Share

Kabanata 132 Ang Mahihirap na Tao ay Hindi Kailanman Magiging Mataas

Marami siyang paraan para mapatahimik ang mga taong ‘to.

Kumurap si Chloe at sinabi, “Hindi ito tungkol sa pag-aagawan ng kapirasong tinapay, tungkol ito sa dignidad. Sagutin mo lang ang tanong ko.

‘Mapahiya?’

Tumawa si Joseph at sumagot, “Masiyado kang nag-iisip. Kung mayroon man mapapahiya, ikaw yun.”

Bumara sa lalamunan niya ang mga gusto niyang sabihin. Hindi makasagot si Chloe. Kung ganoon, hindi na niya kailangang mag-alala pa. Habang nag-aalinlangan ang host kung dapat ba niyang lagpasan ang parteng ito at tapusin na ang event, tumayo si Chloe.

“Pwede ba akong humingi ng 5 minutes para mag-prepare?”

Matamis at malambing ang boses niya nang marinig ito sa buong exhibition hall.

Natigilan sandali ang host bago ngumiti. “Siyempre.”

Habang nanonood nang maigi ang audience, naupo si Chloe sa harapan ng piano. Huminga siya nang malalim, marahang tinipa ang mga keys, at sinimulang maging pamilyar sa instrumento.

“Hah, poser. Walang silbi pa ang magpanggap.” Pinigilan ni Jane n
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status