"Ang ganda mo. Kung narito pa si Albert, mananatili ka pa ring manugang ko," sabi ni Celine habang humahanga kay Sarah. Ngayong gabi, napakaganda ni Sarah sa kanyang simpleng ngunit marangyang silk na damit. Ang mga Swarovski crystals ay nagdagdag ng mas eleganteng dating kay Sarah ngayong gabi.Nasa sala sila at naghahanda nang umalis papuntang hotel para dumalo sa seremonya ng inagurasyon ni Alex."Mananatili akong manugang mo, lalo na't nandito si Prince sa buhay natin," sagot ni Sarah.Umiling si Celine. "Pero sa lalong madaling panahon, magiging asawa ka na ng iba. Kung sana lang ay ikinasal ka kay...""Anong ibig mong sabihin?" biglang tiningala ni Sarah, na abala sa kanyang telepono."I-Ibig kong sabihin, kung mas maaga lang sana dumating si Alex, maaari siyang pumalit kay Albert," sabi ni Celine, pilit na nagpapakumbinsi.Ngumiti si Sarah nang bahagya. Naiintindihan niya ang ibig ipahiwatig ni Celine sa pagbanggit kay Alex. Alam din niyang hindi pabor si Celine sa kanyang
"Troy!" Nanlaki ang mga mata ni Sarah sa gulat nang makita niyang yakap ni Troy ang isang babaeng kilala niya. Nakatayo sila hindi kalayuan sa kama, pero napansin ni Sarah na ang kama ay maayos pa rin at walang gusot, at ang mga damit ni Troy ay buo at walang bakas ng pagkadumihan."Sarah!" Makikita ang takot sa mukha ni Troy habang mabilis niyang binitiwan ang babaeng naka-seksing damit, na si Grace pala. Pero lalo pang kumapit ng mahigpit si Grace kay Troy. Nakita ito ni Sarah at bigla niyang naramdaman ang matalim na kirot sa kanyang dibdib."Troy… Grace! A-ano'ng ginagawa niyong dalawa dito?" Pilit na pinanatili ni Sarah ang kanyang composure. Ayaw niyang magmukhang katawa-tawa sa harap ni Grace. Alam niyang ikatutuwa ni Grace na makitang nasasaktan siya.'Sinadya niya ito.' naisip ni Sarah, bagama’t nagulat at nadismaya siya. Pinilit ni Sarah na huwag itong ipakita sa harap ni Grace. Huminga siya nang malalim, pilit na nagpapakalma."Grace, bitawan mo ako!" galit na utos ni Tr
"Sarah, hindi ba maaga kang umalis? Bakit ngayon ka lang nakauwi?" Halos mapatalon si Sarah nang marinig ang boses ni Celine habang binubuksan niya ang pinto."Nakauwi ka na?" tanong ni Sarah, nagulat. Akala niya ay mas late na makakauwi sina Celine at Alex."Sino ang kasama mong umuwi? Bakit nauna pang makauwi si Joshua kaysa sa'yo?" tanong ni Celine na puno ng pagdududa, habang kunot-noo itong nakatingin."Kasama kong umuwi si Troy," sagot ni Sarah nang kalmado, bagama't palihim niyang binabantayan ang mga kilos ni Celine."Ano? Paano mo naging kasamang umuwi si Troy? Hindi ba siya… uh." Bigla na lang tinakpan ni Celine ang kanyang bibig."May alam ka ba tungkol kay Troy?" Dahan-dahang lumapit si Sarah at tinitigan si Celine nang may pagdududa."Oh, hindi. A-ang ibig kong sabihin, hindi ba hindi siya imbitado sa event ngayong gabi?" Medyo natataranta ang itsura ni Celine."Oh, imbitado siya. Ako ang nag-imbita sa kanya. Nahuli lang siya kaya hinatid niya ako pauwi. At natagal
"Salbahe ka!" Tinitigan ni Roy si Troy nang matalim at puno ng galit. Malalim ang paghinga ng lalaking nasa kalagitnaang edad, at mabilis na umaalon ang kanyang dibdib.Napatigil si Troy, na kararating lang sa harap ng ER, nang makita niyang hysterical na umiiyak sina Roy at ang kanyang pamilya. Napahinto ang kanyang paghinga nang humarap siya sa galit na tingin ng kanyang tiyuhin."Hindi ko…""Pina-drive mo siyang mag-isa habang lasing siya. Siguro wala ka na sa tamang pag-iisip!" Hinablot ni Roy ang kwelyo ng damit ni Troy at itinaas ang malaking katawan nito sa pader."Roy, kumalma ka! Nasa coma si Grace. Dapat tayong magdasal na magising siya!" Mabilis na lumapit si Levin, pilit na pinapakalma si Roy na nagngingitngit sa galit kay Troy."Nasa coma si Grace?" bulong ni Troy, na biglang namutla ang mukha. Bumilis ang tibok ng kanyang puso. Matinding pagsisisi ang bumalot sa kanya. Hindi niya dapat iniwang mag-isa si Grace habang lasing na lasing ito.Ang iniisip lamang ni Troy
Napa-kunot ang noo ni Sarah matapos basahin ang mensahe mula sa wedding organizer na humahawak ng kanyang kasal, na magaganap na lang sa loob ng dalawang linggo."[Magandang umaga, Ms. Johnson. Maaari ka bang pumunta sa aming lugar ngayong araw para sa dress fitting pagkatapos ng tanghalian?]"'Bakit hindi ako sinabihan ni Troy? Hindi ba niya alam?' bulong ni Sarah habang patuloy siyang naghahanda para sa trabaho.Mula nang mangyari ang insidente sa Carla Hotel ilang araw na ang nakalipas, hindi dumalaw si Troy sa kanya. Nananatili pang masama ang loob ni Sarah at ayaw niyang siya ang mag-abot sa kanyang fiancé. Pero may kakaibang pakiramdam na bumabagabag sa kanya. Parang lumayo si Troy nitong mga nakaraang araw. Wala siyang natatanggap na mensahe mula rito, pati na rin ang nakasanayang paghatid tuwing umaga."Ano'ng nangyayari sa kanya?" naisip ni Sarah."Paalis ka na, Sarah? Pasamahin mo na kay Alex!" bati ni Celine habang palabas na ng kwarto si Sarah."Hindi na, salamat. Kail
"Bilang lalaki, kailangan mong panagutan ang kapabayaan mo. Madali naming dalhin ito sa korte. Sinadya mong iwan si Grace nang mag-isa, hindi ba? Gusto mo siyang masaktan, hindi ba?" Umabot na sa sukdulan ang galit ni Roy at hinampas niya ang mesa. Lalong tumindi ang galit niya matapos tumanggi si Troy.Nanatili lang tahimik si Troy. Pero makalipas ang ilang segundo, nag-ipon siya ng lakas ng loob na magsalita."Pero mahal ko si Sarah. At si Grace... palagi ko siyang itinuring na parang kapatid. Paano ko siya mapapakasalan?" maingat na sabi ni Troy, habang nakikita pa rin ang galit sa mga mata ni Roy."Pero iba ito. Kailangan mo lang siyang pasayahin. Bigyan mo siya ng dahilan para gumaling! Sabi ng doktor, nawalan na si Grace ng pag-asa. Wala na siyang gana para mabuhay. Please, Troy." Sa pagkakataong ito, si Lucy na ang nakiusap.Nanigas ang mukha ni Troy. Agad niyang naisip si Sarah. Ang matinding pananabik para sa kanya ay bumalot sa puso niya. Halos isang linggo na mula noong
"Bakit ka tahimik, Troy?" Tumalikod si Sarah patungo sa lalaking katabi niya, tinitigan ang kanyang fiancé nang may matalim na tingin.Sinubukan ni Troy na ngumiti."Hindi ako pumapasok sa opisina nitong mga nakaraang araw. May ilang problema sa iba kong negosyo, pero naayos ko na. Pasensya na at hindi ako masyadong nakikipag-ugnayan nitong mga nakaraang araw. Gusto ko lang tapusin lahat bago ang kasal natin. Gusto ko kayong isama ng mga bata sa bakasyon pagkatapos natin ikasal. Magiging payapa ang honeymoon natin, alam na ligtas ang mga bata kasama natin," mahabang paliwanag ni Troy, at huminga siya nang malalim nang ngumiti si Sarah, kahit na nanatiling hindi mapalagay ang puso niya dahil may tinatago siya."Totoo bang isasama natin ang mga bata sa honeymoon natin?" Tumingin si Sarah kay Troy na may nanunuksong tingin.Napatawa si Troy, aliw sa bago at mas matapang na biro ni Sarah sa kanya."Nakapagpa-book na ako ng hotel na may dalawang kwarto. Para magawa mo pa rin alagaan si
"Troy. Bilisan mo, pumunta ka na sa kwarto ni Grace! Kanina ka pa niya hinihintay," lapit ni Levin kay Troy, na kararating lang sa lobby ng ospital."Ano'ng nangyari? Ano'ng problema kay Grace?" mukhang takot si Troy, nang makita ang maputlang mukha ni Levin."Sinubukan ni Grace na saktan ang sarili niya. Hinila niya 'yung IV at ibang gamit medikal na nakakabit sa katawan niya. Patuloy siyang sumisigaw na hinahanap ka." Pagod na salita ni Levin habang mabilis na naglalakad sa tabi ni Troy.Napabuntong-hininga nang malalim si Troy. Ang mga bagay na matagal na niyang iniintindi ay lalo pang bumigat sa isip niya. Paulit-ulit niyang kinuskos ang mukha niya. Muling pumasok sa isip niya ang imahe ni Sarah.'Sarah, ano'ng gagawin ko? Siguradong hihilingin nina Roy at Lucy na pakasalan ko si Grace,' naisip ni Troy sa kanyang sarili.Patuloy na sumasagi sa isip ni Troy ang mukha ni Sarah sa bawat hakbang niya sa koridor ng ospital. Ang magandang mukha at ngiti ng babaeng sobrang mahal niya