Chapter 22 Pagdating ko sa opisina ay agad kung inayos ang mga naiwan mga papeles doon, pinerahan ang iba. Habang nasa kalagitnaan ako sa pag-piperma ay kumatok ang secretary ko Kaya agad akong mapa-angat ng tingin at sinabihang pumasok. "Sorry kung na disturbo kita Mr. Rhian. May nais maka-usap ka kahit saglit lamang raw," sabi nya sa akin. "Papasukin mo!" sagot ko rito, Kaya agad itong sinara ang pintuan ilang saglit ay nakarinig muli ako ng isang katak kaya agad kung pinapasok. May narinig akong isang yapak ng paa patungo sa akin ngunit hindi ko inangat ang aking ulo upang makita kung sinong pumasok sa loob. ang aking mata ay nakatuon pa rin sa papeles na aking binasa. "Set down!" sabi ko sa pumasok. Pagkatapos kung binasa ang nakasulat sa papeles ay agad ko itong pinermahan, saka umangat ang aking mukha sa aking bisita. Ngunit nakasalubong ang aking kilay ng natanto ko kung sino ang nasa aking harapan, walang iba kundi si Carmela De Guzman. Ang babaeng nagpahiya sa
Chapter 23 Pagkatapos naming dinaan si Ms. Kim ay agad ko ring sinabihan si Manong na dumaan muna kami sa isang fastfood, nagbilin kasi ang aking anak na bilhan ko sya nag burgers at chicken joy. Pagkatapos naming dumaan ay agad rin kaming umalis at umuwi. Mabilis kaming nakarating dahil hindi gaano ka bigat ng traffic sa aming dinadaan. Habang pagpasok naming sa may gate ng tuluyang ay nakita ko si Angie sa may pintuan naghihintay na bumaba ako sa kotse. Kaya agad rin akong lumabas doon dahilan upang tumakbo ito pa pumunta s akin. "Mommy!" sabi nito habang tumatakbong papunta sa akin. Napangiti ako habang sinalubong ko ito ng yakap ng mahigit. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin kapag may mangyayari masama sa aking anak. Gagawin ko ang lahat upang hindi ito masaktan kanino man. "Anak, miss na miss kita subra," sabi ko dito saka hinalikan ang kanyang pisngi. "Me too, Mom!" sagot nya sa akin. "Alam nyo po Mommy, maraming pong dumating na toys, I don't know kung saan g
Chapter 24 Pagkatapos sabihin ni Manang ang saloobin nito ay agad naman kami umakyat sa itaas ni Angie upang patulugin ito. Ayaw ko kasing late ito matulog dahil hindi ito pwede sa bata tulad sa aking anak. Naglinis muna ito sa katawan saka nagbihis ng malinis na pangkatulong na damit. Saka sumampa sa kanyang kama. "Mommy!" malambing nitong sabi. "Hmmmm!" tanging sagot ko habang hinihimas ang kanyang buhok. "Pwede po bang mag kwento po kayo, Any stories po!" lambing na sabi. "Hmmm, sige!" sagot ko dito. "Pero kailangan pagkatapos ay matulog kana, okay?" dagdag kung sabi. "Opo!" sagot naman nya sa akin. "Sige, makinig ka ha, about ito sa isang batang babae na ang kanyang Ama ay nakulong dahil sa isang kasalanan na Hindi sinadya," sabi ko dito. "Ano pong title sa Story po, Mommy?" tanong nya sa akin. "Miracle No. 7!" sagot ko agad. Hanggang inumpisahan ko ang pagkukuwento sa aking anak. "Bata pa lang si Katrina ay nakulong ang kanyang ama," panimula ko.
Chapter 25 Kinabukasan ay maaga akong nagising dahil ngayon araw darating ang pangalawa kung magulang. Agad kung inaasikaso ang aking sarili saka pinuntahan ang aking anak, dahil isasama ko ito sa pagsundo. Hanggang nakarating ako sa kanya silid saka binuksan ko agad. "Baby, gising na!" sabay yugyog sa kanyang katawan upang magising. "Susundin pa natin ang Dady Lo at Mommy La mo," dagdag kung sabi dito. Kaya agaf itong minulat ang kanyang mga mata na kumukurap-kurap pang tuminginnsa akin Kaya ningitian ko ito. "Bakod na anak, maghanda kana rin dahil aalis tayo mamaya mga 6:00 upang maaga tayong makarating doon," malambing kung sabi. "Okay po," sabi nya sa akin. Kaya agad itong bumangon saka pumunta sa banyo upang gawin ang morning routine nito. Agad ko ding inayos ang higaan nito pagkatapos ay agad akong kumuha ng damit upang maisuot nito. "Baby Angie, ang damit mo nasa kama na ha!" pagbibigay alam ko dito. "Thank you po, Mommy!" sagot naman nya sa akin habang nasa bany
Chapter 26 Hindi nagtagal ay agad kaming nakarating sa company kaya agad ko silang pinabuksan ng pintuan. "Good morning, Mr and Mrs Suarez and Ms. Suarez," bati ni guard sa amin saka pinagbuksan kami ng pintuan. "Wow," manghang sabi ni Angie pagpasok namin sa loob. "Ang ganda naman po dito!" dagdag nitong sabi na kina-ngiti naming tatlo pag pasok naming ng lubusang ay agad bumungad sa pangalawang magulang ko ang mga empleyadong nay garlands upang isabit sa kanilang leeg pinamumunuan sa aking secretary na si Ms. Kim. "Welcome Back, Madam at Boss!" sabi ni Ms. Kim saka isinabit sa kanyang kasama ang garlands. "Thank you so much," sabi ni Mommy hanggang dinala naming ito sa loob kung saan ginanap ang pa welcome party. Maging maganda ang nangyayari. Pagkatapos naming dinaraos ang party ay agad naman nila niligpit ang mga kalat. Sinabihan ko si Ms. Kim na ang paglilinis nila ay babayaran ko sila ng cash kaya naging masaya ang mga ibang empleyado. Maraming natirang pagkain kaya
Chapter 27 Paalis na sana kami ng biglang kumatok ang secretary ko, dahil nasa labas ng opisina si Mr. Jackson at nais nya ako nakausap tungkol sa kundisyon ko. Agad akong napalingon kay Dad upang humingi ng paumanhin. "Kausapin mo Anak, sa lobby na lang kami maghintay sayo," sabi nya sa akin. Kaya agad kung pinapasok di Mr. Jackson saka naman umalis si Dad sa loob. Ilang saglit ay pumasok ang aking secretary kasunod nya si Mr. Jackson habang may dala itong folder. "Ms. Kim!" tawag ko sa aking secretary dahil upang tumigil ito sa kaka-hakbang palabas ng opisina. "Please, ipagtimpla mo kami ng tsa-a," magalang na sabi ko. " Thank you!" dagdag kung sabi na syang nagpapaalam sa aming dalawa. "Have a seat, Mr. Jackson!" sabi ko dito. Umupo ito sa harapan ng table ko saka inilabas ang laman sa dala nitong folder, kaya napataas ang kilay ko rito dahil mukhang nagmadali ito at parang may hinahabol na oras. "Ano ang mga -yan Mr. Jackson?" kunwaring hindi ko alam ang nais
Chapter 28 Pagdating ko sa kanilang kinaroroonan ay nakita ko ang mga panuring mata nila Mom at Dad saka ito nagtanong sa akin. "Are you okay, Anak?" tanong ni Mommy Kaya ngumiti ako sa kanyang sinabi. "Opo, wag kayong mag-alala sa akin dahil kanyang Kaya ko ito," ngiti kung sabi kay Mom. Pero si Dad ay tahimik lamang nakikinig sa aming pinag-uusapan. "Mauna ma ako sa inyo Mr. Mrs Suarez at sa iyo rin Ms. Suarez syampre sa pretty na princess ng Suarez si Baby Angie," sabi ni Ms. Kim upang mawala ang tension Kaya napangiti ako sa kanya. "Bye po, Tita pretty like me," sagot naman ni Baby Angie na kinatawa naming lahat. Hinalikan muna ni Ms. Kim ang aking Anak, saka ito hakbang paalis. "Salamat, Ms. Kim!" sabi ko dito ma kumakaway pa. "Anak, tinawag ko Mang Oscar upang doon na lamang sila pasakayin dahil hindi tayo kasya sa isang sasakyan lamang," sabi ni Dad sa akin. "Salamat po, Dad! Tayo na," sabi ko dito nakita kong inalalayan ni Roland ang kanyang asawa dahil ma
Chapter 29 Pagkatapos naibigay nila Dad at Mom ang kanilang pasalubong ay agad naman silang pumanhik sa kanilang silid upang makapag pahinga sila, ngunit dinala nila ang aking anak Kaya wala akong magawa kundi tumango na lang. Gusto kasi nilang makatabi itong matulog dahil namimis raw nila ito kahit nagtatlong araw lang naman kami nawalay sa kanila. Hanggang pinasya kung ihatid ang magpamilya sa kanilang matutuluyan, habang naglalakad kami ay nakita ko sa mata ng kanilang anak ang pagkamangha sa kanyang nakikita. Hanggang nakarating kami sa isang bahay Kaya agad ko itong binuksan upang makapasok na sila doon, pagbukas ko ay bumungad sa magpamilya ang isang di kalakihang sofa at mga groceries na hindi pa naayos at hindi pa nabubuksan. Agad kung binigay ang susi kay Roland kaya agad nagsalita ang kanilang anak. "Papa, dito na po ba tayo titira?" tanong sa kanyang anak. Agad namang tumango si Roland sa tanong ng kanyang anak. "Kung ganoon, hindi na po tayo maiinitan, mauulanan at
Chapter 122 "Yung mga ancient artifacts po, Daddy. Ang dami pong interesting na bagay at kwento tungkol sa ating kasaysayan," sagot ni Gabriel, habang kumikislap ang mga mata. "Ang saya naman! Proud kami sa'yo, anak. Ang dami mong natututunan," sabi ni Angie, habang niyayakap din si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Salamat po, Daddy," sabi ni Gabriel, habang nakangiti. Habang nagkukwentuhan kami, napansin namin ang kambal na sina Danae at Daniel na abala sa kanilang mga drawings. "Wow, ang gaganda ng mga drawings niyo! Ano 'yan?" tanong ko, habang tinitingnan ang kanilang mga gawa. "Mommy, Daddy, ito po yung mga drawings namin ng mga bayani na natutunan namin sa school," sagot ni Danae, habang ipinapakita ang kanyang drawing. "Ang galing naman! Ang creative ninyo talaga," sabi ni Angie, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. Pagkatapos ng kwentuhan at pagpapakita ng mga gawa, nagdesisyon kaming maghanda ng espesyal na hapunan para sa buong pamilya. "Tara, mga anak, magluto t
Chapter 121 "Ang galing naman! Good luck sa presentation mo, anak. Alam kong magagawa mo 'yan nang mahusay," sabi ko, habang hinahaplos ang balikat ni Gabriel. "Salamat po, Daddy. Gagawin ko po ang best ko," sagot ni Gabriel, habang ngumiti. Pagkatapos ng almusal, hinatid namin ang mga bata sa school at nagtungo na kami ni Angie sa opisina. "Love, ready ka na ba para sa mga meetings natin ngayon?" tanong ko kay Angie habang nagmamaneho. "Oo, Love. Kailangan nating siguraduhin na maayos ang lahat at walang magiging problema," sagot ni Angie, habang tinitingnan ang mga notes niya. Pagdating namin sa opisina, sinalubong kami ni Mia. "Good morning, Ma'am Angie, Sir Rocky. Ready na po ang conference room para sa meeting natin," sabi ni Mia, habang inaayos ang mga dokumento. "Salamat, Mia. Tara na, Love. Let's get this day started," sabi ko, habang inaakay si Angie papunta sa conference room. Habang naglalakad kami papunta sa conference room, naramdaman ko ang excitement at det
Chapter 120 Rocky POV Pagpasok namin sa conference room, naroon na ang mga department heads at naghihintay. Agad kaming naupo at sinimulan ang meeting. "Good morning, everyone. Salamat sa inyong pagdating. Kailangan nating pag-usapan ang mga bagong security measures na ipapatupad natin," simula ni Angie, habang tinitingnan ang mga tauhan. "Unang-una, nais naming ipaalam na lahat ng access sa mga sensitibong dokumento ay lilimitahan na lamang sa mga authorized personnel. Kailangan din nating paigtingin ang monitoring at reporting ng mga activities sa ating sistema," dagdag ko, habang ipinapakita ang mga bagong patakaran sa projector. "Yes, Sir Rocky. Susundin po namin ang mga bagong patakaran. Mahalaga po talagang maprotektahan natin ang ating mga dokumento," sabi ni Mark, ang head ng IT department. "Salamat, Mark. At gusto rin naming ipaalam na bukas ang aming pintuan para sa anumang katanungan o concerns na mayroon kayo. Huwag kayong mag-atubiling lumapit sa amin," sabi ni A
Chapter 119 Angie POV Pagdating namin sa bahay, sinalubong kami ni Gabriel na may hawak na mga libro at notes. "Daddy, Mommy, salamat po at nandito na kayo. Kailangan ko po ng tulong sa project namin tungkol sa mga bayani," sabi ni Gabriel, habang excited na ipinapakita ang kanyang mga notes. "Sige, anak. Tulungan ka namin," sabi ko, habang inaayos ang mga gamit sa mesa. Habang nag-uusap kami tungkol sa mga bayani ng ating bansa, naramdaman ko ang saya at pagmamalasakit ni Gabriel sa kanyang proyekto. "Mommy, sino po ang paborito niyong bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan ako. "Marami akong paboritong bayani, anak. Pero isa sa mga hinahangaan ko talaga ay si Jose Rizal dahil sa kanyang talino at pagmamahal sa bayan," sagot ko, habang ngumingiti. "Wow, ang galing po niya. Paano naman po si Daddy? Sino po ang paborito niyang bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan si Rocky. "Si Andres Bonifacio, anak. Dahil sa kanyang tapang at determinasyon na ipaglaban ang kal
Chapter 118 Pagkatapos ng kwentuhan, hinalikan namin ang mga bata at siniguradong maayos ang kanilang pagkakahiga. "Goodnight, mga anak. Mahal na mahal namin kayo," sabi ko, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. "Goodnight, Mommy. Goodnight, Daddy. Mahal din namin kayo," sagot ng kambal na sina Danae at Daniel nang sabay-sabay, habang unti-unti nang pumipikit ang kanilang mga mata. Ang panganay naming anak na si Gabriel ay sumunod sa amin palabas ng kwarto. Maingat kaming lumabas upang hindi magising ang kanyang bunsong kambal na kapatid. Paglabas namin, tumingin si Gabriel sa amin at ngumiti. "Mommy, Daddy, salamat po sa kwento. Ang saya-saya po," sabi ni Gabriel, habang hinahawakan ang kamay ko. "You're welcome, anak. Alam mo, mahal na mahal ka namin," sabi ni Angie, habang niyayakap si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Mahal ko rin po kayo," sagot ni Gabriel, habang niyayakap si Angie. "Gabriel, magpahinga ka na rin ha? Mahaba ang araw mo bukas," sabi ko, habang hinahaplos ang
Chapter 117 Rocky POV Hindi ko maiwasang mabigla, dahil kauna-unahang pagkakataon ay nakita kong nagalit si Angie nang ganun. Pero buti na lang at naayos agad ang problema. Kaya ngayon, bumalik na siya sa kanyang malambing na boses at kalmado na ulit. "Love, salamat sa pag-intindi at suporta mo," sabi ko, habang tinitingnan siya. "Alam kong mahirap ang sitwasyon, pero natutuwa ako na nagawa nating ayusin ito ng magkasama." "Salamat din, Love. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ito kung wala ka," sagot ni Angie, habang hinahawakan ang kamay ko. Habang magkasama kami sa opisina, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon na unti-unting nawawala. Alam kong marami pa kaming kailangang gawin para masigurong ligtas at maayos ang lahat, pero masaya ako na nandito kami para sa isa't isa. "Love, kailangan nating siguraduhin na hindi na mauulit ang ganitong insidente. Kailangan nating magpatupad ng mas mahigpit na security measures at paigtingin ang komunikasyon sa mga tauhan," sabi ko, haba
Chapter 116 Angie POV Habang naghihintay kami ng mga department heads, sinubukan kong kalmahin ang sarili ko. Alam kong kailangan kong maging matatag para sa mga tauhan namin, pero hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot at pagkabahala. "Arnold, alam kong mahirap ang sitwasyon mo ngayon. Pero sana maging leksyon ito para sa iyo. Huwag mong hayaan na ang isang pagkakamali ay sirain ang buong buhay mo," sabi ni Rocky, habang tinitingnan si Arnold. "Salamat, Rocky. Natutunan ko na ang leksyon ko. Sana mapatawad ninyo ako," sagot ni Arnold, na halatang nagsisisi. "Arnold, alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo. Pero gusto kong malaman mo na hindi namin intensyon na pahirapan ka. Kailangan lang naming siguraduhin na ligtas ang negosyo at ang mga tauhan namin," sabi ko, habang pinipilit na maging kalmado ang boses ko. "Pasensya na talaga, Angie. Alam kong mali ang ginawa ko," sagot ni Arnold, na halos maluha. "Arnold, ang importante ngayon ay natutunan mo ang leksyon. Sana sa susuno
Chapter 115 Rocky POV Habang papunta kami sa address ni Arnold, naramdaman ko ang tensyon sa loob ng sasakyan. Alam kong galit na galit si Angie, at kailangan kong maging kalmado para sa aming dalawa. "Love, kalma lang. Kakausapin natin siya ng maayos. Kailangan nating malaman ang totoo," sabi ko, habang hinahawakan ang kanyang kamay. "Alam ko, Love. Pero hindi ko maiwasang magalit. Sobrang importante ng mga dokumentong iyon," sagot ni Angie, habang pilit na pinapakalma ang sarili. Nang makarating kami sa address, nakita namin ang isang maliit na apartment building. Huminga ako nang malalim at tinapik si Angie sa balikat. "Love, nandito na tayo. Mag-ingat tayo," sabi ko, habang bumababa ng sasakyan. Pumunta kami sa unit na nakalista sa papel. Kumakatok ako nang marahan sa pinto. "Arnold Santos, nandiyan ka ba? Kami ito, sina Angie at Rocky. Kailangan ka naming makausap," sabi ko, habang hinihintay ang sagot mula sa loob. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto at lumabas si Arnold.
Chapter 114 "Love, mukhang ito na ang taong may kinalaman sa pagkawala ng mga dokumento," sabi ni Rocky, habang patuloy na pinapanood ang footage. Hindi ko inaalis ang aking mata sa monitor ng CCTV. "Oo nga, Love. Kailangan nating malaman kung sino siya at kung paano siya nakapasok dito," sagot ko, habang nararamdaman ang pagbalik ng galit. Ilang sandali pa, bumalik si Mia na may kasamang security guard. "Ma'am Angie, may report po na may isang bisita kahapon na hindi nakalista sa logbook. Mukhang ito po ang tao sa footage," sabi ni Mia, habang ipinapakita ang logbook. Hindi ko maiwasang maningkit ang aking mga matang tumingin sa pangalan naruon. "Tingnan natin," sabi ko, habang tinitingnan ang logbook. Nakita ko ang pangalan ng bisita, ngunit hindi ko pa rin siya kilala kaya hindi ko maiwasang mas lalong maningkit ang aking mga mata. "Mark, pakitawag ang HR at itanong kung may kilala silang tao na ito," utos ko dito na may madiing sabi, habang iniabot ang logbook sa kanya.