"HI," bati sa amin ni kuya Josh nang huminto kami sa tapat ng booth nila. Kunot-noo kong sinulyapan si Brent. Nandoon pa rin ang babae na kahalikan niya kanina lang. Ang sarap nitong suntukin. Umagang-umaga naglalandian na sila.
"We'd like to have a tattoo. Magkano ba?" malanding tanong ni bakla.
"Depende naman. Pero ang pricing namin two-hundred fifty pataas," sagot ng lalaki.
Ang mahal ah. Ubos allowanceko nito. E, 'yong two-hundred fifty pang two days ko na 'yon. E, hindi naman raw permanent ang tattoo nila.
Pero 'yong kita naman nila ay mapupunta sa charity. Lahat ng kita ng bawat booth ay mapupunta sa charity. 'Yon kasi ang layunin ng M.U. Ang hangad kasi ng eskwelahan ay ang makatulong sa mga taong nangangailangan. Next month nga ay fieldtrip namin pero ang gagawin namin ay hindi para magsaya, 'yon ay ang tumulong. Sa Zambales yata ang destinasyon. Bibisitahin namin ang mga katutubong aeta.
"May mga pagpipilian naman kayo. Here." Iniabot niya kay bakla ang isang makapal na plastic folder. "Maupo na muna kayo ng makapili kayo ng maayos," anito at itinuro nito ang upuan. May tatlo silang round tables. Malamang ito ang uupuan ng mga magpapa-tattoo.
Sumunod naman kami kay Rowela.
"Pero pwede naman na kayo ang mag-suggest ng gusto niyong design," dagdag nito.
"Ay 'yon na lang sa 'kin. I suggest na pangalan ko na lang. Tapos may butterfly sa side nito," sabi ni bakla sa malanding boses.
Napaubo ako. Pambihira. Praktisado si bakla. Naka-prepare talaga. Samantalang ako ay walang naihanda, ipapaubaya ko na lang sa utak ko. Basta ngayong araw ang simula ko.
"Sige. Tara na do'n." Nakangiti nitong turo sa upuan malapit sa counter nila. Ngumiti naman ng malapad si Rowela. Ang harot ni bakla. Paano kung sabihin ko kaya na ang baklang kasama ko ang nagnakaw sa boxer niya?
"Anong pangalan mo?" rinig kong tanong ni kuya Josh.
"Rowel, kuya!" malakas kong pagkakasabi. Napangiwi si bakla. Tumawa kami ni Amy. Ang sama na ng tingin ni bakla sa 'min. Natawag-pansin rin namin ang dalawang naglalandian. Hmft.
"Rowela. Rowela ang ilagay mo. Huwag mo ng pansinin ang mga 'yan," anito. Inirapan kami. Ang sarap niyang asarin.
Ipinagpatuloy namin ni Amy ang paghahanap ng magandang design. Ayaw ko ng may kulay. Gusto ko 'yong maliit lang pero maganda.
"Ito na lang kaya sa 'yo, Bree..." turo ni Amy sa larawan ng maliit na korona pang reyna. "Minimalist ka naman 'di ba. maganda 'to." Inilapit niya ang bunganga niya sa kaliwa kong tainga. "'Tapos palagyan mo ng B sa gitna ng korona, B means Bree or Brent."
Tumango-tango naman ako at ngumiti. "Kuya Josh, may napili na ako." Kuya tawag ko para naman masasabi ni Brent baby na respectful ako.
"Sige. Brent..." tawag nito sa lalaki. "Ikaw na maglagay sa kaniya," anito.
Tumayo naman ang babaeng katabi ni Brent. "See you later, babe," paalam nito. 'Yan, umalis ka na muna at ng magka-moment naman kami ni crushy ko. May pa-babe babe pang nalalaman.
"Lapit ka na do'n para makapagsimula na," utos naman ni kuya Josh sa 'kin.
Pinahawak ko ang sling bag ko kay Amy. "Dito ka lang, ha," wika ko. Tumango naman ito.
Naglakad ako papalapit sa upuan na itinuro ni kuya Josh. Bago ako maupo, sinulyapan ko na muna si bakla. Nakapikit ito. Natawa naman ako sa itsura niya.
"Uy, bek. 'no itsura mo?" tanong ko. Hindi ito sumagot at inirapan lang ako.
"What design?" O to the M to the G! Ang sarap sa ears ang boses niya.
Nakakapanindig balahibo. Nakakalaglag panty men.
Inilapag ko ang folder sa lamesa sa tapat namin. "Ito." Turo ko sa picture ng korona. "'Tapos sa gitna ng korona, do'n sa may space, lagyan mo ng letter B," paliwang ko. Hindi ko siya tatawaging kuya.
"Where do I place it?" he asked again. Tae, mapapalaban ako sa English. Mabuti na lang marunong ako.
Hinawi ko ang hanggang baywang kong buhok. Hindi ako nag-pony tail ngayon. Para naman ma-attract 'tong si crushy. Nabasa ko sa g****e, a boy is more attracted to a girl with long hair. Pero depende pa rin. Nabasa ko lang 'yon. Paano kapag mahaba nga ang buhok pero hindi naman maganda 'di ba? Kaya it depends. Hindi naman sa nagmamayabang ako, masasabi ko naman na maganda ang lahi ni inay at itay. For short, maganda ako.
Slow mo kong inilagay sa kanang balikat ang lahat ng strand ng buhok ko. Itinuro ko ang likuran ng kaliwang tainga ko. "Dito na lang."
Hindi na umimik pa si Brent. Inilapat ko ang kanang pisngi ko sa patungan sa aking harapan. Hmm. Ang lambot.
Pumuwesto na rin si Brent sa gilid ko. Pinunasan nito ng maliit na tela ang parteng lalagyan niya. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang hawak niya. Gosh, ang laki ng karayom.
"Aray ko po!" bulalas ko at ako'y napapitlag.
"What the..." reklamo nito. "Stay still." Idiniin nito ang mukha ko sa head rest ng upuan. Wow. Ang gentle naman.
Kaya pala nakapikit si bakla dahil masakit pala talaga. Sabi nila hena lang, bakit tattoo naman pala ito na totoo. Fake news si Claudet. Yari sa 'kin ang babaeng 'yon pagnakita ko.
"Ano bek, masarap ba?" himig-biro ni Rowela.
"Tumahimik ka, gaga," asar kong sagot.
"Don't move," ma-awtoridad nitong sabi. Sungit.
Nasasaktan man ako sa bawat pagtusok ng karayom ngunit aking tinitiis upang ang aking crush ay hindi magalit.
Makata ang peg.
Sa bawat diin ay aking tinitiis. Ngunit sa isang biglang tusok ay ako'y napatili. Ay hindi na rhyme.
"Aray!" itinigil naman nito ang ginagawa. Tiningnan ko ito ng masama. Siyempre kunware pa-suplada effect. Tatarayan ko muna. Tiningnan ko ito sa kanyang mga mata. "Ano ba. Ang sakit ha. Hindi pa nga tayo, sinasaktan mo na ako." Kumunot naman ang noo nito. Nagbaba ako ng tingin at sinulyapan si bakla.
Napapalatak sa tawa si bakla. Tapos na pala ang mga ito. "Bongga, bek." Pumapalakpak pa ito. Pati si kuya Josh. Nakikitawa na rin. Ganoon din si Amy.
***
NAKAUPO KAMING tatlo dito sa cafeteria. Kumakain kami ng spaghetti.
"Bilib naman ako sa 'yo, Bree. Akalain mong nasabi mo 'yon?" wika ni Amy. Natatawa.
"Ang kapal nga ng fes, girl," sabi naman ni bakla.
"So? At least hindi ako na isang libo." Alam naman ni Amy kung bakit ko 'yon ginawa. Si bakla, hindi niya alam.
Tumawa kami ni Amy.
"'Yan kasi ang napapala ng taong padalus-dalos. Hindi muna tinatanong ang price. 'Yan tuloy, bye bye one thousand," pang-aasar ko. Nagulat si bakla kanina no'ng sabihin ni kuya Josh ang price. Kapag customize ay mahal daw. E itong si bakla, hindi nagtanong bago magpalagay.
Ako naman ay walang problema dahil two hundred fifty pa rin kahit pinadagdagan ko. E, siya, isang libo.
Sa tingin ko nakuha ko sa banat ko 'yong discount. Kaya hindi ako siningil ni Brent ng additional fee para sa letrang pinalagay ko.
...
HULING ARAW na ngayon ng festival. After lunch ay magliligpit na kami. Para next week ay balik-eskwela na naman. Malaki-laki rin ang kita ng coffee library namin. Sa lunes na kami mag-re-remit. Nasa mabuting palad naman ang pera, what I mean is, hawak ni Amy. Knowing Amy, she’s thrifty and reckon when it comes to handling a money.“Himala bek, ang aga mo yata ngayon?” Ngayon lang. As in ngayon lang siya pumasok ng maaga simula no’ng nag-start ang festival.“Naman bek. Ikaw? Mabuti at hindi pa nag-ku-krus ang landas niyo ng crush mo? Siguro hiyang-hiya ka ‘no?”“Ako,” turo ko sa sarili ko. “Mahihiya? No way. Bakit naman ako mahihiya? Ang kapal-kapal ng mukha ko para mahiya. And FYI, nakita mo
IT WAS a cold Sunday afternoon. The rain was non-stop pouring. We stayed inside our apartment, busy watching a K-Drama. Eating lots of stuff like popcorns, gummy worms, gummy bears and skittles. I’m not sure if I can do some ways today for my crush. It’s weekend anyway.“Gwapo talaga ni Seo Kang Joon ‘no?” tanong ko sa katabi ko. Pero mas gwapo si Brent ko.“Oo naman. Magaling pa umarte. ‘Yan nga ang fave ko na movie niya.” Sagot naman ni Amy. Magkatabi kaming nakaupo sa sofa dito sa sala.We’re watching are you human too. Last episode na namin. Nasa part na kami ni umiiyak si So Bong sa tabi ng dagat.“Huhu, nakakaiyak naman.&r
“NEXT WEEK, we’re going to celebrate Literature month.” Ani Ms. Dora. Ang instructor namin sa English Literature. “The school will be conducting a quiz bee.”I raised my hand. “What are the topics for the quiz bee, ma’am?” I asked. During Literature class namin, bawal daw magsalita ng any languages except English. This is my favorite subject.I know accountancy ang kinuha kong kurso, so dapat accounting subjects ang favorite ko. But no, mas nananaig ang pagka-bibliophile ko.“It’s random. About bestseller books, like the book of Shakespeare, Stephen King, Rowling and such. Of course, poetry and guessing the great authors. There are lots. So, I want you all to read all the handouts I’ve
“NABALITAAN NIYO na ba mga bek?” kay aga-agang pambubungad ni bakla.Tinaasan ko ito ng kilay. “Ang alin?” Ibinagsak ko ang bag ko sa upuan. Nandito kami sa Grim Garden. 8:30 pa naman ang unang subject namin. Naupo ako at nangalumbaba sa upuan. Naupo rin sa tabi ko si Amy.“May binugbog na naman daw si Brent kahapon.”Umayos ako ng upo. “Ano? Bakit naman daw?”“Sabi no’ng kakusa ko sa archi,” tukoy nito sa kaisa-isang bakla sa architecture department. “Galing daw ito ng cafeteria kasama si Josh my loves, badtrip daw. Tapos may nakitang balat ng saging no’ng papunta sila ng classroom nila. Tinanong raw nit
“BEK, PA-COPY naman ng assignment mo sa Financial Acctg.” Nagmamakaawang sabi ni bakla kay Amy na busy sa pagtitipa sa calculator. “Gamitin mo ‘yang utak mo.” Kinuha ni Amy ang libro niya sa loob ng bag at ibinigay kay bakla. “O, ayan. Magbasa ka diyan. Para malaman mo ‘yong sagot. Busy ako. Huwag kang magulo.” Anito. Ibinalik niya ulit ang atensyon sa pag-so-solve. Nandito kami ngayon sa Grim Garden. Vacant namin at naisipan ni Amy na gawin na lang namin ang assignment sa acctg. ‘Tapos biglang dumating si bakla. Galing raw ito sa archi-building. “Pa-kopya na lang ‘yong sa ‘yo, Bree.” Anito. With matching puppy eyes pa. Sinamaan ko nga ng tingin. “Nangangamote na nga ako dito, kokopya ka pa? Kung su
ARAW NG sabado, maaga kaming nagsimulang maglinis ni Amy sa buong apartment. Bukambibig nito ang nangyari kahapon.“You really have the guts, besh. Hindi pa rin ako makapaniwala sa ginawa mo kahapon.” Ilang ulit na niyan. Hindi ko nga pinapansin. Tinadtad lang naman nila ako ng asar ni bakla kahapon.“Mabuti na lang at kami lang at ‘yong Josh ang nakarinig sa sinabi mo. Pasalamat ka.”“Narinig ‘yon ni Urangga.” Inis kong sabi. Tumawa ito ng malakas.Nagpatuloy lang ako sa pag-ma-mop. Nagpapalit naman ito ng mga kurtina. Ito kasi ang nag-walis kanina kaya ako naman ang mag-ma-mop.
SABI NI Amy nakakahiya raw ako. bakit naman ako mahihiya? Nagnakaw ba ako? Gumagamit ba ako ng drugs? Nakiki-kabit ba ako? Isa ba akong pokpok? Hindi naman ah.Wala naman akong ibang ginagawa kung ‘di ang gumawa ng mga paraan para sa crush ko. Para mapansin niya ako. Anong masama kung bumabanat ako? Alangan naman na sasabihin kong, crush, ligawan mo na ako. Crush, pakasalan mo na ako. Madali lang naman pero quickie lang ‘yon. Walang kasiguraduhan ang mga gano’ng bagay.Mas maganda ‘yong gumagawa ka ng effort. ‘Yong pinaghihirapan at pinagtiyatiyagahan mo ‘yong isang bagay. Hindi rin naman ako sigurado kung may patutunguhan itong ginagawa ko, pero mas mainam na ‘yong may ginagawa kaysa sa wala.Whatever the re
BADTRIP NA naman si Brent kahapon. Siyempre, ako na naman ang dahilan. Hindi ito nakisalo sa amin. Lumabas ito at saka bumalik ng pauwi na kami. Panay ang sermon sa akin ni Amy. Sobrang kapal na raw ng mukha ko. Paano raw kapag napipikon na si Brent sa akin? Baka masuntok raw ako nito.Subukan niya lang, susuntukin ko rin siya ng aking pagmamahal.Bored na bored akong nakikinig sa instructor namin sa accounting.Hayst. Ayaw ko talaga nito. Mabuti na lang nakakaintindi ako kahit papaano. Napakalaking bagay rin na kaibigan ko ang top 1. Next year talaga mag-iiba na ako ng kurso. Kailangan kong makumbinsi sila tatay.“Boobsie.” Bulong ko habang kinakalabit ko ang likuran niya. Nasa likod kasi ako ni Amy.
SUMMER ENDS. Like how the dandelions dance along with the wind. Finally, his mission has an end. But he left me something unwritten. How long I have been waiting for him to come back? Days? Weeks? Three weeks. He left, without me knowing his whereabouts.Damn that man! He really fond of pissing me off. He promises to tell everything, but where on earth he has been? Sam got traumatized. Her parents suddenly went home when they found out what happen. One of their maids told me that she doesn't want to talk. That's why her parents decided to bring her to a psychia
I WAS awakened by loud noises. Screams. Cries. Seeking helps! Fears. I can sense their fears. I opened my eyes but closes them again when the light coming from the yellow bulb embraced my sight. My hands hurt, so as my back.Darn! I slept on the cold floor."Let me go! Help!""Let us go!"All I can hear were those words. They. Yes, they. They keep on screaming and shouting. But no one dared to look us in. Seeing their faces hopeless, makes me want to kill that freaking devil!I gritted my teeth! Wait until a grim reaper reaps your soul, Liam Prynne!Kung hindi lang ito planado, maaaring isa na rin a
“EXACTLY, baby.”Help! I can’t breathe!Baby daw?Baby!!!!“At sino naman angipapainniyo?” tumingin ako sa kaniya. “Ang please, don’t call me baby, lalo na’t may fiancé ka na.Kilabutanka nga.”Tumawa ito. “You’re cute when you’re jealous.”Tumaas ang isa kong kilay, “Jealous? Saan banda?” angkapaltalaga ng mukha niya.Umiling ito, &
I EMBRACED myself as the wind blew stronger. I should’ve brought a jacket. The lights hanging on the garlands gives a fantastic view all over the place.I look serious as I reached his place. He’s sitting above the soft sand, both hands towering from aback, with eyes intently looking on the beautiful horizon… I supposed.I composed myself not to make unnecessary noise. But I was shocked on what he did.“The sand was still warm… and you need this,” his voice seems so concern, “You may get urinary tract,” sabi nito nang tanggalin niya ang kaniyang damit at inilagay iyon sa ibabaw ng buhangin para aking upuan.Damn muscles!My mind screamed out.
NANG MATAPOS kaming mag-usap ni Amy ay nagpasya kaming bumalik sa loob dahil talagang nagugutom na ako. Nakakainis nga ito dahil tawa ng tawa dahil sa tunog ng aking tiyan.Tinanggal ko ang aking sapatos dahil nalagyan na ito ng buhangin. “Besh, hindi ba’t may klase tayo bukas? Wala ka namang balak mag-absent hindi ba?”Tumawa ito. “Gosh, nasaan ba utak mo besh?”Kumunot-noo ako. “What do you mean?” inilapag ko ang aking sapatos sa shoe rack sa gilid ng pintuan.“Wala tayong pasok bukas dahil disinfecting.”“Ano?” bakit hindi ko alam iyon?
“WHERE THE hell are you taking me?” I glared at him. Hindi ito sumagot at nanatili sa daan ang kanyang konsentrasyon.I frowned. Bahagyang nakaharap ang katawan ko sa direksyon niya.“Brent!” I screamed out of frustration.He lazily looked at me. “What?” he asked, seems innocent. And diverted again his gaze in front.Sinuntok ko ito sa kanyang kanang braso ngunit hindi man lang ito natinag. Still sitting there, eyes on the road. But I saw his grip on the steering wheel, tightened.I punched his arm again, lightly.I almost bumped my head on the dashboard when he stepped on the break and pulled ove
ILANG BESES ko bang pinag-isipan na kakausapin ko si Brent, ngunit ilang linggo na naman ang lumipas ay nawawalan pa rin ako nang lakas ng loob na kausapin ito. At isa pa, hindi ko pa ito nakikita magmula nong nakita ko siya sa cafeteria.Sinasadya kong hindi siya makita.Nitong mga nagdaang linggo rin ay naging busy ako sa mga subjects ko. Lalo na sa mga printed modules ko. Kinakailangan kong pagtuunan iyon ng pansin dahil importante ito.Importante rin naman ‘yong tungkol sa amin ni Brent ngunit mas mahalaga pa rin sa akin ang pag-aaral at alam kong makakapaghintay naman ang sa amin.Amy made it again at the top 1. So as Brent. Sana all kasing talino nila.
TWO WEEKS had passed. I totally ignored Brent. I hold myself to throw a single glance at him. I keep myself busy, reviewing for the finals. And I successfully nailed it. The final exam didn’t fail me, it’s not that hard and it’s not that easy. But I’m so thankful that I made it and it was perfectly done.Here’s a thing, I want to move on, about this damn feeling I’ve felt on him. and I guess, I already did. I deleted his phone number, unfollow him on Instagram, and deleted all the traces of our conversations.Fate knows my pain and he didn’t let me see him for two freaking weeks. And I’m so happy about that. At last, I made it.Finals are done. Next is summer. Yes. I’ll enter summer classes becaus
TUWANG-TUWA si Rowela nang makauwi kami ng Manila. Paano ba naman kasi, nakuha niya ang loob ni tiya Nora at pinabaunan siya ng maraming tsokolate at mga mamahaling pabango at damit. Nagtatampo nga ako. Ako ‘yong gustong makita pero iba ‘yong nakinabang sa mga pasalubong. Kidding aside, marami naman kaming nakuha ni Amy na pasalubong.Hindi kami nakagala noong umuwi kami sa probinsiya dahil sa sama ng panahon. Imbes na hapon ng lunes kami luluwas, sinabihan kami nila tatay na sa umaga na lang kasi baka bubugso na naman nang malakas na ulan sa hapon.“Nakakainis talaga itong lalaking ito. hindi ko na nga pinapansin.” Biglang sabi ni Amy.Nag-aayos ako ng mga damit na iniuwi namin pabalik dito. Si Amy naman ay nagsusulat na nama