So hello again, napansin kong madaming nagbibigay ng gem and nag-heheart sa aking story. Gusto ko lang sabihin na MARAMING SALAMAT. Hindi niyo alam kung gaano niyo ko napapasaya sa tuwing nakikita kong may nagbabasa nito. Anyway hindi ko pa alam ang aking sunod na update so, hintay-hintay na lang ulit. Madami akong plano sa istoryang ito and ayaw kong madaliin kaya naman inaayos ko talaga step by step ang mga nangyayari. Iyon lang hahaha thank you ulit sa walang sawang pagbabasa at paghihintay. Enjoy reading! Feedbacks and comment are highly appreciated!
Chapter 18[Gelo's POV]"F*CK!"Kinagat ko ang ibabang labi upang magpigil. Nararamdaman kong sumasakit na ang aking ari, gusto ko ng pasukan ang butas ni Con. Gustong-gusto ng gumalaw ng balakang ko pero masasaktan si Con kung hindi ko ihahanda ng ayos ang butas niya, at ayaw kong mangyari 'yon. Mabilis ang naging reaksyon ng aking pagkal*laki nang makitang naka-suot ng panty si Con, ilang buwan din ang itinagal bago ko ulit siya makitang naka-ganito. He looks so erotic wearing it, parang ginawa ang panty na kulay puti na suot niya para sa kanya.Mas lalo lang nag-iinit ang buo kong katawan habang pinagmamasdan ang hubad na ngayong katawan ni Con. Para akong sinisilaban ng apoy dahil sa init kaya naman tinanggal ko na rin ang itim kong tee shirt. Nakita kong pinasadahan ng tingin ni Con ang aking katawan. Mas lalo lang kumikislot ang ari ko dahil sa malagkit niyang tingin na parang dinidilaan ang buo kong katawan, kahit na magkasalubong ang mga kilay niya.Lalo lang akong na-turn on.
Chapter 19 [Nathaniel's POV.] PABALIK-BALIK ako ng lakad sa likurang bahagi ng silid na ito, hindi ako mapakali. Kapag uupo naman ako'y hindi ko mapigilang hindi i-yugyog ang aking isang paa. Natataranta ako. Bawat pagtunog ng segundo sa orasan dito sa conference room ay ang mabilis namang pagkabog ng aking dibdib. Kinakabahan ako. Huwag ko na lang kaya itong ituloy? "Conference Room sa building na 'tin. 5:00 PM sharp." Iyon ang sinabi ko sa kanya pero nangangalahating oras na ang lumipas nang mag-alasingko subalit wala pa rin siya. Pupunta pa ba siya? Siguro hindi na kasi iniiwasan niya nga ako. Pero paano kung late lang siya tapos pumunta nga siya rito at wala na ako? Argh! Kailangan maayos ko na ito ngayon din dahil nahihirapan akong mag-pokus sa ibang mga ginagawa ko. Malapit na ang Season League at hindi puwedeng nasa ibang dimension ang aking pag-iisip. "Anong ginagawa mo rito? Kanina pa uwian, ah?" Itinutok sa akin ng guard ang lingas ng flashlight na hawak niya. Napaiwas a
Chapter 20 [Snow's PoV.] HINDI KO NA maalala kung ilang taon na ang nakakalipas pero may dahilan kung bakit mga babae lang ang gusto kong maging donor ng dugong kailangan ko. Subalit dahil ayaw kong gawin ang mga gusto nila, umaayaw na sila at papalit-palit ako ng donor na alam kong nakakaabala na kay mama. Kitang-kita na sa mga wrinkles niya sa mukha na madami na siyang isipin, isama pa ang pangungulila niya kay papa na ka-mamatay lang. Kaya naman naisipan kong tulungan si mama, dahil sino pa ba ang tutulong sa amin? Ngayong kaming dalawa na lang ang magkasama sa buhay. Kaya naman nang tumigil na ulit sa pagbibigay ng dugo sa akin ang huli kong naging donor, naisipan kong hindi na sabihin kay mama at ako na lang mismo ang humanap ng sarili kong donor. Laki akong palaging inaalalayan ng mga magulang. Dahil mahina ang katawan ko noong bata ako kaya pinag-home schooling na lang nila ako. Hanggang sa makilala ko ang taong dahilan kaya ko kinakailangang uminom ng dugo. Syempre nasubu
Chapter 21 [Snow's PoV.] Oras na para sa School Festival. Kitang-kita sa mga estudyante ang galak at pananabik na isa-isahing puntahan ang mga booth na itinayo ng bawat section. S'yempre, ang section namin ay may booth din, and it's a maid cafe. Mukhang simple lang sa pangalan pero pagpasok, doon makikita ang twist ng cafe namin dahil hindi mga babae ang maid na waitress dito. . . "Snow, ikaw ang gusto nila sa table 3," sabi ni Malabanan. Nangunot ang aking noo dahil wala pang sampung segundo pag-upo ko ay kailangan na naman nila ako. Napatingin ako sa mga katabi kong nakaupo't nabukaka habang nag-ce-cellphone. Mga kaklase ko silang lalaki at kitang-kita sa mukha nila ang wala sa loob nilang pagsusuot ng maid outfit. Ayaw ko namang umalis ang mga costumer namin kaya ano pa nga bang magagawa ko? Ako na rin ang umaako ng responsibilidad nila. Mabuti na lang at gusto ako ng mga costumer. Tumayo na ako at lumabas sa harang na kurtina kung saan ang pahingahan. Itinaas ko ang magkabil
Chapter 01 [Satsuto's POV.] “MUKHANG MAY parating na bagyo. May dala kang payong Ian?” tanong ko sa ‘king katabi na abala sa pagdutdot ng cellphone niya. Mahina akong natawa ng mapatingin sa puwesto niya. Kahit araw-araw ‘kong nakikita ang ayos ng kanyang buhok ay nakakatawa pa rin. Paano ba naman, parang i-shinampoo niya ang gel sa tigas ng buhok niyang nakatayo na parang buhok ni Goku, tapos lagi pang magkasalubong ang makakapal niyang kilay kaya mukha siyang nakakatakot. Ito rin ang dahilan kung bakit walang magtangkang asarin siya. Napailing na lang ako dahil ang aga-aga nagtutumpukan ang mga kaibigan ko rito sa aking tabi para lang mag-laro ng Mobile Legacy. Pare-parehong nakakunot ang mga noo nila at pokus sa kaharap nilang cellphone. Hindi man lang maistorbo, kahit tanong ko ay hindi na nasagot. Kinuha ko na lang din ang cellphone sa ‘king bulsa at isinalpak ang plug ng headphone na nakalagay sa leeg ko saka nakinig ng music habang may sinusupsop na lollipop sa bibig.Hindi s
Chapter 02LUMIPAS ANG mga araw na naging linggo, noong una pasulyap-sulyap lang ako sa upuan ni Snow dahil naiirita ang tainga ko kapag naririnig na nakikipagtawanan siya sa mga babae. Hindi ko alam kung bakit pero kumukulo ang dugo ko kapag nahahagip siya ng mata ko, nahihirapan akong iiwas ang tingin ko sa kanya dahil sa inis. Ngayon ay naging hobby ko na ata na panoorin ang bawat kilos ni Snow, na para bang hinihintay kong may mangyaring masama sa kanya at tawanan siya ng malakas habang hawak-hawak ang aking t’yan.Ilang linggo pa lang siya rito at marami ng lalaki ang naiinis sa kanya, isa na ‘ko ro’n. Napansin ko rin na marami ng sumubok lumapit sa kanyang mga lalaki na gustong makipag kaibigan pero parang may malaki siyang barrier at plaka sa noo na huwag siyang kausapin, wala siyang pake dahil babae lang ang gusto niyang kausap. Oo, palagi siyang napapaligiran ng mga babaeng
Chapter 03“FUENTES MAY problema ka ba? Hindi maganda ang mga nakuha mo sa exam.” Tanong sa ‘kin ‘yan ni Sir Hernandez pero hindi ko naman inaasahan na ang hindi magandang ‘yon ang maghihila sa ‘kin papuntang pangalawa. Masyado akong nakampante.Wala ako sa sariling lumabas ng classroom dahil sa hiya. Gusto kong mapag-isa at mag-isip kung paano nangyari lahat ito. Tangina! Wala pa ‘kong nadalang lollipop, mas lalong nakaka-bad trip. Pero… paano ako naging pangalawa? Masyado ko na bang napapabayaan ang pag aaral ko? Bakit ko ba napabayaan ang pag aaral ko? Bakit ko pinabayaan? Anong nangyayari sa ‘kin? Hindi ko maisip kung anong dahilan---Bigla akong napaupo sa lupa habang malalim ang iniisip at nag lalakad papunta sa kung saan man ako dalhin ng aking mga paa. Doon lang ako natau
Chapter 04 [3rd Person POV.] NAKIKIPAGTAWANAN SA mga kaibigan niya si Condoriano habang kanya-kanya nilang kinakain ang hawak na chichirya nang bigla siyang napamura dahil nahagip ng kanyang paningin ang bading nilang kaklase. Hindi maatim ng mata niya at talaga namang bumabaliktad ang kanyang sikmura sa tuwing nakikita ang kaklaseng nakapangbabaeng uniporme kahit lalaki naman ito. Suportado ng unibersidad nila ang LGBTQ+ kaya hinahayaan nilang malayang suotin ng mga estudyante ang gusto nilang uniporme. “Hoy Alejandro!” tawag niya sa kaklaseng bading na tahimik na naglalakad papasok na sana ng canteen. Masama siya nitong tinignan at pagalit na nagwika, “It’s Roxan!” “Roxan?! E pangbabaeng pangalan ‘yon!” Nagtawanan ang mga kaibigan ni Condoriano pati na siya. Tumayo si Condoriano at naglakad papalapit kay Roxan. “Ito oh! Lalaking lalaki!” Marahas niyang kinamkam ang pribadong parte ni Roxan kaya napaurong ito sa gulat. Mas lalong lumakas ang tawa ng tatlo habang inaasar ang hiya
Chapter 21 [Snow's PoV.] Oras na para sa School Festival. Kitang-kita sa mga estudyante ang galak at pananabik na isa-isahing puntahan ang mga booth na itinayo ng bawat section. S'yempre, ang section namin ay may booth din, and it's a maid cafe. Mukhang simple lang sa pangalan pero pagpasok, doon makikita ang twist ng cafe namin dahil hindi mga babae ang maid na waitress dito. . . "Snow, ikaw ang gusto nila sa table 3," sabi ni Malabanan. Nangunot ang aking noo dahil wala pang sampung segundo pag-upo ko ay kailangan na naman nila ako. Napatingin ako sa mga katabi kong nakaupo't nabukaka habang nag-ce-cellphone. Mga kaklase ko silang lalaki at kitang-kita sa mukha nila ang wala sa loob nilang pagsusuot ng maid outfit. Ayaw ko namang umalis ang mga costumer namin kaya ano pa nga bang magagawa ko? Ako na rin ang umaako ng responsibilidad nila. Mabuti na lang at gusto ako ng mga costumer. Tumayo na ako at lumabas sa harang na kurtina kung saan ang pahingahan. Itinaas ko ang magkabil
Chapter 20 [Snow's PoV.] HINDI KO NA maalala kung ilang taon na ang nakakalipas pero may dahilan kung bakit mga babae lang ang gusto kong maging donor ng dugong kailangan ko. Subalit dahil ayaw kong gawin ang mga gusto nila, umaayaw na sila at papalit-palit ako ng donor na alam kong nakakaabala na kay mama. Kitang-kita na sa mga wrinkles niya sa mukha na madami na siyang isipin, isama pa ang pangungulila niya kay papa na ka-mamatay lang. Kaya naman naisipan kong tulungan si mama, dahil sino pa ba ang tutulong sa amin? Ngayong kaming dalawa na lang ang magkasama sa buhay. Kaya naman nang tumigil na ulit sa pagbibigay ng dugo sa akin ang huli kong naging donor, naisipan kong hindi na sabihin kay mama at ako na lang mismo ang humanap ng sarili kong donor. Laki akong palaging inaalalayan ng mga magulang. Dahil mahina ang katawan ko noong bata ako kaya pinag-home schooling na lang nila ako. Hanggang sa makilala ko ang taong dahilan kaya ko kinakailangang uminom ng dugo. Syempre nasubu
Chapter 19 [Nathaniel's POV.] PABALIK-BALIK ako ng lakad sa likurang bahagi ng silid na ito, hindi ako mapakali. Kapag uupo naman ako'y hindi ko mapigilang hindi i-yugyog ang aking isang paa. Natataranta ako. Bawat pagtunog ng segundo sa orasan dito sa conference room ay ang mabilis namang pagkabog ng aking dibdib. Kinakabahan ako. Huwag ko na lang kaya itong ituloy? "Conference Room sa building na 'tin. 5:00 PM sharp." Iyon ang sinabi ko sa kanya pero nangangalahating oras na ang lumipas nang mag-alasingko subalit wala pa rin siya. Pupunta pa ba siya? Siguro hindi na kasi iniiwasan niya nga ako. Pero paano kung late lang siya tapos pumunta nga siya rito at wala na ako? Argh! Kailangan maayos ko na ito ngayon din dahil nahihirapan akong mag-pokus sa ibang mga ginagawa ko. Malapit na ang Season League at hindi puwedeng nasa ibang dimension ang aking pag-iisip. "Anong ginagawa mo rito? Kanina pa uwian, ah?" Itinutok sa akin ng guard ang lingas ng flashlight na hawak niya. Napaiwas a
Chapter 18[Gelo's POV]"F*CK!"Kinagat ko ang ibabang labi upang magpigil. Nararamdaman kong sumasakit na ang aking ari, gusto ko ng pasukan ang butas ni Con. Gustong-gusto ng gumalaw ng balakang ko pero masasaktan si Con kung hindi ko ihahanda ng ayos ang butas niya, at ayaw kong mangyari 'yon. Mabilis ang naging reaksyon ng aking pagkal*laki nang makitang naka-suot ng panty si Con, ilang buwan din ang itinagal bago ko ulit siya makitang naka-ganito. He looks so erotic wearing it, parang ginawa ang panty na kulay puti na suot niya para sa kanya.Mas lalo lang nag-iinit ang buo kong katawan habang pinagmamasdan ang hubad na ngayong katawan ni Con. Para akong sinisilaban ng apoy dahil sa init kaya naman tinanggal ko na rin ang itim kong tee shirt. Nakita kong pinasadahan ng tingin ni Con ang aking katawan. Mas lalo lang kumikislot ang ari ko dahil sa malagkit niyang tingin na parang dinidilaan ang buo kong katawan, kahit na magkasalubong ang mga kilay niya.Lalo lang akong na-turn on.
Chapter 17 PINANATILI KONG NAKATAKIP ang kamay sa 'king bibig upang hindi lumakas ang aking ungol. Hindi pa rin magproseso ng ayos sa 'king utak ang nangyayari sa mga oras na ito. Mas lalong nagulo ang sistem ko kasabay ng aking pagkahilo. Parang naikot ang paningin ko, wala ako sa sarili dahil sa sarap na nararamdaman. Nakababa ang tingin ko sa lalaking nasa pagitan ng aking hita habang nakasubo sa maliit niyang bibig ang aking katigasan. "Ungh. . ." Napahawak ako sa buhok niya at napatingala ng maramdamang pilit niyang ipinapasok hanggang lalamunan niya ang aking kahabaan. Siguro wala lang ako sa sarili, na parang lasang ako kaya feeling ko ang galing ni Snow sa ginagawa niya ngayon. Hindi siya naduduwal, hindi sumasanggi ang ngipin niya sa aking katigasan kahit na mukhang maliit lang ang bibig niya. Nakakapagtaka. Unang beses niya ba talagang ginawa ito ngayon? Parang may karanasan na siya at sobrang galing niya sa ginagawa. Hindi ko maipaliwanag, lalo na ang dila niya. Malikot it
Chapter 16 [Satsuto's POV] PARANG HABANG papalapit ako sa bahay nina Snow ay mas lalong bumibilis ang pagtibok ng aking puso. Kinakabahan ako. Dalawang araw na ang nakakaraan noong sinampal ako ng malakas ni Snow at umuwi siya galing sa bahay namin. Kahit ako ay gusto kong sampalin ang sarili dahil sa tinuran ko. Masyado lang nabalot ng libog ang utak ko noon kaya naman nasabi ko iyon. F*ck, Satsuto, hindi ko akalain na napaka-tigang mo. Pero kasalanan ko ba kung pagnasahan ko siya? Parang hinulma ng langit ang lalaking nasa panaginip ko tapos si Snow iyon, syempre hindi ko mapipigilang isipin at gustuhing makita siyang subo-subo ang ari ko. Ahhh, nagmo-motor ako tapos kung ano-ano pa ang pinag-iisip ko. Mas matindi ang pagnanasa ko ngayon kaysa noong dati. Siguro dahil hindi ko madaling makuha si Snow, at mas lalo ko lang siyang gustong angkinin dahil doon. Bago pa siya makuha ng ibang langaw na umaaligid sa kanya. At kahapon lang ay nagulat ako nang muli akong kausapin ni Snow, a
Chapter 15MAINIT. Nakakakiliti. Iyon ang nararamdaman ni Satsuto sa mga oras na ito. Maliban sa namumuong init sa buong katawan niya, nawala na ang sakit na naramdaman niya nang hiwain ang kanyang balikat. Sinis*ps*p ngayon ni Snow ang dugo sa balikat niya.Hindi alam ni Satsuto kung bakit bigla na lang siyang nananabik sa kalagayang iyon. Dahil ba sa dila at labi ni Snow na nasa balat niya? O dahil sa lapit ni Snow at naaamoy niya ang matamis na amoy nito. Hindi niya alam. Ayaw niyang alamin dahil kapag nagpatuloy pa ang init na bumabalot ngayon sa katawan niya ay paniguradong tatayo na ang alaga niya. Nararamdaman niyang kumikislot ito sa loob ng pantalon na suot niya. Hindi niya akalain na mananabik siya kapag may sumipsip ng dugo niya.What a huge pervert you are, Satsuto Fuentes.Bumuntong hininga siya. Pumikit at ikinalma ang sarili. Sinis*ps*p pa rin ni Snow ang dugo niya. Ibinaling niya sa ibang bagay ang isip pero mali atang pumikit siya dahil mas lalo niya lang natuon ang a
Chapter 14 SIMULA NANG ipinag-drive ni Snow si Satsuto pauwi sa kadahilanang hindi ito makapag-drive dahil sa kamay nitong may sugat, ginawang GO signal iyon ni Satsuto para umpisahang mapalapit sa binata. Nang mga sumunod na araw ay palagi nitong binabati si Snow ng magandang umaga, tanghali at ingat tuwing uwian kahit na sinusungitan lang naman siya nito. Ilang beses na ring sinubukan ni Satsuto na kausapin si Snow pero sadyang suplado ang binata, itinuturing lang siya nitong parang hangin na hindi nakikita o naririnig man. Pero hindi sapat iyon para sumuko si Satsuto, lalo na at hindi niya pa nakukuha ang gusto niya. "Ingat, Snow!" sigaw ni Satsuto mula sa 2nd floor sa may koridor, tapat ng room nila nang mahagip ng mata niya si Snow. Napangiti si Satsuto ng makita niya kung paano napaigtad ang binati. Napahigpit naman ang hawak ni Snow sa bag niya. Palihim na nga siyang umalis, sinigurado niyang nasa blind spot siya ni Satsuto pero hindi siya makapaniwala na nakita pa rin siya
Chapter 13 "MAGLALARO KA ng ganyan ang pagmumukha mo?" Dinuro ng Coach ng volleyball team si Nathaniel na nakatayo sa harapan nito. Nasa may indoor court ng university ang buong team para mag-meeting tungkol sa paparating nilang laban. At nang makita ng Coach nilang mas dumadami pa ang mga bangas nito sa mukha imbes na gumaling ito ay pinapunta niya ito sa unahan ng makapag-usap sila ng maayos at malaman niya ang problema ng alas ng team nila. Nakayuko ito na tila ba nahihiyang ipakita ang mukha niyang puno ng bangas dahil sa palaging pananapak ni Dino sa tuwing nagkakasalubong sila ng landas at tingin. Nasa likuran ang magkabilang kamay ni Nathaniel at para siyang batang nakikinig sa sermon ng ina. "Malapit na ang season league, Nathaniel Xu. Hindi ka naman ganito noon e! May problema ka ba at nakikipag-away ka? O baka naman may nam-bu-bully sa iyo?" muling tanong ng Coach nilang mukhang nasa mid-40's na. Natahimik naman ang miyembro ng team dahil halos alam nilang lahat ang dahil