Chapter 30 "Tungkol saan po, Dad?" takang tanong ko dito. "Tungkol sa lalake kanina, sya ba ang Ama sa aming apo?" agad akong napatingin kay Daddy sa kanyang sinabi. Kaya agad akong napatango dahil nakita kung seryoso ito sa kanyang tanong sa akin. "Kung ganoon, sya ba ang dahilan kung bakit namumugto ang iyong mga mata, Anak?" tanong muli nya sa akin. "Y-yes, Dad!" agad kung sagot. "Bakit? Sinaktan ka nya muli?" agad akong umiling sa sinabi ni Dad sa akin saka ngumiti ako. "Hindi po, Dad!" maikling sagot ko. "Kung ganoon, anong kailangan nya sayo?" tanong muli nito sa akin. "Nais nyang humingi nang. . . " tumikhim muna ako saka pinapatuloy ko ang aking sinabi. "Nais nyang humingi nang kapatawaran sa akin, Dad! Pero hindi ko kayang ibigay sa kanyang ngayon. Kasi, kasi andito pa sa aking puso ang sakit, Dad. Subrang sakit na isang taong minahal mo ng lubusan at nilabanan mo ng buong buhay ay isa rin palang sinungaling, mapanlinlang at manloloko," sabi ko dito na
Chapter 31 "Salamat sa inyong napakasap na kape," sabi ko sa kanila. "Walang anuman po," sagot sa nagbigay sa akin ng kape. Hanggang tinulungan ko silang mag hiwa ng mga sangkap para sa uulamin namin ngayon umaga. Hindi mag tagal ay agad itong natapos kaya agad niluto ni Manang ang mga ito. Pagkatapos ay tinulungan ko silang sa paglagay sa table hindi nagtagal ay bumaba na sina Dad at Mom kasama si Angie. "Good morning, Mom, Dad at may baby Angie!" bati ko sa kanilang tatlo. "Good morning too, Mommy!" sagot naman ni Angie sa akin Kaya agad ko itong kinarga at hinalikan sa pisngi. "Ang aga mo yata, Anak! May lakad ka ba?" tanong ni Mommy sa akin. "Ah, oo po! Dad pwede po bang ibalik ko na sa inyo ang pagmamahala sa company ninyo, kasi may photoshoot ako mamayang hapon at ngayon umaga ay pupunta ako sa hospital upang ipagamot ko ang asawa ni Roland," mahaba kung sabi. "Oo naman, Anak!" sagot ni Dad sa akin. "Thanks Dad!" sabi ko dito. Hanggang Nag-umpisa na kaming kuma
Chapter 32 Agad naman itong humingi ng paumanhin dahil hindi nya agad ako nakilala. Hanggang tumayo ito sa kanyang kinauupuan saka pumunta sa may pintuan at binuksan nya ito. "Salamat," pagsasalamat ko dito. "Walang anumang, Ms. Suarez. Pasensya na talaga kung hindi kita agad nakilala," sabi nya sa akin saka naman akong tumango sa kanyang sinabi. Pagpasok ko ay agad naman akong sinalubong sa aking sadya saka kami tuluyang pumasok sa loob. "Upon kayo, Ms. Suarez!" sabi ni Mr. Rodriguez sa akin Kaya agad ko ring sinabihan ang dalagitang kasama ko. "Pasensya na kung makalat ang aking lamesa, may mga papeles kasi akong pinag-aralan," hingin paumanhin nya sa akin. "Okay lang Mr. Rodriguez!" sani ko dito. " Ako ang dapat humihingi ng pasensya sayo dahil na disturbo pa yata kita," dagdag kung sabi. "Kung hindi mo masamain, nais kung malaman kung anong sadya mo, Ms. Suarez?" tanong nya sa akin. "Lumingon muna ako sa aking katabi ngayon ay tahimik lang nakikinig sa aming
Chapter 33 Andrew POV "Ano bang nangyayari sayong bata ka ha!" bungad sa magaling kung Ina habang pababa ako sa aking kotse, masakit pa ang aking ulo dahil sa alak na aking ininom kagabi Kaya inumaga akong naka-uwi. Hindi ko ito pinsan tuloy-tuloy akong naglalakad patungo sa loob ng mansyon. "Hanggang ngayon ba ay galit ka pa rin sa akin? Kaya ayaw mo nang umuwi sa mansyon, Andrew?" tanong sa aking Ina Kaya agad akong huminto saka hinarap ito. " Pagod ako Mom, nais ko munang magpahinga!" mahinahon kung sabi dito. "Yan, yan ang lagi mong sinasabi kung tinatanong kita, lagi na lang yan ang katwiran mo. Hindi mo na ako tinuring Ina mo!" Galit nitong sabi sa akin pero himdi ko na lamang pinansin ito. Agad akong bumalik naglakad patungo sa hagdan. Nasa tatlong baitang lamang ako ng nakatanggap ako ng isang text messages galing sa nirentahan kung tao upang sundan kung saan magpunta si Rhian. Pagbasa ko ay agad akong bumalik sa aking pinaggalingan Kaya agad na naman akon
Chapter 34 Hindi ko na malayang tumayo na pala ako habang nakatingin sa dalawang babaeng naghahabulan at nag tatawanan. Na hinto lamang ako ng makitang umalis na sila sa dalampasigan kaya agad rin akong tumalikod at nagmamadaling humalo sa mga taong naroon. 'Shit, ano kaba Andrew. Muntik ka nang makita!' sabi ko sa aking sarili at nagmumukha akong isang wanted na criminal na nagtatago sa batas. Ilang sandali ay narinig ko na itong nagpapa-alam sa kanyang mga kasamahan. Dahil doon ay agad akong umalis sa aking kina tataguan upang pumunta sa aking kotse. Ilang saglit ay nakita ko itong naglalakad patungo sa may exist kaya agad kung binuhay ang makina sa aking kotse saka pina-andar ito ng mabagal hanggang nakalabas ako sa may parking area sa beach resort. Nakita ko itong may tinatawagan ilang sandali ay agad rin itong sumakay sa isang cab kaya agad ko itong sinundan para makasigurong ligtas itong makauwi sa kanila. Nasa habaan ako sa pagmamaneho ay napansin kung hindi ito ang
Chapter 35 Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko habang nakita ko iyong masayang namimili ng damit hanggang nakita ko itong pumunta sa may counter upang bayaran ang mga pinamili nito. Hanggang nag ring ang aking phone kaya agad ko itong tiningnan kung sinong tumawag. Mom calling. . . . Hindi ko na sana sagutin kaya lang bigla kasi itong lumingon sa aking direksyon kaya na pindot ko ang answer button. "Hello!" sabi ko sa kabilang linya. "Son, go home early because I have something important to tell you!" sabi ng aking Ina. "Tomorrow, because I have something important to attend to," sagot ko agad dito. "Is that more important than what I have to say?" sabi nya sa akin na pa galit ang boses. Kaya agad rin akong naghanap ng paraan upang patayin ko na ang aking phone. "Yes! so you can just say those things tomorrow, then I'll be leaving." Sambit ko dahil nakita ko si Rhian na papaalis na ito habang tulak-tulak ang cart na nilalagyan sa kanyang pinamili. Hangga
Chapter 36 Hindi ko alam kung saan ng galing ang matanda pero dahil sa kanya sinabi ay naliwanagan ang aking pag-iisip at gumaan ang aking damdamin. Kaya agad akong sumakay sa aking kotse at pinaandar pabalik sa aking dina-daanan ko kanina. Mapasulyap ako sa aking relos dahil mag eleven (11) pm na pala. Kaya na pag-disesyunan ko na lang na dumeretso sa mansyon, iwasan ko munang maglasing upang makabuo ako ng magandang plano upang mapaamo ko muli si Rhian at maging buo na kami bilang mag-asawa. Sa ngayon ay kailangan kung umuwi para makapagpahinga ang aking utak at katawan. Habang nasa kalagitnaan ako sa aking pagpatakbo ay di ko maiwasang maisip kung anong lugar itong pinuntahan ko at sa tingin ko ay malayo ito sa syudad. Hanggang may nakita akong isang tindahan kaya agad akong huminto upang nagtanong kung anong lugar ito. "Magandang gabi, Ali!" pagbati ko dito kaya agad itong tumingin sa akin saka ngumiti. "Magandang gabi din sayo, Iho! Mukhang hindi ka talaga rito?" sab
Chapter 37 Ilang sandali ay agad baba si Manang kasama ang isang katulong. "Tapos na, Iho!" sabi nya sa akin. "Matulog kana upang makapag-pahinga ka," dagdag nyang sabi. "Salamat sa inyong dalawa, Manang!" sabi ko dito. "Walang anuman, Iho!" pagkatapos nitong sabihin ay agad rin akong pumunta sa aking silid. Nagbuntong hininga na lamang ako sa ginawa ng aking Ina. Upang mawala ang ang pananakit sa aking ulo ay agad akong pumasok sa banyo saka ako naligo upang mahimas-masan ang aking pagka-inis sa ginawa ng aking Ina. Pagkatapos kung maligo ay agad ako nagbihis at pinatuyo ko ang aking buhok gamit ang tuwalyang pinupunas ko sa basa kung katawan. Nang natuyo na ito ay agad akong humiga saka pinikit ang aking mga mata. _________________________________ Agad akong na alimpungatan ng masinagan ang aking mukha sa sikat nb araw kaya agad kung minulat ang mga mata ko at napagtanto ng tinatanghali akong nagising kaya agad kong bumangon at umurong patungo sa headboard ng k