LOGINShare
Babae
Last Updated:
2022-04-13 23:22:11"Magkano po ito?" tanong ni Graciela sa babaeng manininda ng mga tinapay. Nang makita ang mga bagong saltang tinapay mula sa inaapuyang pugon, agad niyang nilapitan ang gusali nito at inukol ang tanong na iyon. "Sampung sentimo lang yan," ang sagot naman ng babae na nakayamot pa ang mukha. Agad na namang tiningnan ni Graciela ang lalagyan ng kwalta, binilang niya muli ang mga lamang barya dito at kahit alam naman niyang pitong sentimo nalang, at nangarap siya na baka dumami ito sa muling pagbilang niya ngunit nalamang pitong sentimo lang talaga ang kabuuang laman nito. Napakamot na lamang siya sa kanyang ulo.
"Manang maaari bang pito nalang po ito? Pitong sentimo lang kasi ang dala ko," paghingi ng tawad niya sa tindera ng tinapay. Parang awa mo na! Gutom na ako! ang mga salitang halos isigaw niya sa tindera ngunit pinigil niya ang kanyang loob. Pero di siya pinagbigyan ng tindera.
"Hay, hindi. Malulugi ako niyan. Bumili ka na lang sa iba," tugon ng tindera sa ka
Related chapters
Lahid Tiyak
Maganda ngunit napakainit ang naging araw sa bayan ng Canoan. Ang yaong timpla ng panahon ay siyang binubudyi ng mga magsasaka sa tuwing magbabalak silang magtanim o mag-ani. Kaya naman, sa araw na iyon, naisipang tunghan ni Clara ang kanilang lupang sakahan, kasama ang kasunod niyang kapatid na lalaking si Raul, para magtanim ng halamang mais. Pagtatanim ng mais at pagsasaka ng ilang mga gulay ang tanging bumubuhay sa pamilya nila. Sila muna ang magtatanim sa araw na iyon dahil sa masama ang pakiramdam ng kanilang ama. Malamya pa ang araw ng umaga nang pumunta roon sina Clara. Dala ang ilang pinatulisang mga kawayan at mahahabang bolo ay tinungo nila ang sasakahing lupa. Nasa may di kalayuan lang naman mula sa kanilang bahay-kubo ang yaong lupa, kaya nilakad lang nila ang paroon. Pagrating, agad nilang sinaka at binukal ang malambot at tuyong lupang kanilang tataniman ng mais. Malawak ang lupain ng sakahang iyon kaya halos nagugol nila ang buong umaga sa pagbubungkal lamang ng mga
Last Updated : 2022-04-15Lahid Venancio
Ang pagmimina ng batong apog ang isa sa mga nagpapaunlad sa bayan ng Canoan. Ang uri ng batong ito ay makikita't sagana sa mga bulubunduking pumapalibot sa isla ng Siquijor, kaya ang ilang mamamayan ng isla, lalong lalo na ang mga taga Canoan, ay ito ang pinagkukunan nila bilang pangunahing hanapbuhay. Ang El Sector Miniera de Larena ay ang nangunguna at pinakamalaking minahan ng mga batong apog sa buong isla. Ito ay itinatag ng apat na kalalakihang mga mayayamang ilustrados noong taong 1871 sa mga burol na makikita sa pinakadulo't kanlurang bahagi ng Canoan. Sa simulang nagbukas, makalipas ang dalawampu't tatlong taon ay patuloy pa rin ang takbo ng pagmimina sa Larena na siyang kinakatawa't binubuo na ngayon ng dalawang daang lalaking mga minero. Ang kasalukuyang namumuno sa pagpagpatakbo sa El Sector Miniera de Larena ay ang isa sa apat na ilustradong nagtaguyod sa minahan, at siya ay may pangalang Ginoong Venancio Castillo y Reinos.Dahil nag-iisang anak ng taong namumuno
Last Updated : 2022-04-16Lahid Venancio (2)
Hindi ito maaari, ang naging bulalasa ni Sergio sa sarili. Pinaglalaruan ba ako ng pagkakataon? Nakadama siya ng inis ng malamang ang kanyang mga magulang ay nasa loob ng bahay ng kanyang kaaway. Di niya ito gusto, di niya talagang gusto, kahit wala naman roon si Angelo. Alam niya dahil nabalitaan niyang lumuwas ito ng Maynila para doon mag-aral. Ginawa pa ni Angelo na magkalapit ang paaralan niya sa paaralan ni Stella, isang bagay na kinaiinisan niyang wariin. Dahil nandoon na't walang magagawa, pumasok rin si Sergio sa loob ng bahay ng mga Rodrigo. Alam niyang matatagalan ang usapin doon at mababato lang siya kapag hihintayin pa ang mga magulang. Nangamba din siya na nasa loob ang ama at ina dahil baka magsasalita ang mga ito ng mga bagay-bagay tungkol sa kanya. Kung saan di niya gusto na karaniwang ginagawa ng mga magulang niya sa mga kausap, lalong lalo na ngayo't kaharap nila ang mga magulang ng kanyang mortal na kaaway.Pagpasok niya sa loob, nakita niya sa may salahan
Last Updated : 2022-04-17Lahid Usok
"Saan po tayo pupunta?" Ito ang katanungan ni Graciela sa nakilalang babae habang ito'y kanyang sinusundan. Naglalakad sila nun sa kahabaan ng isang mataong kalye na may pagpatungo sa lugar na di naman niya alam kung nasaan."May gaway rin po ba kayo?, ang dagdag pang katanungan ng dalagita.Isang dahilan lang ang hawak ni Graciela sa sarili kung bakit niya sinusundan ang yaong manang---at ito ay dahil, simula nung makarating siya sa Isla del Fuego, ang babaeng ito ang pinakaunang nakilala niya sa isla na may kaalaman tungkol sa gaway,ang tawag sa kapangyarihang tinataglay niya. At nawari naman kaagad ni Graciela--kaya ganoon ang sunod niyang katanungan---na ang babaeng nakilala ay marahil isa ring manggagaway tulad niya.Hindi naman sumasagot sa kanya ang babae. Maging ang lumingon man lang kahit saglit ay di ginawa nito--buhat sa mga katanungan
Last Updated : 2022-04-18Lahid huto
Itinatag noong taong 1775, sa pangunguna ng Kastilang manlalakbay na si Heneral Rolando Esteban---kasama ang ilang mga misyonerong pari---ang Bacauan ay ang kauna-unahang bayang naitaguyod noon ng mga Kastila sa Isla del Fuego.Pinangalanan nila itong Bacauan mula sa pangalan ng isang uri ng kahoy na nabubuhay sa tabing dagat---ang bakawan---dahil noong dumating rito ang mga dayuhan, ang mga kahoy na ito ang unang sumalubong sa kanila sa dalampasigan. Noo'y napakalaki ang nasasakupang lupain ng Bacauan, at napabilang dito ang mga lupain sa kanluran at hilagang silangan ng isla, hanggang sa noong taong 1810 ay hinati ito ni Heneral Esteban sa dalawang magkaibang lugar kung saan naitaguyod niya ang mga mahahalagang bayan ngayon sa buong isla; ang silangang bayan ng Camenao at ang sentrong bayan ng Canoan sa hilagang silangan. M
Last Updated : 2022-04-20Lahid huto (2)
ang isang kasunduan na bumago sa magkasalungat na mundo ng mga mambabarang at ng mga mangagaway.At ang kasunduang ito ay ang Kasunduan sa Hating Tala.Ang malaking hangarin ng Kasunduan sa Hating Tala ay ang maipagpatuloy ang pagbubuklod at pagkakaayos ng dalawang uri ng mga gumagamit ng kapangyarihang gaway para maibalik ang nawalang kapayapaan sa Isla del Fuego. Unang lakip sa kasunduang ito ay pagkakatatag ng guhit-hangganan sa pagitan ng mga lupaing sakop ng dalawang katipunan kung saan ang bayan ng Camenao, sa kalinga ng Punong Dalungdongan, ay naging lupain para sa mga gumagamit ng itim na gaway o barang habang ang bayan naman ng Canoan ay naging lupain para sa mga gumagamit ng puting gaway o wani sa pangunguna naman ng Punong Manggagaway. Dahil sa napagkasunduang mga guhit-hangga
Last Updated : 2022-04-21Lahid huto (3)
Minamasdan pa rin ni Crisanto ang pagtupok ng apoy sa mga labi ni Maracela. Nabaling naman ang pandinig niya nang may bumungad bigla na tinig sa kanyang kinatatayuan."Natapos na ang kabanata ni Maracela," ang mahinang lahad ng isang malalim na tinig na siyang tumambad kay Crisanto na humawi sa pagdamdam niya sa mga aalala ng kapatid. Nang lumingon si Crisanto para alamin kung kanino galing ang yaong tinig, dito'y nalaman niya na ang nagsalita ay si Lucito Pagaran, ang isa sa mga pinakamatatandang mambabarang na kasapi sa kanilang Payagdugo.Pinakinggan lamang siya ni Crisanto matapos itong tumingin uli sa umaapoy na silab."Sa pagtatapos ng kabanatang ito ay bubuklat na naman ang isang panibagong kabanata, at nawa sa kabanatang ito'y maitutuwid na natin ang nabaluktot na katotohanan ng ating pagiging mga mambabarang," lahad ni Lucito."At a
Last Updated : 2022-04-22Lahid Heneral
Binondo, Manila.Ito ay mas kilala sa pangalang Chinatown. Itinaguyod ito noong taong 1594 ni Gobernador-Heneral Luis Perez Dasmarinas ng Espanya para maging permanenteng tahanan ng mga imigranteng Kristiyanong Instik na noon ay tinawag nilang mga sangleys. Matatagpuan ito sa hilaga ng Pasig River, na katapat naman ang Intramuros. Sinadya itong itinaguyod sa tapat ng Intramuros na noo'y pinalagian ng mga Espanyol kung saan matatanaw sa kanilang mga kanyon upang makontrol at maiwasan ang anumang paghihimagsik ng mga Tsino sa kanila. Ito rin ang naging tahanan ng mga kilalang personaheng kagaya nina St. Lorenzo Ruiz, ang unang Pilipinong santo at Mother Ignacia del Espiritu Santo na nagtatag sa Congregation of the Religious Virgin Mary.Ngayon, ang Binondo ay buhay na buhay pa na nagpapatuloy sa pagiging sentro ng kalakalan at kulturang Tsino sa buong Pilipinas at ito rin ang tinaguriang pinakamatandang c
Last Updated : 2022-04-23
Latest chapter
Lahid Keso
Isang araw na siyang hindi nakakain at sigurado akong nagugutom at nauuhaw na iyon sa madilim na kulungang doon. Kaya naisipan kong dalhan ang lalaki ng pagkain at tubig pagkatapos kong kumain. Pinilit ng tatlong tulisan na kunin ang aking dalang pera. Nanlaban ako kaya binubog nila ako upang makuha lamang ang kwaltang nais nilang kunin mula sa akin. Napagbatid din ni Pedro ang ilang nagsisidatingang mga tao roon; may ilang mga kababaihang nakasuot ng magaganda't magagarang traje de boda na naghahagikhikan pa sa isa't isa habang papasok sa loob ng mansyon at may nakikita rin siyang mga papasok na mga kalalakihan roon na nakasuot ng iba't ibang isitilo ng chachetta at pantalones na sa mga kilos at tindig ay kagalang-galang tingnan. "Alas siete na pala," anya ni Don Condrado sa sarili nang malaman na ang oras. Sa di malamang dahilan, tumigil ang mga tulisan, umalis na sinunod ang ninais ng napakagandang babaeng iyon. Wari ko, hindi yata nila matanggihan ang tila isang anghel na dilag ka
Lahid Fuente Maria
Suot ang maganda at gawa sa bulak na chachetta na itim na pinalooban niya ng puting polo at kurbatang itim, ay inayos ito ni Julian sa paglabas niya ng sinakyang karwahe. "Hindi na kailangan iyan, kaibigan," wika ng lalaking panauhin sa amin nang gumitla ito. Ang mga arko namang ito ay bumuo ng malalaking debatong kaha kung saan may mga butas na siyang ginagawang tanawan at lusutan ng mga bumabaril mula sa loob ng fuerte. Nabaliw ito dahil sa labis na pagnanasa nitong maging pinakatanyag na pintor sa bansa kaya halos ginugol na niya ang buong sarili sa pagpipinta ng kung anu-anong mga larawan. Tiningnan niya ang inventario doon kung tugma ba ang mga nakasulat ayon sa pagsusuring ginawa niya. "Natutuwa ako, Carmela, at masaya kang makilala sila," wika ni Natalia sa akin na may bakas ng tuwa sa kanyang mukha para sa akin. Alam niyang sa bayang ito magsisimula ang bukang liwayway ng aking bagong buhay. Ang alak ang nagbibigay gaan sa aking loob bukod sa isang pang likidong parehong nil
Lahid Camenao
"Iyon lang ang masasabi mo?" ang napabulalas na tanong ni Venancio, ang ama ni Sergio, bulalas man ngunit nasa mahinang tinig. Sa pagkakataong iyon ay para bang nalalasap sa dulo ng kanyang dila ang lamang matatamis nito na siyang napapalunok naman sa natitirang laway sa bibig niya. May sakit po kasi ngayon ang nanay ko at wala akong maiuuwi ngayon kung wala po akong mababaleng pera ngayon. akbo lang siya nang takbo, at habang hinihingal na ay may palingon-lingon niyang tinitingnan ang kanyang bandang likuran na tila ba may tinatakbuhan siyang di makita-kitang bagay sa lilim ng kadilimang naroon. Kumalam na ulit ang kanyang tiyan. "Hindi! Umalis ka na!" At sinipa si Clara ulit ng matabang donya. Nang matumba ang dalaga, kinuha siya bigla ng senyora, kapit ang kanyang suot na puting baro. Matagal lumipas ang pagkalam nito. Pinagpawisan na rin ang noo niya dala nang matinding nararamdamang gutom. Mulang siya ay magising ay inayos muna ni Graciela ang sarili niya, tumayo siya sunod at in
Lahid Katiwala
Ang lahat ng ito ay karaniwang ginagawa sa pabrika ni Andracio bilang isang encargador. Paulit ulit kong tinawag ang aking mga magulang ngunit pawang katahimikan lamang ang sumagot rito. Sa bahagi ring ito makikita ang isang malaking bodega, na may pintuang malahugis arko na may mga magagandang ukit na binubuo ng mga bulalak at mga ibon. Huminto ito sa tapat ng mansyon, at pagkalabas niya nang karwahe ay napansin niya kaagad sa may labasan ng casa ang mga nakaunipormeng puro Kastilang kawal ng mahistrado na buong tindig roon na nakabantay at walang bahid ni anumang damdaming makikita sa mga pagmumukha. At nang lumingon ako upang makita kung sino iyong tumambad sa akin ay doon ko natantong ako ay tama sa pagwari ko. Halos walang tao ang nasa mercado sa araw na iyon. "Bago natin ibalik ang mangkukulam na ito sa impyerno," wika ng padre sa lahat. Hindi dahil maulan at malamig kundi dahil ang mga manininda at negosyante sa pamilihang iyon ay mga ilang tagahanga at natulungang tao ni Don A
Lahid Otoridad
Nagpasalamat din si Julian sa kanila at tinanggap ng buong loob ang ibinigay ng mga babae sa kanya. Wala naman siyang ibang naisip na maaaring gawin upang matapos ang pagdudurusa ng lalaki--dulot ng matinding nararamdamang sakit--kaya dala ng awa ay pinatay niya ito sa pamamagitan ng pagdiin lalo ng nakatusok na kahoy sa dibdib. Marahil hindi pa alam ng mga taga Mansion Gliriceda ang pagkawala ng kanilang señorito o hindi rin napagbatid maging nang mga tauhang nagtratrabaho sa pabrikang pagmamay-ari nito.Nang mahagip bigla sa isipan ni Andracio ang pangalan ni Julian, naalala na naman niya muli ang isang bagay. Pitong lalaki ang kaagad natanaw niya na pumasok roon na pawang may mga bitbit pang mga mataas na uri ng armas.Ang lahat ng ito ay inalisan at tinanggalan niya ng alikabok, mga nakabiting agiw at dumi na apat na araw nang nalikom doon. Marahan siyang umakyat sa hagdanan, di inalintana ang madilim at makitid na mga hakbang, hanggang sa narating na nga niya ang tutok nito. "Ubos
Lahid Ang Sitio
Hindi ko mapipilit na sumagot siya sa akin sapagkat hindi naman niya ako kilala."Hindi ko ginustong mangyari ito sa akin. Hindi maaaring nilinlang ako noon ng aking kaibigang si Felina. Binuo ako ng isang bampirang nangangalang Mercedes,"ani pa niya sa akin. Hindi ko magawa ang makatayo mula sa pagkadapa ko sa lupa dahil nangangatog sa takot ang aking buong katawan. Kaya kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas dahil kung hindi, tiyak mamamatay ako sa kamay ng aking kaaway na walang kalaban-laban. Tinuruan niya akong mamuhay ng karaniwan sa kabila ng sumpang aking dinadanas at sa hanggang tuluyan ko nang napigil ang aking pagkauhaw sa dugo ng tao. Kailangan na naming marating kaagad ang kuwebang iyon bago lumitaw ang kabilugan ng buwan dahil kung hindi, kutob ko, ay may masamang mangyayari. Buhat nga makahiga, binubulong ko lamang sa aking isip na iwala ang mga masasamang wari pero ang mga bakas pa rin ng takot ang tumatatak sa aking isipan. "Si Aurora talaga, kahit nakapag-asa
Lahid Cigarillos
Ang Serapica lang ang tanging masasakyan kung papatungo sa Dapitan kaya hindi maaaring hindi sumakay sa bapor na iyon ang mga nadakip na ilustrados. Wala akong winari simula nang lumisan ako kundi ang kalimutan ang lahat ng aking mga naranasan sa Santa Lucia. Sumunod naman ako sa kargador. Kakaiba ang aking naramdaman sa kanya na hindi ko alam kung bakit gusto kong alamin ang lalaking dumaan.Sumiklab naman ang galit sa pakiramdam ni Andracio nang marinig ang mga pahambog na ito mula sa taksil. Bumaba kami sa barko na dinaanan ang hagdanang yari sa makapal na tabla. Pagbanggit niya sa pangalan ng aking alila noon,naalala ko at pumasok muli sa aking wari ang kung papaano ko napatay si Mercedes. Sa marahang pagbaba ng yumao sa kanyang lupang himlayan, biglang naagaw ang pansin ni Julian nang may makita siyang isang babae na lumapit doon. Isang nahahating maskarang puti naman ang kanyang hawak hawak sa kaliwang kamay na siyang bigay rin sa kanya ni Delfina bago ito umalis, sapagkat ang ya
Lahid Obispo
Alam ni Padre Mariano na tama ang mga naging pahayag sa kanya ni Criscancio. Tanto ko, ang mahalagang pagpupulong na ito ay marahil tungkol sa mga alagad ng dilim na nagkalat na sa bansa na siya naman talagang pangunahing paksa ng lahat ng pulong. Walang ibang laman ang nasa isipan ng encargador habang siya'y nakasakay sa calesa kundi ang mga salitang natanggap niya sa dalaga. Hinablot ko ang kanyang munting katawan na siyang napunan ko ang pagkahulog mula sa aking mga bisig. Agad namang lumabas ang mag-amang Guevarra pagkatutok ng mga baril sa kanila, at pagkalabas ay walang anu-ano'y bigla na lamang tinadyakan at ginulpi ng dalawang lalaki si Don Armando. Nadarama agad ni Julian Guevarra ang paglusong ng matinding sakit sa kanyang ulo, pagkagising niya, tanghaling-tapat. Kinuha ko ang platong may lamang ulam at kanin at gamit ang kutsara ay pinasubo ko ito sa kanya. Ang punong manggagaway an gang makapangyarihan sa lahat ng mga manggagaway. Mula sa pagkakaupo sa cama ay tinunghan si
Lahid Sedulang Pula
Sa paglagak ng pangpitong basong may lamang vino, biglang natalos ni Andracio sa kanyang pandinig ang isang kilalang boses. Sila ang mga dayuhang kasabay kong naglayag, mga dayuhang una pa lamang tatapak sa isla na ipinangalan ng mga Kastila sa isang hari. Natatabunan naman ng malakas na kulog ang kanyang mga nagdudurusang sigaw sa pagtawag sa pangalan ng ama na sa bawat paggapang ay ang tanging nagagawa lamang niya. "Manuela, mag ingat ka. Baka nasasaktan mo na sa higpit ng pagkakayakap mo kay Carmela," ani ni tiyo sa babaneg yumakap sa akin. Mararamdaman naman pagkapasok sa doble puerte ang bayo ng malinis na hanging nanggagaling sa labas na umihip mula sa apat na malalaking bintanang naroon. "Alam mo namang may kakayahan akong hindi kayang gawin ng iba," sagot naman niya sa akin. Malapit lang naman ang pabrika sa kanyang bahay kaya nilakad lamang ni Andracio ang pagpunta rito. Pagkarinig sa yaong pangalan ay hindi na naghintay pa ang prayle at kanya nang sinamahan ang bata pabalik
