Nagising siya kinaumagahan dahil umiyak si Tyler sa tabi niya. Dahan-dahan siyang tumayo at kinalong ito. Malamang ay nahugutom. Pagtingin niya sa orasan ay alas kwatro pa lang ng umaga. "Baby... tahan na. Ito na ang milk mo..." sambit niya sa anak. Kung tutuusin ay mahirap ang maging ina pero hindi siya nagrereklamo. Isang fulfilling iyon para sa isang babae na mabiyayaan ng isang anak at isa na siya doon sa maswerteng babae na 'yun. Dagdag pa na mapakacute ng anak niya na manang-mana sa ama nitong si James. Napapangiti siya habang tinitingnan ang anak niyang maganang dumedede. Sinayaw-sayaw niya ng bahagya si Tyler habang binubuhat. Gusto iyon ng anak niya at nakakatulog kaagad kapag may kasama pang kanta. Lumapit siya sa bintana at bahagyang binuksan iyon. Hindi na siya mag-aabala magbukas ng ilaw. Tama na sa kanya ang ilaw na nagmumula sa lampshade sa side table niya. Napatingin siya sa labas ng bintana... may napansin siya doon na parang may bulto ng taong nakatayo sa ibaba.
"What happened?" nagtatanong itong nagtaka. Tumayo siya at sinalubong ito, buhat pa rin niya si Tyler. Ayaw niyang bitawan ang anak niya. Mas safe si Tyler kung nasa bisig niya. "James.. nakita ko si Amber sa labas ng bahay kanina..." "Huh? Nanaginip ka ba, sweetheart?" "No! Totoo ang sinasabi ko. Nakita ko siya kanina sa labas ng madaling araw. Nakatingin siya dito sa bahay!" "Pero imposible 'yun dahil nasa mental facility na siya at imposible na siyang makalabas doon. Sinigurado sa akin 'yun ng taga facility." "Basta hindi ako mapakali. Hindi ako maaaring magkamali sa nakita ko!" Nag-huhuramentado na siya. Hindi niya alam kung paano ipaliwanag kay James na sigurado siya sa nakita niya. "Shhh... relax, honey..." wika nito, saka niyakap siya. "Mamaya, pagsinag ng araw, ay sisiguraduhin nating 'yan. Pupuntahan natin si Amber sa facility kung nakalabas nga siya o wala. Dumito muna kayo ni Tyler habang madilim pa ang paligid." Tumango siya at lumapit sa kama. Nilapag niya ang a
"Mom, ikaw na ang bahala kay Tyler ha. Babalik din kami kaagad." paalam nila kay Mommy Evelyn matapos silang maggayat at paalis na. Dinaanan muna nila ito sa garden kung saan naroon ang mag lola."Sure, mga anak. Andito naman si Shiela para tulungan ako."Bigla siyang napatingin kay Shiela. Bakit parang may iba na siyang pakiramdam para sa nurse? Dati ay nagpapasalamat siya dito sa pag-aalaga sa anak niya, pero bakit ngayon parang ayaw na niyang ilapit si Tyler sa private nurse nito?"Wag po kayong mag-alala, Ma'am Beverly. Mag-enjoy lang po kayo sa pupuntahan ninyo. Walang mangyayaring masama kay Tyler dito." Ngumiti ito sa kanya na parang may ibig sabihin. Hindi niya mawari kung ano ang ibig sabihin ng mga ngiting iyon."Let's go, sweetie. Alis na tayo para makabalik na tayo kaagad." aya ni James sa kanya. Hinawakan pa sya nito sa kamay papunta sa kotse na gagamitin nila. "S-sure..." sagot niya, pero hindi inaalis ang tingin kay Shiela. Masama talaga ang pakiramdam niya tungkol sa
"O-opo... Shiela po ang name ng nurse namin na kasabwat ni Miss Amber dito." Nakayukong sagot ng nurse. Ayaw nitong salubungin ang mga tingin nila samantalang ang director ay tahimik lang. "James... di kaya ang Shiela na tinutukoy nila ay ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon?" kinakabahan siya na posibleng tama ang hinala niya. Kanina pa siya hindi mapakali."It's impossible, sweetheart! Hindi kukuha si Mommy ng may kriminal record!"Hindi niya pinansin si James at binalingan ang director. "May picture ba kayo ng sinasabi niyong Shiela?""Opo, Ma'am. Teka lang po, hahanapin ko..." ang sekretarya ang sumagot saka hinanap ang record nito sa computer. Natutulala nalang ang direktor na parang natatakot sa anong posibleng mangyari sa facility nila. "Oh my God!" gulat na wika niya nang makumpirmang ang Shiela na tumulong kay Amber para makalabas sa facility at ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon ay iisa."James, huhuhuh... baka kung ano ang mangyari kay Tyler... we have to
****************AMBER'S POV:Napangiti siya habang nagkakagulo na ngayon sa palasyo. Nasa likod siya ng kotse, hawak ang anak ni James at Beverly habang si Shiela ang nagda-drive ng get-away car nila."Good job, Shiela. May bonus ka sa akin mamaya." wika niya sa private nurse niya sa facility na binabayaran para tulungan siyang ilabas doon.Napangisi ito sa sinabi niya. "Salamat, Mam Amber. Pag nakuha ko na ang pera ay aalis na ako dito sa Scotland at magpakalayo-layo."Lihim siyang napangisi. Mukhang pera ang babaeng ito kaya nauto niya nang maigi. Tinapalan niya lang ito ng pera at bumigay na kaagad.Hindi naman kasi siya baliw. Nagbaliw-baliwan lang siya noong ikukulong na dapat siya dahil sa ginawa niyang panloloko sa mga Blacksmith.Mas gugustuhin niyang malagay sa mental facility kaysa sa kulungan. Mahirap na kapag sa kulungan... sa ganda niyang iyon ay baka pagpasa-pasahan pa siya ng mga pulis. Noon pa man ay nakikita na niya ang mga titig ng mga pulis sa kanya noong kasama n
Nanlilisik ang mga mata niyang tinititigan si Shiela na wala nang buhay sa ibaba ng bangin.Nang masiguradong wala na itong buhay ay muli siyang sumakay sa kotse. Mabuti na lang at tulog pa ang anak ni Beverly at James, hindi siya mahihirapan sa pagmamaneho.Bilib din naman siya sa batang ito at hindi naman ito sakit sa ulo. Tulog lang ito nang tulog, di tulad ng ibang baby na iyak nang iyak.Pinaandar niya ang kotse at iniwan doon si Shiela. Kailangan niyang makaalis agad doon. Kahit pa alam niyang walang makakakita sa kanya dahil masukal ang daan ay mabuti na yung sigurado.Tiningnan niya ang nasa front seat na mga gamit ni Tyler. Kumpleto naman doon... andoon na ang mga diaper at gatas nito. May mga damit na rin na pamalit si Tyler. Napangiti siya, kahit papaano ay concerned naman pala si Shiela kay Tyler. Kung siya lang kasi ay hindi niya ma-iisip na dalhan ng gamit ang batang kinidnap niya.Mga isang oras pa siyang nag-drive papunta sa bahay-bakasyunan niya. Sinigurado niyang mal
******************JAMES' POV:Awang-awa na siya kay Bebe. Nasa kwarto na lang ito at nakatulala, minsan ay bigla na lang itong iiyak. Magda-dalawang linggo na pero hindi pa rin nila nakikita si Amber at ang anak nilang si Tyler. Maging siya ay napanghihinaan na rin ng loob pero kailangan niyang magpakalakas para kay Bebe. Kung magpapakita siyang kahinaan, ano na lang ang mangyayari sa kanilang dalawa?Nakakalabas na rin ang mommy niya sa ospital. Kinuwento nito na si Shilea na private nurse ni Tyler nga ang may gawa kung bakit ito nawalan ng malay sa garden. Pinainom daw ito ng inumin na may pampatulog kaya ito nawalan ng malay para maitakas si Tyler.Mabuti na lang at nakita ni Logan na nakabulagta si Mommy sa garden, pero wala na si Shiela at si Tyler. May sumundo daw dito na isang puting kotse na ang hinala nila ay si Amber. Napagplanuhan talaga ng dalawa ang gagawin para makidnap si Tyler. Tamang-tama naman sa araw na iyon na wala sila ni Bebe, at pinagsisisihan niya iyon dahil h
Napabuntong-hininga na lang siya... "Officer, ano po ang pakay niyo? Bakit kayo pumunta dito?" tanong ni Bebe sa mga pulis. "Ipapaalam lang po namin na nakita na namin si Shiela, ang private nurse ng anak niyo." "Huh? Saan niyo siya nakita? Nakita niyo din ba ang anak ko? Nahuli niya ba siya?" sunod-sunod na tanong ni Bebe. "Ikinalulungkot ko pong ibalita na wala nang buhay si Shiela nang matagpuan namin sa bangin. May saksak siya sa tagiliran, at mukhang doon ginawa ang krimen para hindi mahanap kaagad. Ang hinala po namin ay si Amber ang may gawa nun sa nurse." "Diyos kooo! Huhuhuh... si Tyler... saan na naman si Tyler? Baka wala na din buhay ang anak ko katulad ni Shiela, huhuhu..." hagulgol ni Bebe. Maging siya ay humagulhol na rin. Hindi niya lubos maisip na wala na ang anak nila. "Hindi pa naman tayo sigurado, Madam Beverly. Wala po kaming nakitang ibang katawan doon bukod kay Shiela. May posibilidad na buhay pa ang anak niyo at kasama ni Amber ngayon sa pagtatago." "Plea
Dinala niya ang dulo ng alaga nito sa kanyang bibig at sinupsop ang maliit na butas doon. Nalasahan niya ang maalat-alat na pre-cum ni Clark. Pinaglaruan niya iyon ng kanyang dila. Inikot-ikot niya ang dila sa butas nito.“Ooohhh... Feeee...” mahabang ungol nito. Napahawak ito sa buhok niya. Gustong-gusto niyang sinasabunutan siya nito habang nagse-s*x sila. Pakiramdam niya ay napaka-desirable niya.“Fee... Damn, shit! Ang sarap ng bibig mo!...”Muli siyang napangiti habang pinapaligaya si Clark. Ngayon niya lang ginawa iyon sa binata dahil siya lagi ang pinapaligaya nito. Kaya dapat lang na ibigay niya din ang kaligayahan nito.Lumaki na si "Junior." Halos hindi na ito kasya sa palad niya. Pinasok niya ang kahabaan nito sa loob ng bibig niya. Halos maduwal-duwal siya pero okay lang dahil nakikita niyang nag-eenjoy si Clark sa ginagawa niya.“Ahhhh... Feeee...” muling ungol nito. Hinawakan siya nito sa ulo at lalong diniin sa kargada nito. Napapikit siya, halos abot na iyon sa tonsil
"Good morning!....."Rinig niyang bulong ni Clark sa kanyang tenga, umaga na pala. Doon na siya nakatulog at hindi na nakalipat sa kwarto niya. Napangiti siya nang nabungaran ang gwapong mukha ni Clark sa tabi niya.Kung sana ay laging ganito... masaya sana sila... pero panandalian lang iyon dahil hindi magiging sila kailanman.Iwinaksi niya ang mga alalahanin at binalingan si Clark ng ngiti."Good morning, Migs....""What time is it?" tanong niya habang wala itong tigil sa pagdampi ng mumunting halik sa pisngi, leeg, at balikat niya."It's 9AM...""Huh!" Agad siyang napabangon. "Tanghali na pala?"Napangisi ito. "Sorry, my love. Sobrang napagod ata kita kagabi kaya late ka na nagising."Namula siya. Totoo ang sinabi ni Clark. Hindi na niya mabilang kung ilang beses siyang inangkin nito. Pero hindi siya nagrereklamo dahil ginusto niya din naman iyon."Wag ka na munang bumangon, nagluto na ako for us kaya wag kang mag-aalala." wika nito saka muli siyang hinalikan sa labi at lumabas ng
Umiwas siya ng tingin. "Ahm, tapos ka na bang kumain? Akin na, huhugasan ko na para makapagpahinga ka na..." wika niya saka tumayo at pumunta sa lababo para umiwas sa usapan nila ni Clark. Alam niyang siya ang ibig nitong sabihin... pero ayaw niya ding bigyan ito ng false hopes ang sarili nya."B-bakit nga pala hindi ka umalis habang wala ako dito? 'Di ba gusto mong umalis?" Malungkot ang boses ni Clark nang sinabi ito."Ahm, hinintay kitang bumalik. Ayaw ko kasing umalis na may 'di tayo pagkakaunawaan." wika niya habang pinagpatuloy ang paghugas ng pinggan at hindi humarap kay Clark. Tumahimik lang si Clark sa sinabi niya."P-pwede bang dito ka muna? 'Wag mo muna akong iwan?" Garalgal ang boses nitong pilit pinipigilan ang pag-iyak.Napatigil siya sa paghugas saka hinarap ito. Niyakap niya ito mula sa likod, saka naman nito binuhos ang pinipigilang luha. Ramdam niya ang pag-alog ng balikat nito habang umiiyak. Hinawakan nito ang kamay niya at hinalikan iyon habang umiiyak."Hindi ako
*********************FE'S POV:Ilang oras nang nakaalis si Clark, pero hindi pa rin siya nakaalis kung saan siya iniwan nito. Nasa kama pa din cya kung saan ilang beses cyang inangkin nito kagabi. Iniisip niyang mabuti ang dapat gawin na hindi niya pagsisisihan sa bandang huli. Ayaw niyang maghiwalay sila ni Clark na may samaan ng loob. Ang gusto niya, kahit masakit ang nangyayari sa kanila ay kahit papaano magkaibigan pa rin sila.May kasalanan din naman siya... plano niyang pumuslit kanina kaya nagalit si Clark. Hindi niya alam kung bakit pumasok sa isip niyang umalis doon nang hindi nagpapaalam. Ngayon ay hindi na niya uulitin ang pagkakamali. Hihintayin niya si Clark para makapag-usap sila nang maayos at makaalis siya nang wala silang samaan ng loob.Tumayo siya at naligo. Binalik niya ang mga maleta pabalik sa kwarto niya. Inayos niya na rin ang kwarto ni Clark para sa pagbalik nito ay hindi iinit ang ulo nito sa kanya.Naglinis na rin siya ng bahay, nagluto ng paboritong niton
"Huhuhu… Hayop ka, Bryan! What did you do to me!" sigaw niya habang pinaghahampas ito sa dibdib. Nasa kama pa silang dalawa at kapwa hubot-hubad. Nagdo-droga na naman ito habang nakatulog siya at kakagising niya lang.Naka-ilang round din sila bago siya nakatulog sa sobrang pagod. Para siyang sinaniban ng demonyo kanina. At eto siya ngayon, nagising na masakit na masakit ang katawan. Para siyang binugbog ni Bryan, lamog-lamog ang katawan niya. Masakit din ang maselang bahagi ng kanyang katawan. Sa kalagitnaan kasi ng pagtatalik nila ay may kinuha si Bryan na mga sex toys na ikinagulat niya. Wala siyang nagawa nang gamitin nito iyon sa kanya."Bakit, hindi ka ba nag-enjoy? Sa pagka-alala ko, ang lakas ng ungol mo kanina! Gustong-gusto mo ang ginagawa ko sa'yo kanina, 'di ba?!" wika nito habang namumula na naman ang mga mata."You jerk! Because you drugged me! Siguraduhin ko sa'yo, pagbabayaran mo ang ginawa mo sa akin! Huhuhu!"Ngayong nawala na ang bisa ng drugs na pinainom sa kanya,
Nagising siya sa isang kwarto, nasilaw siya sa ilaw dahil masyadong maliwanag iyon. Palinga-linga siya sa paligid, pero hindi niya alam kung nasaan siya. Masakit pa rin ang ulo niya, pero pilit niyang inaalala kung bakit siya napunta doon.Naalala niyang pumunta siya sa bar para makipagkita kay Bryan Mendoza pagkatapos ng family dinner nila sa bahay ni Clark."Shit!" sigaw niya. Bigla siyang kinabahan.Si Bryan ba ang nagdala sa kanya doon? Pero bakit? At nasaan si Bryan?Sandaling nakaramdam siya ng init sa katawan. Hindi niya maipaliwanag ang init na iyon na parang hindi mapapawi sa isang ligo lang.Maya-maya ay may lumabas sa banyo... si Bryan. Naka-balabal lang ng tuwalya sa bandang bewang nito. May hawak itong parang sigarilyo. Bigla siyang naubo nang maamoy ang usok na galing doon. Namumula na ang mata ni Bryan at ngumisi nang makita siya."Gising ka na pala, gorgeous?" Mukhang manyak itong nakatingin sa kanya."W-what am I doing here? Bakit mo ako dinala dito?" kinakabahang tan
****************** CINDY'S POV: Lihim siyang napangisi nang iwan si Clark doon na nakatulala. Ni hindi man lang niya binigyan si Clark ng option. "Sorry, Clark... kailangan kitang linlangin para makuha ka. Akala mo ba ay papakawalan pa kita kapag nakuha na kita?" "No! Hahaha... hindi ako makakapayag na mapunta ka kay Fe. What Cindy wants, Cindy gets. Sorry at ikaw ang nagustuhan ko..." wika niya sa isip. Muling bumalik siya sa dining kung saan ang mga magulang nila ni Clark. "Ah, Tito, Tita, mauna na po ako ha. May dadaanan pa kasi ako..." paalam nya "Saan ang pupuntahan mo, iha?" nagtatakang tanong ng daddy niya. "May pupuntahan lang akong kaibigan, Dad. Nag-usap na din naman kami ni Mayor Clark at nagkasundo na kami." Malaki ang ngiting inalay niya. Hindi naman sila ang kasundo ni Clark pero sigurado namang susunod ito sa plano niya. "Siige, iha, mag-ingat ka..." sagot naman ng ama ni Clark. Isa-isa niyang pinuntahan ito at bineso. Ang kapatid ni Clark na si Rosie ay mukhang
Mabigat ang loob niyang nagpark sa garahe ng bahay nila. Alas otso na ng gabi, alas siyete dapat ang dinner nila. Kanina pa siya tinatawagan ng papa niya at galit na galit na sa kanya.Pagpasok niya ng bahay, nasa kanya agad nakatuon ang tingin ng lahat."Sorry, I'm late..." wika niya saka humalik sa pisngi ng kanyang ina. Andun din ang kanyang kapatid na si Rosie, katabi ng ina nila. Mukhang wala din ito sa mood makipag-dinner sa mga Santiago's."Saan ka ba galing, anak?" tanong ng mama niya, samantalang masakit ang tingin ng papa niya. Umiwas siya."May importante lang na inasikaso, Mom," palusot niya. Pero ang totoo ay sa condo lang siya nakatihaya at walang ganang pumunta doon. Hanggang ngayon kasi ay hindi niya pa rin nakakausap si Fe... Iniiwasan na naman nito ang tawag niya.Tumayo si Cindy at humalik sa kanya. Umiwas siya para sa pisngi lang tatama ang halik nito, pero hinawakan siya ni Cindy sa mukha at hinalikan sa labi. Sandaling tiningnan niya ito nang masama, nakangisi na
*******************CLARK'S POV:Malungkot siya habang nagmamaneho pauwi ng Manila. Ewan, pero nasaktan siya kanina nang makita niyang nagpupuslit si Fe at ang maleta nito palabas ng bahay niya. Pakiramdam niya ay napilitan lang itong pakisamahan siya.Nasaktan ang ego niya dahil akala niya ay klaro na ang pinag-usapan nila. Hindi niya matanggap na ayaw pumayag ni Fe na makipagrelasyon sa kanya.Nakakabad trip!... Ang hirap espelingin ng mga babae! Ayaw ni Fe na makipag-call off ng engagement kay Cindy para sila na dalawa ang magsama, pero ayaw din nitong mag-stay sa kanya!...Ano ba talaga? Hindi na niya alam ang gagawin at kung saan siya lulugar!Oo, at ginagawa lang naman ni Fe ito para sa kanyang political career, pero paano naman ang personal life niya?Nang sinabi niya kanina na pwede nang umalis si Fe sa bahay ay bugso lang iyon ng kanyang ego. Sana ay hindi maisipang umalis ni Fe sa bahay niya... Parang gusto niyang bumalik... kausapin ito at humingi ng pasensya sa inasal niya