Mag-log inShare
Chapter 20 - Pagsisisi
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 21 - Alaala
Kakauwi ko lang galing gym at kasalukuyan akong nagpapahinga nang biglang nag-ring ang cellphone ko. Nang i-check ko kung sino ang tumatawag ay napangiti ako dahil si mommy iyon. Out of town sila ngayon dahil sabi ko na mag-enjoy naman sila paminsan-minsan. Nakangiti ko itong sinagot. "Hello my lovely, mother..." "Sus, binola mo pa 'ko. Kumusta ka diyan, anak?" Natuwa na ako. Masaya para sa kanila ni dad dahil sa nakalipas na mahigit dalawang taon ay puro sakit ng ulo lang nabigay ko sa kanila kaya babawi ako. "I'm fine, mom. Don't mind me and just enjoy your vacation with dad. Hmmn?" "Ang sweet naman ng anak ko," saglit na natahimik si mommy kaya alam kong may nais itong sabihin. "Anak, may ipapasuyo sana kami ng daddy mo sa iyo kung okay lang naman," alanganing sabi ni mommy kaya hinintay ko kung ano nga ba iyon. "Sa makalawa na kasi ang 60th birthday ni Elton. Eh, wala nga kami diyan ng daddy mo. Puwede na ikaw na lang ang um-attend at magbigay ng gift namin ng daddy
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 22 - Pagkikita
"Yes mom, narito na po ako kadarating ko lang," kausap ko si mommy sa cellphone ngayon habang pababa na ako ng kotse. It was 10 pm at sinadya ko na talagang magpa-gabi dahil wala naman akong balak na magtagal. I-aabot ko lang naman itong gift sa mga in-laws ko na matagal ko nang hindi nakakausap at alam kong galit ang mga ito sa akin. May mga bisita pa rin naman dahil may mga sasakyan pang mga nakaparada rito sa labas. Bumuga muna ako ng hangin bago nagpasiyang pumasok sa loob. Agad na hinanap ng aking mga mata ang mga in-laws ko sumablit hindi ko sila mahanap. Lumapit ako sa isa sa mga bisita na naroon upang magtanong. "Hi, good evening! May I asked if where the celebrant is?" "Ah, nandiyan lang sila may inasikaso lang na bagong dating," tugon naman sa akin ng bisita. "Okay, thank you," pasasalamat ko. Naiinip na ako kaya humingi na lamang ako sa waiter ng alak upang malibang kahit papaano habang naghihintay. Ilang saglit lang ay natanaw ko na sila ngunit napako ang aki
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 23 - Anak
"Bakit ka pa bumalik? Bakit ka pa nagpakita?" nasaktan ako sa mga tanong niya, damang-dama ko ang sakit na naudulot ko sa kan'ya noon. "Please, Mahal. Hayaan mo 'kong bumawi! Hindi na ako hihingi ng kapatawaran kung iyon ang gusto mo, pero hayaan mo 'kong ayusin ang lahat. Pangako–""Babawi? Ano pang babawiin mo? Wala na, sinasayang mo na, naubos na!" Napailing-iling ako. Matigas na ang puso ng mahal ko at kasalanan ko iyon! "Hayaan mo 'kong punan iyo ulit. Magsisimula tayo ulit, liligawan kita ulit. Please, Cielo... Hindi ko na kakayanin kapag iniwan mo pa 'ko ulit," pagmamakaawa ko. Hindi ko siya susukuan. Pagak siyang tumawa. "Wala ka nang pupunuan dahil tapos na tayo, tinapos mo na 'di ba? Nakalimot ka na naman ba?""Hindi. Naaalala ko lahat, mahal. Lahat-lahat nang nagawa ko sa iyo at sisingsisi ako. Hindi ko iyon ginusto, please... Maniwala ka sa 'kin." Hindi ko na alam kung ano pa ba ang dapat kong sabihin sa harap niya para lang pagbigyan niya 'ko ulit ng pagkakataon. "T
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 24 - Tama na
~Cielo~Napatayo ako at iniwan ko sila habang kumakain. Ayaw kong hawakan niya ang anak ko, akin lang si Drake.Pero nang kunin niya ang anak ko upang kargahin ay tila kumirot ang puso ko sa tagpong iyon. Lalo na no'ng titig na titig ang maamong mukha ng anak ko kay Warren, kinikilala niya ito.'Ramdam kaya ng anak ko na ito ang kaniyang ama?'Madalas kapag may gustong kargahin siya ay ayaw niyang sumama basta-basta o 'di kaya 'y umiiyak agad ang anak ko. Pero kanina, hindi iyon nangyari. Parang palagay talaga ang loob niya kay Warren.Narito ako ngayon sa aking silid at hindi ako mapalay kalalakad ng pabalik-balik. Kailangan kong mag-isip para hindi na niya kami guluhin. Maayos na kami ng anak ko, ang kapal ng mukha niyang magpakita sa akin, sa amin!Hindi na namin siya kailangan, kaya kong palakahin ang anak ko ng mag-isa, hindi na ako ulit manglilimos sa kan'ya ng pansin at konting pagmamahal tulad noon!"Cielo, anak," tawag sa akin mommy. Sinundan niya ako rito. "Mom. Bakit ho ni
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 25 - Give a chance
Sa loob ng isang buwan ay hindi pumapalya ang paggalaw at pagsuyo sa akin ni Warren. Kahit pa hindi ko naman siya gaano pinapansin, madalas nga kung sungita ko pa rin ito pero talagang hindi ko siya nakikitaan ng pagsuko. Inaamin kong med'yo lumalbot na rin naman ang puso ko sa kan'ya, dahil, sa totoo lang ay hindi naman siya nawala sa puso ko. Mas pinalagay ko na lang ang sarili ko na ayaw ko nang masaktang muli nang dahil sa kan'ya. Nagka-usap kami ng parents ko nakaang gabi at dahil seryoso talaga sila sa bagay na iyon ay nakapag-pasya akong sumugal muli. Tataya na naman ako sa amin ni Warren. Isusugal ko na naman ang puso kong nawasak at pinilit na maghilom sa loon ng mahigit apat na taon. Pero kahit anong pilit kong maging maayos, makuntento para sa amin ng anak ko ay pakiramdam ko pa rin ay tila hindi ako mabuo-buo. 'Dahil may kulang.' "Sige na, anak. Give a chance. Alam naming mahal mo pa si Warren," saad ni mommy at hinawakan ang kamay ko at pinisil. Dahan-dahan n
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 26 - Aki and Drake
Lumipat ng tirahan ang family Sandoval sa Taguig dahil sa pag-aaral ni Drake. Mas maganda kasi ang pag-aaral dito sa siyudad kumpara sa probinsiya.Dito ay magkapit-bahay lang sila ng kaibigan si Axel Buencamino, tulad nina Cielo at Warren ay may mga anak na rin ito sa asawang si Anya. Tumibay pa lalo ang pagkakabigan ng dalawang pamila dahil sa mga nangyaeri noon. Si Axel lang naman ang may kagagawan kung bakit at anong hanap pa ni Warren sa asawa ay tila may humaharang umano nito. Iyon ay dahil nga kay sa matalik na kaibigan ni Cielo. Ang rason ni Axel ay gusto niya lang turuan Ng leksyon si Warren dahil sa pasakit na pinaranas nito sa kaibigang si Cielo, itinago niya ito hanggang manganak at doon ay Kasama nila si Anya na noon ay magkasintahan pa lamang sila. Pinagselosan pa nga si Cielo nitong si Anya dahil sa pag-aalaga at pag-alala nito sa kaibigan. Ngunit nang makapag-usap naman ang dalawang babae ay naayos naman ang sa pagitan nila at naging magkaibigan na rin, at ito na nga
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 27 - Fall
Nasasaktan si Aki sa tuwing nakikita niya si Drake na masaya kasama si Deniece, minsan naiisip niyang kung hindi kaya siya lalaki kung kumilos ay magkakagusto rin kaya sa kan'ya si Drake?"Bakit kasi hindi mo ipakitang babae ka naman talaga? Baguhin mo na kasi 'yang pananamit mo at 'yang kilos mo! Alam mo Aki, maganda ka, eh. Gusto mo ayusan kita?" pangungumbinsi sa kan'ya ni Rhaine."Nagpapatawa ka ba? Baka mamaya pagtawanan pa nila ako sa magigiging itsura ko, eh!" pagtutol niya sa mungkahi ni Rhaine."Tange! Wala ka bang tiwala sa 'kin? Ako ang bahala sa 'yo, hindi ka ipapahamak ng mga kamay ko." pagmamayabang pa nito kay sa kan'ya."Tss. Ewan ko sa 'yo! Halika na nga, balik na tayo."~Drake~Nagtaka ako nang bigla na lamang umalis si Aki at iniwan ako sa cafeteria. Sinamahan ko itong kumain dahil hindi na naman ito nakapag-almusal sa kanila kaninang umaga. "Sige na, love. Bumalik ka na sa klase niyo, kita na lang tayo mamaya," sabi ko kay Deniece dahil balak kong sundan si Gabby.
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 28 - Slow mo
~Drake~ Nagulat ako nang may humablt sa braso ko at sabay kaming bumagsak. Huli na nang mapagtano kong si Aki pala 'yon! Nakapikit ito habang nakapatong siya sa ibabaw ko, sandali kong pinagmasdan ang mukha niya dahil do'n ay as makita ko ito ng mas malapita. Ang ganda niya, ang haba ng pilik mata at ang kinis ng mukha. Mas bumagay pa sa kan'ya ng lumugay ay buhok niya, babaeng-babae siya sa paningin ko kung ganito ang ayos niya. Napadako naman ay mga mata ko sa labi niya na natural ang pagkapula. Parang ang sarap halikan, pero bigla siya nagmulat ng mga mata kung kaya't iniwas ko sa mukha niya ang pagtitig. Bigla siyang kumilos kaya napadaing ako sa sakit ng siko ko. "A-aray!" "Hala sorry! Halika ka, kaya mo bang tumayo?" Inalalayan ako nito upang tumayo at tinanong kung saan ang masakit. "Okay lang ako, Aki. Thank you, muntik na 'ko ro'n, ah. Ikaw ayos ka lang ba?" tanong ko rito, manuti na lang ay wala naman siyang galos, ako lang. Napansin niyang may galos ako sa s
Pinakabagong kabanata
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 87
~Drake~Hindi ko na talaga matiis, hindi ko kayang hindi ko siya mahawakan kaya bahala na! Agad ko na siyang sinunggaban ng halik dahil pakiramdam ko, nauuhaw ako na malasap muli ang labi niya. Wala akong pakialam sa parusa umano nito dahil sisiguraduhin ko na pati siya ay hindi rin naman matitiis iyon!Wala namang pagtutol ang nangyari kaya mas nahibang na yata ako dahil tumugon na rin naman siya sa mga halik ko at ang mga kamay ko ay maglulumikot na sa malambot niyang katawan. Gusto-gusto kong mahawakan ang perpektong hubog nito. "Aahh..." Pinagapang ko na ang aking labi pababa sa kan'yang leeg nang dahan-dahan patungo sa malulusog niyang dibdib. Hindi ko akalain na ganito ito kaganda at ngayon ay maaangkin ko na. Hinayaan ko na muna ang dibdib niya dahil kanina ko pa iyon pinanggigilan. "Hmmn... Drake, sige pa..." Napalunok ako nang marinig ko ang klase ng boses niya na iyon dahil mas lalo niya pa akong pinasabik sa kan'ya, hindi ko na ito patatagalin pa. Mula dibdib niya pababa
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 86 - Give in
Sandali siyang tumigil at saka niya ako tinitigan sa mga mata, puno nang magkahalong pagmamahal, galak, at pagnanasa.Napakagat ako sa aking ibabang-labi dahil parang hindi ko na mapaglabanan ang mga titig ni Drake sa 'kin. Ang lakas nang kabog sa dibdib ko, kinakabahan ako dahil wala na talaga akong kawala rito."Are you nervous?" nahulaan niyang kabado nga ako, oo, pero hindi ako aatras.Gusto kong iparamdam sa kan'ya kung gaano ko siya ka mahal, hindi man lang namin maranasan na maging masaya nang matagal at wala kung anong poblema basta na lamang sumusulpot.Nang hindi ako nagsalita upang sagutin ang tanong niya ay dahan-dahan niyang ibinaba ang mukha sa 'kin hanggang sa maglapat na ang mga labi naming dalawa. Magaan lang ang halik niya, walang pagmamadali na pawang ninanamnam ang sandaling ito ngayong gabi. Mas natutukso naman ako sa paraan nang kan'yang paghalik kaya mas lalo akong nag-iinit."I love you," sambit niya. Pansamantala siyang tumigil para sabihin na namang mahal niy
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 85
~Akira~. Gusto ko man siyang pigilan pero hindi ko nagawa, napako ako sa puwesto ko. Tinatawag ko siya sa isip ko pero hindi ko masambit sa bibig ko.'Akira, ang sama mo! Habulin mo si Drake.' utos ng isipan ko ngunit hindi ko magawa. Tanging iyak lang nagawa ko dahil sa mga pag-aalinlangan koMasyado yata akong nag-over think sa mga posibleng mangyari ulit. Ang tanga ko dahil nasaktan ko siya ngayong birthday pa niya talaga. Nang mahimasmasan na ako ay agad na akong lumabas ng bahay at nagtungo sa kanila. Nando'n pa ang lahat, sina kuya ay nag-iinuman. "Guys nasa'n si Drake?" tanong ko agad sa kanila. "Aba'y lokong bata ka! Sinundan ka niya kanina sa bahay tapos dito mo hahanapin. Ano ba ang nangyayari sa in'yong dalawa?" Hindi ko na sinagot si mommy kaya alam ko na kung nasa'n siya ulit. Nagmadali na akong puntahan siya sa park, at hindi nga ako nagkakamali nando'n siya nakaupo at umiinom na mag-isa. "Drake," tawag ko sa kan'ya, lumingon siya sa 'kin pero malungkot ang mga m
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 84 - Alinlangan
~Drake~Nang makarating kami sa bahay l, nalaman kong alam pala nilang lahat na pauwi na si Akira., Gusto lang talaga nila akong i-surprised. Alam na rin nila pati ang nagbalik na alaala nito. "Anak, kumain ka na muna. Baka gutom ka pa?" alok ni tita Cielo kay Aki. "Yes po, sabay na po kami ni Drake na kakain," tugon naman nito kay tita. "Baby, samahan mo ko kumain. Na-miss ko ang luto nila." Nakangusong sabi nito sa 'kin, ito 'yong nakaka-miss. "Sure, halika na." Dinala ko na siya sa dining table. "Bakit? Hindi ka ba nakakain nang maayos do'n sa pinuntahan niyo?" tanong ko. "Uhmn...nakakakain naman, pero, hindi ganito eh!Alam mo naman na med'yo malayo na 'yon at bundok na kaya madalas ay gulay kami do'n. Doon nga ako nakatikim ng dagang bukid," aniya.Pinaghain ko naman siya kung anong gusto niya pang kainin. Hindi na ako kumuha ng plato ko siyang kasalo, gano'n ko siya ka-miss. "Thank you, baby. Grabe, na-miss ko talaga 'to!"Ang gana niyang kumain, sinubuan ko pa siya
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 83
Nagmadali akong magpunta kina Aki upang itanong kong nasa'n ito ngayon dahil gusto ko siyang sundan. Sinamahan naman ako ni mommy upang makita sina tita at tito. Nang makarating kami ay si mommy na ang naunang pumasok. Sakto naman na nando'n silang lahat. "Magandang hapon," bati ni mommy."Oh, Mars kayo pala. Pasok kayo," ani naman ni tita Cielo."Ahmn… Mars may sasabihin si Drake," kaya ako na ang magsasabi sa kanila. "Ano 'yon. Drake?" tanong naman ni tita Gretta."Tita, Tito, mga Kuys. Bumalik na ang alaala ko," sabi ko na ikinabigla nila. "Tagala? Magandang balita 'yan, Drake," masayang sabi ni tita. "Congrats, 'tol! You're back!" Tinapik naman nina Kuya Gavin ang balikat ko. "Thank you mga, kuys," pasalamat ko rin sa kanila. Pero ito na nga sasabihin ko na ang sad'ya ko. "Ah… Tita, Tito, mga Kuys. Puwede ko po bang malaman kung nasaan si Akira?" tanong ko, Hindi na ako makapaghihintay pa Gusto ko na siyang makita."Ah...'yon na nga, kasi hindi naman sila ma-contact. Baka
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 82 - Flash backs
~Drake~ "Drake!" sigaw ni Mommy kasabay nang pagpreno ko.Natigilan ako 't hindi makagalaw, si mommy naman ay bumaba sa kot'se upang puntahan ang babae, med'yo dumami ang tao at nag-usisa. May pumunta ring traffic enforcer at security guards ng mall at kinausap nila ni mommy.Nakatingin lang ako sa kanila pero ang isip ko ay naglalakbay. 'Akira!'Pero bakit magkasama kami ni mommy at bakit nasa pilipinas na ako? Ang alam ko ay nasa Italy ako.Mayamaya lang ay bumalik na rin si mommy sa kot'se at kinamusta ako."Anak, Drake. Okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni mommy sa 'kin. Tumango lang ako. "Mom, kumusta po 'yong babae? Nabangha ko ba siya?" tanong ko rin dahil baka nga kung napano ito. "She's fine, hindi mo siya nabangga anak.Nagulat lang din siya at wala naman nangyari sa kan'ya. Nag-usap na rin kami at humingi na ako nang pasensiya at gano'n rin naman siya," saad ni mommy. Nakahiga naman ako nang maluwag. "Uuwi na po ba tayo?" Tumango naman si mommy kaya pinaandar ko
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 81 - Naaalala
~Drake~"Okay mga bata! Uuwi na muna kami ni Ate Akira dahil nilalamig na siya, kayo hindi pa ba tayo uuwi?" paalam ko sa mga bata."Sige po kuya, uuwi na rin po kami. Babye!" Kumaway naman ang mga ito sa 'min. "Bye guys! Sa uulitin, ah? Ingat kayo," ani naman ni Akira at umalis na kami."Yay! Ang lamig na, Drake. Lagot ako nito kina Mommy kapag nagkasakit ako," aniya. Nag-alala naman ako dahil baka nga magkasakit siya. "Halika na nga at baka nga magkasakit ka pa. Tigas kasi ng ulo, mo," kanina ko pa siya kasi inaayang umuwi, ayaw."Minsan lang naman kasi umulan, Drake. Hindi ko nga matandaan kung kailan ako huling naligo sa ulan, eh. Tapos wala pa akong maalala, ikaw? Hindi pa rin ba bumabalik ang alaala mo?" tanong niya sa 'kin."Wala pa rin, may naalala akong boses at mukha pero hindi naman klaro, ewan ko kung alaala o panaginip lang 'yon kasi pagkagising ko ay parang nakalimutan ko bigla." Lumingon naman siya sa'kin at ngumiti."Hayaan mo na, babalik din nang kusa ang mga alaala
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 80 - Tampisaw
~Drake~Nang marinig ko ang kanta nang buo ay hindi ko mapigilan ang maging emosiyonal at kung sino ang kumakanta sa 'kin no'n sa alaala ko. Naririnig ko pero hindi klaro ang boses ng babae hindi ko makilala. Gusto ko na talagang maka-alala. Malapit na ang birthday ko sabi ni mommy, sana kahit 'yon na lang. 'God wala na akong mahihiling pang iba kun 'di ibalik mo lang ang alaala ko. Please..."Dapat ko pa bang ituloy ang panliligaw ko sa kan'ya? Paano kapag muling nagbalik ang alaala ko ay may iba naman talaga akong mahal?Pero bakit ang bilis nang tibok nitong puso ko para kay Akira? Na parang kilalang-kilala siya nito. Hindi ko mapigilan, eh. Litong-lito na talaga ako.Alam kong makakasama sa 'kin ang masiyadong pag-iisip subalit hindi ko talaga mapigilan. Minsan ay gusto ko na lang i-umpog ang ulo ko sa pader baka sakaling bumalik ang alaala ko. Kinabukasan ay naisipan ko na 'wag na munang magpunta kina Akira. Susubukan kong pigilan ang sarili ko sa kan'ya. "Oh, anak. Bakit a
LOVING YOU IN PAINÂ Â Â Chapter 79 - Sing with my heart
~Akira~Nasa kuwarto na ako ngayon at nakahiga na, nakakaloka naman 'yong lalaking 'yon!Kakalilala pa nga lang namin ligaw agad. Well, guwapo nga naman siya. Pero masiyado naman yata siyang mabilis.'Parang praning, palaging tulala. Gano'n na ba talaga ako kaganda sa paningin niya?' Pero willing pa rin naman akong kilalanin siya, ipapakilala ko siya sa isa ko pang tropa. Im sure na magkakasundo sila.Pareho silang praning sa kagandahan ko, eh. 'Haha'Hirap kapag buong maghapon kang tulog, kasi heto ako, gising sa gabi. Wala naman akong magawa.Bakit kaya nawala ang alaala ko?Sino kaya ako dati? Gusto ko man magtanong kina mommy ay pinigilan ko na. No'ng panay kasi ang pagtatanong ko ay sobrang sumakit ang ulo ko. Grabe! Ayaw ko nang maulit.Kinabukasan ay inutusan akong mag groceries dahil maraming nang kulang sa stocks namin.Wala naman akong gagawin kaya okay lang sa 'kin.Sa pasukan ay mag-aaral na ako ulit. Ayaw pa sana nina mommy dahil nga may amnesia ako, ang kaso ay nabobor
