Chapter 13 - Naratnan

Kinakinabukasan ay maaga na ulit akong nagising upang ipaghanda siya ng agahan. Hindi ko namalayang nakatulugan ko na pala ang pag-iyak kagabi at med'yo maga pa ang aking mga mata. Masakit ang ulo ko dahil kulang pa sa tulog ngunit napapaisip ako kung maaalala pa kaya ni Warren ang nangyari sa amin kagabi dahil hindi ko alam kung paano siya haharapin ngayon.

'Tsk! Sana naisip mo iyan bago ka bumukaka!' sermon ko sa aking sarili.

Iiwasan ko na lamang siguro siya ngayon, tatapusin ko ang na muna ang kailangan kong tapusin para wala siyang masabi. Kakatukin ko lang naman siya para sabihang kumain at naihanda ko naman na ang kakainin nito kung sakali. Lalabas na lamang ako ulit kapag tapos na siya.

Tama! Iyon ang gagawin ko.

Nang matapos ako sa 'king gawain ay balak ko na sanang maligo nang biglang tumog ang cellphone ko. Kinuha ko ito sa aking bulsa at nang tingnan ko ito ay si Mommy ang tumatawag. Agad ko naman itong sinagot dahil na-miss ko na rin naman si Mommy.

"Hello,Mom,"