~Drake~ Nagulat ako nang may humablt sa braso ko at sabay kaming bumagsak. Huli na nang mapagtano kong si Aki pala 'yon! Nakapikit ito habang nakapatong siya sa ibabaw ko, sandali kong pinagmasdan ang mukha niya dahil do'n ay as makita ko ito ng mas malapita. Ang ganda niya, ang haba ng pilik mata at ang kinis ng mukha. Mas bumagay pa sa kan'ya ng lumugay ay buhok niya, babaeng-babae siya sa paningin ko kung ganito ang ayos niya. Napadako naman ay mga mata ko sa labi niya na natural ang pagkapula. Parang ang sarap halikan, pero bigla siya nagmulat ng mga mata kung kaya't iniwas ko sa mukha niya ang pagtitig. Bigla siyang kumilos kaya napadaing ako sa sakit ng siko ko. "A-aray!" "Hala sorry! Halika ka, kaya mo bang tumayo?" Inalalayan ako nito upang tumayo at tinanong kung saan ang masakit. "Okay lang ako, Aki. Thank you, muntik na 'ko ro'n, ah. Ikaw ayos ka lang ba?" tanong ko rito, manuti na lang ay wala naman siyang galos, ako lang. Napansin niyang may galos ako sa s
Kumuha ako ng dalawang platito at tinidor, binigay ko sa kan'ya ang isa. "Sige kain ka na, ano gusto mo? Juice or coffee?" "Ikaw," sagot niya naman. Kaya humarap ako sa kan'ya na inosente lang siyang nakatingin sa 'kin. "Ako?" Turo ko sa sarili. "Ako ang gusto mo?" parang akong tanga at inulit ko pa talaga. "Woi! Ang ibig kong sabihin, ikaw ang bahala. Hindi 'yong ikaw mismo!" pagtatama niya. "Ay naku! Patingin na nga rin ng ulo mo, baka nabagok ka talaga, eh." Napangiti ako bigla. "Talaga ba? Hindi mo 'ko gusto?" pang-aasar ko rito. "Sige ba! Saang ulo ko ba ang gusto mong makita?" "Tarando ka! Ang bastos na naman ng bunganga mo, Drake, ah." Mas lalo akong napahalakhak. "Bakit? Ano ba ang sinabi ko? Alin ang bastos do'n? Ang ibig kong sabihin ay saang parte ng ulo ko ang titingnan mo?" natatawa ko pa ring sabi sa kan'ya. Nakakatuwa siyang biruin. Sinamaan niya ako ng tingin. "Ayan ang juice, uminom ka muna r'yan baka ma-high blood ka na sa 'kin." Kaya inabot ko sa kan'ya
~Drake~Araw ng sabado ngayon at wala akong magawa, kaya naisipan kong puntahan si Aki."Naku kang bata ka talaga! Sige na naman, subukan mong sumubo kahit ilan lang, anak," nariring kong nagsasalita si tita Anya nang papasok pa lang ako kaya kumatok na muna ako sa pintuan."Ahmmn...good morning po, Tita," bati ko pagbungad pa lang."Oh. Ikaw pala Drake, halika ka pasok ka." Pumasok naman ako agad. May dala si tita Anya na isang basong tubig at mukhang galing sa taas."Ah, si Aki po, nar'ya po ba?" tanong ko."Naku! Ayon masama ang pakiramdam, may sakit at kaya ako nagagalit dahil alam mo naman na mahirap siyang painumin ng gamot.Hay! Ewan ko ba sa batang 'yan! Kay liit-liit na gamot, hindi pa niya kayang lunukin."Tutuo 'yon, mahirap painumin ng gamot si Aki kaya 'pag may sakit siya ay pahirapan talaga sa pagpilit mapainom lang siya ng gamot."Puwede ko po ba siyang puntahan, Tita?" "Sige, puntahan mo at kumbinsihin mo baka sakaling mapainom mo siya ng gamot." Umakyat na ako agad p
~Sky~ Nasa na 'ako ngayon, dito groceries store at bibili na ng ibibigay ko kay Aki. Habang abala ako sa pamimili ay biglang may nagtakip ng mga mata ko. Kinuha ko 'yon at hinarap kung sino. "Hi Love! Nandito ka rin pala, sino kasama mo?" malambing na bati sa 'kin ni Deniece. Ngumiti na lang ako sa kan'ya kahit hindi ko naman siya inaasahang makita. Kahit nga maalala ay hindi sumagi sa isip ko, tapos heto siya ngayon sa harap ko. "Ah, oo may binili lang. Ikaw? Anong ginagawa mo rito?" tanong ko naman dahil wala naman akong napansin na kasama niya. "Ako lang mag-isa, magkikita kami dapat ng mga friends ko pero hindi na natuloy kasi nagka-emergency," tugon niya naman. 'Mukhang hindi pa ako agad nito makakauwi, ah.' "Gano'n ba! Eh 'di umuwi ka na lang, wala ka naman nang kasama, eh," sabi ko naman pero sumimangot naman siya. "Ikaw, hindi ba kita kasama? Okay lang kahit wala sila, basta narito ka lang," tugon niya naman. Napabuntong-hininga na lang ako. "Oh, sige. Ihaha
~Akira~Dalawang araw na ang nakalipas simula nang mangyari 'yon. Buti at gumaling na rin ako, mas lalo yata akong gumaling nang dahil sa halik niyang 'yon.'My ghad! Kinikilig pa rin ako hanggang ngayon.'Ang kaso ay simula no'n, hindi na siya nagparamdam sa 'kin. Tang ina! Ano 'yon? Nang dahil sa halik niya ay hindi na niya ako papansinin? 'Loko ampt…'Pero sa tutuo lang ay nalungkot akong isipin na masisira ang pagiging magbest friend namin. Tang ina! Hindi ko na nga maamin na babae naman talaga 'ko ay pati ba naman pagkakaibigan namin nawawala pa. No way!Ang ending ngayon ay mag-isa lang akong pumasok, hindi na niya ako dinaanan sa bahay tulad ng dating gawi. 'Hmmmp! May pahalik-halik tapos hindi mamamansin. Bahala siya 'di 'wag, akala niya siguro ay mami-miss ko siya. Nek! Nek! Niya.'Pero punyawa, namimiss ko ang gago!Naglalakad ako ngayon sa hallway papuntang building namin at nasa 2nd floor ang room. Paakyat na ako nang biglang may tumawag sa 'kin kaya napalingon ako."Aki
~Aki~ Nanunuod ako ngayon ng TV dito sa sala, linggo ngayon at wala akong magawa napaka-boring. Naisip ko sanang mamasyal kaya lang wala naman akong kasama. Ang mga kuya ko naman ay busy sa kung ano-anong bagay. Ilang araw na lang birthday ko na pero hindi pa rin ako pinapansin ni Drake. Gusto nina mommy na maging bongga ang 18th birthday ko pero tumutol ako. Ayaw ko ng gano'n. Gusto ko ay kami-kami lang at wala gaanong bisita, ang mahalaga lang sa 'kin ay kasama ko ang pamilya ko at si–" Biglang may kumatok sa pinto kahit bukas naman kaya tumayo ako at pumunta ro'n at nagulat ako nang makita ko si Drake sa pintuan nakatayo, himala yata pagkatapos na hindi mamansin ay nakangiti siya ngayon sa 'kin. 'Tss...plastic!' Hindi ako nagpahalatang nagulat ako nang makita ko siya. Hindi ko siya nginitian, bahala siya! "Hi Aki," bati niya sa 'kin ngunit hindi ko siya binati pabalik. Nagtatampo ako! "Bakit?" walang gana kong tanong sa kan'ya. Hindi ko siya tiningnan ng matagal.
~Drake~ Ilang araw ko nang iniiwasan si Aki, alam kong unfair kasi ako ang humalik sa kan'ya pero nahihiya ako sa ginawa ko. Alam kong pati siya ay gano'n din. At hindi ako tanga para hindi ko mahalata na malungkot siya, kahit ako din naman ay nalulungkot sa hindi ko pagpunta sa kanila at pag-iwas ko. Puta! Nakakabakla pero ewan ko ba. Hindi ko pa siya kayang harapin. Hindi ko siya tinititigan kapag nariyan siya pero 'pag hindi siya nakatingin ako palihim akong sumusulyap sa kan'ya. Mabuti nariyan si Rhaine at kahit paano ay may kasama't kausap siya. Malapit na ang 18th birthday niya at hindi ko alam kung may kapal ako ng mukha upang dumalo. 'Haaayy! Bahala na!' Namimiss ko na rin naman ang mga asaran at biruan namin at sana ay hindi siya galit. 'Gago! Natural galit na 'yon. Hindi mo ba naman kibuin pagkatapos ng kabaliwan mo, eh! 'Kalalaking tao, ang rupok mo. 'Tol.' Mula no'n ay hindi ko na makalimutan ang lambot ng labi niya, nakakagago o nakakabakla ba 'to dah
~Aki~ "I'm sorry for avoiding you, and I miss you. Malungkot ako nang wala ang bestfriend ko!" Hindi ako nakapagsalita no'ng sinabi niya 'yon. Pakiramdam ko tinapos niya na ang pag-asa ko na hanggang do'n na lang ako. Bilang bestfriend niya! Yong kilig ko no'ng una ay napalitan ng panghihinayang. 'Drake, sigurado ka na ba?' "W-wala 'yon! K-kalimutan na lang natin… pero aaminin kong nagtampo ako sa 'yo kasi mahigit isang linggo mo akong hindi pinansin," ani ko sa kan'ya, totoo namang nakakatampo. "Pakiramdam ko tuloy kasalanan ko, at inisip kong b-baka n-nandiri ka s-sa 'kin." Nakita ko namang nagulat siya sa sinabi ko. Eh, sa 'yon ang nasaisip ko. "Aki, hindi totoo 'yan! Hindi ko man lang naisip 'yang iniisip mo! I sincerely apologized for what i have done to you," ramdam ko naman 'yon sa kan'ya kaya pina sigla ko ang atmosphere naming dalawa. "Ano ka ba! Wala na 'yon sa 'kin. Remember brothers tayo kaya ayos lang 'yon." nagsanggaan kami ng kamao tanda ng pagiging brot
~Drake~Hindi ko na talaga matiis, hindi ko kayang hindi ko siya mahawakan kaya bahala na! Agad ko na siyang sinunggaban ng halik dahil pakiramdam ko, nauuhaw ako na malasap muli ang labi niya. Wala akong pakialam sa parusa umano nito dahil sisiguraduhin ko na pati siya ay hindi rin naman matitiis iyon!Wala namang pagtutol ang nangyari kaya mas nahibang na yata ako dahil tumugon na rin naman siya sa mga halik ko at ang mga kamay ko ay maglulumikot na sa malambot niyang katawan. Gusto-gusto kong mahawakan ang perpektong hubog nito. "Aahh..." Pinagapang ko na ang aking labi pababa sa kan'yang leeg nang dahan-dahan patungo sa malulusog niyang dibdib. Hindi ko akalain na ganito ito kaganda at ngayon ay maaangkin ko na. Hinayaan ko na muna ang dibdib niya dahil kanina ko pa iyon pinanggigilan. "Hmmn... Drake, sige pa..." Napalunok ako nang marinig ko ang klase ng boses niya na iyon dahil mas lalo niya pa akong pinasabik sa kan'ya, hindi ko na ito patatagalin pa. Mula dibdib niya pababa
Sandali siyang tumigil at saka niya ako tinitigan sa mga mata, puno nang magkahalong pagmamahal, galak, at pagnanasa.Napakagat ako sa aking ibabang-labi dahil parang hindi ko na mapaglabanan ang mga titig ni Drake sa 'kin. Ang lakas nang kabog sa dibdib ko, kinakabahan ako dahil wala na talaga akong kawala rito."Are you nervous?" nahulaan niyang kabado nga ako, oo, pero hindi ako aatras.Gusto kong iparamdam sa kan'ya kung gaano ko siya ka mahal, hindi man lang namin maranasan na maging masaya nang matagal at wala kung anong poblema basta na lamang sumusulpot.Nang hindi ako nagsalita upang sagutin ang tanong niya ay dahan-dahan niyang ibinaba ang mukha sa 'kin hanggang sa maglapat na ang mga labi naming dalawa. Magaan lang ang halik niya, walang pagmamadali na pawang ninanamnam ang sandaling ito ngayong gabi. Mas natutukso naman ako sa paraan nang kan'yang paghalik kaya mas lalo akong nag-iinit."I love you," sambit niya. Pansamantala siyang tumigil para sabihin na namang mahal niy
~Akira~. Gusto ko man siyang pigilan pero hindi ko nagawa, napako ako sa puwesto ko. Tinatawag ko siya sa isip ko pero hindi ko masambit sa bibig ko.'Akira, ang sama mo! Habulin mo si Drake.' utos ng isipan ko ngunit hindi ko magawa. Tanging iyak lang nagawa ko dahil sa mga pag-aalinlangan koMasyado yata akong nag-over think sa mga posibleng mangyari ulit. Ang tanga ko dahil nasaktan ko siya ngayong birthday pa niya talaga. Nang mahimasmasan na ako ay agad na akong lumabas ng bahay at nagtungo sa kanila. Nando'n pa ang lahat, sina kuya ay nag-iinuman. "Guys nasa'n si Drake?" tanong ko agad sa kanila. "Aba'y lokong bata ka! Sinundan ka niya kanina sa bahay tapos dito mo hahanapin. Ano ba ang nangyayari sa in'yong dalawa?" Hindi ko na sinagot si mommy kaya alam ko na kung nasa'n siya ulit. Nagmadali na akong puntahan siya sa park, at hindi nga ako nagkakamali nando'n siya nakaupo at umiinom na mag-isa. "Drake," tawag ko sa kan'ya, lumingon siya sa 'kin pero malungkot ang mga m
~Drake~Nang makarating kami sa bahay l, nalaman kong alam pala nilang lahat na pauwi na si Akira., Gusto lang talaga nila akong i-surprised. Alam na rin nila pati ang nagbalik na alaala nito. "Anak, kumain ka na muna. Baka gutom ka pa?" alok ni tita Cielo kay Aki. "Yes po, sabay na po kami ni Drake na kakain," tugon naman nito kay tita. "Baby, samahan mo ko kumain. Na-miss ko ang luto nila." Nakangusong sabi nito sa 'kin, ito 'yong nakaka-miss. "Sure, halika na." Dinala ko na siya sa dining table. "Bakit? Hindi ka ba nakakain nang maayos do'n sa pinuntahan niyo?" tanong ko. "Uhmn...nakakakain naman, pero, hindi ganito eh!Alam mo naman na med'yo malayo na 'yon at bundok na kaya madalas ay gulay kami do'n. Doon nga ako nakatikim ng dagang bukid," aniya.Pinaghain ko naman siya kung anong gusto niya pang kainin. Hindi na ako kumuha ng plato ko siyang kasalo, gano'n ko siya ka-miss. "Thank you, baby. Grabe, na-miss ko talaga 'to!"Ang gana niyang kumain, sinubuan ko pa siya
Nagmadali akong magpunta kina Aki upang itanong kong nasa'n ito ngayon dahil gusto ko siyang sundan. Sinamahan naman ako ni mommy upang makita sina tita at tito. Nang makarating kami ay si mommy na ang naunang pumasok. Sakto naman na nando'n silang lahat. "Magandang hapon," bati ni mommy."Oh, Mars kayo pala. Pasok kayo," ani naman ni tita Cielo."Ahmn… Mars may sasabihin si Drake," kaya ako na ang magsasabi sa kanila. "Ano 'yon. Drake?" tanong naman ni tita Gretta."Tita, Tito, mga Kuys. Bumalik na ang alaala ko," sabi ko na ikinabigla nila. "Tagala? Magandang balita 'yan, Drake," masayang sabi ni tita. "Congrats, 'tol! You're back!" Tinapik naman nina Kuya Gavin ang balikat ko. "Thank you mga, kuys," pasalamat ko rin sa kanila. Pero ito na nga sasabihin ko na ang sad'ya ko. "Ah… Tita, Tito, mga Kuys. Puwede ko po bang malaman kung nasaan si Akira?" tanong ko, Hindi na ako makapaghihintay pa Gusto ko na siyang makita."Ah...'yon na nga, kasi hindi naman sila ma-contact. Baka
~Drake~ "Drake!" sigaw ni Mommy kasabay nang pagpreno ko.Natigilan ako 't hindi makagalaw, si mommy naman ay bumaba sa kot'se upang puntahan ang babae, med'yo dumami ang tao at nag-usisa. May pumunta ring traffic enforcer at security guards ng mall at kinausap nila ni mommy.Nakatingin lang ako sa kanila pero ang isip ko ay naglalakbay. 'Akira!'Pero bakit magkasama kami ni mommy at bakit nasa pilipinas na ako? Ang alam ko ay nasa Italy ako.Mayamaya lang ay bumalik na rin si mommy sa kot'se at kinamusta ako."Anak, Drake. Okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni mommy sa 'kin. Tumango lang ako. "Mom, kumusta po 'yong babae? Nabangha ko ba siya?" tanong ko rin dahil baka nga kung napano ito. "She's fine, hindi mo siya nabangga anak.Nagulat lang din siya at wala naman nangyari sa kan'ya. Nag-usap na rin kami at humingi na ako nang pasensiya at gano'n rin naman siya," saad ni mommy. Nakahiga naman ako nang maluwag. "Uuwi na po ba tayo?" Tumango naman si mommy kaya pinaandar ko
~Drake~"Okay mga bata! Uuwi na muna kami ni Ate Akira dahil nilalamig na siya, kayo hindi pa ba tayo uuwi?" paalam ko sa mga bata."Sige po kuya, uuwi na rin po kami. Babye!" Kumaway naman ang mga ito sa 'min. "Bye guys! Sa uulitin, ah? Ingat kayo," ani naman ni Akira at umalis na kami."Yay! Ang lamig na, Drake. Lagot ako nito kina Mommy kapag nagkasakit ako," aniya. Nag-alala naman ako dahil baka nga magkasakit siya. "Halika na nga at baka nga magkasakit ka pa. Tigas kasi ng ulo, mo," kanina ko pa siya kasi inaayang umuwi, ayaw."Minsan lang naman kasi umulan, Drake. Hindi ko nga matandaan kung kailan ako huling naligo sa ulan, eh. Tapos wala pa akong maalala, ikaw? Hindi pa rin ba bumabalik ang alaala mo?" tanong niya sa 'kin."Wala pa rin, may naalala akong boses at mukha pero hindi naman klaro, ewan ko kung alaala o panaginip lang 'yon kasi pagkagising ko ay parang nakalimutan ko bigla." Lumingon naman siya sa'kin at ngumiti."Hayaan mo na, babalik din nang kusa ang mga alaala
~Drake~Nang marinig ko ang kanta nang buo ay hindi ko mapigilan ang maging emosiyonal at kung sino ang kumakanta sa 'kin no'n sa alaala ko. Naririnig ko pero hindi klaro ang boses ng babae hindi ko makilala. Gusto ko na talagang maka-alala. Malapit na ang birthday ko sabi ni mommy, sana kahit 'yon na lang. 'God wala na akong mahihiling pang iba kun 'di ibalik mo lang ang alaala ko. Please..."Dapat ko pa bang ituloy ang panliligaw ko sa kan'ya? Paano kapag muling nagbalik ang alaala ko ay may iba naman talaga akong mahal?Pero bakit ang bilis nang tibok nitong puso ko para kay Akira? Na parang kilalang-kilala siya nito. Hindi ko mapigilan, eh. Litong-lito na talaga ako.Alam kong makakasama sa 'kin ang masiyadong pag-iisip subalit hindi ko talaga mapigilan. Minsan ay gusto ko na lang i-umpog ang ulo ko sa pader baka sakaling bumalik ang alaala ko. Kinabukasan ay naisipan ko na 'wag na munang magpunta kina Akira. Susubukan kong pigilan ang sarili ko sa kan'ya. "Oh, anak. Bakit a
~Akira~Nasa kuwarto na ako ngayon at nakahiga na, nakakaloka naman 'yong lalaking 'yon!Kakalilala pa nga lang namin ligaw agad. Well, guwapo nga naman siya. Pero masiyado naman yata siyang mabilis.'Parang praning, palaging tulala. Gano'n na ba talaga ako kaganda sa paningin niya?' Pero willing pa rin naman akong kilalanin siya, ipapakilala ko siya sa isa ko pang tropa. Im sure na magkakasundo sila.Pareho silang praning sa kagandahan ko, eh. 'Haha'Hirap kapag buong maghapon kang tulog, kasi heto ako, gising sa gabi. Wala naman akong magawa.Bakit kaya nawala ang alaala ko?Sino kaya ako dati? Gusto ko man magtanong kina mommy ay pinigilan ko na. No'ng panay kasi ang pagtatanong ko ay sobrang sumakit ang ulo ko. Grabe! Ayaw ko nang maulit.Kinabukasan ay inutusan akong mag groceries dahil maraming nang kulang sa stocks namin.Wala naman akong gagawin kaya okay lang sa 'kin.Sa pasukan ay mag-aaral na ako ulit. Ayaw pa sana nina mommy dahil nga may amnesia ako, ang kaso ay nabobor