Napangiti siya sa sinabi ni Hazel.“Oh siya, see ulit, Bukas. Sasamahan ko ulit si mayor dito.”“Yehey! Salamat, Ma'am Fe. Ang bait mo talaga!”Pagkatapos nilang mag-usap ni Hazel ay nagmamadali na siyang sumunod kay Clark. Kung kailan kasi aalis ay saka naman siya kinausap ni Hazel.Lakad-takbo siya para habulin ito. Nauna na itong pumasok ng elevator. Hinawakan nito ang open button para hintayin siyang makapasok.Hingal siya nang sa wakas ay makapasok na. Ang bilis kasing maglakad ni Clark.Wala silang pansinan sa loob ng elevator. Silang dalawa lang ang sa loob noon. Nakapamulsa lang ito. Kung kaninang pagpunta nila doon, ay magkahawak sila ng kamay, ngayon ay pakiramdam niyang parang iniiwasan na nitong mapalapit sa kanya.Baka ayaw nang machismis silang dalawa? tanong niya sa isip.Iwinaksi niya ang mga naiisip na nagpapasakit lang ng kanyang damdamin. Baka siya lang itong nag-o-overthink at hindi naman pala iyon ang nasa isip ni Clark.Pagdating ng kotse ay naghihintay na sa kan
Kumalas ito sa pagkakayakap sa kanya and he cupped her face. Pinunasan nito ang matang namamasa saka dinampian ng halik ang labi niya. Napauungol siya nang nilaliman nito ang kanilang paghahalikan. Dahan-dahan siya nitong hiniga sa kama at pumatong sa ibabaw niya.Napapikit siya nang isa-isa nitong kinalas ang botones ng blouse niya saka kinalas ang hook ng bra at nakalaya ang dalawa niyang sus*.Napaliyad siya nang ipasok ni Clark ang ut*ng niya sa bibig nito."Ahhhh..." mahinang ungol niya. Ang isang kamay nito ay dahan-dahang pababa sa kanyang palda, hinihimas nito ang kanyang legs nang pababa at pataas. Pakiramdam niya ay tumayo ang lahat ng balahibo niya sa kiliting dinudulot ni Clark sa kanya.Palipat-lipat ang bibig nito sa kanyang dalawang bundok... wala itong pinalampas.Maya-maya ay naramdaman niyang papasok na ang kamay nito sa kanyang palda at sa pagitan ng kanyang mga hita.Itinigil nito ang paglamon sa kanyang dalawang bundok at tinitigan siya nito habang nilalaro ang k
"Good morning, mga anak!" Masayang bati ni Tita Felicia nang makita silang magkahawak-kamay na bumababa."Di mo ba sasamahan si Clark sa opisina, iha?" nagtatakang tanong nito nang makitang nakapambahay pa rin siya."Dito na lang si Fe, Mom… Ayoko siyang ma-stress sa work. Medyo magulo sa opisina at ayaw ko siyang maging malungkot doon.""Huh? Ano ba ang nangyayari?""Ahm… wala po, Tita..." nahihiyang sagot niya. Di niya din kasi alam kung paano i-e-explain sa mga magulang nito ang sitwasyon."Kumain ka na, Clark, at maka-alis ka na agad." utos nito sa anak pero halatang naguguluhan pa din. Inalalayan siya nito'ng umupo saka umupo na din sa tabi niya."Ahm, anak… aalis muna kami ng mommy mo. May pupuntahan lang kaming bakasyon. Magiging okay naman kayo siguro ni Fe dito. She can take care of you." paalam nito sa kanila"Saan kayo pupunta, Tita?" nangtatakang tanong nyaNagkatinginan muna ang dalawang matanda bago sumagot sa kanya."May bibisitahin lang kami, iha. Mamaya na natin pag-u
Pagkatapos nilang mag-breakfast ay nag-prepare na ang mga ito upang umalis. Naguluhan na naman siya. Agad-agad pala ang pag-alis ng mga ito. Ang akala niya ay plano pa lang ang mga 'yon. Iba din talaga kapag mayaman... Kung ano ang maiisip ay gagawin kaagad!Sa driver na lang nag pahatid ng mga ito at hindi na siya pinasama. Doon na lang daw siya sa bahay at baka biglang dumating si Clark.Nang makaalis na ang mga ito, ang mga katulong na lang ang kasama niya sa bahay. Umakyat muna siya para magpahinga. Sa totoo lang ay nabobored siya. Wala siyang kausap.Maya-maya ay tumunog ang cellphone niya... Si Clark ang tumatawag.“Hello?” Hindi niya mapigilang kiligin habang sinasagot ang nobyo sa kabilang linya.“Hello Fe. Kamusta ka na d'yan?”“Kakaalis mo lang, ah!...”“Namiss kasi kita.”Muli na naman siyang kinilig.“Umalis na sina tita at tito papuntang Iloilo. Magbabakasyon daw sila doon sa amin.”“Ganun ba? Mag-isa ka na lang d'yan kung ganun?”“Oo.”“Gusto mo, umuwi na ako?”“Huh. Hin
Nagulat siya sa malakas na sigaw na narinig niya.... It's Clark!Matalim ang tingin sa kanya habang nasa tubig siya.“Clark, andito ka na pala! Sorry, nauna na akong mag-swimming sa'yo. Ang tagal mo kasi... na-traffic ka ba?” natarantang wika niya habang umaahon sa pool. Dali-dali siyang pumunta dito habang ito ay naghihintay lang sa kanyang paglapit at may mapanuring tingin.“Bakit mo suot 'yan???” muling pasigaw na tanong nito. Hindi niya maintindihan kung ano ang kinakagalit nito.“Eto ba?” wika niya saka tinuro ang swimsuit na suot niya. Iyon lang naman ang tanging saplot sa katawan niya.“Saan mo nakuha 'yan? Bakit mo sinuot?”“I-it’s mine... akin 'to noong nasa Scotland tayo, remember?” nauutal na wika niya. Hindi ba naalala ni Clark?“Hindi 'yan sa'yo! Sa asawa ko 'yan! Hubarin mo 'yan!” muling sigaw nito.Hindi niya alam kung matutuwa o maiinis na pagmamay-ari daw ng asawa nito ang swimsuit, samantalang siya ang may-ari nun!Nakita nyang napangiwi ito at hinawakan ang ulo na t
**********CLARK'S POV:Nagising si Clark nang may naramdaman na namang pagpitik sa kanyang ugat sa ulo, pero hindi na iyon kasing sakit tulad ng kanina bago siya nawalan ng malay.Inikot niya ang mga mata sa paligid. Pamilyar siya sa lugar dahil ilang araw din siyang pabalik-balik sa lugar na 'yon. Sa dami ba namang dumaan sa buhay niya... Simula nang mabaril siya ni Gov. Santiago at ni Consi Bryan.Shit, wait! Bumalik na ba ang alaala ko? tanong nya sa sariliMuli niyang nilibot ang mata, napansin niya si Fe na natutulog na naka-upo sa tabi niya habang hawak ang kamay niya. Napangiti siya nang makita ang nobya. Naalala niya ang lahat ng sakripisyo ni Fe sa kanya, and he appreciates it dahil hindi siya nito iniwan.Naalala niya kagabi, pagdating niya mula sa munisipyo, ay nagulat siya nang suot nito ang swimsuit na matagal na niyang hinahanap. Nakatago lang iyon sa ilalim ng unan niya. Tinanong na niya ang lahat ng mga tao sa bahay, pero walang nakakaalam... 'Yun pala ay nasa kay Fe.
Inalalayan siya nito nang makababa ng kotse."Gusto mo bang kumain bago ka umakyat sa kwarto mo para magpahinga?""Hindi ako gutom.""Pero kailangan mong kumain para makainom ka ulit ng gamot!" pamimilit nito. "Sige, dadalhan na lang kita doon ng pagkain sa kwarto mo."Tumango lang siya at dumiretso na papanhik sa taas, samantalang si Fe ay nagpaiwan at dumiretso ng kusina. Lihim siyang napangiti dahil kahit hindi niya ito masyadong pinapansin ay todo asikaso pa din ito sa kanya.... may plano kasi siya mamaya kaya binibitin nya muna si Fe.Umupo siya sa kama at sumandal sa headboard. Ayaw na niyang humiga. Mas lalo siyang nanghihina kapag palaging nakahiga.Maya-maya ay narinig niyang kumatok si Fe saka pumasok. May dala itong tray ng pagkain."Hi, kumain ka na. Pinainit ko lang ang niluto ko kagabi para sana sa party natin, kaya lang sinumpong ka."Gusto niyang matawa kung anong "sumpong" ang ibig sabihin nito… baka sinumpong ng pagka-toyo niya.Hindi pa rin siya nagsasalita. Hinayaa
"Oooh... Clark, Clark..." ungol ni Fe habang panay ang pagkabayo nito kahit di pa man siya tuluyang nakapasok."Come here, baby..." wika niya saka hinatak si Fe pa-taas, papunta sa mukha niya. Ngayon ay ang pagkaba**e nito ay nasa harap na ng mukha niya."Damn, you smell so good, babe.""C-Clark..." naging uneasy si Fe. Hindi nito alam kung tama ba ang ginagawa nila, pero wala siyang pakialam. Ang gusto niya ngayon ay sulitin ang kanilang sitwasyon.Humawak ito sa headboard ng kama. Hinawakan niya ang dalawang hita nito para lalong mapanatili ang pagbuka nito sa ibabaw ng mukha niya. Hinawi niya ang panty nito pagilid at kinain ang hiyas ng dalaga."Clark... shit... ohhh... Clark!...""Ahhh... babe, you taste so sweet..."Ang likot ni Fe sa ibabaw niya. Napangisi siya. Siyempre, ginagalingan niya.Maya-maya ay umahon siya at si Fe naman ang nakahiga. Hinubad niya ang kanyang pang-ibabang suot at pumaibabaw sa nobya."Clark... naaalala mo na ba ako? Sabi mo hindi mo ako aangkinin muli
Nakikinig lang siya sa dalawa, pero pati siya ay kumukulo na din ang dugo kay Vice Mayor. Hindi niya ito mapapatawad sa pamamahiya nito sa kanya sa tuwing nagkakasalubong sila. Lagi siya nitong pino-provoke para magalit."Hayaan mo dahil tapos na ang maliligayang araw niya. Andito na ako, at sisiguraduhin kong puputulin ko ang sungay niya.""Kaya dapat, Mayor, ikaw talaga ang mananalo sa pagka-Gobernador para maputol ang sungay ng mga kurakot na politiko na 'yan!""Saka... kapag nanalo ka, Mayor, sana ako pa din ang secretary mo..." nahihiyang sabi ni Hazel."Wag kang mag-alala, Hazel. Dahil sa pinapakita mong loyalty sa akin, ay hindi kita iiwan. Ikaw pa din ang magiging secretary ko.""Talaga, Mayor? Eeeiiihhh... kinikilig ako... Thank you po, Mayor!" wika nito saka lumapit kay Clark at akmang yayakapin ito."Op, op, op! Hanggang diyan ka na lang, Hazel. Tama na 'yung magpasalamat ka... wala nang yakap!" sita niya sa dalaga habang nakapamewang."Ayy, sorry Mama Fe... masyado lang a
Pataas at pababa ang ulo niya sa pagitan ng mga hita ni Clark. Ginagalingan niya ang pag-blowj*b sa nobyo. Gusto niyang mawala ang alalahanin nito sa utak kahit panandalian lang."Ahh fuck, Fe... you’re so good. Ang sarap ng ginagawa mo. Aaaahhh..."Nang hindi na ito nakatiis ay hinawakan siya nito sa balikat at pinatayo. Muli siyang binalik sa kandungan nito. Hinawi ang kanyang panty pagilid at tinutok ang pagkalalaki nito sa gitna ng hiwa niya."You're bad, Fe... ngayon ikaw naman ang papaligayahin ko..." wika nito saka hinawakan siya sa balikat at tinulak pababa..."Aaaahhh..." napasigaw sya sa marahas na pagpasok nito sa butas nya, parang tinusok siya ng kutsilyo. Galit na galit ang alaga nitong inangkin ang kweba niya.Maya-maya, iginiling na niya ang balakang at ramdam na ramdam niya ang sarap. Dinakma naman ni Clark ang kanyang dalawang suso at nilamas iyon ng nilamas."Ahhh... ooohhhh... Clark..." ungol niya.Maya-maya, hinubad nito ang suot niyang blouse saka kinain ng salita
"Good morning, Mayor. Andito na pala kayo..." salubong ni Hazel sa kanila. Hindi ito sinagot ni Clark. Halatang mainit pa din ang ulo dahil sa nangyari sa labas.Pabagsak itong umupo sa office chair nito na seryoso ang mukha."Mam Fe, ano po ang nangyari? Bakit mainit ang ulo ni Mayor?" pabulong na tanong ni Hazel sa kanya."Nagkasagutan sila ni Vice Mayor sa labas. May pakiramdam akong si Vice ang may pakana sa lumalabas na balita sa amin ni Clark kasama ang anak namin sa Iloilo.""Nakita niyo na po pala, Mam Fe?" tanong ni Hazel na tila nahihiya. "Totoo po ba ang balitang 'yon? Na may anak na kayo ni Mayor?""Yes, it's true, Hazel. Pero hindi namin siya tinago sa mga tao. According sa balita, tinago naman siya, madami nang nakakaalam na may anak kami ni Calrk. Pinapalaki lang ni Vice ang balita. It's wrong information.""Nagwo-worry ako na magagalit si Mayor tungkol doon. Mabuti naman at nakompronta niya na si Vice." Nag-aalalang sabi ni Hazel. "Hazel!!!""Ay kabayo!!!"Napasigaw s
“Anyway bestie, salamat sa pagpahiram ng helicopter niyo. Ang saya dahil nakita ko na naman si Clarkson.”“Anything for you, bestie.” sagot ni Jonie na halatang namomroblema pa din sa anak. “We have to go na. Bukas may pasok pa si Clark sa munisipyo, at sasamahan ko siya.”“Sige bestie, ingat sa pag-uwi.”Nagpaalam na sila sa mag-asawa. May sarili nang bahay ang mga ito sa building ng Miller Stell Corporation.“Bakit ka tahimik d'yan, babe?” tanong ni Clark habang nagda-drive pauwi sa mansion.“Nag-aalala lang ako kay Gray. Habang lumalaki, parang lalo siyang nagiging pasaway.”“Ganun talaga ang mga bata. Marami silang gustong gawin sa buhay. Saka lalaki ‘yan... makulit talaga ang mga lalaki. Pero mare-realize din nila ang lahat kapag lumaki na. Don’t stress yourself too much.”Gabi na nang dumating sila sa bahay. Hindi na sila nag-dinner at dumiretso na lang sa kwarto.Habang naka-upo sa kama, tinawagan niya ang nanay niya at pinaalam na nasa Manila na ulit sila. Ngayon pa lang ay n
Tahimik lang sina Clark habang pinagmamasdan ang mga guest na masayang naliligo. May mga pamilyang magkakasama, may mga magkasintahan, at tila ba wala silang iniisip na problema. Kapag nakaharap ka talaga sa dagat, parang sinasama palayo ng hangin ang mga alalahanin mo sa buhay. Napakapayapa ng paligid.Maya-maya, dumating na si AJ dala ang kanilang almusal.“Gusto mo bang maiwan muna rito sa Iloilo kapag bumalik na ako ng Maynila?” walang anu-ano’y tanong ni Clark habang sabay silang kumakain.“Why?” tanong niya, bahagyang naguguluhan.“Kung gusto mo lang naman... Baka kasi mamiss mo agad si Clarkson. Hindi kasi ako pwedeng magtagal dito, kailangan ko nang bumalik sa munisipyo.”“Hindi... Sasama ako sa’yo. Andito naman sina Nanay, Tatay, pati na sina Tita Felicia at Tito Amado para tumulong sa pag-aalaga kay Clarkson. Magkasama tayong pumunta dito, magkasama rin tayong babalik.”“Sige, if that’s what you want. Mamayang hapon na tayo babalik. Lunes bukas, at kailangan kong maaga sa op
Nagising siya kinaumagahan na nakatabi ang Clark. Nakayakap ito sa likod niya habang siya naman ay nakaharap sa anak niyang si Clarkson. Nasa Iloilo sila at nagbabakasyon dahil sa surprise ni Clark sa kanya.Tiningnan niya ang anak na mahimbing na natutulog. Dahan-dahan niyang hinawakan ang maliliit na kamay nito pero iniiwasang maistorbo sa mahimbing na pagtulog ni Clarkson.Habang lumalaki si Clarkson ay nagiging kamukha na ni Clark. Hindi maitatangging anak talaga siya ni Clark. Hindi na kailangan ng DNA testing... ang makapal na kilay pa lang nito ay kuhang-kuha na sa ama. Lihim siyang napangiti.She’s glad na habang wala pang muwang si Clarkson sa mundo ay nagkaayos at nagkabalikan na sila ni Clark. Iyon ang ikinakatakot niya noong ipinagbubuntis pa lang niya si Clarkson... na balang araw sa paglaki nito ay wala itong kilalaning ama.Lumaki siya na may ama at ina sa tabi niya. Masaya ang pamilya nila kahit salat lang sila noon sa pera kaya hindi niya noon lubos maisip na lumaki a
“Thank you...” bulong niya kay Clark habang nakaupo sila. Hawak niya si Clarkson na natutulog na sa bisig niya. “For what?” Matamis ang ngiti nitong tumingin sa kanya. “For this... pinaligaya mo ang puso ko. You make me feel special... kami ng anak natin.” “You deserve this, Fe... Alam kong ilang beses din kitang nabalewala... and this time, hindi ko na gagawin ‘yon sa’yo.” Umiwas siya ng tingin. Naalala niya kasi ang mga panahong hindi siya pinipili ni Clark. Pero hindi na para magdamdam pa siya doon... Eto na si Clark at bumabawi na sa kanya. Nakatingin sila sa kasiyahan ng lahat ng mga empleyado nila. ‘Yun ang surprise ni Clark sa kanya... ang umuwi ng Iloilo at magpaalam sa mga magulang na magpapakasal na sila at makita ang anak nila. Maya-maya ay napahikab siya. “Are you tired already?” tanong ni Clark. “Medyo... Ang dami kasi nating ganap sa araw na ‘to. Saka first time ko din sumakay ng helicopter. Kahit na nakaka-enjoy, na-stress din ako sa takot.” kwento niya. “Hahaha
Napangiti siya habang pinipigilan ang pagbagsak ng luha sa pisngi. Ramdam niya ang tapat at taos-pusong pagmamahal ni Clark. Wala na siyang mahihiling pa.... Kumpleto na ang puso niya. Lumipad ang helicopter ng may ilang minuto pa, at sa bawat segundo ay lalong bumibilis ang tibok ng puso niya. Excited na siya. Naiiyak sa tuwa. Parang gusto na niyang mag-time skip para makarating agad sa anak nila. Paglapag ng helicopter sa isang private helipad ay may sumundo kaagad sa kanila. Namukhaan niya ang service na sumundo sa kanila... Service ito ng resort nila ni Jonie. Napangiti siya nang kinutsaba din ni Clark pati ang resort para sa surprise sa kanya... Lihim siyang kinilig. "Hello Ma’am Fe... welcome back po!" wika ng driver nila sa resort. Nagmamadaling umakyat na siya sa van. Wala naman silang dalang maleta ni Clark. Sarili lang nila ang nadala nila. Hindi naman niya alam na makakauwi siyang Iloilo sa araw na 'yun. "Kamusta po, Mang Pedring?" "Ok naman po," matamis ang ngiting wik
"Are you happy?" bulong ni Clark na yumakap sa likod niya saka mahigpit na hinigit sa bewang. 'Yun ang paboritong posisyon nito kapag yayakapin siya—sa likod. Maging sa sex, ay parang 'yun din ang paborito nito. Makita lang siyang nakatuwad ng kaunti ay didikitan na kaagad. Lihim siyang natawa sa mga naalala niya. "Oh, bakit ka natawa?" "Hahaha… Wala, may naalala lang. Thank you, babe… Thank you sa surprise mo sa akin." "Huh? This?" nagtatakang tanong ni Clark. "Oh no, this is not my surprise for you!" Siya din ay nagtaka. Ang akala niya ay 'yun na ang surprise nito.... Meron pa ba? "Later… you'll see..." nakangising wika nito. Hinawakan nito ang kamay niya saka niyaya doon sa mga dati niyang mga kasama sa trabaho… at doon nakipag-chikahan… "Mam Fe, congrats sa proposal ni Mayor Clark sa'yo ha! Alam na namin talaga dati pa na kayo ang para sa isa’t isa, eh! Hihihi..." kinikilig na sabi ng right hand niya dati na si Cherry. Kung si Jonie ay siya ang right hand, siya rin ay