Home / Romance / Leaving Home / Chapter 2- Fake eybrows

Share

Chapter 2- Fake eybrows

Author: Lynalyn
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

C1- fake eyebrows

Habang naglalakad ay napapansin ko ang ilang tao na tumitingin.. more like tumititig

I dont know what is their problem. 1 week na ako dito pero ang mga tingin nila... parang gusto manakit

"Hey! Please do this asap!"

"I need to pass this on time ms. Naquil please hurry"

"Please pass these documents to sir Allan"

“will you get the materials at the stockroom, yes”

“this shoudn’t be like this, yeah. Just edit this. Past it before dinner”

I know that they're doing this on purpose. Ngumisi ako sakanila at tinanggap ang mga pinapagawa nila

I just do what they want. Para wala ng gulo. Alam ko kasing naiinggit sila kasi bago palang ako pero binibigyan ako ng attention ng boss na gusto din nilang makuha

Pina photo copy ko ang ibang pinapagawa nila. They need to pass this on time daw pero nang binasa ko ito, mukhang di kakailanganin ni boss.

Pumunta ako sa cubicle ng isa at binigay ang pinaphoto copy ko "ang bilis naman-"

Natigilan ito ng makita nyang photo copy lang ito at napataas ang kilay. Inirapan ko naman sya. Anong akala nya? Ita type ko yan?

Tatalikod na sana ako at babalik sa... kung saan

Pero nakita nya nako and I don't have a choice but to face him

I came back to my usual aura.. fierce dapat, yung mukhang palaban! Naalala ko pa ang nangyari isang lingo ng nakakalipas.

Sinusubukan kong sindakin ang lalaking ito sa pamamagitan ng pagiging mukhang suplada pero tinaasan lang ako nito ng kilay

"Pass this at 8. Don't be late" inirapan ko sya ng tumalikod ito. Bossy! Sinundan ko ng tingin ito paalis sa cubicle ko. Napansin ko ang mga tingin ng tao dito kaya binago ko ang facial expression ko. Dapat propesional dito

Nagulat ako nang bumalik si boss kaya ngumiti ako dito "ano pa po?" I asked innocently

"And don't you dare photo copy it" pagkasabi nya nun ay umalis na sya kaya napasimangot ako. Nandoon parin ang tingin ng mga katrabaho ko

Kung alam nyo lang na pinapahirapan ako ng boss na hinahangaan nyo! Gusto nyo pala ng attention  nya ah! Saksak nyo sa baga nyo

Sinabunutan ko ang sarili ko dahil sa inis.  Wala akong kakampi dito!

"Sige sir. Thank you" di ko na pinansin ang sarcastic tone na ginamit ko sa pagsasalita. Wala kong pake kahit boss sya

Nanlulumo kong kinuha ang mga gamit ko. Naglalakad ako nang mapansin ko ang mga tingin nila

Masyado kasi niyong hinahangaan ang boss nyong perpekto!

Halos yukuran na nila si night, that scary man. Kala mo perpekto! That guy, kung hindi lang sila magkalahi ni Reight, I shoudn’t care about him…

"Mama! Mama!" Napakunot ang noo ko nang may yumakap sakin na batang lalaki

Nang tumingala ito ay natawa ako. Di nyaparin binubura ang drawing na kilay

"Mama! Nagalit sya sakin! Galit sya!" Binuhat ko sya "I told you, ate dapat ang tawag mo sakin. Napagkakamalan na akong gurang dito oh" natatawa kong sabi dito

Kinurot ko ang pisngi nya nang humaba ang nguso nito. I just can't help it. Ang cute ng batang ito... kung wala lang ang drawing na kilay

"What did you do to that child?" Nagulat ako nang may nagsalita sa likod

Katulad parin ng dati, nakakunot ang noo at halos magdikit na ang kilay nito.

Napatawa ako nang malakas ng marealize ko kung bakit nagdrawing ng kilay ang batang si Reight sa mismong kilay nya... gusto nyang gayahin si night

Si boss night na laging magkadikit ang makapal na kilay. Di ko alam kung ano ang hinangaan ng mga katrabaho ko sakanya eh nakakatakot naman ito.

"Ayan oh, galit sya" bulong ni Reight sakin na nadinig ni night.

"You thought that kid too much foolish things" naiinis na sabi nito kaya natawa ako. Pikon ang loko.

Di ko sya pinansin at pumunta sa kwarto namin ni Reight. "Now, come. Lilinisan ka na ni ate"

"Where are you going?" Tinignan ko lang ang boss ko na nanggagalaiti na sa galit. But I don’t care. This man scared my kid at their first meeting.

"I'll punish that kid" nagulat ako nang kinuha nya sakin si Reight

Tinignan ko sya ng masama. Pinapatulan ang bata! "You want to piss me off, right?. Then you'll wear that tomorrow. Don't erase it"

Tumingin sakin so Reight na naiiyak na. Tinawan ko sya. Ang dami kasing kalokohang naiisip

"Nah.. Don't listen to that scary man. Lilinisin natin yan. Mag aaral ka pa bukas diba?" Kinuha ko muli sya kay night at nagtungo na sa banyo

"I said don't erase it!" Nagulat ako nang sumigaw na ito "dito kayo tumitira kaya ako ang masusunod"

Nilabas ko ang flashdrive na inaasam asam nya. "You want this right?"

Napabuntong hininga ito at naiinis na sinuklay ang kanyang buhok "I dont even know what's inside of that thing!"

"Oh trust me" pinalawak ko pa ang ngisi ko, to the point na maiinis sya "you don't wanna know"

He did not know about the flash drive. He thought that it’s something about his own dirty scandal, I don’t even know what this man did. He’s scared of it, making me curious what is he so scared of. This man, who is so obsessed with a clean and neat appearance, has some scandal? Who would have think of that?

He still doesn’t know that he has a sibling. I can just say that Reight is his little brother and be gone. But, I can’t trust this man, Who can let a stranger live with him on one roof because of some information. Maybe, the thing that he’s so scared of the most is not some petty thing, it may be some dark and hideous secret? I don’t know! I can just gather information about him like what I am used to, but his bodyguard… the one who restrains me, he’s keeping his eyes on me. I can feel it, that it became disgusting and creepy. Maybe, I can just-

“mamaaaaaaa! Waaahhh!”

Mangiyak ngiyak si Reight habang kinukuskos ko ang pekeng kilay nya. Halos mamula na ang noo nya! I let my thoughts aside, Reight first.

Alam kong nagpapanik na sya sa loob loob nya. Tapos ako tong di mapigilan ang pagtawa

"Mama, this will fade right?" Hindi ko na mapigilan at humalakhak na ko ng malakas

"Right, Reight" napakunot ang noo ko. Ngayon ko lang narealize na ang wierd pala ng pangalan nya

"Lesson learn?" Ngumisi ako nang lumuha na talaga ang bata

Ginuhitan nya kasi ang kilay nya. Pinagdikit nya talaga. As in. And then nagulat ako kasi ngayon, di ko sya mabura! Turns out that he used permanent marker! Anong brand baa ng ginamit nito? Lakas ng kapit.

"Di na ko papasok!" Nagmamaktol na sabi nito. Umiling lang ako dahil kahit pumayag ako ay di ko naman alam ang kuya nya

Agahan na. Buti nalang at nagising ako nang maaga para paglutuan sila. And here we are

Hindi ko pa rin mapigilang matawa dahil sa itsura ni Reight. Humalakhak ako nang mas lalaong nagdikit ang dinrowing nyang kilay nang makita nya kung ano ang ulam

"What's this? Do you want me to be a goat?" I don't know. Kahit may pagkasuplado tong batang to ay natatawa parin ako

Napatingin ako sa isa na tahimik ding tinitignan ang mga ulam. What's the matter? Hate green so much?

"Kainin nyo na bago pa lumamig" tumingin sakin si Reight nang nagmamakaawa habang si night naman ay masama ang tingin. Problema nito?

Tumingin ako sa mga niluto ko. Ginisang Ampalaya na hinaluan ng itlog at pakbet

Magsasalita na sana ako nang may nag doorbell. Ako na ang tumayo dahil di ko maasahan si night at tamad din ang batang si Reight

Nagulat ako nang may nakita akong delivery man sa labas, galig ito sa sikat na restaurant

Kumunot ang noo ko habang tinitignan ang dalawang palamunin na di kinain ang luto kong gulay

"Pahingi po ako" and surprisingly, gumalang ang batang si Reight "thank you po"

Di sya pinansin ni Night dahil kumakain lang ito.

"Kainin nyo to mas healthy to" sabi ko na parang iniendorse ang luto kong gulay

"Ayoko ng ampalaya" sabay nilang sabi. Napabuntong hininga nalang ako at nilantakan ang sarili kong luto

Natigilan ako nang lumawit ang flashdrive na ginawa kong pendant ng kwintas ko

Ito ang pinaka kinakatakutang bagay ng boss kong si night. Ang flashdrive kung saan nakalagay ang pinakamalagim nyang scandal daw. Ito din ang ginamit kong pangblackmail para mapatira nya kami dito sabahay na to... at syempre para magkaroon din ako ng trabaho

At pag nasa trabaho kami.. doon sya gumaganti. Tulad ngayon

"Re proof this"

"Do this. Dead line is now"

"Type this"

"I need this now"

"Ms.Naquil, where's the chart?"

Pabalik balik sya dito! Ako lang ba tao dito?! Ako lang ba binabayaran nya para mag trabaho?

"Ms. Naqui-"

"Oo na! Ito na nga! Pashneya ka! Ginagalit mo ko! Malapit na! Oh! Saksak mo sa baga mo!" Inirapan ko sya bago ibigay ang hinihingi nya

Dinaig ko pa ang secretary nya! "Baka schedule mo ako pa gumawa? Lubus lubusin mo na!" Umirap pa ko dito para pak na pak ang image ko na pagiging maldita

"Nice idea" tumaas pa ang sulok ng labi nya na para bang tuwang tuwa sya sa pagpapahirap sakin

Related chapters

  • Leaving Home   Chapter 3- The worst

    C3-the worstReina POVHindi ko alam kung bakit ako nandito. Hindi ko nga maintindihan kung anong ginagawa ko dito"Mang aagaw ka!" Akala ko ang pupuntahan ko ay isang meeting "$#$###! Ikaw yung $$###!!" Siguro isa din ito sa pambawi ng boss kong suplado"Magretire kana! Wala kang kwentang empleyado!" Sigaw nung isa "pano mo nasabi?! Ikaw ba si boss? Ikaw ba??!!!"Naglalakad na kami pa alis dun sa pinuntahan naming meeting 'daw'. Ang ending? Ito di natanggap yung proposal kasi nag away yung dalawa sa kalagitnaan ng meeting"Aba- mas nauna akong maging secretary kesa sayo!" Sumbat nung isa "ows? So hindi ka kasi effective! Kaya kinuha ako ni boss bilang secretary nya"Dalawa ang secretary ni night. Mga bagong salta.mas bago pa sakin. Ewan ko ba dun. Temporarylang ang mga sekretarya nya... tapos mas mahirap pa trabaho ko! Wag nalang kaya sya mag secretary!"Hindi ka din effective kasi di nya ko tinanggal!" Panlaban nung isa

  • Leaving Home   Chapter 4- Table have turn

    C4-table have turnReina PoVI yawned. Nakakatamad ang nakaraang araw. Despite of that revelation, wala ng exciting na bagay ang nangyayariHindi na nagpapakita sakin si boss. Oo, nakatira ako sa bahay nya. Pero ngayon, parang solo na namin ang bahay na yun, Kaso wala akong mapagtripanNi hindi nga lumalabas sa office nya si boss eh. Di na din nya ako pinapahirapan. Ang saya. Pero ang boringWalang thrill ang ganitoPinapaikot ko ang aking paboritong fuschia pen sa aking mga daliri. Ang boring na nga nakakainis pa ang mga kasama ko sa cubicle na ito"Hindi ka man lang namigay! After all, we've been through?""Ano ako? Yaya mo?!"Nakakainis dahil ang sikip na nga ng cubicle na ito tapos andito pa ang mga sekretarya nya at ang iingay pa!"Hmm... pwede""Hmp! Ang ganda ko para maging yaya!"Yaya? I remember how he treated me these past few weeks. He treated me like a maid

  • Leaving Home   Chapter 5- Embarrassing

    C5- embarrassingReina PoV"Here" binigay nya sakin ang hiningi kong pizza.. "I want Hawaiian pizza" I nonchalantly said.Ginulo nito ang buhok at naiiritang tumingin sakin. "Really?! Rea-""I already has two... two instrument. A bomb and a scissor. What do you like me to drop first?" Ngumiti pa ko sa kanya"Bomb that will surely ruin your image and scissor to cut your ties-""F! Okay!" Nilagay nya ang kamay nya sakanyang bulsa.. para syang may kinukuha. Cellphone nya."Takenote! I hate the shipping fee.. wag ipadeliver! Sayang sa pera!" Marahas itong tumingin nang sinabi ko yun kaya ngumiti lang ako at tinaas ang aking nooNaiirita syang lumabas sa sarili nyang opisina kaya ako ang pumalit sa paborito nyang pwesto. Ang swivel chair na iniingat ingatan nyaTinaas ko ang aking mga paa at pinatong ito sa lamesa... who's the boss?. Yeah! It's me! Natatawa na lang ako, I used to be afraid of him. By the w

  • Leaving Home   Chapter 10- Paint

    Reina PoVNatawa lamang ako sa sinabi ni Night. Sobrang seryoso sya at di na nya binitawan ang mga kamay namin ni Reight. Kinakaladkad nya kami papunta sa kotse nyaNang makapasok kami ay tahimik kaming nagtitinginan ni Reight. Palihim kaming humahagikhik kasi nakikita nanaman naming badtrip si night"Mama you should paint your lips red. Kasi sobrang putla nyo po." Natigilan ako sa sinabi ni Reight. May nilabas sya sa bag ko... nail polish!"Come here, lalagyan po kita" napangiwi ako nang lumapit ito sakin. Binuksan nya ito at tinapat yung brush sakinDi ko alam kung pano sya papatigilin nang biglang huminto ang kotse at lumabas ang boss ko ng walang paalamNapatingin ako kay Reight kasi nakasubsob na sya sa sahig. Yan kasi eh… Ang kulitInalalayan ko syang umupo. Hindi ko pa nakikita ay natatawa na ako"Oh! An-- anong ginagawa mo dyan?" Tumingin sakin ang bata at ngumuso. Pinagpagan nya ang kanyang shorts pero nagulat s

  • Leaving Home   Chapter 11 - Gun

    Chapter 11 Rei's POV Tahimik akong nasa hapag. Pasulyap sulyap sa harap kong si night. I examine him, but nothing Siguro maliit lang na bagay yun para sakanya no? Wala lang naman ata yon. I exhaled and continue eating but I paused when the crease on his forehead formed. What? Did he realize? "Can you stop staring? It's irritating" he said. At agad naman akong napa iwas na tingin. Masyado kasing pahalata eh Binigay ko muna si reight sa kapit bahay naming si ate inday bago kami pumunta sa trabaho "Hooiii baka naman gusto mo akong isabay" I said. Inirapan nya lang ako at binuksan na ang driver seat Agad akong pumasok dito at umurong sa passenger seat. Napakadamot kasi ni gabi, parehas lang naman kami ng bababaan! Tinignan nya ko ng masama at umikot para pumunta sa pinto ng passenger seat, binuksan nya ang pinto at hinila hila ako " This car is too precious to have a passenger like you" agad na pumutok ang l

  • Leaving Home   Chapter 12 - Paper Walks

    Chapter 12Nandito ako ngayon sa airport. Hinihintay ang VVIP na sinasabi ni bossOo, walang world war 3 na magganap. Kabobohan lang yun ni gabi. May Nag email kasi sakin nung nakaraan pa. Ang sabi daw ay mapapabagal ang pagdating ng VVIP. And I send ‘K’Di ko alam ang pinagsasasabi ni gabi na may ginawa akong kabalbalan para masabotahe ang pag dating ng ambassador na itoDinamay pa ang world war. Ok lang, nakashopping naman ako eh.Basta kung sino ang nag send ng fake news nayun sakanya ay magpapasalamat ako“excuse me. Are you, reina—”Nang makita ko kung sino ang nagsalita ay agad nagliwanag ang mundo ko. Gwapings!Hinawakan ko ang kamay nya at shinake shake ito “yes, I'm reina. Reina ng buhay mo -just call me Reina Ko” I said still shaking his handTumango tango naman sya “well then Ms. Reina Ko. I'm alheire, one of sir Albert's guard. And my sire is already l

  • Leaving Home   Prologue

    I stare at her while she’s inhaling her last wind. They dragged me here, saying just in case of emergency. But, what kind of emergency are they referring to? This woman is already breathing her last breath, it is a miracle that she's able to deliver a child in her situation.I feel uncomfortable when she looks at me, with her tired eyes, I want to avoid her gaze. This woman only asks for favors and spit command like a boss, I don’t hate her…. It's just, she’s annoying. Shes the type of girl na hindi mabubuhay pag walang utusan, Nakakabobo sya sa totoo lang.She smiled at me weakly at mas lalo akong nairita “please guide my kid” ngumiti ako ng sarkastiko sa sinabi nya. The nerve.Someone dragged me to a room. Judging by the wallpaper and furniture, it’s the kids’ room. Dali dali nilang binigay ang mga damit nitong nasa bag, feeding bottle, powdered milk, pacifier and pampers. When I saw the pack of items i

  • Leaving Home   Chapter 1- Planning to get rid of the innocent child

    C1- planning to get rid of the innocent childIt's already three years and I think I deserve to rest from this “mama! Look! Teacher Lanna gave me a star kasi naka sagot daw ako” the kid looked at me with sparkling eyes, asking for a prize.This is so tiring! Hindi naman akin ang batang ito pero ako ang nagpalaki, nagpadede nagpalit ng pampers at kung ano ano pa!“I told you! Ate! Ate dapat ang tawag mo sakin!” nanggigigil kong sigaw and the child looked down as if he’s hurt. I laugh sarcastically because of the attention that we are getting. Aghh!He started sniffing like a dog… and he exaggerated it!! Like, this kid deserves an award for being dramatic. I gave him the ice cream that’s melting in my hand, hindi ko yan dinilaan oo kinainan.“I just… happen to bring it in my way. Don’t cry. Girls hate it if boys are crybaby” as if the child hear me, nilalantakan na nito a

Latest chapter

  • Leaving Home   Chapter 12 - Paper Walks

    Chapter 12Nandito ako ngayon sa airport. Hinihintay ang VVIP na sinasabi ni bossOo, walang world war 3 na magganap. Kabobohan lang yun ni gabi. May Nag email kasi sakin nung nakaraan pa. Ang sabi daw ay mapapabagal ang pagdating ng VVIP. And I send ‘K’Di ko alam ang pinagsasasabi ni gabi na may ginawa akong kabalbalan para masabotahe ang pag dating ng ambassador na itoDinamay pa ang world war. Ok lang, nakashopping naman ako eh.Basta kung sino ang nag send ng fake news nayun sakanya ay magpapasalamat ako“excuse me. Are you, reina—”Nang makita ko kung sino ang nagsalita ay agad nagliwanag ang mundo ko. Gwapings!Hinawakan ko ang kamay nya at shinake shake ito “yes, I'm reina. Reina ng buhay mo -just call me Reina Ko” I said still shaking his handTumango tango naman sya “well then Ms. Reina Ko. I'm alheire, one of sir Albert's guard. And my sire is already l

  • Leaving Home   Chapter 11 - Gun

    Chapter 11 Rei's POV Tahimik akong nasa hapag. Pasulyap sulyap sa harap kong si night. I examine him, but nothing Siguro maliit lang na bagay yun para sakanya no? Wala lang naman ata yon. I exhaled and continue eating but I paused when the crease on his forehead formed. What? Did he realize? "Can you stop staring? It's irritating" he said. At agad naman akong napa iwas na tingin. Masyado kasing pahalata eh Binigay ko muna si reight sa kapit bahay naming si ate inday bago kami pumunta sa trabaho "Hooiii baka naman gusto mo akong isabay" I said. Inirapan nya lang ako at binuksan na ang driver seat Agad akong pumasok dito at umurong sa passenger seat. Napakadamot kasi ni gabi, parehas lang naman kami ng bababaan! Tinignan nya ko ng masama at umikot para pumunta sa pinto ng passenger seat, binuksan nya ang pinto at hinila hila ako " This car is too precious to have a passenger like you" agad na pumutok ang l

  • Leaving Home   Chapter 10- Paint

    Reina PoVNatawa lamang ako sa sinabi ni Night. Sobrang seryoso sya at di na nya binitawan ang mga kamay namin ni Reight. Kinakaladkad nya kami papunta sa kotse nyaNang makapasok kami ay tahimik kaming nagtitinginan ni Reight. Palihim kaming humahagikhik kasi nakikita nanaman naming badtrip si night"Mama you should paint your lips red. Kasi sobrang putla nyo po." Natigilan ako sa sinabi ni Reight. May nilabas sya sa bag ko... nail polish!"Come here, lalagyan po kita" napangiwi ako nang lumapit ito sakin. Binuksan nya ito at tinapat yung brush sakinDi ko alam kung pano sya papatigilin nang biglang huminto ang kotse at lumabas ang boss ko ng walang paalamNapatingin ako kay Reight kasi nakasubsob na sya sa sahig. Yan kasi eh… Ang kulitInalalayan ko syang umupo. Hindi ko pa nakikita ay natatawa na ako"Oh! An-- anong ginagawa mo dyan?" Tumingin sakin ang bata at ngumuso. Pinagpagan nya ang kanyang shorts pero nagulat s

  • Leaving Home   Chapter 5- Embarrassing

    C5- embarrassingReina PoV"Here" binigay nya sakin ang hiningi kong pizza.. "I want Hawaiian pizza" I nonchalantly said.Ginulo nito ang buhok at naiiritang tumingin sakin. "Really?! Rea-""I already has two... two instrument. A bomb and a scissor. What do you like me to drop first?" Ngumiti pa ko sa kanya"Bomb that will surely ruin your image and scissor to cut your ties-""F! Okay!" Nilagay nya ang kamay nya sakanyang bulsa.. para syang may kinukuha. Cellphone nya."Takenote! I hate the shipping fee.. wag ipadeliver! Sayang sa pera!" Marahas itong tumingin nang sinabi ko yun kaya ngumiti lang ako at tinaas ang aking nooNaiirita syang lumabas sa sarili nyang opisina kaya ako ang pumalit sa paborito nyang pwesto. Ang swivel chair na iniingat ingatan nyaTinaas ko ang aking mga paa at pinatong ito sa lamesa... who's the boss?. Yeah! It's me! Natatawa na lang ako, I used to be afraid of him. By the w

  • Leaving Home   Chapter 4- Table have turn

    C4-table have turnReina PoVI yawned. Nakakatamad ang nakaraang araw. Despite of that revelation, wala ng exciting na bagay ang nangyayariHindi na nagpapakita sakin si boss. Oo, nakatira ako sa bahay nya. Pero ngayon, parang solo na namin ang bahay na yun, Kaso wala akong mapagtripanNi hindi nga lumalabas sa office nya si boss eh. Di na din nya ako pinapahirapan. Ang saya. Pero ang boringWalang thrill ang ganitoPinapaikot ko ang aking paboritong fuschia pen sa aking mga daliri. Ang boring na nga nakakainis pa ang mga kasama ko sa cubicle na ito"Hindi ka man lang namigay! After all, we've been through?""Ano ako? Yaya mo?!"Nakakainis dahil ang sikip na nga ng cubicle na ito tapos andito pa ang mga sekretarya nya at ang iingay pa!"Hmm... pwede""Hmp! Ang ganda ko para maging yaya!"Yaya? I remember how he treated me these past few weeks. He treated me like a maid

  • Leaving Home   Chapter 3- The worst

    C3-the worstReina POVHindi ko alam kung bakit ako nandito. Hindi ko nga maintindihan kung anong ginagawa ko dito"Mang aagaw ka!" Akala ko ang pupuntahan ko ay isang meeting "$#$###! Ikaw yung $$###!!" Siguro isa din ito sa pambawi ng boss kong suplado"Magretire kana! Wala kang kwentang empleyado!" Sigaw nung isa "pano mo nasabi?! Ikaw ba si boss? Ikaw ba??!!!"Naglalakad na kami pa alis dun sa pinuntahan naming meeting 'daw'. Ang ending? Ito di natanggap yung proposal kasi nag away yung dalawa sa kalagitnaan ng meeting"Aba- mas nauna akong maging secretary kesa sayo!" Sumbat nung isa "ows? So hindi ka kasi effective! Kaya kinuha ako ni boss bilang secretary nya"Dalawa ang secretary ni night. Mga bagong salta.mas bago pa sakin. Ewan ko ba dun. Temporarylang ang mga sekretarya nya... tapos mas mahirap pa trabaho ko! Wag nalang kaya sya mag secretary!"Hindi ka din effective kasi di nya ko tinanggal!" Panlaban nung isa

  • Leaving Home   Chapter 2- Fake eybrows

    C1- fake eyebrowsHabang naglalakad ay napapansin ko ang ilang tao na tumitingin.. more like tumititigI dont know what is their problem. 1 week na ako dito pero ang mga tingin nila... parang gusto manakit"Hey! Please do this asap!""I need to pass this on time ms. Naquil please hurry""Please pass these documents to sir Allan"“will you get the materials at the stockroom, yes”“this shoudn’t be like this, yeah. Just edit this. Past it before dinner”I know that they're doing this on purpose. Ngumisi ako sakanila at tinanggap ang mga pinapagawa nilaI just do what they want. Para wala ng gulo. Alam ko kasing naiinggit sila kasi bago palang ako pero binibigyan ako ng attention ng boss na gusto din nilang makuhaPina photo copy ko ang ibang pinapagawa nila. They need to pass this on time daw pero nang binasa ko ito, mukhang di kakailanganin ni boss.Pumunta ako sa cubicle ng isa a

  • Leaving Home   Chapter 1- Planning to get rid of the innocent child

    C1- planning to get rid of the innocent childIt's already three years and I think I deserve to rest from this “mama! Look! Teacher Lanna gave me a star kasi naka sagot daw ako” the kid looked at me with sparkling eyes, asking for a prize.This is so tiring! Hindi naman akin ang batang ito pero ako ang nagpalaki, nagpadede nagpalit ng pampers at kung ano ano pa!“I told you! Ate! Ate dapat ang tawag mo sakin!” nanggigigil kong sigaw and the child looked down as if he’s hurt. I laugh sarcastically because of the attention that we are getting. Aghh!He started sniffing like a dog… and he exaggerated it!! Like, this kid deserves an award for being dramatic. I gave him the ice cream that’s melting in my hand, hindi ko yan dinilaan oo kinainan.“I just… happen to bring it in my way. Don’t cry. Girls hate it if boys are crybaby” as if the child hear me, nilalantakan na nito a

  • Leaving Home   Prologue

    I stare at her while she’s inhaling her last wind. They dragged me here, saying just in case of emergency. But, what kind of emergency are they referring to? This woman is already breathing her last breath, it is a miracle that she's able to deliver a child in her situation.I feel uncomfortable when she looks at me, with her tired eyes, I want to avoid her gaze. This woman only asks for favors and spit command like a boss, I don’t hate her…. It's just, she’s annoying. Shes the type of girl na hindi mabubuhay pag walang utusan, Nakakabobo sya sa totoo lang.She smiled at me weakly at mas lalo akong nairita “please guide my kid” ngumiti ako ng sarkastiko sa sinabi nya. The nerve.Someone dragged me to a room. Judging by the wallpaper and furniture, it’s the kids’ room. Dali dali nilang binigay ang mga damit nitong nasa bag, feeding bottle, powdered milk, pacifier and pampers. When I saw the pack of items i

DMCA.com Protection Status