack of items i
Leaving Home Chapter 1- Planning to get rid of the innocent child
C1- planning to get rid of the innocent childIt's already three years and I think I deserve to rest from this “mama! Look! Teacher Lanna gave me a star kasi naka sagot daw ako” the kid looked at me with sparkling eyes, asking for a prize.This is so tiring! Hindi naman akin ang batang ito pero ako ang nagpalaki, nagpadede nagpalit ng pampers at kung ano ano pa!“I told you! Ate! Ate dapat ang tawag mo sakin!” nanggigigil kong sigaw and the child looked down as if he’s hurt. I laugh sarcastically because of the attention that we are getting. Aghh!He started sniffing like a dog… and he exaggerated it!! Like, this kid deserves an award for being dramatic. I gave him the ice cream that’s melting in my hand, hindi ko yan dinilaan oo kinainan.“I just… happen to bring it in my way. Don’t cry. Girls hate it if boys are crybaby” as if the child hear me, nilalantakan na nito a
Leaving Home Chapter 2- Fake eybrows
C1- fake eyebrowsHabang naglalakad ay napapansin ko ang ilang tao na tumitingin.. more like tumititigI dont know what is their problem. 1 week na ako dito pero ang mga tingin nila... parang gusto manakit"Hey! Please do this asap!""I need to pass this on time ms. Naquil please hurry""Please pass these documents to sir Allan"“will you get the materials at the stockroom, yes”“this shoudn’t be like this, yeah. Just edit this. Past it before dinner”I know that they're doing this on purpose. Ngumisi ako sakanila at tinanggap ang mga pinapagawa nilaI just do what they want. Para wala ng gulo. Alam ko kasing naiinggit sila kasi bago palang ako pero binibigyan ako ng attention ng boss na gusto din nilang makuhaPina photo copy ko ang ibang pinapagawa nila. They need to pass this on time daw pero nang binasa ko ito, mukhang di kakailanganin ni boss.Pumunta ako sa cubicle ng isa a
Leaving Home Chapter 3- The worst
C3-the worstReina POVHindi ko alam kung bakit ako nandito. Hindi ko nga maintindihan kung anong ginagawa ko dito"Mang aagaw ka!" Akala ko ang pupuntahan ko ay isang meeting "$#$###! Ikaw yung $$###!!" Siguro isa din ito sa pambawi ng boss kong suplado"Magretire kana! Wala kang kwentang empleyado!" Sigaw nung isa "pano mo nasabi?! Ikaw ba si boss? Ikaw ba??!!!"Naglalakad na kami pa alis dun sa pinuntahan naming meeting 'daw'. Ang ending? Ito di natanggap yung proposal kasi nag away yung dalawa sa kalagitnaan ng meeting"Aba- mas nauna akong maging secretary kesa sayo!" Sumbat nung isa "ows? So hindi ka kasi effective! Kaya kinuha ako ni boss bilang secretary nya"Dalawa ang secretary ni night. Mga bagong salta.mas bago pa sakin. Ewan ko ba dun. Temporarylang ang mga sekretarya nya... tapos mas mahirap pa trabaho ko! Wag nalang kaya sya mag secretary!"Hindi ka din effective kasi di nya ko tinanggal!" Panlaban nung isa
Leaving Home Chapter 4- Table have turn
C4-table have turnReina PoVI yawned. Nakakatamad ang nakaraang araw. Despite of that revelation, wala ng exciting na bagay ang nangyayariHindi na nagpapakita sakin si boss. Oo, nakatira ako sa bahay nya. Pero ngayon, parang solo na namin ang bahay na yun, Kaso wala akong mapagtripanNi hindi nga lumalabas sa office nya si boss eh. Di na din nya ako pinapahirapan. Ang saya. Pero ang boringWalang thrill ang ganitoPinapaikot ko ang aking paboritong fuschia pen sa aking mga daliri. Ang boring na nga nakakainis pa ang mga kasama ko sa cubicle na ito"Hindi ka man lang namigay! After all, we've been through?""Ano ako? Yaya mo?!"Nakakainis dahil ang sikip na nga ng cubicle na ito tapos andito pa ang mga sekretarya nya at ang iingay pa!"Hmm... pwede""Hmp! Ang ganda ko para maging yaya!"Yaya? I remember how he treated me these past few weeks. He treated me like a maid
Latest chapter
Leaving Home Chapter 12 - Paper Walks
Chapter 12Nandito ako ngayon sa airport. Hinihintay ang VVIP na sinasabi ni bossOo, walang world war 3 na magganap. Kabobohan lang yun ni gabi. May Nag email kasi sakin nung nakaraan pa. Ang sabi daw ay mapapabagal ang pagdating ng VVIP. And I send ‘K’Di ko alam ang pinagsasasabi ni gabi na may ginawa akong kabalbalan para masabotahe ang pag dating ng ambassador na itoDinamay pa ang world war. Ok lang, nakashopping naman ako eh.Basta kung sino ang nag send ng fake news nayun sakanya ay magpapasalamat ako“excuse me. Are you, reina—”Nang makita ko kung sino ang nagsalita ay agad nagliwanag ang mundo ko. Gwapings!Hinawakan ko ang kamay nya at shinake shake ito “yes, I'm reina. Reina ng buhay mo -just call me Reina Ko” I said still shaking his handTumango tango naman sya “well then Ms. Reina Ko. I'm alheire, one of sir Albert's guard. And my sire is already l
Leaving Home Chapter 11 - Gun
Chapter 11 Rei's POV Tahimik akong nasa hapag. Pasulyap sulyap sa harap kong si night. I examine him, but nothing Siguro maliit lang na bagay yun para sakanya no? Wala lang naman ata yon. I exhaled and continue eating but I paused when the crease on his forehead formed. What? Did he realize? "Can you stop staring? It's irritating" he said. At agad naman akong napa iwas na tingin. Masyado kasing pahalata eh Binigay ko muna si reight sa kapit bahay naming si ate inday bago kami pumunta sa trabaho "Hooiii baka naman gusto mo akong isabay" I said. Inirapan nya lang ako at binuksan na ang driver seat Agad akong pumasok dito at umurong sa passenger seat. Napakadamot kasi ni gabi, parehas lang naman kami ng bababaan! Tinignan nya ko ng masama at umikot para pumunta sa pinto ng passenger seat, binuksan nya ang pinto at hinila hila ako " This car is too precious to have a passenger like you" agad na pumutok ang l
Leaving Home Chapter 10- Paint
Reina PoVNatawa lamang ako sa sinabi ni Night. Sobrang seryoso sya at di na nya binitawan ang mga kamay namin ni Reight. Kinakaladkad nya kami papunta sa kotse nyaNang makapasok kami ay tahimik kaming nagtitinginan ni Reight. Palihim kaming humahagikhik kasi nakikita nanaman naming badtrip si night"Mama you should paint your lips red. Kasi sobrang putla nyo po." Natigilan ako sa sinabi ni Reight. May nilabas sya sa bag ko... nail polish!"Come here, lalagyan po kita" napangiwi ako nang lumapit ito sakin. Binuksan nya ito at tinapat yung brush sakinDi ko alam kung pano sya papatigilin nang biglang huminto ang kotse at lumabas ang boss ko ng walang paalamNapatingin ako kay Reight kasi nakasubsob na sya sa sahig. Yan kasi eh… Ang kulitInalalayan ko syang umupo. Hindi ko pa nakikita ay natatawa na ako"Oh! An-- anong ginagawa mo dyan?" Tumingin sakin ang bata at ngumuso. Pinagpagan nya ang kanyang shorts pero nagulat s
Leaving Home Chapter 5- Embarrassing
C5- embarrassingReina PoV"Here" binigay nya sakin ang hiningi kong pizza.. "I want Hawaiian pizza" I nonchalantly said.Ginulo nito ang buhok at naiiritang tumingin sakin. "Really?! Rea-""I already has two... two instrument. A bomb and a scissor. What do you like me to drop first?" Ngumiti pa ko sa kanya"Bomb that will surely ruin your image and scissor to cut your ties-""F! Okay!" Nilagay nya ang kamay nya sakanyang bulsa.. para syang may kinukuha. Cellphone nya."Takenote! I hate the shipping fee.. wag ipadeliver! Sayang sa pera!" Marahas itong tumingin nang sinabi ko yun kaya ngumiti lang ako at tinaas ang aking nooNaiirita syang lumabas sa sarili nyang opisina kaya ako ang pumalit sa paborito nyang pwesto. Ang swivel chair na iniingat ingatan nyaTinaas ko ang aking mga paa at pinatong ito sa lamesa... who's the boss?. Yeah! It's me! Natatawa na lang ako, I used to be afraid of him. By the w
Leaving Home Chapter 4- Table have turn
C4-table have turnReina PoVI yawned. Nakakatamad ang nakaraang araw. Despite of that revelation, wala ng exciting na bagay ang nangyayariHindi na nagpapakita sakin si boss. Oo, nakatira ako sa bahay nya. Pero ngayon, parang solo na namin ang bahay na yun, Kaso wala akong mapagtripanNi hindi nga lumalabas sa office nya si boss eh. Di na din nya ako pinapahirapan. Ang saya. Pero ang boringWalang thrill ang ganitoPinapaikot ko ang aking paboritong fuschia pen sa aking mga daliri. Ang boring na nga nakakainis pa ang mga kasama ko sa cubicle na ito"Hindi ka man lang namigay! After all, we've been through?""Ano ako? Yaya mo?!"Nakakainis dahil ang sikip na nga ng cubicle na ito tapos andito pa ang mga sekretarya nya at ang iingay pa!"Hmm... pwede""Hmp! Ang ganda ko para maging yaya!"Yaya? I remember how he treated me these past few weeks. He treated me like a maid
Leaving Home Chapter 3- The worst
C3-the worstReina POVHindi ko alam kung bakit ako nandito. Hindi ko nga maintindihan kung anong ginagawa ko dito"Mang aagaw ka!" Akala ko ang pupuntahan ko ay isang meeting "$#$###! Ikaw yung $$###!!" Siguro isa din ito sa pambawi ng boss kong suplado"Magretire kana! Wala kang kwentang empleyado!" Sigaw nung isa "pano mo nasabi?! Ikaw ba si boss? Ikaw ba??!!!"Naglalakad na kami pa alis dun sa pinuntahan naming meeting 'daw'. Ang ending? Ito di natanggap yung proposal kasi nag away yung dalawa sa kalagitnaan ng meeting"Aba- mas nauna akong maging secretary kesa sayo!" Sumbat nung isa "ows? So hindi ka kasi effective! Kaya kinuha ako ni boss bilang secretary nya"Dalawa ang secretary ni night. Mga bagong salta.mas bago pa sakin. Ewan ko ba dun. Temporarylang ang mga sekretarya nya... tapos mas mahirap pa trabaho ko! Wag nalang kaya sya mag secretary!"Hindi ka din effective kasi di nya ko tinanggal!" Panlaban nung isa
Leaving Home Chapter 2- Fake eybrows
C1- fake eyebrowsHabang naglalakad ay napapansin ko ang ilang tao na tumitingin.. more like tumititigI dont know what is their problem. 1 week na ako dito pero ang mga tingin nila... parang gusto manakit"Hey! Please do this asap!""I need to pass this on time ms. Naquil please hurry""Please pass these documents to sir Allan"“will you get the materials at the stockroom, yes”“this shoudn’t be like this, yeah. Just edit this. Past it before dinner”I know that they're doing this on purpose. Ngumisi ako sakanila at tinanggap ang mga pinapagawa nilaI just do what they want. Para wala ng gulo. Alam ko kasing naiinggit sila kasi bago palang ako pero binibigyan ako ng attention ng boss na gusto din nilang makuhaPina photo copy ko ang ibang pinapagawa nila. They need to pass this on time daw pero nang binasa ko ito, mukhang di kakailanganin ni boss.Pumunta ako sa cubicle ng isa a
Leaving Home Chapter 1- Planning to get rid of the innocent child
C1- planning to get rid of the innocent childIt's already three years and I think I deserve to rest from this “mama! Look! Teacher Lanna gave me a star kasi naka sagot daw ako” the kid looked at me with sparkling eyes, asking for a prize.This is so tiring! Hindi naman akin ang batang ito pero ako ang nagpalaki, nagpadede nagpalit ng pampers at kung ano ano pa!“I told you! Ate! Ate dapat ang tawag mo sakin!” nanggigigil kong sigaw and the child looked down as if he’s hurt. I laugh sarcastically because of the attention that we are getting. Aghh!He started sniffing like a dog… and he exaggerated it!! Like, this kid deserves an award for being dramatic. I gave him the ice cream that’s melting in my hand, hindi ko yan dinilaan oo kinainan.“I just… happen to bring it in my way. Don’t cry. Girls hate it if boys are crybaby” as if the child hear me, nilalantakan na nito a
Leaving Home Prologue
I stare at her while she’s inhaling her last wind. They dragged me here, saying just in case of emergency. But, what kind of emergency are they referring to? This woman is already breathing her last breath, it is a miracle that she's able to deliver a child in her situation.I feel uncomfortable when she looks at me, with her tired eyes, I want to avoid her gaze. This woman only asks for favors and spit command like a boss, I don’t hate her…. It's just, she’s annoying. Shes the type of girl na hindi mabubuhay pag walang utusan, Nakakabobo sya sa totoo lang.She smiled at me weakly at mas lalo akong nairita “please guide my kid” ngumiti ako ng sarkastiko sa sinabi nya. The nerve.Someone dragged me to a room. Judging by the wallpaper and furniture, it’s the kids’ room. Dali dali nilang binigay ang mga damit nitong nasa bag, feeding bottle, powdered milk, pacifier and pampers. When I saw the pack of items i
