“SOBRANG BUSY MO kase, Bakla!” naiinis na komento sa kanya ni Ruffa. “Nandito ka na lang din naman sa salon, magpaayos ka na rin!”Lalong nalukot ang mukha ni Liberty dahil sa sinabi ng kaibigan. Kukonsultahin niya lang naman ito sa magiging desisyon niya tapos sa kung anu-ano na naman siya nito hinila.“Matagal na kitang gustong i-transform kung hindi ko lang iniisip iyang asawa mong mahilig mag-one, two, three!” “Kaya nga day off ‘di ba? Ibig sabihin pahinga—”“Ano bang gagawin natin? Magpapahinga nga tayo! Kaya kung ako sa ‘yo, umupo ka na riyan bago ako pa ang humila sa buhok mong bakla ka!”Dahil sa panghihila, wala ng nagawa si Liberty kung hindi maupo sa upuan na may salamin sa harapan. “Para hindi ka mainip, habang nagkikwentuhan tayo, paaayos na rin ako ng buhok!” Bahagyang napailing si Liberty. Alam na alam talaga ng kaibigan niya ang ugali niya. Ayaw na ayaw niyang nagpapaayos dahil sa maraming proseso. Isa pa ang iniisip niya ay ang gastos. Bago maiayos ang sarili, kail
LUMULUTANG PA RIN si Liberty sa hindi kapani-paniwalang balitang narinig sa kanyang kaibigan nang matapos sila sa buong araw na pagpapaayos ng buhok. Inabutan na sila ng hatinggabi ngunit hindi naman siya nagsisisi dahil nakita niya ang malaking pagbabago sa kanya. Nang magsabi ang kaibigan niya na ihahatid na siya nito o kaya naman ay sumabay na sa kanila ni Charles ay hindi na siya pumayag. Ayaw niya ng maabala ang dalawa dahil maghapon niya ng kasama ang kaibigan.Kaagad niyang pinaandar ang kotse patungo sa convenience store para bumili muna ng aalmusalin bukas. Akmang liliko na siyang muli nang mapansin niya ang tumatakbonng ginang na patungo sa kanyang direksyon. Walang pagdadalawang-isip, kaagad niyang pinaharurot ang sasakyan patungo roon. Ibinaba riya rin ang salamin upang marinig ang sigaw nito.Paulit-ulit itong nanghihingi ng tulong kaya naman mas pinabilis niya pa ang pagpapatakbo. Nang malapit na sa kanya ang ginang ay hindi niya ito hinintuan. Nagpatuloy siya hanggan
PAROO’T PARITO ANG lakad ng sekretarya ni King habang nasa loob sila ng hospital kung saan isinugod si Liberty. Kalahating oras na rin silang naroon kaya hindi na ito mapakali.“Why don't you just go with my mom?” tanong niya sa kaibigan matapos na itinangala ang ulo upang hilutin ang kanyang sintido. “Nahihilo ako sa kaiikot mo, James.”“Ano ba kaseng nangyari?” hindi na naman nito mapigilang magtanong. “Ano na lang ang sasabihin ng magaling mong pamangkin kapag nalaman niyang sangkot ka sa nangyari sa asawa niya?”Bahagya ang naging pagngisi ni King. Para namang may kasalanan talaga siya sa nangyari. Isa pa, sa dinami-rami ng pwedeng makasalubong ng ina ay hindi niya inaasahan na si Liberty pa iyon.“Pero alam mo, King, swerte ka na si Liberty ang naroon. Isipin mo, kung iba-iba iyon baka umatras na lalo pa’t may patalim iyong salarin ‘di ba? Edi hanggang ngayon naghahanap pa siguro tayo kay tita.”Bahagyang kumunot ang noo niya dahil may punto ang sinabi nito.“Sa totoo lang, paki
LALONG BUMABAKAS SA mukha ni Liberty ang matinding pamumula sa tuwing maaalala niya ang nakakahiyang ginawa kay King. Bakit ba naman kase hinubaran niya ang lalaki nang hindi manlang tinatanong kung pwede niya iyong gawin? Masyadong umiral sa kanya ang pag-aalala at pagkataranta nang hindi nag-iisip.Ilang minuto na itong wala sa kwartong inaakupa niya dahil sa pagtatahi ng sugat ng lalaki. Sa tuwing naalala niya iyon, hindi niya maiwasang mapangiwi. “Paano niya nakakayang hindi magpatingin ng sugat nang ganoon kalalim? Manhid ba siya? Hindi niya alam na may sugat siya?” Umiiling niyang sunod-sunod na tanong sa sarili.Nabaling din ang tingin ni Liberty sa kamay niya. Malalim ang sugat na natamo niya mula sa pagsangga ng patalim. Kung anong tapang ang mayroon siya para magawa iyon ay hindi niya alam.“Sana ganyan ka rin sa sarili mo, Liberty. Handa kang ipaglaban ang iba pero hindi mo magawa sa sarilli mo…” mahina niyang sambit. “Be kind to yourself, please… you are all you have. No
KATULAD NG BILIN ng doktor, nanatili pa ng isang araw sa hospital si Liberty nang sa ganoon ay mahintay niya na rin ang findings sa kanya. Nang makita na maayos naman ang lagay niya ay saka lamang siya nakalabas kinabukasan ng hospital.“Bakla!” malakas na boses ni Ruffa ang naging bida sa hospital ward nang makita siya nito.Kaagad ding ibinigay ng kaibigan niya ang pumpon ng pulang rosas bago siya yakapin nang mahigpit. Bago pa man siya maubusan ng hininga ay binitiwan din siya ni Ruffa. “Bakla, alam mo pinag-aalala mo ‘ko!” sambit na naman nito. “Kung hindi pa kita tinawagan, hindi ko pa malalaman na nasa hospital ka. Maaga talagang huhulas ang beauty ko sa ‘yong babaeta ka!” Akmang sasabunutan pa sana siya ni Ruffa nang humarang ang nurse sa pagitan nila.“Pasensya na po, kabilin-bilinan ni Mr. Salvantez na ihatid siya sa sasakyan ng mapayapa.Natawa si Liberty nang makita ang ekspresyon ng nurse. “Okay lang po. Sanay na ako sa paganyan niya. Love language niya ang manakit kapag
ILANG ARAW NG puyat si Liberty dahil sa paggawa ng panibagong framework para sa ilalabas nilang application. Naka-take down na rin ang mismong site kung saan inilabas ng Salvantez Tech. Corp. ang ilo-launch sanang application ng mga ito na kapareho ng kanila matapos niyang magbigay kay Charles ng pwede nilang gamitin na pang-counter attack sa ginawa nilang desisyon.“Hoy, Teh! Literal na keep bleeding ka ano?” tanong ni Ruffa. “Nagdudugo na iyang palad mo pero tuloy-tuloy ka pa rin.” Umiiling na komento nito.Hindi niya magawang sagutin ang kaibigan dahil sa sunod-sunod na pagtitipa niya sa harapan ng monitor. Alam niyang kapag huminto siya sa delikadong parte na ito ay magiging komplikado na ang mga nasimulan niya. Hindi na rin siya inabala ni Ruffa dahil alam na naman nito ang ugali niya kapag may ginagawa. Ilang araw na rin siyang sinasamahan ng kaibigan sa apartment niya dala ng pag-aalala nito. Kaysa kulitin siya katatawag nito ay pinagdala niya na lamang ng damit si Ruffa.“Hi
ITO ANG UNANG beses na magtungo si Liberty sa salo-salo ng mga Salvantez na hindi niya kasabay si Duncan. Inimbeta siya ng asawa bilang kapareha nito nang gabing iyon ngunit hindi siya nagbigay ng kahit na anong sagot dito. Nag-iwan din ito ng damit na susuotin sa gabing iyon ngunit hindi sinuot ni Liberty danhil wala siyang balak na magpunta.Nang ang lolo na ng asawa ang nangumbita sa kanya, hindi niya magawang tanggihan ang matanda dahil sa buong Salvantez, ito ang isa sa mga tanging tao na pinakitaan siya ng mabuti.Ayon sa kanyang nalaman, ang tema ng gabi ay anything fancy but not red ngunit may pula ang napili niyang suotin na nakapagbigay ng pagtataas ng kilay sa ibang kamag-anak ni Duncan. Kung dati, sa tingin pa lamang ng ibang Salvantez ay maaring hindi niya na maingat ang ulo dahil sa pagkapahiya kahit wala naman siyang ginawang kabastos-bastos sa mga ito. Ngunit, iba ang ang gabing iyon, taas-noo siyang naglakad habang sa gitna pa napiling dumaan.Maririnig ang bulungan
DAHIL HINDI NAMAN masyadong nagtagal si Liberty sa party ng mga Salvantez, nagpalit lamang siya ng damit at naglinis bago magdesisyong puntahan ang nanay ni King na nasa hospital. Gusto niyang tuparin ang pangako rito na bibisita kapag hindi siya abala sa ibang gawain.Isang malapad na ngiti kaagad ang pinakawalan niya nang makitang suot pa rin nito ang sapatos na ibinigay niya. Binati rin siya ng nurse na nagbabantay rito nang maibaba ang mga prutas na pasalubong niya.“Kumusta na po kayo?” tanong niya sa ginang. “Pwede pong ako na ang gagawa?”“Ah… ano… sige po. Thank you,” sagot ng nagbabantay sa ginang matapos na iabot sa kanya ang suklay nito.Habang sinusuklayan ang makapal at ma
“D-DIYOS KO NAMAN…” mahinang bulong ni Cole. “Ang yaman-yaman mo, gusto mo magnakaw tayo?” Ilang beses na nahilamos ni King ang palad niya sa kanyang mukha. May magagawa ba siya kung ito ang gusto ng asawa niya?“Huwag kang tumawa riyan, Charles! Kasama ka ring magnanakaw!” pagbabanta ni Cole sa kaibigan.Ganoon na lamang ang pagsibangot ni Charles. Hindi rin ito nakaligtas sa paglilihi ni Liberty. Ngayon tuloy magkakasama silang apat para lamang gawin ang isang bagay na kailanman ay hindi nila akalaing magagawa.“Secretary lang naman ako, bakit kailangan kong masali rito?” tanong din ni James.“All for one, one for all! Kapag nakulong naman tayo magkakasama rin.” Umiiling na sambit ni Charles habang todo pa rin ang pagyuko sa pagpasok nila sa bakuran nang may bakuran.“Paano ba nalaman ng asawa mo na may kambal na saging dito, King?” problemadong tanong ni Cole.“I don’t know,” sagot ni King na pulang-pula na ang mukha dahil sa kahihiyan. “Malamang niyan kasama niya na naman si Ruff
DAMA NI KING ang pagbagal ng kanyang mundo. Kung maaari lamang din ay gusto niya ng pahintuin ang pag-ikot nito. Si Liberty lamang ang kanyang nakikita. Ang babaeng dati’y pinangarap niya lamang ay narito sa kanyang harapan at ikakasal sa kanya. Tinanggap niyang hindi na ito mapapasakanya dahil may nagmamay-ari ng iba rito. Iyon ang isa sa mga dahilan kung bakit hindi siya nakikita sa pagtitipon ng Salvantez. Ikinakatakot niya na mas magustuhan pa ito at maging dahilan ng kanyang pagkabigo.Maraming pagkakataon na parati siyang kalmado. Kailanman ay hindi niya nailabas ang emosyon sa maraming tao. Ngunit iba ang araw na iyon. Napakaespesyal sa kanya na hindi siya magtatangka na masira. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ni King habang papalapit ang babae na makakasama niya sa panghabangbuhay. Para sa kanya, ang salitang iyon ay isa lamang malaking pantasya ngunit narito na ito at binago kung paano niya tignan ang mundo. Habang patungo sa altar si Liberty, muli niyang naalala ang u
“KILALA NIYO BA ako? Isa akong Romanova! Romanova ako!” “Walang kahit na sinong makakatapak sa akin!” “Kilalanin niyo ang binabangga niyo!”“King, King, come here! Be with me! We should be together—hindi kayo bagay ni Liberty!”Iyon ang mga paulit-ulit na sinasabi ni Olga nang dumalaw sila sa pasilidad kung saan matutukan ito ng mga doktor. Ganito ang sitwasyon nito sa oras na sumpungin ng kanyang sakit. Hindi nila alam kung paano nangyari, ngunit isang araw ay nagiging kaaway na nito ang mga inmate sa kulungan dahil bigla na lamang nagwawala, umiiyak, o kaya naman nagsisigaw.Hindi alam ni Liberty kung anong mararamdaman niya mula sa sitwasyon sinapit nito nang mabaliw. Ang alam niya’y nagmahal lang ito nang totoo. Ngunit ang pagmamahal na iyon ay sobra. At lahat ng labis na nakasasama.Naniniwala din siya na sa oras na ipilit ang sarili sa mga bagay na hindi naman para sa atin, lalo lamang ipamumukha sa atin ng tadhana na hindi ito ibibigay.Humigpit ang hawak ni Lenard sa kamay n
“KAMI NA ANG bahala rito,” sabi ni Jude na kadarating lamang sa pinangyarihan ng insidente. “Huwag niyong hayaan na pagpyestahan ng media si Benjamin,” sabi ni Cole. “Sa kabila ng mga nagawa ng kapatid niya, naging mabait pa rin sa akin ang tatay nila King.”“I know what I am doing,” sagot naman ni Jude.Dumating ang mga pulis sa pinangyarihan ng insidente habang si King ay tulala pa rin. Kinailangan pa siyang tulungan ng kaibigan para lamang makatayo mula sa pagkakasalampak.“L-let’s go to the hospital…” iyon kaagad ang sinabi niya rito.Hindi niya na nagawa pang intindihin ang mga naging tanong sa kanya ng pulis at tanging ang nasa isipan lamang ay ang asawa na maaaring nahihirapan ngayon sa panganganak.Nagpatiuna rin si Cole sa kanya upang ito na ang magmaneho ng sasakyan.Habang nasa biyahe sila ay mas tumitindi ang kaba na kanyang nararamdaman. Matindi pa rin ang pagkakapisil niya sa braso na may sugat. Siya na mismo ang kumontra na magpagamot at gawin na lamang iyon sa hospital
HINDI SI KING ang uri ng tao na gagawa pa ng pagsisihan niya sa huli. Nakalimutan ng mga ito na kung ang kalaban niya ay tuso, mas nagiging tuso rin siya at hindi mapagpatawad. Kaya naman nang makita niya ang ngisi ng kapatid noong mahuli ito ng mga pulis, kaagad ang naging pagdedesisyon niya. Plinano niya ang mga hakbang na gagawin nang walang makakapansin sa kanya.Kaagad ang naging pagtawag niya kay Cole at sinabi na sikretong magpadala ng mga tauhan sa kanilang bahay. Malaki ang koneksyon nito, mabilis na nakakuha ito ng bilang na kakailanganin. Hindi rin gumawa ang mga ito ng hakbang nang patayin ang tauhan niya na nagbabantay sa tarangkahan. Iyon lamang ang nakitang paraan nito upang mailigtas pa ang mas maraming buhay na nasa looban.Habang nasa byahe ang sinasakyan niya kasama ng mga tauhan ni Benjamin ay nagsisimula namang magdis-arma ng bomba ang mga eksperto sa panig ni Cole. Kinailangan niyang makakuha ng maraming oras para gawin iyon.Nang mga sandaling iyon din ay nahuli
“A-ANO?” NAPABALIKWAS NG tayo si Liberty nang marinig ang naging pag-uusap ni Benjamin at King.Hindi niya alam kung dahil din sa kaba kaya ganoon na lamang ang pagguhit ng sakit sa kanyang tiyan pababa sa kanyang hita.“B-bomba?” hindi niya makapaniwalang sambit habang hawak pa rin ang kanyang tiyan. “Ang bahay napapalibutan ng bomba?” Mali ba na umuwi sila? Dahil sa pagpupumilit niya na sa sariling bansa makapanganak ito ang sasapitin nila. Kung nanahimik na lang sana siya sa ibang bansa kung saan malayo sa lahat, maaaring hindi niya pa nailagay sa panganib ang buhay ng kapatid at ng mga taong isinama niya sa pag-uwi.“Why are you crying?” kalmadong tanong sa kanya ni King. “Don’t cry, Mi Raina. I am here. Walang mangyayari sa inyo ng anak natin.”Dahil sa sinabi ni King, lalong bumagsak ang kanyang luha.Paano nito nakuhang maging kalmado sa kabila ng sitwasyon? Kailan ba sila lulubayan ng mga problemang hindi matapos-tapos?Sa matinding kaba at takot na nararamdaman, hindi na nak
HINDI NAKAGALAW SI King sa kanyang kinatatayuan. Pakiramdam niya’y namamalikmata lamang siya habang nakatingin sa babaeng inaasam-asam na muling makita.Ang huling sinuot din ni Liberty ang natatanging alaala ang mayroon siya sa bahay na nakalagay pa sa kanyang unan upang sa tuwing mami-miss niya ito ay yakap niya nang mahigpit iyon.At ngayong nasa harapan niya ang babaeng kamukha ng babaeng tanaw niya lamang dati sa malayo ay hindi siya makapaniwala. Tulala sa ilang segundo sa kanyang pagkakatayo si King bago bumaba ang tingin sa tyan nito na napakalaki na.“Tititigan na lamang ba natin ang isa’t isa?” natatawang tanong ni Liberty sa kanya. “Hindi mo ba ako yayakapin, King?”Napadilat-pikit ng mga mata niya ang binata. Ang tingin ay na kay Liberty pa rin. Totoo ba talaga ang kanyang nakikita? Hindi ba ito parte ng kanyang ilusyon? Dama niya ang panghihina ng mga tuhod nang sandaling iyon. Habang ang kanyang luha ay pabagsak na sa kanyang mga mata. Hindi niya rin matagpuan ang saril
HINDI KAILANMAN PUMASOK sa isipan ni King na aabot ang ganito sa lahat. Hindi niya hiniling na magdusa ang pamangkin sa mga pagkakasala nitong nagawa sa paraang mararamdaman nito na bangungot na ang karma na dumating sa kanya. Sa ilang araw na pananatili nito sa hospital, hindi niya nakita na may iba itong ginawa. Tanging pagtangis lamang na luha nitong ito mismo ang may gawa. Parati rin itong tulala at walang kinakausap na kahit sino.Ang pagpapanggap nito, hindi niya akalain na magiging totoo. Isa na ito ngayong baldado.Sa kabila ng mga pagkakasala ni Duncan sa babaeng pinakamamahal niya, hindi umabot sa punto na humiling siya na danasin nito nang triple ang mga ginawang pagkakasala. Sapat ng magbayad ito sa mga kamaliang iyon.Tamang-tama, kapapasok niya lamang sa hospital nang marinig ang sunod-sunod na pagtunog ng alarma kaya ganoon na lamang ang pagkakagulo ng mga pasyente at staff ng hospital na nasa loob.“Code gray! I repeat code gray!” anunsyong narinig niya sa speaker.Hin
HINDI KAILANMAN PUMASOK sa isipan ni King na aabot ang ganito sa lahat. Hindi niya hiniling na magdusa ang pamangkin sa mga pagkakasala nitong nagawa sa paraang mararamdaman nito na bangungot ang karma na dumating sa kanya. Sa ilang araw na pananatili nito sa hospital, hindi niya nakita na may iba itong ginawa kahit magagamit ang isang kamay na walang posas. Tanging pagtangis lamang dahl sa luhang ito mismo ang may gawa. Parati rin itong tulala at walang kinakausap na kahit sino.Ang pagpapanggap nito, hindi niya akalain na magiging totoo. Sa kabila ng mga pagkakasala ni Duncan sa babaeng pinakamamahal niya, hindi umabot sa punto na humiling siya na danasin nito nang triple ang mga pinagdaanan ni Liberty sa buhay.Galit din sa kanya si Victoria. Siya ang sinisisisi nito sa mga kamalasang nagawa ng anak. Hindi siya sumagot. Wala siyang panahong makipagtalo sa mga baluktot na paniniwala nito. Sa oras na pwede na itong lumabas ng hospital, sisimulan na rin ang trial nito. Hindi lamang sa