JONIE POV:
Pumayag nalang si Jonie sa offer ng boss nya...sayang din kasi ang pamasahe. Nag ga-grab pa kasi cya papunta sa ospital. Pag ganitong oras ay punuan na ang mga jeep kaya siguradong mahihirapan na cyang makarating sa ospital kaagad...dadalawin nya ang mama nya. Andun naman ang pinsan nya na nagbabantay, sinuswelduhan nya ito para magbantay sa mama nya, mag-isa lang kasi cyang anak. Wala din cyang Papa. Naanakan lang ang nanay nya ng amerikano kaya mestiza cya. Hindi pa nya nakita ang Papa simulang ng isinilang cya. "Jonie!" pukaw ni Sir Ken sa kanya. "Ay opo Sir... tara na."Nagpatiuna ito sa paglakad papuntang elevator. May sarili itong elevator kaya wala silang magiging kasabay. Nang makarating sa harap ng elevator ay hinintay siya nito na pumasok. Hinawakan cya nito sa beywang para igiya papasok. Napaikgtad cya ng bahagya ng maramdaman ang palad nito sa bewang nya. Pasimple nya itong tiningnan... parang wala lang naman ito dito... Baka nagpapaka gentleman lang.Haaay. masyado kang over reacting Jonie! Nag papaka-gentleman lang ang Boss mo... wag mo bigyan ng malisya! saway nya sa sarili.
Wala silang pansinan habang nasa elevator. As usual hindi na naman cya makahinga... inuubos na naman ng boss nya ang oxygen sa loob ng elevator. "Are you ok? bakit parang hindi ka pamakali?" "Ah eh.... wala po Sir... naiihi lang. Joke lang!" "Hahaha....nakakatawa ka talaga." First time nyang nakita ang boss nya na tumawa sa joke nya. Marunong din pala itong tumawa? Nang nasa parking na sila ay sumakay sila sa Ferrari red na sasakyan ng boss nya. Isa lang ito sa mga napakadami nitong sasakyan. Halos iba-iba ang kotse na ginagamit nito araw-araw. "Ano nga pala ang gagawin mo sa ospital? May sakit ka ba?" "Ah wala po...bibisitahin ko lang ang mama ko." "Why? ano nangyari sa mama mo?" "May cancer po cya. naka-admit cya sa ospital... naka schedule po cya for chemo. "Ohhhh...." tanging sagot nito sa kanya. Wala na sila pansinan habang nagba-byahe. Mabilis lang sila nakarating sa ospital dahil may mga short cut itong dinaanan. Akala nga nya kung saan na cya dadalhin nito, hindi nya kasi kabisado ang mga daan na dinadaanan nito. "Ah Sir thank you ha... mauna na po ako." Paalam nya ng makarating na sila sa parking ng hospital. "No... I want to go with you..." "Ay hindi na po kailangan! Nakakahiya!" Hinatid na nga cya sa ospital pati ba naman sa kwarto ng Mama nya ay uhahatid pa cya? "No, I insist... saka tigilan mo na ang kaka 'Po' mo sa akin bata pa ako, kayang kaya ko pang hanggang 10 rounds." "Ano po yun Sir?" "Ahh... wala!" ******************* KEN POV: Kahit anong pigil nya ay hindi nya taalga maiwasan na magpahaging kay Jonie. Natural na sa kanya ang pagka pilyo kaya kusa nang lumalabas iyon sa bibig nya. Virgin pala ang secretary nya kaya wala ito alam. Ang sarap tuloy paglaruan ang mga ganitong inosenteng babae... Abort mission!!! Abort mission!! sigaw na naman ng utak nya. Pinapaalala nito na off limits ni Jonie. "Shit!!!" napa mura cya. Nagulat si Jonie sa kanya. Napalakas pala ang pagmura nya "Ayy sorry.... hindi ikaw ang minumura ko... may natapakan lang ako kaya nagulat ako." Pagdadahilan nya. Tumango lang ito sa kanya. Pumasok na ito sa ospital. Ramdam nyang nahihiya ito dahil nakasunod cya. Pasimpleng tinitingnan nya ito habang naglalakad. Ang ganda ng kurbada ng katawan nito.... payat pero mabalakang. Napansin nyang malaman din ang boobs nito. Nakikita nya iyon kapag medyo mababa ang pagka V-neck ng suot na blouse nito... naramadaman nyang gumalaw si manoy.... Shit Shit Shit!.... abort abort abort! hindi ka pwede tayuan dito! Nakakahiya!.. Nasa ospital ka pa man din! Galit nya sa sarili. "Ahm Jonie?" tawag nya sa dalaga, nilingon cya nito. Pasimpleng tinabuhan nya ang harapan nya. Baka mapansin nito ang galit na si manoy. "Ano ang room ng mama mo? susunod nalang ako doon... mag CR lang ako sandali" "Ah ok Sir.... room 208 po si Mama." "Ok I'll be there...." sambit nya saka tumalikod at naghanap ng CR. kakalmahin nya muna ang sarili bago puntahan ang dalaga. Bakit kasi kung ano-ano ang mga iniisip nya? sinabi ng abort eh! Tigas din kasi ng ulo eh ayan tuloy tinigasan ka!!! galit ng utak nya sa kanya. Nang maramdamang ok na cya ay saka sya lumabas ng CR at pumunta sa room 208. Naabutan nyang kinakausap ng doctor si Jonie. Tulog ang mama nito, payat na ito pero halatang maganda noong kabataan nito. Dito nagmana si Jonie sa ganda pero morena ang mama nito, hindi katulad ni Jonie na mestiza. Malamang ay foreigner ang papa ni Jonie.. Saan kaya ang papa ni dalaga? tanong nya sa isip. Pagkatapos makipag usap ng doctor kay Jonie ay umalis na ito. "Kamusta ang mama mo?" tanong nya dito... nakatulala lang kasi ito....Mukhang paiyak na. Ayaw nya naman hawakan ito at i-comfort, baka lalo mailang ito sa kanya. Kanina pa nga lang nung nasa elevator sila ay napaiktad pa ito ng hinawakan nya sa bewang... nagkunyari nalang cyang hindi nya iyon napansin para hindi ito lalong mailang. Hindi cya sinagot nito...parang walang narinig. Nakatingin lang ito sa mama nito. "Ate!..." tawag ng isang babae na naroon din kay Jonie. Baka kamag-anak nya ito... may resemblance ang dalawang babae pero mas maganda pa din si Jonie. "Bakit?...." "Sino po cya?" Tanong nito sabay turo sa kanya. "Ay boss ko pala si Sir Ken.... Sir pinsan ko po si Bebe... cya po ang nag babantay kay Mama habang nasa trabaho ako." Pakilala nito sa kanya. "Hi bebe..." bati nya dito. Kinilig naman ito ng binati nya. lihim nalang cyang natawa. "Bebe ikaw na ang bahala dito kay mama ha. Uuwi muna ako, babalik nalang ulit ako bukas." "Ok ate. dalhan mo ako pasalubong ha?" "Anu ba gusto mo?" "Jabee..." nakangiting sambit nito. Jolibee ang ibig sabihin nito pero ginagaya ang mga bata sa jabee ang tawag. "Mag order ka na jan sa app... eto pambayad." Inabutan ito ni Jonie ng 500. Tuwang tuwa naman ang pinsan nito. "Sige na... alis na kami ha...." "Bye ate.... bye boss pogi!..." Pinandilatan ito ng mata ni Jonie... baka nahihiya sa inakto ng pinsan nito. "Pasencya ka na sa pinsan ko Sir. pilya lang talaga yan....tara na po?" Nginitian nya naman ito at tinanguan..JONIE POV: Nagpatiuna na naman cya sa paglakad. Iniisip nya ang sinabi ng doctor. kailangan ng operahan ang mama nya sa lalong madaling panahon para maiwasan ang pag kalat ng cancer sa katawan nito. Kailangan nya ng malaking halaga. 1 milyon ang hinihingi ng doctor sa kanya! Saan naman sya kukuha ng ganun kalaking pera! Wala pa nga sa kalahati ang ipon nya. Kung sana ay wala iyong maintenance ay siguro malaki-laki na ang naiipon nya. Bukod kasi sa pang oopera ng Mama nya ay kailangan nya din ng budget para sa maintenance nito. Kahit pa patayin nya ang sarili sa pagtatrabaho at pagluto ng ulam araw araw ay hindi pa din kaya punuin ang 1 milyon. Saka pagod pagod naman ang katawan nya. Baka pati cya ay ma-ospital na din sa kakahanap ng pera. Naiiyak nalang cya.. pasimpleng pinahid nya ang luha nya. "Hey anything wrong?" tanong ng boss nya. Malamang ay napansin nito ang pananahimik nya at ang pasimpleng pagpahid nya ng luha. "Ah wala po sir...." pagsisinungaling nya. Nakakahiya a
KENNETH POV: Shit! napamura si Ken... wala sa plano nya ang alukin si Jonie ng ganun. Di ba nga off limits si Jonie? Yan ang sabi ng utak nya pero sabi ng puso nya gusto nya ang dalaga. Gusto nya lagi itong nakikita... gusto nya ito lagi sa tabi nya. He wants her... hindi lang bilang sekretarya, gusto nya itong maging kanya! Gusto nya ito ang pagpapa-init sa kanyang kama. Sana ay pumayag si Jonie... kung hindi ay wala na cyang mukhang maihaharap pa sa dalaga. Isang malaking sampal iyon sa kanya! Hanggang bukas ng umaga lang ang palugit nya dito. Ayaw nya na pinaghihintay cya ng matagal. Sa kakaisip nya sa dalaga ay hindi nya namalayan na nasa harap na sya ng gate nila. Pinagbuksan cya ng security guard saka pinasok nya ang sasakyan sa parking. "Good evening po seniorito... kakain po na kayu ng dinner?" Tanong ni Aling Meding na kasambahay nya ng salubungin sya nito. "Hindi na ate... hindi ako gutom." "Ah senyorito tumawag nga pala Papa mo, pinapatanong kung kelan ka daw
"Wait! masisira ang damit ko!..." reklamo ni Ann pero parang wala cyang narinig. Wala cyang pakialam doon, ang gusto nya lang ay ma-ilabas ang galit nya ky Jonie. Pagkahubad ng damit ni Ann ay pinako nya ito sa pader at walang ano-ano'y pinasok nya agad ang pagkalalaki nya sa butas ng dalaga. "ahhh....." gulat na sigaw ni Anne, hindi kasi ito nakapaghanda.Binilisan nya ang paglabas-masok sa loob ng pagkababae ni Anne... hawak nya ang bewang nito para hindi ito maka alis sa pwesto. Gumagawa ng ingay ang mag uumpugan ng mga balakang nila. Sumisigaw na ito sa sakit pero hindi nya iyon tinigilan.Maya-maya naman ay hinatak nya ang dalaga at pinatuwad sa kama at doon na naman k*nady*t hangang sa labasan cya...Nilabas nya ang pagkalalaki sa pinutok ang kanyang tam*d sa p*witang bahagi ng dalaga. Napaluha si Ann na nakahandusay sa kama. Nakatingin lang cya sa dalaga habang habol nya ang hininga... maya-maya pa ay bumalik na cya sa huwisyo, Parang naawa tuloy cya sa dalaga... dito nya
Inayos nya muna ang sarili, tumuwid ng pag-upo at kinalma ang paghinga... bigla kasi cyang nataranta. "Pasok!" sigaw nya. Nakayukong lumapit si Jonie sa kanya. "A-ahm Sir..." Nag-aalangang sambit ni Jonie "What is it?" kunyaring nagbusy-busihan cya pero ang totoo ay nasasakatan pa din cya sa pambabalewala ng dalaga sa kanya. Tiningnan nya ito sa mata pero hindi nito sinasalubong tingin nya. Itinuon nya nalang ang sarili sa laptop at kunyaring busy pero ang totoo ay wala naman talaga cyang ginagawa. "Sir may lunch meeting po kayu with Mr. Lim later... tumawag po cya to confirm kung makakarating kayo?" "Okay... call him I'll be there. Anything else?" Tanong nya sa dalaga ng hindi pa ito lumabas ng opisina nya. "A-ahm Sir... sorry po at hindi ako nakatawag sayu noong sabado...." Nag-aalangang sambit nito. "That means your not interested right?" Hindi pa din cya tumitingin ky Jonie... nananatiling nasa laptop ang atensyon nya. Ayaw nyang isipin nito na affected cya. At hindi nya
**************** JONIE: Naiiyak na cya...paano ba ang gagawin nya? Wala cyang ibang option kungdi pumayag sa offer ng boss nya. Ang akala pa naman nya ay iba ang turing nito sa kanya... yun pala katawan nya din ang habol nito sa kanya. Nang binigyan cya nito ng palugit noong sabado ng umaga ay hindi nya kayang tawagan ito. Ano ba ang dapat sabihin doon?... na ready na cya maging babae nito? na ready na cya maging parausan? Sampung milyon kapalit ang virginity nya.. kapalit ang kinabukasan nya! Hindi pa nga sya nakapag boyfriend! Pinangako pa naman nya sa sarili na ang mapapangasawa nya lang ang makaka galaw sa kanya. Ni hindi nya nya boyfriend si Ken tapos ibibigay nya ang sarili nya? Naiiyak na cya. Bakit kasi ganito ang kapalaran nya? Pangako nya sa sarili na ang katawan lang nya ang makukuha ni Ken sa kanya at hindi ang puso nya. Pipilitin nyang hindi ma-inlove dito kung hindi ay lalo cyang malugmok at siguradong hindi na cya makakabangon. Madami pa cyang plano para sa saril
JONIE:Nang makaalis na si Ken ay inilibot nya ang paningin sa buong condo. Dito cya titira sa loob ng tatlong bwan. Malaki ang condo nito kumpara sa ibang normal size na condo. Tatlo ang kwarto doon at may kanya-kanyang CR sa bawat kwarto. Malaki din ang TV doon, feeling nya ay nanonood lang cya sa sine kapag ganun. Lumabas sya ng balcony, natanaw nya ang buong city, napakaganda ng city lights sa gabi... buhay na buhay. Masarap tumambay doon sa balcony, presko at malamig ang hangin na dumadampi sa kanyang mga pisngi.Pumunta naman cya sa kitchen at binuksan ang ref... punong-puno ng pagkain yun. Kahit isang bwan ay hindi nya kayang ubusin yun. Masaya sana isipin na doon sya tititra sa loob ng tatlong bwan, komportabe sya doon pero iba ang rason kung bakit sya andon... para maging parausan ng Boss nyang si Ken. Natatakot cya sa maging epekto nito sa kanya pagkatapos ng tatlong bwan. Kinabukasan ay pumunta cya ng trabaho.. inaasahan nyang dumating si Ken pero hindi ito dumating ng op
Biglang nag-init ang ulo nya, pinapamukha nito sa kanya na bayaran cya nito. Humugot muna sya ng malalim na hininga bago sumagot sa boss nyang matapobre. "Sir ang usapan lang naman ay ang katawan ko, wala naman sa usapan na pati ang puso ko." Tumahimik ang boss nya sa kabilang linya pero alam nyang nag-uusok na sa galit ito. kilala nya ito, ayaw nitong sinasagot-sagot nya kahit pa nasa tama cya. "Kelan po pala kayo babalik Sir? Madami po ang naghahanap sayo, wala po akong maisasagot sa kanila. Pag-iiba nya ang usapan. Hindi nya na masyadong pinikon ang Boss nya at baka pulutin cya sa kangkungan. "Hindi ko pa alam... kayo muna ni Alex ang bahala jan. Call me incase na may problema. And 1 more thing, sa condo ka titira kahit wala ako doon." "Pero sir, pwede ba sa bahay muna ako? Wala naman ako kasama doon sa condo mo." "No! Doon ka titira and that's an order!" Pagkasabi nun ay pinatay na nito ang tawag nila."Hmmp.... suplado!" wika nya pagkatapos nilang mag-usap. Sa kabilang band
KEN: Nasa Pampangga cya... tinawagan cya ng katiwala nila na naaksidente ang Papa nya, nahulog ito sa kabayo. Mabuti nalang at ok na ang lagay nito... nabali lang ng konti ang braso nito. Nasa ospital pa ang Papa nya... umuwi muna cya sandali para mag linis ng sarili. Pagkadating nya ng Pampanga ay dumiretso agad cya ng ospital. Andon naman ang girlfriend nitong si Vanessa na nag babantay. As much as possible ay ayaw nyang makasama ang Vanessang iyon, inaakit kasi cya. Alam naman nya na pera lang ang habol nito sa Papa nya pero hindi naman nya masabihan ang Papa nya tungkol doon kaya hinayaan nalang nya. Cya nalang ang iiwas kay Vanessa para walang gulo. Nasa kwarto cya nag papahinga... napagod cya sa pag da-drive, hindi na kasi cya nagdala ng driver. Habang nakahiga sa kama ay napag-pasyahan nyang tingnan ang CCTV ng office nila... na-miss na nya kasi ang mukha ni Jonie. Pag bukas nya ay biglang nag-init ang ulo nya... nakita nyang nakikipag landian ito kay Alex na isa ding
Napayuko siya. Totoo nga ba ang sinabi ni Callum na hindi siya ang ama? Pero bakit ang lakas ng kabog ng dibdib niya kanina nang makita ang bata? Para iyong lukso ng dugo."Paano ang babaeng nagpakilalang asawa mo kanina? Asawa mo din siya, di ba?""M-matagal na kaming hiwalay. Si Fe na ngayon ang mahal ko. May divorce sa Scotland kaya kapag mapawalang-bisa na ang kasal namin ni Victoria, malaya na ulit ako at puwede na kaming magpakasal ni Fe."Muli siyang nalungkot. Sa parte niya, matatagalan pa niyang mapawalang-bisa ang kasal nila ni Cindy dahil wala namang divorce sa Pilipinas."Umalis ka na, Clark. Huwag ka nang magpakita kay Fe dahil galit siya sa'yo. Ang asawa mo na lang ang asikasuhin mo."Aalis siyang hindi pa nasabi kay Fe na hiwalay na din sila ni Cindy, pero hindi pa legal. Tatanggapin kaya siya ni Fe?Ang sakit-sakit ng puso niya... Ang babaeng pinakamamahal niya ay may anak na sa iba. Siguro, babalik na lang siya sa Maynila at tatanggapin ang kanyang pagkabigo. Laglag a
**********CLARK'S POV:Hindi siya mapakali habang nasa operating room si Fe. Paroo't parito siya sa paglalakad."Will you calm down? Sumasakit ang ulo ko sa'yo!" saway ni Jonie sa kanya.Naroon na silang lahat na magkakaibigan, pati ang pamilya ni Fe. Si Callum ay naroon din. Hindi niya alam kung bakit pa ito nag-stay doon, samantalang may naghihintay ang asawa nito. Tiningnan niya ito nang masama nang napatingin din sa kanya.Maya-maya ay lumabas na ang doktor. Agad siyang lumapit dito."Doc, kamusta na po ang pasyente?""Okay na po siya. Successful ang panganganak niya... It's a baby boy!" masayang balita ng doctor "Congratulations po, Daddy!" bati ng doktor sa kanya pero nag-alangan siya. Hindi naman talaga niya alam kung siya nga ang ama ng bata. Sa tagal nilang hindi pagkikita ni Fe, baka nga kay Callum iyon."He is not the father, Doc." pagtatama ni Callum sa doktor."Ay, sorry po... Kamukha niya kasi ang bata." Nahihiyang sabi ni doc. "Anyway, I have to go. Ililipat na ang pas
Ang daming nangyari sa mga oras na 'yun. Hindi na niya alam ang unang iisipin. Una, ang hindi niya inaasahang pagdating ni Clark. Pangalawa, ang pag-propose ni Callum na hindi na rin niya inaasahan. At eto ngayon, manganganak na siya!"Bilisan mo! Huhuhu..." sigaw niya sa driver. Ngayon niya lang napansin na si Callum pala ang nagda-drive. Si Clark naman ang nasa tabi niya at dinadaluhan siya. Tatlo lang sila sa iisang sasakyan. Siguradong nakasunod din sa kanila ang mga kaibigan at pamilya niya, pero bakit siya iniwan ng mga ito sa dalawang lalaki?!"Hang on, love... Malapit na tayo!..." natatarantang sambit ni Callum habang nakatingin sa rearview mirror habang nagda-drive."This is all your fault, Callum! Niloko mo si Fe!? Nag-propose ka pa sa kanya samantalang may asawa at anak ka naman pala?!" sisi ni Clark kay Callum habang niyayakap siya."Look who's talking! Hiwalay na kami ni Victoria. At saka, bakit? Ikaw din naman, kasal, ah! Ano ba ang ginagawa mo dito? Bakit ka pa nagpakit
"You deserve it, bestie. I'm sure dudumugin itong resort natin! Ang ganda! Feels like paradise! Hindi ito magpapatalo sa ibang sikat na beaches dito sa bansa natin!"Kinikilig siya sa lahat ng sinasabi ni Jonie. Tinatanggap niya ang lahat ng parangal na iyon dahil deserve niya iyon. Pinaghirapan niya ang resort na mapaganda.Naputol ang pag-uusap nila nang tumunog ang cellphone ni Callum. Napakunot ang noo nito."Who is it?" tanong niya."Ah, eh, wala..." Agad na sagot nito sa kanya saka pinatay ang telepono at binalik sa bulsa."Aalis muna ako, love. May kukunin lang ako sa kwarto. May sorpresa ako sa’yo." Matamis na ngiting wika nito saka hinalikan ang kanyang kamay.Pag-alis ni Callum ay agad namang lumapit si Clark sa kanya na parang nag aabang ng pagkakataon."Fe... can we talk?" diretsahang tanong nito."Ah, eh..." Umiikot ang mata niya. Naghihingi siya ng tulong kay Jonie na huwag siyang iwan doon. Natatakot siya sa anumang itatanong ni Clark sa kanya."Jonie... pwede bang bigy
Parang tumigil ang mundo niya sa sandaling iyon. Hindi siya agad nakapagsalita, hindi rin siya nakagalaw. Ang tanging naririnig niya ay ang malakas na kabog ng kanyang puso, tila gustong kumawala sa kanyang dibdib.Si Clark... Hindi siya maaaring magkamali sa nakikita. Nakatayo ito sa harapan niya, nakatingin sa kanya nang diretso, tila may gustong itanong ngunit pinipigil ang sarili.“Bestie...” Si Jonie ang unang lumapit at niyakap siya. “Buntis ka? Bakit hindi mo man lang sinabi sa amin?” May halong panunumbat sa boses nito, pero ramdam niyang mas nangingibabaw ang tuwa at pagkabigla.Napangiti siya at yumuko. Hindi niya matagalan ang titig ni Clark. Hindi niya inakalang darating ito. Ang buong akala niya ay hindi na sila magkikita pang muli.“Ano ba yan, Fe! Ang tagal mong itinago sa amin ito!” reklamo ni Bebe, pero nakangiti rin ito habang hinihimas ang tiyan niya.Si Callum naman ay tahimik lang sa tabi niya, pero ramdam niya ang bahagyang paghigpit ng hawak nito sa kamay niya.
*************FE'S POV:Halos hindi na siya magkandaugaga sa trabaho... Ngayon na ang opening ng resort nila at pinangalanan nilang Serene Resort.Gusto niyang lahat ay perfect kaya hands-on siya palagi doon sa resort. Kahit pa sabihin ng nanay at tatay niya na magpahinga muna siya ay ayaw niyang makinig. Kabuwanan na niya and any moment ay manganganak na siya. Pero dahil nasa dugo na niya ang pagiging workaholic ay hindi niya mapigilan ang sariling magtrabaho.Sabagay, taga-mando lang naman siya, hindi naman siya ang bubuhat ng mga mabibigat na bagay, pero nakakapagod pa rin iyon dahil paroo't parito siya.Tinutulungan na siya ng buong pamilya niya doon. Si Lerie muna ang magiging manager niya habang wala pa ang schedule ng board exam sa pagiging maestra at habang hindi pa siya nanganganak.Si Toto naman ay katuwang niya sa pag-hire ng mga tauhan nila. Lahat silang magpamilya ay tulong-tulong doon dahil family business nila iyon.Actually, partner sila ni Jonie doon pero siya ang nag
Sandaling natigilan si Fe... doble meaning ang sinabi niya and he really meant it. Sa tagal ng hindi sila nagkita ni Fe ay hindi na niya sasayangin ang pagkakataon. Baka may pagkakataon pa silang dalawa, at lahat ng paraan ay gagawin niya. Ngayon pa ba na magiging single na ulit siya?"Ahhh... Ehh, kay Jonie mo na lang sabihin. Siya ang partner ko dito sa negosyo.""Ah, gano'n ba... Sige..." Sandaling tumahimik sila ulit."I miss you, Fe.... Sana magkita naman ulit tayo.""Ahh... sure..." alanganing sagot nito. "By the way I have to go, Clark. May gagawin pa kasi ako. I'm glad na okay ka na ngayon, Bye..." wika ni Fe saka bigla na lang nito pinatay ang telepono.Nalungkot siya, ramdam nyang may galit pa din si Fe sa kanya. Binalik niya ang telepono kay Jonie."Where is Fe, Jonie?""Why?""Anong 'why'? I want to see her!" Galit na siya. Lagi na lang siyang pinagtataguan ng mga kaibigan niya. Pakiramdam niya ay pinagkakaisahan siya ng mga ito.Nagkatinginan muna ang mga ito bago nagsali
*******************CLARK'S POV:"M-mom?..." hirap na sambit niya. Nagising na lang siyang nasa ospital na bed at masakit ang katawan. Nandoon ang mommy niya at si Rosie na nagbabantay sa kanya."Anak, mabuti at nagising ka na..." Agad na lumapit ito sa kama niya. "Nag-aalala kami sa'yo," maluha-luhang wika ng mommy niya."A-ano po ang nangyari?""Nabaril ka ni Gov, anak... Tinamaan ka sa balikat pero hindi nakalabas ang bala kaya inoperahan ka."Napapikit siya... kaya pala masakit ang kanyang balikat. "Ilang araw na po ako dito sa ospital, Mom?""Dalawang araw ka nang tulog pagkatapos ng operasyon mo, anak."Pumikit siya nang mariin, inaalala kung ano ang nangyari bago siya napunta sa sitwasyong iyon...Naalala niyang nagkomprontahan pala sila nina Cindy at Gov. Santiago at nasabi na niya ang lahat ng nakalap niyang ebidensya laban sa gobernador."Nabaril din pala si Gov, Mom... Kamusta na siya?" Agad na tanong niya nang maalalang binaril ng tauhan ni Gov nang barilin siya nito."H-h
"NO!.. Hindi ako makakapayag na magkaroon ng relasyon ang hampaslupang Kevin na 'yan sa anak ko!""Dad! Let's stop this already! Hindi na tayo matutulungan ni Clark, sinira natin ang buhay niya! Pwede bang tanggapin na lang natin na ito ang kapalaran at parusa natin sa pagsira sa kanya? I love Kevin at handa akong tanggapin siya kasama ng magiging anak namin. Kung ayaw mo, lalayo na lang kami dito. Babalik na lang ako sa Australia at doon kami mamumuhay ng tahimik!""Talaga, Ma’am Cindy?" wika ni Kevin na pilit kumawala sa mga tauhan ni Gov at lumapit sa kanya. Hinawakan nito ang kamay niya habang lumuluha.Dahan-dahan niyang itinaas ang kamay at pinunasan ang mga luha sa mata ni Kevin. "Sorry, Kevin... Hindi kita naipaglaban kay Daddy, pero this time ay desidido na ako. Magpakalayo-layo tayo... Bubuo tayo ng pamilya kasama ang anak natin... huhuhuh."Hinawakan ni Kevin ang tiyan niya at hinimas iyon. Ramdam niyang magiging isang mabuting ama at asawa si Kevin. Kung palalampasin pa niy