Home / Romance / Leaving Home / Chapter 1- Planning to get rid of the innocent child

Share

Chapter 1- Planning to get rid of the innocent child

Author: Lynalyn
last update Last Updated: 2021-09-07 11:31:36

C1- planning to get rid of the innocent child

It's already three years and I think I deserve to rest from this “mama! Look! Teacher Lanna gave me a star kasi naka sagot daw ako” the kid looked at me with sparkling eyes, asking for a prize.

This is so tiring! Hindi naman akin ang batang ito pero ako ang nagpalaki, nagpadede nagpalit ng pampers at kung ano ano pa!

“I told you! Ate! Ate dapat ang tawag mo sakin!” nanggigigil kong sigaw and the child looked down as if he’s hurt. I laugh sarcastically because of the attention that we are getting. Aghh!

He started sniffing like a dog… and he exaggerated it!! Like, this kid deserves an award for being dramatic. I gave him the ice cream that’s melting in my hand, hindi ko yan dinilaan oo kinainan.

“I just… happen to bring it in my way. Don’t cry. Girls hate it if boys are crybaby” as if the child hear me, nilalantakan na nito ang binili ko.

I hate kids.

Pinunasan ko ang nagkalat na ice cream sa baba at pisngi nya. This is why I hate children, di sila mabubuhay ng walang mag aalaga sakanila.

“Come, may ipapakilala ako” I said then he grabbed my hand and started swinging it. He waves at the nursery school and his classmate, he waved his hand like a madman. Gusto kong sabihin na ‘hindi ko to anak’ sa mga nakatingin sa kanya, are we some kind of entertainment?

I squinted my eyes to the parents who started looking and coming to this way. “iha, ilang taon kana?” one of them asked, this kind of situation… “I’m already 22 this coming December, why PO?” I exaggerated the word po kasi alam ko na ang next nito. Mas maiging galangin sila ngayon baka kasi mamaya mawala lahat ng pagalang at ang pagkokontrol ko sa sarili.

They acted shocked and said “ang bata mo pa” and that’s, ladies and gentlemen the start of their fake ‘concern’ but they just want a ‘tea’ in their outrageous curiosity. “ano, iha? Na rape ka ba?”

This time, its me, who is shock… what the? “asaan ang tatay, Anak?” I smiled at the word ‘anak’. The nerve. Tinawag nila akong ‘anak’ please lang, wag mo kong tatawaging anak kasi kahit kalian ay di ko naranasan magkaroon ng magulang, this is tiring, wala akong pake sa chismis nila. Na rape? Nag asawa ng maaga? Lumandi? Pokpok?

I don’t have time for their nonsense… “naku iha, buti di mo pinalaglag” “oo, andami kong kakilala na pinalaglag ang baby kasi di kaya ang kahihiyan. Nakuu!! Wala pang tatay!” “ayyy bakit naman pinalaglag? Blessings ang baby ano ka ba! Ang ganda nga ng ginawa mo anak, binuhay mo parin kahit nakakahiya.”

I laugh madly. Di ko napansin na nagdadaldalan parin sila, while I’m pre occupied. “oh! I’m sorry! Di ko po napansin na andami nyo na pala dito. So, ano pong gagawin dito sa halaman? Pipicturan and isend? Thank you” I just changed the subject and tinuon ang pansin sa batang si Reight.

“iha, advice lang ha, ayusin mo pagpapalaki sa anak mo. Nakipag away yan nung nakaraan!” oh, come on! Nananahimik na ko dito! Please lang. “di lang yun nung nakaraan, kebago bago ng anak mo. Bigla biglang mangangagat! Nanghihiram lang ng kulay bata ko eh!”

Dumating ang teacher at pinaliwanag sakanila ang nangyari “I’m sorry parents, pag usapan po natin ang problema mamaya, wag po sa harap ng mga bata” he said, dun ko napansin na Malaki ang katawan ng teacher at pwede ng isali sa wrestling.

“thank you PO sa advice. Pero ang nangyari po nung nakaraan ay kulitan lang nila, nagpaliwanag na din po ang mga bata, di lang si Reight, and about naman sa pangangaggat, I’m sorry. He thought that they’ll steal the crayons, pinahahalagahan nya yun kasi daw it’s my first present just for him” di ko alam kung bakit pa ako nagpapaliwanag sa mga to, I should just slap them. Kanina pa ako naiirita.

I felt the teacher stiffen, oo, ngayon na ko nagpaliwanag. May gagawin ako mamaya, wag nyo na kong istorbohin. May sasabihin pa sana ang nanay nang marinig nain ang malakas na tawanan ng mga bata, dun ko lang napansin na wala na si Reight sa tabi ko.

The children are happily playing with each other. And when I looked at the parents. They stared at them with the most caring eyes. They really value their kids.

Their lesson and playtime are over. Dali dali kong kinuha at binuhat ang makulit na bata. Hihirit pa ng laro eh. “Mama! Your so cruel naman eh! I want to have more time with my friends!” he cried out and seriously, this kid can be a microphone. I already saw his future.

Pumara ako ng jeep at nagtataka sila kasi may kasama akong bata na englishero. “oh, did I just kidnapped you? Hala! Sino ka? Bakit may kasama akong bata?” he pouted and just keep quiet. And this kid, alam nya kung saan tatahimik at kung kalian lalakasan ang boses. I smiled awkwardly at the passengers “uhm.. this is my kid. Mama diba?” he did not answer me, I just… sigh

When we got down, I already saw his car. Here Reight, it’s your older brother. I grab my necklace, this contain the evidence that Reight is an Auger. I reminisce the time that I worked hard to grather this information.

Walang nakakaalam kung sino ang naka buntis kay mistress Natasha. But no one asked. Every workers at the Ajello fam should stay tight lipped. No one is curious. No one knows. No one saw. No one hears. You know not of Ajello family.

I smiled proudly. This is the fruit of my hardworks. I can smell freedom.

I’m ready to give the necklace to the man who just got down from the car. But some dark figure tried to restrain me. What the-

I reached out to Reight, hold my hand! The kid tried to lengthen its arm, luckily, he reached me... He’s safe, keep calm. He’s safe.

“a trained one, huh?” I don’t care about who talk… “are you alright Reight?” I worriedly ask and the kid just nod. Who am I asking?

I faced the man with the dark figure and examine him. This is dangerous. Did I choose the right decision? Is this alright?

Why did I gather infos again? For my freedom? To rest? I jumped at my position when Reight suddenly hugged me tightly. What will happen to this kid? If I’ll have my freedom, will this kid have his?

“Stop it, Nathan” the one who wears a suit move forward “let’s listen to the information that you have brought” said the man while looking at me.

Related chapters

  • Leaving Home   Chapter 2- Fake eybrows

    C1- fake eyebrowsHabang naglalakad ay napapansin ko ang ilang tao na tumitingin.. more like tumititigI dont know what is their problem. 1 week na ako dito pero ang mga tingin nila... parang gusto manakit"Hey! Please do this asap!""I need to pass this on time ms. Naquil please hurry""Please pass these documents to sir Allan"“will you get the materials at the stockroom, yes”“this shoudn’t be like this, yeah. Just edit this. Past it before dinner”I know that they're doing this on purpose. Ngumisi ako sakanila at tinanggap ang mga pinapagawa nilaI just do what they want. Para wala ng gulo. Alam ko kasing naiinggit sila kasi bago palang ako pero binibigyan ako ng attention ng boss na gusto din nilang makuhaPina photo copy ko ang ibang pinapagawa nila. They need to pass this on time daw pero nang binasa ko ito, mukhang di kakailanganin ni boss.Pumunta ako sa cubicle ng isa a

    Last Updated : 2021-09-07
  • Leaving Home   Chapter 3- The worst

    C3-the worstReina POVHindi ko alam kung bakit ako nandito. Hindi ko nga maintindihan kung anong ginagawa ko dito"Mang aagaw ka!" Akala ko ang pupuntahan ko ay isang meeting "$#$###! Ikaw yung $$###!!" Siguro isa din ito sa pambawi ng boss kong suplado"Magretire kana! Wala kang kwentang empleyado!" Sigaw nung isa "pano mo nasabi?! Ikaw ba si boss? Ikaw ba??!!!"Naglalakad na kami pa alis dun sa pinuntahan naming meeting 'daw'. Ang ending? Ito di natanggap yung proposal kasi nag away yung dalawa sa kalagitnaan ng meeting"Aba- mas nauna akong maging secretary kesa sayo!" Sumbat nung isa "ows? So hindi ka kasi effective! Kaya kinuha ako ni boss bilang secretary nya"Dalawa ang secretary ni night. Mga bagong salta.mas bago pa sakin. Ewan ko ba dun. Temporarylang ang mga sekretarya nya... tapos mas mahirap pa trabaho ko! Wag nalang kaya sya mag secretary!"Hindi ka din effective kasi di nya ko tinanggal!" Panlaban nung isa

    Last Updated : 2021-09-07
  • Leaving Home   Chapter 4- Table have turn

    C4-table have turnReina PoVI yawned. Nakakatamad ang nakaraang araw. Despite of that revelation, wala ng exciting na bagay ang nangyayariHindi na nagpapakita sakin si boss. Oo, nakatira ako sa bahay nya. Pero ngayon, parang solo na namin ang bahay na yun, Kaso wala akong mapagtripanNi hindi nga lumalabas sa office nya si boss eh. Di na din nya ako pinapahirapan. Ang saya. Pero ang boringWalang thrill ang ganitoPinapaikot ko ang aking paboritong fuschia pen sa aking mga daliri. Ang boring na nga nakakainis pa ang mga kasama ko sa cubicle na ito"Hindi ka man lang namigay! After all, we've been through?""Ano ako? Yaya mo?!"Nakakainis dahil ang sikip na nga ng cubicle na ito tapos andito pa ang mga sekretarya nya at ang iingay pa!"Hmm... pwede""Hmp! Ang ganda ko para maging yaya!"Yaya? I remember how he treated me these past few weeks. He treated me like a maid

    Last Updated : 2021-09-07
  • Leaving Home   Chapter 5- Embarrassing

    C5- embarrassingReina PoV"Here" binigay nya sakin ang hiningi kong pizza.. "I want Hawaiian pizza" I nonchalantly said.Ginulo nito ang buhok at naiiritang tumingin sakin. "Really?! Rea-""I already has two... two instrument. A bomb and a scissor. What do you like me to drop first?" Ngumiti pa ko sa kanya"Bomb that will surely ruin your image and scissor to cut your ties-""F! Okay!" Nilagay nya ang kamay nya sakanyang bulsa.. para syang may kinukuha. Cellphone nya."Takenote! I hate the shipping fee.. wag ipadeliver! Sayang sa pera!" Marahas itong tumingin nang sinabi ko yun kaya ngumiti lang ako at tinaas ang aking nooNaiirita syang lumabas sa sarili nyang opisina kaya ako ang pumalit sa paborito nyang pwesto. Ang swivel chair na iniingat ingatan nyaTinaas ko ang aking mga paa at pinatong ito sa lamesa... who's the boss?. Yeah! It's me! Natatawa na lang ako, I used to be afraid of him. By the w

    Last Updated : 2021-09-07
  • Leaving Home   Chapter 10- Paint

    Reina PoVNatawa lamang ako sa sinabi ni Night. Sobrang seryoso sya at di na nya binitawan ang mga kamay namin ni Reight. Kinakaladkad nya kami papunta sa kotse nyaNang makapasok kami ay tahimik kaming nagtitinginan ni Reight. Palihim kaming humahagikhik kasi nakikita nanaman naming badtrip si night"Mama you should paint your lips red. Kasi sobrang putla nyo po." Natigilan ako sa sinabi ni Reight. May nilabas sya sa bag ko... nail polish!"Come here, lalagyan po kita" napangiwi ako nang lumapit ito sakin. Binuksan nya ito at tinapat yung brush sakinDi ko alam kung pano sya papatigilin nang biglang huminto ang kotse at lumabas ang boss ko ng walang paalamNapatingin ako kay Reight kasi nakasubsob na sya sa sahig. Yan kasi eh… Ang kulitInalalayan ko syang umupo. Hindi ko pa nakikita ay natatawa na ako"Oh! An-- anong ginagawa mo dyan?" Tumingin sakin ang bata at ngumuso. Pinagpagan nya ang kanyang shorts pero nagulat s

    Last Updated : 2021-10-01
  • Leaving Home   Chapter 11 - Gun

    Chapter 11 Rei's POV Tahimik akong nasa hapag. Pasulyap sulyap sa harap kong si night. I examine him, but nothing Siguro maliit lang na bagay yun para sakanya no? Wala lang naman ata yon. I exhaled and continue eating but I paused when the crease on his forehead formed. What? Did he realize? "Can you stop staring? It's irritating" he said. At agad naman akong napa iwas na tingin. Masyado kasing pahalata eh Binigay ko muna si reight sa kapit bahay naming si ate inday bago kami pumunta sa trabaho "Hooiii baka naman gusto mo akong isabay" I said. Inirapan nya lang ako at binuksan na ang driver seat Agad akong pumasok dito at umurong sa passenger seat. Napakadamot kasi ni gabi, parehas lang naman kami ng bababaan! Tinignan nya ko ng masama at umikot para pumunta sa pinto ng passenger seat, binuksan nya ang pinto at hinila hila ako " This car is too precious to have a passenger like you" agad na pumutok ang l

    Last Updated : 2021-10-27
  • Leaving Home   Chapter 12 - Paper Walks

    Chapter 12Nandito ako ngayon sa airport. Hinihintay ang VVIP na sinasabi ni bossOo, walang world war 3 na magganap. Kabobohan lang yun ni gabi. May Nag email kasi sakin nung nakaraan pa. Ang sabi daw ay mapapabagal ang pagdating ng VVIP. And I send ‘K’Di ko alam ang pinagsasasabi ni gabi na may ginawa akong kabalbalan para masabotahe ang pag dating ng ambassador na itoDinamay pa ang world war. Ok lang, nakashopping naman ako eh.Basta kung sino ang nag send ng fake news nayun sakanya ay magpapasalamat ako“excuse me. Are you, reina—”Nang makita ko kung sino ang nagsalita ay agad nagliwanag ang mundo ko. Gwapings!Hinawakan ko ang kamay nya at shinake shake ito “yes, I'm reina. Reina ng buhay mo -just call me Reina Ko” I said still shaking his handTumango tango naman sya “well then Ms. Reina Ko. I'm alheire, one of sir Albert's guard. And my sire is already l

    Last Updated : 2021-10-27
  • Leaving Home   Prologue

    I stare at her while she’s inhaling her last wind. They dragged me here, saying just in case of emergency. But, what kind of emergency are they referring to? This woman is already breathing her last breath, it is a miracle that she's able to deliver a child in her situation.I feel uncomfortable when she looks at me, with her tired eyes, I want to avoid her gaze. This woman only asks for favors and spit command like a boss, I don’t hate her…. It's just, she’s annoying. Shes the type of girl na hindi mabubuhay pag walang utusan, Nakakabobo sya sa totoo lang.She smiled at me weakly at mas lalo akong nairita “please guide my kid” ngumiti ako ng sarkastiko sa sinabi nya. The nerve.Someone dragged me to a room. Judging by the wallpaper and furniture, it’s the kids’ room. Dali dali nilang binigay ang mga damit nitong nasa bag, feeding bottle, powdered milk, pacifier and pampers. When I saw the pack of items i

    Last Updated : 2021-09-07

Latest chapter

  • Leaving Home   Chapter 12 - Paper Walks

    Chapter 12Nandito ako ngayon sa airport. Hinihintay ang VVIP na sinasabi ni bossOo, walang world war 3 na magganap. Kabobohan lang yun ni gabi. May Nag email kasi sakin nung nakaraan pa. Ang sabi daw ay mapapabagal ang pagdating ng VVIP. And I send ‘K’Di ko alam ang pinagsasasabi ni gabi na may ginawa akong kabalbalan para masabotahe ang pag dating ng ambassador na itoDinamay pa ang world war. Ok lang, nakashopping naman ako eh.Basta kung sino ang nag send ng fake news nayun sakanya ay magpapasalamat ako“excuse me. Are you, reina—”Nang makita ko kung sino ang nagsalita ay agad nagliwanag ang mundo ko. Gwapings!Hinawakan ko ang kamay nya at shinake shake ito “yes, I'm reina. Reina ng buhay mo -just call me Reina Ko” I said still shaking his handTumango tango naman sya “well then Ms. Reina Ko. I'm alheire, one of sir Albert's guard. And my sire is already l

  • Leaving Home   Chapter 11 - Gun

    Chapter 11 Rei's POV Tahimik akong nasa hapag. Pasulyap sulyap sa harap kong si night. I examine him, but nothing Siguro maliit lang na bagay yun para sakanya no? Wala lang naman ata yon. I exhaled and continue eating but I paused when the crease on his forehead formed. What? Did he realize? "Can you stop staring? It's irritating" he said. At agad naman akong napa iwas na tingin. Masyado kasing pahalata eh Binigay ko muna si reight sa kapit bahay naming si ate inday bago kami pumunta sa trabaho "Hooiii baka naman gusto mo akong isabay" I said. Inirapan nya lang ako at binuksan na ang driver seat Agad akong pumasok dito at umurong sa passenger seat. Napakadamot kasi ni gabi, parehas lang naman kami ng bababaan! Tinignan nya ko ng masama at umikot para pumunta sa pinto ng passenger seat, binuksan nya ang pinto at hinila hila ako " This car is too precious to have a passenger like you" agad na pumutok ang l

  • Leaving Home   Chapter 10- Paint

    Reina PoVNatawa lamang ako sa sinabi ni Night. Sobrang seryoso sya at di na nya binitawan ang mga kamay namin ni Reight. Kinakaladkad nya kami papunta sa kotse nyaNang makapasok kami ay tahimik kaming nagtitinginan ni Reight. Palihim kaming humahagikhik kasi nakikita nanaman naming badtrip si night"Mama you should paint your lips red. Kasi sobrang putla nyo po." Natigilan ako sa sinabi ni Reight. May nilabas sya sa bag ko... nail polish!"Come here, lalagyan po kita" napangiwi ako nang lumapit ito sakin. Binuksan nya ito at tinapat yung brush sakinDi ko alam kung pano sya papatigilin nang biglang huminto ang kotse at lumabas ang boss ko ng walang paalamNapatingin ako kay Reight kasi nakasubsob na sya sa sahig. Yan kasi eh… Ang kulitInalalayan ko syang umupo. Hindi ko pa nakikita ay natatawa na ako"Oh! An-- anong ginagawa mo dyan?" Tumingin sakin ang bata at ngumuso. Pinagpagan nya ang kanyang shorts pero nagulat s

  • Leaving Home   Chapter 5- Embarrassing

    C5- embarrassingReina PoV"Here" binigay nya sakin ang hiningi kong pizza.. "I want Hawaiian pizza" I nonchalantly said.Ginulo nito ang buhok at naiiritang tumingin sakin. "Really?! Rea-""I already has two... two instrument. A bomb and a scissor. What do you like me to drop first?" Ngumiti pa ko sa kanya"Bomb that will surely ruin your image and scissor to cut your ties-""F! Okay!" Nilagay nya ang kamay nya sakanyang bulsa.. para syang may kinukuha. Cellphone nya."Takenote! I hate the shipping fee.. wag ipadeliver! Sayang sa pera!" Marahas itong tumingin nang sinabi ko yun kaya ngumiti lang ako at tinaas ang aking nooNaiirita syang lumabas sa sarili nyang opisina kaya ako ang pumalit sa paborito nyang pwesto. Ang swivel chair na iniingat ingatan nyaTinaas ko ang aking mga paa at pinatong ito sa lamesa... who's the boss?. Yeah! It's me! Natatawa na lang ako, I used to be afraid of him. By the w

  • Leaving Home   Chapter 4- Table have turn

    C4-table have turnReina PoVI yawned. Nakakatamad ang nakaraang araw. Despite of that revelation, wala ng exciting na bagay ang nangyayariHindi na nagpapakita sakin si boss. Oo, nakatira ako sa bahay nya. Pero ngayon, parang solo na namin ang bahay na yun, Kaso wala akong mapagtripanNi hindi nga lumalabas sa office nya si boss eh. Di na din nya ako pinapahirapan. Ang saya. Pero ang boringWalang thrill ang ganitoPinapaikot ko ang aking paboritong fuschia pen sa aking mga daliri. Ang boring na nga nakakainis pa ang mga kasama ko sa cubicle na ito"Hindi ka man lang namigay! After all, we've been through?""Ano ako? Yaya mo?!"Nakakainis dahil ang sikip na nga ng cubicle na ito tapos andito pa ang mga sekretarya nya at ang iingay pa!"Hmm... pwede""Hmp! Ang ganda ko para maging yaya!"Yaya? I remember how he treated me these past few weeks. He treated me like a maid

  • Leaving Home   Chapter 3- The worst

    C3-the worstReina POVHindi ko alam kung bakit ako nandito. Hindi ko nga maintindihan kung anong ginagawa ko dito"Mang aagaw ka!" Akala ko ang pupuntahan ko ay isang meeting "$#$###! Ikaw yung $$###!!" Siguro isa din ito sa pambawi ng boss kong suplado"Magretire kana! Wala kang kwentang empleyado!" Sigaw nung isa "pano mo nasabi?! Ikaw ba si boss? Ikaw ba??!!!"Naglalakad na kami pa alis dun sa pinuntahan naming meeting 'daw'. Ang ending? Ito di natanggap yung proposal kasi nag away yung dalawa sa kalagitnaan ng meeting"Aba- mas nauna akong maging secretary kesa sayo!" Sumbat nung isa "ows? So hindi ka kasi effective! Kaya kinuha ako ni boss bilang secretary nya"Dalawa ang secretary ni night. Mga bagong salta.mas bago pa sakin. Ewan ko ba dun. Temporarylang ang mga sekretarya nya... tapos mas mahirap pa trabaho ko! Wag nalang kaya sya mag secretary!"Hindi ka din effective kasi di nya ko tinanggal!" Panlaban nung isa

  • Leaving Home   Chapter 2- Fake eybrows

    C1- fake eyebrowsHabang naglalakad ay napapansin ko ang ilang tao na tumitingin.. more like tumititigI dont know what is their problem. 1 week na ako dito pero ang mga tingin nila... parang gusto manakit"Hey! Please do this asap!""I need to pass this on time ms. Naquil please hurry""Please pass these documents to sir Allan"“will you get the materials at the stockroom, yes”“this shoudn’t be like this, yeah. Just edit this. Past it before dinner”I know that they're doing this on purpose. Ngumisi ako sakanila at tinanggap ang mga pinapagawa nilaI just do what they want. Para wala ng gulo. Alam ko kasing naiinggit sila kasi bago palang ako pero binibigyan ako ng attention ng boss na gusto din nilang makuhaPina photo copy ko ang ibang pinapagawa nila. They need to pass this on time daw pero nang binasa ko ito, mukhang di kakailanganin ni boss.Pumunta ako sa cubicle ng isa a

  • Leaving Home   Chapter 1- Planning to get rid of the innocent child

    C1- planning to get rid of the innocent childIt's already three years and I think I deserve to rest from this “mama! Look! Teacher Lanna gave me a star kasi naka sagot daw ako” the kid looked at me with sparkling eyes, asking for a prize.This is so tiring! Hindi naman akin ang batang ito pero ako ang nagpalaki, nagpadede nagpalit ng pampers at kung ano ano pa!“I told you! Ate! Ate dapat ang tawag mo sakin!” nanggigigil kong sigaw and the child looked down as if he’s hurt. I laugh sarcastically because of the attention that we are getting. Aghh!He started sniffing like a dog… and he exaggerated it!! Like, this kid deserves an award for being dramatic. I gave him the ice cream that’s melting in my hand, hindi ko yan dinilaan oo kinainan.“I just… happen to bring it in my way. Don’t cry. Girls hate it if boys are crybaby” as if the child hear me, nilalantakan na nito a

  • Leaving Home   Prologue

    I stare at her while she’s inhaling her last wind. They dragged me here, saying just in case of emergency. But, what kind of emergency are they referring to? This woman is already breathing her last breath, it is a miracle that she's able to deliver a child in her situation.I feel uncomfortable when she looks at me, with her tired eyes, I want to avoid her gaze. This woman only asks for favors and spit command like a boss, I don’t hate her…. It's just, she’s annoying. Shes the type of girl na hindi mabubuhay pag walang utusan, Nakakabobo sya sa totoo lang.She smiled at me weakly at mas lalo akong nairita “please guide my kid” ngumiti ako ng sarkastiko sa sinabi nya. The nerve.Someone dragged me to a room. Judging by the wallpaper and furniture, it’s the kids’ room. Dali dali nilang binigay ang mga damit nitong nasa bag, feeding bottle, powdered milk, pacifier and pampers. When I saw the pack of items i

DMCA.com Protection Status