Nagkatinginan muna sila ni James bago siya sumagot."Hindi po, Tita. Mahal po ako ng pamilya ni James. Nanghingi na sila ng tawad sa ginawa nila sa akin noon... Ang gusto nga po nila ay magbakasyon kayo dito sa Scotland bago ang kasal namin para naman makapag-bonding tayo." Tumahimik lang si Tita Beth at hindi nagsalita.Humugot muna cya ng malalim na hininga. Hindi nya alam kung paano kokombinsihin ang tiyahin. "T-tita... gusto ko po ng kompletong pamilya... 'yung may Daddy na matatawag si Tyler paglaki niya. Ayaw ko pong magaya sa akin ang anak ko." garalgal ang boses niya habang sinasabi iyon."Don’t say that, iha... nagkulang ba kami sa pagmamahal sa’yo?""Hindi po, Tita. Sa katunayan, sobra-sobra na po ang pagmamahal niyo sa akin. Pero iba pa rin po ang pakiramdam kung sariling pamilya mo po talaga... Huwag niyo po sanang ma-misinterpret dahil malaki po ang utang na loob ko sa inyo ni Ate Jonie pero sana maintindihan nya ang minimithi ng puso ko."Muli itong natahimik... tila ang
Nagising siya kinaumagahan dahil umiyak si Tyler sa tabi niya. Dahan-dahan siyang tumayo at kinalong ito. Malamang ay nahugutom. Pagtingin niya sa orasan ay alas kwatro pa lang ng umaga. "Baby... tahan na. Ito na ang milk mo..." sambit niya sa anak. Kung tutuusin ay mahirap ang maging ina pero hindi siya nagrereklamo. Isang fulfilling iyon para sa isang babae na mabiyayaan ng isang anak at isa na siya doon sa maswerteng babae na 'yun. Dagdag pa na mapakacute ng anak niya na manang-mana sa ama nitong si James. Napapangiti siya habang tinitingnan ang anak niyang maganang dumedede. Sinayaw-sayaw niya ng bahagya si Tyler habang binubuhat. Gusto iyon ng anak niya at nakakatulog kaagad kapag may kasama pang kanta. Lumapit siya sa bintana at bahagyang binuksan iyon. Hindi na siya mag-aabala magbukas ng ilaw. Tama na sa kanya ang ilaw na nagmumula sa lampshade sa side table niya. Napatingin siya sa labas ng bintana... may napansin siya doon na parang may bulto ng taong nakatayo sa ibaba.
"What happened?" nagtatanong itong nagtaka. Tumayo siya at sinalubong ito, buhat pa rin niya si Tyler. Ayaw niyang bitawan ang anak niya. Mas safe si Tyler kung nasa bisig niya. "James.. nakita ko si Amber sa labas ng bahay kanina..." "Huh? Nanaginip ka ba, sweetheart?" "No! Totoo ang sinasabi ko. Nakita ko siya kanina sa labas ng madaling araw. Nakatingin siya dito sa bahay!" "Pero imposible 'yun dahil nasa mental facility na siya at imposible na siyang makalabas doon. Sinigurado sa akin 'yun ng taga facility." "Basta hindi ako mapakali. Hindi ako maaaring magkamali sa nakita ko!" Nag-huhuramentado na siya. Hindi niya alam kung paano ipaliwanag kay James na sigurado siya sa nakita niya. "Shhh... relax, honey..." wika nito, saka niyakap siya. "Mamaya, pagsinag ng araw, ay sisiguraduhin nating 'yan. Pupuntahan natin si Amber sa facility kung nakalabas nga siya o wala. Dumito muna kayo ni Tyler habang madilim pa ang paligid." Tumango siya at lumapit sa kama. Nilapag niya ang a
"Mom, ikaw na ang bahala kay Tyler ha. Babalik din kami kaagad." paalam nila kay Mommy Evelyn matapos silang maggayat at paalis na. Dinaanan muna nila ito sa garden kung saan naroon ang mag lola."Sure, mga anak. Andito naman si Shiela para tulungan ako."Bigla siyang napatingin kay Shiela. Bakit parang may iba na siyang pakiramdam para sa nurse? Dati ay nagpapasalamat siya dito sa pag-aalaga sa anak niya, pero bakit ngayon parang ayaw na niyang ilapit si Tyler sa private nurse nito?"Wag po kayong mag-alala, Ma'am Beverly. Mag-enjoy lang po kayo sa pupuntahan ninyo. Walang mangyayaring masama kay Tyler dito." Ngumiti ito sa kanya na parang may ibig sabihin. Hindi niya mawari kung ano ang ibig sabihin ng mga ngiting iyon."Let's go, sweetie. Alis na tayo para makabalik na tayo kaagad." aya ni James sa kanya. Hinawakan pa sya nito sa kamay papunta sa kotse na gagamitin nila. "S-sure..." sagot niya, pero hindi inaalis ang tingin kay Shiela. Masama talaga ang pakiramdam niya tungkol sa
"O-opo... Shiela po ang name ng nurse namin na kasabwat ni Miss Amber dito." Nakayukong sagot ng nurse. Ayaw nitong salubungin ang mga tingin nila samantalang ang director ay tahimik lang. "James... di kaya ang Shiela na tinutukoy nila ay ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon?" kinakabahan siya na posibleng tama ang hinala niya. Kanina pa siya hindi mapakali."It's impossible, sweetheart! Hindi kukuha si Mommy ng may kriminal record!"Hindi niya pinansin si James at binalingan ang director. "May picture ba kayo ng sinasabi niyong Shiela?""Opo, Ma'am. Teka lang po, hahanapin ko..." ang sekretarya ang sumagot saka hinanap ang record nito sa computer. Natutulala nalang ang direktor na parang natatakot sa anong posibleng mangyari sa facility nila. "Oh my God!" gulat na wika niya nang makumpirmang ang Shiela na tumulong kay Amber para makalabas sa facility at ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon ay iisa."James, huhuhuh... baka kung ano ang mangyari kay Tyler... we have to
****************AMBER'S POV:Napangiti siya habang nagkakagulo na ngayon sa palasyo. Nasa likod siya ng kotse, hawak ang anak ni James at Beverly habang si Shiela ang nagda-drive ng get-away car nila."Good job, Shiela. May bonus ka sa akin mamaya." wika niya sa private nurse niya sa facility na binabayaran para tulungan siyang ilabas doon.Napangisi ito sa sinabi niya. "Salamat, Mam Amber. Pag nakuha ko na ang pera ay aalis na ako dito sa Scotland at magpakalayo-layo."Lihim siyang napangisi. Mukhang pera ang babaeng ito kaya nauto niya nang maigi. Tinapalan niya lang ito ng pera at bumigay na kaagad.Hindi naman kasi siya baliw. Nagbaliw-baliwan lang siya noong ikukulong na dapat siya dahil sa ginawa niyang panloloko sa mga Blacksmith.Mas gugustuhin niyang malagay sa mental facility kaysa sa kulungan. Mahirap na kapag sa kulungan... sa ganda niyang iyon ay baka pagpasa-pasahan pa siya ng mga pulis. Noon pa man ay nakikita na niya ang mga titig ng mga pulis sa kanya noong kasama n
Nanlilisik ang mga mata niyang tinititigan si Shiela na wala nang buhay sa ibaba ng bangin.Nang masiguradong wala na itong buhay ay muli siyang sumakay sa kotse. Mabuti na lang at tulog pa ang anak ni Beverly at James, hindi siya mahihirapan sa pagmamaneho.Bilib din naman siya sa batang ito at hindi naman ito sakit sa ulo. Tulog lang ito nang tulog, di tulad ng ibang baby na iyak nang iyak.Pinaandar niya ang kotse at iniwan doon si Shiela. Kailangan niyang makaalis agad doon. Kahit pa alam niyang walang makakakita sa kanya dahil masukal ang daan ay mabuti na yung sigurado.Tiningnan niya ang nasa front seat na mga gamit ni Tyler. Kumpleto naman doon... andoon na ang mga diaper at gatas nito. May mga damit na rin na pamalit si Tyler. Napangiti siya, kahit papaano ay concerned naman pala si Shiela kay Tyler. Kung siya lang kasi ay hindi niya ma-iisip na dalhan ng gamit ang batang kinidnap niya.Mga isang oras pa siyang nag-drive papunta sa bahay-bakasyunan niya. Sinigurado niyang mal
******************JAMES' POV:Awang-awa na siya kay Bebe. Nasa kwarto na lang ito at nakatulala, minsan ay bigla na lang itong iiyak. Magda-dalawang linggo na pero hindi pa rin nila nakikita si Amber at ang anak nilang si Tyler. Maging siya ay napanghihinaan na rin ng loob pero kailangan niyang magpakalakas para kay Bebe. Kung magpapakita siyang kahinaan, ano na lang ang mangyayari sa kanilang dalawa?Nakakalabas na rin ang mommy niya sa ospital. Kinuwento nito na si Shilea na private nurse ni Tyler nga ang may gawa kung bakit ito nawalan ng malay sa garden. Pinainom daw ito ng inumin na may pampatulog kaya ito nawalan ng malay para maitakas si Tyler.Mabuti na lang at nakita ni Logan na nakabulagta si Mommy sa garden, pero wala na si Shiela at si Tyler. May sumundo daw dito na isang puting kotse na ang hinala nila ay si Amber. Napagplanuhan talaga ng dalawa ang gagawin para makidnap si Tyler. Tamang-tama naman sa araw na iyon na wala sila ni Bebe, at pinagsisisihan niya iyon dahil h
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H
**********CLARK'S POV"Ano pa ang ginagawa mo dito, Mayor Clark? Di ba nasabi ko na sa inyo na tantanan niyo na ang anak ko? Di ba kayo naaawa kay Fe? Nanahimik na kami dito sa Iloilo, pero kayo naman ang nanggugulo. Maawa kayo sa anak ko, huhuhuh!... Ang dami na niyang pinagdaanan sa sakit sa buhay. Hanggang kailan ba 'to matatapos, huhuh..." iyak ng nanay ni Fe na nagmamakaawa sa kanya."Tita... di po ako pumunta dito para muling saktan si Fe... Pumunta po ako dito at nagbabakasakali na baka pwede pa naming ibalik ang dati naming pagmamahalan. Inaayos ko na ang pagsasawalang-bisa ng kasal namin ni Cindy. Blinak-mail po ako ni Gov. Santiago na pakasalan si Cindy, pero si Fe po talaga ang mahal ko. Ngayon nabunyag na ang lahat at nakulong na din si Gov, nandito ako para humingi ng tawad kay Fe at nagbabakasakali kung tatanggapin pa niya ako sa buhay niya..." mahabang paliwanag niya sa pamilya ni Fe.Namasa ang mga mata niya. Humugot muna siya ng malalim na hininga bago magsalita ulit
"Ang bilis mo naman magdesisyon?! Porket ba bumalik na si Clark, eh, etsapwera na ako? Hindi mo man lang naisip ang mga sakripisyo ko para sa'yo?" panunumbat ni Callum."Hindi kita pinilit, Callum. Ikaw ang nagpresenta ng sarili mo sa akin!""That's because I love you! Ni hindi mo man lang ako binigyan ng pagkakataon?! Wala man lang ba akong kahit katiting diyan sa puso mo?!" wika ni Callum saka hinawakan siya sa braso. Napangiwi siya sa sakit."Callum! Nasasaktan ang anak ko!" sigaw ng nanay niya. Naalarma na ang mga kaibigan niya kaya lumapit ang mga ito kay Callum."Callum, huwag kang gumawa ng gulo dito. Pwede n'yo namang pag-usapan ni Fe ito kung parehas nang malamig ang ulo n'yo..." wika ni James sa lalaki."No! Alam kong hindi na magbabago ang isip niya dahil bumalik na si Clark! Si Clark lang naman ang importante sa kanya, eh!""Lumabas ka na muna, Callum. Hindi ka ba naawa kay Fe? Kakapanganak lang niya!" matigas na wika ni Ken. Tiningnan muna siya nito nang masama saka binit
**********FE'S POV:"N-nay..." sambit niya nang magising siya."Anak, gising ka na? Kamusta na ang pakiramdam mo?""Saan po ang anak ko?" tanong niya sa halip na sagutin ang tanong ng ina."Nasa nursery, anak... Mamaya, dadalhin siya ng nurse dito para padedein sa'yo." nakangiting wika ng nanay nya pero alam nyang hinid lubos ang saya nito dahil sa nangyari sa kanya."Bestie!" tawag-pansin ni Jonie habang papalapit sa kanya kasama si Bebe. "Kamusta na ang pakiramdam mo? Ang cute ng anak mo... makuha ni ---" Hindi na itinuloy ni Jonie ang sasabihin dahil tinulak ito nang bahagya ni Bebe at tila napa-isip kung dapat niyang sabihin iyon.Nginitian niya ang mga ito nang tipid. Nilibot niya ang paningin sa loob ng kwarto, naroon ang lahat ng kanyang kaibigan at pamilya, tanging isang tao lang ang wala roon.... si Clark."Love, kamusta ka na?" Nagulat siya nang marinig ang boses ni Callum. Hindi niya namalayang nasa tabi lang pala ito. Hindi nya inaasahan na magpapakita pa ito sa kanya sa
Napayuko siya. Totoo nga ba ang sinabi ni Callum na hindi siya ang ama? Pero bakit ang lakas ng kabog ng dibdib niya kanina nang makita ang bata? Para iyong lukso ng dugo."Paano ang babaeng nagpakilalang asawa mo kanina? Asawa mo din siya, di ba?""M-matagal na kaming hiwalay. Si Fe na ngayon ang mahal ko. May divorce sa Scotland kaya kapag mapawalang-bisa na ang kasal namin ni Victoria, malaya na ulit ako at puwede na kaming magpakasal ni Fe."Muli siyang nalungkot. Sa parte niya, matatagalan pa niyang mapawalang-bisa ang kasal nila ni Cindy dahil wala namang divorce sa Pilipinas."Umalis ka na, Clark. Huwag ka nang magpakita kay Fe dahil galit siya sa'yo. Ang asawa mo na lang ang asikasuhin mo."Aalis siyang hindi pa nasabi kay Fe na hiwalay na din sila ni Cindy, pero hindi pa legal. Tatanggapin kaya siya ni Fe?Ang sakit-sakit ng puso niya... Ang babaeng pinakamamahal niya ay may anak na sa iba. Siguro, babalik na lang siya sa Maynila at tatanggapin ang kanyang pagkabigo. Laglag a
**********CLARK'S POV:Hindi siya mapakali habang nasa operating room si Fe. Paroo't parito siya sa paglalakad."Will you calm down? Sumasakit ang ulo ko sa'yo!" saway ni Jonie sa kanya.Naroon na silang lahat na magkakaibigan, pati ang pamilya ni Fe. Si Callum ay naroon din. Hindi niya alam kung bakit pa ito nag-stay doon, samantalang may naghihintay ang asawa nito. Tiningnan niya ito nang masama nang napatingin din sa kanya.Maya-maya ay lumabas na ang doktor. Agad siyang lumapit dito."Doc, kamusta na po ang pasyente?""Okay na po siya. Successful ang panganganak niya... It's a baby boy!" masayang balita ng doctor "Congratulations po, Daddy!" bati ng doktor sa kanya pero nag-alangan siya. Hindi naman talaga niya alam kung siya nga ang ama ng bata. Sa tagal nilang hindi pagkikita ni Fe, baka nga kay Callum iyon."He is not the father, Doc." pagtatama ni Callum sa doktor."Ay, sorry po... Kamukha niya kasi ang bata." Nahihiyang sabi ni doc. "Anyway, I have to go. Ililipat na ang pas
Ang daming nangyari sa mga oras na 'yun. Hindi na niya alam ang unang iisipin. Una, ang hindi niya inaasahang pagdating ni Clark. Pangalawa, ang pag-propose ni Callum na hindi na rin niya inaasahan. At eto ngayon, manganganak na siya!"Bilisan mo! Huhuhu..." sigaw niya sa driver. Ngayon niya lang napansin na si Callum pala ang nagda-drive. Si Clark naman ang nasa tabi niya at dinadaluhan siya. Tatlo lang sila sa iisang sasakyan. Siguradong nakasunod din sa kanila ang mga kaibigan at pamilya niya, pero bakit siya iniwan ng mga ito sa dalawang lalaki?!"Hang on, love... Malapit na tayo!..." natatarantang sambit ni Callum habang nakatingin sa rearview mirror habang nagda-drive."This is all your fault, Callum! Niloko mo si Fe!? Nag-propose ka pa sa kanya samantalang may asawa at anak ka naman pala?!" sisi ni Clark kay Callum habang niyayakap siya."Look who's talking! Hiwalay na kami ni Victoria. At saka, bakit? Ikaw din naman, kasal, ah! Ano ba ang ginagawa mo dito? Bakit ka pa nagpakit
"You deserve it, bestie. I'm sure dudumugin itong resort natin! Ang ganda! Feels like paradise! Hindi ito magpapatalo sa ibang sikat na beaches dito sa bansa natin!"Kinikilig siya sa lahat ng sinasabi ni Jonie. Tinatanggap niya ang lahat ng parangal na iyon dahil deserve niya iyon. Pinaghirapan niya ang resort na mapaganda.Naputol ang pag-uusap nila nang tumunog ang cellphone ni Callum. Napakunot ang noo nito."Who is it?" tanong niya."Ah, eh, wala..." Agad na sagot nito sa kanya saka pinatay ang telepono at binalik sa bulsa."Aalis muna ako, love. May kukunin lang ako sa kwarto. May sorpresa ako sa’yo." Matamis na ngiting wika nito saka hinalikan ang kanyang kamay.Pag-alis ni Callum ay agad namang lumapit si Clark sa kanya na parang nag aabang ng pagkakataon."Fe... can we talk?" diretsahang tanong nito."Ah, eh..." Umiikot ang mata niya. Naghihingi siya ng tulong kay Jonie na huwag siyang iwan doon. Natatakot siya sa anumang itatanong ni Clark sa kanya."Jonie... pwede bang bigy
Parang tumigil ang mundo niya sa sandaling iyon. Hindi siya agad nakapagsalita, hindi rin siya nakagalaw. Ang tanging naririnig niya ay ang malakas na kabog ng kanyang puso, tila gustong kumawala sa kanyang dibdib.Si Clark... Hindi siya maaaring magkamali sa nakikita. Nakatayo ito sa harapan niya, nakatingin sa kanya nang diretso, tila may gustong itanong ngunit pinipigil ang sarili.“Bestie...” Si Jonie ang unang lumapit at niyakap siya. “Buntis ka? Bakit hindi mo man lang sinabi sa amin?” May halong panunumbat sa boses nito, pero ramdam niyang mas nangingibabaw ang tuwa at pagkabigla.Napangiti siya at yumuko. Hindi niya matagalan ang titig ni Clark. Hindi niya inakalang darating ito. Ang buong akala niya ay hindi na sila magkikita pang muli.“Ano ba yan, Fe! Ang tagal mong itinago sa amin ito!” reklamo ni Bebe, pero nakangiti rin ito habang hinihimas ang tiyan niya.Si Callum naman ay tahimik lang sa tabi niya, pero ramdam niya ang bahagyang paghigpit ng hawak nito sa kamay niya.