Tiningnan nya ito ng masama at tinaasan ng kilay. "Bakit mo ba pinipilit na ma-iinlove ako ky Boss???" Naiinis na tanong nya.
"Eh kasi nga ikaw nalang ang hindi pa nagkaka crush sa Boss natin! Lahat ng babae dito ay laglag panty kapag dumaan si Boss pero ikaw ay parang wala lang sayo... to think na ikaw pa ang pinakamalapit kay Boss! Pwedeng-pwede mo cyang akitin kung kelan mo gusto and I'm sure kakagat yun kapag inakit mo! Tingnan mo naman ang isang Maria Leonora Gomez oh... Paaak!... Sexy na..... maganda na.... at matalino pa!" Mala-baklang wika nito sa kanya. "Bakit ko naman gagawin yun? Sisirain ko ang buhay ko? Ang focus ko ay pagbutihin ang pagtrabaho ng sa ganun ay mapagamot ko mama ko.... ang mahal kaya ng maintenance nya!" May breast cancer ang mama nya, kailangan nya ng malaking halaga para mapa-opera ito. Malala na kasi kaya kailangan nya maka-ipon sa lalong madaling panahon. "Puro ka kasi work and no play! Maglibang-libang ka din paminsan minsan!" wika nito sa kanya. "Ayoko! Mas gugustuhin ko pang matulog kesa maglibang na sinasabi mo!" Hindi talaga cya ma-gimik na babae. Gastos lang yun.. Mas gugustuhin pa nyang mag luto at mag benta ng ulam doon sa bahay nila kesa makipag gimikan. Kapag wala cyang trabaho ay nagluluto cya ng mga ulam. Binibenta iyon ng isa nyang kapitbahay na si Elsa sa opisina nito. Tinutubuan nalang nito ang benta nya. Kung baga cya ang taga luto tapos ito naman ang tagalako. Minsan nga ay nagrereklamo na ito dahil hindi na cya nakakapag luto. Hinahanap hanap na daw ng mga ka-officemate nito ang luto nya. Busy kasi cya sa Mama nya sa ospital. Sa kakadaldal nila ni Fe ay hindi nila namalayan na nakarating na sila ng cafeteria. Mabuti naman at konti nalang ang tao na naroon. Ala-una na din kasi. Tapos na ang lunchtime ng mga empleyado. Dalawang set ang binili nyang lunch, ang isa ay para sa kanya at ang isa naman ay para sa Boss nya. 3 cups of rice ang binili nya, isa para sa kanya at dalawa para sa Boss nya. Alam nyang kulang ang 1 cup of rice dito dahil nakipag bakbakan ito kanina. Beef broccoli naman ulam na pinili nya. Bumili na din cya ng dalawang leche flan para panghimagas nila. Hindi nya alam kung mahilig ang Boss nya sa sweets pero kasi cya ay parang hindi kompleto ang pagkain kapag walang dessert. Mabuti nga at hindi naman cya tumataba dahil sa katakawan nya sa sweets. After nyang bumili ng lunch para sa kanila ay bumalik na cya ng office. Iniwan na nya si Fe doon, sa cafeteria na ito kakain. Nang makarating na cya sa opisina ay pinatong muna ang pagkain nya sa table nya saka pumunta sa opisina ng boss nya dala-dala ang pagkain na binili nya para dito. Kumatok muna cya bago pumasok.... mahirap na baka may makita na naman cya. "Pasok!" sigaw ng boss nya mula sa loob. Binuksan nya ang pinto at pumasok. Naka tutuk pa din ito sa laptop. "Sir binilhan na kita ng lunch.... nakalimutan mo ata kumain." Nag angat ito ng tingin... tiningnan muna cya nito mula ulo hanggang paa.. nahiya cya bigla, baka my dumi sya sa mukha. "Sir?...." pukaw nya dito. "Thank you Jonie... nakalimutan ko nga 1 PM na pala.... kaya pala masakit na ang tyan ko. I was about to go out para mag lunch pero dahil binilhan mo na ako ay di nako lalabas... thank you." wika nito sa kanya saka inabot ang pagkain. Seryoso pa din ang mukha ng boss nya. Ewan ba nya bakit nagkaka-crush ang mga babae dito eh parang dragon kaya ito kung magalit!... Or baka sa kanya lang. Lumabas na cya ng office pagkatapos nyang maibigay ang food. Haaay hindi talaga cya makahinga ng tama kapag nasa loob ng office ng boss nya o kapag malapit ito sa kanya... parang hinihigop kasi nito ang lahat ng oxygen. Napatalon cya ng biglang nagring ang intercom nya. "Sir, may ipag-uutos po ba kayo?" sagot nya.... ito lang naman ang naka connect sa intercom nya. "Dito ka na kumain sa loob wala ako kasama eh. nakaka-bored kumain mag-isa..." wika nito sa kanya. "Ah eh.... wag na ho, madami pa kasi akong trabaho dito sa desk ko." pagdadahilan nya. "Di ba nga lunch time? After lunch mo na gawin yan, and thats an order!" "O-ok sir...." wala na cyang magawa. That's an order daw eh! Dala-dala nya ang lunch na binili saka pumasok sa loob ng office. Gusto nyang magreklamo pero wala naman cyang magagawa. Umupo sya sa coffee table. May pangdalawahang chair doon... doon nalang cya kakain para medyo malayo sa boss nya, nakaupo kasi ito sa desk nito at nag sisimula ng kumain. Binuksan na nya ang pagkain nya at magsisimula na dapat kumain ng biglang lumapit ito sa kanya dala-dala din ang lunch nito saka umupo sa tabi nya. Hindi na naman cya makahinga... Nawawalan na naman cya ng oxygen. Di kaya may hika cya? Pa-check-up na kaya cya? "Dito nalang din ako kakain.... Pinapasok nga kita dito para may kasabayan ako eh... tapos ang layo naman ng upuan mo sa akin!" Reklamo nito sa kanya. "Sorry po...." Yun lang ang tanging nasambit nya. Pinag patuloy na nito ang pagkain. Sya naman ay hindi pa nakasubo kahit isa.... nahihiya kasi cya. "Nahihiya ka ba sa akin Jonie? O natatakot?" "Ahm... hindi naman Sir.... naiilang lang cyempre boss po kita..." "Kumain ka na kung hindi ay ubusin ko yang pagkain mo....gutom pa naman ako!" Naubos na nito ang isang cup ng rice.. Mabuti pala at 2 cups ang binili nya dito kung hindi ay mabibitin talaga ito. "Ah eh... gusto mo Sir sayo na lang? Hindi naman kasi talaga ako gutom...." pagsisinungaling nya. "I'm just joking... kain ka na!" simpleng sambit nito sa kanya.Kahit nahihiya ay pinilit na din nyang kumain. Kinuha nya ang kutsara at tinidor. Dahan-dahan nyang hinihiwa ang beef pero hindi kaya iyon kapag dadahan-dahanin nya. Sinulyapan nya ang Boss... walang tigil ito sa kakakain. Parang wala naman ito pakialam sa kanya kaya kumain na din cya. Kanina pa din kasi talaga cya gutom.
Kahit hindi masyadong masarap ang luto sa cafeteria ay nagiging masarap na iyon sa panlasa nya lalo na't gutom cya. Pero mas masarap pa din ang luto nya kesa sa cafeteria. Sa isip nya.*******************KENNETH POV:Pasimpleng pinagmamasdan nya si Jonie habang kumakain. Magana itong kumain kaya nakapagtataka kung bakit hindi ito tumataba. Napansin nyang mahilig din ito sa sweets. May leche flan pa itong dala para sa kanya. Actually hindi cya mahilig sa sweets pero dahil dala ito ni Jonie para sa kanya ay kakainin nya. Kilig na kilig cya ng dinalhan sya ng pagkain ng sekretarya nya. Hindi nya lang pinapahalata pero naa-appreciate nya iyon. Parang wala lang naman ito sa dalaga pero malaking bagay na iyon sa kanya. "Nga pala Jonie, ilang months ka na pala dito sa office?" pagbasag nito ng katahimikan sa pagitan nila. "4 months na Sir... pagka graduate ko ay dito agad ako nakapag trabaho sa kompanya mo. Dito din kasi ako nag OJT."Nakikinig lang cya sa dalaga na kunyari ay hindi nya alam. "Balita ko ay Summa com Laude ka daw?" Napayuko ito... tila nahihiya."Opo Sir....." "Matalino ka pala kung ganun? Swerte ko naman at sa akin ka napunta!.... Este dito ka nakapag
JONIE POV: Pumayag nalang si Jonie sa offer ng boss nya...sayang din kasi ang pamasahe. Nag ga-grab pa kasi cya papunta sa ospital. Pag ganitong oras ay punuan na ang mga jeep kaya siguradong mahihirapan na cyang makarating sa ospital kaagad...dadalawin nya ang mama nya. Andun naman ang pinsan nya na nagbabantay, sinuswelduhan nya ito para magbantay sa mama nya, mag-isa lang kasi cyang anak. Wala din cyang Papa. Naanakan lang ang nanay nya ng amerikano kaya mestiza cya. Hindi pa nya nakita ang Papa simulang ng isinilang cya. "Jonie!" pukaw ni Sir Ken sa kanya. "Ay opo Sir... tara na."Nagpatiuna ito sa paglakad papuntang elevator. May sarili itong elevator kaya wala silang magiging kasabay. Nang makarating sa harap ng elevator ay hinintay siya nito na pumasok. Hinawakan cya nito sa beywang para igiya papasok. Napaikgtad cya ng bahagya ng maramdaman ang palad nito sa bewang nya. Pasimple nya itong tiningnan... parang wala lang naman ito dito... Baka nagpapaka gentleman lang.Haaa
JONIE POV: Nagpatiuna na naman cya sa paglakad. Iniisip nya ang sinabi ng doctor. kailangan ng operahan ang mama nya sa lalong madaling panahon para maiwasan ang pag kalat ng cancer sa katawan nito. Kailangan nya ng malaking halaga. 1 milyon ang hinihingi ng doctor sa kanya! Saan naman sya kukuha ng ganun kalaking pera! Wala pa nga sa kalahati ang ipon nya. Kung sana ay wala iyong maintenance ay siguro malaki-laki na ang naiipon nya. Bukod kasi sa pang oopera ng Mama nya ay kailangan nya din ng budget para sa maintenance nito. Kahit pa patayin nya ang sarili sa pagtatrabaho at pagluto ng ulam araw araw ay hindi pa din kaya punuin ang 1 milyon. Saka pagod pagod naman ang katawan nya. Baka pati cya ay ma-ospital na din sa kakahanap ng pera. Naiiyak nalang cya.. pasimpleng pinahid nya ang luha nya. "Hey anything wrong?" tanong ng boss nya. Malamang ay napansin nito ang pananahimik nya at ang pasimpleng pagpahid nya ng luha. "Ah wala po sir...." pagsisinungaling nya. Nakakahiya a
KENNETH POV: Shit! napamura si Ken... wala sa plano nya ang alukin si Jonie ng ganun. Di ba nga off limits si Jonie? Yan ang sabi ng utak nya pero sabi ng puso nya gusto nya ang dalaga. Gusto nya lagi itong nakikita... gusto nya ito lagi sa tabi nya. He wants her... hindi lang bilang sekretarya, gusto nya itong maging kanya! Gusto nya ito ang pagpapa-init sa kanyang kama. Sana ay pumayag si Jonie... kung hindi ay wala na cyang mukhang maihaharap pa sa dalaga. Isang malaking sampal iyon sa kanya! Hanggang bukas ng umaga lang ang palugit nya dito. Ayaw nya na pinaghihintay cya ng matagal. Sa kakaisip nya sa dalaga ay hindi nya namalayan na nasa harap na sya ng gate nila. Pinagbuksan cya ng security guard saka pinasok nya ang sasakyan sa parking. "Good evening po seniorito... kakain po na kayu ng dinner?" Tanong ni Aling Meding na kasambahay nya ng salubungin sya nito. "Hindi na ate... hindi ako gutom." "Ah senyorito tumawag nga pala Papa mo, pinapatanong kung kelan ka daw
"Wait! masisira ang damit ko!..." reklamo ni Ann pero parang wala cyang narinig. Wala cyang pakialam doon, ang gusto nya lang ay ma-ilabas ang galit nya ky Jonie. Pagkahubad ng damit ni Ann ay pinako nya ito sa pader at walang ano-ano'y pinasok nya agad ang pagkalalaki nya sa butas ng dalaga. "ahhh....." gulat na sigaw ni Anne, hindi kasi ito nakapaghanda.Binilisan nya ang paglabas-masok sa loob ng pagkababae ni Anne... hawak nya ang bewang nito para hindi ito maka alis sa pwesto. Gumagawa ng ingay ang mag uumpugan ng mga balakang nila. Sumisigaw na ito sa sakit pero hindi nya iyon tinigilan.Maya-maya naman ay hinatak nya ang dalaga at pinatuwad sa kama at doon na naman k*nady*t hangang sa labasan cya...Nilabas nya ang pagkalalaki sa pinutok ang kanyang tam*d sa p*witang bahagi ng dalaga. Napaluha si Ann na nakahandusay sa kama. Nakatingin lang cya sa dalaga habang habol nya ang hininga... maya-maya pa ay bumalik na cya sa huwisyo, Parang naawa tuloy cya sa dalaga... dito nya
Inayos nya muna ang sarili, tumuwid ng pag-upo at kinalma ang paghinga... bigla kasi cyang nataranta. "Pasok!" sigaw nya. Nakayukong lumapit si Jonie sa kanya. "A-ahm Sir..." Nag-aalangang sambit ni Jonie "What is it?" kunyaring nagbusy-busihan cya pero ang totoo ay nasasakatan pa din cya sa pambabalewala ng dalaga sa kanya. Tiningnan nya ito sa mata pero hindi nito sinasalubong tingin nya. Itinuon nya nalang ang sarili sa laptop at kunyaring busy pero ang totoo ay wala naman talaga cyang ginagawa. "Sir may lunch meeting po kayu with Mr. Lim later... tumawag po cya to confirm kung makakarating kayo?" "Okay... call him I'll be there. Anything else?" Tanong nya sa dalaga ng hindi pa ito lumabas ng opisina nya. "A-ahm Sir... sorry po at hindi ako nakatawag sayu noong sabado...." Nag-aalangang sambit nito. "That means your not interested right?" Hindi pa din cya tumitingin ky Jonie... nananatiling nasa laptop ang atensyon nya. Ayaw nyang isipin nito na affected cya. At hindi nya
**************** JONIE: Naiiyak na cya...paano ba ang gagawin nya? Wala cyang ibang option kungdi pumayag sa offer ng boss nya. Ang akala pa naman nya ay iba ang turing nito sa kanya... yun pala katawan nya din ang habol nito sa kanya. Nang binigyan cya nito ng palugit noong sabado ng umaga ay hindi nya kayang tawagan ito. Ano ba ang dapat sabihin doon?... na ready na cya maging babae nito? na ready na cya maging parausan? Sampung milyon kapalit ang virginity nya.. kapalit ang kinabukasan nya! Hindi pa nga sya nakapag boyfriend! Pinangako pa naman nya sa sarili na ang mapapangasawa nya lang ang makaka galaw sa kanya. Ni hindi nya nya boyfriend si Ken tapos ibibigay nya ang sarili nya? Naiiyak na cya. Bakit kasi ganito ang kapalaran nya? Pangako nya sa sarili na ang katawan lang nya ang makukuha ni Ken sa kanya at hindi ang puso nya. Pipilitin nyang hindi ma-inlove dito kung hindi ay lalo cyang malugmok at siguradong hindi na cya makakabangon. Madami pa cyang plano para sa saril
JONIE:Nang makaalis na si Ken ay inilibot nya ang paningin sa buong condo. Dito cya titira sa loob ng tatlong bwan. Malaki ang condo nito kumpara sa ibang normal size na condo. Tatlo ang kwarto doon at may kanya-kanyang CR sa bawat kwarto. Malaki din ang TV doon, feeling nya ay nanonood lang cya sa sine kapag ganun. Lumabas sya ng balcony, natanaw nya ang buong city, napakaganda ng city lights sa gabi... buhay na buhay. Masarap tumambay doon sa balcony, presko at malamig ang hangin na dumadampi sa kanyang mga pisngi.Pumunta naman cya sa kitchen at binuksan ang ref... punong-puno ng pagkain yun. Kahit isang bwan ay hindi nya kayang ubusin yun. Masaya sana isipin na doon sya tititra sa loob ng tatlong bwan, komportabe sya doon pero iba ang rason kung bakit sya andon... para maging parausan ng Boss nyang si Ken. Natatakot cya sa maging epekto nito sa kanya pagkatapos ng tatlong bwan. Kinabukasan ay pumunta cya ng trabaho.. inaasahan nyang dumating si Ken pero hindi ito dumating ng op
"Oooh... Clark, Clark..." ungol ni Fe habang panay ang pagkabayo nito kahit di pa man siya tuluyang nakapasok."Come here, baby..." wika niya saka hinatak si Fe pa-taas, papunta sa mukha niya. Ngayon ay ang pagkaba**e nito ay nasa harap na ng mukha niya."Damn, you smell so good, babe.""C-Clark..." naging uneasy si Fe. Hindi nito alam kung tama ba ang ginagawa nila, pero wala siyang pakialam. Ang gusto niya ngayon ay sulitin ang kanilang sitwasyon.Humawak ito sa headboard ng kama. Hinawakan niya ang dalawang hita nito para lalong mapanatili ang pagbuka nito sa ibabaw ng mukha niya. Hinawi niya ang panty nito pagilid at kinain ang hiyas ng dalaga."Clark... shit... ohhh... Clark!...""Ahhh... babe, you taste so sweet..."Ang likot ni Fe sa ibabaw niya. Napangisi siya. Siyempre, ginagalingan niya.Maya-maya ay umahon siya at si Fe naman ang nakahiga. Hinubad niya ang kanyang pang-ibabang suot at pumaibabaw sa nobya."Clark... naaalala mo na ba ako? Sabi mo hindi mo ako aangkinin muli
Inalalayan siya nito nang makababa ng kotse."Gusto mo bang kumain bago ka umakyat sa kwarto mo para magpahinga?""Hindi ako gutom.""Pero kailangan mong kumain para makainom ka ulit ng gamot!" pamimilit nito. "Sige, dadalhan na lang kita doon ng pagkain sa kwarto mo."Tumango lang siya at dumiretso na papanhik sa taas, samantalang si Fe ay nagpaiwan at dumiretso ng kusina. Lihim siyang napangiti dahil kahit hindi niya ito masyadong pinapansin ay todo asikaso pa din ito sa kanya.... may plano kasi siya mamaya kaya binibitin nya muna si Fe.Umupo siya sa kama at sumandal sa headboard. Ayaw na niyang humiga. Mas lalo siyang nanghihina kapag palaging nakahiga.Maya-maya ay narinig niyang kumatok si Fe saka pumasok. May dala itong tray ng pagkain."Hi, kumain ka na. Pinainit ko lang ang niluto ko kagabi para sana sa party natin, kaya lang sinumpong ka."Gusto niyang matawa kung anong "sumpong" ang ibig sabihin nito… baka sinumpong ng pagka-toyo niya.Hindi pa rin siya nagsasalita. Hinayaa
**********CLARK'S POV:Nagising si Clark nang may naramdaman na namang pagpitik sa kanyang ugat sa ulo, pero hindi na iyon kasing sakit tulad ng kanina bago siya nawalan ng malay.Inikot niya ang mga mata sa paligid. Pamilyar siya sa lugar dahil ilang araw din siyang pabalik-balik sa lugar na 'yon. Sa dami ba namang dumaan sa buhay niya... Simula nang mabaril siya ni Gov. Santiago at ni Consi Bryan.Shit, wait! Bumalik na ba ang alaala ko? tanong nya sa sariliMuli niyang nilibot ang mata, napansin niya si Fe na natutulog na naka-upo sa tabi niya habang hawak ang kamay niya. Napangiti siya nang makita ang nobya. Naalala niya ang lahat ng sakripisyo ni Fe sa kanya, and he appreciates it dahil hindi siya nito iniwan.Naalala niya kagabi, pagdating niya mula sa munisipyo, ay nagulat siya nang suot nito ang swimsuit na matagal na niyang hinahanap. Nakatago lang iyon sa ilalim ng unan niya. Tinanong na niya ang lahat ng mga tao sa bahay, pero walang nakakaalam... 'Yun pala ay nasa kay Fe.
Nagulat siya sa malakas na sigaw na narinig niya.... It's Clark!Matalim ang tingin sa kanya habang nasa tubig siya.“Clark, andito ka na pala! Sorry, nauna na akong mag-swimming sa'yo. Ang tagal mo kasi... na-traffic ka ba?” natarantang wika niya habang umaahon sa pool. Dali-dali siyang pumunta dito habang ito ay naghihintay lang sa kanyang paglapit at may mapanuring tingin.“Bakit mo suot 'yan???” muling pasigaw na tanong nito. Hindi niya maintindihan kung ano ang kinakagalit nito.“Eto ba?” wika niya saka tinuro ang swimsuit na suot niya. Iyon lang naman ang tanging saplot sa katawan niya.“Saan mo nakuha 'yan? Bakit mo sinuot?”“I-it’s mine... akin 'to noong nasa Scotland tayo, remember?” nauutal na wika niya. Hindi ba naalala ni Clark?“Hindi 'yan sa'yo! Sa asawa ko 'yan! Hubarin mo 'yan!” muling sigaw nito.Hindi niya alam kung matutuwa o maiinis na pagmamay-ari daw ng asawa nito ang swimsuit, samantalang siya ang may-ari nun!Nakita nyang napangiwi ito at hinawakan ang ulo na t
Pagkatapos nilang mag-breakfast ay nag-prepare na ang mga ito upang umalis. Naguluhan na naman siya. Agad-agad pala ang pag-alis ng mga ito. Ang akala niya ay plano pa lang ang mga 'yon. Iba din talaga kapag mayaman... Kung ano ang maiisip ay gagawin kaagad!Sa driver na lang nag pahatid ng mga ito at hindi na siya pinasama. Doon na lang daw siya sa bahay at baka biglang dumating si Clark.Nang makaalis na ang mga ito, ang mga katulong na lang ang kasama niya sa bahay. Umakyat muna siya para magpahinga. Sa totoo lang ay nabobored siya. Wala siyang kausap.Maya-maya ay tumunog ang cellphone niya... Si Clark ang tumatawag.“Hello?” Hindi niya mapigilang kiligin habang sinasagot ang nobyo sa kabilang linya.“Hello Fe. Kamusta ka na d'yan?”“Kakaalis mo lang, ah!...”“Namiss kasi kita.”Muli na naman siyang kinilig.“Umalis na sina tita at tito papuntang Iloilo. Magbabakasyon daw sila doon sa amin.”“Ganun ba? Mag-isa ka na lang d'yan kung ganun?”“Oo.”“Gusto mo, umuwi na ako?”“Huh. Hin
"Good morning, mga anak!" Masayang bati ni Tita Felicia nang makita silang magkahawak-kamay na bumababa."Di mo ba sasamahan si Clark sa opisina, iha?" nagtatakang tanong nito nang makitang nakapambahay pa rin siya."Dito na lang si Fe, Mom… Ayoko siyang ma-stress sa work. Medyo magulo sa opisina at ayaw ko siyang maging malungkot doon.""Huh? Ano ba ang nangyayari?""Ahm… wala po, Tita..." nahihiyang sagot niya. Di niya din kasi alam kung paano i-e-explain sa mga magulang nito ang sitwasyon."Kumain ka na, Clark, at maka-alis ka na agad." utos nito sa anak pero halatang naguguluhan pa din. Inalalayan siya nito'ng umupo saka umupo na din sa tabi niya."Ahm, anak… aalis muna kami ng mommy mo. May pupuntahan lang kaming bakasyon. Magiging okay naman kayo siguro ni Fe dito. She can take care of you." paalam nito sa kanila"Saan kayo pupunta, Tita?" nangtatakang tanong nyaNagkatinginan muna ang dalawang matanda bago sumagot sa kanya."May bibisitahin lang kami, iha. Mamaya na natin pag-u
Kumalas ito sa pagkakayakap sa kanya and he cupped her face. Pinunasan nito ang matang namamasa saka dinampian ng halik ang labi niya. Napauungol siya nang nilaliman nito ang kanilang paghahalikan. Dahan-dahan siya nitong hiniga sa kama at pumatong sa ibabaw niya.Napapikit siya nang isa-isa nitong kinalas ang botones ng blouse niya saka kinalas ang hook ng bra at nakalaya ang dalawa niyang sus*.Napaliyad siya nang ipasok ni Clark ang ut*ng niya sa bibig nito."Ahhhh..." mahinang ungol niya. Ang isang kamay nito ay dahan-dahang pababa sa kanyang palda, hinihimas nito ang kanyang legs nang pababa at pataas. Pakiramdam niya ay tumayo ang lahat ng balahibo niya sa kiliting dinudulot ni Clark sa kanya.Palipat-lipat ang bibig nito sa kanyang dalawang bundok... wala itong pinalampas.Maya-maya ay naramdaman niyang papasok na ang kamay nito sa kanyang palda at sa pagitan ng kanyang mga hita.Itinigil nito ang paglamon sa kanyang dalawang bundok at tinitigan siya nito habang nilalaro ang k
Napangiti siya sa sinabi ni Hazel.“Oh siya, see ulit, Bukas. Sasamahan ko ulit si mayor dito.”“Yehey! Salamat, Ma'am Fe. Ang bait mo talaga!”Pagkatapos nilang mag-usap ni Hazel ay nagmamadali na siyang sumunod kay Clark. Kung kailan kasi aalis ay saka naman siya kinausap ni Hazel.Lakad-takbo siya para habulin ito. Nauna na itong pumasok ng elevator. Hinawakan nito ang open button para hintayin siyang makapasok.Hingal siya nang sa wakas ay makapasok na. Ang bilis kasing maglakad ni Clark.Wala silang pansinan sa loob ng elevator. Silang dalawa lang ang sa loob noon. Nakapamulsa lang ito. Kung kaninang pagpunta nila doon, ay magkahawak sila ng kamay, ngayon ay pakiramdam niyang parang iniiwasan na nitong mapalapit sa kanya.Baka ayaw nang machismis silang dalawa? tanong niya sa isip.Iwinaksi niya ang mga naiisip na nagpapasakit lang ng kanyang damdamin. Baka siya lang itong nag-o-overthink at hindi naman pala iyon ang nasa isip ni Clark.Pagdating ng kotse ay naghihintay na sa kan
Si Hazel ang nag-order ng kape nila. Hinintay niya na lang ito sa pangdalawahang upuan doon. Ang mga empleyado na napapadaan sa kanila ay pinapansin naman siya pero may kakaibang tingin na hindi niya mawari.“Ma’am Fe, eto na ang kape natin.” Umupo ito sa tabi niya saka nilapag ang kape. May dalawa pang muffins itong dala.“Ma’am Fe… okay ka lang?” tanong ni Hazel nang mapansing natulala siya habang hawak ang mainit na tasa ng kape.Naputol ang pag-iisip niya. Pinilit niyang ngumiti. “Oo naman. Mainit lang siguro ang kape.” biro niya sabay halakhak, pero halata pa rin ang lungkot sa likod ng kanyang mga mata.Hindi na nagsalita pa si Hazel. Tahimik silang uminom ng kape habang pinagmamasdan ang paligid. Maya-maya ay may dumaan na mga empleyado sa table nila at hindi napigilang sulyapan sila. May ilang nagbulungan.“Siya ba ang bagong girlfriend ni Mayor Clark?""Oo. Akala ko nga ay wala na sila dahil ‘di ko na nakikita si Ma’am Fe na pumupunta dito simula nang magpakasal si Mayor at M