Marlinton Festival: Part I

“YES, FREEDOM!” sigaw ko habang palabas ng kwarto. Katatapos lang ng last exam namin. Mukhang friend kami ngayon ni Midterms, hindi kasi ako masyadong nahirapan. Sa totoo, niyan. Nag-review ako talaga. Ayaw kong bumagsak ‘no. Mahirap ang kinuha kung kurso kaya naman pinag-aaralan ko ito ng maigi.

Kahit kalog ako minsan. Kahit may pagkaloko ako. Nag-aaral naman ako nang mabuti. Wala namang madali e. Lahat pinaghihirapan. Para sa sarili nating kinabukasan.

“Anong freedom? Tumulong ka sa pag-aayos sa booth natin,” ani Amy.

“Oo naman. Siyempre. Anong akala mo sa ‘kin?”

“Tamad,” tipid nitong sagot.

Pinalo ko nang mahina ang braso niya. “Uy, grabe ‘to. Ang sipag sipag ko kaya,” sagot ko.

“Anong masipag. Puro ka kalokohan e. kapag ikaw bumagsak sa course natin, itatakwil na kita bilang bestfriend ko,” anito.

“Nag-aaral naman ako ng maayos ah. Ilang araw nga ako nag-review. Makikita mo, sigurado akong lagpas pa sa eighty ang grades ko sa bawat asignatura.”

“Yabang mo.”

Hmp. Oo na. siya na ang masipag. Siya na ang top 1. Oo top 1 ‘yan. Ako naman wala. Basta pasado ay okay na. At least nagsisikap naman akong mag-aral.

Accountancy ang kinuha ko dahil ‘yon ang pangarap at gusto ni tatay para sa ‘kin. AB English ang nais ko, ngunit ayaw kong biguin si tatay. Kahit magsasaka lang ito ay matayog ang pangarap niya para sa ‘kin. Unica hija e. Ayos naman ako sa Accountancy, kaso pahirap na ng pahirap.

I love literature. Oo, ganito lang ako, kalog, maloko, mapang-asar pero paborito ko talaga ang pagbabasa. May plano ako na mag-iba ng kurso pero ang inaalala ko ay ang magiging reaksyon ni tatay. At baka hindi na ako makaabot pa sa mga lessons nila. Kasi iba naman ang mga subjects nila. Though my Literature naman ang Accountancy, pero ngayong sem lang.

Si Amy, masyadong studious ‘yan.  Matalino sa academics. Pero mahina naman sa love. Hindi ko sinasabing magaling ako sa love, dahil wala pa naman akong naging boyfriend since birth.

Yes. NBSB at Fresh na fresh ang lola niyo. Never been touch. Never been kiss. Inosente pa ako. Pero slight lang. ‘Yong utak ko hindi na inosente. Marami akong nababasang you know. Basta.

“Ano ba ang theme ng booth natin?” tanong ko. Naglalakad na kami sa hallway papalabas ng campus. Gusto ko sana’ng dumaan doon sa north wing e. Kasi nandoon si crush. Baka sakaling makita ko doon. Kaso itong kaibigan ko naman napaka-supportive talaga. Binawalan ako. Dahil mahal ko, siyempre sinunod ko.

Pero next time talaga doon na ako dadaan. Iiwan ko ‘to.

“Coffee Library,” sagot nito.

“Coffee Library na naman? Bakit hindi na lang marriage booth?” noong nakaraan, coffee library ‘tapos ngayon, iyon na naman? Pang-bookworm lang ‘yon. “Para naman ma-iba,” suhestiyon ko.

“Idea na ng mga taga- Education Department ‘yon. Bakit? Ano na naman ang balak mo?” takang tanong nito. Nakalabas na kami ng campus. Huminto muna kami sa tapat ni mamang nagtitinda ng buko juice. “Dalawa nga po. ‘yong tig-sasampu po,” ani Amy.

“Libre mo?” tanong ko.

Tumango naman ito bilang sagot. “Ano na naman ang balak mo, at marriage booth ang gusto mo?” balik-tanong nito.

“Wala naman. Nag-s-suggest lang ako. May balak agad?” inabot ko ang basong may laman na buko juice.

“Kilala na kita. Ano nga?”

Ngumisi ako. “May papakasalan lang ako.” Bumungisngis ako ng maisip ko ang pangalan niya.

“Don’t tell me ‘yong Brent ‘yan?” Inabot niya rin ang ikalawang baso. Naglakad kami papuntang waiting shed para maghintay ng jeep na masasakyan pauwi. “Naku, sinasabi ko sa ‘yo. Tigil-tigilan mo ang kahibangan mo sa lalaking ‘yon. Wala kang mapapala do’n. Bad boy ‘yon. Hindi ka ba natatakot?”tanong nito.

Uminom muna ako. “Grabe siya oh, crush lang naman. Kung maka-react ‘to. Suportahan mo na lang kaya ako ‘no? nagpapaka-bitter ka na naman e.”

“Ewan ko sa ‘yo,” anito. natawa nalang ako.

***

KINABUKASAN ay busy lahat ng estudyante sa pag-aayos at pagtulong sa kani-kanilang departamento. Tumulong naman ako sa pagbubuhat ng mga upuan. Medyo malayo-layo kasi ang pagkukuhanan namin. Iaayos lahat ng booth palibot sa fountain ng Marlinton Quadrangle. E, sa likod pa ng Gymnasium ang stockroom. Pawis na pawis na nga kami ng mga kasama ko.

Si Amy naman nagpa-iwan kasama ang kapwa niya matatalino. Gagawa daw sila ng mga designs para sa booth. Mas makakatipid kasi kapag DIY kaysa bibilhin mo pa. ‘Yon nga lang kailangan ng kaunting effort. Siyempre gumaganda ang isang bagay kung binibigyan mo ng effort. Hindi ba?

Kaya, Brent baby, wait for me. Ngumisi ako ng nakakaloko at bumungisngis.

“Uy, Bree,” tawag ni Rowela sa akin.

Ang kaklase kong bakla. Rowel ang totoo nitong pangalan. Kaibigan rin namin ito ni Amy. Pero madalas talaga na kami lang ni Amy ang magkasama. Kapag kasama namin ‘tong baklitang ‘to, tiyak may tsismis or may kalokohan kaming gagawin. Well, ‘di kasama sa kalokohan si Amy. Taga-buking ang gawain no’n. Napaka-KJ. Sabi nga, enjoy your life to the fullest.

“Wala. May naiisip lang ako,” sagot ko.

“Ay shaaaaaare.”

“Sira. Saka na. Bilisan na natin nang makapag-meryenda na tayo. Birthday ni Sydney. May pa-treat daw e.” tukoy ko sa kaklase namin. Narinig ko kasi ang usapan nila kanina.

“Tsismosa!” bulalas nito.

“Hindi a. Nagkataon lang na napadaan ako at nahagip ng tainga ko ang usapan nila.” wika ko.

...